Lexikon Hellēnikon kai Gallikon

Τβΐδ ΐδ α άΐ^ΐίαΐ οοργ οί α βοοίί Ιβαί \ναδ ρΓΟδοτνοά ίοΓ ^οηοταίΐοηδ οη ββΓαΓγ δβοΐνοδ βοίοΓο ΐί \ναδ οαΓοίιιΙΙγ δοαηηοά β γ Οοο^ΐο αδ ραΛ οί α ρΓθ]οοί
Ιο ηια]<:ο Ιβο ννοήά'δ βοοίίδ άΐδοονοταβίο οηϋηε.

II βαδ δΐίΓνΐνεά 1οη£ οηοιι^β ίοΓ Ιβο οοργπ^βί Ιο οχρπο αηά Ιβο βοοίί Ιο οηίοτ Ιβο ριιββο άοπιαΐη. Α ριιββο άοπιαΐη βοοίί ΐδ οη© Ιβαί \ναδ ηονοτ δΐιβ]οοί
Ιο οοργπ^βί ογ \νβθδο Ιο^αΐ οοργπ^βί Ιοτπι Ιιαδ οχρποά. λΥβουιοτ α βοοΐ: ΐδ ΐη Ιβο ριιββο άοπιαΐη πιαγ ναΓγ οουηΐΓγ Ιο οοιιηίΓγ. Ριιοΐΐο άοπιαΐη βοοίίδ
αΓε οιιγ £αί6\ναγδ Ιο Ιηε ραδί, ΓορΓΟδοηίΐη^ α χνεαίΐη οί βΐδίΟΓγ, οιύίιίΓο αηά ]αιο\ν1οά£θ Ιηαί'δ οίίεη άΐίβοιύί Ιο άΐδοονοτ.

ΜαΓ^δ, ηοίαίΐοηδ αηά οΐβοτ πιαΓ^ΐηαΙΐα ρΓΟδοηί ΐη Ιηε οπ^ΐηαΐ νοίιιηιε \νΐ11 αρροαΓ ΐη Ιηΐδ βίε - α ΓΟΓπΐηάοτ οί Ιηΐδ βοοίί'δ 1οη§ ]οιιπιογ ίτοπι Ιβε
ρυββδβοτ Ιο α ββΓαΓγ αηά βηαΙΓγ Ιο γοιι.

ϋδ3§6 ^αίάεϋηεδ

Οοο^ΐο ΐδ ρΓουά Ιο ραΓίηοτ \νΐιβ ββΓαποδ Ιο άΐ^ΐιΐζο ριιββο άοπιαΐη ηιαΐεπαΐδ αηά πια^ε Ιβοιη \νΐάοΓγ αοοοδδΐβίο. Ριιββο άοπιαΐη οοο^δ βοΐοη^ Ιο ιβο
ριιββο αηά \νε αΓο πιοτοΐγ ΙβοΐΓ οιΐδίοάΐαηδ. Νονοτίβοίοδδ, ιβΐδ \υογ]<: ΐδ οχροηδΐνο, δο ΐη ΟΓάοτ Ιο Ι^εερ ρΓονΐάΐη§ Ιβΐδ ΓΟδοιίΓοο, \νο βάνε Ια^εη δΐερδ Ιο
ρΓονοηί αβιίδο β γ οοππηοΓοΐαΙ ραΠΐοδ, ΐηοΐιιάΐη^ ρΐαοΐη^ Ιοοβηΐοαΐ ΓΟδίτΐοΙΐοηδ οη αιιίοπιαίοά (μαοτγΐη^.

λ¥ο αίδο αδί: Ιβαί γοιι:

+ Μα&β ηοη-οοπιπιβΥοϊαΙ η$β ο/ίΗββΙβ$ \¥ο άοδΐ^ηοά Οοο^ΐο Βοοΐ: 5οαπ:β ιογ ιίδο βγ ΐηάΐνΐάιιαίδ, αηά \νο ΓοςιιοδΙ ιβαί γοιι ιίδο Ιβοδο βίοδ ιογ
ροτδοηαΐ, ηοη-οοππηοΓοΐαΙ ριττροδοδ.

+ Κβ/Γαίη/Γοτη αηίοηιαίβά ρΗβΓγίη§ Όο ηοί δοηά αυίοπιαίοά φίοτΐοδ οί αηγ δΟΓί Ιο Οοο^ΐο'δ δγδίεηι: Ιί γοιι αΓο οοηάηοίΐη^ τεδεαΓοβ οη ηιαοβΐηε
ΐΓαηδΙαίΐοη, ορίΐοαΐ οβαΓαοίεΓ Γεοο^ηΐίΐοη ογ οίβεΓ αΓ©αδ \νβ©Γ6 αοοεδδ Ιο α 1αΓ£© αηιοιιηΐ οί ίεχί ΐδ βείρίιιΐ, ρΐεαδ© οοηίαοί ιΐδ. λΥε εηοοιίΓα^β Ιβ©
ιίδε οί ριιβίΐο άοπιαΐη ηιαίεπαΐδ ίοτ ίβεδ© ριπροδεδ αηά πιαγ β© αβίε Ιο βεΓρ.

+ Μαίηίαίη αίίήΐοηύοη Τβ© Οοο§1© "\ναί£ΓπιαΓ]<:" γοιι δεε οη εαοβ βίε ΐδ ©δδεηίΐαΐ ιογ ΐηίθΓπιΐη§ ρεορίε αβοιιί Ιβΐδ ρκ^εοί αηά βείρΐη^ ίβεπι βηά
αάάΐιΐοηαΐ ηιαίεπαΐδ ΙβΓΟίι^β Οοο^ΐε Βοο]<: 8εαΓθβ. ΡΙεαδε άο ηοί τεπιονε ΐί.

+ Κββρ ίί Ιβ§αΙ λΥβαίενεΓ γοιίΓ ιίδε, ΓεηιεηιβεΓ Ιβαί γοιι αΓ© τεδροηδΐβίε ίοΓ εηδίιπη^ Ιβαί \νβαί γοιι αΓ© άοΐη§ ΐδ Ιε^αΐ. Ώο ηοί αδδΐιηιε Ιβαί ]ιΐδί
βεοαηδε \νε βεβενε α βοοίί ΐδ ΐη ίβε ριιβίΐο άοπιαΐη ϊοτ ιΐδετδ ΐη ίβε ΙΙηΐίεά δίαίεδ, Ιβαί Ιβε \νοι± ΐδ αίδο ΐη ίβε ριιβίΐο άοπιαΐη ϊοτ ιΐδΟΓδ ΐη ουιοτ
οοηηίποδ. λΥβοίβοΓ α βοο]<: ΐδ δίΐΠ ΐη οοργπ^βί ναποδ ίϊοπι οοιιηίΓγ Ιο οοιιηίΓγ, αηά \νο οαη'ί οίίοΓ §ηΐάαηοο οη \νβοίβθΓ αηγ δροοΐβο ηδο οί
αηγ δροοΐβο βοο]<: ΐδ αΠο\νοά. ΡΙοαδο άο ηοί αδδΐιηιο Ιβαί α βοο^'δ αρροαΓαηοο ΐη Οοο^ΐο Βοοίί 8οαΓθβ πιοαηδ ΐί οαη βο ιΐδοά ΐη αηγ πιαηηοΓ
αηγ\νβθΓο ΐη ίβο \νοήά. Οοργπ^βί ΐηΜη^οηιοηί Ηαβΐβίγ οαη βο ςιιΐΐο δονοΓο.

Α1)οαΙ Οοο§1ε Βοοίί 8εαΓθΗ

Οοο^ΐο'δ πιΐδδΐοη ΐδ Ιο ΟΓ^αηΐζο πιο \νοήά'δ ΐηίοΓπιαίΐοη αηά Ιο πια^ο ΐί ιιηΐνοΓδαΠγ αοοοδδΐβίο αηά ηδοίιιΐ. Οοο^ΐο Βοο]<: δοαΓοβ βοΐρδ τοαάοτδ
άΐδοονοΓ Ιβο \νοήά'δ βοο^δ \νβΐ!ο βο!ρΐη§ αιιΙβοΓδ αηά ριιββδβοΓδ τοαοβ ηο\ν αιιάΐοηοοδ. Υοιι οαη δοαΓοβ ΙβΓΟίι^β Ιβο ίύΐΐ Ιοχί οί Ιβΐδ βοοίί οη ίβο \νεβ

αί|ΐιίίρ : //]οοο1^5 . ^οο^Ιθ . οογπ/

μ ιι ηιιη \ι κ

II

Ηϋ/ Χ46Π Χ

,ΟθΟ§ΐ€

ϋί9ίίίζθθΙ βγ

Οοο^Ιε

ϋί9ίίίζθεΙ βγ

ΟθΟ§Ϊ€

ϋί9ίίίζθεΙ βγ

ΟθΟ§Ϊ€

ϋί9ίίίζθεΙ βγ

ΟθΟ§Ϊ€

— 1ι

ΛΕΞΙΚΟΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΓΑΛΛΙΚΟΝ.

ΪΤΝΤΑΧΘΕΝ ΜΕΝ
ΓΠΟ ΣΚΑΡΛΑΤΟΙ" Δ. ΒΓΖΛΝΤΙΟν.

ΕΚΔΟΘΕΝ ΛΕ

γπο ΑΝΔΡΕΟΓ ΚΟΡΟΜΗΛΑ,

ί Γ»|ΐνι* ΜΑ Μ ϋ* έ*ϋ*σ\^ηυμώ» μ1 τ^ Αηδίας έ*=*ι|*£«τ•».< ^'
•*1 τ*ί Μ *** £<4«τ*«βν μΐίϊ*. <τ*,*ϊ<*\ϊ

ΚΑΙ ΑΦίΕΡϋθΕΝ

! ΜΕΓΑΛΕ! ΟΤΑΤΩ ΒΑΙΙΑΕΙ ΤΩΝ ΓΑΑΑ0Ν

ΑΟΤΔΟΒΙΚΩι ΦΙΜΠΠΩι.

ΑθΗΝ^ΣΙΝ,

ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ.

ΕΙΤΑ ΤΠΝ ΟΙΟΙΤ ΤΟΓ ΕΡΜΟΓ &ρί0. 215•
1846.

*&φ*ΙΜΪ*&*&Φ'Φ^κΦ»Φ

■

ϋί9ίίίζθό βγ

Οοο^Ιε

ΛΕ2ΙΚΟΝ

ΓΑΛΛΟΕΛΛΗΝΙΚΟΝ.

' <

ϋί9ίίίζθεΙ βγ

ΟθΟ§Ϊ€

ϋί9ίίίζθεΙ βγ

ΟθΟ§Ϊ€

° ΛΕΕΙΚΟΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ και ΓΑΛΛΙΚΟΝ.

ΣΤΝΤΑΧΘΕΝ ΜΕΝ
πιο ΣΚΑΡΛΑΤΟΤ Δ. ΒΤΖΑΝΤΙΟΓ.

ΕΚΑΟβΕΝΛΕ ■'/ ,, / ' , /

πιο ΑΝΔΡΕΟΓ ΚΟΡΟΜΗΛΑ.

ΚΑΙ ΑΦΙΕΡΩΘΕΙ!

ΤΩ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΑΤΩ ΒΑΣΙΑΕΙ ΤΩΝ ΓΑΑΑΩΝ

ΛΟΥΔΟΒΙΚΩι ΦΙΛΙΠΠΩι.

1/βμ(• «•1 4β Ια Ιβηςα• «ιί»Ι(τ• •οαν«η1η. ■
(ϋΑΕϋ, «ηάαοΐΐοο 4β Γ Απ.
ΡοΛ. »ΉθλΑ» ▼. 71» 73•)

^ΑθΗΝΗΕΙΝ, -(^^)

ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΚΟΡΟΜΗΑΑ.

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΛΟΝ ΤΟΓ ΕΡΜΟΓ Αρι•. 218.

1846.

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

V- Ρρωτ. 1010. Λ

ΒΑΣΙΑΕΙΟΝ ΤΗ2 ΕΑΑΑΑΟΣ.

έν Αθήναις,
ιή 2 Απριλίου
1846.

ΤΟ ΪΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΤΩΝ ΕΚΚΑΗΣΙΑΤ. ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣ. ΕΚΠΑΙΔ.

Πρύς ϊύτ Κύριοτ Ατδρέαν ΚορομηΛ&γ.

Ε&ΒΤΑΣΑΣΑ ή Επιτροπή εις την οποίαν παρεπέμφθη τό νεωστί παρά ΣοΟ έχ-
δοβέν εααηνο-γαααικον καί γαΑα-εααηνικον Αεξικον τοΟ Κυρίου Σκαρλάτου Δ. Βυ-
ζαντίου, έχρινεν αυτά μεθοδικως συντεταγμένον χαί ώφέλιμον δια την σπουδήν
και μελέτην τ5)ς Γαλλικές γλώσσης. Προσδώρισε δέ προσέτι και την τιμήν
αύτοΟ, άδετου μένείς 18, δεμένου δέ είς 20Δραχμάς.

(Τ. Σ.) €0 Υπουργός

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΛΕΤΤΗΣ.

Μ. ΚΑΑΑΙΦΡΟΝΑΣ.

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

(τ$355

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

ϋί9ίίίζθεΙ βγ

ΟθΟ§Ϊ€

«ΡΒΒΒΒΒΒΜ^^

8ΐΓβΙ

Μεγαλειότατε!

ΑψτΐΒ ανοχτ γββοηφ4Χ3 ρατ άβ ρβη&Ιβε
ε([οτί$ εοηϊηάέρβηάαηοβ ροΐϋψίβ^ Ια Οτέ•
€β$β ρτσρο9βαυ,]θΗτά'Η%ι% πη ηοανβαπ ΙηΙ,
ηοη ηχούιε ηοΜβ φιβ Ιβ ρτβτηχβτ: βΙΙβ νβχύ
ταρρβίετ άαη$ $οη εβχη Ιβε Ιιιηύέτββ φ*χ
Ι'αναχεηΙ )αάί$ βοννβτΐβ $β $Ιοχτ€.

ϋοηναίηαΑβ φι αρτέε ανοχτ ραχεεατη-
ηνηΐ ΜΛίτϋηΑέ ά αεεηνβτ ηοίτβ χηάέρβη-
άατκβ ροΐίίιφιβ, V. ΑΓ. αβαιβχΙΙιναχί ανββ
ΚεηυβίΙΙαηββ ΙοηΙ ββ φΛ% ροητταχί οομοη-
πγ, ηχέπχβ άβ Ια τηαηχέΓβ Ια ρΐηε χηάχηβίβ,
ά ββΐΐβ τβ^έηέταϋοη χηΐβΐΐβοίηβΐΐβ , ηοη*
οεοηε ΪΛΙ Ι άέάχβτ ανββ Ιβ ρΐηε ρνο/οηά
τεερββΧββ ΌίοΟοηηαντβ Οτββ-Ρταηςαχε, βί
Νυτοηηβτ άβ 50Ν ηοτη ^Ιοήβηχ βί ά]α-
οιαά Βίηί Ιβ ρτοάιιϋ άβ ηο$ νβχΙΙβε βί άβ
ηο$ ά&οΗη, $ά> *η [ανίΐϋαηί ΙΊΐκά άβ

%Η %ΕΑλα^ άφ οΐ διά χοΛνειύώγ άγώ-
Υώτ χαχωρθώσαχο ζ))υ χοΛιχιχ^υ α&της
τιαΛιγγεγεσίαγ$ σπεύδει ήόη πρδς ίΙΛοψ
ούχ •ί\χχογ ενχΛετχ σχοπδγ% ζην άγάχχησιγ
τής άπδ χώτ φώχωτ χαΐ χής παιδείας χρο•
γοηχής ανχής εύχΛεΙας*

Πεπεισμένοι ίχι π&Υ 6%χι δύναται γα
συγχεΛέβη, ίσχω χαΐ σμιχρδγ^ πρδς χδγ
σχοπδγ χοϋτογ , θίΛει φαγή εύαπόδεχχογ
είς τήγ Τ. Μ.9 ΗΤΙΣ χαΐ σνμπροήγαγβ
χαΐ εσχερίωσε τ))υ ποΜχιχήΥ μας αύχογο-
μΙαΥ) χοΛμωμεΥ) άφιεροϋνχες ΑΤΤβι χό
παρδΥ *ΕΛΛηγιχο-ΓαΛΛιχδγ Λεξ(χδγ, γα
σχεψωμεγ διά χοϋ παγχοσμίως εύΛογυυ-
μίνου όνύμαχός ΤΗΣ χδ προϊδΥ ζοΰιο χών
# πόνωγ χαΐ της δαπάνης μας• χδ όποιον,
διενχοΛύνοΥ όπνςδήποχε τήγ <τπονδήνχςς

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ£Ϊ€

Ια Ιαηφχιβ Οτκφ/ιβ βί άβ Ια Ιαηρηβ Ρταη-
£αΐ86, 8€Γα, ρον,τ ηοίτβ ραΐΐ'ώ) ηοιι» οβοηβ
Ι'β$ρότβτ9 οοτητηβ ηη ρτόβαρβ άβ Ια ρτο8ρέ•
τϋέ άοηί Ια Ρταηββ ]οηχί (βΐ ρηΐ88β 1-βΙΙβ
βη ]οηχτ ρβηάαηί άβ Ιοη$ηβ8 αηη&β !) 80Η8
Ιβ εββρίτβ ραίβτηβΐ άβ V. Μ.

Ανββ Ι'βΒροχν %ιιβ V. Μ. άαί^ηβτα αο
αιώΙΙχτ ςβί Κοτητη^β, ηοη$ ανοη8 ΙΉοηηβητ
ά'Ητβ

%ΕΛΛτ\γιχΤ\ς χαϊ ΓαΧλιχΐ\ς γλώσσης εις
αμφότερα ζά Ιθγη^ προμγησζεύεζαι εις
τηΥ <ρΙΛτ\γ ήα&Υ πατρίόα ζτ)υ εύδαιαο-
νΙαγ έχείΥψ-, ζής όποιας απολαύει (χαϊ
εϊθεγάάποΛαύτ( είςποΛΛών ετών περιό-
δους!) ήπερίδοζος ΓαΧΧία ύπό τύ παζρι-
χου ΑΥτΰΣ σχϊιπχρον. ΕύέΛπώες δτι όέγ
θίΧομεΥ έχπέστι των προσάοχιώΥ{ΐας9 ϋπ€-
σημειούμενα μέ βαβύζαζοτ σόδας

μ ΥΟΤΚΕ ΜΑΉδΤέ

ΤΗΣ ΪΜΕΤΕΡΑΣ μεγαλειοτητος

ΒίΓΤΪίΓΜΓΪ

ΟΗ. ϋ. ΒΥΖΑΝΤ105 ετ Α. €ΟΚΟΜ1ίΑί>.

Ταπιΐνότατοι χαϊ ΐυπιβέστατοι
ΣΚΑΡΑ. Α• Β1ΖΑΝΤΙΟΙ κα\ Α. Κ ΟΡΟ ΜΗΛΑ V

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

Μβηβηη

Προς τους άναγινώσκοντας

6 Έκδοτης.

ΗΗ ΓΑΛΛΙΚΗ γλώσσα διά της ιύφυίας μεγάλων συγγραφέων έφ'δλην τΐν Εύρώπηνδιαδο•
θεΐσα, χαΐ κατόπιν της νίκης από πέρατος μέχρι πέρατος αυτήν διοδεύσασα, κατέστη σχε-
δόν γλωσσά παγκόσμιος, κοινός δεσμός των απανταχού έξηυγενισμένων καΐ πεφωτισμένων.
Δί'βύτίς κυρίως καΐείς ήμας μετοχετεύονται αϊ γνώσεις της εσπερίας Ευρώπης, καΐ ή παρ9
αύττ) των (δεών μεγάλη πρόοδος καΐ ακατάπαυστος κίνησις. Διά τούτο ή σπουδή αύτης εί-
ναι σήμερον μία των πρωτίστων αναγκών παντός καλώς άνατεθραμμένου έλληνος, και με-
ταξύ τών διδακτικών βιβλίων τα βοηθήματα προς μελέτην αύτϋς είσΐν έχ τών μάλλον
έχιζηττίτων.

Αφ'ίτου έσυστησα τό τυπογραφικόν μου κατάστημα, φιλοτιμηθείς κυρίως να καταστή-
σω αύτ4 χρι(σιμον εις την Νεολαίαν της πατρίδος μου δι' εκδόσεως τών προς άνατροφί,ν χαΐ
έχπαίδευσιν αύτΐς χρησίμων βιβλίων, μεταξύ άλλων έσπούδασα να τη προμηθεύσω καΐ ίλα
τα προς έχμάθησιν της Γαλλικής απαιτούμενα, δσα 3| δ4ν ύπηρχον παντάπασιν, ή ύπηρχον
άτιλη χαΐ αμέθοδα. Προς τούτο δ' έξέδωχα μέν δίς τ&ν Γραμματικών του Κ. Σαμουρκάση,
(αθοδιχωτέραν, ως παρά πάντων εκρίθη, πασών τών προεκδεδομένων, έτύπωσα δέ δις τί,ν
περιεκτικωτάτην ΐγκυκλοπαιδείαν του Κ. ίαγκαβη, ί[τις, καΐ μάλιστα ή μεγάλως πλού-
τισμα δευτέρα αύτης Ικδοσις, άπαλλάττει τόν σπουδαστών της ανάγκης του να προμη-
θευθώ πολλούς χαΐ ολόκληρους συγγραφείς ως κείμενον της μελέτης του , καΐ τέλος μετά
τήνίκδοσιντου Γαλλελληνικου Λεξικού τών Κ. Κ. Ραγκαβή, Σαμουρχάση και Νικολαΐδου,
θέλων να συμπληρώσω όλόκληρον τ^ν σειράν τών διδακτικών της Γαλλικής βοηθημάτων,
απεφάσισα νά εχδώσω καΐ τό παρόν, εΙσέτι έλλεΐπον, άφευκτον δέ ει; την σπουδήν της
γλώσσης ταύτης, έλληνογαλλιχόν Δεξικόν.

Τό πρωτοφανές τούτο- έργον απέχω νά συστήσω διά μακρών, διότι αρκούσαν νομίζω συ-
«τασιν τό προτεταγμένον όνομα του συντάχτου αύτου, ανδρός γνωστού ηδη επί πολυμάθειας
είςτόπανελλ^νιονδιά προηγουμένων αξιόλογων λεξικογραφικών εργασιών, ελπίζω δέδτι
πας ίστις άν συμβουλευθεί τό Δεξικόν τούτο μβτ* επιστασίας καΐ κρίσεως, θέλει ομολογή-
σει τότε εύμέθοδον καΐ τό πβμεκτικόν αύτου, χαΐ θέλει αναγνωρίσει ότι είναι προϊόν μα-
ερών κόπων καΐ εμβριθούς μελέτης. Φιλοτιμηθείς δέ καΐ τό κατ'έμέ όπως ή περί τήν έχ-
τύπωσιν αύτου φιλοτεχνίχ φαν$ άνταξία της λοιπής εντέλειας, κατέβαλα πάσαν ως προς

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§}€

ΠΡΟΣ ΤΟΤΣ ΑΝΑΓΙΝΩΣΚΟΡίΤΑΣ.

τούτο προσπάθειαν, ωφεληθείς πρδ πάντων, (κα! δράττομαι μετά χαρ&ς της ευκαιρίας ταύ-
της ίπως κηρύξω πανδτιίμως τίιν εύγνωμσύνην μου) άπδ τάς πολυτίμους συμβουλάς του φι-
λέλληνος καΐ Πρυτάνεως των εν Ευρώπη τυπογράφων Κυρίου Αμ. Φ. Διδότου, όστις προα-
γαγών την τέχνην «ίς έντέλειαν άπαράμιλλον, εύηρεσττίθη ευγενώς να με μυ>ίσγ| εις τους
μηχανικούς τρόπους καΐ τάς μεθόδους τη;, δτβ τ4ν έπεσκέφθην δις είς τα Παρίσια, κατά τά
1833 καΐ 1838. Παραδίδω επομένως τδ προκείμενον Λεξικδν εις τους συμπολίτας μου
μ«τά πεποιθη'σεως δτι θέλει εκτιμηθεί αναλόγως τών καταβληθέντων κόπων προς τβ την
σύνταζιν καΐ την εκδοσιν αύτοΰ, και θέλει χρησιμεύσει ου μόνον προς διευκόλυνσιν τίς
σπουδής της Γαλλικής γλώσσης, άλλα καΐ προς ρύθμισιν ακόμη της ίμετέρας.

έν Αθήναις, τ} 16 Απριλίου 1846.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΡΟΜΗΛΑΣ.

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

+*0*φ*φ*&&φ*φ*φ*&4&&*&&Μφ*&^^

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ

του Συντάκτοϋ•

προτη δυσκολία τήν οποίαν απήντησα είς τό άνά χείρας Ιργσν, υφίσταται είς
τά άμφι^επές εισέτι τί)ςκαθ'ήμδς Ελληνικής γλώσσης, ευρισκομένης προς τό
«αρόν είς τήν μεταίχμιον έκείνην θέσιν, είς την οποίαν ευρέθησαν δλων σχεδόν
τβν νεωτέρων εθνών αί γλώσσα, όσα μετέβησαν άπό μιδς εις άλλην κατάστασιν,
άπό βίου, ούτως ειπείν, εις βίον.

Παρά την δύσκολων ταύτην ή νέα Ελληνική, πλσυτιζομένη όσημέραιάπό τών
θησαυρών τ^ μητρός 'της, και άνατρέχουσα προς αυτήν, Ιχει και άλλην όχι τό-
σον Ισως έπαισθητήν προς Ολους τους άλλους όσοι γράφουν καΐ όμίλοΟν, έποι*
σΟτιτοτάτ^ν όμως καθ* έκαστον σχεδόν βήμα εις τόν Λεξικογράφον: Άλω σι ν
λέγομεν, κοΓΑλίσκω'δέν λέγομεν: Άμοιβήν λέγομεν, καί Αμείβω 'δέν
λέγομεν; Ποιητή νκαί Ποίησ ινλέγομεν, και Ποιώ'δέν λέγομεν: Τά σύνθε-
τα άπό προθέσεων Ιχομεν, και τάς προθέσεις αυτών 'δέν Ιχομεν: Έμπ ρ άκτως
λέγομεν, και Έ μπ ρ α κ τ ο ς 'δέν λέγομεν: Άλλο έσήμαινε παρά τοϊς άρχαίοις τό
Ά π οκτώμαΐ,καί άλλο τό Ά π ο κ τ ώ παρ9 ήμϊν. Τοϋ άμφι^εποΟς εισέτι τού-
του τί}ς γλώσσης άπόδειξιν, προς μυρίαις άλλαις, πρόκειται τό Κατέχω, τοΟ
οποίου ένωείςτήν δικονομικήν λέξιν Βακίτέγινεν εύχρηστος δ αόριστος Κατέ-
σχον χαά τό £ηματικόν ή Κατάσχεσις (δβίειβ), 6 ένεστώς και ό μέλλων 'δέν εδρον
τρόπον'να είσαχθώσιν, επειδή τό μέν Κ α θ έ ξ ω προκαθιερώθη διά τό οεαιρβτ, τό δέ
Κατέχω διάτόροββέάβι*. Πόση δέ και πόσον γελοία ή έκ τούτου σύγχυσις, άρκεΤ
να έμβλέψΐ) τις μόνον είς τά καθημέραν δημοσιευόμενα κατασχετήρια έγ-
γραφα τών δικαστικών μας κλητήρων, ίνα 'τό πληροφορηθώ).

'Αλλά τάς ανυπέρβλητους καθ'αύτάς δυσκολίας ταύτας περιέπλεξαν έτι μάλ-
λον άλλαι παράδοξοι περιστάσεις, ως έκ τ5|ς θέσεως είς ήν ευρέθη τό Έλληνικόν
Ιθνος μετά τήν έπανάστασίν 'του, ήναγκασμένον μέν 'να προσοικειωθί] τάς νεωτέ-
ρας τί|ς Ευρώπης Ιδέας, να μεταφέρη επομένως τάς λέξεις ξένων γλωσσών είς
τ$ν ίδικήν 'του, μήτε καιρόν Ιχον δέ μήτε τρόπον περί τών καταλληλότερων τήν

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

ί ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ.

έκλογην. Όθεν και βλέπομεν δημιουργηθείσας λέξεις, καθώς το Ασυνεπής (ίηοοη-
δέφιβηΐ), τάς οποίας άΒύνατόν τις 'να παρακολούθηση. Και 'δέν έϊνε μακράν ημών ή
εποχή, καθ* ην το Π δο πιίΐ 5 Ια ΙόΙβ άβδ αίΓαυτοβ μετεφράζετο: ετέθη έπί κεφα-
λές των πραγμάτων.

Και τα μεν νεώτερα Ευρωπαϊκά έθνη έχουν τήν εύκολίαν του 'να λαμβάνωσιν
άπαρατηρήτως δσας θέλουν λέξεις άπό των ξένων γλωσσών, και μάλιστα άπό τής
Ελληνικής, άκολουθουντα του Κικέρωνος τήν παραγγελίαν: « Ογοοιβ ΗοβΙ ιιΐ3Π3,
αιπι νοίβδ, δί (β ΙαΙίηαβ ΓοΓίβ άβΟοίαηΙ (»χρήσθαιλέξεσιν Έλληνικαϊς, έπειδάν'Ρω-
» μαίας προχείρους μή εχωσινα), αδιαφορούντα ώς έπί το πολύ διά τήν άναλογίαν,
καΐ κανονίζοντα ταύτας προς τον εαυτών τύπον. "Οθεν ό Γάλλος λέγει Οχι μόνον
ΑηβοάοΙε, άλλα και ΑικαΙοΙίβΓ και ΑηβοθοΙίςαο• Οχι μόνον Μγδίίφΐβ, άλλα καί
ΜγδΙίοίδΐΏβ κα| Μ>δΐίαΙέ• Οχι μόνον ΡΙιέηοπιβηο, άλλα και ΡΗύηοΐϊίβηβΙ: άλλ* ό Έλ-
λην πώς να ειπη ποτέ Άνεκδοτικός και Μυς-ικισμός ('); Και ιδού ή πρώτη, ή μό-
νη, ή καθαυτό αίτια τής πενίας τής γλώσσης'μας, τής άλλως παρά πάσας πλου-
σιωτέρας. διότι Οχι μόνον ουδεμίας σχεδόν άλλης γλώσσης λέξιν 'δέν δυνάμεθα να
-παραδεχθώμεν, έκτος πολλά ολίγων, και τούτων μεταπεποιημένων όσον ενδέχε-
ται, άλλ' ούτε αυτών τούτων τών ημετέρων πάντοτε πάσας. Έν ω 8ι' όσας λέξεις
μας'λείπουν, και 'μας *λείπουν, κατά δυς-υχίαν, εισέτι τα δύο πέμπτα τούλάχις-ον,
έκτος τών όσων καθημέραν εισάγει τών ιδεών ή άνάπτυξις και ή διά τής τυπογρα-
φίας και του άτμου άμεσος τών εθνών συγκοινωνία, 'δέν εχομεν άλλον άναπληρώ -
σεως τρόπον παρά τήν άντικατάστασιν τών αρχαίων, ή τήν δημιουργίαν, κατ ά-
ναλογίαν αυτών, άλλων νέων.

Γνως-όν δε εΐνε, παρεκτός τούτων, ότι τής αρχαίας Ελληνικής γλώσης (ομοίως
και τής Λατινικής) το επικρατούν πνεύμα εΐνε άλλο, και άλλο τών νεωτέρων
γλωσσών. Τής Γαλλικής, π. χ., ή κυριωτέρα αρετή εΐνε ή σαφήνεια, και διά τούτο
ή συνθήκη τών λέξεων ακολουθεί συνήθως τήν φυσικήν ή ευθείαν όδόν, και αί έλ-
λείψεις, αί άναστροφαί, τά ύπερβατά εΐνε σχεδόν ασυγχώρητα. Έν ω, έκ του ε-
ναντίου, τής Ελληνικής ιδίως ή πρωτίστη αξία συνίσταται εις το 'να ζωγραφίζη,
ούτως είπεϊν, διά τών λέξεων τά αισθήματα του συγγραφέως, τοποθετοΟσα αύτάς
και εις τήν αρχήν και είς το μέσον και εις τό τέλος τής φράσεως, όπου 'τάς κρίνη

(•) ΚαΙ μ' όλον τ»το είδον μεταφρασμένα άρτίως είς έπιστημονικδν σύγγραμμα ό*χι μόνον τόν Σχολα-
«τισμδν χαΐ Έμπειοισμδν, άλλα χαΐ αύτδν τδνΒίλτι^τισμόν (ορΙίαιί3Πΐ6) { "Απολλον ά^οτρόπαι^ί

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ. ιά

χαταλληλοτέρας ώστε 'να παραγάγουν τοΟτο τό αποτέλεσμα. Και διά τοΟτο Δη-
μήτριος 6 Φαληρεύς (*) αναφέρει έπαινών, ώς σπάνιον παράδειγμα φυσιχί)ς συν&ή-
χης, το τοΟ θουκυδίδου: » Έπίδαμνός έστι πόλις Ιν δεξιά έσπλέοντι τόν Ίόνιον
» χόλπον, « και τό Προοίμιον τής Πολιτείας τοϋ Πλάτωνος: » Κατήειν χθες εις
> Πειραιά μετά Γλαύκωνος τοΟ Άρίστωνος «. Και τοΟτο ούτε δυνατόν ήτον να
γέν^ άλλως: καθότι όσω πλησιέστερος εις την φύσιν 6 άνθρωπος, τόσφ εύχολώ-
τερσν και αισθάνεται και εμπνέεται. Και καλώς λέγει ό έξ ΆλικαρνασσοΟ κρα-
τικός ("), δτι » Οί τότε άνθρωποι ού γραπτοϊς, άλλα γλυπτοίς και τορευτοϊς έοι-
» κότας έξέφερον τους λόγους ». Όθεν και τά συγγράματά 'των, καθώς τά έχ
γρανίτου μνημεία των ΑΙγυπτίων, μένουσι διαιωνιζόμενα, διότι συνετάχθησαν
&χως ώσι κτήμα έ ς ά ε ί, και ουχί αγώνισμα ές τό παραχρήμα, καθώς λέγει ί
Θουκυδίδης διά την ίστορίαν του.

Ου μην άλλη νεωτέρα Ελληνιχή γλώσσα προώδευσεν ούχ ήττον μέ γιγαντιαία
τώ όντι βήματα ένδιας-ήματι τών εικοσιπέντε ετών τί)ς εθνικής παλιγγενεσίας μας,
ώς-ε, έξ αναλογίας κρίνων τις, δύναται 'να εΓπη, ότι, έάν πρό πεντήκοντα μέν ετών
ήμετάφρασις τοϋ ΑεξικοΟ τής Γαλλικής * Ακαδημίας ήτον αδύνατος, δυσκολωτάτη
δέ πρό τριάκοντα, και σήμερον οόχ^ήττον επίπονος, μετά είκοσιν ή τριάκοντα ίτη,
καλλιεργούμενης καθημέραν τής γλώσσης και τών λογίων άπροκαταλήπτως ά-
μιλλωμένων, θά £χη μόνον τάς αναπόφευκτους έκαστου Ιδιώματος δυσκολίας.

Είς τοιαύτην άρα τής γλώσσης άστατον στάσιν άναλαβών την σύνταξιν λε-
ξικοϋ, κα! βιασμένος νά στηριχθώ είς ένα οποιονδήποτε ορον, έπροτίμησα τό υφός
τών Έφημερ/δών και τών Γραφείων. Άλλ' εφημερίδας λέγων, ίσως ούτε ανάγκην
Ιχω να προσθέσω ότι εννοώ τάς συνταττομένας ίπ ανθρώπων σεβόμενων και
εαυτούς και τό ί^Ίος 'των, και όχι τάς πατσαβούρας. Εις μερικούς μάλιστα
τών έφημεριδογράφων'μας, ώς προάγοντας καθημέραν τήν γλώσσαν έπί τό κρεΐτ-
τον, πρέπει να εύγνωμονϊ) τό Κοινόν, και μάλις-α όταν Οχι λεξιθηρώσι βόμβον μό-
νον ονομάτων κενόν, άλλ'όταν λαμπράς Ιδέας ενδύουν μέ λαμπρόν και ζωγραφικόν
υφός. Ανάγκην 'δέν Ιχω να ονομάσω τάς διακρινομένας έπί τούτ<ο, διότι τό Κοινόν
άποχρώντως 'τάς έξετίμησεν ήδη: Άλλ' άφ' έτερου 'δέν δύναμαι και \α παρασιω-
πήσω δτι είς εφημερίδα γαυρουμένην έπί πληθύί συνδρομητών, άνέγνων πρό τριών

(*) '£ν τψ Έ£ρ! 4υ?ραδίας.

Ι*•) ΠιρΙ *υνβ. δνομ. 9. 209, ιχδ. 'ΡιϋσχΙου.

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

<β' ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ.

περίπου ετών τοιαότην τινά μετάφρασα: » Έγώ δέ, χαί τοί προσκολλημένος άς
» τήν γί)ν ταύτην, ένόμισα αδύνατον τήν μή προαίσβησιν κινδύνου τοΟ είρημένου
» μέτρου, καί τήν μη καταφρόνησιν συντάγματος καί βήματος, συγκατατιθεμέ-
» νων άρχεσθαι παρά διατειχισμάτων «. Ερωτώ τώρα, ίχι τους μή γνωρίζοντας
Γαλλικά, διότι ούτοι άδυνατοΟν, είμαι βέβαιος, \α συλλάβουν απλώς (δέον τών λε-
γομένων άλλα τους ειδήμονας εντελώς τί}ς Γαλλικής διαλέκτου, άν δύνανται νά
μαντεύσουν τί θέλει νά είπη ό δαιμόνιος Ααμαρτΐνος, τοΟ οποίου τους λίγους με-
ταφράζει δήθεν 6 μεταφράσας, καί μεταφράσας διά τους "Ελληνας τών επαρχιών,
διά τόν λαόν, διά τά καφενεία! Ιδού οί λίγοι τοΟ |5ήτοροςί » Λνοιιβ φΐ'ίΐ η'ι
» &έ ρΐυβ Γβοίΐβ άβ ογοϊγθ & Ια (οαΐβ-ρυίββ&ηοβ άβ ΓΙιοιιηβϋΤ ηβϋοηβΐ ροιιτ έ&ανβτ
» ιηοη ραγ8, φι'λ Ια βίηεέηΐέ, λ Ια ΙιΊμιΊο ά& ίηβΐίίυΐίοηβ β( (Γυηο Ιτίίχιηβ άοπιίιιέβ
» αη ίοατ ρβτ (ίβδ ΒβδΙίοηβ «; Και διά τοΟτο δικαίως Ιλεγεν ό μακάριος Κοραής('):
» Τίώφελεϊτών αλλότριων γλωσσών ή εΚησις, δταν λαμβάνητιςάπ'αδτάςδ*
» χιδ,τι δύναται* νά διόρθωση, άλλ' δ,τι διαστρέφει καί ασχημίζει την γλώσ-
• σάντου; «

"Αλλά πριν προχωρήσω εις τάς περαιτέρω περί γλώσσης παρατηρήσεις, οφείλω
'να φέρω μικρόν παράδειγμα ως προς τήν διαφοράν του άνά χείρας ΑεξικοΟ καΐ
τών Αεξικών τών Κ. Κ. ΡΙβηΛβ καί Αΐβχαηάτβ. Γνωστόν εΐνε δτιτής αρχαίας Ελ-
ληνικές πολλάς λέξεις διετήρησε μέν ή νεωτέρα, άλλ* ή έκ τών ^διαφόρων αυτών
σημαινομένων'δένδιέσωσεν εΙμή εν ή δύο, ή άπέδωκενείς αύτάς άλλην έκδοχήν, τήν
οποίαν 'δέν εΐχον (*δέν γνωρίζομεν τούλάχις-ον έάν εϊχον) είς τήν άρχαίαν. Αί λέ-
ξεις, π. χ., Αβέβαιος και Άβεβαιδτης, ερμηνεύονται είς τό Αεξικόν τοΟ ΡΙβηΛβ:
φιί η*βδΙ ραβ βΙβΜβ (6χβ): ίοβΙαΒίϋΙέ• έν φ σήμερον 'δέν 'τάς μεταχειριζόμεθα, εΙμή
είς μόνην τήν σημασίαν τοΟ ίοοβΓίαίο χαί ίηοβιΐίΐαάβ, και ή ερμηνεία αυτή λείπει
άπό τά λεξικά ταΟτα, διότι καί είς τό άρχαϊον Ιδίωμα 'δέν ητον έν χρήσει. Τούτου
τεθέντος, Ιπεται δτι δσας λέξεις 'δέν περιέχει τό Αεξικόν μου, καί μ* δλον τοϋτο
πολλοί, και αυτός έγώ πρώτος, δχι μόνον γράφοντες, άλλα και λαλοΟντες, 'τάς
μεταχειριζόμεθα σήμερον, αύτάς άναζητητέον είς τά λεξικά τής αρχαίας Ελ-
ληνικοί: διότι τόέμόν τοΰτο έχει ώςβάσιν τόώςέπί τόπολύ. Ή παρα-
τήρησις αυτή εΐνε μάλιστα αναγκαία ως προς τους Έλληνίζοντας Γάλλους καί
άλλους τών Ευρωπαίων, δσοις μέλει τών ημετέρων, καί τών οποίων χάριν ούχ $τ-

(*) Λντ9*χ<6« 2τοχ. •ϊς Αίλιβνδν κτλ.

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ. ιγ•

τον έφλοπονήθη τό έργον διότι ούτοι Ιδίως, μή γνωρίζοντας τα καθημέραν μετακι-
νούμενα μεθόρια τί)ς αρχαίας και νεωτέρας Ελληνικής, ίσως ζητήσουν Να μεθερ-
μηνεύσουν διά μόνου τοΟ Αεξικοϋ μου τήν έξης, π. χ., περικοπήν τοΟ άρτίως έκδε-
Ιψ^οο πονήματος του καθ' ημάς Οικονόμου τοϋ πάνυ: » Μέχρι και αυτών των
» γλωσσογράφων και σχολιαστών κατέβηή ταλαίπωρος των περί τον Όδιονπο-
• λυϊδμοσύνη, καρτερικώς άκανθολογοϋσα, ή και σκαλευουσα,ώςάν Ορνις κεκο-
» ρεσμένη, μήπως εύροι τι καίπαρ' αότοϊς ύπολανθάνον κοσκυλμάτιον. ., δπως
9 παραθΐ) και τοΟτο χοϊς άναγνώσταις, ώς τρωγάλιον όπερμαζώσης και δυσορέ*
» κτου περιεργόας. «

Σήμερον ή γλώσσα ρυθμίζεται ακόμη*, 'δέν έχει δρον ακριβείας £ητόν, αλλ* έΐνε
Ανετος» ιδιότροπος, και δια τοΟτο Ικαστος (μεταφράζει κατά τό δοκοΟν, και δ αυτός
εερί τών αυτών μεταχειρίζεται άλλοτε άλλος λέξεις, και τοδτο όχι μόνον είς
έγγραφα εφήμερα καΐ ασήμαντα, άλλα και είς αυτά τά εσαεί βιωσόμενα. Τό 1349
άρθρον τοΟ ΓαλλικοΟ ΠολιτικοΟ Νόμου μετεφράσθη άλλως παρ' δ,τι εϊχεν ήδη
μεταφρασθϊ} είς τό 272 τί)ς Πολιτικές 'μας Δικονομίας. Όρος είς τήν γλώσ-
σαν τότε μόνον θά τεθϊ), δταν συστηθϊ) ' Ακαδημία, έργον έχουσα τον κανο-
νισμόν τί|ς γλώσσης και τήν συνταξιν ΑεξικοΟ, δπο&ν τό τής Ακαδημίας τών
Γάλλων. Έως τότε δε 6 Λεξικογράφος 'δέν έχει άλλον όπογραμμόν, παρά τό
ύς έγγιστα και τόν μέσον δρον.

Ίνα £υθμισθ?) εντελώς ή γλώσσα, απαιτείται 'να ^υθμισθη πρώτον ή κοινω-
νία,'να σχηματισθώ έθνικόν πνεΟμα, να άναφανώσι πρό πάντων έξοχοι συγγρα-
φείς, τών οποίων ή μοΟσα, έπενεργοΟσα αμέσως έπί τής γλώσσης, άνανεόνει τάς
απηρχαιωμένος λέξεις, πολιτογραφεί άλλος νέας, γονιμοποιεί τά άγονώτερα αό-
τών μέρη, πλουτίζει τά άπορώτςρα, μεταποιεί έπί τό άρμονικόν τά τραχυτερα,
καθίστησιν, ένί λόγφ, τήν γλώσσαν τήν οποίαν μεταχειρίζεται, γλώσσαν παντός
τόπου, παντός χρόνου και πάσης τέχνης.

ΚαΙ Ιδού ή αναντίρρητος υπεροχή τ^ς Γαλλικές γλώσσης είς τάς ημέρας 'μας.
Άφ' ου δια τών νεωτέρων Ιδεών, τάς οποίας ό γίγας τοΟ αγώνος παρεξέτεινεν άπό
τών κορυφών τών Πυραμίδων άχρι τών θόλων τοϋ Κρεμλίνου, έπέβαλεν έαυτήν
είς όλων τών νεωτέρων εθνών τάς θεσμοθεσίας, κατές-η, Οχι μόνον διά τής μοόσης
τών Φενελώνων, τών Μοντεσκίων, τών Βυφφόνων, τών Ούολταίρων, τών Βεραν-
ζέρων, και μυρίων άλλων, άλλα και δΓ αυτών ακόμη τών περί τόν ίματισμόν και-
νοτομιών, και διά τοϋ τρόπου τήςοΙκιακ1)ς συμπεριφοράς, και δι'δλων απλώς

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ£Ϊ€

ι* ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ.

του πολιτισμοϋ τών πλεονεκτημάτων, τό κοινόν, ούτως είπεϊν, νόμισμα διά τοΟ
οποίου τα Ιθνη συναλλάσσουσι προς άλληλα τάς ιδέας 'των, τό παγκόσμιονδιαβα-
τήριον τοϋ κοσμοπολίτου άνθρωπου τοϋ ιθ'. αιώνος.

Οι Έλληνες Ιδίως, μετά τήν άπόκτησιν μάλιστα τοϋ συντάγματος 'μας, Ιχο-
μεν και άλλην φυσικωτέραν και εύγενεστέραν προσπάθειας αίτιον ως προς τό
Γαλλικόν Ιθνος. Εις τίνος ημών καρδίαν 'δέν υπάρχει έγκεχαραγμένον άνεξαλεέ-
πτως τό αίσθημα άίδίου ευγνωμοσύνης διά τήν υπέρ τοϋ άγώνβς ημών συμπά-
θειαν τών Γάλλων, συμπάθειαν "ζοσούτ^ μάλλον πολότιμον, δσω δέν υπαγορεύε-
ται ειμή ύπό του άφιλοκερδοϋς αισθήματος εκείνου τό όποιον εμπνέει ή ελευθερία
και μόνη; ώς-ε περί αυτών δόναταί τις προσφυέστατα \α είπη δ, τι Ιλεγεν 6 Περι-
κλής περί τών συμπολιτών 'του, ότι « Ού τοΟ Συμφέροντος μάλλον λογισμώ, ή
» τί}ς ελευθερίας τώ πιστφ άδεώς τίνα ώφελοϋσιν (*) » . Ή γλώσσα εκείνη, εις την
οποίαν έλαλήθησαν και εγράφησαν υπέρ τών αναξιοπαθούντων Ελλήνων τόσα
καί τόσα, εΐνε σπουδές άντικέίμενον, διά τοϋτο και μόνον ίσως, είς πάντα "Ελληνα.
Ποϋ έμεινε πλέον, Οταν, παρεκτός τί}ς ευγνωμοσύνης, ύπαγορεύη τήν γνώσιν
ταύτης καί τό συμφέρον εκάστου, είτε περί τους λόγους καί τάς έπιστήμας Ιχει,
είτε περί τάς τέχνας καί τήν έμπορίαν παπταίνει, είτε καί τέρψιν απλώς θηρεύει.

Εϊπον, καί εΐνε άναντί^ητον, ότι ίνα άναπληρώσωμεν τό έλλεΐπον τί)ς ύλης
δσηςίχομεν άκόμην ανάγκην προς μόρφωσιν τής σημερινές 'μας γλώσσης, θά
δημιουργήσωμεν λέξεις, δηλονότι θά μεταφράσωμεν τάς τών άλλων εθνών έιά
τό Έλληνικόν, καί τοϋτο κάμνομεν. 'Αλλά τις "δέν γνωρίζει ότι ή μετάφρασις καί
πολύ μάλλον ή δημιουργία τών λέξεων 'δέν εΐνε τοΟ τυχόντος έργον; Καί δτι άλ-
λως, αναγκασμένοι \α άρυώμεθα μετά τών Ιδεών καί τάς φράσεις άν όχι καί τάς
λέξεις τών ξένων, θά σχηματίσωμεν γλώσσαν, Έλληνικήν μέν ώς προς τους
φθόγγους καί τον σχηματισμόν τών φωνών, άλλ' ένδεδυμένην, ούτως ειπείν, Εύ•
ρωπαΐκά, καί θά καταντήσωμεν έπί τέλους Έλληνες μέν ώς προς τάς λέξεις,
Γάλλοι δέή Άγγλοι κτλ.ώς προς τάς φράσεις, καί μάλιστα άν έπιμένωμεν, καθώς
οίπλειότεροι συνειθίζουν, είς τον φλοιόν τί}ς ξένης λέξεως, μή τολμώντες νά ξε-
κολλήσουν άπό τήν ίδέαν τήν οποίαν αυτή εμφαίνει (*");

(•) θουχυδ. Βι6λ. Β*.

(*•) Καθώς συνέβη π«οΙ τδ Ρβυίΐΐβίοη, €ΐς τό όποΤον επειδή ένυπάρχιι ή ιδέα του φύλλου, μιτεχβιρίαΦη•
σαν χαΐ τήν Επιφυλλίδα, χαΐ τήν Παραφυλλίδα χαΐ τήν'Γποφυλλίδα, χαΐ ολα τών φυλλ(δαν τα ίΓδη• ΤΟ

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ. ιέ

Καθώς είς κάθε γλώ&σαν, επίσης χαΐ είς τήν Γαλλιχήν (περί ^ς Ιδίως ήδη ό λό-
γος), υπάρχουν φράσεις, τάς οποίας κάνεις, κανείς εννοώ σεβόμενος τό Κοινδν/δέν
Οάμετοιφράση απλώς, και πολύ όλιγώτερον θα μετάφραση κατάλέξιν.ΌΠασχάλ
λέγει που : « Γ.'Ικηιιιιι6 η'βεί ηί Αη$β ηί Β^Ιβ, βί 1β πμΙΙ&ιιγ νβιιί φιβ, φιί νβαΐ ίαίτβ
ΓΑη§β* ίωί ΙβΒ&β <: Μεταφράζεται τοδτο; ή τά έξ^ς τοΟ ΒβΓηβπΙίη άβ δβίηί
-ΡίβΓΓβ: »£)υ αιΐΓ&$-]€ ίαίέ . • ρβηιιί ΙαηΙ άβ άοοίβατε ίίΐΓέδ βί ηοη ϋίτέε, ςαί 66 εοηΐ βρ-
» ρτορηέ 1β ώτοίί <1β Γτ&ηορβΓίβΓ, βί οβ ητβεΐ άβ ιιι'γ ΓβηΓβΠΏβΓ, οοιηΐΏβ ]β Γαίβ βοανβηί,
» άαηβ πκ» ΙτίίικνΙβίΓβ «? Ό Γάλλος λέγει περί συγγραφέως ή και συγγράμμα-
τος περιπεσόντος είς χείρας άφυών και ανηλεών κριτών, ίΐ ΓαΙ οοηάαιηηέ οαχ Μΐββ,
χατεδικάσβη βίς τα θηρία: 'Αλλ' ή λέξις θηρίον 'δέν εκφράζει συγχρόνως τήν δόνα-
μιν τοΟ ΓαλλικοΟ 1>&6, άνθρωπος κτηνώδους νοός, ζώον, κνώδαλον.

Λαμβάνω ώς παράδειγμα την έπομένην περικοπήν αύτοΟ τούτου τοΟ Ββπιβπΐίη,
χαί τήν παραβάλλω προς τήν μετάφρασιν τοϋ Κυρ. Πικόλου, ενός τών δοκιμωτέ-
ρων μεταφραστών 'μας.

9 Ββ8 ϊΟΒτώαηάΒ άβ ΙοαΙβ ββρέϋβ γ <&• » (Είδθ|Αεν) παντοίους έμπορους ανοίγοντας
ρΙογέΓεηΙ ]& ρΐαε ηοΐιβε έΐοΐίβε άβ Γίικίβ: τά πλουσιώτερα ίνλκά υφάσματα, τά θαυ<-
άβ εαρεΛβε Ικείηε άβ Οοοίβίοατ, άβε πιοα- μάσια βαζίνα της Γονί ελούρας, μαλλιά της
ώοίΓδάβ Ρβΐίαεαίβ βί άβ ΜβζιιΙίρ&Ι&η,άββ Παλιακάτης χαί της Μαισωλίας, μουβσιλί-
αΚΜίεεβϋηβ&άβ Όβοβ, ιιηίβδ, Γαγέβ5, 1)Γ0- νια της Δάκης, μονοχρώματα, ^αβίωτα (ΐτα-
άέβε, Ιτ&ηερβτεηίβδ εοπιΐηβ 1β ]ΟΟΓ, <1βδ Βθί- λοχιώαΐστί βεργάτα), κεντητά διαφανέστατα*
Ιβε άβ δατΒΐβ ά'ιιη βί 1)ββα Μαηο, <1βε άύί- βαμπακερά της Σουράτης λευκότατα, ίνίοθό-
(65 άβ Ιοαΐ68 €οαΙβυτδ βί θβε ρΐιιβ Γ&Γ68, λ νας παντοίου χρώματος καΐ τάς πλέον σπανί-
<οοά 5*Μέ βί λ ηπκ&αχ νβιΐβ. Πε άέΐΌα- ας μ' έδαφος άμμοειδές καΐ μέ πράσινα κλω-
ΙέτνηΙ άβ8 ιη8ςοί6φΐ68 έίσβββ άβ βοίβ <1β Ια νάρια• ξετύλιξαν μεγαλοπρεπέστατα υφά•
Οώΐθ^άβδΙβπφθδάέοΟϋρέβίιίουΓ, (Ιβδάβ- σματα τήςΚ,ίνας, λαμπασα δικτυωτά, ίαμ*-
πιββ <Γιπι Μβιιο εβίίηέ, (Γ&ιώτβε <Γαη νβιί σκα λευκά καΐ στιλπνά, ώς ή χλόη τών λίβα-
ίβ ρτ&ίπβ, ά'&αΐτββ <Γαη ΓΟϋ^β λ έΜοαίτ, δίων,έλλα δέ κατας-ράπτοντα τήν δρασιν ρ,έ
<ΐ6δ(ίΐ&(3δ Γ06€8,(1β8ω(ιηδέρΐ6ίηβ πι&ίο, τήν οξεΐαν αυτών ερυθρότητα, σηρικά ^οδό•
άεε ρεΙάηΒ ιηοβίΐβαχ οοπιιηβ Ιβ άΓβρ, (Ιββ χροα,άτλάζια πυκνά, πεκίνια μαλακότατα,
οβηΐάιιε 1>1&Π€8 6ΐ ριιοββ, βί ^ιΐβφι^ άββ ρβ- ναγκίνια Ασπρα καΐ κίτρινα, τελευταϊον έως
£06$ άβ Μβά&ς&βο&Γ*. καΐ περιζώματα της ΒΙαδαγασκάρ ατ.

?6«ί11εΙθΐι έν τούτοις '6ΐν ίμιινον Ιφορον, διότι πβρήγβγ• τό ΡβοΗΙεΙοηΙβΙβ, Χ«ρ1 του οποίου τίθ4 χάμνν
χλέον τ5ν φυλλίβ^ν ο! φίλοι, Ιγώ 'δέν γνωρίζω, γνωρίζω δμως πως Ιχ«ι δίκαιον ή Ιταλική παροιμία*
Ιτι4αΙΙθΓ6, ΐΓ*(ϋΐΟΓβ !

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ις" ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ.

Προς την μετάφραση ταύτη*, γενομένην πρό είκοσιδύο ετών, παραβάλλω 4λ-
λην τήν νεωτάτην τοΟ γνωστοΟ Μυθιστορήματος τών Παρισινών Μυστηρίων τοδ
Εα$έηβ 8ιιβ.

» . • Τοιιίβδ 065 ριόεββ ... αταίύηΐ ροατ » • • δλατάίωμάτια ταύτα•, ιίχον ώς ?ο-

οπιβιηβηΐε.. Λβδ§τοαρβδ <1β ΜεοαίΙ οα θο λιβμβ^..ίμλ«ιςάΛ^Ιι^ τΐςπηλοπλαςα-

•χ ^ πι ^• Α ι ι χηςτέχνηςτοΰΚλω5ίωνος>καΙσποράδην, επί

ίβττβ οαιίβ άβ Οίοάιοη, βΐ βατ Ιβατε εοείββ ύποβά^ων ^^ , άργίαλίτΓάρία&υ

άβ ]βερβοα (1β 1>ΓΟ€ΐιβ αηϋψιβ ψιβίψιβε λίθου, πολυδάπανάτιναδιά λευκού μαρμάρου
ρΓέοίβιιββδ οορίβδ άβΒ ρΐιιβ ]ο1ίβ8 ςΐΌαρββ αντίτυπα τών θελκτικότερων βακχίδων του

άαΜαεέβ, βη ιηβΛιβ Μαηο. Μρ» *». ™*Ρ^Μ^

* σ τα προσθέσατε την τέρψιν των οφθαλμών, έ-

Ια ΓόΙέ, ροατ ρβκρβεΐινβ, Ιββ νβΠε ρΓοίοι* χ<ντων 4^,1^ θέρους, τάς σμαραγίί.

άβατε <Γιιη ]αη1ιη Ιοαβίι, δοϋΐαίτβ, βηοοπι* νους γλαφυρότητας κύπου δασυφύλλου έρημί-

1)1^ <1β ΟβϋΓδ,ρβυρΙέ άοίεβααχ, βττοεό <Γαη κο0> &**«* άιώ άνθη, κατοικουμένου άπ*

4.- ,> . , πτηνά πολυποίκιλα, διαβρεγομένου άπ4 μι-

Γ 7 Ί κρόνρυαχιονυοατος ζώντος, τόόπόίον, προτού

Γ* ρωκίΓβ βατ Ια Ιταί Αβ ρβίοαεβ, ίοπώβ άα νΑ ^αχυθ? ιη\ ^ ίροσερου λβιμώνος, χατα-

ΙιααΙ ά'αηβ ΓοΛβ ηοίτβ βΐ αςτβεΐβ, γ Βπΐ* λείβιται έχ του ύψους βράχου τινός μέλανος

1β οοπιπιβ ιιη ρΚ άβ ββζβ ^βτββιΛ, βί εβ *«* άΪΡ°™"?> *¥*" έπ'αύτοδ ώςλεπτου-
Γ , . . , ι . ,• • φίίς ταινία έξ αργύρου, ϊπειτα οέ είςμαργα-

Γοηά βη Ιβιηβ ηβοτέβ <1αηε αη Βαεειη Ιιιηρι* ριτώίις ^αβ^λίμενον έλασμα χώνετ» έν-

άβ οα <1β 1)6&αχ ογ£η65 Μαηοε δβ ]οαβη( τ&ςδεξαμενήςδιαυγες'άτης,^υ ωραίοι χύχνοι

βνβο §ϊΆοβ «τ. <** *^ν Χ1^* **υ*°1 πλέουσι μετέ χάριτος β .

Καί άφίνωείς τήν κρίσιν τοΟ άναγνώστου τ6 συμπέρασμα περί τε τής δυσκολίας
τών μεταφράσεων και περί τής προόδου νΤ\ς γλώσσης.

Ίνα μεταφέρε τις, καθώς πρέπει, λέξιν ξένην είς τό ιδίωμα του, άπαιτΛται
να γνωρίζη κατά βάθος τάς δύω γλώσσας και άλλος δύω ή τρεϊς ακόμη, καΙ τήν
Αατινικήν έπίπδσιν: άλλ'δλα ταΟτα'δέν θά ευκολύνουν παντάπασι τόν εξελλη-
νισμών τών λέξεων ρατΓβάίΙήΙΗέ, άέβέηέΓββεβηί, (ΙέίΓΟίηρβτ, άέε&Ιχιββτ, χτλ.

"Αςπαρατηρησωμεν^δηπώς μεταφράζουν τών ξένων εθνών οί μεταφρασταί,
7:ώς μεταφράζουν Ιδίως οί μεταφράζοντες άπό τοΟ αρχαίου Ελληνικοί » Καί
» μετατίθησι τήν αρχήν άπό τι) ς άνδρωνίτιδος έπί τήν γυναικωνίτη (Μάξ.Τυρ. Α'.):
οη ίεΗ (οπι1)6γ 1β εοβρϊτβ βη φιβηοαίΐΐβ• » Όρνιθας εΤχε τών ήδύ φθεγγομένων τά
» ίρθριονδή τοΟτο (αότ. Ζ'): ίΐ α^αιίίβε οίεβααχ, άβ οβαχ φά βοηΐάτββδέβ^ άοηπβΓ
βςτέβΜβηβηΙ 1β 1χ>ηίοιΐΓ ανβο Ιβιητ Ιαηςαςβ, (μετάφρασις τοΟ Κ. Οοιιώββ-Οοιιηοα).
ΤοΟτο έγώ νομίζω και ονομάζω μετάφρασιν. ' Αλλά πάχσν μακράν άπεϊ^β τσΟ *να
σκέπτηται ούτως 6 μεταφράσοις αη ΒιιιΙ άβ οοβατ (δν δκτάρι τί}ς κούπας), δ χ τ δι
καρδίας!!

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ. ιζ'

ΚαΓδέν εΐνε μόνον ή ασχήμια τής εννοίας, αλλ* εΐνε πολλάκις καί ή ασάφεια»
καί μάλιστα εις πράγματα ουσιώδη, οποία τα περί τήν νομοθεσίαν: £βδ ηόοΐο-
^ίβΐηβδ άοηΐ ίΐ βίπιβ & ΙώτίεεβΓ εοα βίγ1β^ μεταφραζόμενον καθώς μετεφράσθη παρά
τίνος: αί νεολογίαι μέ τάς οποίας φιλεϊ νά καταπυκν^ τό υ-
φός του: είνε βεβαίως Έλληνιχόν, Έλληνικώτατον καθ ' όλους δλων των γραμ-
ματικών τους τύπους, άλλ* ούχ $ττον είνε άνουσιον, άνυπόφορον, έχει τι το όποιον
ανατρέπει τους στομάχους, καθώς λέγει δ Άλικαρνασσευς, καί άλή-
μωνων είς εκείνον δστις, χωρίς νά αισθάνεται τοΟτο, έπιχεφίζει να μετάφραση.

Το αποτέλεσμα όμως εις τά τοιαύτα '8έν εΐν* Γσως τόσον επιβλαβές, όσον δταν
δ λόγος περί πραγμάτων άφορώντων τά καθημερινά συναλλάγματα και τάς κοι-
νωνικός σχέσεις. » Τά αγάλματα (λέγει ή μετάφρασις τοδ Πολιτικοί τϊΐς Γαλλ.

* Νόμου, βιβλ. Β'. κεφ. ά. αρθρ. 525) εΐνε ακίνητα όταν είναι τεθειμένα εις θηκην

* κατασκευασμένην έξεπίτηδες « * έδφ έκαστος έχει δίκαιον V άπορησφ πώς εινε
δυνατόν, άγαλμα τεθειμένον ε ί ς θ ή κ η ν 'να ίρε άκίνητον. Άλλ' δ νόμος λέγει
ώώβ, σηκόν, θυρίδα, ή όπως άλλως θέληση τις 'να την όνομάση* και τότε μόνον ή
μετάφρασις εΐνε σαφής, καί τήν σαφήνειαν, κατά τόν Γαληνόν (*) » ήτοι μίαν μόνην
•άρετήν θετέον είναι, ήπρώτην γε των άλλων άπασών τής κατά φυσιν ερμηνείας. *

'λλλ' έδω επειδή δ λόγος περί νομοθεσίας, 'δέν εΐνε άκαιρον Γσως νά έπιστησω-
μεν ολίγον τήν προσοχήν μας είς τούτο τό άντικείμενον. "Οτι ή νέα τής Ελλάδος
νομοθεσία, μετάφρασις καθ* ολοκληρίαν των Ευρωπαϊκών νομοθεσιών, έπλουτισε
την γλώσσάν 'μας μέ πλήθος λέξεων, καινοφανών τών πλειοτέρων καί απηρχαιω-
μένων, εΐνε πασίδηλον, καί δμολογούμενον επίσης Οτι, εξαιρουμένων ε&οσιν ή
τριάκοντα, όλαι εΐνε έλληνικώταται, προσφυές-αται• καί τρίτον Οτι, μέ όλα ταΟτα,
χΛρίς τής ανάγκης τήν δποίαν εΐχεν δ λαός 'να'τάς συνειθίση, ποτέ'δέν ήθελον είσ-
αχθϊ) καί γενή' πάγκοινοι. Χάρις οφείλεται διά τοΟτο είς τόν τότε ύπουργόν Ή|ς
δικαιοσύνης, δςτις, χάτοχος αυτός τής πατρψας φωνής καί δύω άλλων Ευρω-
παϊκών διαλέκτων, κατώρθωσεν, εργαζόμενος μόνος, νά αναπλήρωση, εις τό-
σον ολίγον καιροΟ διάβημα, τό μέγα τοΟτο κενόν, καί 'να'τό αναπλήρωση μετά το^
σαυτης επιτυχίας. Ίσως, όταν κατευνασθώσιν αί θυελλαι τών παθών, καί ή κρίσις
ίχάς-ου μβίνη άθολωτέρα, έκτιμηθΐ) άνηκόντως ή ουσιωδέστατη αυτή υπηρεσία.

Άλλα πόσος δυσκολίας, πόσος προλήψεις έπρεπε 'να νικηση δ όνοματοθέτης Ι

(*) ΠιρΙχράα,-τδν *πλ. φ«?μ. Βιβλ, β'.

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

ύ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ.

ΈνθυμοΟμαι, όταν είχε προτείνη τις ναμεταφρασθϊ) το εη οβδ άβ Γ&κΐίνβ έ ν ύ π ο-
τ ρ οπϊ), πόσος θόρυβος εΐχε γένη μεταξύ μερικών σφόδρα ΚοραΙστών νομολό-
γων 'μας ! 'Αλλ'ό μεταφραστής, καλώς ποιών, αδιαφόρησε προς τάς παραλόγους
ενστάσεις, και ή λέξις Ιμεινε, και θα μείνη, ελπίζω* διότι Ιχει υπέρ εαυτές τήν εό•
φωνίαν καίτόν Έλληνισμόν, τά δόοταΟτα συμβεβηκότα, χωρίς τών οποίων συν•
ηνωμένων, αδύνατον να όρθοποδήση ποτέ ή γλώσσα. Τό περιεργότατον δμως εϊνε
£τι, έκτος τών ομιλούντων έν γνώσει περί τοΟ πράγματος, τών αρμοδίων περί
γλώσσης κριτών, άνακατώΟησαν και άλλοι τών οποίων το έργον εϊνε π3ν άλλο
μάλλον, παρά κριτική φιλολογική. Ό Κύριος Α. Πάλμας, π. χ., άνήρ σεβαστός
άλλως δια τάς νομικάς του γνώσεις και τόν φίλελληνισμόν'του, κακίζων την λέξιν
Εισαγγελέως παρά τφ Άρείω Πάγω, ως άνάρμος-ον καί (ί ! !) πολλά δημοκρα-
τικήν, έπρότεινεν άντ' αυτής. . . τί νομίζετε; τό Γενικανακτεπίτροπος! !

Όλος αύτάς τάς δικανικός λέξεις, καθώς και τάς τής μεταφράσεως τοΟ Πολι-
τικοί) τής Γαλλίας Νόμου, ώς καθιερωμένας ήδη διά δωδεκαετοΟς χρήσεως, κατε-
χώρισα εις τό λεξικόν μου, εξαιρουμένων τινών, αϊ όποΐαι ή δέν μετεφράσθησαν
παντοΟ δμοιομόρφως, άλλ' υπό τούτου μέν τών μεταφρας-ών ούτως, ΰπ' εκείνου δέ
άλλως, και ενίοτε ύπό τοΟ αότοΟ τούτου άλλοτε άλλως, καθώς, π. χ., τό άόίβΓβτ,
μεταφρασθέν εις μέν τό αρθρ. 1 42 τοϋ Πολιτ. Νόμου ανατίθεται, εις δέ τό
731 δίδεται, είς δετό 1357 επάγεται, καίείςτό 1370 έπιβάλλ β-
ται (")• ή εϊνε πάντη καινοφανείς και, έκτος τούτου, απαντώνται και σπανίως, κα-
θώς τό Άναγγελτήριον, 6 Δεξίλογος κτλ.

Είς τήν μετάφρασιν Ιδίως τοΟ ΠολιτικοΟ τής Γαλλίας Νόμου εισήχθησαν τίνες
λέξεις, Ελληνικά!, άν θέλετε, και σφόδρα Έλληνικαί, άλλα, κατά δυστυχίαν, 'δέν
άρκεΤ τοΟτο, καθώς και προηγουμένως εΐπον: Διότι αϊ μέν έξ αυτών, καθώς τό Σϊ-
νος, τό Πήμα, ή Δήλησις, ή Δίζησις, ή Συνημοσύνη κτλ., άπαιτοΟν προσέτι και
τήν άπό τοΟ χρόνου και τής χρήσεως καθιέρωσιν• αί δέ, καθώς ή Άντιβαδίασις, ή
Αοιπάς, 6 Έγκυρος, τό Ένυποθήκως καί τίνες άλλοι, Ιχουν τι άναιτιολόγητον
μέν, άλλ' ούχ ήττον άπαρέσκον, Ισως διά μόνην τήν συνήχησιν, είς τό όποϊόν δμως
δέν πρέπει 'ναάδιαφοροΟν οί όνοματοθετοΟντες Έλληνις-ί. Εις μερικός έξ αυτών
παρατηρείται καί άλλη έλλειψις, δτι τά άπ' αυτών σύνθετα και παράγωγα 'δέν εϊνε
δυνατόν ποτέ να συνεθισθοΰν, έστω καί επιβεβλημένα ύπό τοΟ Νόμου. Τό Σ 7ν ο ς

(•) Τό Τδιον *υνέ$η χαΐ ιίς τήν λέξιν &τ&η(•0λΐΐ8β, Όμόδιχος, χαΐ Ιλλ«< 8χ\ (λ(γ«<•

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ. ιθ'

π. χ., συνεπιφέρεται 01)μα τό Σίνομαι, τοΰ οποίου βμως τήν μετοχήν Σ β σ ι μ μ ε-
ν ο ς, Ιέβέ, άπαντωμένην εις τήν μετάφρασιν τοΟ 1854 άρθρου τοϋ ΠολιτικοΟ Νό-
μου, ποτέ ας μή προσπαθηση κάνείς'να είσαγάγη, διότι θά άποτύχη. Τοιαύτη εϊνβ
ή φύσις τί}ς Ελληνικής γλώσσης, και ίσως και δλων των άλλων γλωσσών* υπάρ-
χει τι άνεξηγητον, το όποιον αποκρούει ένίους ήχους, ένίας φράσεις, και δια τοΟτο
παρατηροΟμεν με πόσην προσοχήν οί πρόγονοί'μας'τούς άπέφευγον. Καί 'δέν λέγω
τους 'Ρητορας, τόν Πλάτωνα, τόν Αουκιανόν, τους έπιτηδεύοντας την Άττικήν
χαλλιέπειαν, άλλα και αυτός 6 τολμηρότερος και δεξιώτερος των αρχαίων όνο-
ματσπλάστης, 6 μέγας Άρις-οτέλης, έν φ εις πολλά, ώς έχων ύπ' όψιν κυρίως τήν
έπιστημην, αδιαφορεί περί τήν εύφωνίαν, μερικάς λέξεις άπέφυγεν έξεπίτηδες να
παραδεχθΐ). • Των ζώων (λέγει είς τό Α'. βιβλ. τής περί ζώων ιστορίας 'του), τά
•μεν νυκτερόβια, οίονγλαύξ• τά δέ, έν τφ φωτί ζή. α διατί Οχι ή με ρ ό β ι α; »ΕΙ-
•σί δέ τών ορνίθων (αΰτ. Βιβλ• θ'. 77) οί μέν, κονιστικοί•οίδέ, λοΟντακ: διατί Οχι
λο υ σ τ ι κ ο ί, μ' όλον ότι είς ήμας τούτο φαίνεται και φυσικώτερον και κάλλιφω-*
νότερον; διά τόν αυτόν πάντως λόγον, διά τόν οποίον και τώρα ή λέξις, π. χ.,
Χρήστης 'δέν θά παρεισαχθή, Οχι χάριν του ΧριστοΟ, καθώς λέγει 6 Κ. Παλ-
μός, άλλα χάριν τοϋ Κυρ Χρήστου.

Παράδειγμα άκυρολεξίας και τ5}ς έκ ταύτης άσαφείας, έφερα ανωτέρω τήν λέ-
ξιν πιΛθ: "Αλλο τοιούτο παράδειγμα πρόκειται τό Πτωχεύω, τό όπο&ν έσή-
μαχ^ε κυρίως, καθώς γνωρίζομεν, τό Ζητεύω(»Πτωχφ βέλτιόν έστι κατά πτόλιν,
» ήέκατ αγρούς, δαϊτα πτωχεύειν. « Όδυσ. β. 19): Τί έχεΓνά καμητώρατό
Πτωχεύωμετό ίοίΓβ 1>αη<ρΐ6ΐΌυ(β (κατά λέξιν τό άρχαΐον » άνασκευάζειν τήν
τραπεζαν,β) ήμέ τό ΓβίΙΙΐΓ (χρεωκοπεϊν),άντί τών όποίωντό παρεδέχθησαν είς τήν
έμπορικήν ?μας νομοθεσίαν; και τοϋτο, έν ω οί πλειότεροι τών χρβωκοπσύντων είς
τάς ημέρας 'μας, Οχι μόνον 'δέν πτωχεύουν, πολλοΟ γε και δεί, άλλα καταντούν
πολύ πλσυσιώτεροι πολλών πλουσίων, τών οποίων άπεστέρησαν διά τής χρεωκο*
πίας 'τα>ν τά αργύρια. "Αλλο: Τους όμομητρδους και όμοπατρίους ένταύτώ αδελ-
φούς (&*Γβδ ^Γηωίηδ) ώνόμασαν Αμφιθαλείς, καλήν, άν θέλετε, καί, τώ όντί,
εύθαλί) λέξιν,άλλά προσδιωρισμένην ύπό τών προγόνων "μας, είς τά τέκνα δσων ζώ-
σιν άκόμ,ην αμφότεροι οί γονείς. Ή τί εμπόδιζε τόν Φίλωνα 'να τήν μεταχειρισθώ,
δτανλέγη ("): »Τάς τε ίδίας τοΟ έτέροο τών γονέων (άδελφάς) καί τάς έξ άμφο&«;

(') Φ{λ. «•ρΙ των έν «ϊ*«ι Νόμων.

Β*

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

κ~ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ.

καθώς επίσης δια τοΟ άμφοτέρωθεν 'τό εξέφρασε καί 6 Παυσανίας (Α', ζ'.).

Τών κυριωτέρων τί)ς άσαφείας αίτιων εΐνε μία και ή κατά λέξιν μετάφρασις,
διότι σκοτίζει πολλάκις δλην την φράσιν. » Ιβδ Ιοίδ ου Ιβδ ίβηυιιβδ δοιΛ ίου]ουΓ5 ρ1α5
Ιέβέββ, & ρΓοροΗίοη θβ 1β βτοββίέΓβΙέ άβδ πηβοκ: ο ί ν ό μ ο ι δπουαί γυναίκες πάν-
τοτε έλαττοϋνται (άδικοϋνται) κατ* άναλογίαν τ^ς αγροικίας τών ηθών. €

Έρχόμεθαείς τάς τεχνικάς λέξεις, τόν λίθον τοΟτον κατάτοδ• οποίου προσ-
κρούει καθ* βκας-ον βί)μα ό γράφων ή μεταφράζων. Είς τό λεξικόν τΐ)ς Γαλλικές
"Ακαδημίας ευρίσκω την λέξιν, π.χ., Οουρίβί έρμηνευομένην δια τοΟ θβαχ ρ&ΙΙββ άβ
ΓβΓ&φίβαβ (ΓαΓΟίκΙβ, αδδβπώΐββδρ&τ αηβ οΙι&τηϊέΓβ, βί δβΐΎ&ΐ)1<ά οηίτ υη οΜδδίδ&νββ
βοή άοπηβηΐ βίο. ΤοΟτο αν μεταφρασθη κατά λέξιν, εΐνε άκατανόητον διότι κάμμία
σχεδόν άπό τάς πέντε τεχνικάς λέξεις 'δέν έχει (εννοώ κοινώς έγνωσμένην) την
κυριολεξίαν 'της είς'τήν γλώσσάν μας• αν, άφ'έτέρου, δημιουργηθώσιν επίτηδες καϊ
αϊ πέντε, καί ύποτεθώσι χαί αϊ πέντε επιτυχείς, πάλιν ή δυσκολία μένει ακατανί-
κητος, διότι οί μέν εντελώς άπειροι τοΟ πράγματος θα ζητήσουν πάντα τήν έρμη-
νείαν μιδς εκάστης• έκδέ τών έμπειρων έκαστος Ιχει τήν ίδικήν 'του, ό Τουρκομε-
ρίτης την Τουρκικήν, ό Φραγκομερίτης τήν Φραγκικήν και άλλος άλλην. Άφίνω
τά Κυνηγετικά, τών οποίων ή γλώσσα καταντδ γλώσσα ιδιαιτέρα• άφίνω τά Ναυ-
τικά και τά Μουσικά, τών όποιων δλαι σχεδόν αί λέξεις είναι Ιταλικοί, και έρχομαι
είς τά χαρτοπαίγνια, είς τό σατράντζι, είς τό μπιλλιάρδον, κτλ. κτλ. Τών ματαιο-
σχολιών τούτων (ίνα μή τι χείρον εΓπω) αί λέξεις αν έλειπον μόνον είς τήν κυρίαν
'των σημασίαν, ή ζημία 'μδς ^τον κέρδος• άλλ'είς τάς μεταφορικάςαότών έκδο-
χάς τί να κάμη ό μεταφράζων ; ίΐ βδί ρκώ&Μβ φιβ Ιβδ βίΓαΐΓβδ ροΐίίίφιβδ ρΓβικΙΐΌΐΑ
αηβ βαΐΓβ Ιουπηιτβ, βΐ άββ οβιίββ ροοιταιβηΐ άβνβηΐΓ (Ιβδ βίοαίε: όμοιον κατά τι, ώς
προς τήν έννοιαν, μέ τό «Όντως γάρ είσιν ούτοι (οί τών βασιλέων φίλοι) παραπλή-
> σιοι ταϊς έπί τών αβακίων ψηφοις. Έκεΐναίτεγάρ, κατά τήν τοΟ ψηφίζοντος
» βούλησιν, άρτι χαλκοϋν καί παραυτίκα τάλαντον ίσχουσι (Πολύβ. Ε', 26) «.
Και τί άλλο παρά ή 'να άνατρέξη είς τήν άναλογίαν και να δημιουργηση λέξιν
Ιξυπαρχ!)ς: ή να αναμόχλευση εύρωτιώσάν τίνα τοΟ Πολυδεύκους και Ησυχίου,
και \α τήν άφήση \α δοκιμάση τήν τύχην της, ή όποια και είς τάς λέξεις ώς χαί
είς τους ανθρώπους φέρεται πολλάκις ώς μητρικά. Μετέφρασε τις ποτέ είς μίαν
τών έν Αθήναις Εφημερίδων τό πιβοαάαιηίδ&Γ διά του σ κ υ ρ ό ω, λέξεως αλλόκο-
του, είς πολλά ολίγους γνωστής, και διά τούτο άποτυχούσης, καίτοι εύφωνοτά-
της και Έλληνικωτάτης.

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ£Ϊ€

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ. κά

1 Αλλά πόση κρίσις περί τήν έκλογήν, πόσαι περί τήν έφαρμογήν παρατηρήσεις,
πόσοι συνδυασμοί! Συγκάλεσις αντηχεί είς ολα 'μας τα γραφεία ή οοηνοεβίίοη,
άλλ' δτι ό σχηματισρώς 'δέν εϊνε διόλου Ελληνικός, ώς αντιβαίνων είς τους περί
παραγωγές κανένας, πο&ς 'τό παρετηρησε, ή, καν 'τό παρετηρησε, τί \α κάμη
' όταν ένθεν μέν κατεπείγη επικείμενη ή τί}ς δημοσίας υπηρεσίας ανάγκη, άφ' έτε-
ρου δέ είς τάς καινοτομίας άντιπράττη ή κοινή γνώμη; Έχομεν λέξιν συνήθη τό
Κ α ρ ά 6 1 και άντίςοιχον αυτής είς τό άρχαϊον τό Ν α 0 ς: 'Αλλ' δταν έχρειάσθη-
σαν να μεταχειρισθοΟν επισήμως τήν λέξιν, έπροτίμησαν τό Π λ ο ϊ ο ν διότι, κα-
τά δυς-υχίαν, ή γενική τοΟ ΝαΟς εϊνε Νηός καί'Νεώς, και τό πληθυντικόνΝήες καί
Νέες και ΝαΟς, ολα ανώμαλα: Καί έντοσούτφ τό Πλοϊον, γενική άλλως λέξις, δέν
έοήμαινεν είς τους παλαιούς τό Καράβι, και μάλις-α τό τρικάταρτον, τό πολεμικόν,
άλλα τό καΐκι: » Καίοί μέν. . . τοΐς τε πλοίοις και ταϊς ναυσί• . διεκομίσθησαν
» (θουκυδ. Δ', 1 15)« . Ή σαλάτα, ή αιωνία αυτή και άχώρις-ος σύντροφος καί τής
πενιχρωτέρας τραπέζης, Ισως εϊνε ή Άβυρτάκη ή ή Δριμεία φυλλάς τοΟ Αθη-
ναίου, άλλα φυλλάδα κάνεις δέν θά ζητήση 'να φάγη, άν και θά τρώγη πάντα σαλά-
ταν• και τό Καπέλλον εϊνε και θά εϊνε έν χρήσει αιώνας Ισως άκόμην, καί μήτε δ
χϊλος (κυρίως κετσές, ίβαΐτβ), μήτε δ πέτασος, μήτε τό σκιάδιον θά τό ξεκολ-
λήσουν•

Καί αυτά μέν οπωσδήποτε Γσως οίκονομοΟνται: άλλα τί θά κάμωμεν διά τον Κα-
φέν, του οποίοι) 'δέν ίχοριν ούτε κλίσεως τύπον είς τήν γραμματικήν μας; Καί
μ1 όλον τοδτο τό Καφφενεϊον (καχβέ-χανέ) είσήχθη καί είς τήν δμιλίαν, καί είς τά
ίγγραφα καί είς τάς εφημερίδας. Ή αύτη παρατήρησις εφαρμόζεται καί είς τον
Καπνόν, τοΟ οποίου καλόν Γσως τό Ονομα καθ' όσον 'τόν καπνίζουν, άλλ* δταν χρη-
σιμευη ώς Ι^ρινον, ημπορεί 'να μείνή πλέον καπνός, έν ω μάλιστα παρεδέχθημεν
τήν Ταμβακοθήκην; Πόσα τοιαΟτα θά απάντηση ό σκεπτόμενος περί γλώσσης !

"Επειτα έκαστης επιστήμης τό λεκτικόν, Οσφ κεν έκτεθΐ] άκραιφνέστερον ώς
προς τον Έλληνισμόν καί κανονικώτερον, άπάιτεϊ ίδιαιτέραν έξιντοΟ πράγματος
περί οδ δ λόγος, ίνα γένη καταληπτόν, καί μάλιστα δταν καί αί λέξεις ώσι καινο-
φανείς. » Αί υποχρεώσεις εϊνε περισταλταί, άνώσινύπερβολιμαΐοι » λέγει ή με-
τάφρασης του Πολιτικού Νόμου; άλλα τοΟτο τις, έκτος μόνον τοΟ γνωρίζοντος τό
άντίστοιχον Γαλλικόν, θά τό έννοήση;

Έρχόμεθα τέλος είς τους ίδιωτισμούς καί τάς καταχρήσεις, καί ιδίως τάς άκυ-
ρολεξίας, δσας καθιέρωσεν ή πολυκαιρία. Χαμοκέρασον ήνομάζουν είς τήν

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

κβ' ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ!

Ελλάδα την Φράγουλαν, εν φ πολύ φυσικώτερον έπρεπε 'να δνομασθή Χαμοκού-
μαρον, διά τήν εντελή σχεδόν των δύω χαρτών ομοιότητα, τό οποίον παρατηρή-
σαντες και οί Γάλλο: ονομάζουν (ταιβία» (βη αΛΓβ) τό δένδρον τήν Κόμαρον. 10ς
προς τήν χατά φύσιν όνοματοθεσίαν ας μή παραζενευθοΟν οί σφόδρα ζηλωταί τοΟ
ΈλληνισμοΟ, άν φέρω παράδειγμα τους γείτονας 'μας 'Οθωμανούς, οί όποϊόι,
πρώτην φοράν ίδόντες τους θαλασσίους έχίνους, τους ώνόμασαν προσφυέστατα
Κάστανα τής θαλάσσης.

Ανέφερα τους 'Οθωμανούς, και επιμένω ότι, διά τήν άμεσον μετά τοδ ©νους
τούτου έπιμιξίαν'μας, διάτήνπληθύν των ομογενών 'μας όσοι τελοΟσιν ύπό τό
Οθωμανικόν σκήπτρον χαί όμιλοΟν, πολλοί άμικτον, οί πλείστοι δέ άναμεμιγμέ-
νην τήν Τουρχιχήν μετά τής Ελληνικής, πρέπει οί γράφοντες ή χαί μεταφράζον-
τες 'να Ιχουν ύπ' Οψιν Οχι μόνον τάς 800-850 χιλιάδας τής αύτονομουμένης Ελ-
λάδος, άλλα καΐτά δύο- τρία εκατομμύρια των Ελλήνων των δπό τήν Τουρκ&ν,
οίόποϊοι Καρφ ι λέγουν, άλλα Κ,αρφοποιόν 'δέν λέγουν τόν Ένξερτζήν. Πλή-
θος παροιμιών, πλήθος φράσεων τής γλώσσης 'μας 'δέν εΐνεάλλο παρά Τουρχι-
σμο6 χαί διά τοΟτο πολλούς Ιδιωτισμούς τής Γαλλικής γλώσσης αδύνατον
'να έκφραση ό "Ελλην άλλως, είμήμ^νον όταν τους έκτουρκίση: ρ η' θΐιτωβ ρω
Ββοα^βα βνβο Ιαί, λέγει 6 Γάλλος: 'δένθά τάέδγάλω είς τό χεφάλι μα-
ζί| 'του, λέγει ό *Ελλην, τό άπο&ν έπήρενάπό τοΟ Τούρκου τό μπασάτσι-
χαράμαμ: ΤόρΓβηάτβ βοη έΙβητοΟ Γάλλου, όπως άλλως καν [ΐεταψρα(ϊ0^9
'δέν θά 'τό έννοήσΐ) 6 Τούρκο- έλλην, άν 'δέν τό μεταφέρη είςτό'παίρνωχίζι,
Τό ροΗβΓ αη ένβη&ίΐ ρβΓ οοηίβηαηοβ, μόνον τό Τουρκογραικικόν διά ζ α ρ ι φ λ £ χ ι
'τό σαφηνίζει, κτλ. κτλ. Ιδού λοιπόν ή γλωσσά "μας είς τήν σημερινην 'της στάσιν,
και Ιδού ύπό ποίον Ιποψιν πρέπει 'να'τήν παρατηρούν δσοι θέλουν 'να χατορθώ-
σουν κατορθωτών τι προς τήν διόρθωσε* της, και μάλιστα οί συγγράφοντες περί
πραγμάτων άφορώντων τήν καθημερινήν χρήσιν καί τάς βιομηχανικός τέχνας.

Λέξεις πραγματικά! 'δέν μδς "λείπουν, Γσως μάλιστα Ιχομεν πολύ πλειοτέρας
παρ* Οσας αληθώς χρειαζόμεθα, και διά τοϋτο εύκολώτερον άσυγκρίτως δύναται
τις 'να μετάφραση σύγγραμμα περί γεωργικής, φέρ'είπείν, ή μηχανικής, παρά ιτε-
ρ2 πολιτικής και ανατομίας, και ίσως αδύνατον μυθιστόρημα: Άλλ' απαιτείται V
άφήσωμεν τάς προλήψεις και τάς άφηρημένας ιδέας, και 'να παρατηρήσωμεν άνω
πρίσματος τήν σημερινην στάσιν τοΟ δλου Ιθνους και προς αυτήν να διευθύνωμτν
τάγραφόμενα, άν 'τά γράφωμεν ίνα χρησιμεύσουν. Τό διεσμιλευμένον περί τό ά-

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ. κγ*

κραιφνές τ^ς γλώσσης 'δέν είνε τϊ|ς σημερινές εποχές: ίταν έξαπλωθί] ή παιδεία
και είς τάς υποδεεστέρας και εργατικός τάξεις και ή άνάγνωσις γένη κοινότερα,
δτο9<ύ μεταξύ των εντός και έκτος τοΟ βασιλείου Ελλήνων σχέσεις κατασταθώ-
σιν ανύποπτοι, τότε Γσως ο περί τήν γλώσσαν Καθαρισμός (Ριιπεπιβ) 'δέν εΤνε
άτοπος, άλλα και τότε άκέμη' πολλοί τόποι τϊ|ς καθ'ήμβς Ελληνικής πρέπει,
καθώς και άλλοτε ειπον, να προτιμώνται τών αρχαίων: ό μέλλων, π. χ., τοΟ
χωρώ είς τήν κοινήν εινε χωρέσω, προκριτώτερον τοΟ αρχαίου χ ω ρ ή σ ω,
τό όποϊον συμπίπτει μέ τό χ ω ρ ί σ ω, και ή συγχυσις είς πολλάς περις-άσεις 'δέν
εινε αδιάφορος.

Άς είπω τώρα και δύω λέξεις περί τϊ]ς ατέλειας, τήν δποία^ Γσως τινές θελή-
σουν'να καταγνώσουν τοΟ λεξικοΟμου: Εινε αληθές 3τι ημπορούσα να *τό τετρα-
πλασιάσω ίσως, αν ήθελα 'να καταχωρίσω δλας τάς λέξεις δσας ο£ Γάλλοι έχου-
σα είς τα λεξικά των, και μάλιστα δσας έξελληνίσαντες οίκειοποπήθησαν ιδίως
έάν ήθελον να αντιγράψω τάς αλλόκοτους άνατομικάς ρΐέιγ^ο -8]τΐΗΐ68ΐηο-εΙβρ1ιγ1ι
-ρΐίθηη^ίβη: τάς άπό τοΟ Κινέζικου ή Αμερικάνικου Οοζφίβιλίΐί, Ι1)ΐ1>οίχ>€β^ φιαχο-
χοοίοίοΐΐ κτλ. 'Αλλά προκρίνω ποτέ 'να μή όνομασθοΟν τά τοιαΟτα παρά 'να ύπάρ -
χουν είς Έλληνικόν Αεξικόν.

ΕΙς τό τέλος έπρόσθεσα και συντόμων τίνα πίνακα κυρίων ονομάτων, παραλεί-
ψας δσα ευκόλως δύναται ίκας-ος εξ αναλογίας 'να σχηματίσΐ), καθώς τό Ιγβ*ιχ1ι«,
τό Ρπκΐ&τβ, τό Αίοπιέηβ, τό Ρέηέίορβ κτλ. Περί τ?)ς ορθογραφίας τών ξενικών ό*
νομάτων έιπον και άλλοτε τι φρονώ: § Αλλ' έάν έχρειάζετό τι να με έπιστηρίξη Ιτι
μάλλον είς τήνγνώμην έκείνην, Ιφθανε μόνον τό Ονομα τοΟ καθ' ήμΛς ΠεριηγητοΟ
Γάλλου Βαο1κ>ο, δ δποϊος έγινε Β υ χ ω ν είς δημοσιευθεϊσαν πρό μικροδ έν Αθή-
ναις διατριβήν.

Τρίτον ήδη τοΟτο προϊόν μακρών και ενδελεχών πάνων προσφέρων είς τό Κος-
νόν, ελπίζω δτι θέλει τύχη τ^ς αύτί|ς εύμενοΟς αποδοχές, τ^ς οποίας ίτυχον και
τά προλαβόντα δύο, και προς Ινδειξιν τ!]ς ευγνωμοσύνης μου άφιερών προς βελ-
τίωσιν και τελειοποίησιν αυτών όλόκληρον τον περιόντα μοι έτιβίον, πέπεισμαι δτι,
αν ίχι άλλο, θέλω δώση τούλάχις-ον άφορμήν είς τους φιλόπονους εκείνους νέους,
δσοι μέλλουν ν'άφήσουν οπίσω τους παρηβηκδτας ήδη ήμδς, ώστε, άποφεόγον-
τες τους σκοπέλους περί τους οποίους ήμεΖς τυχόν προση£|5άγημεν, 'να προαγά-
γωσι τήν πάτριον φωνήν είς τήν περιωπήν έκείνην, άπό τ1)ς οποίας και άλλοτε
κατεπυρσευσε τήν οίκουμένην, μή λησμονοΟντες ποτέ χό:

» Ει γάρ χιν καΐ σμιχρόν επί σμιχρφ καταθεΤο,

» ΚαΙ βαμά τουτ'ίρδοις, τάχβχιν χαΐ μκΤζον Ισοιτο. «

Κγραφον ΑΟήν^σι, τ^ 13 Απριλίου του 184Θ.

ΣΚΑΡΛΑΤΟΙ Δ. ΒΓΖΑΛΤΙΟΧ.

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

Έξήγησις των κατ* άποχοπψ λέξεων•

Χπολ(ύτως).

Χπρσ. (άπρόσωπον £ήμα)•

*Αρχ(α(α) λέξις.

Λστρνμ. (άστρονομιχώς).

ΑύτπΟ. (αύτοπαθητικόν).

Γένν(ημα).

Γνμ. (γνωμικόν).

Γρμτ. (γραμματιχώς).

Γρφ. (Γραφική λέξις).

Δημ(ώίης).

Διχνμ. (διχονομιχώς).

Έλλ(ειπτικώς).

Ένν(οουμένου).

*Εντ(ομον).

'ΕργϊαλεΤον).

Ζ(ώον).

θ(ηλυχόν).

θλγ. (θεολογικώς).

Καρπ(ός).

Κοινολ(6χτιχώς).

Ατν. (Αατινίστί).

Μ(έλλων).

Μθμτ. (μαθηματιχώς).

Μσ. (μέσον £ημα).

Μτνμ. (μιτωνυμιχώς).

(Μτφορ. (μεταφοριχώς).

Νλγ. (νεολογία).

Νμ. (νομική λέξις).

Οίκ(ιακώς).

Οικονομικώς).

Όπωρ(ικόν),

Π(οιητικώς).

Πρβλ. (πβράβαλε).

Πθ. (παθητικών).

Πλθ. (πληθυντιχώς).

Πρκ. (παρακείμενος).

Πτν. (πτηνόν).

0. (ςιιεΙςιΓιΐΏ).

Οο. (ςποίςυβ οΐιοδο).

'Ρτρ. (ρητορικώς).

Συνκδχ. (συνεκδο/ικώς).

Σύν(ταγμα) Έλληνικδν του 1843.

Επν. (σπανίως).

Τεκτ(ονική).

Τρτπρσ. (τριτοπρόσωπος).

Φιλσφ. (φιλοσοφιχώς).

Φρσ. (φράσις).

Φ(υτόν).

Χ(ωρίς).

'Τ(άρι).

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

Ιν€νννΙ^^^^ΝΙ^

ΛΕΞΙΚΟΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ και ΓΑΛΛΙΚΟΝ.

4,

Ι } ά, (αντί "Ανευ), μόρ. άβιαίρ.

Στεριρ., ίη (ή) ίπι (ή) ϋ (ή)ίΓ.||.

δίχαιος , £διχος: ίϋδΐβ , ίο]ιΐ9ΐβ•

θνητός: αθάνατος , ΠΐΟΓίβ), ίπΐ-

ΙϋΟΓίβΙ' άξιος, ανάξιος, χτλ. ηβ

Μβ, ίΐύΐαοίΐβ, βίο.
ΤΑ, μόρ. θαυμαστ. &1ΐ ! ή ι) Ά*ο-

τρεχτ. 61 β άοηο!
Άβαθης, ους (6, ή), φΐί η'βδί ρ*8

ρΓθίοηό% Τδε χαί 'Ρηχός.
Άβάχιον (τό) χαί
Άβαχίσχος (6), Ι&ΒίβΙΙβ, 6. ρβΐίΐβ

ρ1*ηοηβ; 8• ο&ιτβ&ιι (ά"υηρ«•

Τέ), (ΰχοχορ. τοΰ-
Ά6αξ, αχός (6), ρΙ&ΒΟηβ & ΐΓβΟβΓ

ά» β$ατβ8 λβ ςβοιηβΐηβ ου ά"
•ΓίΙηηιέΙίςηβ ; ρΐ&ηβηβ & οοπι-

ρΙβΓ («ΥβΟ 4β3 ]έΙΟΠ8) 011 λ ]θϋ-

βΓ, Ιβηΐβ <1ο ίβυ, οΊπιίβΓ; ίοηΐ-

φΐίβΓ.

λβάττιστος , ος χαί (κοιν.) η , ον,
ςυΙ ιΓ* ρ«δ βΐ6 ηαρίίδέ -έβ, ηοη
1*ρΙίδέ-β«.

λβαλτος , ος χαί (χοιν.) η, ον, Τδε
Άβαφος•

λβάρετος (δ μή βαρυνόμενος ) , η,
ον, Τδε "Αοκνος, ι) (6 μή δίδων
βάρος), ο^ιί η'ββΐ ρ*8 ίηοοπιιηο-
άβ (ίηιροιΐυη).

αβασάνιστος (6, ή), άρχ. , Τδε Αν-
εξέταστος.

λβασανίστως, έχί£. "δε Άνεξετα-
στως.

λβασίλευτος (ό, ή), άρχ. , φΐί βδί
(<πιί ββ £οαΥ6Γηβ) 5βηβ γοι.

^βάσχαντος (6 , ή) , άρχ. , αυί ββ(
« Γ»ητϊ άβ Γβητίβ ; <ριι η'ββΐ
Ρ•» δα]βΙ * 50 ΓββοίηβΓ.

λβίτΓΛος, ν\, ον, (ηίοηβ βίο) φιί,

ΑΒΑ.

η*ββ* ρ&8 βηοοΓβ βιϋΐίβ, ςυί ηβ

β'αοβουρίβ ρββ.
Αβατος (6 , ή) , (Ηβυ) ου Γοη ηβ

ρβυΐ ρ&9 ρβυβίΓβΓ (ηιβΙΐΓβ Ιο

ρίβά"), ίηαοββδδίηΐβ ; §. ίιηρΓβΙί-

οαοΐβ. || . οί δρόμοι χατήντησαν

άβατοι, Τδε Αδιάβατος.
Άβαφος, ος χαί (χοιν.) η, ον , ςυί

η'β ρ&3 έΐέ ΙβίηΙ.
Αβδέλλα , ας (ή), ιδε Βδέλλα.
Αβέβαιος, ος χαί (χοιν.) η, ον, ςυί

η'εβΐ ραβ 9ύτ (9ΐα1>1β , βιβ), ίη-

ΟβΓίβίΌ.

Άβεβαιότης, ητος (ή), ίηοβΜίΙυ-

άβ, 0.
Άβεβαίως, Μβ. ΙηοβΓί&ίηβΐηβηΙ
Άβέλτερος, α, ον, (αρχ.), ίηβρίβ,

801, Τδε χαί Εύήθης.
Αβελτηρία , ας (ή), άρχ. 30111*6,

θ. ίηβρίίβ, θ. ηοηηοιηϋ, θ. Τδε

χαί Εύήθεια.
Αβίαστος (6 , ή) , ςτώ η'ββΐ οη ηβ

ρβυΐ έΐΓβ οοαίΓΛίηΙ.
λβιάστως , &κ(^. 8•υ8 ΟΟΟίΓ &ίθΐ6 ;

ΥοΙοηίΑΐκπιβηΙ.
Αβίωτος (6, ή), (ευχρ. μόνον βιςτήν

φρσ.) βίος αβίωτος, υηβ Τίβ ίυ-

βυρροΓί&οΙο.
Χβλαβής, ους χαί
Άβλαβος (ό, ή) , φΐί ηβ ρβυΐ ηυί-

Γ6, ίηοαραοΐο άβ ηυίΓβ, ίηηο-

οβηΐ, ΙηοΐβηβίΓ. ι) (π θ.) ςυί

η'* βρΓουνέ βυοαη (Ιοαιηιβ^ε,

8&ίο βΐ 8&υΓ
Άβλαβως , έπίρ. 8βη5 (ανοΐΓ έρΓΟυ-

νέ) βυοϋο (Ιοιυπιβ^β.
Άβλαπτος (ό, ή), ιδί 'Αβλαβής.
λβλασφήμητςς (ό, ή), (ΙοηΙ 01) Ρ6

ΑΓΑ

δΐυηϋ ιηέάΊΓΟ; φι'οη ηβ μ«η

ΓβΗ 1>)Α8ρ1ΐέΠ16Γ.

Αβοήθητος (ό,ή), ρΗτέάο (1«»50

8ΛΙ18) 8ββθυΓ8.

Άβούλητος (ό, ή), άρχ. , ίητοΐοη-

1Α1Γ6, ?δ« χαί Άχούοιος.
Άβούλλωτος, η, ον, χοιν. αντί Ά*

σφραγιστός, ηοη οαοηβΐέ.
Άβουλος (ό, ή), ίηβοηβΜέΓέ, Ιιτέ-

βέοηί, Τδε χαί Αστόχαστος.
Άβούτηχτος , η, ον, ςυί η*Λ ρ*8 έ-

Ιέ ρίοο^έ.
Άβραμυληά, ας (ή), θ. ρΓυηβΗίβΓ.
Άβράμυλον (τό)/•πωρ.,ρηιη€ΐ1β,θ.
Άβραστος , η, ον, ςυί η'ί ρ*3 έί€

ουΚ (-ίΐβ).
Άβρεχτος , ος χαί (χοιν.) η, ον,φΐί

η*Λ ρ&8 βίε πιουίΐΐό ((Γβπιρέ).
λβροδίαιτος (ό, ή) , ςυί πιβηβ υηβ

τίβ ηιοΙΙβ (τοΐυρ(υβυββ), ηοη τί-

τβηΐ, άβΗοΑί. ||. (ούσ.) τό άβρο-

δίαιτον, (άφ^ρημ.), 1&πΐληίβΓβ€ΐβ

τίΥΓβ πιοΗβπιβηΙ (βίο).
Άβροδιαίτως , ΙπΙξ>. ά'υηβ πιβηίβ-

Γβ πιοΐΐβ (βίο), άέΙίολΙβηιβηΙ.
Αβρός, ά, όν, (αρχ.), (ΙέΗο&Ι.
Άβρότης, ητος (ή), αρχ., (1έΠββΐ68-

8β, β.
Άβρότονον (τό) , φ. άρωμ. , «11Γ0-

ηβ, θ.

Άβροχος, (ό, ή), Τδε Άβρεχτος.

Άβύζαχτος, η, ον, ηοη βΐΐθίΐέ.

Άβυσσος (ή), &η!ηΐ6 (ου) &θγοιβ ,
^ουίΓΓβ 8&η& Γοηά. ||. » Τά χρί-
ματα Κυρίου άβυσσος, « (Γρφ.)ι 1β5
ίυ^εηιβη(8 άβ ϋίευ βοηΐ (Ιο 5 β-

λγαθοδότης,ου (ό) χ»1 'Αγαθο5ότις,

ι

ϋί9ίίίζθεΙ βν

ΟθΟ§Ϊ€

2 ΑΓΑ

-ιδος (ή), ΛδρβηδαΙβυΓ (-Ιπο• )

ϋβδ 1>1€Ι1δ.

Αγαθοεργία (ή), 1)οηηβ αοΐΐοη,
ηοηηο ορηνι-ο.

Αγαθοεργός (ό, ή), φή ΓαίΙ Ιο Ηοη
(ου) άιι 1)10".

Αγαθοποιία (ή) , ΙηοηΓαίδαηοο, 0.

Αγαθοποιός (ό, ή), 1)ίοηΓαίδΗηΙ.

Αγαθοποιώ, Μ.ή?ω, ΓαίΓΟ ά"η1)ίοη.

Αγαθός, ή, όν, 1)οη (1)00110); ηοηι-
ηιο (Ιο 1)Η!η, ρι-οηο; νβτίαουχ.
|| . » Άγαθ-ϋ τύχτβ ! (??<?. αρχ.), *
Ια ηοηηο ΙιβϋΓβ ! ||.(άφτ,ρημ.)τό
αγαθόν, Ιο Ιήοη; Ια ΥβΓίιι. ||. τό
άκρον αγαθόν, (φιλοσοφΛ 1(ϊ *υυ-
ΥΟΓαίη 1)ίοιι, Ιο 1)ΐβη δηρπίηιο.
|| . (πλθ.) αγαθά (τα), 1)ίοηδ, Π-
Οηβδδβδ.

Αγαθοσΰνη καΐ

Αγαθότης, ητος (ή) , *οηΐ6 ', ρΓΟ-
ηίΐό, θ.

Αγαθουργία (ή) , ιδε Αγαθοεργία.

Αγάλια , έπίρ. ιδε Ά?γ* χ*1 Χι-
νανά.

Αγαλλίασις, εως (ή), ΐΓαηδροΓΐ (Ιο

}οίβ.

λγάλλομαι, Μ. άγαλλιάσομαι, 0-
ΐΓβ ΐΓαιίδροΓίό <1θ ]οίο, έίΓΟ
οηαπηέ; δβ ΓΟ)ου.ΐι•.

Αγαλμα (τό), δίαΐΐΐο, θ.

Αγαλμάτιον (τό), ΰποκορ. του Α-
γαλμα, ρβΐίΐβ δίαίαβ, θ, β^αΓί-
ιιβ, θ.

Αγαλματοποιία (ή) , 1 ^τί (Ια δία-
(υαίΓΟ, Ια δΙαΙηαίΓΟ.

Αγαλματοποιός (ό), δΙαΙυαίΓΡ.

Αγαμία (ή) , ΓοΙαΙ (Γυη €έ1ί1>α-
ΙαΪΓβ, Ιο οοΐίηβΐ.

Αγαμος (ό, η), ηοη πιαπό ; οοϋ-
Ι>ϋΐαΐΓ6, ββΓςοη. ||. ζω (διαμένω)
άγαμος, υβΓάβΓ (νίντο ιΐαηδ, (1ο-
ηι'βιΐΓβΓ ίΐαοδ) Ιο οόϋ^αΐ, γο$Ιογ
ραι-ςοη.

Αγαν, έπίρ. (άρχ.)ι 1*ορ. ||. » Μη-
δέν άγαν,η (γνμ.), ποη ιΐο Ιΐ"ορ.

Αγανάκτησις, εως(ή), πιαΊ£ΐια-
Ιίοη, θ; ίηιραΐίοηοβ, θ. ||. κινώ
εις άγανάκτησιν, ίηοΊβηοΓ <Ι•

Αγανακτώ, Μ. ήσω, δΊηάΙ^ηοΓ,
ΗίπιραΙΐοοΙβΓ, δοαίΓπΓ ίηιραΐί-
οπιηιοηΐ.

Αγανον (τό), κοιν.Ι)8Γΐ)θ (Γόρίδ, 0.

Αγανός , ή, όν, (Ιοίΐίί) <μιϊ ηΌδΙ
ραδ δΟΓΓέβ, ίαίΐβ » οΙαίι-β-Υοίο,

οΙίΙΙΓΟ.

Αγάνωτος, η» ον, Ιΐοη όΐαηΐέ.

Αγάπη, (η), ΙβηιίΓΟδδΟ, θ. αίΓο-
άίοη, θ. ιδε καΐ Εύνοια. ||. αγά-
πη χριστιανική, ϋΐίαπίβ, θ. ||.
» Ή αγάπη καλύπτει πλήθος α-
μαρτιών,*» (ΓρφΟ,Ια οηαηΐόοοιι-
νιχ Ια ιηυΐΐϊΐοάβ (Ιβδ ρέοηοδ. ||.
ή αγάπη του πλησίον, Ια ο1ιαΓΗ6

ΑΓΓ

ροιίΓ Ιο ρΓοεΙιαηι. β. αγάπη £-
ρωτος, ϊδε *Κρως. ||. αγάπη μου !
φρσ. (μεταξύ ερωμένων), ηιου α-
ιηουΓ καΐ (κατά συγκπ.) ιιι'α-
ιποιιγ.

Αγαπητική (ή), κοιν. ή Ερωμένη.

Αγαπητικύς (6), κοιν. ό Ερωμένος
ή Εραστής.

Αγαπητός, ή, όν, αίηιέ, οηόη; Γα-
νοτί; οηΟΓ. ||. αγαπητέ! (προσ-
φων.), ΐηοΐΐ ΟΐΐΟΓ !

Αγαπίζω, Μ. ίσω, (κοιν.) αντί Διαλ-
λάττω, Ψιλιόνω, ΓΟΧ'οηοίΙίοΓ, Γαο-
οοιηηίοϋΟΓ. ||. τους άγάπισαν, οη
Ιοδ α Γαοοοηιηιοάόδ. ||. (και άλ-
ληλπθ.) άγάπισαν, Πδ ϊ»ϋ δοηΐ
Γαοοοηιηιοάόδ, ίΐδ οηΐ ΓαϊΙ Ιοιιγ
ραϊι οηδοηιηίο. ||. τα εΐχον χα-
λάση μαζή, πλην άγάπισαν, Π*
αναίοιιΐ πιιηρα οηδοιιι^ΐο, ιιΐίΐΐ^
ίΐ» οπί Γοιιοαό.

Αγαπώ, Μ. ήσω, αίηιΟΓ ; ρΓΟίκίΓΟ
υυ ηνοΐΓ (}. οη αΙΓοοΙίοιι (ιίι α-
ηιι'Ιίό}, οΙκτι'γ, ίΐΙΓοοίΐυηηοΓ. §.
(επί άύύ/.) δο ρΙαίΓβ ά. ||. αγα-
πάτε αλλήλους, αίιηοζ-νυυδ Ιοδ
υηδ Ιοδ αυίΓΟδ. ||. άγαπα μέ υ-
περβολή ν την γυναίκα του, Π
οΙηίϊΙ οιΐη>ιιΐ6ηιοιιΙ §α 1>ηιιηο.
||. άγαπα την έξο/ήν, ίΐ δ'βϊηιο
(ίΐ δο ρΐαίΐ) α Ια οαιηρα^ηο. ||.Ι
τί αγαπάτε ; (αντί Τι επιθυμείτε
τ• θέλετε;) ςαο νυυδ ρΙαιΙ-ϋ? ||
(καΐ προς άπαρεμφ.) άγαπα να φι•
λονειχ-^,Η ηίιιΐί* (ΐΐ ηο ρίαιΐ) ά οου-
ΙΟδΙΟΓ. || . ? άγαπάτ3 νά μας σ.#ν-|
τροφεύσητε (κυρ. εις προμελετη-
μένην διασκεδασιν); νοιίδ ρΐαΐΐ-ϊΐ
ι1\Ηγο (Ιο Ια ρατίΐο ? ||. (και άλ-
ληλπθ. ) άγαπώνται πρό πολλού ,
ϊΐδ δνιιΐΓ'αίηιοιιΙ (Ιερυίδ 1οιΐ£-
Ιοηιρδ. || . (καΐ επί ζ. ή άψύχ.)
τα αηδόνια αγαπούν όπου είνε νε-Ι
ρόν,ή έληά άγαπα αμμώδη γην,
1θδ Γοδ<ί}<ηο1δ δ'ίϊίηιοιιΐ^δο ]>1αΐ-
δοιιΐ) οιι ίΐ ν α ύα Γοαιι, 1 υΐί-
νίιτ δ'αίπΐβ (δο ρΐαίΐ) άαιίδ Ιοδ
Ιίουχ δβ1)1οηιιοιΐϊ.

Αγγαρεία (ή), ΟϋΓΥΟβ, Θ.ΥοχαΙίοη,
θ. ||. τούτο είναι αγγαρεία (αυτό-
χρημα αγγαρεία) δι'έμέ, οΌδΙ υπο
οοΓΥόο (οο η'οδί ςυ'υηο οοΓΥέβ,

οΌδΙ 11110 ρΐΙΓΟΟΟΓΥΟΟ) ρΟϋΓ Π10Ϊ.

||. ό υποκείμενος εις άγγάρειάν, Γδε
Αγγαρεύσιμος. (|. (καΐ αντί επιο.)
δουλεύει άγγαρε-.α, ΐΓαναϊΙΙοΓ ά
οογυοο (α Ια οογυοο). §. (καΐ μτ-
φορ.) κάμνω τι άγγαρ-ι^, (χωρίς
ορεςιν,δ-.ά τόν τύπον), ΓαίΓΟ ςυβί
ηιιοοΙιΟδβ ρ«ΊΓ ΠΊβηϊοΓοάβοςυίΙ

Αγγάρευμα (τό) , ΓαοΙίοη άβ Πΐοΐ-
Ιγο οη ΓέςυίδίΙίοη (οίο).

Αγγαριύσιμος (ό, ή), δΐιίοΙ Α ΪΒ

ΑΓΕ

«ΟΓΤέ• (ααχ Γβ^ιι^ίϋοηί) , •ογ-
νοβ!)1β.
Αγγαρεύω, Μ. εύσω, Γογοογ (εοιι-

ΙΓΗΠκΙγο) α ΐ!θδ ΟΟΓΥέΟδ, ΙΠθΙΐΓ•

ρπ ΓίςυΐδίΙίυη.
ΑγγεΤον (τό) , Υθδθ; §. ('ατρ.) ναΐ*-

δοαυ. §. (κοιν. χατ' εύφημ.) τό

ΚαΟίκι, οΐιαϊϊΐο (ρθΓθόο),θ. |[. κά-

θηται είς τό άγγειόν, )1 ΟδΙ ά Ια

οΐιαΐ^ο.
Αγγελία (ή), αηηοηοο, θ. ηοανοΐ-

1ο, θ. ταρρυΓΐ ((Ι'αιι οιιυουο) ;

ιποδδα§ο.
Αγγελιαφόρος (δ, ή) , ρΟΓίΟΙίΓ <1*α-

ηβ ηουνοΐΐο, ηιΟδδα^ΟΓ; οηνοΥβ.

(ς-ρατ.) ΟΓΐΙυηιιαυοο, υΓΰοΐοτ ά*

υκΐυιΐϊΐαηοο, Γδε και Διαγγελευς.
Αγγελικά (ή), ο. (ίατρ.) , ΙΐβΓ^β

ΟοΓαπΙ, θ. αη^οΐΐιιαο, θ.
Αγγελικός, ή, όν, αιΐ£ΐΤΐςιΐθ.
Αγγελο; (ό), αρχ. ωοδδα^ΟΓ. %)

(συνήΟ.) απ^ο.
Αγγουράκ•. (τό) , ΟΟΓΟΪοΙίοη , (Ιπο-

χο^, τού-
Αγγούρι (τό), εοηοοιιιΙ)Γθ.
Αγγουριά (ή), ουηοοιη1>Γ€ (ρΐαηΐβ).
Αγγουρόσπορος (ό),^ΓαίιιθίΙθ €υιι-

οοηι1)Γβ, θ.
Αγδαρτος, η, ον, ηοη έοΟΓΟίΐέ,

(κυρ. επί κυνηγ.) ςαί ΟδΙ Οη ροΐΐ.
Αγελάδα (ή), ναοΐΐβ, θ.
Αγελαδάρης (ό), §αΐ*(1οαΤ άθ Υ1-

οΐιοδ, ναο-ηοΓ (-βτβ).
Αγελαδινός, ή, όν, άϋ ΥΛΟηΟ.
ΑγελαΓος , α, ον, νίναηΐ βη ΐΓΟα-

ρο.
Αγέλαστος (ό, ή), ςαΐ 110 γΗ ραδ,

βΓ«ΥΟ, ΙΠΟΓΟδΟ, ΐΓΪδΙβ.

Αγέλη (η), ΐΓουροαα; Ιτβία (ά•
1)(τυίδ, ιΐο οΐιονααχ βίο.^ ΐδε καΐ
Κοπάδι.

Αγεληδόν, έπίρ. €ΐι ΐΓΟίίρο, βα
ΐΓουροαη, ρατ Ιτοαροδ.

Αγενεαλόνητος (ό,ή), ηαίη'αροίη!
ιΐο ^ί'ηοβίυ^ίβ.

Αγένειος (ό), δαηδ!)αΓθο:ίπι1>ΟΓΐ)0-

Αγεννής, ούς (ό, ή), ί$ηυ1)1ο, 1)αδ,
αΙ>]οο(,ΥΪ]. || . 6 τίμιος άνθρωπος
δέν πρέπει να πράττη τίποτε ά-
γεννές , ΓΙιυηιηιο ά'ηοηαοαΓ ηβ
(Ιοίΐ ηοη Γλιγο άο ηαδ.

Αγέννητος (ό, ή), ηοη οη£οηιΐΓ6 ;
ηοη ρΓοϋηίΙ ; ίηοΓΟό.

Αγεννώς, έπίρ. δαηδ ηο1)1β55€ ;
ηαδδοιηοηΐ, Ιαοΐιοηιοηΐ, ί^ηοηΐβ-
ηαοηΐ.

Αγένωτος, η, ον, ιδε Αγουρος•

Αγέρωχος (6, ή), Πογ; ηαυίαίο;
ίιηρόΓΪοηχ. ||. μέ ύφος άγέρωχον,
άυη ΛίΓ (ύ'ηη (οη) ίηαρέΓΪβυχ,
ά'πη αίΓ οοηςυβταηΐ (άο οοα-
ςηίΐο), ίχηρβΓίοηδοπιοηΙ.

Αγευστος (6, ή), ί]η1η*β ρα» 8<Λ-

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΛΓ&

ΑΓΚ

ΑΓΟ

α άο; 4. (οννή0, μτ*00.)άντ1 *'
*ειρος (λνχης, ηδονές χτλ.).

Χγεώργητος (ο, ή), Ιηοαίΐβ.

Ιγιάζω φαντΐζω μέ άγιασμόν), Μ
άσω, ίβΙΙβτ άβ ΓβΑα ΟβτιίΙβ, &•
*ρβΓ£βΓ. ι) (άρχ.) οβοιτ ; βιη-
θΗ6βΓ. ||• (άμτβτ, αυτ**.) άβνβ-
οίτ μΙοΙ, ιηοατίτ βα ούβαΓ άβ

•Αίί1(6(4.

Αγιασμα (το), (£άντι»μα μέ άγια-
σμόν), ΑβρβΓΒίοη, 0. ») (πηγή
Αγιασμού) Γοη(ΑΗ16 8Αΐη(β, 9.

ΆγιασματάοΑον Ι**)» (*° *ΥΤ• *°υ
Αγιασμού) , 06ηί(16Γ. ») τό βι-
βλ.) ιδε Εύχολόγιον.

Αγιασμός (6), (ή τελετή), Α*ρ6Γβ6β
α)(τό άγιασίέν ύδωρ), 6Αα 1)β
η!(6, 0. || . κάμνει άγιασμόν (ό
ιερεύς), Γ«Γβ ΓβΑα ηβαίίβ.

Άγιαστηρα (ή), ΑδρβΓ&βδ, Α8Ό6Γ

$#ίτ, £ουρί11οη.

Ιγιοβασιλειάτικος, η, ον, φΐΐ 86
Γαι( οα 96 άοοηβ Αα ρΓβηιίβΓ
ίοιίΓ άβΓβο. ||. (*λ0.) άγιοβασι-
λειάτιχα (τα), βίΓβηηβδ, 8. πλ0.

Αγιοβασιλόΐεηττα (ή), £Α(6Αα άβδ
ΚοΙβ.

λγιοχέρι (τό), Τότ Κερί.

Αγιόκλημα (τό), φ. χαΐ 4ν0< ΟΒβ-*
ττβ-ίβαΠΙβ, •.

*Αγιος, α, ον, 8Αίυ(. ||. ή αγία Τρι•
Ας, Ια Μΐη(6 ΤΗοί(6. |. τό &γιον
Πνεΰμα, 1$ 8Αίη(-ΕδρΓί(, ΓΕδ-
ρτί(-5*ίηΙ. || . ©Ι άγιοι μάρτυρες.
1«§ δαίαΐδ ΜΛΓίγΓδ. ||. ό ίίγιος
Ιωάννης, 5»Ιη(-1«80 (καΐ κατ'ά-
*αίρ.)8(. ^Αη(ή) δ. ^Αη. || . (ή
εορτή) τοΰ αγίου Ιωάννου, Ια
8*ίην-36λΐι• (1• ή αγία Βαρβάρα,
&Α111Ι6-'Βαγ1>6 (ή) 9(6 ΒαγΙκ. II .
ή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου,
Γέ$1κ€ βΑάΚ-Οβοτββδ. || . ({(εορ-
τή) των Αγίων «άντων, Ια Γβ(6
(!β |οατ) <1β Ιΐ ΤοαβδβίηΙ, (καΐ
συχνοτ. έλλ.) Ια ΤοαδδΑίη( (κα-
τά τό Αατιν• καλανδάρ. τελείται
τί 4 Νοεμβρίου). ||. ή αγία τρά
«ζα, 1& 8Αΐη(6 ίΑΟΐβ. ||. τό 8-
γιον λείψανον, ΐΑδΑΐηΙβ κΗςαβ
|. 6 δγιος τάφος* 1ββΑίη( ββρυΐ-
0Γ6. ||. τα Άγια τών Αγίων, (τό
5όυτον του ναοΰ του Σολομών-
τος), Ιβ δΑΪηΙ άβδ 8Αΐη(δ. §.(ώς
τίτλ. τιμής χρός Ιερωμένους), ό ά-
γιος αρχιμανδρίτης, (χαΐ κατά
*ροσ?ων.) άγιε αρχιμανίριτ* ,
ηοικκαΓ Γ&Ι)1>έ.

λγώτης, ητος (ή), δ*ίηΙβΙέ, 0.

λγιωσύνη (ή), δΛίοΙβΙέ, 0.
λγχαΙάχι (τ£), έρίοβΙΙβ, 0. (ύ*0-
χ^. του
λγχάΐι (τό) , χοιν. ή *Αχαν0*, έ^ί-
■«τΙ. ρίφαοΙ, ΙδίχαΙΙιντρί.ρ.

χά•η*αι 4ς τ*άγχά0ια, φρσ., (•Γ-
ν• άνήτυχος, ανυπόμονος), 11 0*1
βΙΙΓ 1β3 6ΐΐ«Γ(1θη9.

λγχα0ωτός, ή, ον, χοιν. 6 Άχαν-

0ωο*ης.
λγχαλα, μορ. (χυβ.)» ϊδί "Ολος(ιίς

τό Μ* δλον ότι).
λγχάλη (ή), (χυρ. βις τό *λ0.),

ΪΓβ9. || . (τόν ύπεδέχ0η) μέ άνοι-

χτας άγχάλας, 4 &Μ8 ΟυνβΓΐ».
λγχαλια (ή) , χοιν. ή Άγχάλη,

1>Γ*β, Ιβδ ί>ΓΑ8. 3) ((Γ-νχδχ.)

1>Γ&3δέ6, 0. || . μία άγχαλια ξΟλα
(χόρτου χτλ.), αοο 1>ΓΑ39έ6 <1β
1>οί9 (46 Γοία 6(ο).
λγχαλιάζω, Μ. άοω, ρΓβίκΐΓβ (δβΓ

Γ6Τ) άλ09 968 &Γ«9, €Πΐ1ϊΓΛ85©Γ

Χγχάλιααμα (τό), Γ•θ(ίοα <1%6Πΐ-

1>Γβ996Γ, 60ΐΙ>ΓΑ996ΐη6η( ; 61»-
1>ΓΑ98Α<16, 0. Α00θΐΑ(ΐ6, 0*

Χγχίδι (*ό), βο!ΐΛΓ(1β, 0. ρίοοΙ.

λγχινάρα (ή), φ. ΑΓ(ίθ)ΐΑΐι(.

λγχιναρόφυλλον (τδ), Γβμίΐΐο <1%ΑΓ-
(ίοΙΐΑυ(.

λγχίοτρι (τό), ΙίΑΠίεςοη.

Χγχομαχητόν (τό), χοιν. τόΤΑσ0μα

λγχομαχώ, Μ. ήσω, χοιν. αντί Α-
σθμαίνω, Πνευοτιώ, ΗαΙΙβΙβΓ. ||
τό άλογον άγχομαχεΐ, Ιβ θ1ΐ6ΥΑΐ
1>α( άα Ολοο ((Ιβδ Ο&οοδ).

Άγχυλόνω, Μ. ώαω, ρϊςαβΓ.

Αγχύλωμα (τό), ΓΑΟ(ίθα άο ρί
ςυβΓ.

Χγχύλω<ίίς , εως (ή), Ιατρ. , Αηΐ£γ-
Ιοδβ, 0.

Άγκυρα, ας (ή), ΑΠ0Γ6, 0. ||. οι £-
νυ/ες τής— , Ιβδ ρα((βδ (Ιβδ 1)ΓΑδ,
Ιββ 6βθδ)(1β ΙΆηβΓβ. || . νό ξύλον
τό όττοΤον χρατεΤ όρθίαν τήν άγχυ-
ραν, Ιβ ]Αδ (ή) ]οαΑί1. ||. ό χρίχος
της—, Γβοηββα (ή) ΓοΓ^ΑηβΑα.
|| . ^ίπτω τήν άγχυραν, ιόβ Αγκυ-
ροβολώ.

Αγκυροβολιά (ή), ΓΑΟ(ίθη άβ ]β-
(βΓ Γαποτθ, ]β( άΆηβΓβ. ||. τό
διά τήν άγκυροβολίαν πληρονόμε-
νον (όικαίωμα), (ΙγοΚ ^ΆΐΐΟΓΑ^β

Άγχυροβόλιον (τό), ΑΠΟΓΑ^β, ωοαϊΐ-

ΐΑ^β; ΓβίΑβΙΐβ, 0. ΓΑάβ, 0.

Αγκυροβολώ, Μ. ήσω, ]β(6Γ Γαιι-
εΓβ ; β(Γβ (δβ (βηίΓ) βη γα<1ο,
ηιουίΙΙβΓ (^Αηδ υηβ ΓΑάβ).

Αγχυρωτός, ή, όν, οοιίΓ&ό βη 0ΓΟ-
ο1ιβ(, βΓοβηα, βΓοοΙιβ.

Αγχών, ώνος (ό), βοαάβ. ||. κτυ-
πώ (ή) κουντώ μέ τόν αγκώνα,
ροιίδδβΓ (αβιΐΓ(βΓ) (Ιιι βοικίβ, 0011-

(1θγβΓ.

Αγκωνάρι (τό), βηβοί^ηαΓβ, 0. β.
ρϊβΓΓβ Αη^αΐΑΐτβ (ά'βηοοί^οαΓβ).

Αγκωνή (ή), ϊίε Κώχη. (. ή αγκω-
νή δρόμου (χοταμου χτλ.), βοιι-
<1β. || . ίκίΤ δπου ό 6ρό;χος (ό ήο-

-ίαμός) κάμνει άγχωνήν, α Γββ-
(ΙγοΚ οα Ία γοοΛο (Ια ΓίνίοΓβ)
ΓαΗ Ιο οοαάβ, Γ8ε χαΐ Γνρισμα^

Αγνάντια, *κί£. Τόε * Αντίκρυ.

λγνάντιος, α, ον, Γδε Άντικρυνός.

Αγνεία (ή), αρχ., ραΓ6(έ, 0. βοα-

(106006, 0. 0ΔΑδ(6(έ, 0.
Αγνίζω, Μ. ίσω, ραΓίΔβΓ (ρΑΓ ά#•
ΙυδίΓΑΐίΟΠδ 6(0) 4

λγνισμός (ό), ρατίβθΑ(1οη, 0.

Αγνοια (τ), ί^αοΓΑΠοβ, 0 ; ΙηβίΙ^
Τ6Γ(ΑΠ06, 0. ||. ιτροφασίζομαι &
γνοιαν, ρΓέ(6ηά>6 ΟΑαδβά^Βο^
ΓΑηοβ. || . εξ αγνοίας, ρΑΓ ίαΑ<1-
τβΓίαοοβ.

Αγνός, ή, όν, (αρχ.), ρα? ; ο1ΐΑ6(6.

Αγνοτης, ητος, (ή^-^Αγνεί•*

Αγνοώ, Μ. ήσω, 1&00Γ6Γ , β(Γβ
<1αο9 Γί^αοΓΑαοβ <1β ςο. ||. V
γνόουν τα διατρέχοντα, ]'6(Αΐβ
4απ9 Γί^αοΓΑηοβ (Ιβ οβ ςαΐ «β
ρΑ99Αΐ(. || . αγνοώ τό πράγμα,
(όικονμ.), ]ο δαίδ 1$αοΓΑθ( ά\χ
ίΑί(. Ι), ζ-ο αγνοούμενος, ίΐ Υί( ί-
0οοτό <1α αιοηάβ, Η ηιβηβ υηο
τίβ οΙϊδοαΓβ β( ί£ηοτέβ.

λγνωμονώ, Μ. ήσω, ΐη^ΟΟοαΑΐΐΓβ
αα οίβαίΑΚ, 6(γθ 1ώ^γα(.

Αγνωμόνως, έ*ίρ.. ΑΥ60 ίϋ^ΓΑΐί-

(α<1β•

Αγνωμοτ^νη (ή), ίη^ΓΑΐίίαάβ, θ.

Αγνώμων, όνος (ό, ή), Ιθ£ΤΑ(.

Αγνώριστος, ος καΐ (κοιν.) η , ον,
ςαί η'βδ( ρΑ9 ΓβοοηοΑίδδΑίιΙβ,
ιηέοοηηΑίδδΑΜβ ; ίοοο^αΚο. ||.
ό αυτοκράτωρ περιηγεΤτο αγνώρι-
στος, ΓΕωρέΓβαΓ νοχα^βΑίΐ ία-

0Ο£θί(0.

Αγνώς, έπί^. (αρχ.), ρατβαιβιΚ ;

0ΐΐΑδ(6ηΐβΙΐ(.

Άγνωστος (ό, ή), Ιοοοοοα. |1• άρ-^
χόμενοι άπό τών γνωστών καΐ ά-
νατρέχοντες είς τί δγνως•α, ρΑΓ-*
(αη( (Ιβδ οηοδβδ οοηααβδ, β(
ΓβπιοηΙαη( α οβ!1β9 ςαί ηβ Ιβ
8θα( ρβίη(.

Άγονος (ό, ή), δΐέπΐβ ; 8ΑΠ9 ρΓΟ-
£έαί(αΓβ. §. (μτφορ.) ίηΓέοοιίίΙ ;
ίαΓβΓ(ΐ1β , ΑΓίάβ ; (επί χρημάτ.
κτημάτ. κλπ.) ίαιρΓθ(1αο(ίΓ.||. (ά-
φίρημ.) τό δγονον, Ια δΙέΓίίϊΙβ ;
ΓίηίβοοαάΗέ, ΙΊηΓοΓίίΙίΙό ; Γα-
ηάίΐέ (άΌη 9α]β().

Αγορά (ή), ρΐαοβ ραΒΗςαβ, 0/
ΠΐΑΓΟΠέ. ||. «ερίτριμμα αγοράς,
(φρσ. άρχ.) , 1>Α((βατ %ά*βδ(ΓΑ<1β.'
ι) - Αγόρασμα, ΑοηΑ(. ||. έκα-
με μίαν καλήν άγΟραν , Η Α ί*ί(
υπ 1>οα αοπα(.

Αγοράζω, Μ. άσω, Αθηβ(βΓ. ||. ή-
γόρασα του υίου μου εν ώρολόγι,
]'«ι Αοη«(β Α ιηοπ βΗ υηβ ιηβη^

1Γ•.

1Λ

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΓΡ

ΑΓΡ

ΑΓΥ

ΑγοραΤος, α, ον, (1ε ηαΐΐε, (1β
πιβΓοΙιέ ; §. (συνκδχ.) ΙπνίαΙ,

Αγοράκι (τό), ρείίΐ ^βΓςοη.

Αγορανομία (ή), ε!ΐαΓ£0 (Γα$0Γα-
ηοπιε, θ.

Αγορανόμος (ό), Πΐα£ίδΐΓαΙ επατ•
{$έ άε Ια ροΐίεε άεδ πιαΓϋηόδ: α-
£θΓαηοπιβ (α Αΐ&εηεδ) , έ(1Πε (α

ΚθΠΐε).

Αγόρασμα (τό), ΓαεΙίου (Γαεηε-
Ιογ, αείιαί.

Αγοραστής, οΰ (ό),αεΙιεΙευΓ; (ιδίως
επί χτημάτ.) αεηυέΓευΓ.

Αγοραστός, ή, όν, αοΐιβίό.

Αγορεύω, Μ. εύσω, ραΓίεΓ ευ ρυ-
οΐίε; υαΓαυ^υει*; (διχηγορ.) ρΐαί-
<1βΓ. ||. 6 δικηγόρος του ήγόρΐυ-
σεν δριστα, δου ανοεαΐ α ΓογΙ
Μβη ρΐαίάέ. ||. του εισαγγελέως
άγορεύσαντος , (δικονμ.), 1β ρΓΟ-
οιιγ(ϊιιγ ά\ι Γοί βηίρυάυ.

Αγόρι (τό), 8&Γςοη. ||. έ'χει τρία α-
γόρια καΐ δύο κορήτσια, ©11© ά
ΙγοΪ8 ^ατςοηδ ρΙ άευχ ίίΠεδ,

Αγουρίδα, ας (ή), ΥΡΓ)υδ. ||. αγάλι
-αγάλια γίνεται ή αγουρίδα μέ-
λι, (παροιμ.), ανεε Ιο Ιεπιρδ βΐ
Ια ραίΐΐε Ιβδ υεΠεδ πιυηδδευΐ.

Αγουρόλαδον (τό), ηυίΐε νεηε, Θ.

Αγουρος (αντί "Αωρος), η, ον, ςυί
η'εδί ραβ ιτιάΓ, νειί.

Αγραβανηά (ή), δ. βΓ&Γβ άε Ιυ-
<16θ (ου) άβ ^άα (ου) ά'αυιουΓ,
£αΙηίεΓ.

Αγράμματος, ος καΐ (χοιν.) η, ον,
ηοαιπιε δβΠδ ΙοΙίΓΟδ, ίΠβΙΐΓέ, ί-
&υοΓαηΙ, (ο•κ.) ΐ^ηοΓΟ.

Αγραπτος (ό, ή), ςιή υ'εδί ροίηΐ
έοπΐ, ιδε καΐ "Αγραφος.

λγραυλώ, Μ. ήσω, (άρ/.), ραδδεΓ
Ια ηιιίΐ εη ρΐ&ίη ο&απιρδ ; 1)ί
νουαςυΡΓ.

Αγραφος (ό, ή), -"Αγραπτος. ||
χαρτί ( βιβλίον , καταιβατόν ) α
γραφον, ρβρΐΡΓ(ΙίνΓρ) υίαυο,ρα
£β ί)1&αθ1)β. || . άφησε δύω αρά
δαις £γρα?αις, Ιαίδδεζ άευχ Π
$η?δ οα Μαιιο.

Αγράφως, έπίρ. δαηδ έΐΓβ έεπί.

Αγρεύω, Μ. εύσω, (αρχ.), ρΓΟηιΐΓβ
λ Ια εη&δδβ ου α Ια ρύεΐιε.

Αγρια, έπίρ. Γδε "Αγρ:ος.

ΑγριάγκαΘον (τό), φ. οβαπίου οε•
ηίΐ, δαυ$ άΐιοηιηιο.

Αγριαγχινάρα, ας (ή), αΓίίεΗαυΙ
δβυνβ^β , οηαΓ(οαΓ) άουυεΙΙε ,

0. οαπίοχι, οαπίε.

Αγριάδα (ή), ιδε Αγριότης. α) φ
Γδε "Αγρωστις.

λγριάνθρωπος(δ), (ηοίπίπβ) δαυνβ-
ββ. §. 1ουρ-&αΓθυ.

Αγριάμπελος (ή), φ.νί&ηβ 5*υν*.

£β, θ. Ιαυ^Γυοοο ή ΙαιηΙ>ι•υ-
δςυε, θ.

Αγριαπιδηά (ή), δ. ΐδΐ Ά/λαδιά.

Αγριάπιδον (τό), ιδε Ά /λάδι.

Αγριαφάνα(ή), φ. οΗβΓάοα έΐοίΐέ.

λγριέλαιος (ή), οΙίνίβΓ δαυνα$ε
(ου) ίΥαυο.

Αγριεύω, Μ. εύσω, (μτβτ. καΐ ά μ-
τβτ.)- Έςαγριόνω, ΓΡυάΓΡ (άρ-
νβηΐΓ) ΓβΓουοΗβου δαυνα^ε, όΓ-
ΓβΓουοΙιεΓ, δ'έίΓαΓουευεΓ.

Αγρίμι (τό) , ΙχΗε Γαυνε (ρυαηΐε,
ηοίΓο), θ.

Αγριμονιά (ή^, ο. βί^ΓβΠΊΟίηε, θ.
έδρβΓ^ουΙΙε, θ. ευραΙοίΓε , θ.

Αγριο€ούβαλον (τό) , ϊδε Βόνασος.
Αγριόγαττος (ό), ζ. εΐιαΐ δαυνα^ο.

λγριογούρουνον (τό) , ζ. δαιιρΙίεΓ :

Ιαίε (τό θηλ.), πιαΓοαδϋία (τό μι-
χρόν).
Αγρ:οδυόσμος (ό), φ. πιεηΐΐιε δαυ

να^ο, θ. εαΐαηιοηΐ.
Αγριοκάρδαμον (τό), φ. ΟΓΡί^οη

δαυΥα^ε, εοπιε άε εετί (1'εηυ.
Αγριοκάτσικον (τό), ζ. εηαηιυίδ:

1>ουςυεΙίυ.
Αγρ:οχρόμμυδον (τό), φ. ιδε Βολ

6ός καΐ Σκυλοχρόμμυδον.
Αγριοκύτταγμα (τό) , τό ούσ. του
Αγριοκυττάζω, Μ. άςω, ίεΙΙΟΓ άε*

Γε^αΓάδ ΓοΓΟυεΙιοδ (ΙεΓΓΐΙ)1θδ,

πιεηαςαηΐδ), ιδε καΐ Στραβοκ-τ-

τάζω.
Αγρ.ομέλισσα, ης (ή), εντ. ΓγρΙοπ.
Αγριομολόχα, ας (ή), ο. Πίβυνε

δίΐυνα^ε, 0. 1)ί(^υί)ηιαυνθ, θ.
Αγριόζαπ-πια (ή), ζτ. οαηαΓίΙ δαυ-

να^ε, Γδε χαΐ ΚερχιθαλΙς καίΦα-

σκάς.
Αγριοπιρίστερον (τό) , χτ. ρί^εοη

δαυνα^ε, Γδε καΐ Οίνάς.
Αγριοπήγανον (τό),φ. πιο δίΐυνα-

^ε (ου) άεδ ιυυΓαίΙΙεδ, θ. δ»υ-

νβνίο, θ. υαπηαίε, θ.
Αγρ:ος, α, ον, δαυνα^ε ; (επί δέν-

δρ.)ΓΓαηο; §. (μτφορ.)ίαΓουεΗρ,

ΓέΓΟΟε. §. (ώς ούτ.) οί οίγρ•.οι τη;

Αμερικής, Ιεδ δαυνα^Ρδ άε ΓΑ-

ηιέΓΪςυε.||. (τό^λθ. ούδ.) Άγρια.

έπίρ. αντί Άγοίως. ||. τί με κυτ-

τάζεις αγρια-άγρια, ιδε Αγριο-
κυττάζω.
'Λγρ-.οσέλινον (τ>), φ. αοΐΐε οΌδ

ηιουΙα}?ηεδ, 0. (παοβλ.Σμύρνιον).
Αγριοσουρβη» (ή), δ. οοείιουε.
Αγρ.οσταφΙς, ίδος (ή), φ. δίαρίΐί-

δίΐϊ^Γε, θ. ΙιεΓοε αυχ ρουδ, θ.

ρέάίουΙαίΓΟ, θ.
Αγριότης, ητος (ή), ΓεΓΟΟίΙβ, θ.

βαυνα^επε, θ.
λγριοτριανταφυλληά (ή), φ. ΓΟδίΡΓ

5&υνα£6, έ^ΙαηΙίεΓ.

Αγριοτριαντάφυλλον (τό), έ^ΐααΐϊ•

ηε, θ.
Αγριοφλησχουνι (τό),φ. ιδε Δίκτα-

μνον.
Αγριόχορος (ό),τόάρσενικόν άγριο-

γο^ρουνον, δαυ§1ίεΓ.
Αγρογείτων, όνος (ό, ή), άρχ.,ΥΟί-

δία β Ια 03πιρθ£ηε.
Αγροδία.τος (ό, ή), ςυί νίΐ λ Ια

εαυιρα^υε, οαιυραςυαΓ<).
Αγροικία (ή), (ό χαρακτήρ του ά-

γροίκου), ΓυδΙίείΙέ, Θ. 2) ('στί-

τι καΐ ύποστατικόν εις τήν εξο-
χήν) ΙοίΙ (πιαίδοα) Γΐΐδϋςυε;

πιαίδου άε εαπιρα^ηε, Θ. §. ρΓΟ-

1>τϊέΙέ ΓυΓαΙε.
ΑγροΤκος (ό, ή), αρχ., ςυί νίΐ ου

άεπιευτε α Ια εαπιρα^αβ, εβπι-

ρα^ηαΓϋ; α^ΓεδΙε: τυδίίφίε.
Αγροκήπον (τό), ηΐέΙαίΓΐβ, Θ. ΓβΓ-

ωε, Θ. ||. τό πρότ^πον — της Τί-

ρυνθος, Ια ίεπυε πιοάέΐε <1ε Τΐ-

ΓνοΙηε.
Αγρονομία (ή), αάηιίυίδίΓΑΐΐοη άεδ

Βίευδ τυΓαυχ, α£Γοηοηιίβ, θ.
Αγρονομικός, ή, όν, ςυί οοηοεΓ-

ηε Γα^ΓΟοοηιΐε, α^Γουοηιίςυε.

|| . αγρονομικός κώδηξ, (Χμ.), 00-

(1ε πιγοΙ.

Αγρονόμος (ί)η ΙΙία^ίδίΓαΙ ΟΙλ&Γ^ό

(1ε (γρ^Ιργ) ΓαάπιίηίδίΓαΙίου άεδ
^ίρηδ τυΓαυχ, α^Γοηοπιε.

Αγρός (ό) , εΐιαπιρ; Οίπιρβ^ηε ;
ρι-ορπέΐέ τυΓαΙβ, θ. (Ιοοιαίηε,
0. Ιειτε, θ. || . άνθος του άγροϋ,
ΩευΓ άεδ εΐιαηιρδ, θ. ||. ή χάλα-
ζα αφάνισε τους αγρούς μας, Ια
#Γέ1ε α άρδοΐέ ηοδ εαηιρα^ηεδ.
|| . ό κατ' άγρόν βίος, Ια νίβ άεδ
οΐιαηιρδ (άα Ια εααιρα^ηε), Ια
νιε οΗαηιρίίΓε (τυταΐρ).

Αγροτ.κός, ή, όν, ευαιυρ^(Γ6, β-
^ΓβδΙο ; αρποοίε, ΓυΓαΙ. ||. δά-
γροτικός ρ•ος, Ια νίβ ΓυΓαΙε (πι-
δΐίςιιρ).

Αγροφύλας, ακος (6), #αΓ(1ε ΟηαίΠ-
ρείτε.

Αγρυπνία (ή), νείΐΐο, θ. Υΐ^ίίβη-
εε, 0.

Αγρυπνος (ό, ή), νί$ΠαηΙ. ||. (άφν
ρημ.) τό αγρυπνον, Ια νί^ΐΐ&ηοε.

Αγρυπνώ, Μ. ήσω, ΥείΠοΓ.

Αγρύπνως, έπίρ. νί^ϊΐβπιιΐιεηΐ.

Αγρωστις, εως (ή), φ. £Γαπΐεη,
εΐιίεικίευΐ.

Αγυιά, ας (ή), αρχ., Γυβ 6.

Αγύμναστος (ό, ή), ΠΟΠ βΙΡΓϋέ,

πόα νεΓδέ άαηδ, ίπεχβΓοό.
Αγυρτία (ή), εοαΓίαΙαηβΗβ, 0.

ευαΓίαΐαοίδΐιΐθ, ]οιΐ£ΐεηβ, 0.
Αγυρτικός, ή, όν, άθ ΟοαΓίαίαη,

(Ιο ^οη^ΙευΓ.

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΓΩ

ΛΑΕ

ΑΔΕ

Αγύ^τ^ς , ου (ο), βοΑΓελίβη, |οη-

Αγχίνοια (ή), ρΓβδβοοβ ΟΙΙ 6θ68-
86 ά ββρηΐ, ρβηβίΓΑΐίοο, θ
ψτίί.

Αγχίνους, οος (6, ή), φΐί 8 άβ Ια
ρΓβββηοο οΤβδρπι, οοαιπιβ ά'βδ-
ρηΐ, βρίΗίαβΙ, Βα.

Αγχιστεία (ή), ρτοοίιβ ρΑΓβοΙέ;
ρικηΐβ ρ*? οΙΙίΑηοβ, Αί&οίιέ, 0
|. συγγενής έξ αγχιστείας, έ\\\έ.

Αγχόνη β), ΙΆοϋοη <1β ρβηάΓβ
οη ά'βιΤΑΟζΙβΓ, ρβοάοίδοη, θ
ΟΟΓάβ, θ.

Αγω, Μ. άξω, (άρχ.)» ηιβοβΓ, α-
ΙΠ6θ«Γ. $. (συνήθ. ευχρ. μόνον
«ϊς το συνθ. Ανάγω, Συνάγω κτλ,
χαΐ είς τήν φρσ.) άγω χαΐ φέρω,
Τ«ε Φέρω.

Αγωγή (ή), άρχ. έάυΟΑίίοΟ, 0. ?δε
χα2 Ανατροφή, ι) (συνήθ. Νμ.)
«οϋοη, θ. ρΐΑΐηΐβ, θ. ροοΓδοϋβ,
•; Γβςα^ΐβ, •. (εις μεριχ. φρσ.)
ΟοπιρίΑίηιβ, θ. || . κινώ άγωγήν,
ΓβικίΓβ ρΐβίηΐβ (ίηΙβοίβΓ ΑΟΙίοη,

50 ρΟΛΙΓΥΟΪΓ) 6Π 31181106, ρΟΓίβΓ

ρΐΑίηΙβ (ου) μ ρΐΑΐηΙβ, ρΙβίόβΓ
οοηΐίβ (ί&ίτβ ιιη ρΓΟΟβδ Α) ς., ?δε
χαΐ Κρίσις. ||. χινώ άγωγήν κατά
τίνος, ίηΙβηΙβΓ βοΙΙοη βη]υδΙίθ6
οοηΐΓβ η. , ΓοοΙίοηηβΓ, ΐδε χαΐ
Ενάγω. ||. άγωνή περί άκυρώ-
«ως, (διχονμ.), ΓβςυβΛβ β ο 0Α8-
δΑίίοη. || . πολιτική αγωγή (προς
επανάληψιν ή άναίρεσιν τής δί-
κης), ΓβφίβΛβ οίνίΐβ. || . αγωγή
προς άποχατάστασιν διακατοχής,
βοαιρΙοΑηΙβ βα ΓβΊοΙ^Γβηάβ __
Ικηρυχθη απαράδεχτος ιερός έξα-
χολούθησιν τής αγωγής του, ίΐ
ΙΊιΙ ύέβίΑΓβ οοο τβοβτ&Μβ β
οοηίίοπβΓ 86β ροητδαίιβδ.

Αγώγι (τό), νοίΙοΓβ 6.

Αγωγιάζω, Μ. άσω, ΙοαβΓ άβδ

βΟβΥΑΟΙ.

Αγωγιάτης, ου (6), ΓΟϋΙίβΓ, ΥΟΐ-
ΙαηβΓ, νοίΐιιπη.

Αγωγιάτικος, η, ον, (Ιβ ΓΟυΙίβΓ,
46 ΥοίΙαΗβΓ. || . άλογον άγωγιά-
τικον, οοβΥΑΐ 0*6 1θθΑ£6.

Αγωγός (δ, ή), αρχ., ςαί δβΓΐ άβ
βοηάυϋ, οοηάυοΙβΟΓ. ||. τα μέ•
ταλλα είναι οι άρμοδιωτεροι α-
γωγοί (τής ηλεκτρικής Ολης κτλ.),
1«8 ιηέίΑυι βοηΐ Ιββ πιβΠΙβυΓδ
οοοάαοΐβοτδ (<1β Γέΐβοίποίΐύ
Ου). ») (ούσ. άρσ.) ιδε 'Οχετδς
«αϊ 'Γδραγωγείον.

Αγων, ώνος (6), ΟΟΟίΟΑΐ, ΙαΙΙβ, Θ,
«ΙοΠ. ||. ο έβνικός άγων, Ια ΙυΙ-
»β (Ια βΑαββ) ηΐϋοοαίβ. ||. κατ*
Η» υπέρ ανεξαρτησίας αγώνα,

ρ6η4&ηι Ιο ΙαΙΙο άβ 1'ίχκΐέροιι•

ύοηοβ.
Αγωνία (ή), 1011^(6, •. Αΐΐ£θίβ-

86, Θ.
Αγωνίζομαι, Μ. ισθώ (Θά) , οοπί-

ϋιΙΐΓβ, ΙιιΙΙβΓ οοηΐΓβ ; δ'βίοΓ

06Γ «; 86 <10ΐ)8ϋΓ6.
Αγωνιστής, οΰ (6), 6θπι1>&ϋΑηΙ ;

οΐιοπιρίοο.
Αγωνιώ, Μ. άσω, (άρχ.),έΐΓβ (1βΠ3

1β8 οη^οίδδβδ.
ΑγωνοΘέτης, ου (6), Γέπιαο^Γθ(6ΐΐΓ

(<Ιβ8 ρηχ).
Αδάχρντος (ο, ή), φΐί ΓοίΙ ου 6η-

ΐ6ο4 (^υβίςαβ ο^οδβ (οίΟί^οη-

(6) 80Ο8 ρΙβϋΓβΓ.

Αδαμάντινος, η, ον, ΓαίΙ (βηπϋΐΐί,
ΟΓΐιβ) <1β άίβπι&ηίδ.

Χδαμαντοχόλλητος (6,ή), 0Γθέ(6Ο-
Γΐεοί) (1β άίοιηουίδ.

Άδάμας, αντος (6), (ΙίΛΠίΛηΙ.

Αδάμαστος (6, ή), ίικίοπιρίβοΐβ

Αδαπάνητος (ό, ή), ςαί ηβ δοαΓ&Η
όΐΓβ άέροηδέ, ίηβρυίδοοίβ.

Αδάιεανος (6, ή), ςαί ηβ οούΐβ &α<
οοηβ άέρβοδβ; ^ΓαΙιιϋ.

Αδαρτος, ος χαΐ (χοιν.) η, ον, ιιοο
οβίΐυ.

Αδεια (ή), ρβπηίδδίοη, •. ΑϋΙο-
Ηδοΐίοη, 0. 1ίθ6Γ(6, θ. ||. άδεια
έγγραφος, ρ6πηίδ. ||. άδεια α-
πουσίας (ή) ιτρδςάναχώρησιν,ΟΟίΐ-
ββ•ΊΙ• (* ίιΤνα υπάλληλος) ελα-
βεν ίδειαν απουσίας δια οκτώ η-
μέρας, ίΐ & οοίβηιι αη οοη^β άβ
ΙΐυίΙ ίουΓδ. || . άδεια του Πάηεα
(περί θρησκευτικών αντικειμένων),
άίδρβοδβ, 0. || . Λδεια του ηγου-
μένου (πρδς τους εξερχόμενους του
μοναστηρίου μοναχούς), ΟΟέάίοή-
06, 0. || . ποιητική άδεια, (φρσ.),
Ιίοβοοβ ροβίίςυβ. ||. ανώνυμος
εταιρία δεν δύναται να ύπάρχη
χωρίς τήν δδειαν τής Κ υ αρνή-
σεως, Ιβδ δοοίέΐέδ οηοηνιηβδ ηο
ρβανβηΐ βυ'δΙβΓ βοηβ ΓουΙοίί-
δ&Ιίοη άυ ^οϋνβΓηβιυβηΙ. ||. δί-
δω άδειαν, ?δε ^Επιτρέπω. ||. δοτέ
μοι τήν άδειαν να. . , ρβΓΠίβΙ-
Ιβζ-πιοί <Ιβ. . , ΐΓοανβζ 1>οα ςυβ
. . || . μέ τήν άδειάν σας, (φρσ*)»
&Τ60 νοίΓβ ρβΓΠΐίδδίοο. ||. έχετε
τήν άδειαν, (φρσ.), ονουδρβΓΠΐίδ
ρβπηίδ ο νουβ , ]β νοαδ Ι© ροτ-
ωβίδ. 3) ϊδε Ευκαιρία.

Αδειάζω, Μ. άσω, (μτ€τ.), νί(1βΓ,
έρυίδβΓ ; ένοουοΓ ; ο'έδβπιρΙίΓ;
(επί πυροβόλ.) άέοΙιοτββΓ. ||. ά•
δειάζω τήν άντλίαν, (ναυτ.), άέ-
οΙίΑΓ^βΓ (ΛΪΓβηεηίΓ) Ια ροωρβ
|| . άδειασαν τρία βωκάλια, ίΐβ
οηΐ ηιίδ (ίΐδ οοΐ οουοηέ) ΐΓοίδ
Ι>ο«ι(6ΐΊΐ68 βιΐΓ Ιο ο01•, ϋδ οηΐ

(ΙΟΟΟΪίέ ΐΓΟίδ 1>ΟΙΐΐ6ΐ1ΐ68. ||. ν'ά-

δειάσουν τό φρο-ριον, ένβοαβΓ Ια
ρΐΑΟβ. || . αδειάζω τδν τόπον,
φρσ., (αναχωρώ χωρίς να .θέλω),
ύέ^υβΓρίΓ, (ΙέΙο^βΓ, ΑέηίοοβΓ.
|| . άδειασε μου όγλίγωρα τήν γω-
νιίν, (δημ.), Α)1θΙΙδ <!6&Ι16Γρί8-

ββζ, ο'^υβΓρίΓ ((ΙέοίοηβΓ) Αα
ρΐυδ ΤΪΙβ. || . (καλ αύτοπθ.) ή δε-
ξαμενή άδειασε , 16 Γ686Γνοίτ
β'οδί νί(16. || . άδειασε τό στομά-
χι του, δοη 6δ(οιηΑθ δ'βδί (16-
ΟΠΑΓ^έ. || . τό πουγγεΐ' του δέν
αδειάζει, βΑ 1>0ϋΓδ6 ηβ (Ιβδβηι-
ρΐϋ ροίη(. ι) (άμτβτ.) ιδε Ευ-
χαιρώ.
Αδειασμα (τό), ΓΑΟΐίοη <1β υμΙογ
β(ο; έΥΑΟϋΑΐίοη ((Ι'ιιηβ ρΐΑβο
βίο.)
Αδειος (6 άλλ. Εύκαιρος), α, ον,
\ί(1β..»§. ΟΓβΐΐΧ. || . τό ίχημα
άνεχω^τ,σεν άδειον, Ι Α ΥοίΙυτβ
βδ( ρΑΓίίβ Α νίάβ. || . ή κοιλιά
του είναι άδεια, Η Α 1β ΥβηΐΓβ
ΟΓβυι. α) (ό χωρίς έργο*.) 4ββ-
οεουρέ. ||. "σπίτι άδειον (άνοικία-
στον), αίΑΐδοη ΥΑβΑηΙβ (ςαί υα•
ςυβ).
Αδέκαστος (6, ή), ίθΐ6£Γ6, ίηοΟΓ-
Γηρϋοΐβ. || . (άφχιρημ.) τό άδέ-
χαστον (δικαστού κτλ*), ΓίηΙέ-
^ΓΐΙό (ΓίηοοΓΓυρίίηίΙίΙβ) ο'ηη ]υ-

£6 6(0.

Αδεκάτιστος (ό, ή), φΐ! η'ββΐ ρΑ8
άέοιαιέ ; βιβιηρΐ άβδ (ΐΓοίΙδ (άβ
Ια άΐηιβ).

Αδελφάτον (τό), οοη8Γέ§Α(ίοη, •.
οοηΓΓέηβ, θ.

Αδελφή (ή), δ«ϋΓ, θ. ιδε χαΐ Α-
δελφός.

Αδελφικός, ή, όν, ΓΓΑΐβΓΠβΙ.

Αδελφιχώς, έπί£. 60 Γτβίβ (ου) 60

80ΒΟΓ, ΓΓΑΐβΓΟβΗβΟΙβηΙ.

Αδελφόθεος (ό), Γγ6Γ6 <1β ϋίβιι (β-

ρίΐο. άβ 8. αΑβςοβδ).
Αδελφοκτονία (ή), (ΟΓίωβ οΌ) Γγα-

Ιηοίάβ.

Αδελφοκτόνος (6, ή), ΓγαΙγκϊι<16.
Αδελφοποιητός (6), ίΓβΓβ ΑάορΙίΓ;

οοηΓΓβΓβ.
Αδελφός (ό), ΓΓ6Γ6. ||. αδελφοί ή

4δελφαΙ όμοπάτριοι καΐ όμομή-

τριοι (οΐάκυρολεκτ. όνομασθέντες

αμφιθαλείς), ΓΓ6Γ68 §;6ΓΒ1Αίΐ)δ,

δΟΒΟΓδ ^βΓΟΙΑίηβδ.
Αδελφοσύνη (ή), κοιν. ή-
Αδελφότης, ητος (ή), ΓΓΑΐβΓοίΙό,

θ. 2) ΟοηίΓβΓίβ, θ.
Αδενδρος ( ό , ή ) , 8Α08 ΑΓ0ΓΘ8 ,

(μτνμ.) οΙίΑΟΥβ. ||. τα άδενδρα

μέρη δάσους, Ιβδ βίΑίπβΓβδ.
Αδένις (οΐ), πλθ. του Άδήν.
Αδενώδης , ους (ό, ή), 0)Αη4α1βυΧ.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ£Ϊ€

αδι

ΑΔΙ

ΛΔΓ

Αδειος, ο; καΐ (κοιν.) α, ον, Βίβ-
1α4γοΚ, £&υοηβ, ϊδ« χαΐ 'Ανεπι-
τήίειος.

αδέσποτος (6, η), δβοδ αυίοπίό
(ου) βυΐοβοΐίοίΐβ , δβ η 9 ΓοηοΌ-
ιηοηΐ.

άδετος, ος κ»1 (κοιν.) η, ον,* ςυί
η>δΙ ρβδ Ιίό ; (επί βιβλ.) οοη γο-
116.

λ δηλ ία (ή),-Άδηλδτης.

άδηλος (δ, ή), ίηοβΓίαίη. ||. τό
μέλλον είναι αδηλον, ΓβνοηΪΓ ΡδΙ
ιηοοτίαίη. 3)-*Αφανής, ΐηδοη-
δί&ΐβ, ιηιρβΓΟβρΙίοΙο. ||. ή άδη-
λος αναπνοή, Ια ΐΓβηϋρίι•αΙίοιι
ίηδροδίοΐε.

λδηλ.ότης, ητος (η), ίηΟΓΓίίΙΐιάβ,
β. ||. ή — του μέλλοντος, ΓίηοβΓ-
ΙίΙυάβ άβ 1'βνβηΐΓ.

αδήλως, έπίρ. βνρο ίηοοΓίϊΙαύο.
ι) ίηιρΡΓΟορΙίοΙρπίρηΙ.

Χδημονία (ή), 3ηΐΐ010, θ. ίίορΑ-

Ιίοοοβ, θ.
Αδημονώ, Μ. ήσω, δΊηο^ΠΟΓ, δ'
ίιηρβΙΐρηίΡΤ.

5\δ>,ν, ένος (δ καΐ ή], βΐηηάβ , 0.
"Αδης, ον (δ), ΓεηΓοΓ. ||. τρώγει

τδν $δην μέ τα λείψανα, (/υδ.

Μ ιτολυφάγων), Π ιοαηββΓβίί 1ε

(ΙΪΛΟΐΟ β! 5Ρ5 ΟΟΓΠ09.

Αδηφαγία (ή), ΥΟΜβίΙέ, 0. £ΐοο-

Ιοηηοπβ, θ.
"Αδηφάγος (δ, ή), ΥΟΓαΟΡ, $1θυ-

(οο, £ου1ο, ^Γβηά ηιαπ^οητ.
Αδιάβατος (δ, ή), φΓοο οο ρουΐ

ΙΓΛΥΡΓ50Γ (ρέηέίΓΟΓ), ίηφΓίΐΐί-

οα!)1β. || . δάσος άδιά€ατον, οη
οοίδ ίηιρόηέίΓΑοΙο. ||. ο Ι δρόμοι
κατήντησαν αδιάβατοι, 1θδ οΙιΟ-
ιηίηδ δοηΙ άβνοηοδ ίηιρΓαιίοα-

Μ«9.

λδιάθετος (δ, η), φΐ! ΡδΙ ΠΙΟΓΐ
5ΛΠ5 (ρδίαπιοοΐ, ϊηΐβδίαΐ. ||. 1\
αδιαθέτου, (φρσ. Νμκ.), αϊ) ίηίο-
δίαΐ. ||. ο! ες αδιαθέτου κληρονό-
μοι, Ιρδ ηβΠΐΐΡΓδ 80 ίηΐΡδΙηΙ.

Αδιαίρετος (6,ή),ΐϋ<1ίνίδΠ)1β; (Χμ.
«π>. κτημ.) ίηάίνίδ. ||. έξ αδιαι-
ρέτου, (φρσ. Νμκ.), ρΕΓ ϊηάΊνίδ,
ίη(1ίνίδοπΐρηΙ. ||. οίέξ αδιαιρέτου
ίδιοκτήται,ρΓΟρπόΙβίΓΟδίηάίνίδ.
|| . (χφηρημ.) το άδιαίρετον, Πη-
<ϋνίδίϊ>Ηίΐ6, θ.(Νμ. έπΙκτημ.)ίη-
«Ιίνίδίοη, θ.

Άδιαρέτως, έ*ίρ. ίηάΊνίδίοΙρίηοηΙ.

Α διάκοπος (δ, ή), ηοο ϊηΙβΓΓΟηιρυ,
ίηΐηίοιτοηιριι, οοηΐίηιι, οοηΐί-
Οϋβΐ. || . δι' εργασίας αδιάκοπου,
ρ&Γ υη ΐΓβνθίΙ ίηίηΙοΓΓΟΓηρυ. ||.
τδ άδιάκοπον τής εργασίας, ]&
οοοίίηυΐΐέ <1ο (Γαν&ίΐ.

λδιχκόπως, ίπίρ. 9Λ09 ίηΙΟΓΓΟ-
ρΐίοη ΊοΙβΓπι^δίυη), οοοίίοαοΐ-

ΙβιηεηΙ, ίηοβ9&&ηιιηβοΙ , (μτνμ.)

60Π5 (ΙέΟΓίάϋΓ. ||. ίκοιμήθην ί-
*τά ωρχς άδιακόπως, }'αί ιΐυπηί
δβρί ηοοΓΟδ δαηδ άοοπιΙΡΓ. |

Άδιακρ.σία (ή), ίηοΜδΟΓΡίίοη , θ.

Αδιάκριτο;, ο; και (κοιν.) η, ον,
ιποΊηογοΙ ; ιηοοη$ί(10ΓΟ.

Α διαχρίτως, έττίρ. ίηάί^ΙίιΐΓίΟίτίΟηΙ:
§. ίηιΙίδΟΓΡίβηίρηΙ: ίηοοη*ίο,ΡΓΟ-
ΠίοιιΙ. ||. τους έτιμώρησαν όλους
αδιακρίτως, οη 1θδ ριιηίΐ Ιου*
ίηίϋδΐίηϋΐοηιοηΐ.

Αδιάλειπτος (δ, ή), ηοη ίηΐΡΓΓΟίη-
ρυ, ιδε καΐ Άοιάκοτος.

Αδιαλείπτως, ϊτ.'.\. δηηδ (Ιί^ΓΛη-
ΙίηυβΓ, δαηδ (Ιί^οοηΙίηιιηΐΐοη,
5ηη5 ίηίοπηίδδίοη, δαοδ ϊοΙογ-
πιΐΙΙοηοο.

Λδιάλεκτο; (δ, η), φΐί οβ ραδ ό
Ιο οποίδί (ΙΓΜ').

Αδιάλλακτος (δ, ή), ϊγγογοικμΙιλ-
Μο, ίιορ1;ιοα1>1ιί , ίηηοουιοπιυ-
(ϊαοΐο.

Λ διαλυτός (δ, τ), ίηίΙίδδοΙιιΜρ.

Α3ιάντρο-α, έκίρ. ιδε Αναιδές.

Αδιάντροπα (ή) , κοιν. ή Αναίδεια,

Αδιάντροπος, η, ον, κοιν. δ Αναι-
δής, <1ένοΓ£θΐκ16.

Αδιατέραττος, η, ον, ηΐΐί ΠΡ ροΐιΐ-
^Ιγο ρόιιόΐΓό, ίιηρ^ηόΐΓαΙ)Ιρ:
ίοΐρΟΓηΐόαΙ)^. ||. (αφ^ρημ.) τδά-
διατέραστον (θΐωρούμενον ώς {διε-
τής) των σωμάτων, ΓίηΐρέΐΐόΐΓβ-
ΟΪΙίΙό (Ιοδ ΓΟΓρδ.

ΑδιάρΟρωτος (δ, ή), αρχ., ίπαΓίί-
ουίό.

Αδιάρρηκτος καΐ

Αδιάσπαστος (δ, ή), άρχ.,ίϊΐπ η>δΙ-
ρβδ οιι ςιιί πρ δαυΓαίΐ <Ηγο
Γοπιρυ ((ΙίδΐοίοΙ); ίικίίδδοΐιιπίο:

Αδιαστάστως, έ~ίρ. ίοίΐί^οΐιιοΐο-
πιοηΐ.

Αδιάτρητος (δ, ή) , χεφουργ. (δι-
δακτ.), ίπιροΓΓοΓΟ. ||. τδ άδιά-
τρητον (έκ γενετής) μελών τίνων
τοΰ σώματος, ΓίπιρΡίΤοΓαΙιοη, θ. ι

Αδιάφθορος (δ, ή), ίηϋΟΓΓυρΙϊόΙρ ;
ίηΙΟ^ΓΟ. ||.(άφγ,ρημ.) τδ άδιάφΟο-
ρον, ΓίηοοΓΓϋρΙίοίΙίΙό, 0. ΙΊηΙό-
χτ\1έ (ά'οο ίιι^Ρ).

Αδιαφιλονείκητος (δ, ή), ίηοοηΐρδ^

ΐαοίο.

Αδιαφόρετα, έι:ίρ. κοιν. αντί *Ανω-
φελώς.

Αδιαφόρετος, η, ον, χοιν. αντί Α-
νωφελής.

Αδιαφορία (ή), ίηάΊΓίβΓΟΠΓΟ, θ.

Αδιάφορος (ό, ή), ίηοΊίΤΡΓΟΟΙ ; (ι-
δίως έτΙ τραγμ.) ςυί ηΊ'πιροΓίο,
(τταροιμ.) ςυί ηο ΓβίΙ ηί έπαυα
ηί Γγο1(Ι. || . άδιάφορον (εΐνε) εις
τοΤον ^ά ττέσχι δ λαχνδς^, ρ«α ίαι-

ροΓίε (ο'ίηιροΓίβ) §ιιγ ςιιί Ιοη-
ΟΟΓβ 1β δϋΓΐ. || . (καΐ ά-πολ. ή
έλλ.) άδιάφορον! ςα' ίιηροΓίε ?
η'ίιηροΓίο; ο>δΙ ό^βΐ. ||. είτε
σ:Τς, ει'τ' εκείνοι, άδιάφορον, ςυβ
γρ δοϊΐ βιιι υα νοαδ, ηΊιηροΓίε
(ίΐ η'ίιηροΓίο). ||. -Λυτό μοι είνε
άδιάφορον(τ:άντη άδιάφορον), ϋβ-
Ιη ηρ ιιι'ρδί (Ιο ΓΪοη (οβ πιβ ΓάίΙ
1ΪΡ11, ηιε ίαίΐ οιοίοδ ςιιο γϊοο),
ροΐα ηΓοδΙ 6{?αΙ.
Αδιαφορώ, Μ. ήσω, όΐΓβ ΙηθίίΓέ-
γοιιΙ, ηο δ'οο δοαοίεΓ ^«6γο (ηβ

δΊΐΚ|Ιΐίϋ(6Γ, οβ δ'εΟΙΟβΓΓβδδΡΓ,

οο 50 ηιοΙίΓΟ ρυΡΓβ οη ρρίηο,
ηο Ιριϊϊγ Αυβοη οοηιρίο) όβ ςο.

|| . αδιαφορεί τ.αντάττασιν, λΐ Οβ
δ\•η ΐηςοΐΜο ηυΐΐοηιοηΐ.

Αδιαφορώ;, έττίρ. ίηάίίΓόΓΟΙΏηίΡηΙ;
ίηίΐί^ΐΐηίΐρπιοηΐ; δίΐηδ γ αΙΙ*-
γΙιργ <1ρ 1'ίηιροΓΐηηϋΡ.

Αδια/ώριστος (δ, ή}, ΐπδορβΓβοΙί».

Λδ.δακτος (δ, ή), οοη ίηδίΓυίί.

Αδ-.εςίτητο; (δ, ή), άρ/., ςυί ορ
ροιιΐ ρΙγρ. ΙιηνοΓδό ( ρόποΐΓ^ ,
ρΛΓΟοιίΓΐι), ίηιρόηόΐιαοΐβ , ίο-

0\ΐΓ1ί ΗΟΐΟ.

Αδιέξοδος (δ, η), 5005 ίδδΐΐ6, 5Λ05

ρα8ίί/ι^(', ΐοιρεποίΓαοΙο. ||. δδδ;

— , πιο ςυί ο'β ροΐοΐ ά'ίδδΐιβ,

ίηιροδδο.
Αδιήγητος (δ,ή),Γδε Ανεκδιήγητος.
Λ δικά, έ~ίρ. κοιν. αντί Αδίκως.
Αδικαιολόγητος (δ, ή), ςα' οη ηο

ροιιΐ ΐιΐδΙίϋοΓ, ςοί η>δΙ ρ85^ι1-

^Ιϋίαίιΐρ.
Αδίκημα (το), αοΐθ άΊοίϋδΙίΟΡ,

ίι^υ^ΐίτο, 0.
Αδικία (ή), ίη]πδΙίοο,8. »0ΐβ <Πο-

3θδΙίαο, ίιιί(|υί1ό, θ.
Αδικοπραγία (ή), ΟΟΐίοη !θ]\15(€,

0. Ηΐ]ΐΙ5ΐίθΡ, θ.

Αδικος (δ, ή), ίηίυδίΡ, ίηίςιΐΟ. || .
(το ουδ.) οίδικον, αντί Αδίκημα
ή Σφάλμα. ||. ε/ω άδικον, ΛΥΟΪΓ
ΙογΙ. || . κάμνω άδικον, ΓβΙΓβ ΙΟΓΐ
Λ ο;., ?δε καΐ Αδικώ.

Αδικώ, Μ. ήσω, ΟΟΗίΟΙΡίΐΓβ 11116
ίη]ιΐ5ΐί(•ο (οιιυογ ς.) ; ΓβίΓΟ ΙογΙ
ΐι α;.; 1080Γ. || . δ αδικούμενος*
Γορρπηιό.

Αδίκως, έπίρ. ίηίϋδίρηιοηΐ, & ΙογΙ,
|| . αδίκως παραπονείσαι, οΌδΙ
ίο]ιΐ5ΐρπιρηΐςαο νοοδ νοιιβ ρΐβί-
^ηοζ. || . τδν κατηγορούν άθίκως
καΐ άναιτίως, οη ΓβοουδΟ * ΙογΙ
ρΐ δαηδ 001150. ||. είτε αδίκως,
είτε δικαίως, φρονεί δτι έζτ4μιώ-!
θη, ^ ΙΟΓΙ οιι & άΓΟίΙ (έ ΙογΙ
ου έ ταίδοο) Π δβ ρΓέίοιιι! Ιβδέ.

Αδιόδευτος (δ, ή), ςυ'οο ηβ ββα-
Γ&ίΙ ΐΓβΥΡΓδβΓ (ραΓΟΟίιΠΓ): ίιο^

ρΓαΐίί-αοΙο.

ϋί9ίίίζθεΙ ογ

ΟθΟ§Ϊ€

ΐΑΡ

Βδιοογάνιστος (6,4), 1αοτ§«οΜ.

λΒιόρβωτος, ος χαΐ (χοιν,) η, ©ν,
ςαί ββ βββ* (φΐί ββ 9ΑογαΗ) ί-
•γβ οοΓπ«;β\, ςαί β*Β91 ρββ οογ
Γ%ι'6Ι«, ίο6βιτίβ;Η>ΐ6 ; (έχίχρχγ-
μ.) ίΐΎΒρΒΓΒΟΐβ, ίΐΓ&ηβοΊΑΟΐβ;
(έτι ψυχ. διορθύσ. μτφορ.) 1Β1-
ρ«Βίΐ6Β*. ||. άχέθανεν αδιόρθω-
τος (άνεςομολόγητος , άκοινώνη-
τος), ίΐ 684 πιογΙ ίΒίρβοίΙΟΒΐ, Η
€91 πιογΙ άΑηβ ΓίιορέοίΙίοβε. || .
(άφ-ςρημ.) τδ άδιόρθωτον του χα
ραχτ^ρός του, Γίηθθΐτί£ί1>ίϋΙβ άβ

ΒΟ» 6ΒΓΒ016Γ6.

Αδιόριστος (δ, ή), Ιηά&βπηίΒβ'

αδίσταχτος (δ, ή), ίηάυ1)ίΙΐ1>1β.

λβιστάχτως, έχψ. ίοάαοίΐΒΟΐβ-

ΙΒ6Ι1(, 9ΒΒ9 ΒΒδίΐΑΐίΟΒ, 9ΒΒ9 ΒΒ-

λδοχίμαστος (δ, ή), ΒΟΒ έρΓΟΒΤέ,
ΠΟΒ ββ&Βχό.

Αδόκιμος (ο, η), (κνρ. έχΐ νομισμ.)
ΐίβ ΒΜαΥΒΪΒ βΙοι, φΐί ιι'βδί ρβ9
Β6 βοβ βίοι. §. (μτφορ.) ΓέρΓΟυ-
νβ,άβδΒρΓΟίινβ, ωβοςυβ. ||. ζω-
γράφος (χοιητής χτλ.) αδόκιμος,
οβ ρβίηΐΓβ (αη ρΒβΙβ βίο) βμβ-
ςοέ.

Αδολβσχία (ή), αρχ., ΒβΥ9Γάβ£6.

Χδόλεσχος (6, ή), αρχ., ΟΑΥΑΓά,

ΒΒΒίΙΙβΓά; ΥβΙίΙΙβΟΧ.
άδολος (δ,ίί), ςιιί Β,β9ΐ ρθίο4 ίΓέ
Ι•16, ραΓ, ββββ παέΐαη^β',β. (μτ
φορ.) δίηοβΓβ; οβοάκΐβ: Γγαβ6.

Χδόλως, έ*ί£. 5ΒΒ9 ίΪΑΙΗΐβ; 81Β-
66Γ6Π16ηΙ.

Αδούλευτος, ος χαΐ (χοιν.) η, ον,

φΐί Β*Α ρ&8 ©16 ΐΓΑΥΑίΙΙβ (ρΓ6-

-Ββτ©), ΒπιΙ; (ίδιαιτ. έχί γής)Ιο-
ο«1*6, ϊδε χαΐ Ακαλλιέργητος.
Αδούλωτος (ό, ή), αρχ., φΓοο Β6
ΒΒΟΓΒ& Β56€ΓΤΪΤΤ]ί0Γ6, ίθάβΡ€0-

4ββ€.

αδράχτι (τΙ)9 Γα96ΒΌ. || . τό αδρά-
χτι της Αοδανης, Ια Βγοοπ© «Γυο
ΙΌΒ61. (|. μαγγάνι μέ διακόσια
(τριακόσια χτλ.) αδράχτια, υπ Π16-
ΙίβΓ (λ 61βΓ) Β Β6ΒΧ (ΙΓ019 βίο)
06Β(9 ΒΓ00Β69.

Αδράχτια (ή), Γο966, 0.
Αδρχκτοειδής, ους (ό, ή), βτν, Γβ-

δίΓοποβ.
Αδράνεια (ή), ΙΒΑΒ0Ί16 άΆοΙίνΗό,

ΙΒΒΟΙΪυΗβ, θ. ίοίΒίβδδβ, θ. 1Β6Γ-

Ιίβ, β.

Αδρανής, ους (ό,ή), ΟΐιίηβδΙ ρ&9&•
<ΛίΓ, ίοΑΟΐίΓ, ςαί ηΐΑοφίβ άΆοΐί-
▼ίΐέ, βοα (αιο1ΐ€); (Φυσ.) ίηβΓίο

Αδρασκελιά (ή), ?δε (δρθότ.) Δια-
«χελιά.

**?ασχελω, Μ. ήσ*#, Γ«ί (λρΒοτ.)

ΑΔΩ

Αδράχνω, Μ. 4ξ*, χοιν. αν^Ι Δράτ-
τομαι, Κ&ίδίΓ, ΒΒίρΟ^Βθ^,

λδρός, ά, ον, £ΜΒά, §Γ09; ΓοτΙ;
ΒΒ0β4&Β(. Κ . μέ άδρ6ν μισθόν,
Β ^Γ09 ^β^βδ. ||. 6 λαμβάνων ά-
δρόν μισΟόν, φΐί ^6^ο^ι <1θ ΓογΙβ

ΑρρθίΒΐ6ΒΙ6Βΐ9, ςώ 96 ΓβίΙ βΓββ"
96Β)6Β( ρ*^^Γ. ||. άδράν χρημα-
τιχήν τεοσότητα, υοβ (;γ0996 90Β1-

ΠΙβ άΒΓ^βΒί.

Αδρύς, υιά, ύ, χοιν. ό Τραχύς.
Αδρως, έ*ί£. 0Γ8996Β16Β1) ΒΒΟΒ
Β^ΑΒΙΒΙβΒί.

Αδυναμία (ή), ίαϋ>1βδ86, Θ. 1«β-
Β^ιβΒΓ, Θ. άόοίΐίΐέ, Θ. Ρδ• και Α-
τονία.

Αδυνατίζω, Μ. ίσω, (μτ6τ.), &5'βί-
οΙϊγ, άβοΗίΙβΓ; βΙΙεηυβΓ. ||.
(ούδ. αύτχΟ.) ιδε Αδυνατώ.

Αδυνάτισμα (τό), αβΓαίΜΐ390Βΐ6Βΐ;
βΙΙβηαΑΐίοη, Θ. έριχΐδοπιοηΐ, ά6-
1>ί1ι(βΙίοο, Θ.

Αδύνατος, ος καΐ (κοιν.) η, ον ,
Γβί1>ΐ6; (3έΙ)Πβ; όέΙΐΟΑΐ ; ΑΟβΙΙιι,
άέΓ&Η. ||.6ΐνβ αδυνάτου κράσεως,
ίΐ 691 ά'ιιηβ οοΒίρΙοχίοΒ (ΙέΙίϋΑ-
Ιβ. || . ή έ'ρασίς του είναι αδύνα-
τος, Η β }& Υϋβ (Ιέοίΐβ (άέΐίοα
Ιβ). 3) (τό ούδ. επί πραγμ.) ίπι-
ρο99ίοΐ6; ίπιρΓαΙίοβΒίβ. II . τούτο
βΤνε αδύνατον (πάντη αδύνατον),
οβίβ βδΐ ίιηροδ9ίΙ)]β (άβ Ιοαΐ© ίηι-
ροδδίοΗίΐέ), ί] χ α<1β Γίπιροδδίί)!-
ϊϋέ Β οβϊα , ίΐ 651 άβ ΙουΙβ ίηι

ΑΖΐ τ

ΑδωροΑοκ^τος (6, %), β>1 ββ •β

Ιβίβδβ ρΒ9 9έάϋίΤ6 (00ΓΓ0ΠΐρΓθ|
ΡΛΓ <1β9 ρΓέ9ΒΒ5, 1Β(β^Γ6, ΙβΟΟΓ-

τυρΙίΒίβ.
Αδωροδοκήτως, έτψ. 9ΒΒ9 96 ΙβΪΒ-
δβΓ ΟΟ^ΓΟΒίρΓΒ ρ&Γ(ΐ69 ρτ096Β9;
^Γβΐΐδ.

αειθαλής, ους (6, ή) , Ιοβ^οβγι
ββυπ (νβΓάονΑαΙ). ||. δένδρα φ-

είθαλή, 8Γ0Γ69 Υ6Γ(ΐ9.

'^ιικίνητος (δ, ή), ςαί ΟδΙ 1(Ηΐ}θΐΐΓ•
6ΒΒΐοαΥ6Βΐ6Β(. |). τδ φεικίνητον,
(άφ^ρημ. αντί) Ή φεικινησία, Ιβ
Π)01ΐν6Π16Βΐ ρβΓρβΙϋβΙ.

αείμνηστος (ό, ή)> Β ]&οι&ί5 Π16-
ηιΟΓαοΙβ, ά'έΐβΓοεΙΙβ ηιέοιοίΓβ.

^ειπάρθινος (ή), 1οβ]οβγ5 ΥίβΓ^Β.

'Αιί-ποτε, έχί^. άβίοαΐ Ιβπιρ&, άβ

ΙΟΛίΙ )ΒΒ1&ί8, ΙΟ^ΟΒΓΘ.

'^ίκρυγία (ή), βΐίΐ (0ΑΒί95βηΐ6Β()
ρβΓρέΙυβΙ.

Αένναος (ό,ή), φΐίοοαίβ 1θϋ]θΐλΓΙ,
ΪΒΐΑΓΪ99Βΐ)ΐ6.

Αεννάως, έιτί^.-Αίωνίως.

Αεράκι (τ^), ?δε Λύρα.

Αέρας, α (δ,), κοιν. δ Άττ,ρ.

Αερίζω, Μ. ίσω, άθΒΒ6Γ (Ιβ Γ•ίτ
(άβ ΓέΥβΒΐ), ΒΟΓ6Γ (αηβ οβαβι-
1)Γβ €10). ΐ) βίρΟδβΓ 9 ΓβΪΓ,
ΠΙβΙΐΓβ Β ΓβνβΒΐ (Λβ9 η&ΓΟΒ&Β-

0*1969 ©Ιο) ; ένβηΙβΓ (άα 8Γ*ίη»

610).
Αερικός, ή, όν, 1)ίβθ 90γ6.
Αέρισμα (τδ), Γ&οΙίοη άα€Γ6Γ (άο

ρο95ί1)ί1ίΙό ςυβ οεΐα δοίΐ, οβίηΐ πιβΙΐΓβ β ΓβνβηΙ βίε)

Π69ΒυΓΒΪΐ6ΐΓ6. ||.τό άττολύτως ή
σχετικώς ή φυσικώς ή ηθικώς ά•
δυνατόν, Γίηιροδ5Ϊΐ)ΐ1ΐΙό Βΐ)5θ]ϋ6
οιι ΓβΙαΙίνο οα ρ^Υδίςυβ οβ ιβο-
Γβίβ. || . κάμνω τα αδύνατα δυ-
νατά, Γ91Γ6 ΓΐΒίροδδίΒίβ. ||. φέ-
ρω τινά είς την αδύνατον άττα-
γωγήν,ίΛογικΟ,ΓβάαίΓβ ςυοίςαο
9 ΠαιροδδίΜβ.

Αδυνατώ, Μ. ήσω, άρχ. (προς ά•
παρ.) ηβ ρΟΒΥΟίΓ ρβδ; 6ΐΓ6 ()&ηδ
ΓίΒίρυίδδΑΟΟ© οιι άβοδ Γίπιροδ-
9ίοΐ1ί(έ (Ιβ. 2) (συνήθ.) δΒβΓβί-
βΙιγ, (οβιοογ 60 Ι η π£ υο ιι γ, Γαί-
ΒΐΐΓ. ||. τδ κρασί τούτο αδυνατεί,
οβ νιο ΓαίΜίΙ.

Αδυσώπητος (δ, ή), ίοδίΟΓαΜβ.

Αδυτος (ό, ή), ίπιρόοόΐΓβΒίβ ; ίο-

&0065δίΙ)]6 &ΒΧ ρΓΟίαοΟδ, δβΟΓΘ

|| . τό αίδυτσν (ή) τά δδυτα (του
ναού), 16 5ΑΟ0ΐΒ9ίΓ6

'Αδω, Μ. ^σω, άρχ. αντί Τραγω-
δώ. || . (συνήθ. εύχρ. μτφορ. καΐ
τρτπρσ.) άδεται ότι.., οο άΗοΐιβ

. . , Ιβ ΟΓΟΐί 0011ΓΙ, 0*691 ]β

ΒηόΙ ςυί οοβγΙ. || . (ή χατά
μτχ. αντί ούσ.) τά φδόμενα, 1β9
1>ΓΒίΙ• ςβί ΟΟνίΓΘΟί, 169 ΟΒ άί(

Αεροβατώ, Μ. ήσω, Υθγβ^βρ οα Μ
ροΓίΐΓβ άΑΒδ 169 Α1Γ9 (καΐ μτ-
φορ.) <1β09 (165 6δρΑ06δ ίπίΑ^ί-
0ΔίΓ6δ, ΟΑ(ΪΓ άθδ ΟΒΒίβΑΒΧ 6Β

ΕδρΒ^ηβ, οοβγιγ ΑρΓβδ άβδ εηί-

Β16Γ69 (ίΐβδ ΓΑΒ(ύπΐ6δ), 96 Γ6-
ρΑΐΐΓΒ ά'ίά669 οηΐΜΐέΓίαΛίβδ.

Αεροειδής, ούς (δ, ή), βέΓΐίΟΓΟίΡ.

Αετίτης, Ου (δ), (λίθος), ρίΟΓΓβ
(1 Δ1§1β, ΑέΐίΙβ.

λετδπουλον (τδ), &!β;1θθ.

Αετόχετρα (ή), κοιν. δ Άετίτης
λίθος.

Αετός (δ), χτ., α%]ρ. ||. αετός δι-
κέφαλος, ΑΪ^Ιβ Β άΟΒΧ (6169, Γ

Βί^ΐβ ίπιρέηβίβ.
Αέτωμα (τό), άρχιτ., ίΓΟηΙοο.
Αζήλευτος, η, ον, ςυί Β*6δΙ ρΑ9

(Ιί^οο ά'6ονί6, ςυΐ ββ ΓαιΙ ρΑδ

άβδ ίαΐυαι.
Αζημίωτος , ος και (χοιν.) η, ον,

ςιιί ΠΒ ρΑδ 616 1056.
Αζύγιστος, η, ον, ςαί η Α ρΑδ 616

ρίδέ.
Αζυμος (δ, ή), σαί 6δΙ ι"βΗ (ρέΐΓΐ)

9ΑΠ9 ΙβΥΑίΒ. || . τά αζυμα, Ϊβ Γϋ-

Ιβ άβδ ΒΖΥΒίβδ (οΐιβζ 166 ^υ^Γδ).

|| . "οί ΑατΤνοι λειτουργούν με ά-

ϋί9ίίίζθεΙ βν

ΟθΟ§Ϊ€

δ

ΑθΕ

ΑΘΡ

ΑΙΘ

ζυμα, Ιβδ Οαΐηοΐίςυβδ ηβ οοη
»αοι-«ηΙ ςυ'ανβο άυ ραίη βαηδ
Ιβνακι.

Α ζυμωτός, η, ον, Βθη ρόΐη.

Χζωγράφιστος, η, ον, ςιιί η'βδί
ραδ ρβίηΐ.

Αζωστος, ον, δαηδ οοίηΙϋΓβ.

ληδής, ους (ό, ή), Γαάβ, ίηδίρίάο,
άέδα£Γέαοΐ6 , άόρίαΐδοηΐ , (Ιό-
£0υΙαηΙ; (ιδίως μτφορ.) ρΐαΐ, ΐδε
χαΐ "Ανοστος. ||. δέν δίδεται άη-
δέστερον σύγγραμμα, ίΐη'γ» ΓΪβη
<1β ρΐαδ ρΐαΐ ςαο οοΐ οαντβ^ο.

Αηδία (ή) , ΓαάβυΓ, θ ; άβ^ούΐ; άό-
δαρΓβπίΡηΙ; (ιδίως μτ^ορ.) ρΐβΐϊ-
Ιιΐάβ, θ. ΐδε καΐ Ανοστιά. ||. λέ-
γει όλον αηδίας, 11 ηβ άίΐ ςυο
άβδ ρΐαΐίΐυάβδ.

Αηδιάζω, Μ. άσω, ρΓβηάΓβ όιι άο-
$$θύΙ , 8β άβ^οβίβΐ". ||. αηδίασα
τό κρέας, ίΐ πι'α ρπδ υη άό^ούΐ
ροιίΓ Ια Υίαηάβ. ||. μέ έκαμαν
ν* αηδιάσω τό 'ψάρι, ίΐδ αΓοιιΙ
<1έ£θα(β άυ ροίδδοη.

Αηδόνι (τό), κοιν. ή-

Αηδών, όνος (ή), πτ. , ΓΟδδΐ£ηο1

Αηδώς, έπίρ. (Γυηβ ίΠβΌίι'ΓΟ άό-
£θύΙαη(β((1έδα£Γέα1)1β);αΥβο άό
£θάί.

Αήρ, έρος (δ), αίΓ. ||. καθαρός (νο-
σώδης κτλ.) άήο, αίΓ ρυΓ (πιαΐ
βαία βίο). ||. εις τον αέρα, (φρσ.),
*?η ΓβΙΓ. || . £ίπτω (πυροβολώ) εις
τον αέρα, ΙΐΓβΓ (ΙΪΓβΓ υη οουρ)
βη ΓαΪΓ. §. (καΐ μτφορ. αντί Εις
μάτην) όμιλε! εις τόν άε'ρα, ίΐ
ραιΊβ (ίΐ Γβίδοηηβ) βη ΓαΐΓ. 2)
(έκκλησ. τό κάλυμμα του δισκο-
πότηρου) ΟΟΓροΓ&Ι.

αήττητος, (ό, ή), ίηΥίοοίϋΙβ.

αθανασία (ή), ίπιπιΟΓίαΗΐβ, θ.

Αθάνατος (ό,ή), ιπιπιογΙρΙ; βίβιτηοΐ

^θαπτος (6, ή), ΐδε "Αταφος.

Αθέατος (6, ή), ίηνίδίΜο, Γδε καΐ
Αόρατος.

Αθεία (ή), βΙηΡΪδΠΙβ.

Αθέμιτος (ό, ή), ίΠίοίΙβ, οππιίηβΐ

ί1Ιέ£ίΙίηιβ.
Αθεμιτουργία (ή), αοΐίυη ΐΐΐίοίΐο

(οππιίηβΐΐβ), θ. οτίπιβ.
^θεος (ό, $, αΐηέβ.
Αθεόφοβος, η, ον, ςυί ηβ β^αίηΐ

ρβδ Ρίβυ.
Αθεράπευτος (ό, ή), -Ανίατος. 2)

(μτφορ.) « Αδιόρθωτος,
λθέρας, α (ό),κοιν. ΓβΙίΙβ, ΙαΠουΓ,

Ια ο#ηιβ.
λθερίνα (ή), 'ψ., έρί, βρδβΐ,^ορί.
Αθέριστος, ος καΐ (κοιν.) η, ον,

ποη ιηοίδδοηηέ.
Αθέτησις, εως (ή), νίοΐαΐίοη ((IV

ηβ Ιοί), θ. βοηίΓανβηϋοη, θ.
λθίτω, Μ. ήσω, νίοΐβί (υηβ Ιοί,

δοιι βοπηβηΐ) , ΓαυδδβΓ (βα ρΓΟ-

ωοδδθ, δα Γοϊ βίο.), ηιαιιςυβΓ ά

δα ίυί, ΙταηδφΓΡδδΡΓ ; ιΙβΓΟ^ΡΓ α

(αηβ Ιοί, υη οοηίΓαΙ) , οοιιΙγρ-

νοηΐΓ.
Αθεώρητος (ό,ή), €|υί η'βδί ραδνυ

(οα) ςυ'οη υο δαυΓαίΙ υοϊγ.
Αθίβολος (δ), εΤδ. δικτ., χδε Πεζό-

βολος.
Αθικτος (ό, ή), αυςυοΐ οη η'α ρα*

Ιουοίιβ, ίιιίαοΐ.
Αθλητής, οΰ(ό), ΟίηΙίΊβ, ΟΟΠίϋαΙ-

ΙαιιΙ.
Αθλητικός, ή, όν, ρΓορΓβ αιιχ α-

ΙΙιΙΜοδ, αΐΐιΐίιίςυρ.

Αθλητικώς, έττίρ. Α Ια ΠΙ 31110 Γ 6 άθ*

αΙη!ί?Ιοδ.

Αθλιος, α, ον, ςυί ΓαίΙ ρίΐιό, (1ί
ί<ηο (1ρ ρίΙίό,ππϊ>ΟΓαΙ)ΐ6,ρίΙΙογα«
1)1β, ηιαΙΙιοιίΓΡίιχ; (επί πραγμ.)
ραυΥΓΟ, οΙιοΙίΓ, ηΐ05(|υίη, άόΐβ-
δίαοΐϋ, Ιγϊ^Ιο. ||. διάγει £ίον α-
θλιον, ίΐ ιη^ηβ ιιηο Ιγι^Ιο υιο. ||.
μας εκαμεν εν άθλιον τραπέζι, ϋ
ιιοιίδ α ΓαίΙ υηο ραυ\το οίκτο.
|| . άθλιέστατον γράψιμον, ιιηο ό-
ΟΓΐΙϋΓβ άίΊοδΙα1)1ο (ρίΐογίΐΐ)ΐο),
ϊδε καΐ Α/ρειέστατος. ||. (τό πλθ.
ούδ.) "Αθλια, έπίρ. αντί Αθλίω;.
||. τραγωδεΤ άθλια, ΐΐ οΐιβηΐο ά
ίαΪΓΟ ρίΐίό.

Αθλιότης, ητος (ή), ΠΐίδόΓΡ, θ. §.
ραυΥΓβΙέ, θ. ηκ'5(]υίοοηβ, θ. ||.
τί άθλιότης (ιδεών, εκφράσεων
κτλ.)! ςυοίΐο ραιίΥΓΟίέ!

Αθλίως, έπί^. ΗΐϊδΟΓίΐ1)1ρηΊ€ηΙ, ^'
υπβ ιηπιιί^Γβ ρίΙοΛαοΙβ, ά Γαί-
γο ρίΐίβ, ρίΙΟΥαοΙοπιοηΙ; ΐΓίδΙο-
ηιοηΐ, πιόδςιιίηοηιοηΐ.

Αθλοθέτης, ου (ό),- Αγωνοθέτης.

νΑθλον (τό), ρ γι χ (Ια οοιιι 1)α Ι.

ΤΑθλος (ο), οηΐιτρπδο 1αΙ>θΓίοιι«*ο,
0. ΐΓαναίΙ. ||. οί άθλοι του Ηρα-
κλέους, Ιοδ ΐΓαγαιιχ (ΙΉβΓΟίιΙβ.

Αθόλωτος (ό,ή), ςαί η>δΙ ραδ (υυ)
ςιιί ηο δαυΓαίΐ 6ΐΓβ ΙγοοΙΙο,
οΙαίΓ.

Αθόρυβος (δ, ή), βΙΟΠίρΙ άθ Ιγοιι-
1)1ο; ΐΓαηςυίΠο.

Αθορύβως, έπίρ.δαηδ ΐΓουοΙο,δαηδ

1)ΓθίΙ.

Αθραυς-ος (ό,ή), ςαί η'β ραδ 616 (ου)
ςιιί ηβ ρβυΐ έίΓο ηπ'δό (οαδδό).

Αθρησκος (ό, ή), νλγ., ςιπ' η'α ραδ
(1ε Γοΐί^ίοη (ου) ςιιί ηβ Ια Γβδ-
ρβοΐβ ραδ αδδβζ, ίΓΓόΙί^ΐβυι.

Αθροίζω, Μ. ο]σω, (αρχ.) Γαδδβπΐ-
η!θΓ, "δε και Συνάζω χαΐ Συνα-
θροίζω.

Αθροισμα (τό), α*86ΐηοΙ&£(! ; δοιη-
ηιο, θ.

Αθροιστικός, ή, όν, ςιιί δβΓΐ βΓβ»-

δΟΠίοΙβΓ (βίο). || . ό'νομα ά5ροις•ι-
κόν, (Ιρμτ.) , ηοιη οοΐΐεοΐίί.
Αθρόος, α, ον, ςιιί νίβηΐ βη ωα*-
δο (ΙουΙ(Γυη οουρ). ||. (τό ούδ.).

οΙΪΥριηοηΙ. §. ΙουΙ ά'υη οουρ.

Αθυμία (ή),(1όοουΓα^6ΐη€η(, &1>αΙ-
Ιπη^ηΙ.

Αθυμώ, Μ. ήσω, (αρχ.), όΐΓβ α1)α(-
Ιυ (υ!όοοιΐΓ3^ο) , »ο άόοουΓθ£6Γ.

Αθυροστομία (ή), Ιαη^υβ οίΤΓβηβί,
ίιιΙ«•ηιρίτβηοο άβ Ιβη^υβ.

Αθυρόστομος (ό, ή), ςυί ηβ ρβυΐ
('οιιίοιιίΓ δα Ιαημυβ, ςηί ά Ια
Ιϋπ^υβ ηίβη ρβηάυβ; ηαναΓί;
ίικΙίδΟΓοΙ.

Αθωόνω, Μ. ώσω, αΟδου^Γβ, βΟ-
ςηίΙΐΟΓ; ίηηοοβηΙβΓ; ύβοηαΓρβΓ
(οΙ'αοοιίδηΙίοη}, (ΙίδουΙρβΓ, (μτ-
νμ.) ΙιΙαηοηΪΓ. ||. κατώρθωσε να
άθωωθή, ΐΐδ ΟδΙ ρβΓΥβηυ * δβ

ηΙαηοΙιίΓ.
Αθώος, α, ον, βχεηιρί άβ ΟΓΐιηβ,

ίηηοοοηΐ. ,
Αθωότης, ητος (ή), ίηηοοβηοβ, 6.

|| . εν άθωότητι, ίηηοορπιηιβηΐ.
Αθώωσις, εως (ή), αϊ>δθ1α1ίοο, θ;

αοςιιίΐΐοηιοηΐ.
Αϊ, μόρ. ή έπιφών. βαυμαστ. οη!

ή 2) Ιχετλ. αϊβ!
Αϊ, πλθ. όνμς•. του θηλ. δρθρ. 'Π,

108.
Αιγιαλός (ό), Ιΐοπ! <1β Ια ΠΙβΓ, ΓΪ-

να^β, ούΐο, θ. §;Γβνβ, θ.
Αιγόκερως, ω (ό), άςρνμ., βαρπ-

οοιηο. || . ό τροπικός του αιγόκε-
ρω, Ιο ΐΓορίςυβ άυ ΟαρΓίοοταβ.
Αίδέσιμος (ό, ή), ΓβδρβΟΐαΜβ, ΓΟ-

ΥΟΓαηϋ.
Αίδεσιμότης, ητος (ή), ΟβΓαοΙβΓβ

Υβη^ΓαοΙο. §. (ώς τίτλος τιμής

προς πρεσβυτέρους) ΓένόΓβηοβ, θ.

|| . ή αιδεσιμότης σας, νοίΓβ Γέ-

Υ^ΓΟηοβ.
Αιδήμων, όνος (δ, ή), Ιίπΐίάβ, ρ«-

(Ιίςυθ, ΓβδΡΓνβ.
Αίδιος, α, καΐ (Αττ.) ος, ον, έΙβΓ-

ηοΐ, ρβΓρέΙυεΙ; ίηιρέπδδα1)1β.||.

μνήμη (δόξα) άίδιος, ΠΐΟΠ10ΪΓβ

(^Ιοιγο) ίηιρόΓίδδαηΙβ.
Αϊδιότης, ητος (ή), 6ΐ€ΓηίΙέ, β.

ροΓρόΙυίΙβ θ.
Αϊδίως, έπΐρ. βΙβΓηβΗβΠίβηΙ, ρβΓ-

ρέΐηοΐΐοηιοηΐ.
ΑίδοΤον (τό), (ώς επί τό πλ. *λθ.)

Ιοδ ραΓίΐοδ ηοηΙβυδΡδ (^βηίΐα-

Ιβδ). || . τό— του ανδρός, Ιβηιβοΐ-

1)Γβ (νίΓίΙ).

Αιδώς, ους (ή), ρυάβυΓ, •.
Αιθέριος, α καΐ (Άττ.) ος, ον, ^•

ΙηβΓβ.
Αίθήρ, έρος (ό), έΙΙΐβΓ.
Αίθουσα, ης (ή), αρχ., $α))β, •.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΙΜ

ΑΙΣ

ΑΙΣ

9

Αίθοία, ας β), οΐβΐ ΑβΓβίη (οΐβΐτ),

**ΓβΒίΙέ, θ.
Αίθριος, α, ον, 86Γ61Β, ροΓ, οΙαΙγ.
ΑΓθυια,ας (ή), χτ. (Θαλασσ.), ρ1θΒ-

$600.
Αίχία, ας (ή), αρχ. , οοαρ ; Μβδ-

8ΒΤ6, β. $.(συνήβ.'κλ•.) ¥016806

ίβίΐ, β.
Αίχίζω, Μ. ίσω, (αρχ.), ΜββδβΓ,

ΒΙΑίίΓΑΪΙβΤ.

Αίμα (τό), 8ΑΒ£. ||. ή μύτη του (τό
δάχτυλον του) τρέχει αίμα, 1β Β6Ζ
(Ιβ άοί^ΐ)1αί Μ^ηβ,ίΐ 8Αί£Ββ4ο

Ββζ. ι)(ανχδχ.)«1ντ^*^ί^0Τ0Ι1^βί
8Αΐ£θ6«, 6. ||. 'καίρνω αίμα, ?δε
Φλεβοτομω, -οΰμαι. ||. 6 ιατρός
βιώρισε (ν* του Ίεάρουν) αίμα, Ιβ
βμ4>οϊβ « οπίοοαβ Ια 3ΑΪ£Β66
3) (συγγένεια έξ αίματος) ρΑ-
τ*Βΐέ, θ. €θθ8Αθ£θίοΚέ, θ. ||
«ρίγχηψ έχ βασιλικού αίματος,
ρτίοοβ άβ &Αθ£. || . τό αίμα νι-
ρόν δεν γίνεται, «αροιμ. (χυδ.),
βοβ μβ£ ηβ ρβοί ΒΛβηΐίτ.

Αιματηρός, α, όν, (αρχ.), 8ΑΒ£ΒΪΒ.
Κ• τα αίματηρά αγγεία, (άνα-
τομ.)* ▼Μβ6β•ΐιχ 8ΑΟΒΟΪΒ8.

Αίματίτις , ιβος (ή) , αρχ. 6 Αίμα-
τοστατης (λί•ος).

Αίματονω, Μ. ωσω, (μτβτ.)» β00»1
ΙβΓ (ΙΑβΒβΓ) 4β 8ΑΒ£, 6Β8Α£1αβ-
ΙβΓ.||. (άμτβτ.)βΑί$Β6Γ. ||. (α()μά-
τ•σ* ή μύτη του, Ιβ Β6Ι Ιοί 8ΑΙ-
§118. ||. (ό *ρχ. της *θ. μτχ.)αί
ματωμένος, η, ον, »Αίβη6θΐ; Μη-
$1αβΙ.

Αίματοσταγής, ους (δ, ή), άβ^οοί-

ΙΑΒΙ (Ιβ 8ΑΟ£.

Αίματοστάτης , ου (ό), χοιν. 6 Αΐ-
ματ4της (λίθος), ]«8ρβ 8ΑΒ£θΐΒ
ΒέοΐΑϋΙβ, Ι.
Αίματοχρους (θ, ή), φΐί 6βΙ (Ιβ

έοαίβιιτ <ϊβ 8ΑΒ£ (άβ οοοΙβοΓ

Μο^αίηβ), 8ΑΒ£οίο.
Αίματοχυσία (ή),β&*ιΐ8!οη<Ιβ βΑθ£,

#. Κ• έγινεν αίματοχυσία, Ιβ 8ΑΒ£

• οου!β\
Αίματωδης, ους (δ, ή), 8ΑΒ£θίθ.

|. αΙματωοΌυς χράσεως, ά°οο

ΙβΒίρέΓΑπκηΙ 8ΑΒ£θ1η. ||. οίαί-

ματω&ις είναι συνήθως εύθυμοι,

Ιββ §βιΐ8 8Αθ£υίΒ8 8οη( οπΚβαΙ-

Γββιβοί <Γαηβ ΒΟΒίβοΓ §βίβ.
Αίμοβόρος (6, ή), ςυί 5β οοογπΙ

4β **η£, 8ΑΒ£οίθΑ{Γβ.
Αίμομίχτης, ου (6), ίοοβδΙαβΟΧ.
Αιμομιξία (ή), ΙοοββΙβ.
Αίμοχύτης, ου (6), ςοί ΒΟίΙ 4υ

8ΑΒ*; , 8βΟ§Ιΐηΐ«ίΐ6•
Αίμοχτυΐχδς, ή, όν, φΐί 0ΓΑ0Β6 (Ια

**»§, οβΊοορεοϊςαβ.

Αίμοχτυσία (ή), 6ΓΑ016ΒΚ0Ι 4β
••■Ι, ΒβηορίτΑίβ, β.

Αΐμο#αγΙα (ή)τ ηέπΜΗΤββίβ, θ.

Α!μό££οια (ή), Οαΐ (ρβΓ(6)<ΐ6 88Β£.
||. ύχοκβιται είς αΙμό££οιαν, βΐΐβ
€51 8υ]β11β « <Ιβδ ρβΓίβδ (<1β
8ΑΟΚ).

Αίμο^οϊχος, ή, ον, βα]βΙ βϋ 0υΐ
<1β 8«η§ οιι βαι ίιέπιοιτοϊ<ΐ65.

Αίμο^^οϊς, ίδος (ή), (αυνήθ. *λθ.),

ΟέΟΐΟΓΓΟΐάβδ, 0.
Αίμο^οοΰια, ης (η), χυρ. ή του

Εύαγγιλίου, ΓηβηιοΓθϊ88β (<1β

Ι'ένβη^ίΐβ).
Αιμόφυρτος (ό, ή), αρχ., οαέΐέ άβ

Μη§ ; 8βιΐ£θίηοΐ6ΐιΙ ; Ιου( βη

μο§.
ΑΓνιγμα (τό), έηί^ηιβ, θ. ||. ιτρο-

τιίνω αίνιγμα, ρΓθροβ€Γ (άοαο6Γ

α άβνίηβΓ) ιιηβ έαΐ^Βίβ.
ΑίνιγματιχΟς, ή, Ον χαΐ
Αίνιγματώδης, ους (ό, ή), έη%Π1Α•

Ιίςιιβ, 01)80 ϋΓ.
Αινιγματωδώς, έιτψ. όώ^ΐηβΐίφίβ-

ΒίβοΙ.
Αίνίττομαι, Μ. αίνιχθώ (θα), <1οη

ηβΓ α βηΙβηθΓβ, ίη8ίηιΐ6Γ, άόδί-

βηβΓ βη Ιβηηβδ οοανβΓίβδ; ίοί-

Γβ Αΐΐαβίοη α, ϊδβ χαΐ 'Γκαινίτ-

τομαι.
ΑΤνος (6), άρχ.-Έγχώμιον. ||. (€υ-

χρ. μόνον βις τήν Έχχληο. φρσ.)

οί αίνοι (τό »Πάσα χνοή.«), Ιΐα-

άββ, θ. -κλθ. || . ψάλλουν (ιΐνββις)

τους αίνους, οη οήθοίβ (οη βδΐ

λ) Ιαιιάββ.
ΑΤρα,ας (ή), φ.ίΥΓβί<Νθ. 8• ^9^1
Αίρβσιάρχης, ου (ό), οηβίίΓϋΒβ 8€-

βίβ (ά'ΙιέΓέΙίςιιβδ), ΙιέΓ^δίλΓςιιβ
Αιρισις, εως (ή), (αρχ.), 86016, θ.

έυοίβ (άβ ρΙιίΙοβορΙιίβ), 蕧.(συ-

νήθ.) ηέΓβδίβ, θ.•
Αίριτιχός (ό), Ιΐ6>έΙίφΐ6.
Αΐρ£τοχρισία(ή),]υ§βιιΐ6ηΙ ραΓ *Γ-

1»ί(Γ68 θα λΓΟίΐΓβΙ, &ΓθίΐΓ&£6.

|| . ή ύτόθβσις έδιχάαθη δι' αίριτο-
χρυίας, ΓλΚλϊγθ ί\ιί )υ%& &γ-
οΙΐΓβΙβιηβηΙ.

Αίριτοχριτής, ου (ό), χοιν. ό Διαι-
τητής.

Αίσθάνομαι, Μ. αίσθανθώ (θα) , έ-
ρΓΟυνβΓ «06 86Ι18Λΐίθη, δβηΙΐΓ,
ΓβδδβΟΐΐΓ, δ'βρβΓΟβΥΟίΓ <1β
αισθάνομαι νυγμόν τίνα βίς τέν
λαιμόν, ]β Γβδδβηδ ϋΠ ρίθθΐ6
πιβηΐ 8 Ια §ογ§6. ||. αισθάνομαι
χαλά τόν εαυτόν μου, $β πιβ δοηδ
1)ί6Ό. || . 8*ν ήμχορώ νά ΐΓαρας-ή-
σο> τΐ αίσθάνομχι έν έμαυτφ, ]β
ηβ βΛϋΓβίθ (ΙίΓβ οβ ςιιί 86 ρβδ•
8β βη ηαοΙ (άαηβ ωοη Αηιβ, <Ϊ8ηδ
ιηοα οοβιιγ).

Αίσθαντιχός, ή, όν, φι! α 1• Γ*0α1•
Ιέ <1β 8βα(κ, 8βη9ίΙΙΓ• ί) Ευαί-
σθητος•

Αίσθημα (τό) , θ1>]βΙ ρβΓβΐΐ ρ§τ 1•
δβηδβΐίοπ; 8βη1ίηΐ6ΐι(. §• ββηβα-

Ηοο, θ. 3)*τφ.
ΑΥσθησις , «*ς (ή) , 86Π8, ΟΓ01Β6

(Ιβ Ϊλ δβηδ&ΙίοΒ; 86η(ΪΒΐβηΙ; Γι-
ου) Ιέ (Ιβ δβπΙΐΓ ο«ι άβ οοηηΜίΓβ,
οοηΒλίβδβηοβ, θ. || . αί ήδοναί
των αίσθήσ€ων, 1β8 ρΙ&ίβίΓδ 0*6»
86Β8. |). τούτο ιτροσβάλλκι τάς α?-
σθήσιις, ΟβΪΛ ίπρρβ 1β8 86Β8.||.
^χασκ τάς αισθήσεις του, Η 8 ρβτ-

<1Β 868 86118, Η 8 ΒβΓάο ΙΟϋΙβ

00ΒΒλί888η06. ||. άνέλαβι τάςαί-
σθήσεις του, ίΐ 8 ΓβρΗδ 868 86Β6,
Η 8 ΓβρΓίβ 00ΒΒ8Ϊ888Β06.
Αίσθητιτ,ριον (τό), 8ίβ§6 (ίογβή άβ
Ια 86ηδΑ(!θΒ, δβηδΟΓίαπι ; 86η•,

ΟΓ^ΑΒβ <1β ΙΑ 86Β8ΑΐίθΒ.
Αισθητιχός, ή, όν, ςυί Α ΓΑρροτΙ

ΑΒΙ 8608 00 Α ΐΑ8608Αΐίθθ; 860-

ΒίΐίΓ.
Αισθητός, ή, όν, ςοί ρβαΐ (ΟΠΙΟβΓ

8008 1β8 8608, 8608Ϊΐ>ΐ6.
Αίσιος, α, ον, 06ΟΓ6ΟΙ, (Ιβ ΟΟη

ΑΟΑ11Γ6, Γατογα1)16. ||. έτ:*αίσίοις

(έννοιΤται οίωνοΤς ή (εροίς), βοο*

(1%Ιΐ60Γ601 80801068.

Αίσίως, έιτφ. ηβΟΓβοββπιβηΙ, ά'ο-

ηβ ΒίΑΒίβΓβ ρΓΟρίΟβ , ίΑΤΟΓΑΒίβ-

ηΐ6ηΙ.

Αισχιστος, η, ον, ύπιρθ. του Αί-
σχρός, ΙΓ68 ΒΟοΙβΟΐ. ||. λέγβι ε-
ναντίον του τά αισχιστα, Ϊ1 οΊΐ
άβδ ΙΐΟΓΓβΟΓδ οοο(Γβ Ιοί , (οιχ.)
ί\ βο άΊΐ Ιββ δβρί ρέοΐιύδ 010Γ-
Ιβίδ, ίΐ βΒ ά\ί ρίδ ςοβ ρβηάΓβ.

Αίσχος, ους (τό), ηοοίβ, θ. ορρΓΟ-
ΟΓβ, (ΙβδΟΟΟΟβΟΓ, α&τοοΙ, ιοΓα-
ηιίβ, θ. ί^ηοηιίοίβ, θ. ΙοτρίΙο-
άβ, θ. || . 'είνε τό αίσχος τής οί-
χογενείας του, ίΐ βδΐ ΓορρΓΟΟΓΟ
«Ιβ 8Α ΓΑΒίίΙΙβ, ίΐ ΓαΗ α#γοβ( α
868 ρΑΓβΒίδ. ||. τί αίσχος! φΐβΐ-
Ιβ ίηίβπιίβ!

Α^σχροχέρόεια (ή), ΙιοοΙβυχ βπιοοΓ
ίο ^αιο; (χαταχρΟ^δΟΓΟςοβηβ,θ.

Αισχροκερδής, ους (ό, ή), μοδδβάό
ά'υο νΠ βπιοοΓ ά*ο ^βίο ; 1>Αβδ6-
οιβο(<οΐ6ΓΡδδέ; (καταχρ.) 680Γ00.

Α?σχροχερ5ώ, Μ. ήσω, οΙΐΟΓΟΟΡΓ Α
δ'οοΓίοΗίΓ ρ&Γ(1ΰδ νοίβδ Ιιοοίβο-
δοδ οο ίΙΠοί^δ.

Αισχροκερδώς, έτίρ. ρΑΓΟΟ νΠ ίο-
ίΜί; δΟΓίΙίάβαιεοΙ.

Αισχρολογία (ή), ρΓΟρΟδ θ1>8θέ-

ΟΟδ, ρΔΓΟίοδ δΑΐθδ 61 νίΐβίοβδ,

οοδοόοίΐό (άΆοδ Ιββ ρτοροδ), θ.
ίηιροΓΓίέ, θ. ΟίύΟΓβ, θ. 8Αΐβ(^,
θ. δοαίδβ, θ. Υΐΐβοίβ, θ.
ΑΣσχρολόγος (ό, ή), ςο! «βΒΐ άββ
ρΤΟΟΟβ 0Β80βΒ63 (ΐΒάέοβΒίββ,

αέδηοοοΗβδ), ςοΐάίΐ 4β8 οβ-

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

10

ΑΙΤ

ΑΚΑ

ΑΚΑ

ΒοέηΗέ» (<1β§ δΛΐ€ΐ6# «(€.), ογ-
(ΙυηοΓ, οιαΐ ειηΒουοηέ.
Αίσχρολογώ, Μ. ήσω, ΙεηΐΓ (Ιοδ
ρΓοροδ ο1>δε6ηοδ (ΙιοηΙουχ, ίη

ϋτβτ, ΓΑΐβοηηετ. |). ίχθεσις αι-
τιολογημένη, εχροδό Γβίδοηοέ.
ΑΪτιος, α> ον, ςυί εδί Ια ϋβϋδβ άε;
ΑυΙευΓ. ||. (ούσ.) αίτιον (τό) ,

άέεεη(δ), <1ΪΓ0 ύεδ ΟΟδοεηίΙόδϊ Αιτία, οηυδο, θ. ηιοΙίΓ. ||. τό τε

Αΐσχροτραγία (η),— Α ιερουργία.

Αισχρός, ά, ον, ςυί ηίοδδε Ια ρυ-
<1ευΓ, οοδοοηο, δβΐβ ; ηουΐοηχ,
<1έδ1ιοηηοΙε, ηΐΑΐηοηηύΙο, ίη(1£-
εβηΐ; ίιηριΐΓ, ϊηΓΛηηο; ί^ηοιηίηί-
•υχ. || . λέξεις αισχραΐ, Ιβηηβδ
Εηαΐηοηηέίοδ. ||. αισχρά ήθη, άοδ
ιπαεοΓδ ίπιρυΓΟδ (ίυΓάηιοδ). ||
διήγημα αίσγρόν (&λλ. ασελγές)
ΐ'οηΐβ &ΓΑδ (Ιίοοηοίοιιχ).

Αίσχρότης, ητος (ή)*- Αίσχος, Αι

σχρουργία, ίηΓαηιίο, 0. §. ίηιρυ-
Γείε, θ. δαίεΐέ, θ.ΐπιραάϊείΐέ, θ.
βίο.

Αίσχρουργίο (ή), βΠίοη Ιιοηίουβο
(άεδηοηηείο) ; οηδοόιιίΐε, θ. ίιη-
ριΐΓβΙό, θ. ίηιρυοϋοΊΐο, θ. ίη<16-
οοηοε, β. ΙιίΓρίΐυάο, 0.

Αίσχρώς, έπί£. (Γυηο ηιαηίοΓΟ
ηοηίβυδε, ΙιοηΙευδεηιεηΙ, ίβυο-
ιηίηΐευδειηεηΐ.

Αίσχύνομαι, Μ. αίσχυνθώ (8α), Α-
νοίΓ ηοηΐε (ου) ΓουβίΓ άε ; οΊγο
οοηΓϋδ.

Αίτησις, εως (ή), άεΗΑηάε, θ. δοΐ-
ΠοϊΙαΙίοη,θ.(διχονμ.)ΓΟ€ίΐιίδίΐίοη,
β. ΓεςυΰΙε, 0. ||. κατ" αιτησιν τοΰ
ίεΤνος, Α Ια ΓεςυβΙε (β Ια Γέςυί-
δίΐίοη) (Γυη ΙβΙ. || . χατ' οΛτησιν
του εισαγγελέως, 811Γ Ια Γέςυίδί-
Ιίοη άυ ρΓΟουΓουΓ (Ια γοι.

Α'τία (ή), οβιΐδβ, θ. βυ^οΐ, ΠίοΙίΓ;
Ιίου, οοοηδδίοη, θ; ρπηοίρε. ||.
ή^ρώτη (ή αρχική) αιτία, ]Α ΟΑΐΐ-
δβ ρπηοΐραίε, 1β ρΓΟίηίβΓ ρπη-
(ίρβ. || . γελ£ χωρίς αιτίαν, Π ΠΙ
3Αηδ δυ]οΙ. ||. έχω αιτίαν νάτα-
ραττονώμαι δια ττν «πρδς έμέ οια-
γωγήν του, ]*αΊ Ιϊου (ί'Αί δυ]Ρΐ)
άε πιο ρΙαίηάΊτεΑε δα εοηάυίΐο
β ηιοπ ορατό!.

Αιτιατός, ή, όν, ΟΛυδΑΐ, ΓΛΤίδϋΙϊΓ.
|| . τό αίτιατόν, (φλσφ. καΐ θλγ.),
Ια οαυβε οοοαδϊοηηεΗε ου αά-
νοηοΊοε.

Αιτιολογία (ή) , οχρΙίοΑίίοη άοδ
ΟΔυδΟδ (άοδ ηιοΙίΓϊ»), θ. || . αϊ τρο-
ηγούμεναι τοΰ διατακτικού μέρους
της (δικαΓ•.) άτοφάσεως αίτιολογί-
αι,ΐοδ εοηδίάοταηΐδ α°υη αιύοΙ.

Αιτιολογικός, ή, όν, <μπ δΟΓΐ ά οχ-
ρΗςυβΓ 1β οβυδο ; (γ?μτ.) οαυδα-
ΙίΓ. ||. τ6 αιτιολογικόν μέρος νό-
μου (άτοοάσεως δικας-ικής κτλ.)»
1* οοηδκίέπιηΐ ίΐ'υηβ Ιοί (βίο).

Αίτιολογώ, Μ. ήσω, βχρΙίςυοΓ Ια
ί'Αΐΐδβ, οΌηπ6Γ Ια ΓΑίδοη ο1 β, ιηο-

λιχύν αιτ:ον, 1» ΟΑΐΐδβ Γιηαΐβ
Αιτώ χαΐ (μα.) Αιτούμαι, Μ. ήσω,

(ΐύχρηστότερον τό) Έςαιτουμαι ,

(ΙοιηαιίίΙοΓ.
Αίφνης , έπί^. (ϊρχ.), - Εξαίφνης,

Αιφνιδίως , δοικί&ία, δουάαίηε-

ηιοιιΐ.
Αιφνίδιος, α χαΐ (λττ.) ος, ον, βου

<1αΐη, δυ!)ίΙ. ||. τό αίφνίδιον, (άφ-

▼,ρημ.)ι ϊη δουιίαίποΐέ.
Αιφνιδίως, έ-ί£. δΟϋίΐΑίη, δΟαίίΑΙ-

ηοιηοηΐ, δυ1)ί!οηιοηΙ

Αιχμαλωσία (ή), εϋρ1ίγί(6, 0.

Αιχμαλωτίζω, Μ. (σω, ΓίΠΓΟ ρπ-
δοηηίοΓ (Ιο £πογγο, οπιιηβηΟΓ οη
Γορίϊνίΐε ; ΓΡίΙυΐΓβ οη δΟΓνίΙυ-
<Ιθ. || . γ,χμαλωτίσΟη εις τήν δεΤ-
να μάχην , ίΐ Α ΟΙΟ ρΓΪδ Α ΙοΙΙο
&Αΐ3ΐ11θ.

Λιχμαλο>τισμός (δ), ΓΑΟΐίοη <1θ
ΓΓίΙυΐΓβ οη οηρίίνΐΐί (βίο).

Αίχμάλοηος (δ, ή), ρΓίδοηηίοΓ ^ο
ρυοΓΓΟ, ΟΛρΙίΓ (-ίνΡΝ

Αιών, ώνος (δ), δ^οΐΡ. ||. δ χρυ-
σούς αιών, ΓΛ#ο (Ιο δίί^ΐο) (1'ογ.
|| . εις αιώνας αιώνων , Γρφ. , —
Αιωνίως, ΑυΧ δ!^^I«^Οϊ^δδ^^^1^δ.

Αίώνιος, α και (\ττ.) ος, ον, οΙογ-
ηοΐ (-οΐ!^). ][. ή αιώνιος ζωή, Ια
νίο οΙΟΓηοΙΙβ. Ι), τρόσοδος αιω-
νία, τοπίο Α ροΓρέΙυΐΙό, 6.

Α ^νιότης , ητος (ή), ΟίΟΓυΜ, 0.
ρΡΓρόΙιιίΙό, 0.

Α•ωνίως, ίτΛ^. ίΙΟΓΠΟΐΙοητιοηΙ, άα
Ιοιιΐο ΟΙοΓηίΙό; Α ροΓρΜυίίό.

Ακαδημαϊκός, ή, όν, ηοαάόηιίοίοη;
ηοηίίβηιΐίΐιιο.

Ακαδημία (ή), ηοοθ^ΐπίο, θ. ||.ή—
τής Γαλλίας, ΠηδΙίΙυί (γο) α1 (Ιο
ΡγΑΏΟΟ). Ι) . τά μέλη της Ακαδη-
μίας, Ιοδ ηιοπιΟΓΟδ <1β ΠπδΙίΙυΙ.

λχαθαίριστος, η, ον, κοιν. αντί λ-
καθάριστος, (κνρ. έιτί όπωρ. χαΐ ό-
σ^τρ.), ηοί η>δΙ ραβ πιοηίΐβ (ρο-
1£, ρΐιιοΐιέ οίο). ||. τλ μοσχόμη-
λα (γαλλ. άτιδόμηλα) τρ<όγονται
συνήθως άκαθαίριστα, οη ηιβη^ε
ΟΓίϋηΑίΓοηιοηΙ Ιοδ ροηιηΊΟδ ιΐ'α-
ρί δηηδ οη ΟΙογ Ια ροΙιΐΓβ.

Ακαθαρσία (ή), ΟΓΟΟΓΟ, θ. δουίΐ-
Ιιιγο, 0. δαΐοΐό, 0. ίπιρυΓΟίό, θ
(πληθ.) ίηιπιοηάίοοδ, θ. ||. ή ακα-
θαρσία των οδών, Ια δΑίοΙό (Ιοδ
ΓϋΟδ. || . εινε μεγάλη ακαθαρσία
ε?ς τους δρόμους, Ιοδ ΓΐΐΡδ δοηΐ
ο^ιιηο £Γ«ηάο δΛίβΙέ, ίΐ ΓδΗ ΓογΙ
8α!ρ. ο^αηδ Ιοδ τυοδ.

Ακάθαρτο; (δ, ή), ίπιρίΐΓ, ίπαΐΟΟίν-

<1α, ΑΑίε, Τδ« χαΐ 'Ρυπαρός. |. Η
» άχάθαρτον πνεΰμα,(Γρφ.),Γβ§ρΓΗ

ίπιπαοηίΐο.
Ακάθεκτος (6, ή), ςιΓοιΙ ηβ ρ€ΐι4

ΓΟΐοηίΓ (οοηΙοηίΓ, δγγ^Ιογ) , βΓ-

Γγοπο.
Άκαιρολογία (ή), άίδΟθυΓδ ΠΟΓδ άθ

δαίδοη (α οοηΐΓβ-Ιβπιρδ).
Άκαιρος (δ, ή), ΐοορροΓίυη, ίηΐβπ-

ροδϋΓ, ίαίΐ ου ά\1 μλΙ α ρΓοροι

(β οοηΐΓθ-Ιβπιρδ);άβρΐΑθέ; ίη^υ.
Ά χ αίρω ς , έιτίρ. ΐηα) Α ρΓΟροδ, Α

οοηΐΓβ - Ιοπιρδ , ίηίβηαρβδίίτβ-

ηιοηΐ; ίηάύηιοηΐ.
Ακακία (ή), οαηάΌϋΓ, 6. Ιοηοοβη-

γο, θ. δίιηρΙίοΗο, θ. 1)οηηοιη-

ιηίο, θ.
Άκακος, ος χαΐ (κοιν.) η, ον, Ιηηο-

οοηΐ, δαηδ ιηΔίίοβ, ίη^οηιι, 1>οη.
Ακάλεστος, η, ον, φΐί η*βδΙ ρα»

ίηνίΐό.
Ακαλλιέργητος (δ, ή), ςυί βδΐ δΑϋ•

ουΙΙιίΓΟ, ϊηουΐΐο.
Ακαλλώτιστος (δ, ή), βΑΠδ ρΑΓΠ-

γο, δαηδ ΓΟοηοΓοηβ ; ηό^ϋρέ.
Ακαμάτης, η (δ), κοιν. ό "Οκνηρός.
Ακάματος (δ, ήί, ίηίβΐί^αοΐβ.
Άκαμττος (δ, ή) , (μτφορ.), ίπΠο-

Χΐ'1)1θ, ΐηβχθΓΑΐ)1β. || . τό δκαμ-

•πτον του χαρακτήρός του , 1 ιηΟβ-

χΠηΙίΐύ (Ια ΓΑίάουΓ) <1β δοη οα-

ΓΑΟ^ΓΟ.

Ακανθα, ης (ή), έριηβ, θ. ρίίχπθηΐ.
α) (ίδιωνυμ.) ρΐΑηΙβ βρίηβυδβ

(ηυοίοοηςυο), θ. οηΑΓθοη, γοιι-

οβ, θ.
Ακάνθινος, η, ον, ά'έριηοδ, Γβϋ 4"

ορίηοδ. || . ό άκάνθινος στέφανος.

Ια οουΓοηηβ ά'έριηβδ.
Ακανθόχοιρος (δ), ζ. ροιχ-όρίο; 1ι6-

ΓΙδδΟη.

Ακανθώδης, ους (δ, ή), δΟΠίό (ηβ-

ΓΪδδο) (Γέρίηοδ, όρίηβυχ (χυρ.χαΐ

μτφορ.)•
Ακανόνιστος (δ, ή), ςυΐ Π^δΙ ροίηΙ

δοΐοη Ιβδ ΓΟ^Ιβδ, ίΓΓΟ^υϋβΓ. ||.

τό άκανόνιστον κτιρίου, Ι'ίΓΓβ^υ-

Γαΐίΐβ ά'υη ηάΐίιηοηΐ.
Ακάχνιστος, η, ον, ηυί ϋ'βδί ρ*5

οηίυηιό (οχροδέ Α Ια Γυπιοβ).
Ακα-τνος, ον, «αηδ Γυηιέο, ηοη βη-

Γυηΐό. ||. (κυρ.) μέλι ακαχνον,

ιηΐοΐ (Ιο |ζθυΙΙο (ου) τίοΓββ.
Ακαρής, ους (ό, ή), (άρχ.) , ςϋί ηβ

ρουΐ ^ίΓβ Ιοηάυ (οουρέ οουΓΐ);

(έν γέν.) ίηΠηίηιοηΙ ρβΐίΐ, Ιγ&8-

οοιιγΙ. ||. (συνήθ.) έν άχαρεΤ (ενν.

χρόνου), οη υη ίηδίαηΐ , οη οη

οϊίη ά'οοίΐ, οη ηαοίηβ ςιιβ ηβη.
Ακαριαίος, α, ον, ίηϋηίπίοηΐ ΟΟυΓΐ,

ίηδΙαηίΑηό, ιηοπιοηίΑηο.
Ακαρπία (ή), δΐ0Γί1ί4ό, θ. ίηΚϋβιι-

(Ιίΐο, θ.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

λΐΑ

ΑΜ

ΑΚΜ

11

λκαρχος (|, ^, Μη» ΙΗΛ, Αΐέτΐτ
1•, Ιο/ηκΙυβοχ; ίηίόοοοά, (*β-
γ€λ. Αγονος).

λχαταγώνιστος (ό, ή), - λχαταμά

λχατάδεκτος, η, ον, <16<ΐΑί£θ6θΙ.

λκαταδεζία (ή), 46*810. ||. μέ ά-
χαταδβζΐαν , 464Αί£Β6ΐΐδ6θΐ6θΙ,
ιτβο ΰέάΑΐ'α.

λχαταζήτητος (6, ή), ςαί 0*65* ρΑδ
οιι ςιιί ο© ρβαΐ Αΐτβ ΓβοοοΓΟΟέ
(}αη<1ΐηο6ΐη£θΙ). ||. έθαρφουσεν
οη 8α μεΐντ^ άχαταζήτητος , ίΐ
ογουαΊΙ ςα'ίΐ 06 &6γαΗ ρ88 Γβ-

006Γ606.

λχατάχριτος (6,40, ςοί ηβ δΛΟΜίΙ
οιι ηβ άοίΐ έΐΓβ οοηιΙ&Βΐηβ (οία
ηέ).

Αχαταχρίτως, έιφ. 38Β5 οΗπίβ.
λχατάληκτος (δ , ή) , ίθΟΟΟΐρΓ6-
οβοδίοΐβ , ίηιρέοέΐΜοΙβ, ίθ88ί-
«κβΜθ. || . μυστήριον ακατάλη-
πτο*, οο ηιγοίίκ ίηιρόοέΐηώΐβ
||. τδ άχατάλ-ηιττον των θβίων χρι-
μάτων,ΠοοοπιρΓέοβϊϊδίοίΙΗβ 4εδ
τοί63 όβ Ι>Ϊ6ΐι, &« χαΐ Ακατανόη-
τος.

Ακατάλληλος (6, η), ϊθΟθ1ΐ6Γ6θΙ,
ιηρΓορκ; (ϊδιαιτ Μ χαιροΰ) ίο-
<1υ.

Αχαταλλήλως , έ*φ. ίπίρτορΓβ
ωβηΐ; ΐοάύοκηΐ.

Ακαταμάχητος (6, ή), ίονίοοίοΐο,
ίΒύοοιρΙ&οΙβ.

Ακατανόητος (6, ή), ίοοοπφΓβΟβη-
«Μβ, ίηίηΐ6ΐ1ί$ίοΐ6; Ιοοοοεβτβ-
Μβ, ΐηφ6θ6ΐΓΑ0ΐ6. ||. (τοϋτο) βΤ-
νε αχατανόητον, ββΐβ βδΐ ίηοοη-
οετιοί* (η'ββΐ οαβ οοοοβΥΑΟΐβ),
ο'ββΐ ίοοοηοβτΑοΙβ. ||. τούτο εί-
νε χ«1 αχατανόητον χαΐ άσυγχώ-
«ον, 66ΪΑ ηβ ρβαΐ οι 56 οοοοβΥοίι•
ω «β ρβΓοΌαηβΓ.

Αχατάχαυστος (δ, ή), φΐί 86 ίβίΐ
88Β8 06656, 000*10061.

Ακαταπαύστως, έχίρ. 8809 56586,
8803 Γβϋθ06, 10063880^601.

Αχατατόνητος (6 , ή), — Ακαταμά-
χητος.

Αχατας-ασία (ή), άβδΟΓΟΓΟ, ΐδ« χαΐ
Αταξία. 2) - ΑστασΙα.

Ακατάστατος, ©ς χαΐ (χοιν.) η, ον,
- λ στ ατός χαΐ Άταχτος, ία&Οο-

5*ΑθΙ; ΪΟ60Β56φ16ΙΐΙ.

Ακατάσχετος (δ, ή), άρχ. — Ακάθε•
χτο<• *) (Νμ.) ςοί 06 ρ«οΙ 6•

*Γ6 8*ίβί, ίθβΑΪδί35Αθΐ6.

Ακαταπόνητος (6 , ή), ςυ'οη ηβ

«ΑΟΓΑίΐ η6ρτί96Γ.

Ακατέργαστος (6, ή) , -Αδούλευτος,
θεό*, 6Π1, οοο ΟϋΥΓβ. || . δέρμα-
τ• ακατέργαστα, ΟαίΓδ (ΓαΟαΙ&ι
018Υ8 611 0ΓΟ&16,

Αχατηγορητος (6, ή), - λμεμιετος,

Χνεπίλη^τος•
λχατήχητος (ό, ή), ηοο Οβίέοΐΐί-

56.
Χχάτιον (τό>, ρβΐΗ ο&Ιβλα, 0οα

<Ιθ1β, θ. 05φΐΐί.

Άχατοίχητος (6, ή), ίοΙίΑΟίΙέ, άέ~
5^λθί(β; ίηΙιλώιαΜβ; ίπιρΓΛίίοβ
1)1β. || . αυτή ή χάμαρ* χαταντφ
έξ α-τίας του χα-κνου άχατοίχη-
τος, 1β Γυοιέβ Γβικί οβίΐβ οΙιλπι-
ΟΓβ ίηιρΓθϋοαΜβ.

λχατανόμαστος (6, ή), αρχ., ίηΐΜ)-
Βΐέ (χνρ. βιχονμ.)^ (χβιρουργ.) ίη•
0001106.

Άχατόρθωτος, ος χαΐ (κοιν.) η, ον,

ίοβίόΟΙίΙαΜβ, ΙΟίρΓΑϋΟΑΟΐβ.

Άχαυτος, ο< χαΐ (κοιν.) η, ον, ςιιί

η'ββΐ ρ&9 οτώΐέ.
Αχενόδοςος (6, ή), 6ΐ60ΐρ( <1β 1ου-

(β νβηίΐέ.
λχέντητος , η , ον, φΐΐ η*65ΐ ρ*5

0Γ0<16»

Ακένωτος (ό, ή), ίηέριιίδβοΐθ, Ιο-
(8ΓΪ55ΐΐθ!β. |(. ιτηγή ακένωτος,,
5ΟΟΓ06 ίθΚ&ΓΪ55Αθ]ε.

Ακέραιος, α ή ος, ον, ςυί 651 βη

500 60ΙΪ6Τ, 60116Γ, ΙθθΙ 601Ϊ6Γ,

ίηΐβοί, οοο βηίαοιέ; (μτφορ.) ίο-
(6^Γ6. ||• σώζεται άκέραιον, ίΐ
8υ08Ϊ8ΐθ 60 δοο 6θΙΪ6Γ. ||. τά εν-
τός του σώματος ήσαν εντελώς ά-
κέραΐα , Ιβ5 ρθΓΐ165 ίθΐ6ΓΪ6θΓ68

ο*α 00ΓΟ5 έΐβίΰοΐ <1αο8 ΙουΙο
ΙβαΓ ίοΐό^ηΐέ.

λχεραιότης, ητος (ή), ΟΟΟββΓναΙί-
οο ϋαοδ ιιιι 6ΐβΙ ΐΌΐ&α ; ίοΐ6-
βπΐέ, 0.

Ακέφαλος (6, ή), δβοδίέΐο. §. (μτ-
φορ.) 6«οδ ο^βί. ι) (σονκίχ.) -
Ανόητος, (δλλ.) Αμυαλος.

λχηδία(ή), ίθ€ΐθΐ6006, 0. ΪΟΟΟΓΪβ,

β. βραΐοίβ, β. βδδοορίδδοηιβοΐ.
Ακίνδυνος (δ, ή), βιβπιρί άβ ά«ο-

§ΟΓδ, ςοί 6δΙ 5809 <1βΟ£€Γ, 00
ίΐ ο'γ & ρ&5 άο €ΐ&0^6Γ.

Ακινδύνως, έπί£. δ&Οδ Γίδφίβ,δβηδ
<1&0^6Γ, 60 βάΓβΙέ.

Ακινησία (ή), ΙοιηιοοΗίΙέ, •.

Ακίνητος (δ, ή), ίπιπιοοΗβ ; (έιτί
χτημάτ.)ίηιπιο1)ί1Ϊ6Γ, ΐηαπιβυΜο
|| . ακίνητα κτήματα, 0*65 0Ι605
ίπιαΐ6οο]65, άβδ οίεοδ-ίοοάδ. ||
δλα τα κινητά καΐ ακίνητα κτή-
ματα του, 10Ο5 563 οίβοβ πιβο
Μβδ 61 ίοιηΐ6θθ]6β. || . λώλησις
(κατάσχεσις , αγωγή περί) ακινή-
των κτημάτων, ΥβοΙβ (βΐίδίτ, 3
οΐίβη) ίαΐΒίοΜΙί^Γβ.

Ακιδωτδς,ή,δν, §[8Γθί (1Όθ6ρο1θ
(6, (κυρ. έ-πΐ βέλους) 08Γ0616.

λχΐς, ί£θς (ή), αρχ. ή Άγκίδα.

λκχούμνισμα (το), Γ&οϋοο ά'•ρ-
ρυνβΓ (<1β δΆρρογβΓ).

Ακκουμχιστ?#ρι (τό), Αρροί, 8000ο-
άοίΓ, 860010ΪΓ, ιδε καΐ Στνλωμα.
|| . σκαμνί με άκκουμχις^ήρια, βί8-
$6 (Γΐθΐ6θί]) Α ΟΓΔβ.

Αχχουμχώ, Μ. ήσω, (μτβτ.), βρ-
ρυγβΓ, βάοδδβΓ; ΓβροδβΓ. ||. (α-
μτ€τ. αύπτθ.) δ'βρριι^βΓ, ΐρρο-
)βΓ; δ'αοοοοάβΓ (κι,ρ. έιτίτουαγ-
κώνος). ||. ήτον άκκουμιτισμένος
εις τον τοΤχον (είς τδ τρακέζι
κτλ.), Ο δ'^Ιβίΐ Αρρο^β 60ΒΐΓ•
Ια πηίΓΑϊΙΙβ (501- Ια ΐΑΟΐβ βίο).

Ακλάδευτος, η, ον, (νί£0?) <)θί θ*Α
ρΑδ έίέ Ιαίΐίόβ.

Ακλαυστος (δ, ή), ςοί η Ά ρΑ9 $-
(6 ρ1•0Γ6.

Ακλειστος (δ, ή), οοο ίβΓΠΐβ; 0«-
νοιί.

Α κλήρος (δ, ή), 5ΑΟΒ εοΓΛΟδ, 5ΑΒ8

, 06ΓΪ116Γ.

Ακλιτος (δ,ή), γρμτ.,ϋκΙέοΙίηΑΟΐβ.
Ακλόνητος (δ, ή), ίοέΟΤΑοΐΑΟΐβ.
ΑκλουΟον (τ^), χοιν. τδ "Γστερον

(της γέννας), ΓαγγΪ6Γ6-ΓαΗ, Ιο

0*έ1ΐνΓ6, Ιθδ δ6εοο(1ίθ6δ, θ. ιελΙ.
Αχλυστος (δ, ή), ςοί ιΐ€8ΐ ρΑ5 Α-

%ίΙέ οαγ Ιβδ Ιΐοΐδ; (κυρ. έ-ώ λι-

μένος) δάΓ.
Ακλωστος, η, ον, 000 01^.
Ακμάζω, Μ. άσω, 61Γ6 €ΐΑΟβ 8Α

ΓοΓβο (άΑΟδ δΑ νί^υοιίΓ) ; 6ΐΓ6

άΑΟδ ΟΟ 6ΐβΙ ρΓ0δρ6Γ6, ρΓΟδρβ-
Γ6Γ, 060Γ1Γ. || . αϊ Αθήναι ήκμα-
σαν έτΙ Περικλέους, ΑΙηοοβδΛβΟ-
πδδΔΐΙ δουδ Ρ6γιοΙ69. ,||. τδ έμ-
κόριον ακμάζει, Ιβ ουπιοιΟΓΟό 6δΙ

ΟΟΓΐδδΑΟΐ.

Ακμαίος, α, ον, φιϊ 6δΙ €Ιαο8 Ιοο-
(6 5Α ίΟΓΟβ (ύαοδ ]α ΓΟΓΟβ, <1αο5
Ια νί^αβυΓ ά6 ΓΛ^β); νί&οοΓβοχ;
(μτνμ.) ςοί 6δΙ αΆοδ οο 61ΑΙ

ΡΓ08Ο6Γ6 (ΟΓΪΗαοΙ), ρΓΟβρΟΓβ.
|| . εΐνε είς άκμαίαν χβτάστασιν,
ίΐ 6δΙ ΟΑΟβ ΟΟ έΐΑΐ ρΓ0δρ6Γ6.
Ακμή (ή), νί^οοοΓ (κυρ. 0*6 Γα$6),
θ. ραγΓαιΙ δένβίορρβπιεηΐ, ΓγαΙ-

0060Γ, θ. ββΟΓ, β. $. (μτφορ.) ,
61ΑΙ ΓΐθΓΪ58ΑθΙ, ρΓΟδρέΓΐΙέ, 6;
1β ρΙοδΟΑοΐα'^Γέ; ίοδΙΑΟί ρι-έ-
οίδ, πιοπίρηΙίΙόοίδίΓ, ροίοΐ; οπα-
ΙβΟΓ, β. ΓογΙ. || . ήτονε?ςτί,ν ίχ-
μήν να. . , Η έΐΑΐΙ ΑοροδοΙ <1β.
. || . είς τήν ακμή ν της μάχης,
ο*Αοβ Ια οηβΙβυΓ (4ηοδ 1ρ ρίοβ
ΐοτί) <1ο εοπίΟΑί. || . ε•ς τήν σκ-
μήν του χειμώνος, <!αοδ 1,% ίοιΐ
0*6 ΓηίνβΓ. ||. ήτον £?ς τήν άκαήν
τΫ,ς ηλικίας, ίΐ 6ΐΑΪΙ <ΐΑ0δ Ια Γογ-
οβ (άΑΐΐδ Ια νί^αβοΓ) α*6 Γα^6.
|| . τό κάλλος της εΐνε εις τήν
άκμήν του, 8Α 06Α0Ι6 681 0^808

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ£Ϊ€

12

ΑΚΟ

ΑΚθ

ΑΚΡ

Μ ΟβϋΓ (03115 ΙΟϋΙβ 63 ΠβΙΙΓ)

βίς τήν άκμήν τον δευτέρου Λιβυ-
χου πολέμου, (Ιβηδ Ιο ΓογΙ άβ 1β
δββοηάβ βυβιτβ ρυηίςυβ.

Άκμων, όνος (6), βηοΐυηιβ, Θ.

λχοή (ή;, ουϊβ, Θ. ΟΓβίΠβ, Θ. ||.
Θέλγει τήν άκοήν, οΙ)3πηθΓ (ΠαΙ-
ΙΟΓ) ΓοΓβΐΠβ. |[. τι κρότος μου
προσβάλλει τήν άχοήν ; (]υβ1 1>ηϋΙ
Π16 Γπίρρβ ΓοΓΟίΠβ ? ||. τό όνο-
μα του εφθασεν εις τας άκοας του
βασιλέως, δοη ηοπι βδΐ ραΓνεηα
βυχ ΟΓβίΠοδ άυ γοι. 2)άντΙ Α-
κουσμα, ουϊ-άΊΓβ, ΐΓβάίΙίοη ο-
Γβΐβ, θ. ||. εχω έξ ακοής, (φρσ.),
ί'αί ουϊ-άΊΓβ.

λκοίμητος (6, ή), φιί ηβ άοτί Ου
ηβ δοηιιηοΗΙβ ρβδ; νί^ΠαηΙ.

λκοινώνητος (ό, ή), ςυί η'ϋδΐ ραδ
οοπιπιιιηϊοαΙΐΓ, ίιΐ5θοίίΐ1)1ο.||. (ά-
φηρημ.) τό άκοινώνητον, ΓίηδΟ-
οίβοίΐίΐβ.

Αχολάκ3υτος (ό, ή), (]υ\)η ηβ δαυ-
ΓβίΙ ΠαΙΙβΓ, ίηίΐοοο55Ϊΐ)1ο ααχ
Πα Ι Ιου Γδ (α Ια ΠβΙΙβπο).

λκολασία (ή), ά6Γ6£ΐοπιβηΙ , άΊδ-
δοΐυΐίοη, θ. Ιίοβηοο, θ; ίηιρπάί-
οίΐ6, θ. ίηοοηΐίηβηοβ, θ. βοαη-
αοηηβηιβηΐ, <161>0Γάβιηβηΐ; Ιβδ-
€ίνβΐ6, θ.

λκόλαστος (6, ή), <μιί πιβηβ υιιο
νίβ (ΙέΓ^Ιέβ, (Ιίδδοΐυ, ΙίοβΓίύι,
<Η1>οπ1έ ; ίπιρυάίΩ,υβ, ίηοορίϊ-
ηβηΐ, 3ΐ)3ηάοηη6, -6β ; Ι&δοΤ:
Ιίοβηο'βυχ. ||. διάγει ζωήν άκό-

ΟΟϋΡδ άβ Ιοί ρΓοίβδδβΐΐΓ (χαΐ ά-
ττλ- Ιοί ρι-οΓρδδθυΓ) βδΐ ΓογΙ δϋΐ

νί. 2) ϊδε Εξακολουθώ. 3) (ά-
πρσ. αντί Συμβαίνει), δΥηδυίνΓο:
δυΓνοηίτ, βΓΓΪνοΓ. ||. τί ήκολού-
θησι; <ΐυ'3Γπν3-1-ί1? ϊδε χαΐ Συμ-
βαίνω.

Ακολούθως, έπίρ. Οοηδ6α;υοπιηΐβη1:
€ί-8ρΓβδ, ϊδε καΐ "Επειτα καΐ *Κ
πομένως. ||. καθώς θέλομεν ιοεΤ
ακολούθως, οοηιηιβ οη λόγγλ οί-
-αρι-όδ.

Ακόμη, έπίρ. οποογρ: (Ιο ρΐυδ, ρπ
ΟΠίΓΟ, βΐΐδδί. ||. ζή ακόμη, ί! ΥΪΙ
ΟΠΟΟΓΡ. ||. ακόμη όέν έςημέρω-
σεν, Η π>δΙ ρ3δ ριιοογρ ]οπγ. ||.
ζγι ακόμη, ρίϊδ ΟΠΟΟΓΡ. || . ακό-
μη δέν έφθάσαμεν, καί. . . , ά
ροίηο ΟΓΓίνόδ, ηοιίδ. . . , ϊδε και
Μόλις. || . ακόμη τον -περιμένω! α-
κόμη θα τό μάθω! (φρσ•)' 3° δυ'8
ρποογο ΐι ΓαΙΙοηάΓΟ, }ρ δΐιίδ ρπ-
οογο ά Ιο δανοίτ. 2} ϊδε Προτέ-
τι. ||. καν ήθελε μοι τό ε-ττεΓ α-
κόμη, <7 ιιαιίίΐ πιοιπο Η πιο Γαιι-

ΓίΐίΙ (1ί(.

Ακομψος (ό, ή), €|αΐ ΟδΙ δίΐπδ %γ\-
οο (δίΐηδ α§ΓΟηιοιιΙ,8αηδ ρΐό^ηπ-
οο), ^Γθ«δίι?Γ,^αιΐο1ΐΡ, ίηόΐό^αηΐ,
ϊδε και Ά/αρ-.ς. ||. (άφγ,ρημ.) τό
ακομψον του ύφους, Ππό10£3ηθΡ
άιι δίνίο.
Ακόνη (ή), αρχ. τό (κοιν.) -
Ακόνι (τό), ρίοτΓΟ α αί^αίδΟΓ (α
ΓίΐδϋίΓ), θ. (μιοαχ ου (θ.) ςιιοιιο.

λαστον , ί] πιβηβ υηβ νιο Ιίοβη-ΓΑχονίζω, Μ. ίσω, αί^αϊδΟΓ, ραδ-
οίβυδο (άέΙ)0Γ(1Ρβ). ||. ΙκφρασιςΙ δΡΓ, αΓΗΙοΓ.
ακόλαστος, €ΐρΓ6δδίθη ^ΓίΥΟίδοΙ Ακόνισμα (τό), βί^ιιίδοηιοηΐ.
(Η1)ΓΡ). ΐΑκόνιτον (το), φ. (φαρμ.)* ΛΟΟηΗ.

5νχόλλητος (δ, ή), (|ϋί Π>δΙ ραδί Ακοντίζω, Μ. ίσω, (1αΓ(1θΓ.

οοΐΐβ ου δοιιάέ

Ακολουθία (ή), διιίΐΡ, θ. ϊδε καΐ
Συνέ/εια. ι) (συνήθ. Έκκλησ.)
βΟΓΥΐοβ, οΓΗορ, οόΓβηιοηίο, θ.
4)ΓένίβΐΓ0. ||. νεκρώσιμος ακολου-
θία, οΓΠοο (δΟΓνίοο) οΌδ πιογΙ».
||. διαβάζει (ή) ψάλλει τήν άκο-
λουθίαν του, (ίίΓβ (ΓόοίΙβΓ) δοη
1)Γένί»ίΓβ ου δοη οΓΓιοο. ||. άο'
ου τελείωση τήν άχολουθίαν του,
ςυΔηά ί) αυΓαίΙ βοΐιβνέ δου οΓ-
6οβ.

λχόλουθος (ό, ή), δυίνβηΐ; αίίίο. ||.
τήν άκόλουθον ήμέραν, ϊδε Έπι-
οΰσα.

λχολουθώ, Μ. ήσω, δΐιΐΥΓΟ; ηοοοιτι-
ραβηοτ. || . χροχωρεΤτε, χαΐ έγώ
σας ακολουθώ, ηΐΐβζ Ιοα]ουΓδ
άεν&ηΐ, ]β νουδ βυίδ. §. (καΐ μ«
τνμ.) ακολουθεί μαθήματα, δυί-
ΥΓ6 ίΐβδ Ιβςοηδ (άβδ οουΓδ). ||
πολλοί φοιτηταΐ ακολουθούν τό
μάθημα του βεΤνα χβθηγητοΰ, 1β

Ακόντιον (τό), ίανβίοΐ, (Ιατά

Ακοπάνιστος, η, ον, ςυί η'β ρ»δ
βίο ρίΐό

Ακοπος, η, ον, ςυί η"α ραδ έΐό
οουρό οιι ΙαίΠό.

Ακόχριστος, ος καΐ (κοιν.) η, ον,
ηοη Γυιηό, δαιίδ ΓιιηιίοΓ.

Ακόρεςος (ό, ή), άρ/., ίηδβΐίηΜο
|| . (άφηρημ.) τό άκόρεστον της φι-
λοδοξίας, Γίπ5ΐιΙίαΙ)Ηϋό <1ο Γαιη-
ϋίΐίοη.

Ακοσκίνιστος, η, ον, α;υι π'α ρβδ
616 δβδδ6 (ογιο16, 1»ιιιίδδ6).

Ακοσμία (ή), ίη(16οβοοο, θ. ίποοη-
νοηβηοβ, θ. ίηιπιοίίοδίίβ, θ.

Ακούραστος, η, ον, ίαΓϋΙί^αοΙβ.

Ακούρδιστος, η, ον, ςυί υ'» ρβδ
616 1)311(16 (ηιοαΐ6)

ΪΛΛ\%τί 901, 3 0Οθ(Γ€-6«αΓ, ίθΓ-

οοιυοηΐ.

Ακουσμα (τό), οβ ςυ'οη Α βηΐβο-
(1υ, ουϊ-όίΓΟ, ηουνβΐΐβ, θ. 1>ηιίΙ.

Ακουστικός, ή, όν, ςυί 3 ΓβρροιΊ
8 ΓουΪΡ, (κυρ. άνατομ.) βικϋΐίί' ;
(διδακτ.) βοουδίίςυβ. ||. τά ακου-
στικά νεύρα, Ιθδ ηοΓίδ 30θυδΙί-
ςαοδ. ||. (ούσ.) ακουστική (ή περί
ακοής καΐ ή/ων επιστήμη), Γβ-
οουδίίςυο, θ.

Ακουστός, ή, όν, φΐί 3 616 οιι ςυί
ρβαΐ 6ΐτβ βηίριιιΐυ ; ςυί β Γ3ρ-
ροΓΐ 3 Γουίθ. || . ενω (τό εχω) α-
κουστά, φρσ. (δημ.),« "Εχω έξ α-
κοής.

Ακούω, Μ. ούσω, 6εουΙβΓ οα βη-
ΙοικΙγο (η. ου ςο.), ουϊΓ. ||. δέν
ήξεύρω ποίον ν' ακούσω, ^β Οβ
δβίδ 3υςυο1 βηΙβηάΓβ. ||. ηκού-
σθησαν φωναί, (1θδ ΟΓΐδ δβ ΟΓβοΙ
οιιΙοικΙγο (ρβΓίίΓοηΙ). ||. νά α-
κουσθούν οί μάρτυρες, (δικΟνμ.),
ΓηΪΓΟ ουϊΓ Ιοδ Ιόηιοίηδ. ||. » ά-
κούσαντες τήν γνώμη ν του *ΙΙμε-
τερου Συμβουλίου της Έτικρα-
ττικρατείας, « (φρσ.), ΝοίΓβ ΟΟΠ-
δοίΐ ά'ΕΙαΙ οπίριΐίΐυ. 2) (μανθά-
νω έκ φήμης) ακούω οτι απόψε α-
ναχωρείτε, ϊ'αρρΓβηάδ ςυβ νουδ
(ΙθΥΟΖ ρβΓίΐΓ ϋβ δΟΪΓ. || . ακούω ο-
τι ύπανδρεύεται, οη ΠίαρρΓβηά
€}αΊΐ δβ ηιατΐο. ||. άλλο δέν α-
κούει τις ειμή. . . , ίΐ ΐΓβδΙ 1>Γΐιΐ(
ςυβ (1β . . . || . ακούω από διάφορα
μέρη οτι. . , ίΐ Πΐβ ΓβνίβΙΐΙ άβ
ΙουΙοδ ρβΓίδ ςυβ. . 3) (συνχδχ.)
πείθομαι εΖς τους λόγους (εις τάς
συμβουλάς) τινός, δβ ΓβηάΓβ βυχ
Γ&ίδϋϋυοπιβηδ άβ ς., οΙ)61γ 3.

Ακρα, ας (ή), 1)ουΙ; βιΐΓέπιΗβ, 0.
ροίπΐβ, θ. 1)0Γΐ1. ||. χάθηται (κα-
τοικεί) είς τήν ακρ αν του κόσμου,
φρσ. (ύπερβολ.), ΪΙ βδΐ 1θ^6 3α
οουΐ ιΐαηιοηάβ. ||. βλέπει μέτην
άκραν του 'μματιοΰ του, Γβ^βΓ-
(1οι* άυ εοίη άβ Γο?ϋ.

Ακράδαντος (ό, ή), αρχ. ϊη6ΐ>Γ3ΐ1-
ΙβΜο.

Ακρανηά (ή), 6. ΟΟΓηουίΠβΓ, ΟΟΓ-
ηιίοΓ.

Ακρανήτικος, η, ον, ί3ΪΙ άβ 1κ>ίβ
άβ ΟΟΓηουίΠβΓ.

Ακράνι (τό) , πωρ. ΟΟΓηουίΠβ, β.
οοΓηίοΙβ, θ.

Α κρασιά (ή), ίηοοηΐίηβηοβ, 8. ίο—
Ιβηιρ6Γβηββ , θ. άΐδδοΐαϋοη, 0.
ά*6Γ6£ΐβιηβηΙ. ||. ή — του περιέ-
χοντος, Γΐηίβηιρβπβ αβ Γβίτ.

Ακούρευτος, η, ον, ςυίη'3 ραδ έ16|χχρατήςϊ Οος (ό, ή), ίοοοηΐΐηβηΐ,
1οη<ϊ«• Ι ίηΙβωρέΓθηΙ, ά^Γβ^Ιό.

Ακούσιος, α, ον* ίηνοΙοηΙβΪΓβ. Ι Ακράτητος (ό, ή), - Ακάθεκτος.
3 Ακουσίως, έπ{£.ίαΥθ1οηΐ3ΐΓ€Π1€ηΙ,|Αχρη (ή), ■ Άκρα.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

λχρβα, έ*φ. οοέΓβηιβοΙ, οοβΓ,
λ οααΐ ρτίχ. || . εΤνε χολλά άχρι*
6ά, ο'ββ* ΐΓΟρ 0Ο6Γ (Μβο ΟΟβΓ,
λ ίτββ 08υΙ ρήχ). || . χωλεϊ ά-
χριέωτερα άχό τους άλλους, 0

▼60ά ρΐαβ ΟΟβΓ φΐβ 1β9 8θΙΓ68.
$. (χαΐ μτφορ.) ακριβά θά μέ τό
κλήρωση, Ο 016 1β ρβΤβΓΛ 0Ο6Γ.
λκοιβαίνω, Μ. αίνω (0ά), 08Ο866Γ
(6Ι6Υ6Γ) 1β ρπχ, βηοοέπι•, Γβο-
βοβΠΓ. || . (ουδ. αύτχθ.) οβαβββΓ,
•'βΙβΤβΤ, ΠΙΟΙίΙβΤ, 6Ο0Δ6ΓΪΓ, Γβο-

βοβΓΪτ, 8α£ΐη6αΙβΓ. ||. ή ζάχαρι
ακριβαίνει, 1β βαΟΓβ 8θ£θΐ6θΐ6.
||. ακρίβαινε τό σιτάρι, 1β Μβ 691
*α£πΐ6θΐ6 άβ ρήχ, ϊδε καΐ Αναι-
βαίνω.
Ακρίβεια (ή), άρχ. (έχ τον Ακριβής),
βχββίίίαάβ, β. ρΓβοίδίοα, Θ. ροο-
οίααΐϋέ, •. Γβφαίβηΐέ, 6. οογ-

Γ6€ΐίθΟ, •. ^Οδίβδδβ, Ι. $. 90111

βΟΓοραΙβαχ ; βρρίίοβίίοη βοα-
16006, •• ||. όμιλε! (γράφει) μέ
χολλήν άκρίβειαν, ίΐ ρ8Γΐβ (ίΐ 6-

βτΚ) 8Υ60 ΙΜΜ £Γ8θάβ ΟΟΓΓβΟΐί-
Οη (ίΌΐΐ ΟΟΤΓββΙβΟΙβαΙ). ||• Τ***~
ρίζω τεχνών (ή ύχόθεσίν) τίνα μέ
άκρίβειαν, μτοϊγ Ιβ ΓογΙ βΐ Ιβ
ί*Η>ΐ6 (1β ΙογΙ βΐ Ιβ 6η) (Γόη λγΙ
(ά'αηβ ιβΓΛίτβ) , ϊδε χαΐ Ακριβός,
*) (χοιν. έχ του Ακριβός) 006Γ-
16 (468 τΐΥτβδ βίο). || . (εις τήν
ίεινχ χόλιν) είνε μεγάλη άκρί
βεΐα,Ο ΥίβίΙ ΙΓ68 ΟΟβΓ Υ1ΥΓ6, 1&
ΤΪ6 7 681 ΙΓ€8 006Γ6.
Ακριβής, ους (ό, ή), 6X801, ρΓββίδ,
ίαϋβ; ροοοιαβί; βΟΓαραΙβαχ; τί-
βοατβαχ; οοΓΓβοΙ. ||. τό Οφος του
είνε χολλά ακριβές, 80η 8ΐγ1β βδΐ
ίοτΛ ΟΟΓΤββΙ. ||. ή διήγησις (ή με-
τάφρασες) δέν είνε ακριβής, 1ι
Β8ΓΓ8ϋοα (1β ΓβρροΓΐ, 1η ΐΓβάα-

ΟίΟΒ) 65* ίθ6Χ80ΐβ (ίοβάβΐβ) , ί]

Υ8άβ3 ίηβάβΙίΙέδ (άββ ίηβχβοΐί
Ιαάβ* ) ά•Οδ ΟβΙΙβ ο&γγ&Ιιοο
(ά809 061(6 ΐΓ8άαθϋθ06(θ). ||.νά
ληφθώσιν άχριβέστεραι χληροφο-
ρ(αι, (βιχονμ.), Ο» ρ1θδ ΛΠίρΙβ
(ρΐαβ &ηαρΐ6πΐ6ΐι() ίηΓοπηό. ||. τό
άχριβές (αντί ή άχρίβιια) τής μ£-
«αφορας χτλ. , 1β ]α8(6886 άβ 1&
Πΐ6ΐ«ρ{ΐ0Γ64 1| . τό άχριβές τήςζω-
γραφίας, Ια οοΓΓβοΙίοπ άα άθ5-
8Π1. || . ίια τό άχριβές της αντι-
γραφής, (?ρ*.), ροΐΐΓ ΟΟρίβ 000-
ίΟΓΠΙβ.

λχριβοβώρητος, η, ον, (κοιν.)» Φ**
οη τοΗ ΓβΓβπιβηΙ.

λκριβολογοΰμαι, Μ. ήσομαι,(άρχ.)»
άΪ801ΐΙβΓ (6Χ«0ΐίΐ16Γ; ΟΟΠίρΙβΓ) 8-

^66 ιιη 8θΐο ιπίηυϋουχ ου «νβο

1• ρΙθ3 £Γ8ΙΗΐβ 6X80 11100*6.

λχ^(Λς , ή, «ν, οηβΓ, οούΐ6ΐιχ. ||.

ΑΚΡ

Λ» βίνβ άχριβα *ίς αντήν την 1Γ6»

λίν, ΙΟΟΐ 684 ΟΐίβΓ 4808 ΟβΙΙβ
Τίΐΐβ. ||. αυτός ό Ιμχορος βΓνε *ολ-
λ& άχριβός (χωλιΐ χολλά ακριβά),
ί] 681 ΐΓορ οΙιβΓ, Η νβηά ϋίβη

0ΐΐ6Γ.
λκριβως, έχί^. 6Χ80ΐ6Π)6ηΙ; ροιί-
οιιΐ6ΐΐ6ΐη6η( ; βίΓίοΐβιηβη, βοπι-
ριιΐ6θ86ΐη6ηΙ, βη τί^αβαΓ, 8 1&
Η^οβοΓ , η§οιΐΓ6ΐΐ86ΐη6η( ; §•
ρΓ00ίβ^ΐη6ΟΙ; ]<18(6, ΙοοΙ ]ιΐ8ΐβ,
8α ]ΐΐ8ΐβ. §. ΟΟΓΓβΟΐβΠΙβηΙ, 8-

Τ60 οοΓΓβοΙίοη, ά'οηο ηΐ8ηί6Γ6
ΟΟΓΓβϋΙβ. ||« έχεθύμουν νά ήξκύ-
ρω ακριβώς χόσων ετών «Τνε, }6
νοο(ΐΓ•ί3 88Τ0ΪΓ 8α ^α81θ ςοβΐ
Α^θ ίΐ 8. || . δέν ήξβύρω ακριβώς
τήν έχοχήν αύτοΰ του συμβάντος,
)6 06 8819 ρ89 18 0^8(6 ρτέθΪ86
ίΐβ 061 ένέοβίηβηΐ. ||. ακριβώς είς
τάς χέντε ώρας, λ οίης 060Γ68
ρΓ60ΐ8β8.||. ακριβώς είς τήνχροα
όιωρισμένην ώρα ν, λ ΓηβΟΓβ 800•
ιΐ8η(6. ||. οΐ νόμοι χρέχβι να φυ-
λάττωνται ακριβώς, ίΐ ΓδαΙ οο-
86ΓΤ6Γ 168 1θΪ9 8 18 Γί^ΟΟΟΓ•

Ακρίδα, ας (ή), χοιν. ή Χκρίς.

λκρινός, ή, όν, 4}θί β8( 8 Ι'βΧΐΓ^-
πιίΐέ.

ΧκρΙς, Ιβος (ή), έ*ντ. 88υΐ6Γ6ΐΐ6 , β.

Ακρισία (ή), ηΐ8θθ^ΐ6 (άέί&αΐ) άβ
άίδΟβΓηβπιβηΙ οα όβ ία^6θΐ6θ(.

λκριτόμυθος (ό,ή),άρχ,, ίηάίδΟΓβΙ;

0&Τ8Γ4.

Ακριτος (ό, ή), άβροοΓΥα άβ ία^β-
πιβηΐ οα άβ <1ί906Γθ6αΐ6ηΙ; Ιηβ
ρΐβ. || . βΓνε χαντάχααιν άκριτος,
ίΐ 681 Ιοαΐ λ ίβίΐ άέηαέ (άβροοΓ-
να) άβ ;ο£6Πΐβη(.

Άκρίτως, έχψ. 8βθ8 ]α£βαΐ6θΙ; 88θ8

άί806ΤΟ€Πΐ6θ(.

Άκρόαοις, εως (ή), ΓβοΙίοη ά'έβοα-
ΙβΓ οα ά'βηΙβοάΓβ, 8αάί1ίοο, θ
§. (έχΐ δικας•. άρχόντ. κλπ.) βα-
άίβηββ, θ. ||. ή — των μαρτύρων,
ΓβαάίΙίοο άβ9 Ιόπιοίηδ. ||. δότε
μοι άκρόασιν, ρΓβΙβζ-αΐοί ΓοΓβίΙ-
1β.

Άκροατήριον (τό), 88ΐ1β ά'βυάίβο-

06, θ. 8αάίβΟ06, θ. ΑϋάίΙΟΙΓβ. '"

τόν έβγαλαν άχό τό άκροατήριον,

οο 1β ιηίΐ 1ιογ9 άβ Γ&αάίβοοβ.

κλητήρ του ακροατηρίου, Ιιαίβδϊ-

βΓ 8αά!βηοί6Γ.
Ακροατής ου (ό), 8αάί(βαΓ.
Ακρογιαλιά (ή), 1β ΟΟΓά (Ιβ Γ1Υ8-

£6) άβ 18 ΟΙβΓ.
Ακροβολίζομαι, Μ. ιαθώ(θά), 6908Γ-

πιοαοΙιβΓ; ΙίτβίΙΙβΓ.
λκροβολισμός (ό), 69θ8ΓΟΐθαοηβ,θ.
Ακροβολιστής, οί>(ό), ΙίΓβίΙΙβαΓ.
λκροβυστία (ή), ρΓβραββ.
Ακρογωνιαίος, α, ον, <|αί 65( 8α

ΑΚΡ

13

80ΟΜΟ61 ΟΟ 8 18 Ο880 άβ ΓλΟβΙβ,
8θ9θΐ8ίτ6. ||. (κυρ.) λίθος ακρο-
γωνιαίος, ρίβΓΓβ 8Ο0θΐ8ίΓβ.

ΑκροΙαλάσσιος, α, ον, βϋαβ 8α
ΟΟΓά άβ 18 οιβΓ , ?δβ χαΐ Παρά-
λιος. || . (ούσ.) Ακροβαλασσία (ή),
ή Ακρογιαλιά.

Ακροθιγώς, έχψ. βο (οαο1ΐ8ο( άα
οοα( άα άοί^Ι , βο βΓββατβοΙ,
βο ^Ιί&δΑη^ Ιέ^βΓβπιβοΙ άβββαβ,
Ιέ^βΓβοΐβοΙ. || . εγγίζω (αχτομαι)
ακροθιγώς του πράγματος, βοαΙβΓ
80Γ Ιβ ΓαΗ.

Αχροθίνιον (τό) , χυρ. είς τό «λ0.

ρΓβΠΐίΟβδ, θ. Χλθ.

Ακροχοδητί, έχί^. (αρχ.), 8θΓ Ια '

ροίοΐβ άβ8 ρίβά9 ; άα οοα( άα

ρίβά.
Ακρόχολις, εως (ή), 18 Υίΐΐβ 080-

(β, 18 οΗ8άβ11β.
Αχροχρεχίδια (τά), χοιν., 1β8 ΟΓΟβ-

Ο1608 ο;αί ρβοάβοί 8 ααβ γοοο

(6(0), 98Γθ1(0Γ69, θ. χλθ. ρρβ-
Ιβ0(8ί11β8, θ. Χλθ.
Ακρος, α, ον, φΐί ΙίβοΙ Ιβ ρΓβηΐί-
6Γ οα Ιβ άβΓοίβΓ Γβοβ» βχΐΓέπιβ;
έπιίηβηΐ; 8θαΥβΓ8ίο; §. άβοιββα-
Γ^. || . ό άκρος άρχιερβύς, Ιβ δοα-
Υ6Γ810 ΡοοΙίίβ. || . τό άκρον αγα-
θόν, Ιβ βοοΥβΓ&ίο οίβο. || . ό θεός
είνε ή άκρα άγαθότης, ΒΙβα €81
18 οοηΐέ 8οαΥβΓ&ίοβ , Οίβο βδ(
90θΥ6Γ8ίαβαιβοΙ οοο. ||. τά δύο
άκρα εναντία , )βδ άβοχ βΧ(Γβ-
Πΐβδ. || . είνε δκροι φίλοι, ίΐδ 500(
άβ8 £Γ8θά9 80119. ||. <5κρα γαλή-
νη, ο&Ιαιο ρΐ8ΐ. || . δκρα σιωχή,
οο αιΟΓΟβ (αο ρΓοίοοά) δίΐβοεβ.
|| . φυλάττει δκραν σιωχήν, ί] ^ΛΓ-
άβ αο δίίθαοβ 808(έΓβ. ||. εις τό
άκρον, (φρσ. έπψ.) 8α δΟανβΓβίο
άε^Γβ, βχ(Γβαΐ6οτ6ο(, δοανβΓΛί-
ηοωβηΐ; άέαιβδοΓβοιβ,αΙ.

ΑκροστιχΙς, ίδος (ή), 8θΓθ9(ίθοε.

Ακροσφαλής, ους (ό, ή), άρχ. £05-
8801; ά&ο^βΓβαχ. ||. υγεία άκρο-
σφαλής, 880(ό 0θ&θ06ΐβο(6. ||.
ύχόθεσις άκροσφαλής, 80*&ίΓ6 οίβα
ΟΟ&ΙΟοΟΙβαδβ.

Ακρότης, ητος (ή), 90θ10ΐΗβ.

Ακροχορδών , όνος (ή), ΥβΓταβ, θ.
ροίΓβ&α.

Ακροώμαι , Μ. άκροασθώ (θά) , έ-
οοαΙβΓ (8ΗβοΙίνβοιβοΙ) ; οοϊγ,
βοΙβοάΓβ; δαίΥΓβ αοβ Ιβςοο.

Ακρώρεια (ή), δοπιπιβΐ ά'αοβ ωοη-

(8£06, 800101116, θ.
Ακρωτηριάζω, Μ. άσω, (ΓΟαςαβΓ,

ΒίαΙίΙβΓ.
Ακρωτηριασμός (ό) , 8Πΐρυΐ8ΐίοη

(άββ βχΐΓόαιΗβδ), θ. αιαίίΐ&ΐίοο,θ.
Ακρωτήριο ν (τό), Οβρ, (άρχ. γεω-

Τ??•) ρΓΟΟίΟΟίΟΪΓβ.

ϋί9ίίίζθεΙ ογ

ΟθΟ£Ϊ€

14

ΑΚΪ

Λχταιιΐρδς (6), βΕΓάνοόΙβ.
αχτένιστος, η, ον, ςυΐ η'βδί ροίηΐ

ρβϊ^ηό.
λχτή (ή), 1)0Γά <1β 1β πιβΓ, Ηνα-

λχτημοσύνη (ή), ραυνΓΡίβ, θ.
λχτήμων, όνος (6, ή), (μιϊ ηο ροδ-

ΑΛΑ

χυρά»σει•ς, (διχονμ.), άβαιαοΑο 6Π

ηυΙΗΐέ.
Αχυρότης, ητος (ή), ηιιΐΐίΐό, 0. 1η-

νβ1ϊ(1ί&Ρ, θ. || . επί ποινή άχιρόττ,-

τος, Δ ρβίηβ άο ηυΐΐίΐό.
Ακυρωτικός, ή, όν, α;υΐ α Ια Γογορ

άίΐηυυΚτ (οΙγ), αηηυΙαΙίΓ. ||.ά-

5β(1β πβη, ςυί ΟδΙ δαηδ ρπ)ρη-| πόφασις ακυρωτική, ^Νμ.),υηαΓ

έΐό (δαηδ Ιιίοη), ραυνΓβ
λκτινοβόλημα (τό). ΓαγοηηβηιβηΙ,

(διδακτ.) ΓαάίαΙίοη, θ.
λχτινοβόλος (6, ή), ΓανοηηαηΙ;Γα-

άίρυι.
λκτινοβολώ, Λ|. ήσω, ΙαηοοΓ άβδ

Γαγυηδ, ΓαγοηηβΓ.
ακτινωτός, ή, όν, ςυί α άβδ ΓΛΥ-

οηδ, Γαϋίέ.
λκτίς, Τνος (ή), Γαγοη.
λχτοπλοία (ή), ηανΐ^αΐίοη οοΐίέ-

Γθ, θ. αα1)υΐα§β. ||. μετέρχομαι

λχύμαντος (δ, ή), βαηδ ΠοΙδ, δαηδ

να^υο*.
Αχυρίευτος (δ, ή), - Άνάλωτος.
λκυρολεξία (ή), - Ακυρολογία. 3)

(καταχρ.) ΗΐΟΐ ίωρΓΟρΓΟ.
λκυρολογία (ή) , ίιηρι•ορπέΙό θε

Ιβπηοδ ου ιΓοιρΓΡδδίοηδ; Ιργιπρ

ΗηρΓορΓβ.
λχυρόνω, Μ. ώσω, αηηυΐρΐ", α1)0-

ΙΐΓ, βΟΓΟ^ΡΓ; (Νμ•) ΟαδδΡΓ Οϋ ίη-

Ογπιργ (υηο άέώδΐοη, υηο δοη-
Ιβηοο), ΓέδίΠοΓ ου ΐηνα1ί(1ΡΓ(υη
βοΐβ οίο); ΓΟδΟϋάΓΟ (αη οοηίΓαΙ,
ιιη 1)8ί1), αηηίηίΙΡΓ. ||. (τό δ•.κα-
βτήριον). ακύρωσε τήν διαθήκην,
1 αηηηίέ 1β Ιρδίαηιοηΐ. ||. ή δευ-
τέρα διαθήκη του ακύρωσε την
ιτρώτην, δοη δρουικί (ΟδΙαιηοηΙ
ιι ίηναΐίυ'ό Ιβ ρΓοιηίοΓ. ||. τύ Ί•>
φετείον άκ-ρωσε τήν άπόφασιν του.
Πρωτοδικείου, Ια (;οιιγ τοναίο ίη-
Πγπιλ Ιο ]υ$<:ιη(<ηΙ (Ια ΐΓΪΐ>αηαΙ Ι
άβ ρΓβηαίοΓΟ ίη^ΐαηοο.

οχυρός (6, ή), δαηδ αυίοπίύ (1ι•-
8*1<ϊ), ηυΐ, αηηυΐό; ίηναΐίιΐρ; οα-|
3ϋΟ. || . τούτο καθίστα τον γάμον
(τήν δωρεάν κτλ.) αχυρον, οοΐα
Γβηά 1β ηιαπα^Ρ (Ια ιΐοηαΐίοη)
ίηΥαΙίάβ. ||. κληροδότημα αχυρον,
ΪΟ^δ οαΐΐΐΐο. ||. (άσ^,ρημ.) το αχυ-
ρον, αντί 'ΙΙ άκυρότης. ||. απέδει-
ξε τδ αχυρον του εγγράφου, ίΐ ιΐό-
ηιοαίΓα ΓίηναΙίάΊΐέ (Ια ΙιΙγρ.

λκόρωσις, εως (ή), ηηιΐυΐαΐίοη, θ.
ΐΙ>Γθ£&Ιίοη, θ. (ίδιαιτ. Νμ.) οαδ

τΗ ΐηΙΪΓΐιιαΙίΓ, (Ι'δε Ακυρόνω).
τό άκ.ρωτικδν όικαστήριον, (δ Ά-
ρειος -πάγος), Ια ΟΟϋΓ ιΐο οαδδα-
Ιίοα.

Ακώλυτος (δ, ή), άρχ. - Ανεμπόδι-
στος.

Ακωλύτως, έπίρ σρχ.- Ανεμποοί-
στως.

Ακων, Ούσα, ον, ςυί ΓαίΙ ςυρ1(]υΡ
οΐιοδβ ίηνοΙοηΙαίΓβπιοηΙ. ||.έκών
άκων, φρσ., 1)οη ^γο, ηΐαΐ §γο;
(Ιο βΓέ οα <1ο ίοΓοο

τήν άκτοπλοίαν, ΓαΪΓΟ 1β ϋαΙ)0- Αλαβάστρινος, η, ον, (1*&]1);\ΐΓβ,

ΓαίΙ ά'αΙυάΐΓβ. ||. σκεύος άλαβά-

στρινον, ναδο Λ'αΙοαίΓίϊ.
Αλάβαστρος (δ), αΙΜίπ;*
Αλαζονεία (ή), αΓΓο^αιιοο, 6. να-

ηίΐό, θ. ρΓΟδοηιρΙίυη, 0. §.(3ρχ.)

ίαοΙαηοο,Ο. ΓοΓίαηΙΟΓίο,θ. οΐιατ-

1αΙαηη(4ηίο, θ. ΓαηίαΓοηηαίΙο, θ,

ΓαηΓαΓοηοΓίο, 0.
Αλαζονεύομαι, Μ. ευθώ, όΐΓβ ναίη

(ρΓέδοΐϊίρΙυοηι); ΓαίΓΟ 1β ΓαιιΓα-

τυη; δβ ναηΙοΓ.
Αλαζονικός, ή, όν, ρίοίπ (ΓαΓΓΟ-

^αιιοο, βΓΓΟ^αηΙ. ||. μέ άλαζονι-

κόν υφός, (1'υη Ιοη αΐΎΟ^αηΙ.
Αλαζονικώς, έπίρ. αΓΓΟ^αηιηιοηΙ.
Αλαζών, όνος (ό, ή), ναίη, αιτυ-

$αηΙ, ρΓόδοηιρΙυβια; ηα1)1βυΓ,

ΓαιιΓαΓοιι; (αρχ.) αήατίαΐαη.
Αλαλαγμός (ό), ΟΓΙ (1β ^ϋΟΓΓΡ.
Αλαλάζω, Μ. ά;ω, ρουδδϋΓ (1θδ

πίδ (Ιο ^ηοΓΓΟ ου ι1«> ]οΐο.
Αλαλος (ό, ή), ρπνό ιΐβ Γυδα^*» ο'ο

Ια ραι•οΙ<\ πιικΊ: §. ίηίοπίίΐ. ||.

εμεινεν άλαλος, ίΐ (ΙϋΐυουΓα ΙουΙ

ίηΙοΓοΉ.
Αλάνθαστος (δ, ή), ίίυί ηο οοηιηιοί

ροϊηΐ ϋοΓαυίΡδ, ηηί ηο δΛ Ιγοιιι-

ρο ίαηκιΐδ, ίηΓιιί1Ιί1)1ο;

μ.)δύτ. ||. έ'/ε•. μνημονικόν άλάν-
θαστον, ίΐ α Ια ηιόπιοίΓο §υΓ0.
\λας, ατός (τό), 5(:1. ||. πήζω (κα-
τασκευάζω) άλας, ^αυηΡΓ. ||. κα-
τασκευή καίπώλησις άλατος, ϋαυ-
ιΐίί^ο. || . δ πωλών ή κατασκευά-
ζων άλας, δαυηίοΓ.
Αλάστωρ, ορός (ό), ηοηΐΠΊβ Πίαυ-
(ΙίΙ (οχέθΓα!)1ϋ); Οόαυ, ρβδίβ, 0.

βαΐίοη, θ. ΓΟδοί^δίοη, θ. ιέδίΐία- Αλατένιος, η, ον, κοιν. αντί Αλά-
Ιίοη, θ. ΛΟηίηϋαΙΐοη, 0. ϊδε και τίνος.

Χναίρεσις. ||. άκύρωσις συμβολαί- Αλατερόν (τό), δαΙϊέΓβ, θ. δαΙοίΓ.
ο« (κτλ.), ΓέδίΗαΙίοη (ΓέδΐΙίπιοηΙ)Ι Αλατίζω, Μ. ίσω, δ*ΙδΓ; δαυρου-
Λ'ιιη ΛςΙβ ε!ο. |[. αίτησις περί ά- <1γογ.

ΑΛΕ

λλάτινος,η,ον,άθ 66ΐ,Γ&11 (Ιο μΙ;

Αλατιστής, ου (δ), δαΙβυΓ.

Αλατιστος, ή, όν, δβΐέ.

Αλατώδης, ους (δ, ή), ςΐΐΐ 691 Λ»
Ια παΙυΓβ (1υ δβΐ, δαίίη. ||. εχβι
άλατώδη γεϋσιν, ίΐ Α ιιη ^θύ(
δαίίη.

Αλγεινός, ή, όν, (αρχ.), ρέΐΐίΜϋ,
(ΙουΙουΓουι, αΓΠίςοβηΙ.

Αλγηδών, όνος (ή), (ΙουΙβϋΓ, •.
βουΙΓΓαηοο, θ.

Αλγος, ους (τό), αρχ. (ΙουΙβαΓ, Ι.
ηιβΐ, ροίηβ, θ.

Αλέθω, Μ. έσω, ΙΏ0υ(ΐΓ6.

Α λεία (ή), αρχ., ρόοΐιβ, θ.

Αλειμμα (τό), ϊ'αοΐίοη ά'οίη^Γβ (ά*
οηάυίΓΟ οίο); οηοΐίοη, 0. ||. ά-
λειμμα τοίχου, Γανβίοπιοηΐ ίΐ'υπ
ηιυΓ. || . άλειμμα των τροχών (ο-
χήματος κτλ.) , £Γαίδδ&$6 άββ
ΓουΡδ (ιΐ'υηβ νοίΙυΓβ οίο). «)
δυιΤ. §.^Γαίδδβ, θ. ιδεκαΐΑίγδα,

Αλε:μαατοκέρι (τό), ϋΐΐααάρΐΐο ((1β
8υίΓ)', θ.

Αλείφω, Μ. είψω, οίη(ΐΓ6, 6Π(ΙυΙ-
ΓΡ; ^ΓαϊδδΡΓ (κυρ. μέ άλειμμα
κτλ.). || . αλείφω τοίχον, ΓβναΙβΓ
(ΓαΐΓΡ Ιο ΓανοΙρηίρηΙ (Ι')υη ηιαχ.
|| . αλείφω τό 'ψητόν μέ βούτυρον.
κτλ., αΓΟδΡΓ Ια νίαηάβ. §. (μτ-
νμ.) αλείφεται, αντί Φυχιασιδό-
νεται, ο-Πβ δΟ ρΙάίΓΟ.

Αλεκτορομαχία (ή) , ΟΟΙΙΐΙ>Αΐ <!•

ΟΟφ».

Αλέκτωρ, ορός (δ), αρχ. δ Πετεινός.
Αλεξήνεμον (τύ), νλγ.', ρβΓΛνβη*.
Αλες.κέραυνον (τό), νλγ., ραηΐΙΟΒ-

ιιργρ.
Αλ-:ςιπύρ3τον (τό), νλγ. Γβ1)ΓίΓυ86.
Αλεςιτή:ιον (τό), ΓΟίηβάο, ρΓέδΟΓ-

ναΐϊί. '
Αλεςιφάρμακον (τό), Γβηΐέάβ (οοη-

Ιγρ Ιρ ροίδοη) , οοηΐΓΰ-ροϊδοη,

ηηΐκίοΐο, θ.
Αλεπού (ή), κοιν. ή Αλώπηξ.
Αλ:σμα (τό), ΓαοΙίοη <1β ιηοαίίΓΟ,

ιηουίαρρ, πιοιιΙυΓΟ, θ.
ΙΑλεστικόν (τό), ιηουΙυΓβ, θ.
[Αλέτρι (τό•, κοιν. το Αροτρον.
ΑλευΟέρωτος, η, υν, ςυί 06 ρβΐΐί

οΙγο ιΙοΗυγο, βδοΐανβ ά ρβΓρβ-

ΙυίΙό.
Αλεύκαστος, η, ον, (Ιοίΐβ) ςυί η*Λ

ραδινό οίΗΐκΊιίρ, (]υϊη'α ραδ έΐβ

ραδ^ό ραΓ Ι?δ ηιαίιΐδάα Γοαίοο.
[Αλεύρι (τό), ίατΐηρ, θ.
Αλευριά (ή), οουίΙΙίρ, θ.
Αλευρόμυλος (ό), ΐΏΟπΙίη ά Γ&Γΐηβ.
Αλευρόνω, Μ. ώσω, 8αυροαάΓ6Γ β-

νρα άβ Ια ίαΓίηο, θηΓβΓίηίτ. ||.

άλευρωμένος, η, ον, ΓαΓίιΙβυΐ.
Αλευρώδης, ους (ό , ή), ίΑΓία«€^,

ίαπηευχ.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΛΑ

Ιλ*6ρφβ (τό), ιΆοΰοη ά'*ηίΑή-

Λ€Γ.

Αλήβεια (ή), γέΗΙθ, θ; ΓέΑΐΚέ, β(
1* υγαϊ. || . να σας είπώ τήν Αλή-

ββιαν, Α Υ0Ι13 άίτβ ΥΓΑί, Λ άΐΓβ
ΥΓ*ί, λ ΥΓΑί ά»•. ||. τ^ Αλη•εία
(ή) έπ' ΑληΗίας, (φρσ.), 6Π ΥβΊτί-

16, ΥΓΑίαιβηΙ; * ρΑΓίβΓ υγαΙ,
Μοβ ηιβηϋτ. || . (χαΐ έν ε&ει έ
«£.) άλήβεεα! ή (έρωτ.) Αλήθεια;
ΥΤΑίαιβηΙΤ βη ΥβΓίΙόΤ βη 68βΙ?

€8141 ΥΓΑ1?

Αληβεύω, 11. εύσω, β*ΑΟΟΟΠΐρΗΐ,
ββΚβΟΐαβΓ, Τδε χαΐ Πληρόνω (ι)

Αληθής, ους (6, ή), ΥΓΑΪ, ΥέπίΑ-
Μβ, τΜ; §. δέπβηχ. ||. τούτο
•Τνε Αναντιρρήτως Αληθέστατον,
οβίΑ ;βδί Γί£θΐΐΓβιι»βιηβη1 υγα!,,
06ΙΑ €91 (1*11116 τέίίΐό ίηοοηΐβ-
ΑίΑΟΐβ. (. τό αληθές εΓνε ότι . , ,
16 Γιϋ 651 ηυβ ...

Αληβινός, ή, όν, ΥΓβΙ, Υ6γΚ«Μ&

$. (ΙΠ πολυτ. λίθ, χλπ.) 6η. ||.
τα αληθινά μαργαριτάρια, Ιβδ ρβΓ•
ΐ6β βηβδ.

Αληθώς, έπφ. τηίιηβηΐ, ΥβΗΐβ•
ΜβηιβηΙ. Κ• εΤνε αληθώς Ισραη-
λίτης, φρσ. (Γρφ.), 0*681 Ου ΥΓΑΐ
ΏΐΓβίΐβη (αη ιτΑηο Οαυίοίβ),
ηη ηοηυηβ δΐηοβΓβ (άβ λοηηβ
ίοί).

Αλήμωνωϊ έπί$. Σχετλ. ΗβΊΑβΙ

Ιλιαίετος (ό,ή), πτ. (θαλασσ.), αΙ•
$1β άβ Ι06Γ, ηυΑΓά, ϊδε χαΐ Φή-
νη. β. (ίδιαιτ. 6 του 'βχεανου)
(τΐςΑΐβ, 0.

Αλιεία (ή), -ΑλεΙα.

Αλίευσις, εως (ή), Γΐσΐίοΐΐ <1β ρβ-
6^6Γ, φββηβ, 0.

λλιευτιχός,ή, όν, άβ ρβΌηβυΓ,φΐί
ϋίηοβπιο Ια ρβοΑβ οα Ιββ ρ£-

6Α611Γ3.
Αλιεύω, Μ. ενσω, ρίϋίΐβΓ.
Αλιχή (ή), 9Αΐΐηβ, β. ΠΙΑΓΑίδ 8Α-

ΙλοΙ, ββΐίη.

Αλίμενος (6, ή), βΑΠβ ροΠδ.
Αλιτήριος (6, ή), ηοπιπιβ αίΑυάίΙ

(6Χ60ΓΑΜβ), ββΑΟ, ρβδίβ,β. 806-
ΙβΓΑΐ.

λλιφασχια (ή), α. ΒΑυ£6, 0.

Δλχη ή"Αλχη (ή), ζ. 6ΐ•η, (χαΐ εις
τόν Καναόαν) 0Γί£η*1.

Αλχυων, όνος(ή),πτ. βΙΟΥΟη,ΠΙΑΓ-
ίίη οα ιηΑΓϋηβκ-ρβΌΙιβυΓ•

1λλ&, συνβ. αοΑίδ; οβρβηάΑηί.

Αλλαγή (ή), - λλλαγμα. ||. αλλα-
γή νομισμάτων, ΟΟηΥβΓδίοΟ άβδ
•βρβοββ. ||. αλλαγή του φεγγα-
ρβΰ, Ια οοη)θΐιοΐίοιι άβ Ια Ιαηβ,
«)-λλλαξιά.

ΧλΧβγμα (τ6), Γβοΐίοη <1β οΙιβΑ-
β•» (616), 0ΐιβιι§βϊΐΜη1 , ρ6Γΐην•
, •• ΥΙΠΑϋΟΟ. %. ΙΗ %%\

1»ταβολη. |. Ιλλαγμα τ«ν ιιτ»-
ρων ιιτηνου (τ»ν τριχών ζώου),

Β06, 6.

Χλλάζ<*, Μ. άξ<^ οΙίΑΟ^βτ; υαγϊ-
6Γ, ά6^αί86Γ• || . (αύττθ.) 86 άβ-
9ΙΙΪ86Γ; ΥΑΓΪ6Γ. ||. αλλάζω νόμι-
σμα (χοιν. χαλνώ), β!ΐΑ086Γ(υιΐ6
ρίέοβ (1'ογ ροιίΓ άβ Ια ωοηιιβίβ).
|| . αλλάζω θέσιν (φύσιν, μορρήν,
φόρεμα χτλ.), οΐι&η^βν άβ ρίηοβ
(<1β ίοηιιβ, άβ ηαΐατβ, ά*1ι&Κ>ί(
61ο). || . Αλλαξε τα «ανία του
ναιβιοΰ («άστρευσέ το), Γβπιαβι
ΓβηΓλΟΐ. || . τό ζώον αλλάζει τήν
τρίχα τον (το «κτηνον τα ιττερά
του χτλ.)» ΙβοίικίΑΐ /Γοίβββυ)
ΙΒ06. ||. τα \%\Α\* κατ? έτος άλ-
λάζονΥ τδ θερμά των, 1β3 ββΓ-
ρβηβ 1009 Ιββ Αθ9 ^αΙΙΙβηΙ ΙβιΐΓ
ρθΑίι (86 άόροαΐΐΐβαΐ). || . το ζώ-
ον Αλλαξε (δέν Ιλλαξεν άχόμη) τα
*δόντ4ατου, Ιδε 'Δόντι. ||. αλλά-
ζω τήν φων^ν μου (το γράψιμόν
μου) γιάνα μή γνωρισθώ, ΟΟΠίΓβ-
Γαιγο βα Υοίχ (βοιι •οπΙαΓ6), άό-

^ΙΐίΒΘΓ 8Α ΥΟΐΐ (6(0). || αλλάζω

Αλογα εις τόν (ταχυδρομ.) οταθ-
μόν, Γ61ΑΥ6Γ (άθ9 ΟΙΐβΤΑαΐ). ||.
άλλάξβμεν Αλογα είς τόν βεΤνα
σταθμόν, 0009 Γβ1&γΑηΐ69 Α Ιοί
οηάΓοΗ. || . (στρατ.) αλλάζω τήν
ορουράν (τους σκοπούς), ΓβΙβνβΓ
Ια ^βΓάβ (1β9 8βηΙίηβ1ΐ59 , Ιβδ
ρθ8(68). || . αλλάζω σύς-ημα, οΙιαο-
^6Γ άβ ρΑΓ(ί, (χαΐ μτφορ.) Γβνί-
ΓβΓ άβ &0Γά. || . (χαΐ αύτπθ.) Αλ-
λαξ'ή 6*ψις του (τό πρόσωπον του),
Π α οΙιαη£6 άβ οοαΙβιΐΓ (άβ υΙ-
8Α^β). || . 6 χαιρός Οά άλλάξ^, 1β
Ιβπιρ9 ΥΑ οΙιβη^βΓ. || . ό χαιρός
άπό χθες Αλλαξε τόοαις φοραΐς,
άβριιίβ ΜβΓ 1β ΥεηΙ (Ιο Ιβηιρδ)
Α Υ&γΙο ρ1υ5ΐβαΓ8 ίοΐ3. || . τα
πράγματα Αλλαξαν, 1β8 β£ΓαΐΓβ9
οο! οΙιλπ^ο άβ ίαοο (οηΐ ρςίδ
υηβ ΑϋΐΓβ ίΑΟβ). || . Αλλαξεν ή
φρουρά (χοιν. ή βάρδια), οα τίθηΐ
άβ ΓβΙβνβΓ Ια £&Γάβ• ||. τούτο
αλλάζει, (φρ?.), ο'βδί υηβ ΑΐιΐΓβ
00036 (υηβ αυΐΓβ &£ΓαίΓβ, υη
ΑυίΓΟ ΓβίΙ), (οιχ.) ο'ββΐ υηβ βιι-
(Γβ ρ&Ιγθ άβ ιη&ηοηββ. ||. (χαΐ
έλλ.) αλλάζω (ένν. ύποχάμισον
χτλ.), οηαη£βΓ άβ Ιίη^β. ||. 6
ασθενής ΐΏρωσεν άρχετά, εΓνε και-
ρός νά τόν αλλάξουν, 1β αΐΑΐ&<1β
Α Α336Ζ ΐΓίηβρίΓβ, 11 631 Ι β ΠΙ ρ 5
άβ 1β ΟΒΑΟ^ΟΓ.

λλλαξιά (ή),-λνταλλαγή. ||. χά-
μνω άλλαξιάν, ΐΓοςαβΓ, οοηαη-
£6Γ. ») (επί ένδυμασ.) ΓβΟΒβη-
£6* 8.||. μία άλλαξιά ^ουχα, υηβ
Γοοίΐϋη^β άβ νβΐίπιβηΐ•.

ΑΑΑ

19

λλλαχόοεν, **{£. ά*αη α«*τ• οΜέ .
λλλαχου, έπίρ. Αίΐίβυτ» , |δε λν«

λοΰ.

Αλλεπάλληλος (ό, ή), βΚβΓηΐΙίί,
Γαη 9υΓ ΓλυΐΓβ; οουρ 3ιιγ οουρ.
|| . τό χρόμμυον σύγχειται άπό πολ-
λούς Αλλεπάλληλους υμένας, Γοΐ-
£ηοη 681 ίοΓωό άβ ρΙυβίβαΓ»
Ιυοίςυββ 9υρβΓρθ86β9. ||. αϊ ε-
ρωτήσεις έγίνοντο αλλεπάλληλοι,
Ιβδ φΐ63ΐίοη8 86 δυοοέάοίβοί
Μηδ ίηΐβΓΓαρΙίοη, υηβ ^υβ&ϋοα
η'&ΐΙβηάβίΙ ρ•3 1'βυΐΓβ.

Χλλέως, έπί^. Γ8« Άλλως.

Αλληγορία (ή), οΙΙό^ΟΓίβ, |.

λλληγοριχός, ή, όν, Αϋέ^οΗςαβ,
β^υτέ.

λλληγοριχώς, έπίρ. ΑΐΙέ^ΟΓίςυο-
ηιβηΐ.

Αλληλέγγυος (ό, ή), £ΛΓβη1 ου ο-
1>Η£6 ΓέοίρΓοηυβαιβηΙ, &ο1ΐάβί-
Γβ. || . (άφηρ.) τό άλληλέγγυον,

ΓβδροηδΑΟίΙΚό ιηυΐυβΗβ• 0. βο-

ΗάΑΐϋό θ.
Αλληλεγγύως, έπί£. ρΑΓ β磕£β-

ΐηβηΐ ΓβοίρΓοςηβ, δοΗάΑΪΓβηιβηΙ.
Αλληλένδετος (ό, ή), Ιίό Γυηβ Α Γ

βυΐΓβ; 6η(Γβ1&06•
Αλληλογραφία (ή), οΟΓΓβδροαάαη-

οβ (ρ»Γ έοήΐ), οοπιηιβΓΟβ άβ

1β((Γβ8. || . έχουν άλληλογραφίαν,

113 βηΐΓβΙίβηηβη! οοιηηιβΓΟο άβ

ΙβΙΐΓβδ, Π3 βοηΙ βη οοιτββροο-

άαηο6.
Αλληλοδιάδοχος (ό,ή), ςυΐ ββ βαο-

οβάβοί Ιβδ υηδ αυχ αυΐΓββ; βαο-

Οβδδίί.
Αλληλοβιαδόχως, έπί^. βη 86 βαο-
ο6ά&η( Ιβ3 υηβ .βαχ ΑυΐΓβδ, δυο-

063δίΥ6ηΐ6ηΙ.

Αλληλοδιδακτικός, ή, όν, φΐί 000-
οβΓηβ Γβηδβί^ηβηιβηΙ ιηυΐυβί.
||- ή αλληλοδιδακτική (ένν. μέθο-'
δος), Γβηδβί^ηβαιβηΙ ηιυΐυβί»

Αλληλομαχία (ή), 00Πΐ1>&( <}ϋβ Κ
ΙίΥΓβηΙ Ιββ υηδ Αυι Αυ(Γβ3•

Αλληλοπαθής, ους (ό, ή), γρμτ.,
ΓέβίρΓΟςυβ. ||. ^ήμα άλληλοπα-
θές, Υ6γ1>ο ρΓοηοηΰηαΙ ΓέοίρΓΟ-
ςυβ.

Αλληλουχία (ή), βηοΐιβίηβηιηηΐ
ωαΐαβί , οοηηβχίοη ηιυΐυβίΐβ,
Αάήότβηοβ ΓβοίρΓοςυβ, Ι. οοηβ-
Γβηοβ, θ. ϋΙίΑΐίοη, θ.οηΑήιβ, θ.

Αλλήλων, ους (ας, α), άντνμ. (αρ-
χ.) Ιβδ υηδ Ιβδ ΑυΐΓβδ. ||. Αγα-
πάτε αλλήλους, Αΐηιοζ Υουδ 1β*
υηδ Ιββ ΑυΐΓβδ. ||. προσεύχεσθε
υπέρ Αλλήλων , ρπβι Ιβδ υη»
ρουΓ Ιββ Αυ(Τ€9. ||. άπατώσιν
αλλήλους, Ηβ βοηΙ άυρββίβδ υη*
άββ ΑυΐΓββ. ||. διεδέχοντο Αλλή-
λους, Μ» δβ 9υοο4άιίβη( Ιο» υη»

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

16

Αλλ

ΑΛΛ.

ΑΑΪ

1111 ΛΐΐΐΓββ. || . άντιφιλοτιμούμε-
νοι ιτρ&ς αλλήλους, & ΓεηΥίε Γυη
άε ΓαυίΓε. ||• ήσαν ερεθισμένοι
χατ' αλλήλων, Ηδ έΐαίεηΐ αί^ΓΪδ
Γυη οοπΙγο ΓαυΐΓε.||. οί άνθρω-
ποι οφείλουν νά βοηθούν αλλήλους,

τήθημεν πολλάκις , χωρίς να όμι•
λήση εις τόν άλλον, ηουδ ηουδ έ-
Ιίοηδ ηιίΐΐβ Γοίδ ΓεηοοηΙτέδ δαηδ
ηουδ Ητβ ρατίέ. ||. κατηγορούν
μία τήν άλλην, εΐΐεδ ωέάίδεηΐ
Γηηε άε ΓαυίΓε. ||. δέν ήξευραν

Ιεδ ΐίοηιπιεδ άοίνεηΐ δ'εηΐτ'αί- τΐ νά είποΰν ίνας τόν άλλον, ίΐδ

άβΓ. ||. τάς προς άλληλα διαφο-
ράς αυτών, (κατά τΐ δηλ. διαφέ-
ρουν προς άλληλα) , Ιευίδ άίίΓό-
ΓβΙΙΟΟδ Γβδροοίίνβδ.
Αλλογενής, ους (δ, ή) , ά'υηβ βυ-

ΐΓβ ΓΛΟβ, έΐΓ3Π^€Γ.

Αλλόγλωσσος (ό, ή), (|υί ραιΊε υιιβ
&ιιΐΓ6 Ιαη{$υε.

Αλλοδαπός, ή,όν, ςυί εδίά'υηαυ-
ΙΓΟ ρ«γδ, ΟΐΓβΟ§βΓ. ||. αλλοδα-
πή (ένν, γή ή χώρα), Ιε ρ3)'δ έ-
ΐΓαηςει*. || . διαμένει έν τή αλλο-
δαπή, Η Γέδίάεεη ρα\δ βίΓβη^Γ•

Αλλοεθνής, οΰς (ό, ή), ςυί εδίά'υυε
βυΐΓβ ηαΐίοη, βίΓβη^βΓ.

Αλλοθεν, έπί£. ά'υη αυίΓε εόΐέ.

Αλλοιθωρίζω, Μ. ίσω, ΙουεηεΓ,
(ο?κ.) ηί$1εΓ.

Αλλοίθωρος, η, ον, Ιουεηε, (ο•κ.)
1>ί£ΐ6.

Αλλοιόνω, Μ. ώσω, οπαπ^εΓ, αΐ-
16γ€γ; άέοοπιροδει•. ||.6 φόβο; (ή
λύπη) άλλοιόνει τό πρόσωπον, Ια
ΙβιτειίΓ (Ια ΙΠδΙεδδε) άέεοπιρο-
Ββ 1β νίδα$ε. || . άναγινωσκομέ-
νης της αποφάσεως, τό πρόσωπον
<του ήλλοιώθη, Δ Ια ΙεοΙυΓε άε
ΓαιτβΛ, δοη νίδα^ε δε άέοοηι-
ροββ.

ΑλλοΤος, α, ον, (αρχ.), ϊδε Διαφο-
ρετικός.

Αλλ*ώς, έπίρ. κοιν. αντί Αλλως.

λλλοίωσις, εως (ή), ο!ιαη£ΡΠΐεηΙ,
β1ΐέ>αΙίοη, θ. ||. επιδεκτικός αλ-
λοιώσεως, αΐΐόταηΐε.

Αλλοιώτικος, η, ον, ΙουΙ αυίΓε,
άίίΓέΓεηΙ; άίνεΓδ.

Αλλόκοτος, ος καΐ(κοιν,) η, ον,ηί-
ΖΛΓΓε, έίΓαη^ε, εχίΓαυΓάίηαιΊτ,
£ΓθΙεδ(μιε, Όατοςυε, δϊη^υΙίοΓ;
αοδϋΓάε, εχΐΓανα£αηΙ. II• ^ρέ-
μα άλλόκοτον, ηα1)Η ^ΓοΙεδςιιε.
|| . εκφρασις αλλόκοτος, εχρΓεδ-
βίοη ηαΓοςυε.

Αλλοπρόσαλλος (δ,ή),άρχ. ςυίραδ-
βε άε Γαη αΓαηίΓε,ίηοοηδΙαηΙ.

Αλλος, η, ον, αιιίΓε; αυίΓυί. §.|
άίίΤέΓεοΙ. || . εγινεν άλλος άνθρω-
πος, (μετεβλήθη), ίΐ εδί άρνεηυ
ΙοαΙ αΐιΐΓβ (αη ΙοαΙ αυίτβ ηοπι-
Πίε). || . ομιλώ δια στόματος άλ-
λου, ρ&γΙογ ρ•γ Ια 1>ουοηε ά'αυ-
ΐΓϋί. || . εγινεν άλλος έξ άλλου,
(φρσ.) ίΐ 36 ΐΓ&ηδροΓία, Η ΛιΙ
ηοΓδ άβ Ιαί. Κ• είς (ίνας) τόν άλ-
λον, ιδε ΑΧλήλων. || . συναπαν-

ηε δ&υΓαίεηΙ ςυε δε άίΓβ. ||. τόν

ένα καΐ τόν άλλον, φρσ., (τόν τυ-
χόντα), 1ε Ιίετδ εΐ 1ε ςυαιΊ
τίς ή ανάγκη νά τό διηγηθη τόν
ένα καΐτόν άλλον; ςυ'εβΙ-Π 1>ε-
δοίη άε εοηΐεΓ εεΐα αυ ΙίεΓδ ει
αυ φΐ3Γΐ? ϊδε καΐ ΕΤς. ||. αυτά
είπε τα άλλους, (φρσ.), ά ά'βϋ
ΐΓΡδ. || . τόν θεωρεΤ ως άλλον ε-
αυτόν (του), ίΐ 1ε Γε$8Γ(1ε εοιη-
ηιε υη βαίΓε Ιυί-ηιέηιε. ||. ή τό
εν ή τό άλλο, ιδε *Η. ||. ένα με-
τ' άλλου, ιδε Είς. ||. ειπομεν εν
άλλο, (διάφορα πράγματα), φρσ.,
ηουδ ραΓίαηιεδ (1ε οηοδεδ εΐ
(1'αυΐΓθδ. ||. δεν κάμνει άλλο, πα-
ρά. ., Η ηε ΓαίΙαυίΓε οηοδε ςυε
... ||. δέν πρέπει νά λαμβάνετε-Β
τό εν αντί του άλλου (νά συγχέε-
τε τό εν μετά τοΰ άλλου), Π ιιε
ΓαυΙ ραδ ρΓεηάΓε Γυη ρουΓΓαυ-
ΐΓε (οοηΓοηάΓε Γυη ανεο Γαυ-
ΐΓε.) || . λέγει άλλ' άντ' άλλων, Π
ραι•1ε άε ΙογΙ εΐ άε ΐΓανεΓδ («1)
ηυε ει αη ηαε), ίΐ ραΓίε αΰδυΓ-
ύεηιεηΐ, ίΐ 1)αΙ Ια εαηιρα^ηε. ||.
άλλα λέγει καΐ άλλα κάμνει, ίΐ
άΐΐ (1'υηε Γαςοη εΐ Π ΓαίΙ ο"υηε
βηίΓε, Π β^ίΐ αυίΓεηιεηΙ (ΐυίΐ
ηε ρατίε. ||. άλλο τοΰτο πάλιν,
άλλο εΐδος!, (φρσ.), εη νοίοί
ηίεη α^υηε βηίΓε ; νοίοί 1>ίεη η-
ηε «υίτε ραίτε ϋε ιηαηεΗεδ. ||.
κατά τα άλλα όμως, 111315, αιι
άεηιευΓαηΙ ($ουδ ά'αυίΓεδ ταρ-
ροΓίδ, άυ τεδίε).

Αλλοτε, έπίρ. υηε βηίΓε Γοί»,
ο^'αυίΓεδ Γοίδ, ||. πολλάκις εΓνε
εύθυμος, άλλοτε δέπάλ'.ν σκυθρω-
πός καΐ σιωπηλός, δουνοηΐ ίΐρδί
^αί; ά'αυίΓεδ Γοίδ, ίΐ εδί πιογηρ
οί δοηι1)Γε. ||. άλλοτε μάλιστα,
(ΓαυίΓΟδ Γοίδ ιη^ηιε.

Αλλότριος, α, ον, ςυί αρραΓίίοηΙ
άυη αυΐΓε,έΐΓαη#ει•, ϊδε καΐ Ζέ-
νος. || . μην έπιθυμης τά αλλό-
τρια, ηε άέδή-βζ ραδ 1ε ηίεη
<Γα υ Ι γ ιή.

λλλου, έπίρ. βηίΓε ραΓί, αίΠευΓδ.
||. ^άλλε το άλλου πουθενά, ηιεί-
Ιεζ εεΐα φιείςυε αηίΓε ραΓί.
|| . δέν θά ημπορέσετε νά τό εϋρε-
τε άλλου, παρά εις . . , νουδ ηε
δβιΐΓβζ ΐΓουνβΓ οεΐα αίΙΙουΓδ^υο
οηεζ . . .

Αλλόφυλο; (ό, ή), ^ΐιί 691 ύ'υββ
αυίΓε Ιπηυ, έΐΓ&η^εΓ.

Αλλως, έπί^. οΐ'υηε αυΐΓβ πμ»
ηίέΓε, αυίΓεηιεηΙ. ||. ούτως ή άλ-
λως , (1ε Γβςοη ((1ε ηιαπίέτε) ου
(ΓαυίΓε. §. άλλως, (ε{ δέ μή), Α
ΓαυΙε άε ςποί, δ&ηδ ςυοι, δβηδ
εεΐα. §. άλλως όμως, ηιβίδ άα
τεδίε (ου άεηιεηΓ&ηΙ ). 2) Αλ-
λως τε, (φρσ.) , (ΙαϋΙευΓδ, 8ΐΐΓ-
ΙουΙ; άβπίβηΐ ρΐυδ ςυε; αυδδί
1)ίεη. || . δέν θέλω νά υπάγω, άλ-
λως τε εΓνε καΓξώρας, ]β ηε τεαχ
ροίηΐ γ αΙΙεΓ; αυδδί 1>ίεη βδΐ-ϋ

ΐΓΟρ ΙβΓ(1.

Άλμη (ή), δαυηιυΓε, θ•
Αλμύρα (ή), δβΙυΓε, θ. ||. ή — τ^ς
θαλάσσης , Ια δαΙιίΓε άε Ια πιει*.

Άλμυρήθρα, ας (ή), φ. ρουτρίΊβΓ
(τοςυεΙΙε) άε πιεΓ, δβΐίεοί ου
δαϋεοΓ, δαϋοοπιε, θ. δουάε, θ.
1)αοΐ1ε.

Άλμυρίζω, Μ. ίσω, ΑΤ01Γ αη ^θύ!
δαυηιαίτε.

Αλμυρός, ά καΐ (κοιν.) ή, όν, δβΐέ;
δαίίη. ||. εΤνε άλμυρόν (ως αν) θά-
λασσα, ίΐ εδί δαίέ οοπιηε ιηβΓ.
|| . αυτός ό μάγειρος κάμνει πολ-
λά άλμυρόν τό φαγεΤτου, Οε Οθί-
δίηίβΓ δαίε ΐΓορ. ||. (πλθ.) αλμυ-
ρά, (περιληπτ. τά αλατισμένα κρέ-
ατα, γαράτα κλπ.), δ&ΐίηε, θ.δα-
Ιαίδοη, θ.

Άλογάριαστος,η,ον,ίηοβίευΐαηΐβ,
ί'δε και Αμέτρητος καΐ Αναρίθμη-
το;.

Αλογόμυιγα, ας (ή), ΠΙΟυΟΠε 8Ι&Ϊ-
ί<ηέε ου ΙίΓέΐοηηε.

Άλογόπετρα, ας (ή) , νίίποί ΜβΙΙ,
(χημ.) δυΙΓαΙε άε ουίνΓε.

Άλογος (ό,ή), ρΓΐνέ άε Γ&ίδοη, ιγ-
Γαίδοηηα1)Ιε. ||. άλογον ζώον, ε-
ηίηιαΐ ΐΓΓαΐδοηηαηΙε, 1>Γυΐ6, θ.
|| . (ούσ.) άλογον (κατ' έξοχ.) 6
ϊ-ζΊζος. || . τό άλογον σου δέν εΓνε
καλόν, νοηδ όΐεδ πααΐ ηαοηΐέ. ||.
έχει πολλά καλόν άλογον, ίΐ εδί
Ιτέδ ηίεη ηιοηΐό. 2)= Παράλο-
γος, α1)δυΓ(1ε, άέΓαίδοηη&Μβ.

Αλογο φόρτι (τό), οηαΓ^ε ά'υη οΐιβ-
νηΐ, θ.

Αλόγως , έπίρ. δαηδ Γαίδοη; δαηδ
ιηοΙίΓ.

Αλόη (ή), φ. καΐ ίατρ., αίοέδ.

Αλοιφή (ή), οη$υεηΙ.

Αλουστος, ος καΐ (κοιν.) η, ον, φιί
η^εδί ραδ Ιανό (ηαί^ηέ).

Αλύπητα, έπίρ. κοιν. αντί Ανηλεώς.

Αλύπητος, η, ον, κοιν. αντί Ανη-
λεής.

Αλυσίδα, ας (ή), κοιν. ή 'Άλυσσος,
εηαίηε, θ. ||. αλυσίδα του λαιμού
(τοΰ ωρολογίου κτλ.) , ΐηαΐηείΐε

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΜΑ

ΑΜΑ

ΑΜΕ

17

(<ΓθΓ €*£}, ||. ΐσκασεν ή αλυσίδα
του ωρολογίου, Ι« οοβίηβ <1β ]&
πιοηΐΓβ 681 0Α8566.

Αλυσιδωτός, ή, ©ν, ΓαΙΙ 6Β ΓοΓΠΙβ
άβ ΟΒΑΐηβ. || . θώραξ αλυσιδωτός,
ΟΟΐΙβ <Ιβ ΙΒΑΐΙΙββ, θ.

Αλυσοδένω, Μ. δέσω, ΙίβΓ ΑΥ60 11-
ηβ βΠΑΐαβ, βοοΒΑίηβΓ.

Αλυσόδετος, ος χαΐ (κοιν.) η, ον.
βηοη&ίηβ.

"Άλυσος (ή), βΐιβίηβ, θ. ϊδε Αλυσί-
δα. || . λύω άπό τήν αλυσον, <1βΙ•-
οηβΓ 4β Ια οηβηιβ, άέοηαΙηβΓ.
8• (μττρορ.) διέρρηξε τας άλύσους
του, (ακεσείσατο τόν ζυγόν της
δουλείας), Η & ΒΠδβ 568 οηΑΐηβδ.

Αλυτος (ό, ή), ςα οη ηβ ρβηι άβ-
ΙίβΓ ου άίδδΟΐΜϋβ; ίηδοΐαοΐβ; §.
(μτφορ.) ΗΗΜ'δβοΙηοΙβ. ||. τό πρό-
βλημα μένη άλυτον, 1β ρΓθ1>Ιβ-
ηιβ ΓβδΙβ ίηδοίηηΐβ. ||. (καΐ άφ$-
ρημ*) τό άλυτον τοΰ προβλήμα-
τος, Ι'ίηδοίηηϋίιβ άυ ρΐΌΟΐβαιβ.

Άλυωτος, η, ον, φΐί η'βδί ρα& άίδ-
βοαΐ (Γοηάα; άβίβνβ βιο).

λλφχβητάριον (το), ΑηέοβάΆίτβ, β
•Ό (αοβοβ), ΑίρηβοβΙ.

Αλφαβητικός, ή, όν, Αίρη&οέΙίηηβ.

λλφάβτιτον(τό), α 1> ο (*οβοβ). ||.
κατ* αλφάβητο ν, ρΑΓ Ογ(1γ6 α1-
ρΙίΑηβΐΗΐιιβ.

Αλφάδι (τό) , έργ. τεχτ.» ηίνββυ.

Αλώνι (τό) , «ΐΓβ.

Αλωνίζω, Μ. ίσω, ΒαΙίΓβ Οϋ &ΓΟ-
ΥβΓ 1β ^Γβιη, ΒβΙΐΓβ βη ^Γβηββ

Αλωνισμα (τό), ΓβΟΐίοη <1β 1>Α(-
*Γ6 1β 1>16 (βίο), ΟΑϋΑββ.

Αλωνιστής, ου (ό), ΟΑίΙβΟΤ 6η

Αλωνιστικός, ή, όν, φύ ΟΟαΟβΓΟβ
]β βαΙΙα£6. β. (κυρ. είςτόπλθ.)
αλωνιστικά (τα),ΐβδ ΓγαΪ8 άϋ \>&1-

Αλωπεκή (ή), αρχ. ρβΑαάβ ΓβηβΓά,
•• || . οπού μή ίσχύ^ ή λεοντή,
προσραπτέον έκεΤ τήν άλωπεκήν,
(παροιμ-), 16* Αεοντη.

Αλωχηξ, εχος (ή), ζ. ΓβηβΓά.

Αλωποΰ, ους (ή), χοιν. ή Αλώπηξ.

Αλωσιμος (ό, ή), φΐί ρβυΐ β»Γβ
Ργκ, ΓΑοίΙβ α ρΓβηάΓβ, ρΓβη&Μβ.

Άλωσις, εως (ή), ρΐίββ (ά ηηβ Υΐΐ-
1β βιο), 0.

"Αμα,έπφ. βη ιηβιηβ ιβηιρδ (δίΐοΐ
ίηδδίΐοΐ, άβδ) ςαβ. ||. οίμα ήλθε,
άιοί (άβδ) ςα'ίΐ Γη* βιτίΥβ. ||. τό
ιρωΐ, £μα έβτηχόνετο, 1β πι&Ιίη,
469 φΐΊΙ 6«Αί( ΙβΥβ. ||. αίμα £λα-
€α τό γράμμα σου, Τδβ Καθώς. ||.
■ "Αμ* έ4ος, δμ* ίργον, « *»ροιμ•
(%.)» ΑβββίΙόΙ <Μ4, ΑΐΐΒδϋόΙ
1*ιΙ. 1| . έν τψ αμα, «Αμέσως, Πα-
ρβΛίς.

λμάΑα (ή|} ρ^ΐι,ι. ||. ,»^ ,^
άμάδαις, ίοαβΓ ία ρΑΐβΙ (*α ρβ-

(ί( ρΑίβΙ).

Αμάθεια (ή), ί^ηοΓβηοβ, θ. ||. 5•
χρα (παχυλή) αμάθεια, £ΓΑ0<16
(ρΓθίθϋ(1β) ί^αΟΓΑΠΟβ , ί^ΟΟΤΑΒ-
06 0ΓΑ856 (^ΓΟδδίβΓβ).

Αμαθής, οΰς (ό, ή), Ϊ£Ι10ΓΑΙ11• ||
(τό ύπερθ.) λμαθέατατος, η, ον,
ΐΓβδ ίςαθΓΛϋΙ, (είρων.) ίβηοΓΑΠ-

(15511116.

λμάθητος, η, ον, - Άπειρος, Ασυ-
νήθιστος. •

Αμαθως, έπψ. 6η Ι^ΠΟΓΑΠί, ί^ηο-
ΓλίηηιβηΙ.

λμανίτης, ου (ό), φ. οΐΐαωρί^ηοη

ΤΑμαξα, ης (ή) , νοίΙΐΐΓβ, •. θ!ι•Γί.
01; β»0Γβ; 0ΑΑί56, θ. ||. ταχυδρο-
μική άμαξα, Ο & Λ 156 ά6 ροδίβ, θ.
|| . 6ίμαξα φορτηγός, (χοιν. χά^ο),
ΟΟΑΓΓβΙΙβ, θ. ΙθΠΐ1)6Γ0θ11. ||. έ-
α,αξα σχευοφόρος (συνήθ. σκεπα-
στή), ίουΓ^οη. || . ίίμαξα μέ τέσ-
σαρα (μέ ες) δλογα, αηο νοίΙϋΓΟ
Α((«ΐ6β άβ ςαθίΓβ (άβ 8ΐχ) οηβ-
νβΛϋϊ. ||. κουβαλώ (μεταφέρω) όι'
αμάξης, 0ΑΑΓΓΪ6Γ, 0η&ΓΓ0γβΓ,
ΥοίΙατβΓ. || . τό όΥάμάξης κουβά-
λημα, ΟΑϋΓΓΙΑ^, 0Α&ΓΓΟ1. ||. ή
άμαξα τόνβοΰν (εκφέρει), παροιμ.,
Ια οηβΓβΙΙβ άβν&αΐ 1β9 ϋοβιιΓδ.
|| . λέγει εναντίον του τα έξ αμά-
ξης, (φρσ.), ί1<1ί( <1β Ιυί ρβδίβ βΐ
Γβ^β, ?δε καΐ Αϊσχίίττος. §. (άςρ-
νμ.) ή "Αμαξα, (ή δλλ. Αρκτος),
1β εη&Γίο(, (κοιν.) Ιο οδ&γϊοΙ άυ
Γοί ϋανίά.

Αμαξάκι (τό) , ρβΐΗβ νοΗϋΓβ, θ.
ρβΐίΐ εη&Γίο(, ο&Κ>Γίο1β(.

Άμαξάρης, η καΐ

Άμαξας, α, κοιν. ό-

Άμαξηλάτης,ου (ό), ΟΟΟηβΓ, οΙίΑΓ-
ΓβΙίβΓ; ΥΟίΙΐΐΠβΓ•, ΟβΟΓβ.

'Αμάξι (τό), κοιν. ή "Αμαξα.

Αμαξιτός (ή), (ένν. οδός), οηβιηΐη
ΡΟΙΙΓ 169 Υ0111ΙΓ69 (υώ βΐ ΙβΓ^β),
οηεπιίη ΟηΐΙΓΓβΙίβΓ.

Αμαξοπηγός (ό), οηαΓΓΟρ.

Άμαξοστάσιον (τό), ΓβΠΜδβ, θ.

Αμάραντος ( ό, ή), ςιιί ηβ 5β (1έ-
(ΓΪΙ ρβδ. || . (ούσ. άρσ.) εΓδ. 5νθ.,
ίιηηιΟΓίεΙΙβ, θ. οοΙοηρίβΓβ, θ. χαΐ
ι) (άλλο είδος) ΛΠίβΓβηΙβ , ρ«δ-
96-νβ1οιΐΓ8. 3) εΓδ. φυτ. ίοιι-
1)11Γΐ>6, θ. ^

Αμβρτάνω, Μ. ήσω, (άρχ.)ι ίβΠΙΪΓ;
(συνήθ.) οοπιπιβΙίΓΟ υηβ ί&υΐβ
(υιι ρβοηέ ) , Ιοω1>βΓ βη ρέοηβ,
ρβΟΠ6Γ. || . ήμαρτον,(φρσ.),ρβΟΟβ-
Τί. || . φθάνει να βΤπ^ τό "ίΐαατρ-
τον, Η βαΓΒΐ ςυΊΙ (ϋδβ ρβοοβ-
νΐ. || . (ό πρχ. της πθ. μν/.) Ή-
μαρτημένος», η, ον , βΓΓΟίΐβ. ||.

(πλθ.) τα ήμαρτημένα, ΐ6δ ΑΐυΙββ
(οοαιίηίδβδ).

Αμάρτημα (τό), ρ60Π6; οΗηΐβ; β€-»
Γ€ϋΓ, θ. ίθαίβ, β. || . τό προπατο-
ρικόν— , Ιο ρβεηβ οη'^ίηβΐ. ||. τά
επτά θανάσιμα αμαρτήματα, ]β«
ββρ( ρ6οη6δ οαοΓίβΙδ (ου) οαρί-
Ιλυχ.

Αμαρτία (ή), ρέοηέ; ΟγΙουβ. §.
άοωωβ^β, ^τ&ηά ρίΐΐβ. ||. εξο-
μολογούμαι (κλαίω) τάς αμαρτίας

μου, 0θηΓ6856Γ (ρΙβϋΓβΓ) δβδ ρ6-

οηβδ. || . τί αμαρτία ί φΐβΐ άοηι-
Πίθ^βΙ || . τί αμαρτία, να μή τόν
ευρω! ο βδΐ ^Γΐηά' ρίΙΪ6 <3β ηβ
ρ&δ 1θ (Γ0ΟΥ6Γ, ίδε καΐ ΚρΤμα.

Αμαρτωλός, ή, ρέοηβιΐΓ, -6Γ6856.

Αμάσητος, ος χαΐ (κοιν.) η, ον, ηοη
οα&οηβ.

λμαυρόνω , Η. ώσω, ΙβΓηΐΓ, 0Ο5-
ουΓείΓ, ρΓθδςιιβ βίβίηάΓβ, β£Γί-

06Γ, 6θΗρδ6Γ, ηΟΙΓΟΙΓ, ϋβίΓΙΓ. |).

ή όρασίς του ήμαυρώθη άπό τό γ^-
ρας, δΑ Υηβ δ'οοδουΓΟΗ ρ•Γ Ια
νίβίΐΐβδδβ. || . (συνήθ. μτφορ.) ή-
μαύρωσε τήν ύπόληψίν του , ίΐ Α
ηοίιτί (ΙβΓπί) δα ΓέραΐΛΐίοη , ίΐ
α ΠβίΓΪ δΑ Γβηοηιηιββ.

Αμαύρωσις, βως (ή), ΟΟδΟηΓΟίδδβ-
ηΐ6η(. || . (ίδιωνυμ. πάθος τι των
οφθαλμών) £0α11β δβΓβίηβ, θ. (δι-
δακτ.) Αηι&ηΓΟδβ, θ. §. (μτφορ.)
άμαύρωσις της ύπολήψεως, <ΐ6ηί-
8Γ6Π16η(.

Α μασχάλη (ή), κοιν. ή Μασχάλη.

Αμβλυγώνιος (ό, ή) , γεωμετρ. ο&-
(αδαη^ΐβ.

Αμβλύνω, Μ. ύνω (θά), έηιουδδβΓ
(κυρ. καΐ μτφορ.), αίΓβί1)1ίΓ, ίΠΙΟΓ-
ΙΪΓ, (επί αίσθήσ.) ΜβδβΓ.

Αμβλύς, υΤα, ύ, ΟΟΐαδ. §. έηιοαδ-
86 (κυρ. καΐ μτφορ.), Γαίοίε, ΙβηΙ,
8&ηδ Υί^ηειίΓ.

Αμβλύτης , ητος (ή) , βίβΐ άβ 06
ςαί βδΐ βηιοηδδό οη οηΐηδ; (μτ- .
φορ. ),ίαί1>ΐ6δδ6 , θ. ΙβηΙβιΐΓ , θ.
ηίθηςαβ άβ νί^ηβηΓ. •

Αμβλυωπία(ή), Γαίοΐβδδβ (οοδοηΓ-
οίδδβηιεηΐ) άβ Ια Υηβ.

Αμβλυωπω, Μ. ήσω, ΑΥ01Γ Ια ΥΐΙβ
ΓβίΜβ οα οβδδο.

Ά μ 6ων , ωνος (6), οηβΙΓβ , θ. Ια
(ΓΪηυηβ δ&ΟΓββ. ||. άναβαίνειν ε?ς
τόν άμβωνα ( προς τό διδάξαι) ,
ηιοη(6Γ βη οηαΐΓ6. |[. τό Ιγγρα-
φον άνεγνώσθη έπ* άμβωνος , 1β
πΐΑηάεηιβηι (\ιί 1η βη οη&ΐΓβ.

Αμέθοδος (6, ή), ςηί η'β ροίηΐ (Ιο
ηιέΐηοάβ.

Αμείλικτος (ό, ή), ίπιρίαο&οΐβ, ίη-
(Γ&ί(8θ1β. /

Αμέλεια (ή), ηβ$ϋββηοβ, θ. ίηάο-
Ιβηςβ, θ. ίοαρρΗοΙΐοη, θ.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

18

ΑΜΕ

Αμιλέτητος (6 , ή), ςαΐ η * Ρ**

ωβάΐΐβ.
Αμελής, ους (δ, ή), ηέβΐ^βηΐ, ιη-

άοΐεηΐ, ίηαρρίίςαβ.
Αμελώ, Μ. ήσω, η<^1»?0Γ.
Ααελώς, έ-ί?. ηόδϋδοηιπιβιιΐ.
Αμεμπτος (δ, ή), ςιπ ΟδΙ δαηδ Γβ-

ρΓΟΟίΐΟ, 1ΓΓ6ρΓθθΙΐαΙ)1θ, ΐΓΓέρΓέ-

ηρηδίΜβ, ίηίαοΐ.
Αμέμπτως, έπίρ. δαηδ ΓβρΓΟΟηε,

ά'υηβ ηιβηίοΓβ ίπτέρΓΟοηαηΙβ,

(σπν) ίΓΓΟρΓθοηα1)1βιηεηΙ.
Αμεριμνία (ή), ίηδοηοίαηοε, β.
Αμέριμνος (ό, ή), ίηδοαοίαηΐ.
Αμεριμνώ, Μ. ήσω, όΐΓβ ίιιδΟηοΐ-

αηΐ,ηβ δΊηςυίεΙβΓ, ηβ δβ πιείτε

^νιότο εη ρεΐηβ.
Αμερόληπτος (δ,ή), νλγ., ίπιραΓ-

Ιίαΐ.
' Αμεοολήιττως, έτ:ίρ. (νλγ.), ίωρβΓ-

Ιΐαίειηεηΐ.

Αμεσος (δ, ή), ίπιπιεάΐαΐ; άίΓεοΙ.

Αμέσως, έπίρ. ΐιηηιέάίαΐεηιεηΐ, άί-
ΓβοΙβηιβηΙ, δαηδ ίηΙβΓπιβιΙΐαίΓε.
§. ίηοεδδαηιηιβηΐ ; ίηοοηϋηεηΐ:
ββηδ ΓβΙαΓ<1, δαΓ-1β οηαιηρ, άε
δαίΐβ, ΙοαΙ (Ιο δυίΐε, & ΠηδΙαηΙ,
ΙουΙ α ΓηειίΓβ , » ΓηεηΓβ ςιΓΠ
βδΐ, (Ιο εο ραδ, ΙοιιΙ άε οο ρβδ,
δοηάαίη, δοηάαίηειηεηΐ. ||. αντ-
αποκρίνεται αμέσως μετ' αυτού,
Π οοΓΓβδροηά άΐΓβοΙεηιεηΙ ανεο
Ιαί. || . τώρα αμέσως, δΐΐΓ Γηβιι-
γο, λ ΠηδΙαηΙ ηιειηε,άαηδ Πη-
δΙαηΙ, ΙοιιΙ α ΠηδΙαηΙ. ||. σήμε-
ρον αμέσως, αμέσως σήμερον, ραδ
ρΐϋδ ΙβΓά ςη'αηριΐΓά'ηαί. ||. ά-
υδ αυο•.ον αμέσως , άί'δ άειηαίη.

Αμετάβατος (δ, ή), ΤΡί^τ., »^Γ™
δΐΓιΓ, -ίνο.

Αμετάβλητος καΐ

Αμετά€ολο; (δ, ή), ςαί ηε οηαη^ε
ραδ, ίιηπιυαηΐε, ΐηναηαυΚ'. II•
σύμφωνα άμετάβολα, γρ*τ. (τα
δίλλωςύγρα),οοηδοηιιοδ1ί(ΐαί«]οδ,
θ. ||. τδ άμετάβλητον τών θείων
βουλών , ΓίηιιηαΙα1>ί1ίΙό άβδ <*β-
ΟΓΟΙδ άβ Βίεα.

Αμετάθετος (δ, ή), - Αμετάβλητος•
Αμετάχειστος καΐ Αμετακίνητος.
|| .' άπόφασις — , ΓΟδοΙαΙΐυη ίηε-
1>Γαη1α1)1ε.

Αμετακίνητος (δ, ή), ίπιπίϋαΜε :
ίηαωανίΜο; (έ-1 ίδιοκτησ.) ιβ-
οοπιηιαΙαΜο. ||. (*φτ,?τ,:Α•)τ^ά-
μετακίνητον (ιδιοκτησίας) , 1 ίη-
οοπιιηηΙαηϋΐΐ6(ά ηηβ ροδδβδδί-
οη). ||. τδ άμετακίνητον των δικα-
στών, ΠηβπίονϊΜΙΗό άεδ ]η£βδ.

Αμετάκλητος (δ, ή), ίπ-βνοοαηΐε.
||• «V *Ι< ημέρας ή καταδίκη ε-
γ«ινεν (κατές-η) αμετάκλητος, {δι-
κονμ.), (Ιιι ]οιΐΓ οίι 1» οοηιίαηι

ΑΜΙ

ηαϋοη βδΐ άβνβηηβ ίιτένοοαΜβ.

Αμεταμέλητος (δ,ή), ςαί ηβ δβ Γβ-
ροηΐ ραδ (οο) άυηΐ οηηβ δβ γο-
ροηΐ ρβδ.

Αμετανόητος (δ, ή), €}αί ηε δθ Γβ-
ροηΐ ραδ; (Ίίκκλησ.) ϊιηρέηίΐεηΐ.

Αμετά-ειστος (δ, ή), ηιπ ηβ δβ
Ιαίδδβ ραδ (ϋδδυαιΙοΓ, ίηβ1)Γ&η-
ΙαΜβ (άαηδ δβδ Γβδοίηΐίυηδ), ο-
ρίηίάΐΓβ.

Αμεταστρεχτεί, έζίρ. δαηδ δβ Γβ-
ΙοηιηβΓ, δαη§ ΓβΙοαΓ.

Αμετάτρεπτος (δ,* ή),- Αμετάβλη-
τος, Αναλλοίωτος, ίηναπαήΐε. ||•
ή άτιόφασίς μου εΓνε άμετάτρε-
πτο;, πια άέΐεπηίηαΐΐοη εδί ίη-
ναΓΪ3ΐ)]β. ||. (άφηρημ.) τδ άμετά-
τρε^τον των αρχών (των φρονημά-
των) του, ΓίηΥ3Γία1)ί1ίΙβ ιΐο δβδ
ρπηοίρβδ.

Αμεταχείριστος , ος και (κοιν.) η,
ον, ί'δε Αφόρετος καΐ Α-ιαστος^

Αμέτοχος (δ, ή), €|ΐιί ηβ ραΓίίοίρο
ροίηΐ β.

Αμέτρητος (δ, ή), ^υί βδΐ δαηδ
οοηιρίβ, ίηηυηι1)Γαη1ο; ίηοοιη-
ιηβηδϋΓαηΙβ, ίηιηιοηδβ. ||. ν/ν.
αμέτρητα χρήματα, ίΐ α ϋο Γηγ-
^βηΐ δαηδ οοηιρίβ εΐ δαηδ ηοηι-

1)Γβ.

Αμετρος (δ, ή), (ΙόπιΟδΗΓέ, βχοβδ-

δίΓ; πηπιοάβΓό.
λμηνολόγητος (δ,ή), ςιιί βδΐ δαηδ

(ΙβΙβ.
Αμήτωρ, ορός (δ, ή), ςαί η'α ροίηΐ

άβ ΠΙβΓβ.

Αμηχανία (ή), βηΐ1)αΓΓαδ,ρθΓρ1βΧΪ-
Ιό,θ. άβίΓβδδβ, θ. §. οοηδίβΓηα-
Ιίοη, θ. || . φέρω τινά εις άμηχα-
νίαν, πιοΙΙτβ (ρουδδβΓ) ι], ά 1)θυΙ,
ρουδδβΓ ά ΓβχίΓΟηιίΐβ, ηιοΙίΓβ
(Ιίΐηδ Ια (ΙιΗΓβδδβ. ||. είμαΡ εις α-
κραν άμηχανίαν, ]β πιο Ιτοηνβ
(Ιαηδ ηηβ $Γαηι1 ροΓρΙβχίΙό. ||.
εφθασεν (εΤνε) εις άμηχανίαν, II
οδΐ ά οοι»1. ίί βδΐ ά 1>οιιΙ άβνυίβ,
ίΐ βδΐ ηα 1)θυΙ άβ δοη τόΐβΐ, ΐΐ
βδΐ ΓβάπίΙ ά Ι'βχΐΓβηιίΙβ.

Αμηχανώ, Μ. ήσω, ηβ δανοίι• ςιιοί
ροΓίί ρΓβηιΐΓβ, οΐΓβ ΙοιιΙ α ΓαίΙ
βηιηαΓΓαδδβ ((Ιαηδ ηηβ ^Γαιιάβ
ρβΓρΙοχίΙβ), έΐΓβ α 1)οηΙ (α 1)θϋΙ
άβ νυίο).

Αμίαντος (δ, ή), δαηδ ΐΑοηβ, ρυΓ.
|| . (ούσ.) εΐδ. λίθου νηματώδους,
απιίαηΐβ.

Αμικτος (δ,ή), δαηδ ηιόΙαη^β,ρυΓ.
§. δαηδ βυιηηιηηίοαίίοηδ , ίηδο-
οίαοΐβ. ||. ςύδέν άγαθδν κακότη-
τος αμικτον, (Γνμ.), Η η'γ α ραδ (Ιο
Ιηβη δαηδ ςυβίςηβ ηιάΐαη^β άβ
ιηβΐ, (καΐ ταροιμ.) ιΐ η'βδί ροίηΐ
<1β Γουοδ *αηί όρίηβ».

ΑΜΟ

"Αμιλλα, ης (ή), έηΐϋΐθΐίοη, β. η-

ναΐίΐό, θ.
Αμιλλώμαι, Μ. άμιληθώ (θα) , π-

ΥαΙίδβΓ ανβο, 1ε (ΙίδραΙβΓ ί,Γαί-

Γε αδδαυί άβ, Γδε καΐ Συνερίζομαι.
Αμίμητος, ος καΐ (κοιν.) η, ον, ςυί

βδΐ αυ άβδδυδ άβ ΙουΙβ ίιηΗα-

Ιίου, πιίιιιίΐϋβΐβ ; δυροΓϋε. ([.

κτίρια αμίμητα δια την καλλονήν

καΐ κομψότητα των, άβδβάίΟοβδ

ά'υηβ ηεααίε βΐ ά'υηβ έΐβ^βυββ

ίηίπΐϊΐαηΐβδ. ||. (τδ πλθ. οΰδ.) Α-
μίμητα, έττίρ. άντί-
Αμιμήτως, έπίρ. ά'ηηβ ηιαηίθΓβ ϊ-

ηΐηηίαοΐβ, δηροΓΐ)βηιβηΙ, $υρέ-

π'βυΓεηιεηΙ.
ΛμισθΙ, έιτίρ. ?Γ3ΐίδ, ^ΓαΙιιΐΙβ-

ηιοηΐ, δαηδ δαΙαίΓβ.
Αμισθος (δ, ή), φΐί ΓαίΙ ςυβί^υβ

οηοδβ (οα) ςηί δβ ΓαίΙ δβηδ ρβ-

νβπιεηΐ, ^ΓαΙυίΙ.
'Λμμόλιθος (δ), ειδ. λίθ. £Γβδ.
Αμμος (ή καΐ κοιν. δ), δαοΐβ ; δβ-

ηΐοη [ό λεχτότα»ος, ή [κοιν. άι:δ

του Ιταλ.] αρένα).
Αμμουδιά (ή), ^Γβνβ, 6.
Αμμωδερδν (τδ), δα1)1ίβΓ , ρουάπ-

βΓ, θ.
Αμμώδης, ους (δ, ή), δαοΐοηοβυχ.
Αμμων.ακδν (τδ) , (άλας), άιΐ 5β1

απιηιοηΐαίΐυε.
Αμνημόνευτος (δ, ή), ευχρ. μόνον

εις τήν φρσ. ||. έξ αμνημονεύτων

χρόνων, άβ Ιβηιρδ ίηιιηβπιοΓίαΙ;

άβ ηιόιηυΐΓβ ά'ηοιηηιβ; άβ (ου-

Ιβ αηοίεηηείό.
Αμνησικακία (ή), ουΜί (β!)δβηθβ)

άβ ΙοιιΙβ Γαηΐ'ΐιπβ.
Α μνησίκακο; (δ,ή), ςαί ηβ β»Γ<1β

αιιοιιηο Γαηουηβ (ααοηη Γβδδβη-

ΙίιηεηΙ).
Αμνηστία (ή), ου1)Η άα ραδδβ, 4-

ιηιιίδΐίε, 0.
Αμνδς (δ), αρχ. α^ηβαα.
Αμο-.βαΤος α, ον, ΓβΟΐρΓΟςϋΟ,ΐηυ-

Ιιιοί, ΓΟδρεοΙΐΓ.
Αμοιβαιότης, ητος (ή), ΓέοίρΓΟΟί-

Ιε, θ.
Αμοιβαίως, έπίρ. ΓΟθίρΓθςΐ16Π16ηΙ,

ιπυΐιιείΐεηιεηΐ.

Αμοιβή (ή).Γβεοπιρβηδβ, θ.δαΙαίΓβ.
Αμο'ραστος, ος καΐ (κοιν.) η, ον,

ηοη ραΓία^ε; (Νμ.)ίηάΐνίδ.
Αμο;ρος (δ, ή), ρπνβ, άέροαΓνιι ,

άέηηβ.
Αμόνι (τδ), κοιν. δ Ακμών.
Αμόλυντος (ό, ή), ηοη δοηίΐΐβ, ριΐΓ.
Αμόνοιαστος, η, ον, κοιν. ό Αχοι-

νώνητος, δ Ασυμβίβαστος.
Αμορφο; (δ,ή), ίηΓοΓΠίβ.
Αμουνούχιστος, ον, ηοη οηβίτβ,

βηΙΐεΓ.
Ααο.'ργα, ας (ή), ΙΠΛΓΟ ά^υϋβ.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ£Ϊ€

λΜΥ

Χμουσος (6, ή), έ(Γ80£6Γ ΑυχΜυ-
8θ$ (ο. 4 ο\ βο δβοίίοιβοί όυ
θ€8υ οιι βυ 1>οη £0ύΐ),δαο8£ΓΑ-
065, (χχρβλ. λφιλόκάλος).

Χμούστακος, ον, ίιηθ€Γ06.

Χμχανόζι (τό),Τσ.ρκβαρβ. ή Έβε-
νος.

Χμχελήτιος, α, ον , <Ιβ Υ1§06 ; άβ
ΥΪ£ΟΟθ)6.

Χμχέλι (τύ), κοιν. ή-

Χμχελος (•η) , Υΐ£θ6, 8. || . φυτεύω
άμχέλι, ρΐΑοΛβΓ ιιηβ νί^ηβ. ||.
κλαδεύω τό άμχέλι, ΙβίΙΙβΓ Ια VI-
£06. || . 5ν στρέμμα άμχέλι, Ιΐη
ΑΓρεοΙ <1β υι$06. ||• (τούτο) εΤνε
χρβσΐ τοΟ άμχελιού μου, 0*681 αα
υϊο άβ ιηοη επί.

λμχελδτοχος (ό), ρ»Υδ γφοοΜβ.

Χμχχλουργία (ή), ουΗϋΓβ 068 νί•
£065 (4ε ]α γφοβ), Θ.

Χμχελουργός (δ), ΥΪ£θ6Γθθ.

Αμχελοφβόρος (δ, ή), ςοί 8»16 Οιι

άβίΓΟΐΐ ΙΑ Υ1£06.
λμχελδφυλλον (τό), ΓβώΙΙβ άβ Υ1•

&οβ, Θ.
Αμχελοφυτεία (ή), ρΐ&ηΐ άβ Υί$οβδ

(γεωργ.) οοπιρίβηΐ.
λμχελόφυτος (δ, ή), ρΐΑΟί* <1β Υί

£θ6δ. ||.{ούσ.) άμχελόφυτον (τό)

ρΐιοί άβ ΥΪ£οβ.
Αμχοτε, έχί£. χοιν. αντί Ε?Θε.
Χμχωτ:ς, ιδος (ή), 1β ΓβΓοοΙβπιβοΙ

ά> 1αοιαγ€6, ΓβίΙυχ (άβ^ίΑπιβι•)

1>ΐ35β-ιηεΓ, ΟΑδδβ-πίΑΓέο, θ. ]υ-

8ΑθΙ, Τ3ε χαΐ Παλίρροια χαΐ Πλημ-

μυρ•ς.
Χμυαλος, η, ον, Γδε Εεμοαλισμέ

νος.
Χμυγδαληά (η), δ. ΑΠίΑΟάίβΓ.
ΧμυγδάλΙτης, ©υ (δ), εΤδ. λίθ. τυμ-

φορητοϋ, ΟΓ6006, θ.
Αμυγδαλόλαδον (τό) , Ηαίΐβ <Γα-

03400*65, θ.
Χμύγδαλον (τό), χαρχ. ΑΟΐΑοάβ, Θ.
Χμυ?ρδς, ά, δν, οοδοαχ, ρΓβδςυο

ιΟΆοέ ; ίαιρει-οερΙίοΙε ; Γβίοίε ;

άοπίευχ. || . άμυδρύν φως , οΙβΓ-

Ι^ί ΙαπιΐέΓβ) (ΙοιιΙβϋδβ, άβιηί-]θϋΓ.
Χμυορως, έχί£. <Γιιοβ ιη&ηίβΓβ ίιη-

ρεΓοερΙίΜβ, Γαί1>ΐ6ΐη6ηΙ, οοδοο-

ΓβπιβηΙ βίο. ||. ή κάμαρα ήτον

άμυδρώς φωτισμένη, Ια 00&010Γ6

ο'έΐΑΐΐ έοΐΛΪΓββ ςοβ ρ&Γ οο άβ-

πιί-]ουΓ.

Αμύητος (δ, ή), ηοη ίοίΐίό.
Αμυνα, τ,ς (ή), 46Ϊ6036, Θ. Γβδίδ-

ΐΑοοβ, β. γ6ΥΑοοο6, θ. Υ6θ£6βο-

66, 6. Γ6ρΓ6δ&Πΐ6δ, Θ. χλθ. ||.δΐ-
χαιωματι αμύνης , ρΑΓ άτοϊί 0*6
ΚρΓ6δ8Ϊ1ΐ69.
Αμ.\.ντηριος, α χαΐ (Χττ.) ος, ον,

ά«ίεοδίΓ, -ίτβ. || . δχλον άμυντή-

ριβν, Λτπιβ άύΓ•ηδίτ•.

ΑΜΦ

Αμυντικός, ή, δν, φΐί &€Γΐ 8 άέ
ίβα^Γβ, ϋβΓβοδίί. || . χδλεμος ά•
μυντιχδς, §υ6ΓΓ6 ύέίβηδΪΥβ. ||
μένω ή τίθ« μαι ε?ς άμυντιχήν θέ-

9ΐν, 86 ΙβΏΙΓ Ου 86 ΠΙβΙΐΓβ δϋΓ

1& άέΓεοδίνβ, (χαρβλ. *£χι6ετι-
χδς).

Αμφιβάλλω, Η. βάλλω (Β*), <]οα-
(6γ; 1)6δί(βΓ; 61γθ Ιούεοίδ (ίο-
οβΓίβίο), ΠοΙΙβΓ ϋβηδ 1β (ΙοιιΙβ,
1)βΙβηϋ6Γ, (χβρβλ. Διστάζω).

Αμφίβιος (δ, ή), 8ΠΐρΙ)ί1>ί6.

Αμφιβολογία (ή), β»1)ΐ^υίΙέ, θ.

Αμφιβολία (ή), άθϋΐ€, 1ΐ6δί(&(ίοη,
θ. ίη(Ιέ€ΐδίοη, θ. ίιτέδοΐυΐίοο, θ.
ίδε χαΐ Δισταγμός. ||. είμαι εις
άμφιβολίαν, ίδε Χ μφι6άλλω.||. χω-
ρίς άμφιβολ(αν, Τδε Αναμφιβόλως.

Αμφίβολος (ό,ή), άουίβυΐ ; ίηοβΓ-
Ι&ία ; ίηάέοίδ ; βςαίνοςυβ, β πι
1»ί^τι, Ιουοίιβ.

λμφιβόλως, έχί^. ΛΤ60 ίη06Γΐϋυ-
άε; «ΙουΙοϋδβιηβηΙ; βπιΒί^υιηβηΙ.

Χμφιδέξιος (δ, ή), ΛΠΐΙ)ΐά©ΐΐΓβ.

Αμφιθαλής, ους (δ, τ), (κυρ. μτ-
φορ.) ςυί β βοοοΓβ βοη ρβΓβ ©Ι
δ& ωβΓβ (νίνβηΐδ), Γ3ε χαΐ Αδελ-
φός χαΐ χαρβλ. Ετεροθαλής.

Άμφιθέατρον (τό) , ΑπιρΙιϋΙιέβΙΚ.
|| . σχηματίζει (ΰψοϋται εις) εΤδος
αμφιθεάτρου, Π V* (ίΐ δ'βίβνβίβη
&ηιρΜΐ1ΐ6αΐΓ6.

Χμφιον (τό), άρχ. τό Φόρεμα, Υβ-
ΙβπιβηΙ. || . (συνήθ.) Ιερά άμφια
(ίδιαιτ. *>α του Ιίρουργουντος), η4-
1>ί(δ (νβίβπιβηΐδ) δαεοΓ(1οΙάΐιχ ,
0ΓΠβΠ36ηΐ3, ιδε κ,αΐ Ιερός.

Άμφι^εχής, ους (δ, ή), ίιΐίΐβοίδ. ||
ή νίχη εμεινεν έχΐ χολύ άμφι^ε-
χής, 1& νίοΙοίΓβ ίυ( Ιοη^Ιβπιρδ
ίιΐ(]όοί86, βΐΐβ & Ιοο^Ιβηιρδ 1>&-
Ιβηοβ.

Αμφισβητήσιμος (δ, ή), ΟΟηΙβδίΛ-
1)16, άίδραΙβΜβ ; ςυί 6δΙ βη 1ί-
Ιί^β (βη εοηΐβδίηΐίοη), ΙίΙί^ΐβυχ
εοηΐεηΐίβιιι ; (ΙοαΙβυχ.

Χμφισβήτησις, εως (ή), οοοίβδίλ-
Ιίοπ, θ. οοηίβηΐίοιι, θ. 1ί1ΐ£6;§
ΓβνβηίϋοαΙΐοο, θ.

Αμφισβητώ, Μ. ήσω, (ΙίδρυΙβΓ; οοη-
16816Γ; ΓβνβηίΙίςυβΓ, ρΓβΙεηύΓε.
|| . τό δικαίωμα τούτο του τόάμ
φισβητεΤ δ (δεΤνσ) , 06 <ΪγοΗ Ιυί
βδΐ οοηίοδίέ ρ«Γ (αη Ιβΐ). ||. άμφι-
σβητώ κληρονομίαν, 00η(6δ(6Τ II-
η6 δϋοοβδδίοη , ΓονβηίΙϊςυοΓ υη
ΗβΓίΙβ^β. || . τό άμφισβητούμενον
διοικητικόν (ενν. δίκαιον), 1β οοη-
ΙβηΙίβυι βάπιίηίδίΓ&ΐίΓ. ||. (χα1
άχολ.)ήέχΙ τ6υ αμφισβητουμένου
εχιτροχή, 1ε οοπιίΐό <1α οοηΐβη
Ιίβυχ (&ϋ οοηδβίΐ ά'ΚΙβΙ.)

Αμφ•.ταλ«ντ»ύομ«ι (χ. Μ.) , «ρχ.

ΑΝΑ

19

6ΐτ• ΑΓΓέβοΙα, ΠοΚβτ βηΐΓβ <Μ-

Υ6Γ9 ρβΓίίδ ((Ιβδδβίηβ 6(0) , έΐΓβ

(Οο((βΓ) (Ιλίΐδ Πηάβοίδίοη , 1)4-
ΙληοβΓ (βηΐΓβ ιιηβ οΐιοββ β! ιιη•
βυίΓΟ).

Χμφότεροι, αι, α, Γαη 61 Γ&ιιΙτβ,
Ιουδ Ιβδ άβαχ, Ιοαβ άειιχ ΓΟδρε-
οϋνβιιιειιΙ.

Χμφοτέρωθεν , έχψ. <3β ρβΓΐ 61 ά*
ΛΐιΐΓβ, (169(Ι611Χ θύ(68,?δβ χαΐ Ε-
κατέρωθεν.

"Αν, σύνδ. ή μόρ. Δισταχτ. ή 'Γ-
χοθετ. δί ; ςιιβ. ||. δέν ήζεύρω αν
{νε αληθές, ]β 116 8818 81 06>Α
6δ(ΥΓΑΐ. ||. αν τόν άχαντήσης καΐ
σέ ερώτηση χου είμαι , . . , δί νοαβ
1β ΓβηεοοίΓβζ, βΐ ςιΓίΙ Υοιιβ <1β-
ηΐΑηάβ οιι ]β βιιίβ. . ||. 5ν δέν σε
{δη, δέν θα ευχαριστηθώ, ίΐ 06 86-

ΓΑ ρΑ3 ΟΟΠίβΟί Ο/Ιΐ'ίΐ 06 Υ008 βίί

Υυ. ||. δέν έβγαίνω, άν δέν ξν'δ
καιρός καλός, )β 06 80Γ8 ρ&8, Α
ηιοίοδ ςιι'ίΐηε Γαα86 θ6Αυ. ||.άν
τόν ακούσης , δέν ύχάρχει δλλος
χτωχότερός του, Α ΓεηΙβοόΓε, ίΐ
η'γ α ρΐυδ ρηιινΓ6 ςυβ Ιυί. «)
'Αοριστολ. (ως έχΐ τδ χλ. μετά
του ΚαΙ), ςϋβ. ||. ο,τι χαΐ δν {νε,
ςοοίςοιΐ βο βοίΐ. £.&ν χαΐ,οίβα
0^16 , ο^ιοίςυβ. 3) Έναντιωμ.
(χροηγουμ. του ΚαΙ) , οίβη ς^ιιβ ;
ΓύΙ-ΐΙ, ίύΙ-οβ.

Ανά, χρόθ. άρχ. ||. (κοιν. σχν.καΐ
μόνον εις ιούς άριθμ») άνά δύω»
( κοινότ. ) άνά δύω-διίω , άβυχ-Α
άβυχ. §. μέ τά χρήματα άνά χεί-
ρας, Γαγ^6Π( α ]α Π1Α10.

Αναβαθμός (δ), Έκκλησ. , ρδΑοοα•
£ΓΑ€ΐΐΐ6]. ||. (συνήθ. χλθ.) οί α-
ναβαθμοί, 16 ^Γ8^06ΐ.

Αναβάθρα, ας (ή), ΟΑΑΤΟΐιβ ρίβά (ά*

1106 νοΗΐΙΓβ).
Αναβαίνω, Μ. άναβώ (θά),θΐ0θ(6Γ.

|| . αναβαίνω εις τό βήμα (ν1 αγο-
ρεύσω ) , πιοο(6Γ α Ια (άΑοδ Ια)
(Π0ΟΟ6. || . τό θερμόμετρον άνέ-
βη ε?κοσι βαθμούς, 1β ΙΟβΓΠίΟ-
ηΐ6(Γ6 δ'βδί έΐβνέ α νίη^Ι (1β-
8!•έβ. §. (και μτνμ.) δ λογαρια-
σμός αναβαίνει εις 3οοο , ίΐ αιοο-
(6 (ίΐ υα, Π δ'βίβνβ) Α 3οοο,?δε
καΐ Συμχοσοΰμαι. ||. ή δαπάνη θά
άναβη χλειότερον χαρ'δ,τι νομί-
ζουν , Ια 06ρ60δ6 1Γ α ρίοβ Ιοίο
ο;ο'θθ 06 ΟΓοίΙ. §. τό ζυμάρι (τδ
ψωμί) άναιβαίνει, 16Υ6Γ; ΓβΓΠίβο-
ΙβΓ. §. άναίβηκεν ή τιμή του σι-
ταριού (κτλ.), καΐ(συνκδχ,) άναί-
βηκε τό σιτάρι, 1β ρπι άυοίβ Α

0160 11Α0886 (βδΐ ΐυ^ΠΙβΟΐβ, Γ•-
ηβυδδ6). || . τά δημόσια γραμ-
μάτια άναίβηκαν (άνέβη ή τιμή
ταν), 1•8 ίΟΕΚΐ» 8001 «Ο 11Α11886

2*

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

20

ΑΝΑ

(8 Ιαηαιίδδβ), 1β βουΓδάβδ αβίί-
οηβ β ηαηδδβ (βδΐ ηιοηΐβ , Γβ-
Ιιααδδέ).
Αναβάλλω, Μ. αναβάλω (θα), Γβ-
ηιβΙΐΓβ (Ιι αη αηΐτβ Ιβιηρδ), ά>ί-
ΓβΓβΓ, ΓβίαπΙοΓ , α,ίοιίΓηοΓ ; δΙΙδ-
ρβηάΓβ; (δικονμ. ) δϋΓδβοίΓ. ||
αναβάλλω τόν καιρόν, Ιοηΐροπ•
δΟΓ. || . αναβάλλει τήν πληρωμήν
άπό ημέρας εις ήμέραν, Π άίίϊβίο
Ιβ ραγβηιβηΐ (Ιο ί^ϋΓ βη]οιΐΓ. ||
αναβάλλω τάς εχθροπραξίας, δυ§
ροικίΓΟ Ιβδ ηοδίίΐίΐβδ. || . ήθελε
νά άναβάλη τήν έκτέλεσιν τής α-
ποφάσεως, ίΐ νουΐβίΐ δϋδρβΙΙίίΓΟ

( ΓαΐΓβ δαΓδοοίΓ ) ΓβχββηΙίοη άο
Τ&ΤΤΗ. || • ή έκτέλεσις της απο-
φάσεως θα άναβληθή,ίΐ δΟΓαδίΐΓ-
δίδ Η ^ΓβΧβΟΟίίοη (1θ ΓβΓΓβΙ. || .
ό βασιλεύς δύναται νά άναβάλλη
τήν έναρςιν . . της ετησίας βου-
λευτικής συνόδου,« (Σύντ.),ΙβΚθί
ρβυΐ ρΓΟΓΟ^βΓ. . Ια οβδδίοη αα-
ηυβίΐβ (Ιβδ ΟΙιαπιοΓβδ. ||. πολλοί
των πληρεξουσίων έζήτησαν νάά-
ναβληθη ή συζήτησις εις τήν επ-
αύριον, ρΙαδίοϋΓδ άοριιΐόδ άβ-
ηιαηάοτβηΐ Ιβ Γβηνοί (Ιο Ια «ϋ
ουδδίοη αα Ιοηάβηιαίη.

αναβαπτίζω, Μ. ίσω, ΓβοαρΙΐδβΓ.

Αναβαπτισμό; (δ), ΓαοΙίοη (Ιβ γο-
1)8ρΙίδβΓ οη (Ιβ δβ ΓαίΓβ ΓβΙια-
ρΙίδβΓ.

Άνάβασις, εως (ή) , ΓαοΙίοη (Ιο
ιηοηΙοΓ, ηιοηΐββ, θ. §. (μτνμ.)
αντί Αυξησις (κυρ. της τιμής γραμ-
ματίων κτλ.), ηαυδδβ, θ.

Αναβλαστάνω, Μ. βλαστήσω, Γβ-
ρΟϋδδβΓ, ΓβΥ0Γ(1ίΓ ; (μτφορ.) Γβ-
ιιπίΐΓβ.

Αναβλάστησις, εως (ή), ΓαοΙίοη άο
ΓορουδδΟΓ (άβ ΓβνβΓάΐΓ); ΓβρΓΟ-
άιιοΐίοιι, θ.

Αναβλέπω, Μ. βλέψω, (αρχ.) Γ0-
οοανΓβΓ Ια Υυβ.

Α ναβλητικός, ή, όν, (νλγ.) φΐΐ δβΓΐ
α δϋδρβηάΓβ (ά δϋΓδβοίΓ), δΐΐδ-
ρβηδίΓ; (ίδιαιτ. Νμ. ^(ΙϋαΙοίΓβ.
|| . ή προς άναίρεσιν αίτησις εινε
(ή δέν εΓνε) αναβλητική, (δικονμ.),
Ιβ ροοΓνοί (βη οαδδαΐίοη) βδΐ ου
ίΐ η'βδί ραδ δυδρβηδίΓ. ||. ενς-α-
σις αναβλητική, βΧβρΙίοη άΠα-

ΙΟΙΓβ.

Αναβλύζω , Μ. βλύσω , ΒΟΐΐΓάΓβ ,
ίαίΙΙΐΓ.

Ανάβλυσις, εως (ή),ίαί11Ϊ55βηΐβηΙ.

Αναβολή (ή) , ΓβΙαΓάβπιβηΙ, Γβ-
ΙβΓά; Γβπιίδβ, θ. Γβηνοί; (ιδιαιτ.
Νμ.)δηΓ9β8θθβ, θ.δαΓδΗ, Λίοι1Γ-
ηβηιβοί . || . χωρίς αναβολής ,
5808 άΐΓΓόΓβΓ, ϊδε καΓΑνυπερθέ-
τως. || . τοΰτο δέν έπι&χεται ά-

ΑΝΑ

ναβολήν, οοΐ8 ιιβ ρουΐ δβ αΊίΤό-
ΓβΓ. ||. ή αναβολή της ετησίας
βουλευτικής συνόδου, Ιβ ρΓΟΓΟ^α-
Ιϊοιι (Ιο Ια οβδδίυιι αηηοοίΐβ (Ιβδ
ΟΙιβηι1)Γβδ.

Αναβρασμός (ό) , κυρ. μτφορ. ΓβΓ-
ηιοηίαΐίοπ, θ.

Αναβροχιά (ή), κοιν. ή Ανομβρία. ||.
'ς τήν άναβροχιάν καλόν καΐ τύ
χαλάζι, παροιμ.,ΓααΙβίΙβπιίβαχ.

Αναβρυστικός, ή, όν, ςιιΐ ίαίΐΐίΐ (Ιβ
δοιίΓΟβ || . (κυρ.) νερόν άναβρυς-ι-
κόν, οαα νίνβ(υιι)(ίβ ΙοηΙαίοο.

Αναβρύω, Μ. βρύσω, δΟΐΐΓάΓβ.

Αναγγέλλω, Μ. αγγείλω (θα), Γαί-
Γβ ά οοοηαίΐΓβ (δανοΐΓ), (ΙυιιηβΓ
Γανίδ οιι Ια ηοιινβΐΐβ, ηοΐίΙίοΓ,
άοοΙίίΓΟΓ. || . ή γέννησις του παι-
6ός αναγγέλλεται υπό του πατρός
(κτλ.) εντός τριών ημερών εις τόν
ληξίαρχον , Ια (ΙόοΙίίΓαΙίυα <1ο
ηαίδδίΐιιοοαΌΓοιιΓαιΗ δοΓαίΙ ραΓ
Ιβ ροΓβ (βΐο),(ΐαηδ Ιβδ ΐΓυίδ
ίοιίΓδ , α ΓυίΙίοίβΓ (Ιβ ΓβΙαΙ οί-
νϋ.

Αναγέλασμα (τό),-Περιγέλασμα.

Αναγελώ, Μ. άσω, — ΙΙερ•.γελώ.

Αναγέννησις, εως (ή), Γβ^όηβΓαΙί-
οιι, θ. Γβηαϊδδαηοΰ, θ.

Αναγεννώ, Μ. ήσω, Γβ^βπόΓΟΓ. ||.
(μσ. αύτπθ.) ΓβηαΙίΓβ.

Αναγινώσκο) , Μ. αναγνώσω (θα) ,
ΓαΐΓβ Ια ΙββΙυΓβ ((ΙυηιιβΓ Ιβοΐιι-
Γβ) (Ιβ, ΙΐΓβ. ||. άναγινώσκω δυσ-
ανάγνωστα ή συνθηματικά γράμ-
ματα, (ΙόβηίίΤΓβΓ. ||• τόγράψιμον
τούτο εινε αδύνατον να άναγνω-
σθή, οιι ηβ δαιίΓηίΙ (ΙέοΙιίΙΓΓΟΓ
ΟβΙΙβ έβΓίΙΐΐΓβ. || • άναγινώσχΐΐ (ή)
δ*ν άναγινώσχει καλά (καθαρά
κτλ. ) , ο'οδί υπ βυιι ( υπ ιιιαυ-
ναίδ) ΙοοΙβίΐΓ. ||. ό γραμματεύς
άνέγνωσεν εις τόν κατάδικον τήν
άπόφασιν, Ιβ ^ΓβΠιβΓ ά ρΓΟίιοιί-
οβ αα ΟΓΪιιιίαβΙ Ια δβηΐβιιοβ. ||.
ή εκθεσις άναγινώσκεται εις τους
καταδίκου;, ΙββΙυτβ άυ ρΓΟΟΟδ-
ΥβΓΐ)α1 βδΐ (Ιοηιιόβ αιιχ ραΓίίβδ
|| . άναγνωσθεντων των πρακτικών
υπέγραψαν, ΙββΙαΓβίαΐΙβ (Ιβδ α-
βίβδ, οη δί^ηα.

Αναγκάζω Μ. άσω, ΓΟΓββΓ, βοη-
ΐΓαίηάΓβ; ρΓβδδβΓ; ηέοβδδϊΐβΓ. ||.
(μσ. αύτοπθ.) βίΓβ ίοΓβό ( βίο ) ,
^οΜί^βΓ. || . ή πδλις ήναγκάσθη
νά παραδοθή, Ια νίΐΐβ ΓαΙ βοιι-
ΐΓαίηΙβ άβ δβ Γβη(ΐΓβ. ||. θά α-
ναγκασθώ νά τόν τιμωρήσω, ίβ
δβΓΔίδ ο1)1ί^β (Ιβ Ιβ ριιηΐΓ. ||. ή-
ναγκάσθη νά σιωπήσω, ΓοΓββΙυί
ΓαΙ άβ δβ ΙαΐΓβ. || . ώστεάναγκα-
ζόμεθα να . . , βη δΟΓίβ ςιιβ ΓθΓ
οο οο\ΐ3 β9ΐ ΙΗβη (Ιβ. . .

ΑΝΑ

ΑναγχαΤος, α, ον, ηέββδδαίτβ. |).
(πλθ. ώς ούσ.) αναγκαία, (τάπρός
το ζην απαιτούμενα), Ιβδ οβοδοδ
ηβοεδδαΐΓβδ α Ια νΐβ, Ιβδ ηέοβδδί-
16δ άβ Ια νΐβ, Ιβ ηβοβδδαΐΓβ. ||.
Οταν τις δέν ην ε πλούσιος, πρέ-κ**
νά περιορίζεται εις τά απολύτως
αναγκαία , ΙΟΓδςα' οη η'βδί ρβ*
Γίοήβ,ιΊΓααΙ δβηοΓηβΓ αυ δΐηοΐ
ηόοοδδαΐΓβ. ||.(ένικ.) άναγκα,Τον,
(κατ' εύφημ.) ή (αλλ.) Χρεία, βί-
δαποοδ, θ. πλθ. , Ιίβαχ (β&ΙήηβΙ) <1*
οίδαποεδ, §αΓ(1βΓθΙ)β, θ. ΓβίΓβίΙ,
ριΐνβ, οοηιηιοίΐίΐέδ, θ. πλθ. ΙαΙη-
υβδ, θ. πλθ.

Αναγκαστικός , ή, όν, (μιί ηέοβ*•
δίΐε, ςυί οουΐΓ3ΪϋΙ; ίϋΓβέ.

Αναγκαστικώς, έπίρ. (Γιιηβ ΠίΛηίβ-
Γβ ςυί ϋβοβδδίΐβ ( βίο.), ΓοΓβέ-
πιβηΐ.

Ανάγκη ( ή ) , ΠβΟβδδίΙό , θ. 0ΟΠ-
ΐΓαϊηΙβ, 0; §. Ιΐ^δοΐη. ||. εΤνε α-
νάγκη, ϋ βοΐ ηβοβδδαΐΓβ. ||. εχω
ανάγκην, ϊδε Χρειάζομαι. ||. δέν
εινε ανάγκη νά άνας-ενάζης, ΥΟϋδ
η'ανοζ (]ΐ»β ΓϋΪΓβ (Ιβ δουρίΓβΓ. ||.
δέν τόν έχω ανάγκην, (ή) δέν έ*•
χω τήν ανάγκην του, ]β ωβ ραδ-
δΟΓϋί Ι)ίβυ (Ιβ Ιυί, ι'δε καίΧρεί*.
|| . έξ ανάγκης, (ή) κατ* ανάγκην,
ρατ ηβοβδδίΐβ ; ηέοβδδαίΓβηιβηΙ;
ΓθΓββιιιβη(. || . κάμνει τί,ν άνά*^
κην φ.λοτιμίαν, ιδε ΦΛοτιμία. ||.
τίς ή ανάγκη νά . . ; ςίΓβδΙ-Π
Ιιβδυΐα ο^β . .? || . τόν έβοήθησεν
εις τ^ν ανάγκην του, Π Γα βδϋΐ-
5ΐβ (Ιαιίδ δοη οβδοίη. || . επαρκώ
εις τας ανάγκα; μου, ροαΓΥΟΪΓ
(δΐιΙ)νβηίΓ) ά 5βδ ηβδοίηδ.

Ανάγλυπτος (ό, ή), βίδβΐό βη 1)0δ-
50 (οη ΓΟΐίοΓ). ||. (ούσ.) άνάγλυ-
πτον (ενν. έργον), οιινΓβ^β (Ιβ ΓΟ-
ΙίοΓ (οιι) οη ΓοΙίοΓ, Γοΐίεί.

Αναγνωρίζω, Μ. ίσω, Γββοηη&ΙΐΓβ.
|| . αναγνωρίζω τι ώς Τδιόν μου, 8-
νοαβΓ. ||. δέν αναγνωρίζω, (1θδΛ-
Υοιιογ. || . αναγνωρίζω τήν ύπο-
γραφήν ( τήν ύπόσχεσίν ) μου επί
συμβολαιογράφου, ραδδβΓ Γββοη-
ηαίδδαηββ (δα Γβοοηηαίδδαηββ)
ραι* (ΙβΥαοΙ ηοΙαίΓβ , Γοοοηηαί-
Ιγο δοη όοτίΙυΓβ ( δα ρΓΟίηβδδβ
βίο). ||. ανεγνώρισε τό χρέος του,
Π α Γοοοηοιι δα άβΙΙβ. ||. τόν ά-
νεγνώρισεν υίόν του, ΐΐ Γα Γββοη-
η α ρουτ δοη Γιΐδ. ||. δέν τόν άνε-
γνώρισεν ώς υίόν του, Η Ιβ (1038-
νουα ροϋΓ δοη Πίδ.

Αναγνώρισις, εως (ή) καΐ

Αναγνωρισμός (ό), ΓαοΙίοη άβ Γβ-
βοηηαίΐΓβ, Γβοοηηαίδδ8ηββ, θ. ||.
όταν τις αναγνώριση ατός του τήν
ύπογραφήν του , δέν χρειάζεται

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΝΑ

πλέον άλλη άναγνώρισις , ςαοηά
ιηο Ιιοιοιιιβ ΓβοοοοαΗ 1υί-ιη6
Πΐβ 800 βοΗίΟΤβ , ίΐ ιΓβδΙ ρΐαδ
Βββοίο ά'ααΐΓβ ΓβοοαοαίδδΒοοβ

λνάγνωσις, εως (ή), ΙβΟΐΟΓβ, 9.

λναγνωστήριον (τδ),ΐίβα (ο*1)ίθ6ΐ)
άβ ΙβϋΙϋΓβ.

Αναγνώστης, ου (6), ΙβΟΐβΟΓ.

Ανάγομαι, Μ. άναχθήσομαι, (βρχ•),
ναυτ. — Κάμνω (Σηχόνομαι είςτά)
«ανιά, ιηβΙΐΓβ λ Ια ΥοίΙβ, βρρβ
Τβίΐΐβτ. |\. δλος ο στόλος άνήχθη,
ΙοοΙβ Ια ΟοΐΙβ ΒρρβΓβίίΐι.

^ναγδρευσις, «ως (ή), ΓβΟΐίοο άβ
ΡγοοΙβομγ, ρτοο1ααι&(ίοο, 0.

Αναγορεύω, Μ. ευσω, οοαιοιβΓ ρο•
οΐίφίβηιβοί , ρΓΟοΙθΠίβΓ; ('Ρωμ
Ιστορ.) δαΙαβΓ. || . άνηγορεύθη νι-
κητής (αύτοχράτωρ) , Π ίοΐ ρΓΟ-
ΟΐλΟΐέ ΥοίοφΙβΟΤ (βοιρβΓβΟΓ). || .
6 Ουεστασιανδς άνηγορεύθη Καί-
σαρ, Υββρι&ίβο Γα( δ&ΐοό (ΖβδαΓ.

Αναγουλιάζω, Μ. άσω κοιν. αντί
Ναυτιώ.

λναγούλιασμα (το), χοιν. ή Ναυτία.

Αναγραμματίζω, Μ•. (σω, ΓΐΐΓβ ο-
068θ8£Γ*οιιιΐ6 οο άββ 8θ80Γααι-
οιβδ, Βθ&£Γ&αιαΐ8(ίδβΓ.

Αναγραμματισμός (δ), Αθ8£Γ8Πΐ<
οιβ, 9.

ΑναγυρΙς, ίδος (ή), εΐδος θάμνου,
οοίδ ροιοτ, αο8£γηδ.

Ανάγω Μ. αγάγω (θα), -Αναφέρω,
ΓβρρΟΓίβΓ; (ιδιαιτ. μθμτχ.) Γ6-
άαΐΓβ ( οοβ ίταοΐίοο , οοβ β$ο-
Γ6),ί&ΐΓβ 1& Γέάαο(ίοο(ά'οο ροίάδ,
ά'οοβ αιβδΟΓβ βίο).

αναγωγή (ή), ΓβοΙίοο άβ ΓβρρΟΓ-
Ιβε; (Ιδιαιτ. μθμτχ.) ΓέάοοΙίοο
(ά'αη ροίάδ, ά'οοβ β£θΓ6, ά'οοβ
Ώ650Γ6 βίο.), θ.(|. ή— της δραχ-
μής εις λεπτά (των μιλίων εις ςά•
δια, των κλασματικών εις 6λο-
σχερεΓς αριθμούς χτλ.), 1* Γέάο-

0(100 άβδ ΓΓ8068 βΟ 060(10165
(άβδ οϋΐΐβδ 60 δΐβάββ , άβδ ίΐ*8-
ΟΐίοΠδ 6Π Ο0Ο1ΟΓ68 βΟΐίβΓδ β(θ).

Ανάγωγος (δ, ή), φΐί ωβπφϊθ ά'β-
άαο&ιίοο οο άβ οοο Ιοο, αι&Ι

*1βΥέ, ίοάίδβίρΐίοέ. || . (άφγ,ρημ.)
το άνάγωγον( μαθητών, ς•ρατιωτών
Χτλ.), Πθάίδ€ίρ1ίθ6 (ά'βΟΟίίβΓδ,
άβδοίάβΐβ 6(0), 16 (ΟΟ άθ ΟΟΓρδ
άβ £11^6.

Αναδεικνύω, Μ. δείξω, ίβίΓβ ρβΓβΙ-
ΙΤβ ΟΟ άβΥβΟΙΓ, ΓβοάΓΟ. §. 0Γ6-
6Γ, ίηδίΗΐΙβΓ, Ο0ΟΗΟ6Γ.

Ανάδευσις, εως (ή) , - Άναχάτωμα
(ύγρου).

Αναδεύω, Η. εύσω, -Άνακατδνω (ύ-
7ρδν),1>•(ΐΓβ (άβδ οβο/β, άα ΟΓβ-

Λ6 βΙθ); 0Γ4956Γ (Ια ΟΙβΓβ , Ιβδ
€»Τδ 6(0) ; ΟΟϊΓΟγβΓ (άΐΐ ηβΓ

ΑΝΑ

ύ£Τ , 06 Ια 16ΓΓ6 ^•ίβ6 610).

λναδέχομαι, Μ. δεχθώ (θά), ρΓβη-

άΓ6 80Γ δΟΙ (δΟΓδΟΟ οοοιρίβ) ;

86 άέοΙ&ΓφΓ Γ6δρθΟδΑθΐ6 , 86

001Γ^6Γ άβ. Η•(%Εχχλη«.) άναδέ-
χομαί τίνα (άπό τής θείας χολυμ
βήθρας), ΙβπΪΓ ςοβΐςοα 8ογ Ιβδ
ίοο(β.

λναδίδω, Μ. δώσω, ΓΐΐΓβ θαί(Γ6
οο ]αί11ΪΓ; (έτυΐ άναθομ.) 6ΐηα1•
16Γ. || . (ούδ. αύτκθ.) ]Άί11ίΓ, δοοΓ
άΓβ; (έπΙφυτ.)•*Αναδλαστάνω•(έ•
πΐ άναθυμ.) δ'6ΐη&ΐ6Γ.

Αναδιιελασιάζω , Μ. άοω, (γρμτ.),
Γ6άθΟθ]6Γ.

λναδιιελασιααμδς (δ), ΓβάοαΜβ
πιβηί, Γβάυρίίοβίίοη, θ.

Άνάδοαις, εως (ή) , Γαοΐίοο (16
ρ00δδ6Γ <1β Ο0ΟΥ6&Ο (άβ δΟΟΓάΓβ
6(0.), ?δε χαΐ Άναβλάατηαις.

Ανάδοχος (δ, ή), ρ&ΓΤαίο , (θηλ.)
οιαΓΓαίοβ. || . γίνομαι ανάδοχος
τίνος, ΐδε Άναδέχομαι.

λναδρομιχδς, ή, δν, ςοί • 1« ρΓΟ-
ΡΠ6(6 (Ια ίβΟοΗβ) άβ Γ6(Γ08Γβ-
άβΓ; (Νμ.) Γ6(ΓΟαΟ(ίί, -ίνβ.

Αναδύομαι, Μ. δύσομαι, (αρχ.), δβ
Γ6(ΪΓ6Γ, ΓβΟϋΙβΓ; (6Γ8ϊν6Γδ6Γ;βδ-
φόνβΓ.

Άνάδυαις, εως (ή), δΟΓίίβ (χυρ. άα
δβίο άβδ ββαχ).

Χναζήτησις, εως (ή) , ΓβΟΠβΓΟΟβ,
ρβΓςιιίδίΙίοη, θ.ίηνβδΙί^δΙίοη,Ο.

Αναζητώ, Μ. ήσω, ίβίΓβ (όΐΓβ »)
1β ΓβοηβΓοηβ άβ, ΓβοηβΓοηβΓ.

λναζώ, Μ. ήσω, ΓβνΐΥΓβ.

Άναζωιτυρώ, Μ. ήσω, (αρχ.)» *■▼*■
νβΓ (ΓβοίαιβΓ) 1β ίβο(χα1μτφορ.)
1β δοονβηίΓ (Ιβδ 6§ρ6Γααοβδ) άβ
ς., ΓϋΐΓβ ΓβοαΙίΓβ (δοο «αιοοΓ,
δβδ βδρβΓβοοβδ 6(0).

Ανάθεμα (τδ), &0&(ηβαΐ6. ||. ήτω
(νά ηνε, νά ίχη τό) ανάθεμα ! ςο'
ίΐδοίΐ &οβ(06016. || . ανάθεμα τήν
ήμέραν δπου. . . , Οΐ&οάίΙ δθί( 1β
ίουΓ 00. . . . || . ανάθεμα τον ,
οι&ΙηβοΓ α (ου) βοΓ 1β. . , ηιηιι-
άί( δθί( 1β. . , Ια ρβδ(β δοί Ι άβ.
. ! ||. άνάθβμά με άν έχατάλαβα
λέξιν άχδ τήν όμιλίαντου! (φρσ
οίχ.), ίβ νβοχ όΐΓβ άβοιοέ (ρβο-
άο), βί ί'βί οοαιρήδ οο πιοί άβ
δοο άίδΟΟΟΓδ.

Αναθεματίζω, Μ. ίσω, ρΓΟΟΟαοβΓ
(ΓοΙαοοβΓ, ΙβοοβΓ, ίΓαρρβΓ ά')
ΟΟ αοαίηβοιβ, αοβ(ηβοΐα(ίδ6Γ,
οιβοάίΓβ. ||. (δ πρχ. τής *κθ. μτχ.)
Αναθεματισμένος, η,ον, (ώς έιΚΘ.),
7δε Κατάρατος.

Αναθεμάτισμα (το), ΓαΟΐίοο ά'αοα-
(η6οι&(ίδβΓ (β(ο.), αοαίηβοιαίί-
8θΐβ, αθΒ(οβαΐ6.

Αναθέτω "(χοιν, Λν^ 'Ανα*(θημι),

ΑΝΑ

21

Μ. αναθέσω , Γ6Π16((Τ6, 60&6βΓ.
|| . τδ αναθέτω ε?ς τήν κρίσιν (εις
τήν φροντίδα ) του , )ϊ αϊ βο Γβ-
αιβ(δ Β βοο ίϋ^βοιβο( (β 868
δΟΙΟδ), ]β Οΐ'βΟ Γ6016(δ α Ιοί άο
8010 άβ ΟβΚβ ββΆΪΓβ.

Αναθεώρησις, εως (ή) , οΟΟΤβΙ 61α-
οιβο, Γένίδίοο, θ.

Αναθεωρώ, Μ. ήσω, βΧΒΟΐίηβΓ άβ

Ο0ΟΤ6ΒΟ, ΓβΥΟΪΓ (θΟ ρΓΟΟβδ, ΟΟ

00θΐρ(0 6(0.), ΓβνίδβΓ.
Ανάθημα (τδ), ο&ταοάβ, θ. §. 6Χ-

ΥΟίο, υοβο, ?δε χαΐ Αφιέρωμα.
Ανάθρεμμα (τδ), οοοίίδδΟΟ.
Αναθυμίασις, ιως (ή), βχηαΙαίδΟΟ,

θ. ΥαρβΟΓ, θ.
Αναιβάζω (χοιν. άντΓ Αναβιβάζω),

Μ. άσω, Γβϊγ6 οιοη(6Γ, ΟΙΟΟίβΓ.

|| . άναιδάζω τήν τιμήν (των ιοω-

λουμένων), Ϊδε Ακριβαίνω.
Αναιβαίνω, Μ. άναίβω (θά) , χοιν•

αντί Αναβαίνω.
Αναίβασμα (τδ), χοιν. αντί Άνά-

βασις ή ( ένεργ. ) Άναβιβασμδς ,

010θ(Β£6, θ. Ο10Ο166, θ. ||. οΐ ?1Γ-

ποι δυσκολεύονται συνήθως εις τδ
χαταίβασμα μάλλον χαρά *{ς τδ
αναίβασμα, Ιβδ 006Τ&ΟΧ οοΐ ογ-
άίο&ΐΓβαΐ6θ( ρίοδ άβ ρβίββ α Ιβ
άβδοβο(β ςιΓα Ιβ οιοοίββ.

Αναιβατόν (τδ), (χυρ. άοραίο)ΓβΓ-
ηαβηΐβ.

Αναίδεια (ή), ίοιροάβοοβ , θ. 101-
ροάβΟΓ, θ. 6ηΊ-οο(6Γίβ, θ. άόνβΓ-
^οοάΒ^β.

Αναιδής, ους (δ, ή), όοροάβαΐ, βΓ-
ίΓθο(έ, άέοοοίβ, άβνβΓ^οοάβ.

Αναιδώς, έπψ. δ&Οδ ροάβΟΓ, ίθ>
ροάβαιοιβαΐ, β£ΓΓ0θ(60ΐβοΙ.

Αναίμακτος (δ,ή), ςοί δβίαίΐ δβΟδ
β&οδίοο άβ δΒΟ£.

ΑναιμωτΙ, έχί^. δβΟδ β&Ο&ίοο άβ
βΒο^,β&οδ οοορ ΓβΓΙΓ.

Αναίρεσις , εως (ή), ΓέΓοΙαΙίοο, θ.
§. (Νμ.) 0888Β(ί0Ο , θ. άβΓ0$Λ-
Ιίοο, θ. || . προσφυγή ιτρδς άναίρε-
σίν, (δίκονμ.), ΓβΟΟΟΓδ (ροοΓΥΟΪ)
60 Οβδδ&(ίοο. || . ζητώ άναίρεσιν
άπδ τδν Αρειον -χάγον, δβ ροοΓ-
υοϊγ βο ΟΒδδ&Ιίοο. || . δ καταδι-
κασθείς έζήτησεν άναίρεσιν, Ιθ
ΟΟοά&ΟΙοό δ'βδ( ρΟΟΓΥΟ βΟ 0Β8-
8&(ίθΟ.

λναιρετικδς , ή, δν, ρΓΟρΓβ (ςοΐ
86Γ() Β Γ6Γθ(βΓ 6(0. §.(Νμ.)άέ-
ΓΟ^ΒίΟΪΓβ.

Αναφώ , Μ. αιρέσω, (εν γέν.) άέ-
(ΓΟίΓβ ; (ιδιαιτ.) Γ6Γο(6Γ ; ΓβίΓΒ-
ΟίΟΓ ; (Νμ.)-Ακυρώ, ο&δδβΓ, 80-
ΟϋΙβΓ, άβΓ0£6Γ β. || . τοϋτο τδ ε-
πιχείρημα άναιρεΤ δλας των τάς
ενστάσεις, 06 Γβίδοοοβπιβαΐ άβ-
ΙΤΟΪΙ 100(09 ΐ€«Γ8 ΟΡ]60(ί0Οδ.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ£Ϊ€

22

ΑΝΑ.

β. η «ιδησις αυτή αναιρείται α-
φ* εαυτής , €0 ϊ)Τΐΐ\ί δβ (ΙβίΓυίΙ
<Ιθ Ιϋί Ιΐΐόιυβ. || . αναιρώ όσα ε-
χραξεν ή εΐπέ τις ή όσα ειπον αυ-
τός έγώ προτού, αναιρώ τους λό-
γους μου, (παλινψόώ), άοηιοηΙΐΓ
ου 8ο (ΙβηιοηΐΐΓ , γοΙγηοΙογ , δο
ΓοίΓαοΐΟΓ,άόδανοποι•, (ΙόίΙίΓΟ. ||.
οί μάρτ. ρες αναίρεσαν όσα εΐχον.
«ίπεΤ πριν, Ιοδ Ιοηιοίιΐδ 80 δυοΐ
ίΙοαΊίδ. ||. ήναγκάσΟη νά αναίρε-
ση επισήμως όσα εΓπεν, ίΐ α β Ιό
€οηΐΓαίηΙ (Ιο γοΙγ«οΙογ ΓογπιοΙ-
ΙοιιιουΙ (αΌ δβ ΓβίΓδοΙοτ ρυοίΐ-
ςυβιιιοπΐ αΌ) ΐυυΐ οβ ςυΠ αναίΐ
αναηοό. || . αναιρώ τήν ύπόσχε-
σίν μου, ϋόιιιοιιΙίΓ δα ρΓΟίιιοϊ^β,
δβ άόϋΊΓβ. || . θα αναίρεσες τήν
ύπογραφήν σου; οΌπιοηΙίΓΟΖ-νοιίδ
νυΐΓβ δί^η3ΐυΓβ? ||.άνα•.ρώ συμ-
φωνίαν τινά όι' άλλης, άοΓΟ^ΟΓ
β υιιο (Γβιΐδαείίοη ραΓ υυβ αυ-
ίΓβ, ΐδε χαΐ Αθετώ.

αναισθησία (ή),ΓβΙαΙ άΊιη ίηδοη-
δό, ίηδοηδίΙιίΠιό, θ.

αναίσθητος (ό, ή), ίηδθΐΐ8ΐ'η1ο. §.
δαπδοοηυαίδδηηοο. ||. έμεινε πολ-
λήν ώραν αναίσθητος, οΐΐβ ο$1
ιβδίόο Ιοη^ίοπιρδ δαυδ οοουαίδ-
δαηοο.

Αναισθητώ , Μ. ήσω , βΊΓβ ίηδΟΠ-
&ί1)1β.

λναια/υντία (ή), ίηιρικΙοιίΓ, θ.οί-
ΓγοιιΙονο, θ. ΐπιρβιΊίηοηϋο , θ.

αναίσχυντος (δ, ή), ίίϊίρυίίοπί,ίηι-
ρυάία,υβ, οίΪΓΟηΙό, ίπιροΓΐίηβηΙ.|

Αναισχύντως, έπίρ. δαηδ ΓΟΐΐβΐΓ,
ίηιρυιΐοηιηιοηΐ , οΗΊ-οηΙβηιοηΙ.

Αναιτιολόγητος (ό, ή), οΌυΙ οπ η'
α άουηβ ου οα ηβ ρουΐ ΓοηάΓβ

ΓβίδΟΙΙ.

αναίτιος (ό, ή), αρχ. ίιπίοοοηΐ.

λναχαινίζω , Μ. ίσω, ΓβΓ<ΐΪΓ0 ά>
ηουνοαυ ου α ηοαΓ, Γοηουνοίοι-,

ανακαινισμός (ό) , ΓίίοΙίοϋ άο γο-
ΓϋΐΓβ άΌ ηουνοβυ, Γοηουνοΐο-
ιυβηΐ.

ανακαλώ, Μ. καλέσω , ΓηρροΙβΓ;
§. ΓΟΥΟίμιβΓ. || . ό βασιλεύς άνε-
κάλεσε τό διάταγμα του, Ιο Γυίί
α Γονοα,υό δοη ΟΓάοηηαηοβ.

Ανακαλύπτω, Μ. ύψω, ϋβοουνπΓ,Ι
«ΙοοοΙογ. || . άνακαλύπτειν συνο-
μωσΐαν, (ΙόοοϋνΐΊΓ υιιο οοηδρΐ-
ΓαΙίοη. || . όταν άνεκαλύφθη ή Α-
μερική, ςοαπϋ ΓΑιιιοπςυβ ΓυΙ
«ΙέϋΟυΥοΠο. ||, άνεκάλυψεν ένα
λιμένα, Π Πι Ια Γβοοηηαϊδδαιιοβ
ά'ιιηβ δαίβ.

λνακάλυψις, εως (ή), ΓαοΙίοη (3ο
<1οοουνπΓ, άβοοίοηιβηΐ, άόοου-
νβΓίβ, θ. || . από της άνακαλύ-;
ψεως της άμερικής , άβρπίδ 1«

ΑΝΑ

(ΙέοοιιτβΓίο άυ ηουνβδίι ηιοηάΌ.

Ανάκατα, έπίρ. (χυδ.), ρΗο-πιόΙο.

Ανακατόνω, Μ. ώσω, υ;όΊθΓ, ίηο-
Ιοιι^ογ; ογηΊοπηΜογ ; γοπιοογ:
βγοιιϊΙΙογ, ΙιουΙονοΓδβΓ; οοηΓοη-
ιΐιβ; (χυο.) ίαΓίυυίΙΙοΓ. ||. άνα-
Λτόνω τήν φωτιάν , ΓυιΐΓ^οϋΟΟΓ
(«Ιηπδ Ιο Γου) , Γδε και Σκαλίζω.
|| . ανακατόνω τό σιτάρι γιάνα μη
άνάψη, ΓοπιυοΓ Ιο 1>Ιο , (Ιο ροιίΓ
(]υ'ί1 ώο δ'οοΙιαιιΙΓο. ||. μή άνα-
κατόνης τό άρμάοι, πο ΓοιίΓ^υπ-
ώοζ ροίηΐ ϋΐΐιΐδ ΓϋπηοίΓΟ. ||. τα
χαρτιά 'ςιου μου ζητίΤ, εινε ανα-
κατωμένα μΐταςύττολλών άλλων,
Ιοδ ραρΐοτδ (]ΐΓί! πιο οΌιηαιίίΙο
δοηί ουιιΓοικΙιΐδραπιιΐ Ιιοαυοουρ
ά'-παιο^. ^. (μσ. αύτττθ.) άνακα-
τόνομαι ε•ς ςενας ν,ττοθεσεις δβ
ηιοΙοΓ (Ιοδ (^ΊηιιιιίδοοΓ ο'ίΐινδίοί'
αίΤαίΓΟδ (Ι'αυίΓυί , δ'γ ι'ιι^ογογ
Πΐαΐ 3 ρΓορυδ. ||.δέν άνακατόν;-
ται ε•ς τίζοτϊ, ίΐ ιιο δβ ηιόΐο ιΐο
ΓΙΟϋ. ||. εις όλα άνακατόνεται, Ί\
δβ πΐίΜο (Ιο ΙοιιΙ, ίδε καΐ Χώνω.
§. (καΐ κατ' αλλ. έκδχ.) άνακα-
τόνομαι (νά 'ξϊράσω), ίο οοεογ
πιο δοιιΐίίνο (ηιο Ιιοικίίΐ).

Ανακάτωμα (τό), ΓαοΙίοιι (Ιο ιηύ-
Ιογ (οίο), ιηί\1ίυη, θ. §. Ιιουΐο-
νοΓδοηιοηΙ. ||. ανακάτωμα το^
στομάχου, ιιΐίΐΐ (ΙιουιϋδδοπιοηΙ,
δουΐονοηιοηΐ) (3υ οα;υΓ , ϊδε κα•

| Ναυτία. §. (μτφορ. εις τό ττλΟ/;

Ι ανακατώματα, (Ιβδ ροΐίίοδ ίηΐιί-

I ρυβδ, (1θδ ΐΓϋ03δ50ΓΪ0δ, (Ιο ιιιίο-
ριαοδ. ||. βάλλει ανακατώματα,
ίΐ Γηίΐ ϋοδ ΐΓίΐοαδΗοποδ, ίί ΐΓα-

00880,

Ανακάτωσις ή),= Ανακάτωμα (κυρ.
του στομάχου). ||. φ-'ρει' άνακά-
τωσιν, ίί Γα Η ΙιοηϋΪΓ (ίί δοιιΐονο)
Ιο 0Ο211Γ, ίί οαιίδο οΌδ ηΐίΐυχ ιΐό
οοευΓ.

Ανακατωτουρης, η (ό), κοιν. ό Τα-
ραχοποιός, ΐΓαοαδΜΟΓ, 1)ΓθυΐΙ1οιι,
α^ίίαΙοιίΓ, ΙιουΙο-Γοιι.

Ανακεφαλαιόνω, Μ. ώσω, ΓΟΟαρί-
ΙαΙβΓ, ΓβδιιιυοΓ βη υιι ΙοαΙ.

Ανακεφαλαίωσις, εως (ή), ΓΟΟαρί
Ιιιίαΐίυη, θ. Γβδυηιβ.

Ανάκλησις, εως (ή), ταρρβί; §. ΓΟ
νοοαίίοη, θ.

Ανακλητήριος (ό , ή) , σρχ. - Ανα-|
κλητικός. ||. άνακλητήριον (τό),
εΤδ. τυμπανοκρουσίας, ταρροΐ. ||.
κρούειν (σημαίνειν) τό άνακλητή-
ρ.ον, ΙιαΙΙτβ Ιο ταρροί, Γβρρβ-
Ιογ. §. άνακλητήρια (ενν. γράμ-
ματα), ΙοΙίΓΟδ (Ιο ΓΟΟΓόαοοβ ου
(Ιο ΓαρρβΙ.

Ανακλητικός, ή, όν, ρΓΟρΓο ά Γβρ-
ροΙοΓ, ςνιΐ δβΓΐ ύβ ΓβρρβΙ.

ΑΝΑ

Ανακοινόω χαΐ {μσ. δ και *ύχρ^-
ς-ότ.) Ανακοινοΰμαι, Μ. ώσω, ι^-
σομαι, (Ιοιιηοτ οοηιΐιιαηίοαϋοα
((ίο ςο. α ς.), Γ;ιιγο ρητί , οοηι-
ΗΐυηίςιιΟΓ. |Ι. τώ άνεκοίνωσα τόν
σκο-ςν μου, 30 Ιυί αί οοιηΐϋυηί-
ςαό ιηυα ίιιΐοηΐίοη.

Ανα/.οίνωσις, εως (ή), Γαοΐίοη άβ
οοιηιιΐϋηίηυβΓ (ιΐβ ΓαΪΓβ ραΓί ϋβ}
ψ•. α (}., οοιηηιιιηίοαίίοιι, θ.

Ανακόλουθος (ό , ή), ίοουΙιβΓβηΙ;
ίιΐθοιΐδΐ'ί]ΐιοιι(, δαιίδ δαίΐβ.

Αν;κομιδή (ή), ΐΓΰΠδΙίΐΙίοιΐ (ά'ΐΐο
(οιρδ πιογΙ). ||. κάμνω τήνάνα-
κομιδήν λειψάνου (άγιου) , ΙβνβΓ
υιι οοτρδ δαίυΐ.

Λνακοττή (ή^, Νμ. , ορροδΐΐίοη, θ.

Ανακόπτω, Μ. κόψω, (Νμ.)» ™ν6-
ιπγ (ρατ ορρο8ΪΙίοη, ραΓ Γβςυο-
Ιο οίνίΐο οίο.) οοηΐΓβ υυ ίυ^β-
ιιιοιιΐ, δ'ορρυ^οΓ ά Ι'οιόουΙίοη
((Γΐιη ίίΓΓΟί θΐ('). || . εάν ό άνα-
κί,πτων δέν έμφανιτΟή καΐ αύθις
εν τώ ά>.ροατηρ φ, (δικονμ.), δΐ ]α
ραιίίο ορροδ.ιηΐβ ΓαίΙ (ΙοίαυΙ υ-
ιιο δοοοιυΐβ ίι>ίδ.

Ανακο ρκουδα, έπίρ. (χυδ.) , βη δβ
(οηαηΐ οοΟΓΟίιρί. ||. κάθημαι ά-
νακούρκουδα, δ'αοΟΓΟυρΪΓ.

Ανακουφίζω, Μ. ίσω, δΟυΙα^βΓ,
αΙΙόμοΓ: άόοηαΓρβΓ. ||. άνεκου-
φίσΟη ολίγον ή λύπη μο^, Πΐα
(Ιουΐουτ δ'ο^Ι υυ ρου αΐΐό^όβ.

Ανακούφισις, εως (ή), δθυΐ3^0-
ιιιοιιΐ ; η11ο{ίοιηοηΙ ; αάουοίδδβ-
υιοηΐ; ιΙί•α1ιαΓ§ο.

Ανακουϊο>τός, ή, όν , Γβίονβ Οϊϊ
1)0880; 1)υιιιΙ)ό, ϊδε καΐ Ανάγλυ-
πτος.

Ανακρίνω, Μ. κρίνω (θά), ίηδίΓυί-
γο (οχαυιίυοΓ) υη ρΓοεοδ,ρΓΟΟΟ-
(Ιογ ά υυο ίιιΓοπιιαΙΐοη ου β <1θδ
ίηΓοπιιαΙίοηδ ; ίηΙοΓΓΟ^βΓ. ||. έ-
πι υποθέσεων εγγράφως άνακρινο-
μένων, (δικονμ.), οΌϋδ 1θδ αίΓαί-
ιοδ ςυί δΊηίΓυίδοηΙ ραΓ έοηΐ.

Ανάκρισις,εως (ή), ίΐΐδίΓυΟίΐοη (<Γ
ιιη ρΓΟΟβδ) , θ; (επί ποινικ.) ίη-
ΓοπυαΙίου, θ, ΐυΐοΓΓο^αΙϊοη, 0.
ίηίοΓΓΟ^αΙοίΓβ; βηςυ^Ιο, θ.

Ανακριτής , ου (ό), ]ϋ^β ίηδίΓΐΐ-
οίβυτ ου ϋ'ΊηδίΓυοΙίοη. ||. έν-
ταλμα συλλήψεως εκδοθέν ίπά
του ανακριτού, (δικονμ.), υο Πίαυ-
(ΙαΙ (ΙΉιιιοηοΓ άοοοΓϋέ ραΓ 1β
]ιΐ£0 (Ι'ίιΐδίΓυςΊίοη.

Ανάκτησις, εως (ή) , ΓαοΓίοη άβ
ΓΟΟουνΓβΓυηο οηοδβ ρβΓάυβ (άβ
ΓΟΟοηηυόΓΐΓ, ο!β ΓανοίΓβΙο.)ι Γβ-
οουντβπιβηΐ.

* Ανακτοβούλιον (τό),νλγ., οαυίηβΐ.

Ανάκτορον (τό), (κυρ. εις τό ιτλθ,),

ρηίαίδ (άιι γοϊ).

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΝΑ

λναχτωμαι, Μ. χτήσω (θά),Γ•60«<•
νΐΌΓ (υηβ οΐιοβ* ρβΓίΙυβ), γλϋοϊγ;

ΓβΟΟΟφΙ^ΓΪΓ; Γ6£0£η6Γ.

Ανακωχή (ή) , δϋδρβΠδίοη ά"αΓ-
Π1β5, «πηΐβΐίοβ, Ιϊβνβ, 0.

Αναλαμβάνω, Μ. λάβω, (θά),ρΓβη-
Αγ6 9αΤ 5θί, 56 0η&Γ£6Γ άβ, βη-
1τβρΓβα<ΐΓβ• || . άνέλαβεν αυθόρ-
μητος τήν ύχεράσπισίν μου, ίΐ &
ρήδ πια ύβίβηδβ. ||. αναλαμβά-
νε ίντήνεύθύνην, 05511Π16Γ δ«Γ δθί

1* Γβδροηδαοίΐίΐβ άβ ςο. || . έγώ
τό αναλαμβάνω, ]*βη ίαίδ ΠΜ)η
α&0ΪΓ6. ι) - Έχαναλαμβάνω ,
Γ6ρί6θ<ΐΓ6. Η• αναλαμβάνω τήν
σειράν της ομιλίας, ΓβρΓβηάτβ
1β βΐ <Γηη άΐδΟΟίίΓδ. ||. αναλαμ-
βάνω τάς δυνάμεις μου , Γβρρβη-
ΛΓβ $65 ίΟΓΟβδ (δβδ βδρΗίδ). ||•
(και ούδ. ή ελλ.) αναλαμβάνω ά-
«ό άσθένειαν ή δυοτ^χίαν, Γβίβ-

Υ6Γ (δβ Γβ1βΥ6Γ, ΓβνβηΪΓ, δβ Γ6-

ηκΐΐΓβ) ά'ηηβ ηιαίαάίβ οη <Γυη
ιηαΙΙιβιΐΓ ((Ι'υηβ ρβιΐβ), ΓβΥβηΐΓ
βη (ΓβοοιίΥΓβΓ δα) δαηΐβ, βΛΓβ ου
βηΐΓβτ *η οοηΥαΙβδββηοβ, 56 Γβ-
Ιαηΐίι*, 5β Γ3Υ01Γ, ΓορΓβηάΓβ. ||.
έχαμα εξ μήνας νά αναλάβω, )
αί έΐβ άι ιηοίδ α ηιβ ΓβηιβιΐΓβ
(4 ΓβρΓβηάΓβ). || . δέν -πιστεύω νά
άναλάβφ , }& ηβ €Γθίδ ραβ ςιιϊΐ
«η Γ6ΥΪ6ηΙ.||. άνέλαβεν εντελώς, 1β
Υοίΐ* Ιοα! αίαίΐ ΓβΥβηη (Γβπήδ).
Ι• ί χαΐ νομίζεις ότι θά δυνηθώ
να άναλάβη άχ* αυτήν τήν δυς•υ-
χίαν; ρβηββζ-ΥΟΟδ άοηο ςηΊΙ β1
βη ραίδδβ Γβ)βνβΓ? 3) (εις τόν
«θ. άόρ.) άνελήφθη, (μτφορ.), ε-
γινεν άφαντος, έχάθη βξαφνα, ίΐ
άίδραηιΐ, Π δ'ββϊίρδα.
Ανάλατος, η, ον, ηοη δβΐβ, δαηδ
5βΙ. §. ( συνχδχ. χαΐ τρπ. ) αντί
Ανούσιος, Ανοστος, ίβάβ.
Αναλγησία (ή), αραΐήίβ, θ. ΐΐηραδ-
δίΐηΐίΐβ, θ. ίηδβηδίοίΙΗέ , θ. ίη-
οΌΙβηεβ, θ.
Ανάλγητος (6, ή), ίπιρΛ33ί1)1β, α-
ραΐ&ίφΐβ, ίηάοίβηΐ.
Ανάληψις , εως (ή) , ΟδβοηιρΙίοη,
θ. βδοβηδΐοη, 0. || . (χυρ.) ή— του
Χρίστου, ΓΛ5€βηδίοη (άβ Ν. 5.).
λναλίσχω, Μ. αλώσω, ΟΟΠδΐιπιβΓ;
§. άέρ6θδ«Γ.
Ανάλλαγος, η, ον, (χοιν.), ςηί η'
€δΙ ραβ ηαοίΐΐέ, ςιιί 651 βη άβδ-
Ιιαίήΐΐβ (βη ηέβΐίββ).
Αναλλοίωτος (ό, ή), ςιιι η6 βηαη
£6 ρ• δ, ίιηιηααοΐβ; ίηαΚβΓαηΙβ,
ΪΟΥαΓίαΜβ. || . ( άφ^ρημ. ) τό ά
ναλλοίωτον των άρχων (των φρο-
νημάτων) του, Πηναΐίαοίΐίΐβ άβ
561 ρΗθθίρ65.

Αναλλο*ωτως, έχίρ. <Γαη• ΐύ*Μ

ΑΝΑ

ρ• Ιηιηιηαοΐβ ί ίπιιη«*1>1βα>•α1,

Αναλόγιον (τό),ρυρίΐΓβ (ά'έ^ΐίεβ).

Αναλογία (ή), ΓβρροΠ; ρΐΌροΓίί-
οη, θ. βη&ίθ£ΐ6,θ. οοηνβηβοεβ,
θ. οοηίοΓίηίΙβ, θ. οοΓΓβδροοάβη-
06, θ. ΓβίδΟΠ, θ. ||. χβτ' άναλο-
γίαν, α ρΓοροΓίίοη, 60 ρΓοροτ-
δίοη, 6η Γ&ίδοη; (Αογιχ.) ρ4Γ β-
ηαΐο^ίβ; βηβίο^ίςαεπιεηΐ.

Ανάλογος (ό, ή), οοοΓοπηβ , οοη-
νβηθί)1β; ρι-οροΓίίοηηέ, ρΓοροΓ-
Ιίοηηβΐ, βη&ΐοβηβ. ||. ελαβεν έ-
καστος τό άνάλογόν του, οηβουη
Α βιι βοη Γ&Κ , ιδε χαΐ 'Ετιβάλ-
λον. || . ιδού, 'ιταρε τό άνάλογόν
σου, (6ΐΐ6Ζ, τοί]& νοίΓβ Γ&ίΙ. ||.
-χληρόνει τό άνάλογόν του (εις ϊ-
ρανον), ϊΐ ρ«γβ δα οοΐβ (δα ςιιο-
Ιβ-ραΓί).

Αναλογώ, Μ. ήσω, δΙγο Ληβίο^ηβ
ου ρΓθρθΓΐίοιιηέ(ρΓορθΓΐίοηηβ1,
οοηνεη&Με) α, Ητα βη Γ&ρροΓ(
οιι βη ρΓοροΓίίοη («υοϊγ άβ Γλ-
η&ίοςίβ) &Υ60 , ΓβροηάΓβ α, οογ-
ΓβδροηάΓβ. || . ό χίων ούτος δέν
αναλογεί μέ τόν στυλοβάτην του ,
οεΙΙβ οοΐοηηβ η'βδί ροδ βη ργο-
ροΓίίοη ΛΎβο δοη ρίβάβδίδΐΐ. ||
ή τιμωρία -κρέικι νά άναλογή μέ
τό μέγεθος του εγκλήματος, )β
ύηΑΐίηιβηΙ άοίΐ ΓέροηάΓβ β ]α
^ΓβηάβϋΓ όα οπηιβ. ||. αί έκ
φράσεις του δέν άναλογοΰσι μέ τό
μέγεθος του αντικειμένου, δβδ βχ•
ρΓβδδίουδ ηβ ΓβροηάβηΙ ρ&β &
(ηβ δοηΐ ρ&β βη ΓβρροΓΐ ανββ)
1& ^ΓοηίΙβυΓ άα δυ]βΙ. ||. τό α-
ναλογούν εις έκαστον , ιδε Επι-
βάλλω.

Αναλόγως» έπί£. ά'ηηβ ηΐδηίβΓβ
8η&1ο^α6,ΔρΓοροΓ(ίοη, βη ρι•ο
ροΓίίοη , ρΓοροΓίίοηηβΠοπιβηΙ,
ρΓοροΓίίοηηβηιβηΙ , ρΓοροΓίίοη
(ΙοηΙβ ρΓοροΓίίοη) β&Γάέβ; βη
Γ&ίδοη άβ.

Ανάλυσις, εως (ή), άίδδοΐυΐίοη, θ.
§. &η&1νδβ, θ. άέβοπιροδίΐίοη,
θ. || . ή άνάλυσις εΤνε τό άντίθε-
τον της συνθέσεως, Γδηβίγδβ βδΐ
Γορροδβ <3β Ια δγηΐήέδβ. ||. δΓ
αναλύσεως (ή) κατ' άνάλυσιν , ?-
δε Αναλυτικώς.

Αναλυτικός, ή, ήν, ΓέβοΙηΙίΓ,-ίνβ;
αηαΐνΐίςυβ.

Αναλυτικώς, έπί^. ραΓ αηαΐνδβ,
ραΓ νοίβ (Γαηαΐγββ, αηαΐνΐίαιιβ-
πιβηΐ.

Αναλύω, Μ. λύσω, (ΙέΐΓβηΐρβΓ,άβ-
ΙαγβΓ, ϊδε καΐ Α\>όνω. §. (μτφορ.]
ΓβδΟυάΓβ. 8• *1&1Υ56Γ, ^ΙΓβ 1

αηαΐτδβ <1β. 8• (ψ™- ή Χ.ημ•)^6-
ςοηιροδαΓ; (ιδίως επί μετάλλ.)

ΑΝΑ

23

Α>οάτ6. || . (αύτκθ.) όταν τό μέ-
ταλλον άρχίζ^ νά άναλύη, ςααηά
1β ηιβίαΐ βη(Γ6βη ίυβίοη.

Αναλφάβητος (ό, ή), φΐί ηβ βαίΐ
ηί Α ηι Β; ί^ηΟΓβηΙ.

Ανάλωσις, εως (ή) , ΟΟηβΟΠίΐηαΐί-
οη, θ. άβρβηδβ, θ.

Αναλωτικός, ή, όν, <ριί α Ια ρΓΟ-
ρπβΐβ άβ οοηδοπιβΓ.

Ανάλωτος (ό,ή), άηρΓέηαοΙβ, ίη-
βχρυ^ηαοΐβ.

Αναμαλλιάρης, α, ικον, έβηβΥβΙό.

Αναμάρτητος (ό, ή), ίηίαίΙΗοΙβ;
(θλγ.) ίηιρβββαΜβ. ||. ουδείς ά-
ναμβρτητος , ίΐ η γ Λ ροίηΐ ά*
ηοηιηιβ ίπιρβοβαηΐβ. ||. (άφ^ρημ.)
τό άναμβρτητον, Ππιρβοοαηίΐίΐέ.

λναμασσώ, Μ. ήσω, ΓβπιαβηβΓ. .

Ανάμεσα, έπψ. α ΙΓαΥβΓδ, αη ΙΓ«-
ΥβΓδ.

Αναμεταξύ, έ*ί£. ϊδε Μεταξύ. ||.
αναμεταξύ μας, (φρσ. όταν θέλω-
μεν νά φυλαχθη μυστικόν τό λε-
γόμενον), (δοϋ άί(, οβία δοίΐ άΜΐ)
βηΐΓβ ηοηδ, άβ Υοηβ α ηιοί.

Αναμμα (τό), ΓαβΙίοη (ΓαΝιιηιβτ.

Αναμμένος, η, ον, πθ. χρκ. τής
μτχ. του Ανάτιτω, αΐΐυηΐβ, -έβ.
§. αΓάβηΙ. || . κάρβουνα αναμμέ-
να, άβδ βηαΓΟοηδ ατάβοΐβ.

Ανάμνησις, εως (ή), ΓβπάηίδΟβη-
οβ, θ. ΓβδδοηνβηΐΓ.

Αναμορφόνω, Μ. ώσω, ΓοΓΠίβΓ (1β
ηουνββυ, ΓβίοΓηιβΓ.

Αναμόρφωσις, εως (ή), ΓαβΙίοη άβ
ΓβΓοΓωβΓ, ΓβΓοΓπιαΙίοη, θ. ΓβΓοΓ-
ηιβ, θ.

Α ν αμόρφωτης, ου (ό), ΓέίΟΓΠίαΙβίΐΓ,
-Ιήοβ.

Αναμφίβολος (ό, ή), άοηΐ οη ηβ
ρβαΐ άοαΙβΓ, ίηάαΙ)ίΙαο1β.

Αναμφιβόλως, έπί^. βαηδ άοιιΐβ,
ηοΓδ άβ άουΐβ , ίηάιιοίΙαΜβ-
ηιβηΐ; ίηΓαΠΙίηΙβηιβηΙ.

Αναμφισβήτητος (ό, ή) , ςηΐ Π6
δουηΊτβ ροίηΐ άβ άίΓβοηΗό, ίη-
οοηΐβδίαοΐβί ίηοοηΐβδίέ; ίηάηΜ-
ΙαΜβ.

Ανανδρία (ή), ΙέοηβΙέ, θ. ροΐΐοη-
ηβηβ, θ. (χυδ.)οοιιαΓ(ϋδβ, θ.οα-
βηαΓάίδβ, θ.

Ανανδρο; (ό, ή), Ιέοηβ , ροΙίΓΟη,
(χυδ.) οουβΓά, οβ^ηαΓά.

Ανάνδρως, έπψ. 1αοηβπιβηΙ,(χυδ.)
βοιΐθΓθ*βιηβηΙ.

Ανανιόνω, Μ. ώσω, ΓβηοηΥβΙβΓ;
Γ&ίβυηΐΓ, || . άνανεοΰμβι τήν φι-
λίαν (τήν συμμαχίαν κτλ.) μετά
τίνος, ΓβηοηβΓ αήιίΐίό (αΐΐίαηοβ)
ανβο ο;.

(λνάνευσις, εως (ή), άρχ. Γβίαδ.^

ΐΑνανεύω, Μ. νεύσω, (βρχ.) ηίβΓ

Ι (χυρ,βηΐβναηΐΐ• Ιόιο), ?οΓυ5οτ,

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ£Ϊ€

Η

ΑΝΑ

ΑΝΑ

ΑΝΑ

Λνανίωσίζ, «*< (η), ΓθΐΐΟΐΐΥβΙΙβ-
ιηβηΐ; (Ν>.) ηονβΐίυη.

Αναντίρρητος (6, ή), ίΐοηΐ οη η'η
ηβη α ΓΟίΙΐίο (α οουΐΓβύίΓΟ, β
ΓορΙίςυοΓ), ςυί υο δουηΊ-β ροίυΐ
(Ια Γβρίίςϋβ, ίηοοη^βδίαΜο, ίιι-
νΐηοίΜο.

αναντιρρήτως, έττίρ. 53Π9 ΟΟΐΐΐΓβ-
άίΐ, δ«η5 Γορίίςυο, ίυοοηίοδία-
υίοπιοηΐ, ίηνίϋθί1>ΙεηίΐβοΙ

^ναξ, αχτος (6), αρχ., ό Βασιλεύς.

Αναξιοπαθώ, Μ. ήσω, δουΠτΪΓ ίη-
«Ιϊ^ηοιιιοπΐ (δαιίδ ί'ανοΐΓ ηιοΓίΙό).

ανάξιος, α, ον, ίοάί^ηο. §. ίηοα-|
ρα1)1β. || . είνε πάντη ( παντάπα-
σιν) ανάξιος, ί] εδί ΙυυΙ α ΓαίΙ
ίπϋθραβίο. || . εινε ανάξιος, (ΓθδΙ
υη ραυνΓβ ηοπιηιο. ||. έφάνη α-
νάξιος ττ,ς πατρίδος, ίΐ δ άόηιό
Πΐό ά<5 Ια ραίιίο. || . πράττει ά
νάξια εαυτού (του γένους, τοΰ έπ
αγγέλματος του ), ίΐ (ΙοΊηοηΐΗ
δοη οαταοίοτο (δα υαίδδαιιοο, δα
ρΓοΓοδδίοιι).

λναξιότης, ητος (ή), ίυάΊβηΜ, 0.
§. ίηοαραοίΐό, θ.

λναξίως, έπίρ. ίηϋΊ^ηβηιεηΙ, <Γυ-
ηβ ηιαυίοτο ίπάί^ηβ υυ ηοιι ηιό
Πΐέο. ||. έκο'.νώνησε (των θείων
μυστηρίων) άναξίως, ΟυηΐηΐυυίοΓ

2\νάπαλιν, έπί£. (αρχ.), εή δΟΐΐδ

€0θΐΓβίΓ6 (ΐΠΥΟΓδΟ), 811 ΓΟΟΟυΓδ;

§. (Λτν.) νίοο ΥΟΓδίΙ. || . (συνήθ.
ένάρθρ.) τό άνάπαλιν, ΓίηνεΓδΟ.

1| . έκαμε τό άνάπαλιν, ίΐ α ΓαίΙ
ΓίηνοΓδβ. ||. ή γυνή πρέπει νά
{νε πιστή εις τον άνδρα της καΐ
τό άνάπαλιν, ίΐ ΓαυΙ ςιΓυηβ Γοηι-
ηιβ δοίΐ Πάο,ΐο α δοη πιαη οΐ ι•έ-
οίρι-οςυεπιευΐ (εΐ νίοο νοΓδά).
αναπαλλοτρίωτος (ό, ή), ίηαΐίοηα

πι£. οοηιιηοιίεπκυΐ, α Γβίδε, ϊ-
δε καΐ Ανεσις.
Αναπαύω, Μ. παύσω, ΓβίΓΟ ΓΟρο-
δΟΓ. ρΓΟΟϋΓΟΓ άυ Γοροδ. ||. (μσ.
αύτπθ.) ρΓοπϋτε άυ Γοροδ , γο-

ρΟδΟΓ, δΟ ΓΟρΟδΟΓ, δΟ ϊΐόΙαδδΟΓ.

|| . άναπαυ6ητε ολίγον , ριτηοζ
(ϋοηυοζ ηυιΐδ) υη ρου α* β Γοροδ.
§. (μτφορ.) αναπαύω την συνεί-
δησίν μου, ηιοΙΙγο δα οοιίδοίοιι-
ιο ου ρ.ιίχ, αοςυίΙΙοΓ δη οοηδοί-
01)00. || . γιάνα ανάπαυση την
συνείδησίν του, α ΓαοαΛίΗ (ροιίΓ
Γαθ(|υίΙ) ιίο δα ουιΐδποηοο. || ό
θεός άναπαύ-αι τον (?) άναπαύ-
σαι τήν '^υ/ήν του, ϋίοιι νοιιίΐΐο
ανοΪΓ δυη αυιο , Οίου Ιιιί Γηπ-ο
ράιχ.

Λναπετάννυμι, Μ. πετάσω, (αρ/.Λ
(ΙόρΙοΥΟΓ. || . άνεπέτασε την ση-
μαίαν, Π (ΙορΙονα Γόίειι&ιπί. ||.
μέ άναπεπταμίνας σημαίας, ου- 1
δοίμιιοδ ϋόρίονόοδ. ;

Ανάπηρο; (ό , ή), αρχ., ΟδίΓορίό :
ΐηιροίοιιΐ.

Αναπλέω, Μ. πλεύσω, ΓΟΐυοηΙΟΓ
(αη Ποιινο): αΙΙοΓ α ιηουΐ.

Αναπληρόνω , Μ. ώσω, ΓβηιρΙΪΓ;
οοιηρΙοΙΟΓ , δυρρΙόοΓ ; τοιηρία-
οογ: οοπιΜογ, ΓορηΓΟΓ. ||. άνα-
πληρώ τό έλλειπον (λογαριασμού
κτλ.), οοπιοΙογ 1β (Ιόΐΐοίΐ. ||. ά-
ναζληρώ χωρίον (έσφαλμένον) αρ-
χαίου συγγραφέως, ΓΟίαυΙΪΓ (ιοδ-
ΙίΙυβΓ) υα ρηδδα^ο άβ ηυοΐςιιο
αυίοιίΓ αηοίοη. |{. ό άναπληοών
τον τρόεδρον (απόντα) δικαστής,
1β ίυ^ο ςαί Γοιυρίαοβ 1β ρΓΟδί-
(ΙοηΙ.

Ανα-λ/ρωσ-ς, εως (ή\ ΓίίοΙίοη (Ιο
οοηιρΙιΊοΓ (ιίο δυρρΙόοΓ οίο.
Γοηιρίαοοηιοηΐ.

Αναπλτρωτιχδ; ή, δν, ςυ! δΟΓΐ ά

Ιαυχ δοηΐ ίυ«1ίόηα1)1οδ. ||. (άφη-

ρημ.) τό άναπαλλοτρίωτον των Ι ,.

του ς-έμματος κτημάτων, Γίηαΐίό- να1Γν&ω^ 4

. ιι. τα προικώα κτήματα ε'ϊ- .' ' '. ' ,' . -

νε αναπαλλοτρίωτα, Ιοδϊ,ίοηδάο- *»ΡΡ^ ^ΡΡίοπιουΙαίΓο: δυρ-

χ δοηΐ ίη«1ίόη«Μοδ. II. ίάΒΤ- Ρ εαη.1• Ν• "*»™Κ «ναπΛηρωτι-

κυς, }ΐ\%£ δαρρίοαυί.

εύσω, ρΓοιίίΐΓθ υα-

Γ0ηη0β " Η Αναπνοή (η), ΓΟδρίΓαίιοη, θ. Ιια

Ανάπαυσις, εως (ή), ΓΟρΟδ, Γθ1έ-|
οήβ, άόΐαδδοπιοηΐ; οοηιιυυίϋΐέ,
0. βίδβ, θ. || . ή νύξ εινε καιρός
αναπαύσεως, Ια ηυίΐ εδί 1β Ιοηιρδ
<1υ Γβροδ. || . ή Κυριακή εΤνε ή-

{ίΑΒΟϋΟ. || . γιρισέ το ανάποδα,
ΙυυΓυοζ-Ιο οιι δβυδ ίην©Γ§β. ||. έ-
φόρ:σ£ τό 'σκιάδι της άνάχοδι
(τό οπίσω εμπρός), οΐΐο β ϊηϊδ δυη
ϋυηυοΐ δοηδ ιΐονβυΐ άοΓΠΟΓβ. §.
(καΐ μτφορ.) το έπτρε (τό έςέλα-
6εν) ανάποδα, ί] Ιο ρηΐ * εοη-
Ιτο-δουδ (α τουουΓδ, ά οοηίο-
-ρ<^1, ά Γθ1)Γουδ«ο-ρυί1, α ^3υ-
ι•Ηο, ιίο ΐΓανοΐδ, <1υ υιαυναίδοό-
Ιό;7 ίΐ Γα ηιαΐ ρΓίδ.

Λναπόδεικτος (δ, ή), ψύ η'βδί ρβ^
ου ώο δαιίΓαΐΙ ύΐΓβ (ΙόιυυηίΓΟ,
ί>αηδ ρΓοπνοδ.

Αναποδιά (ή), κοιν. ή Παραξενιά,
ΙιιιηιοϋΓ ΓβοουΓδο, 6. ΐΓανοΓδ (<Γ

Ο^ρΓΪΙ).

Λναποοίζω, Μ. ίσω, ΓΟνοΐΐΐΓ δϋί
δοδ ραδ; ΓοΙτομΓαιΙοΓ.

Αναποδισις, εως (ή), Γ «Οΐίοιΐ άο
ΓονοιιίΓ δυΓ δθδ ραδ; Γ0ΐΓθ£Γ3(1α-
Ιΐυη, 0.

Αναποδογυρίζω, Μ. ίσω, κοιν. αντί
Ανατρέπω, ΓΟΠΥΟΓδΟΓ, ΟΙι)1ηι(ΟΓ,
«•Ιο. '

Αναποδογ.ρισμα (τό),κοιν. ή Ανα-
τροπή, ΓοηνοΓίϊβιηουΙ.

Ανάποδος, η, ον, ςυί €δΙ 8 ΓβΠ-
νοίδ (α Γθί)θυΓ5, 8 οοηΐΓβ δοη»
Οΐϋ.). ||. ή ανάποδη (ένν. μεριά)
πανιοϋ κτλ., ΓοηνοΓδ, 1β οό16 <1ο
ΓοηΥΟΓδ, Ιο ηιαυναίδ δεοδ. ι)
(μτφορ.) ό Λιετραμμένος καΐ Πα-
ράξενος, Γ0ΥΛϋη0, Γθ1)ΟϋΓδ, οίο.

Αναπόλησις, εως (ή), ΓβΟΐίοη άβ
ΓορβδδΟΓ (Ιαυδ δοηββρπΐ (<1ο δβ
ΓΟδδοηνοηίΓ).

Αναπολόγητος, ος και (κοιν.) η, ον,
ηυί ηο ρουΐ ^Ιγο ]ϋδ1ίύβ. \\. ε-
μεινεν αναπολόγητος, ίΐ άοΐυου-
τα ουηίυυίΐυ (δαηδ Γορίίςυο). ||.
τον έκαμε νά μείν^ αναπολόγη-
τος, ίΐ Ιο ροιίδδα 8 1>ουΙ, ίΐ 1β
ϋαΙΙίΙ ου πιίηο,ίΐ Γβ οοηΓοηάυ.

Αναπολώ, Μ. ήσω, ΓοραδδΟΓ (Γθυ-
1οι) (Ιαιίδ δοη οδρηΐ; δβ Γβρρβ-
Ιογ.

Αναπόσπαστος (6, ή), <|υί Π6 δβυ-

μερα αναπαύσεως, ίβ (Ιΐηίθηοηο

Γαΐΐ ^ΐΓβ αΓΓαοηβ (ιΐόΐβοΐιό).
Ιοίηο, θ. || . έπιάσΟη ή αναπνοή! Α ναποσπάστως, έπίρ. άβ ΠΐβιηίόΓβ
του, ι] βδΐ (ίΐ δο πιίΐ) ηοΓδάΙια-] ά ηο ρουΥΟΪΓ όΐΓβ 8ΓΤ8θΙι^ {άέ-

Ιαοηέ).
Αναποφάσιστος (ό,ή), νλγ.,ΪΓΓόδΟ-
Ιυ, ίυιΐβοίδ, ϊιιϋοΐοΓΠιϊηό. ||. εΐ-
νε πάντοτε αναποφάσιστος, ίΐ βδΐ
Ιου,)(ΗΐΓδ (Ιαηδ ΓίΓΓόδοΙυΙίαη. ||.

Ιοϊβο, ίΐ ροΓίΙίΙ ήαΐοίηβ. ||. μέ-
χρι τελευταίας μου αναπνοής, ]υδ-
ςυ'ά ηιοη (ΙοΓηίοΓ δουρίτ. ||. ή
άδηλος αναπνοή, Ια ΐΓαηδρίιτα-

Ιίου ίηδοπδίυΐο. - .ν^^„«4ι^ „»Μβ « *» »^^1ΪΛ..^»Λ. ,,.

#δΙ υη ίθ« ά€ Γβροδ. |). (καΐ μτ- Αναπόβλητος (ό, ή), ίηβΐϊΐίδδίυΐο (άβΤιρηα.) τό άναπο:;άσιστον, Γ
φορ.) υπέρ αναπαύσεως τής ψυ- (χυ?. βλγ>;β ΐΓΓόδοίυΙίοη, θ. Γίηίόοίδίοιΐ, 0.

//ης του (δεινός), ρουΓ Ιο Γβροδ
ιΐβ ΓΑηιβ ά'(υη Ιοί)
Αναπαυτικός, ή, όν, ρΓΟρΓβ 8 άέ-
ΙαδδβΓ, οουιπιοίΐβ, βΐδό. ||. (τό οοηΐίο-ροίΐ , ά το1)Γουδδο-ροί1; Αναποφεύχτως, έπί^. ίηάίδρεηΜί-
πλθ. ούδ.) Αναπαυτικά , «ντί έ- άυ ιυαυΥαίδ οόΐό; & ΙτανβΓδ, α' ϋΐοηιοηΐ.

Ανάποδα, έπίρ. 8 δβηδ ίηνοΓδβ, α
ΓοηνβΓδ, 8 οοηίΓο-δβηδ, ά Γβ-
1>ουΓδ, δοηδ (ΙοΥηηΙ οΌγγιογο , ά

ΓΐικΙόΙΟΓηιίηαΙίοη, θ.

Αναπόφευκτος, ος καΙ(κοιν.)η, ον,

ίυα'ίδροηδαοΐο, Γδε χαΐ Λοευχτος.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ£Ϊ€

ΑΝΑ

Χνα»τ«ρονω, Μ. άσο, (μτφορ.), Γβ-
18*«Γ 1« €ΟΟΓ8£6 { 1β8 βδρβΓβΟ-

063) (Ιβ ς., ΓένβίΠβΓ.

ΑναίΓΓυξχς, εως (ή), άβΥβΙορρβ-
αιβαΐ, βιρΙίΰΑΐίοο, 0. έοΐαίτοίδ-
δβιηφοί.

Ανα-χτύσσω, Μ. πτύξω, άβΥβΙορ-

ι ρβΓ , έοΙιίτοίΓ , βχρΙίιμιβΓ ; άβ-
ρΐ07«Γ•

λνάχτω, Μ. άψω, «ΙΙιυαιβΓ. ||. (ά-
μτβτ. αχιττά.) ρτβαάτβ Γβα, (χαΐ
άχλ.) ρηηάκ, 8*8ΐ1οαΐ6Γ. ||. ά-
ναψα ( δέν άναψεν) 4ή υσχα, Γβ-
ΙΒΟΓ06 Α ρΠ9 (θ'β ρ83 ρΗδ). ||.
αναψεν ή γωνιά, 1β Γβυ ρπΐ & ]8
ΟΟβιοΪΒββ. $. (χαΐ μτφορ.) 6 πό-
λεμος άναψεν άπ' ολα τά μέρη,
Ια βοβττβ 8'*11ααΐ8 <1β (οαΐβδ

Ρ&Γ15.

Αναρθρος (ό, ή), ΗΜΓΐίοΐΐΙβ.
Ανάρβρως, έπί£. (γρμτ.)> 8ιιη9 •Γ"

αναρίθμητος (δ, ή), 8803 ΟΟΒΙΟΓβ,
φό 634 δβοδ ηοπι1>Γ6 , ίηηοπι-
]>Γ8ΐ>1β; ίηοβίοιιΐβοΐβ; ίηιηιβοδβ.
|. ίγει αναρίθμητα πλούτη (χρή-
ματα) 9 ίΐ Α 465 ΙΉΔ68&6& ΪΛ-
Π16Ι1568.

Αναρμόδιος (δ,ή), οοο οοαιρβίβοί,
ΠΐϋΟΠίρύΙβαΙ. ||. εΓνε πάντη α-
ναρμόδιος ιερός λύσιν του ζητή-
ματος τούτου, Π ο'βδί ρ88 οοιη-
ρβίβηΐ ρ•ιιτ οβίΐβ αιιβδίίοο, εβί-
Ιβ ςιιβδϋοη ββΐ ΙουΙ 8 ίαϋ 1κο?3
άβ δα οοιηρβίβαββ.

ΧναρμοοΊότης, ητος (ή), ΙΟΟΟΙΟ-
ρβίβοοβ, θ.

Ανάρμοστος (6, ή), φΰ ο'ββΐ ρβδ

ν1»6ο-*6&οΐ ( βοηνβοβοΐβ) , άίβ-
οοητβαβιιΐ , ιμΙ &β«ηΙ; άίδοοι--
άβοΐ. $. άέτΜδοποΑΟΐβ. §. (έτεί
καιροί) ιοάυ.

λναρχάζ>> Μ. άσω, (αρχ.), «οΐβ-
τβΓ, βαιροπβτ (βΥβο Υίοΐβοοβ).

Ανάρπαστος (ό, ή), αρχ., βοΙβΥέ,
αηρςτίέ.

Αναφχίζω, Μ. Ισω, (αρχ.), Γ•θί-
π»€Γ (Γ&11αηι«Γ , ηνϊνβΓ) 1β Γβα
(χαΐ μτφορ.) 1β £αβΐτβ (1β 00α<
Τ8£6 άβ ς.) β4θ; ΓέΤβίΠβΓ, Γβδ-
8θ5€ϋβΓ. )|. άνε#ιπίσ0η τό μΤ
οος, Ια ηβίοβ 6β ΓβΥβΗίΑ (β'ββΐ
ητίτέβ βίο).

Αναφχώμαι (χ. Μ.) , ^Ηπίρβτ
$Γ8ΥΙΓ.

Ανά^ωσΊζ, εως, (ή), ΓβΟΟΟΤΓβΟΙβΟί
(ΓτΙβϋϋδββΟΙβΟί) άβ 1β 88θ4έ ,

οβΜΥ&Ιββέβοββ , β. ||. εΤνε (ευρί-
σκεται) είς ανά$ωσ«ν, Η 681 οοο
^«1«60βο( , Η 69( (ίΐ βηΐΓβ) βη

τ«ΒΤΑΐ€β€«οοβ, Γδβ χαΐ λναλαμ

β*ν*.

ΑΝΑ.

λναρχιχός, ή , 6ν, βηβΓθ1ϋφΐ€.

Αναρχος (6, ή), Μοβ οοπιιηβηοβ'

ωβηΐ.
λναααίνω, Μ. ανασάνω (Θά),χοιν

αντί λναιινέω.
λνάαασμα (το) χαΐ
Ανασασμός (ό) , χοιν. ή λναιτνοή
Ανασηχονω, Μ. ώσω, βοοΙβνβΓ. ||

άνασηχόνω τό φόρβμά μου, ΐΓΟίιβ-

8€Γ (ΓβΐΓ0υ5δ€Γ, ΓβΙβΥβΓ) 94 ΓΟ-
1)β. || . (μσ. αύτκθ.) άνασηχόνο-
μαι, Ββ ΙΏ6((Γ6 8ϋΓ 90Π δέαηΐ.
Ανασήχωμα (τό), Γδοΐίοη άβ 5θυ•

ΙβΥβΓ (<1β ΓβΙβΥβΓ βΙΟ), ΓβίΓΟϋδ-

86111601.
λνασηχωτός , ή, όν , - Αναχουφω-

τός.
Ανασχάχτω, Μ. σχάψω, ΓοώΙΙβΓ,

ίβίΓβ <168 ίοαίΐΐβδ.
Ανασχαφή (ή), ίοΐΐίΐΐβ, •. 6X08 ΥΛ-

Ιΐοη, 0.
Ανάσκελα, έπψ. 8αΓ 1β <1θ8, 4 Γ

60Υ6Γ8, λ 1& ΓβηΥ6Γ86.
Ανασκευάζω, Μ. άσω, Γ^ΓυΙβΓ.
Ανασχβυή (ή), τέίιιΐβΐίοη, 0. οοη-

ίΊι(8ΐίοη, θ.
Ανασχίρτησις, ιως (ή), |Γ6888Ϊ116-

ωβιιΐ.
λνασχφτω, Η. ήσω, Ιγ683&Ϊ1Ηγ.
Ανασχολοκίζω, Μ. ίσω , (άρχ.) ,

6Πΐρβΐ€Γ.
Ανασχολοχισμός(ό),Γαο(ίθΙ1 ά'βπΐ-

Ρ&16Γ, βιηρθίθπιβηΐ.
Ανασχουμιτόνω, Μ. ώσω, ΓβίΓΟίΐδ-

86Γ (ΓβΙβΥβΓ) 168 πι&ηοηβδ <Γιιη

η&1)ίΙ. || . (μσ. αύτοιτθ.) ΓβίΓΟίΐδ-

86Γ (ΓβΐβΥ6Γ) 368 ΠΙβηΟΟβδ , 86

ΓβίΓουδδβΓ. §. (συΥκίχ.) 8β (Ιίδ-

ρΟδβΓ (Λ £&ΪΓ6 ςθ.), 81^Ιΐίδ6Γ δ6δ

οουίβηαι ( ιεαροιμ. ), βηΐΓβρΓβη-
(1γ6.

λνασχουμιτωμα (τό) , Γ6(Τ0ΐΐδδ6•
ιηβοί άββ ηι&ηοηβδ.

Ανασσα, ης (ή), θ.του Αναξ,• Βα-
σίλισσα.

Ανασταλτικός, ή, όν, (Νμ.), φΐί &
1& ίοΓΟβ άβ δυβρβηάΓβ, δυδρβη-
3ΪΓ. ί) (ίατρ.)8η&δΙαΗΐςυο.

Αναστάσιμος (ό, ή), ςυί οοηοβΓΠβ
1β ΓέδαΓβοΙίοη ((1β Ιβδυδ ΟτΐδΙ).

Ανάς-ασις, εως (ή), ΓέδυΓβοΙίοη, θ,

Αναστατόνω, Μ. ώσω, πιβΙΐΓβ 860δ
ά688ΐΐδ άβδδουδ, 1>ουΐ6Υ6Γδ6Γ,

ά6ΥΑ8(6Γ•

Ανάστατος (6, ή) , ΠΗδ δβοδ άβδ-

δαβ άβδδουδ; ΓΑΥ&^έ, άέΥ&8(6,

1)0υΐ6Υ6Γδέ.

Άναστάτωσις, εως (ή), Γαοΐίοη άβ

ΠΙβΙΐΓβ 8608 (ΙβδδΟδ (ΙβδδΟϋδ,
Βθυ1βΥ6Γδ6016θ(, <1έΥ8δΙ&ΙΪ0Ο,θ.
Γβνβ^β.

Αναστέλλω, Μ. στείλω (0ά), αρχ.,
80βρ60€ΐΓ6 ; Γ61601Γ , ΓβρΠΟΚΓ ,

ΑΝΑ

25

Αναστέναγμα (τό), ΓλΟΐΙοη άβ

80θρΪΓ6Γ.

Αναστεναγμός (ό), κοιν. ό Στεναγ-
μός, δΟυρίΓ, ^60088601604.

Αναστενάζω, Μ. άξω, κοιν. αντί
Στενάζω, δουρίΓβΓ, &πύτ.

Ανάστημα (τό), 1αΐ1ΐ6,θ. 8ΐ*ΙΐΐΓ6,
0. || . ίχει καλόν ανάστημα, ίΐ 8
18 (ΐΐ 691 άβ) Ιΐίΐΐβ ΟίβΟ ΡΓ186,
ίΐ 681 οίβο ρπδ άβ 68 Ι8ί11β. ||.
Τιτχος μετρίου αναστήματος, 11Π
β06Υ&1 βοίΓβ άβιιι ΙλίΙΙβΒ.

Αναστήνω (κοιν. αντί Ανίστημι),
Μ. στήσω, ίβΙΓβ ΓβΥΙΥΓβ, Γ68808-
οίΙβΓ. ||. τό ίατρικόν τοΰτο τόν
άνέστησε, 06Γ6θΐ6ά6Γ8 Γ68808-
Οϋέ. || . (καΐ αύτι:0.) όλοι οι Αν-
θρωποι θ' αναστηθούν είς τήν δε»-
τέραν χαρουσίαν, Ιοιιδ Ιβδ ΔΟΠ1-
Πΐβδ Γβ83ϋδθίΙβΓθθΙ ΑΟ άβΓΟΙβΓ

ίυ^βωβηΐ.

Αναστολή (ή), ΓαοΙϊοο άβ βοδρβη-
άΓβ βίο , (ιόιαιτ. Νμ.) 8118060*
βίοο. 0; ΓβΙβαΙίοο.

Αναστροφή (ή) , σχήμα γρμτ. χαΐ

ίτρ.,ίθΥ6Γ810Ο, 0.«Ο8βΐΓθρθβ,0.

λνασυρτϊιρι (τό) , άγγ. , Υ886 8 ρώ-

36Γ, 56311.

Ανασύρω, Μ. σύρω (0ά) , ΙίτβΓ άβ
Γββο (ά'αο ροίΐβ), ροίδβΓ.

Ανατέλλω, Μ. τείλω (0ά),δ6ΠΙθη-
ΙΓ6Γ (ρβΓθΙΙΤβ) βΟΓ ΓηΟΠδΟΟ, 8β

ΙβνβΓ. || . ανατέλλοντος του ηλίου,
8ο ΙβΥβΓ άα δοΐβίΐ.
Ανατέμνω, Μ. τέμω (Θά), ί81Γ6 18
άΐδδββίίοο ( ά-υο οοΓρβ) , άίΒββ-

φΙβΓ.

Ανατοκίζω, Μ. (σω , ρΓβοάΓβ 168
ίοΐέι-ύΐδ άβδ ιοίέϋέΐδ.

Ανατοκισμός (ό), ίοΙέΓ6ΐδ ά«8 Ιη-
%έτΗ$, βηΑΐοοίδΠίβ.

Ανατολή (ή), ΙβΥβΓ (άο βθ1βί1).8;
(συνκδχ.) 1β ΙβΥβοΙ, ΓοπβοΙ, 1
βδΐ. || . '-κρός ανατολάς, 8α ΙβΥβηΙ,
8 ΓοπβηΙ. || . §• ^όέμχόριοντής
Ανατολής, 1β οοιοοιβΓΟθ άο Ι-β-

Υ8θΙ. .

Ανατολικός, ή, όν, φΐί 631 ά«10-
ΓίβοΙ οα 8 ΓΟΓΪβοΙ, 0Π6Ο481. || .
δνεμος, ανατολικός , ΥβοΙ ά'ββί.
|| . αϊ άνατολικαΐ Ινδίαι, 168 Ιο-
άβδ ΟΓίβοΙδΙββ. ||. (τό πλ•. οΟδ.)
Ανατολικά, έπί^. αντί Προς ανα-
τολάς, ΥβΓβΓοτίβοΐ.

Ανατομή (ή), ΓβοΙίοο άβ άΐ886-
φΙβΓ, άΙδδββίίΟΟ, 8. βΟβΙΟΟ»6, 0.

Ανατομία (ή), βοβίοπίίβ, 0.

Ανατομικός ή, όν, φΓι οοοΟβΓΟ*
(ςυί δβ ΓβρρΟΓίβ β) Γ8θβ1οοιίθ,
&ηβΙοοιί(]υβ.

Ανατομικώς, 1*%. 808ΐ0ΙΟ1φ16-
οιβο(.

Ανατόμος (ό), 8θ8(0Πΐΐ8ΐ6.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

26

ΑΝΑ

ΑΝΑ

ΑΝΔ

Χνατρηττικός, ή, όν, φαί 6βΓΐ β
ΓβηνβΓδβΓ βίο.,άβδίΓυβΗΓ, δϋΒ-
τβΓδΐΓ;(Νμ.)ρβΓβηιρΙοίΓβ. ||.εν-
στασις ανατρεπτική , (δικονμ.) ,

βΧββρίΐοη ρ©ΓΟΠΐρΙϋΪΓΟ.

λνατρέπω, Μ. τρέψω, ΙουΓηβΓ δβηδ
άβδδαδ άβδδουδ, ιβηΥβΓδβΓ, οαΐ-
1)υΙβΓ ; άβίΓυΐΓβ , ίηΙβΓνβιΊίι• ,
δυΟΥΟΓίΪΓ, 1)βυΙβΥ0Γ«βΓ ; (έττΐ
■πλοίων) βηανίΓθΤ. (έπι ©χημ.)
νβΓδβΓ. §. (μτφορ.) ΓβΓαΙβτ; (1ό-
βΟηϋβΓίβΓ. §. (Νμ.) ρβπηιβι•. || .
ανατρέπω (αναιρώ) επιχείρημα τι
4κ θεμελίων, 1>αΙΐΓ6 6η Γαίηε ιιη
ΓαίδοηηβηιβηΙ. ||. άνέτρεψεν όλα
του τα σχέδια, ίΐ άβίΓηίδϊΙ Ιοιίδ
δβδ ρπ)]είδ, ίΐ α άβι-αηςβ δ€δ
ΦαΙΙβηβδ (παροιμ.), Π Ιοί γοπι-

ρίΐ ΙΟυΙβδ δβδ ΠΊΟδϋΓΟδ. ||. (καΐ
πθ.) ή λέμβος ανετράπη, Ια 1)3Γ-
ςυβ βΙιανΪΓα. ||. ανετράπη τό ό-
χημα, Ια νοίΙϋΓβ >ΌΓϊ>β.

ανατρέφω, Μ. θρέψω, βΙβΥβΓ.

λνατρίχω, Μ. τρέςω ή δράμω(θά),
χυρ. μτφορ. ΓβΗίοπΙβΓ (αα ρπη-
βίρβ, α Γυπ^ίηβ (Γυηο ο1ιο*?ο).

Ηνάτρ-.χα έπίρ. ά βοηΐΓβ-ροίΙδ, ά

ΓβΟΓΟυδδβ-ροΠδ, & Γθ1)υυΓδ.

Ανατριχιάζω, Μ. άσω, ίϊϊδδοηηβΓ,
Γγομιγ, (οίχ.) βγοίΓ Ια οΙιαίΓ (Ια
ρβαυ) α1 ο ρου Ιο.

Ανατρίχιασμα (το) χαΐ

Ανατριχίλα (ή), ίϊίδοηηβηιβηΙ,Γπδ-
δθη, ίϊέιηίδδβηιβηΐ , (οίχ.) ρβαυ
(οηαΐΓ) άβ ροαίβ. || . έχω άνατρι-
χίλαις, ανοΐι- Ιβ Γηδδοη (άβδ Ιΐβ-
ηιίδδβηιβηΐδ), £ΐτβ (Ιαηδ Ιο ίϊίδ-
δοη, ανοΐΓ Ια οΐιαίτ ϋβ ρουΐβ.

Ανατροπεύς, έως (ό), (ΙόδίΓΐιΟΐουΓ.

ανατροπή (ή), ΓβιΐΥίΤδβιηβηΙ,ΙκΗΐ-
ΙβνβΓδ<?ιηβηΙ, δυηνοΓδίυη, θ. ίιι-

(ΟΓΥβΓίίΟΙΙ, θ. σπν.) ϋΥΟΓδίοη,θ.

(Χμ.) ρβΓβιηρΙίοη, θ. ||. ή ανα-
τροπή (της δίχης) δέν γίνεται αυ-
τοδικαίως, ειμή μόνον έτ:1 Ειρηνο-
δικείου, και τότε μετά παρέλευ-
σιν έξαμηνίας, (διχονμ.), Ια ρβ-
Γβπιρίίοη π'α ραδ Ποα (Ιβ ιΙγοΗ,
δι ββ η'οδί αα ]υ$β (Ιο ραίχ εΐ
αρι-βδ δίχ ηιοίδ ραδδβδ. ί

Ανατροφή (ή), εάυεαίίοιι,θ. ||. άν-
θρωπος χωρίς άνατροφήν , Γδε Α-
νάγωγος.

Αναυλος, ον, δαηδ ραγοΓ <3β ηαυ-
Ιίδ, δαιίδ ΓγοΙ.

Αναύξητος (ό,ή), γρμτ., αυί ηβ Γβ-
ςοίΐ ρβδ (Γαυ^ηιβηΙ, ςυί δ€ οοιι-
ίυ^υβ δαηδ αυ$ηιβηΙ.

λναυςήτως, έπί£. (γρμτ.), δαηδ αυβ-
ιηβηΐ.

αναφαίνομαι, Μ. φάνω (θα), 5β
πιοηΐΓβΓ (άβ ηουνβαυ), ΓβραΓαι-
ΐΓβ ; (άπλ.) αρραΓ&ΗΓβ.

Αναφαίρετος (6, ή), ςυί ηβ δ'βηΐβ-
Υβ ρβδ, (κυρ. επί ιόιοκτησ.) ϊη-
οοιηπιαίαβίο.

Αναφαιρέτως, έπίρ. δαηδ ροηνοΐΓ
£ΐΓβ βηΐβνβ, (κυρ. επί ίόιοκτησ.)
ίηοοπιιηπίαβίοηκ'ηΐ.

Αναφανδόν , έπίρ. οιινβΓίειηβηΙ,
ηιαηίΓβδΙοηιβηΐ; α άόοοανοΓί. ||.
κηρύττομαι αναφανδόν ότι πρεσ-
βεύω (εναντίον τι των καθεστώ-
των) δόγμα ή ακολουθώ σύστημα,
αι-ηοΓοι (Ιο Ρ) ΤΓηοηίδωο,Ιο 8αίη-
δίηιοηίδηιε ϋΐο).

Αναφέρω, Μ. φίρω (θά) , ΓαίΓΟ υη
ταρροΓΐ οα δυη ΓαρροΓΐ, ταρ-
ΡογΙογ, οίΙβΓ, ΓαίΓΟ ιιιοηΐίοη ,
ηιοηΙΐοηηοΓ, αΙΙό^υοΓ; (οικονμ.';
ΓοΙαΙοΓ. §. γοΓογογ . ||. (ασ. ή
τΟ.) ανοίτ ταρρυΓΐ (ιΗιτ ΓοΙαΙίΓ)
ά.||. άναφέρειν τ:νά ώς παράδειγ-
μα, οίίοΓ ς. ροιίΓ οχεηιρίο. ||.
μή άναφί'ρης τό ονομά μου, ηο ΠΙΟ
οΐΐοζ ραδ. ||. το σχόλιον τοΰτο α-
νατίθεται είς(άφορα) τό δεΤν α μέ-
ρος του κειμένου, οοΐΐο ηοΐο δθ
Γΐ'Γί'ΓΡ ά Ιοί οικΙγοιΙ (1υ ΙοχΙο.||.
ή ύττόθεσις τρέζει να άναφερθή εις
τό δικαστήριον (ε'ς την ^ουλήν),
ίΐ ΓαυΙ οη γοΓογογ α Ια οηαηι-
1)Γ€. ||. ό αναφερόμενος, (ό υπο-
γεγραμμένος εις την άναφοραν),
ΙΌχροδαηΙ; Ιο ρόΙίΙΐοηηαίΓΟ.

Αναφορά (ή), ΓαρροΓΐ, Γοΐαΐίοιι,θ.
ρόΐίΐίοη, θ. ρΐαοοΐ, δυρρίίςυβ, θ.
ααΊτδδο, θ. (ιδιαιτ. δικαστ.) γο-
€|ΐι^ΐ6, θ. ρΐαίηίο, θ. ||. δίδω ά-
ναφςράν , (ΙοηηοΓ (ρΓΟδοηΐΡΐ)
υηο ιτςιιιΗο. ||. έςαιτεΐται δια
της αναφοράς του , Ϊ1 άοηίαηϋο
ραΓ δ»1 ΠΜμιύΙο. ||. έ-Ι τγ, ανα-
φορά του Ιιϊνος , δαΓ Ια ΓοςυιΗτ
ίΐ'υη Ιοί. || . ό δίδων (παρουσιά-
ζων) άναφοραν, Ιο ρόΙΐΙίοηηαίπ\

Αναφόρι (τό), ναυτ., οοηίΓΟ-οοα-
ΓαηΙ.

Αναφορικός, ή, όν, ΓβΙαΙίΓ.

Αναφορικώς, έπίρ. ΓοΙαΙίνοηιοηΙ.

Άναφορογράφος(ό), νλγ., όϋΓΪναϊη
ρη1)1ίο.

Αναφυλλητόν (τό), δαη^Ιοί.

Αναφύω, Μ. φύσω, (αρχ.), ΓαίΓΟ ΓΟ-
ηαίίΓΟ ; ΓορΓΟίΙυΐΓΟ. ||. (συνήθ.
μσ.) ΓοηαίΐΓβ • ( μτνμ. και τρτ-
πρσ.) δαΓνοηΐΓ, δβ ρΓόδοηΙβΓ. ||.
άφ^ ου πέσουν τά πρώτα "δόντια,
αναφύονται δίλλα, ςηαοά* Ιβ8 ρΓβ-
ιηίβΓϋδ (ΙοηΙδ βοηΐ Ιοηι!>068 , ίΐ
6η Γεηα)1 ϋ'αυίΓΟδ.

Αναχαιτίζω, Η. ίσω, βιτόΐβΓ, Γβ-
ΙοηΐΓ.

Αναχαίτισις, εως (ή), ΓαοΙίοη ά*βΓ-
Γ^ΙβΓ (άβ ΓβΙβΠΙΓ), ΓβρΓΟδδίοη, θ.

Αναχώρησις, εως (ή), Γβοίίοη <]#

ρβΓίίΓ Ου <1β δβ ΓβΙΙΓβΓ, <1βρθΓ(,

ΓβίΓαίΙο, θ.

Αναχωρητής, οΰ (ό), &ηαεοθΓβΙθ.

Αναχωρώ, Μ. ήσω,ρατΙίΓ; δβ Γβίί-
ΓβΓ, δ'βη αΙΙβΓ. || . ό ταχυδρόμος
αναχωρεί την δείνα ώραν, Ιβ οου-
ΗβΓ ρατί α Ιοίΐβ ηβυι*β. ||. «Τνε
εν τψ άναχωρεΤν, ΐΐ βδΐ δϋΓ Ιβ
(ΙόραιΙ. || . θα αναχωρήσουν όσον
οΰπω, ίΐ^ δ'βη ϊγοιιΙ οίβηΐόΐ. ||.
άνεχώρησαν, βΐΐβδ δ'βη δοηΐ αΐ-
Ιόβδ. || . (ό υπηρέτης) θέλει ν' α-
ναχώρηση, ίΐ άβιηαηάβ δοη οοη-

Αναψυχή (ή),-Άνεσις , ΓβΙΔβΙΐβ,
ΐΓ(•νβ θ.

Ανδραγάθημα (τό) καΐ

Ανδραγαθία (ή), Ιταϊΐ άβ ΒΓίΙΥΌυ-
Γβ ((Ιβ βθϋΐ•ακρ),αοΐΗ)η ά'βοΐβί,
βχρίυίΐ ςιιβπ'ίβτ, ΓηιΙ (Ι'απιιβδ,
(πλθ.) ΙιαυΙδ ΓαΐΙδ; (ε'ρων.)ρι-ου-
βδδο, θ.

Ανδραγαθώ, Μ. ήσω, (ΙοηηβΓ (Ιβδ
ρΓβιΐΥβδ ϋβ ΠΓανουΓβ, δβδί^ηα-
ΙβΓ ρβτ ϋβδ αοΐίοηδ ά'βο1αΙ(ραΓ
(Ιβδ ηαυίδ ΓαίΙοδ (Γαηηβδ).

Ανδραδέλφη (ή), Ια δοβυΓ <1υ πιλπ
(Γβίαΐίνβπιβηί ά Ια Γβηιηιβ), Ββΐ-
Ιο-δβρυΓ, (καΐ εις τάςάμοιβ.προσ-
φων. άπλ.) δοευΓ.

Ανδράδελφος (ό), ΙβΓΓβτβ (Ι υ ηιβη
(ΓβίαΙΪΥβπιβηΐ α Ια Γβηιηιβ), Ι)β-
αυ-ΓιβΓβ, (καΐ εις τάς άμοιδ.
προσφων. άπλ.) ΓΓθΓβ.

Ανδράκλα, ας (ή), φ. ρουΓρίβΓ.

Ανδράποδον (τό), άρχ.,ΥίΙβδβΙανβ.

Ανδραποδώδης, ους (ό,ή), ςυί α Ιβδ*
δοοίϊηιβηΐδ (Ια ηαδδβδδβ) ιΐ'υη
βδοΐανβ, δΓΓνίΙε, βη]ββΐ.

Ανδρας, α (ό), κοιν. ό Ανήρ.

Ανδρειεύω, Μ. εύσω, (κοιν.), <1β-
υοιιϊγΓογΙ, α*όρ1ογβΓ άυβουΓα^β.

Ανδρείος, α, ον, ΥαίΗαηΙ , ναΐβυ-
Γβιιχ, 1)ΓαΥβ, βοιίΓβ^βυχ.

Ανδρείως, έπίρ. ΥαίΙΙαηιβηΙ, &Γα-
ΥβηιβηΙ, ΥαΙβυΓβυδβωβηΙ; οου-
Γα^βιΐδβηιβηΙ, £βηβΓβυδβιηβηΙ.

Ανδρία (ή), βουΓα^β ιυλίβ , &Γα-
νουΓβ, θ. ναΙβιΐΓ, θ. ναΐΐΐαηοβ, β.

Α νδριαντοποιός (ό), δΙαΙυαίΓβ, δβυΐ-
ρίβιΐΓ.

Ανδρ-.άς, άντος (ό), δίαΐυβ (χυρ. ά'
υη Ιιοπιηιβ), θ.

Ανδρίκειος,α, ον, κοιν. αντί -

Ανδρικός, ή, όν, (Γήοπιηιβ, ςυΐ
αρραηίβηΐ α Πιο πι πι β οα ςυί
εοοΥΐοηΙ α υη ηοηιηιβ ; <ϋ$ηβ
ά%υη Ιιοπιηιβ, υιγϊΙ ; ηαέΐβ ; οου-
Γα^βυχ. ||. ή ανδρική ήλιχία, ΓΑ-
^β νίπΐ, Ια ΥίΓΗίΙέ.

Ανδοιχώς, έπί^. νίΓΐΙβηιβηΙ.

ΑνδρογυναΤκα, ας (ή), χοιν. , Γοΐη*

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΝΕ

ιη* ηοιηιη&δββ, βπιιχοη•, θ. τ1•
γ•$ο, £βηά*πηβ, 6.

λνδρόγυνον (τό), ιηέη4£β, οουρίβ

Χνδρομοίριον (τό), (τό μερίδιοντής
γυναικός από τήν κληρονομίαν τον
ανδρός της) , &υ£ΐηβηΙ άβ άοΐ;
άου&ΪΓβ.

Ανέγγιχτος, η, ον, χοιν. ό Αθικτος
καΐ Ανέπαφος, ίηΐ&οΐ.

Ανεγείρω, Μ. εγείρω (0ά), βΙβνβΓ
(υη έεΐΐέοβ); βη^βΓ (υη Ιβπιρίβ,
υηβ &1*1ηβ βΙο),βάί6βΓ. ι)Μ-
ΙΪΓ όρ ηοατβ*α, ΓβΙβνβΓ (οβ ςοί
*χμΙ Ιοιηοβ «β πιίηβδ), Γββάί-

6βΓ, ΓβΟΟίΙδΙηΐίΓΟ.

λνέγεοσις , εως (τ,) , βΊβΥΛίίοη (ά'
ιιη έάήϊοβ), 0. β>βοΙίοη (ά'ηη
ίβηιρίβ βίο), θ.

Ανεκδιήγητος (δ, ή), ςήί ηβ δΛϋ-
Γ•ί< έιτβ Γ&οοηΙέ, (Γρφ.) ίηβ-

η*ΓΓ&1)]β.

Χνέχδοτος (6, ή), ίηβάίΐ; ιηβοάο-

!β, ιηβοάοϋςυβ.
Ανέκκλτ/τος (6, ή), (κυρ. δίκη) δβΐΐδ

«Ρρβί, βΠ άβΓΠΙβΓ ΓββδΟΓ*.

Ανεκλάλητος (δ, ή),- Ανέκφρας-ος.

Ανέκλεπετος (ό, ή), φιί ηβ δ'βΟΒ-
ρββ ]&πι&ίδ, οοηΐίπηβΐ.

Ανεκτέλεστος (6, ή), ίηβχέοηίβηΐβ.

Ανεκτικός, ή, όν, φΐί δ*Η βηάα
γ«γ (δορροΓίοΓ) , ρ&ϋβηΐ ; Ιοίέ-
τ»οΙ, ίοάα1&βηΙ, βηάηπιηΐ.

Ανεκτίμητος (6, ή), ςυ'οη ηβ Μη•
γ•Κ ΐΓορ αρρΓέοίβΓ, ίη&ρρΓέβΐ-
•οΐβ , ίηβδίίπιαηΐβ ; ίπφ&γλοΐβ

λνεκτδς, ή, όν, Ιθ1β> βΟΐβ , δαρ-
ροτΙ&Μβ. || . εις τδν τόπον τού-
τον ολαι αϊ θρησκεΤαι είνε ανεκτοί,
•ηδουΰτβίοη ΙοΙβΓβ) ΙοηΙβδδοι*-
Ιβδ άβ Γβ1ί£ΐοη ά&ηδ οβ ρ&γδ.
|| . εΤνε ανεχτόν τούτο; σας ερω-
τώ, ρβυΙ-οο ΙοΙβΓβΓ οβ1&? ]β
τοαδ Ιβ άβιηιοάβ.

Ανέκφραστος (6, ή), ίηβχρΓΐηΐα1>1β7
ίοάίαοΐβ, ίηββαΜβ.

Ανελεημονα, χοιν. αντί Ανελεημό-
νως, έπίρ., Τβ« Ανηλεώς.

Ανελεήμων, όνος (6, ή), 7δε Ανη-

Ανελλιπής, ους (δ, ή), αςιιίηβη ηβ

Ανελλιπείς , έπίρ. δΑΠδ φΐβ ΓΙβη ^

η&ηατιβ ; δ*ηδ Γ&υΙβ.
ανέλπιστος (ό, ή), ίηββρβ>έ, ίη&Ι-

Ιεοάυ, ίοορίηέ, ίιηρρένιι.
Ανέμη (ή), έργαλ., ΙουτηβΙΙβ, θ.

άτήάοίΓ.
Ανεμίζω, Μ. (σω, 6£ΪΙβΓ Γλϊγ, έ-

▼εηΐβΓ, ΓιΐΓβ <1α νβηΐ («νββ υη

^αιΐιίΐ).
λνε^β^^ς (τ0), ένβηίαίΐ, έΥβη-

*•ΐτ ^χ^ρ. τί τον μαγειοειοΰ).

ΑΝΕ

λνιμοβλογιά (ή),ρβι ΙβΤβΓΟίβΥο-
1«η(β, 9. (ιατρ.) τίΓίοβΙΙβ, 0.

λνβμοδβίχτης, ου (6), £1Γ0116116, θ.
(ιδίως ναυτ.) ρβηοη (χυρ. τό έχ
κτερων). ||. (μτφορ.) γυρίζει μέ χά-
θε άνεμο ν ώς άν άνεμοβείχτης, ί]
ίουΓηβ ά ΙοαΙ τβηΐ οοηιιηβ αηβ

^ΓΟϋβΙΙβ.

Χνεμοίούρβ, ας (ή),έργαλ.-λνέμη.
ί) (μτφορ. επί άνθρ.) - λνεμο•
δείχτης, §ΪΓθυβΙΙβ, θ.

Χνεμοζάλη (ή), βουρ Λβ ΤβηΙ, 0-
Γδ^β, ΙουΓηιβηΙβ, θ. ηοιίΓ&δςιιβ.
0. || . όλύχος •ίς την άνεμοζάλην
/αίρεται, (ιταροιμ.), ρΑβηβΓ βη
βαιι (Γουηΐβ.

Χνεμομάζωμα (τό), «υ/ρ. μόνον εις
τό πλθ. χαΐ εις τήν -παροιμ. η λ-
νεμομαζώματα , διαβολοσχορπί-
σματα,« οβ φΐί νίβηΐ άβ Ια Οά
(β, β'βη ΓβΙοηΓηβ &τι ΐΑηιηουΓ.

Ανεμόμυλος (ό) , ηιουΐίη α νβηΐ

Ανεμοπύρωμα (τέ),χοιν. τό Ερυσί-
πελας.

Ανεμος (6) , νβηΐ. §. (ιατρ. εις τό
πλθ.) α&ΙυοδίΙβδ, θ. πλθ. νβηίο-
δίΐόβ, 0. πλθ. νβη(δ.

Ανεμπόδιστος (ό,ή), ςοΐ η'βδΙρΛδ
ου ςυΐηβ δ«υΓ&ίΙέ(Γ6βπιρύοηέ

λνεμποδίστως , έπί^. δβηδ οηδίβ-
οΐβ, βληβ βπιρέοηβηιβηΐ.

Άνεμώδης, ους (δ, ή), νβηΐβαχ

Ανενδεής, ους (ό,ή), ςώ η'β βη-
οηη οβδοίη.

Χνένδεχτος (ό, ή), αρχ., ςιιί η'βδί
ρββ ροδδϊοΐβ , ίπιροδδίηΐβ.

Χνενδεώς, έπψ. δ»ηδ λυοιγ ηβηλ

άέδΪΓΟΓ.

Ανένδοτος (ό, ή), ςαί ηβ οέάβ 8

Ηβη.
Ανενδότως, έπψ. δληδ Γβΐέοηβ.
Ανενέργητος (ό, ή), β*ηδ βί&ΟΑΟί-

16, ίηβΓβολοβ.
Ανινόγλητος (ό, ή) , ς«β Πβη ηβ

ΐΓοαηΙβ (ηΊηοοηιηιοάβ,ηΊηςιιίέ-

Ιβ).
Ανενο/λήτως, έπψ. δ&ηδ 6ΐΓβ ίη-

ςυίβΐό).
Ανεξαιρέτως, έπίρ. δ&ηδ βιοβρίίοη,

δ&ηδ ΓβδβΓΥβ.
Ανεξάλειπτος (ό, ή), ΙηοΟ'αςαοΙβ,

ίηίίόίβηίΐβ.
Ανεξαλόίπτως, έπίρ. (Ιΐΐϋβ Πΐαηίέ-

Γβ ίηβίίας&ηΐβ.
Ανεξάντλητος (ό,ή), ίηέρυίδΑΟίε,

ίηΙαίΊδδαοΙβ.
Ανεξαρτησία (ή), ίηίΐέρβηίίβηοβ, θ.

|| . ό υπέρ ανεξαρτησίας πόλεμος

των Ηνωμένων Επαρχιών της

Αμβριχής, 1β £ΐιβιτβ (1β Γίη(1ύ-

ρβη^ληοβ άβδ £ΐαΙδ- ϋηίδ άΑ-

ηοέηςιιβ•
λνίξορτητος (ό,ή), ίηά^ρ^ηάαηΙ .

ΑΝΕ

27

Ανεξαρτήτως , έπφ. ά'ηηβ ΐηΐηΐβ-
Γβ ίηάύρβηά&η(β, ΐηάέρβη^Αηι-
ηαβηί.
Ανεξέλεγκτος (ό, ή), φιί η'ββΐ ρ&δ
οη ηβ δ&ιΐΓ&ίΙ 6ΐΓβ οοηναίηου
{άέκύοηίΐέ^ ΓέΓυΙέ).
Ανεξελέγχτως, έχψ. δ&ηδ έΐΓβ ου
δ&ηδ ρουνοΐΓ έΐΓβ οοηΥλίηου
(ύέηιοηΐι-ό, βίο).

Ανεξερεύνητος (ό, ή), ίηδθπιΙβ1)1β ;
ΙπιρέηέΐΓ&ηΙο.

Ανεξέταστος (ό, ή), αω η'β ρ&δ 6-
Ιέ έΐΛΐηΐϋβ.

Ανεξετάστως, έπί^. δϊηδ βχ&ηιβη,
δβηδ ίηΓοΓηι&Ηοη,δ&ηδβηςυ^Ιβ.

Ανεξήγητος (ό, ή), ο,υί η'* ρΛδ β-
16 ου ηβ δβυΓβΐΙ έΐΓβ βιρϋα,υβ,
ίηβιρ]ίο&1>1β ; ίη<1βοηϋΤΓ &η1β; ίη-
άββηίδδαΜβ. ||. αίνιγμα άνεξήγη-
τον, βηφπιβ ίηβχρΙίοΛΟΐβ. ||.(χβΙ
μτφορ.) ή διαγωγή του •Τνε ανε-
ξήγητος, 8* οοηάυίΐβ βδΐ ίηά6-
οηίίΓΓ&Ι)Ιβ.

Ανεξιθρ-πσχεία (ή), ΙοΙέΓΕηοβ (θί-
νίΐβ ου Γβ1Η$ίβυδβ>, θ.

Ανεξίθρησκος (ό,ή), ςυΐ ΙοΙβΓβ
ΙουΙβδ Ιβδ Γείί^ίοηδ, Ιο1έΓ»υΙ.
|| . (αφηρημ.) τόάνεξίθρ^υκον, άν-
τΐ Ή άνεξιθρτισκεία, 1λ ΐοΙβΓΜΙ-
οβ, ΓβδρήΙ άβ ΙοΙέΓΛηοβ.

Ανεξικακία (ή), Γβδί$ηαΐίοη,θ.ρ4-
Ιίβηοβ, 0.

Ανεξίκακος (ό, ή), Γβδίβηβ,ρΛίίβηΙ.

Ανεξίτηλος (ό, ή), ςυί ηβ δ^ΪΛΟβ
ροίηΐ, ίηάβίβοίΐβ.

Ανεξιχνίαστος (ό,ή), ςυ*οηηβδ•Μ-
τ&ιί οοωρΓβηα'Γβ, ίηιρέηέΐΓ4ΐ)1β,
(ίδιαιτ. Γρφ.) ίηβοηιΐ8η1β.||.»αΙ
οδοί Κυρίου άνίξιχνίαστοι, « Ιββ
άΌδδβίηδ άβ Όίβα δοηί ίηδΟΓυ-
Ιβηΐβδ. ||. (άφηρημ.) τόάνιξιχνία-
στον των θείων βουλών, Ππίρβ-
ηέ(ΓΑθΠίΙέ ίΙβδοοηββΠδ (άβδάβδ-
ββίηδ) άβ Οίβυ.

Ανέξοδος, ος καΐ (κοιν.) η, ον, φΐΙ
ηβ οουΐβ Γΐοη, ςυ οη δβ ρΓΟου-
γθ 5&ηδ ηοη άέρβηδβΓ.

Ανεξόδως, έπίρ. δαηδ Γΐβυ άέρβη-
δ6Γ, δβηδ οουΓδο άβϋβΓ, δ&ηδ

ΓΓΛΪ8.

Ανεξομολόγητος , ος καΐ (κοιν.) η,
ον, ο^ιί η'βδί ρ&δ οοηΓοδδό, ίηι-

4ρέηίΙοηΙ.

Ανεπαίσθητος (ό,ή), ίηδβηδί!)1β,
ίπιρβΓΟβρΙίΜβ ; ίοαρβΓςυ, ίηδβί-
δΐ553ΐι1β. || . τδ κατΤ έαε, ομολο-
γώ δτι ή διαφορά αίίτη εΤνε πάν-
τη ανεπαίσθητος, ί'ανοιιβ ςυβ1,
ρουΓ πιοί, οβίΐβ άίϊβΓβηοβ ββΐ
ΙουΙ * ΓλιΙ ιηβαίδίδδαηΐβ.

Ανεπαισθήτως, έπίρ. ΐίηδοηδίΜβ-
ηιβηΐ, ΙηιρβΓΟβρίΐΜβπιβηΙ, ά'υ-
ηβ ιηαηίβΓβ ίηδβηδίΜβ (ίπιρβΓ-

ϋί9ίίίζθεΙ ϋν

ΟθΟ§Ϊ€

28

ΑΝΕ

ΑΙΝΕ

ΑΝΗ

εερΙίΜε). ||. τό γήρας έρχεται ά-|
νεπαισθήτως, Ια νίείΐΐεδδε νίεηΐ
δαηδ ςυ'οη δ'εη βρβΓςοϊνβ, οη
άενίεηΐ νΐβυι δαηδ δ'εηάΌυΙεΓ.

ανεπαίσχυντος (δ, ή), (ΙοηΙ οη η'
8 ρ&δ α ΓοιαςίΓ.

ανεπανόρθωτος (δ,ή),ΪΓΓερ*ΓβΙ>1ε.

Ανεπάντεχος, η,ον, χοιν. ό Απροσ-
δόκητος.

Ανεπαρκής, ους (ό,ή), ηυί ηεδΟυΓ-
ϋΐρβδ, ίηδυίϋδαηΐ, (μτνμ.)οουιΊ.
|| . (άφγ,ρημ.) τό ανεπαρκές (των
τρόπων κτλ.), Πηδϋίϋδαηεε (άεδ
ιηογεηδ εΐε).

Ανεπαρκώς, έπί£. ίηβυβδαπιΐηεηΐ.

Ανέπαφος (ό, ή), ίηίαεί.

Ανεπαχθής, ους (6, ή), αρχ., ςΐΐίη
€δΙ ροίηΐ λ ΟΐΐΔΓ^β.

Ανεπαχθώς , έπίρ. δβηδ ίωρΟΓίϋ-
ηβΓ.

Ανεπηρέαστος (6, ή), ςυί η'εδίρβδ
ου ςαί ηε δβυΓβίΙ βίΓβ Ιουπ»εη-
Ιέ (εηα^πηέ, Ιέδέ εΐο).

ενεπίγραφος (δ, ή) , δαηδ ΙίΐΓβ ου
ηοω (ΓβυΙεαΓ, δβηδ ίηδοηρίίοη.

Ανεπίδεκτος (ό,ή), ςηί η'εδί ρβδ
δυδοερίίηΐε άε,ςυί η'βάηιείραδ.

Ανεπιχύρωτος (ό,ή), <|ιιί η'βρβδό-
€6 δβηείίοηηό εΙε.,(έπΙ έγγράφ.)
ςυί ηιβηηυε <1β 1έ£αΗδαΐίοη.

Ανιπίληπτος(ό,ή),εχεηιρΙ άε ηΐη-

Ι11€,ΪΓΓ6ρΓέ1ΐβη5ίΙ)1θ,ίΓΓ6ρΓΟθ1ΐίΙ-
Ι)1θ, ΐηΐβοΐ. ||.τά %θητου εΤνεά-
νεπίληπτα, ή διαγωγή του είνε ά-
νεπίληπτος, ίΐ η^ β πεη & γο-
ρΓοηάΓβ άβηδ δβ3 ιηοευΓδ ((Ιαηδ
δα εοηάυίΐε).

Ανεπιλήπτως,έπίρ.ίΓυηε ΐηβηίεΓε
ίιτόρι•οεηαη1ε , δαηδ Γερι•οεηε. ί

Ανεπίληστος (ό,ή), αρχ., ο,α'οη ιιε
δβυΓβΗ ουοϊίοΓ.

Ανεπιμέλητος (ό,ή), ηοη δοίςηό:

^ ιι*£ΐί£έ.

Ανεπίμικτος (ό, ή) , αρχ., ςιιί η\ΐ
ραδ <1ε Γβίαΐίοη ((Ιο Πβί^οη, άε
οοηιηιβΓΟο), ίηδοείβϋΐε. ||.(άφ$-
ρημ.) τό άνεπίμικτον , αντί Ή

Ανεπιμιξία (ή),εαΓ80ΐί>Γε ύε εεΐυί
ςυί η'β αυευηε ι-εΐαΐίοη (εοπιηιυ
ηίεαίίοη εΐε.), ίηδοείαοΠίΙό, θ.

Ανεπιστήμων, όνος (ό,ή), ηυί ηε
ροδδέάβ αυευηε δοίοηεε, ί^ηο-
ΓαηΙ.

Ανεπιτήδειος, α ή ος, ον , ίπίρΓΟ-
ρτο; ίηερίο , ίοηαοίΐε, ίηεβρα-
1)1ε; ΐΏα)αάΓθίΙ,ηια1-ηβηί1ε,£αυ-
εηε.

Ανεπιτηδειότης, ητος (ή), ίηηβ1)ί-
ΙεΙέ, θ. ίπαρίΚυάε, θ. ίηερίίε θ;
ιηα1&<ΐΓ6δδε, θ. πιβ]ηβ1>ΠεΙέ, θ.

Ανεπιτηδείως,έπίρ. δβηδ ηβηίΐεΐέ,
δβηβ αρίίΐηάο, ιηαΙβάΊ-οίΙεπιεηΙ,
£βιιεηεηιεηΐ, ηιβΙηβοΗεηιεηΙ.

Ανεπιτήδευτος (ό, ή), καΐ έπ($. -Ι
δεύτως, δβηδ αίΤεείαΙίοη, δβηδ
«γΙ , δβηδ ΓεεηεΓΟίιε ; ίη^έηυ ;
ηαϊΓ. ||. (άογ,ρημ. ) τό ανεπιτή-
δευτο ν , Γίη^ειιυίΙέ, 1β ηβϊνεΐέ.

Ανεπιτυχής, οϋς (ό,ή), ςυί ιηβηςυε
ου ςυΐ β ηιβηςυέ δοη ουί, ςυί
ηε ΓόυδδΐΙ ραδ ου ςυί η'β ραδ
Γέιΐδδί, πίβηςυό. ||. ανεπιτυχής
μετάφρασις, υηε ΐΓβάυεΙίοη ηιβη-
ςυέε.

Ανεπίφθονος (ό,ή), ςυί η'ειοίΐεου
ηε πιεΓίΙε ραδ Γεηνίε.

Ανεπτυγμένος, η, ον, πρκ. της πΟ.
μτχ. του Αναπτύσσω.

Ανερμήνευτος (ό, ή), ί}ϋί 110 δβυ-
ταίΐ ύΐΓβ ίηΙεΓρΓέΐό, ίηεχρίίοα-
ο)ε, ίηεχρΓίηιαΜο.

Ανερμηνεύτως, έπίρ. δβηδ εχρίίοα-
Ιίοιιροδδϊΐιίε,ά'αηο πιαηίέΓε ίη-
εχρΓίηιαοΙε.

Ανερυθριάστως, έπίρ. δβηδ ΓΟυ^ΪΓ,
είΤΓΟϋΐέπιεηΐ.

Ανέρχομαι Μ. ανέλθω (6α), αρχ.,
ιδε Αναβαίνω.

Ανεσις, εως (ή), ΓεϋοηειηεηΙ,Γε-
ΙΛοηε,δΟυΙα^εηιεηΙ, αΐΐέ^εηιεηΐ,
τεροδ; §. βίδε, θ. εοηιηιοοϋΐέ,θ.
||. ένάνέσάΐ, οοπιπιοίίειιιοιιΐ , ά
ΙοίδΐΓ, & Γαΐδε , β ροίηΐ. ||. τε-
λείωσε το εν άνέσει, ΓαϊΙοδ οοΐα
ά ΥΟίΓΟ οοπιηιοοϋΐό, ΓδεκαΙ Ανέ-
τως.

Ανέσπερος (ό,ή), (δοΐείΐ) ςυι ηε δε
οοιιοηε ΐαιηαίδ.

ανέστιος (ό,ή), ^υί η*α ηί Γεη ηί
Ιίεη, δαηδ ίογοΓ, δαηδάοιηίοίΐε,
να^αύυηά.

Ανέτοιμος (ό,ή),φΐί η'εδί ρβδρΓόΐ
οα ρΓόρατό οα οϋδροδό. ||. τόν
ηύρεν άνέτοιμον , ίΐ Γα ρπδ αυ
(ΙερουΓνη.

Άνετος (ό,ή), τεΙΛεηέ; 1ίθΓε;εοηι-
ηιοιίε. ||. διάγει βίον οίνετον, ηιε-
ηοΓ υηε νιε Γοηιπιοάε.

Ανέτως, έπίρ. δαηδ αιιευηε $όηε,
εη ΙοιιΙε ϋΒεΓίό, οοηιηιοάεηιεηΐ,
α Γαίδε, αα ΙαΓ^ε.

Ανευ, έπίρ. (αρχ.), ί'δε Χωρ^ς. ||. ά-
νευ αργοπορίας, δαηδ ΓΟΐατίΙ. ||.
είνε των ών ούκ άνευ, ε'ί'δΐ αηε
εοηϋΐΐίοη δίηε ηιια ηοη.

Ανεύθυνος (ό,ή), ςιιΐ η'εδί ραδ τεδ-
ροηδαοίε ; (κατ' εκτ.) ίηηοεεηΐ,
ΐΓΓόρΓοεηαηΙε.

Ανευλάβεια (ή) , ίηάόνοΐίοη, θ. ϊγ-
ΓένόΓεηεο, θ.

ΑνεΆαβής, ους (ό,ή), ίηάένοί, ιγ-
ΓένέΓεηό.

Ανευλαβώς, έπ(£. ίηιΐόνοΐεηιεηΐ.

Ανευρυσμός (ό), ίατρ. αηενπδΠίε.

Ανευφήμησις, εως (ή) , αεοίαπιαίί-
οη, θ.

Ανεφάρμοςος (ό, ή), ίηη&ρρίίε&ηΐί,

Άνέφελος (ό,ή), (είεΐ)δαηδηυα^.

Ανέφικτος (ό, ή), ηοΓδ ά^ΙΙείηΐε,
ίηαεεεδδίΜε ; (μτφορ.) ΐωροδδϊ-
1)1ε.

Ανέχομαι. Μ. άνέξομαι καΐ(κακοζ,)
ανεχθώ (θα), δυρροΓίεΓ, ΙοΙέΚΓ,
εηάηΓεΓ, ϋδεΓ (Ιο ΙοΙέΓεηεβ,
δΟυΙΓπτ; ραΙίεηΙεΓ.||. §ιατΙτόά-
νέχεσθε; ροαΓςαοί δϋα£ΓΓεζ-Υθυ$
εε1α?

Ανεψιά (ή), ηίέοε, θ. ||. μικρά α-
νεψιά , ρείίΐε-ηίεεε (^) ηϊβεβ α
Ια ωοάβ άε ΒΓεΙα^ηε, Τδβ 'Εξα-
νεψιά.

Ανεψιός (ό), ηενβυ. ||. μικρός ανι-
ψιός, ρείίΐ-ηενεα (ή) ηβνεα λΙϊ
ηΐϋίΐο Λ ε ΒΓεΙα^ηε, Γοε Έξανέ-
ψιος.

Ανήγγειλα, ά. άόρ. του Αναγγέλλω.

Ανηθος (ό), φ. βηεΐ καΐ αηείη.

Ανηκόντως,έπίρ. οοηνεηα!)1ειηεο*,
αΊ)ηιεηΙ; ροΓίΐηοηαπιεηΙ.

Ανήκουστος (ό,ή), άοηΐ οη η'&]&-
ηιαίδ ουϊ ρβΓίεΓ, ίηοηϊ.

Ανήκω, Μ. ανήκω (θά), ΕΥ01Γ Γβρ-
ροΓΐ α, οοηνεηίΓ; &ρραΓΐεηΪΓ.||.
τούτο ανήκει δικαιωματικώς εις..,
οεΐα αρραΓίίεηΙ ο"ε άτοίΐ α. ..||.
προς οϋς ανήκει, (φρσ.), α Ιθυδ
οειιχ <)ΐιΊΐ αρρβΓίίεηΙ. ||. νά δι-
ευθυνθή όπου ανήκει, (φρσ.), δ'α-
άΓεδδΟΓ α ςυί άε (ΙγοϊΙ. ||. παρ1
ού τίνος ανήκει, ρβΓΟ,ϋΐ (Ιεϋτοΐί.
|| . Ίνα ληφθώσι τά ανήκοντα μέ-
τρα, (φρσ.), ρΟϋΓ 6ΐΓ0 ρΠδ Ιθ1-

Ιεδ ηιεδϋΓεδ ςα ϋ αρραΠΐεπάΓΛ.
||. οικία ανήκουσα εϊς τόν δεΤνα,
υηε ηιαίδοη αρραιΊεηβηΙε λ υη
ΐεΐ.

Ανηλεής, ους (ό, ή) , ΔΟΟΙΠΙβ δ»Π5
ηιίδΐ'ϊΓίεοΓάε (δαηδ ρΐΐίέ) , ίωρΐ-
Ιογηη1ε.

Ανηλεώς, έπίρ. δβηδ ιηίδέηοοπίο,
ΪΗίρΗοναηΙεηιεηΙ, ίιτέπιΐδδίΜβ-
ηΐεηΐ. ||. θά τιμωρηθ^ ανηλεώς,
Π δΟΓα ρυηί ίΓΓέπιίδδίοΙβηιβηΙ»

Ανήλθον, άόρ. του Ανέρχομαι.

Ανηλικιότης, ητος (ή), ΠΐίηοηΙό,θ.

Ανήλικος, ος καΐ (κοιν.) η, ον, φΐί
η'εδί ραδ εηεοΓβ ά'δβ0; (Νμ.)
ηιίηευΓ.

Ανήμερος, ος καΐ (κοιν.) η, ον, φΐί
η'εδί ου ηε δβυΓαίΙ ύΐτε βρρΓΪ-
νοίδό, δαυνα^ε, ΓαΓΟυοηβ•

Ανήμπορος, η, ον, χυδ.άντί Ασθε-
νής (ολίγον), Δυσδιάθετος, ίηίΐίδ-
ροδε.

Ανηπρόκοπος, η, ον, χυδ. αντί Α-
παίδευτος, Αγράμματος.

Ανήρ, ανδρός (ό), ηοιηπιβ ; §. (σ/ετ.)
όρουχ, ηιαπ; §. (καΐ κατ* αλλ.
σχέσιν) ΟαναΙίεΓ. || . οί μεγάλοι

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

λΚΘ

4νδαες, Ιββ ςτΑοάβ ηοιηπίΑβ.

ΐ}9«ν τρεις γυναίκες χαί ίνας άν-
δρας, ϋ'έΐΑΪβΟί ΐΓΟΙδ 4ΑΠ163 61

υη οαυα1Ϊ6γ.

ανησυχία (ή), ίοφΗβΐοάβ, θ. Α£ί-
Ιβΐίοο, θ. ρβίηβ, θ. || . προξενώ
( βάλλω είς ) άνησυχίαν , γ60<1γ6
ίόφΐίίΐ, ίΌφΐίβΙβΓ; ίοΙη£ο6Γ α>
|. εΤνε «{ς άχραν άνησυχίαν,ίΐββΐ
βιίΓέακηκηΙ βη ρβίοβ.

Ανήσυχος χ*1 (χο*ν.)η, ον, ίθφή*6ΐ ;
Γ6ΐηιι&οΙ, Ιιιτοοίβοΐ. §. φΐί 681
βη ρείηε. 1(. είμαι πολλά ανήσυ-
χος β*ά τήν άπουσίαν του, ]68θί8
ΐοτΐ βη 06106 (1θ 8011 Α06600Θ.

Ανησυχώ, Μ. ήσ», έΐΓβ 60 ρβίοβ,
ίΐΓβ ίοςαίεΐ, αυοΙγ άβ ΓίοαιιΙέ-
Ιαάβ, 8'ΐο<ριίέΐ6Γ. ||. διατί ανη-
συχείτε; άβ φιοί τοαδ ίηςιιίβίβζ-
ΤΟΟβ ? ((. μή ανησυχείτε περί τού-
του , ο'βο αυ6ζ ροίοΐ (Γηΐφΐίέ-
Ιοάέ. ((. (ενίοτε χαί μτβτ. χατά
χατάχρσ.) τοΰτο πολλά μέ ανησυ-
χεί", ο©Ια πΠοΙηςιίΑ οβΑοοοορ.

Ανηφορικός , ή, όν, (κυρ. δρόμος,
οΜβαιίη) <ριί τ• «η ιηοηίβηΐ. ||.
το βουνόν τούτο είνε πολλά άνη-
φοριχόν , αυτή ή σκάλα εΤνε πολ-
λά άνηψοριχή, οβΗβ Ο10οΙΑ£Ο6
(061 680Α1Ϊ6Γ) 681 ΐΓΟρ ΓΟίάΙβ.

ανήφορος (ό), ΟίΟΟίέβ. ||. τόν άνή-
φορον, (βρσ. έπιρ.),0θθΐΓ6-ΠΐθηΙ,
α οοοίΓβ-πιοαΙ.

ΑνΙελμιντιχός, ή, όν, (χυρ. έπΐ ια-
τρικών) ρΓορΓβ ή οΙΐδδδβΓ (λ Γαι-
κ πκμιγϊγ) ΙβδνβΓδ, νβπηίΓυ$©,
ΑηΙίΤθπηίηβαχ, ΛαΙίτβηηΐοαίΛί-

Γ6.

ανθηρός , α , ον, ββΠΓΐ, 360ΐέ άβ
Αίοτδ (κυρ. χαί μτφορ. ) , ΠθΠδ-
8Αθ(.

Ανθίζω, Μ. ίσω, χοιν. αντί Ανθώ.

Άν4ισμα(τέ),ί!θΓΑίδΟο, θ. ΠβΌΓ,θ.

Ανθίσταμαι , άρχ. , Τδε Αντιστέκο-
μαι.

Ανθολογία (ή), Οοπίέ^β; ΟθΓβ, β.

Ανθονερον (τό), 6336Ο06 άβ 1&06ΟΓ
<Γογαιι£6, Ο6>ο1ί.

Ανθος, ους (το), ΠβΟΓ, θ. §. (μτ-
φορ.) οβ φΐΊΙ γ α άβ ρΐαβ οβαυ
(όιοβ αηβ οοοδβ), ΓέϋΙβ. ||. £ί-
χτω τα άνθη δένδρου, ά^ΟβΟΓίΓ.
|. όταν χέσουν τής αμπέλου τά
ΙνΦη, φΐΑοά Ια νί£οβ τίβοί Α
4606οΗγ. §. (χαί μτφορ.) εις τό
ανίος τ&,ς ηλικίας του, άβαβ ]&
Λεβτ (λ 1* ββατ) <1ο &οη Α^β, I-
δεχαΐ λχμή.

λνίραχία (ή), 1)ΓΑ<56, θ. ΟΓΑ5Ϊ6Τ

1ν•ραχ1χος,ή,όν,(χημ•), ςυί €011-
«««β 1β 0ΑΓΐ)ΟΟβ, ϋΑΓΟΟθί<|α6

|. Μραχιχδν οςυ, Αθί<1θ ΟβϊΐΛ

ΑΝΘ

οΐφίβ. || . άνθραχιχόν 4λας, ΟβΓ-

ΟΟΠΑΐβ.
λνθρακοΰχος (6, ή), χημ., φΐί ΟΟΟ-

ΙΐβηΙ άυ ΟΑΓοοοθ, ο&Γΐ>οη6.
λνθραξ, αχ•ς (6), οηΑΓΟΟη. §.(2α-

τρ.) οβΓΟοηοΙβ, οΙιλγ^οπ, (διδα-

χτ.) αηΐηηχ. §. (όρυχτολογ.) Τδε

Καρβοΰνι. §. (χημ.) ΟΑΓΟΟΟβ,ΐδε

λνθραχιχός.
λνθρωχαρέσχειαίή), άέβϋ <1β ρΐδί-

Γβ βυι ηοαιιηββ.
λνθρωχάρεσχος (6 , ή), φι! οηβΓ-

ο^β & ρΙιΐΓβ &αι ηοωπι«3.
Ανθρωττίζω, Μ. ίσιο, άβτβοϋτ ΔΟΐη-

Π16, 9^ϋΠ1Αηί«€Γ.

λνΒρώχινος, η χαί (λττ.)ος, ον, 4'
ηοιιιιιιο, ΔηπίΑΐη. ||• τό άνβρώχι-
νον γένος, 1β §60Γβ ηαπίλΐη.

λνθρωχίνως, έχφ. ΟΟαΓοΓΠίβιηβηΙ
ά Ια οβΙυΓβ ηυηίΑίηβ, ηαπιαί-
ηβπιβηΐ, βη ηοιηπιβ.

Ανθρωπισμός (ό), οίνίΙίΑΑίΙοη, θ.

Ανθρωποκτονία (ή), Ιΐοαιίοίάβ ,
οαβιΐΓίΓβ.

λνθρωποχτόνος (Α, ή), ηοαίίοίάβ,

ΠϊβϋΓίΠΟΓ.
Άνθρωπόμορφος (ό, ή), ςαί Α Ι&

ίοπιιο (Ια β^ϋΓβ) ηυηίΑΐαβ. ||.θη-

ρίον άνθρωπόμορφον, υη ωΟΒδΙτβ

Α Γαοο ηαπίΑίηβ.
Ινθρϋπτος (ό), ηοπιΐηβ; (είςτόπλθ.

εις μερ'.χ. φρσ.) ρβΓδοηηοδ, θ.

πλθ. ^βη*» β• ^β• 8• (»υνχίΧ•)
ηοιηιηβ οοηαιαβ Η ίαυ( , ογαυθ
Ιΐοηιιηβ. ||. δέν έχει μορφήν άν-
θρωπου , ίί ΠΑ ρβδ ίο Γ ΠΙ β (Γΐ^ϋ-
Γβ) ηυπίΑίηβ. ||. πόσοι άνθρωποι
εΤνε; οοηι1)ίβη γ α-Ι-Π άβ ρβί-
8θηθ68? || . τί άνθρωποι είσθε;
ςιιείΐβδ £βη8 ^ί68-νοα8? ||. εΤνβ
οί καλλίτεροι άνθρωποι τοΰ κό-
σμου, οβ 8οα( 1β8 πιεΠΙβυΓδ §;βοδ
άιι ΐηοοάθ. ||. άνθρωποι του σχοι-
νιού καΐ του παλουκιου, άβ8 £608
άβ 8Α0 βΐ άβ ΟΟΓάβ. || . μικροί
(ποταποί) άνθρωποι , άβ8 £608 άβ
ηέΑθ8, άβ ροΐίίββ £608. || . μέ τό
είπαν χίλιοι άνθρωποι , (φρσ. ύ-
περβολ.), ρίοδ άβ ώίΐΐβ £608 πιβ
ΓοοΙ άίΐ. || . ύπεράνθρωπον,ρίαβ
ςυ'οοαίΑίαβ, Αα ά685α8 άβ Γοο-
ΟίΑοίΙέ. ί) (υπηρέτης) φώναξε
τους ανθρώπους μου, βρρβίβζ Π168
£608. ||.άπέ€αλεν(^δωχε δρόμον)
όλους του τους ανθρώπους , ίί Α
οοο£έάΊέ ΙοοΙ 800 αιοοάβ, Π Α
ΪαΗ οιΑίδοο οβΙΙβ. ||. όλοι οί άν-
θρωποί μου ει ν ε ασθενείς , ΙΟϋδ
Π168 £608 80θ( 01ΑΐΑ(ΐ68. 3)
(πλθ. στρατιώτης) είχε μόνον τους
'μισούς ανθρώπους του μαζη, ίί
οΆυαΗ <|υ6 Ια αιοίιίό <3β μο
ΙβΟοάβ. || . έχάθησνν δέκα άνθρω-

ΑΝΟ

29

ποί μας , άίι άβ 008 £609 γ μέ-

ΠΓβηί.
Χνθρωπότης, ητος (ή), ΟΟΒίΑοίΙέ, •.
Ανθρωποφαγία (ή), ΑΟΐΟΓΟροροΑ-

£16, θ. 0ΑΟΟΪΟΑΗ8Ο16.
Ανθρωποφάγος ( ό , ή) , ΑΟΐΟΓΟρο-

ρθβ£6, ΟΑΟΟίΟΑί.
Ανθυπασπιστής , οΰ (ό), Α(1]α(ΐΑθ(

80119-θΓίίθίβΓ.

Ανθυπολοχαγός ( ό ) , 8008-Ιΐ6θ(6-
ΟΑΟΐ.

Ανθώ, Μ. ήσω, άΟΟΟΟΓ (000886Γ)
άββΟβΟΓβ, 6(Γ6 60 ΟβΟΓ, ΟβΟΓί^'
(μτφορ.) ρΓ0806>6Γ. ||. πρίν ανθή-
σουν τά αμπέλια, ΑΥΑΟί ςΐϊβ Ια
Υί£06 ΒΟΗ 60 ΛβΟΓ.

Ανιαρός, ά, όν, (άρχ.) , ΑΓ&ί£6ΑθΙ.

Ανίατος (ό, ή), ΙοευΓΑΟί*.

Ανιάτως , έπί^. 8Α03 Γβω^β, ά*

ΟΟβ ΟΙΑΟΐβΓβ ίοΟΟΓΑΟΐβ.

Ανίδεος , ος χαί (κοιν.) η, ον, ςιιΙ
οΆ Αοοοοβ οοοοΑίβΜοοβ άβ ςο. ,
ϊδε χαί Α,πειρος.

Ανίερος (ό, ή), ρΓοΓβοβ.

Ανίκανος (ό, ή), ίηοβρβϋΐβ; (ιατρ.)
ίιηροΐεηΐ. ||. ανίκανος «ρός τε-
κνοποιίαν, ίαιροί58Αθΐ. ||. -^πρό<
έργασίαν, ίοΤΑΐίάβ.

Ανικανότης, ητος (ή) , ΙοοβρβϋΗ^,
θ. ΪΟ8ΟΓ68ΑΟ06, θ. ιαΑρΙΗοάβ,θ.
(Νμ.) ίοοΑΟίΙίΙβ, θ. (ίατρ.) ίαιρο-
&6Ο06, θ. || . ά ν ικανότης πρόςτο*
κνοποιίαν, ίοιραίδδΑοοβ, θ.

Ανίκητος (ό, ή), ίονίοοίΜβ.

Ανιοΰσα, ης (ή), Τδε' Ανιών.

Ανιπτος, ος καΐ (χοιν.) η, ον, ςιιί
οΌδΙ ρβδ ΐΔνέ.

Ανισος (ό, ή), ίαέ£Αΐ.

Ανισότης, ητος (ή), ίθ6£ΑΗΐύ, θ.

Ανίσχυρος (ό, ή), ίαιροΐβδΑΟί, ίΑί-
Μβ, 8Αθ8 ΓοΓΟβ; (επί έγγράφ. ή
πράζ. ) ίοΥΑίίάβ. || . απέδειξε τό
άνίσχυρον τοΰ συμφωνητικού, Ι!
άέαιοοίΓΑ ΓίοτΑΐί(1ίΐ6 άο οοο-

(ΓΑΙ.

Ανίσως, σύνδ. Διστακτ. ή 'Γποθετ.
?δε 'Εάν.

Ανιχνεύω, Μ. εύσω, (ΙέρίδΙΟΓ. $.
(μτφορ.) ΑρρΓοΓοοάΐΓ.

Ανιών, όντος (οϋσα, όν), μτχ. του
(άρχ.) Ανειμι, πιοηΙβΓ (βηΕβυΙ).
|| . ανιόντες (συγγενείς) , 1β8 Α8-
οβηάαηΐδ ( βο 1ί£06 £6θ6Αΐθ£Ϊ-
ςαβ). ||.ό γάμος μεταξύ ανιόντων
καΐ κατιόντων εΤνε άπηγορευμέ-
νος , 1β οιαγ{α£6 631 (Ιβίβο^υ

6θ(Γ6 <ΐ6806Ο(ΐΑ0ΐ8 βΐ Α806Ο-
άΑΟΐδ. §. (μουσ.) άνιοΰσαι (φω-
ναί), Ια £Ααιαΐ6 ΑδοβοάΑοΙβ, 1β*

ΟΟΓίΙβδ 6ΐ6Υέ6β.

Ανοδος (ή), 0060110 ηιοοίαοί, Γδε
Ανάβασις. ||. ή εις τόν θρόνον —
(βασιλέως , πάππχ κτλ.), Αν^οβ-

ϋί9ίίίζθεΙ βν

ΟθΟ§Ϊ€

30

ΑΝΟ

ΑΝΟ

ΑΝΟ

πιοηΐ ( & Ια οοιίΓοηηε , βυ ροη-
ΙίΓιοαΙ οίο).

Ανοησία (ή), άέΓαιιΙ (Ιο Γοίίοχίοη,
ίπιρηκίοηοο, θ. δυΙΙίδο, θ. §.
(ουνκδχ.) ΐΓαίΙ άο δοΐΐΐδο (οίο),
ίηορίίβ,θ. οχίΓανα^αηοο, θ. 1)<*-
Ιί^ο, θ. ίηουηδόςιιοηοο, θ, όςυΐ-
ρόο, θ. ρηιινΓΟΙό, θ. δΙυρίίΠίο,Ο.
|| . λέγει όλον ανοησίας, Η ηο (ΙίΙ
<]ηο <1οβ ραιινπΊι^. ||. εΓπεν ά-
πειρους ανοησίας , Π α « 1 ■ ί- ( ίΐ 3
άόυίΐό) ιηίΠο ίηορίίοδ (οχίΓανη-
^βηοοδ, ΐηοοηδοφίοηοοδ οίο). ||.
τί ανοησία! ςιιοΗβ ΙχΗίδΟ ! ςυο
ο'βδί Ι>ί•Ιο!

Ανοηταίνω (/. Μ.), πιβηςυοΓ (Ιο
δρηδ ; 3$ϊγ δοΙΙοπιοηΙ ( ίηοοηδί-
άοτόηιοηΐ).

ανόητος, ος καΐ (κοιν.) η, ον, ίιτι-
ρπκίοηΐ , ίιιοουδκΙόΓΟ , ίηορίο ,
ςιιί η'3 ρ3δ Ιο δοιίδ οοπιπιιιη ,
ίηδοιίδό, δοΐ, ΙκΗο, θ.

Ανοήτως , έπίρ. δ3Πδ ΓοΠοχίοη ,
ίηιρπκίοηιπιοηΐ , ίηοοηδίίίοτβ-
ηκηΐ, ΓοΙΙοιηοηΙ, δθΙΙοηιοηΙ,1)ό-
ΙβηιοηΙ.

Ανόθευτος (6, ή), ηοη βΗότό, ηοη
Γβίδΐΐίό, ίηα110Γα1)1ο.

Ανοια (ή), ιόε Ανοησία.

Άνοιγμα (το) , ΓοοΙίοπ (ΓοιινπΓ,
οιιυογΙιιγο. ((Γυιιο ΙοΚγο, (Γυπο
οοίΪΓβ βίο), θ; ροΓΟβπιοηΙ ((Γαηο
πιο, (Γυη ρυίΐδ αιΊόδίοη οίο). ||.
άνοιγμα διώρυγος , άέυοηοηο-
ΐηοηΐ. || . μέ τό άνοιγμα της θύ-
ρας (φρουρίου), βροΓίο ουνΓαηΙο.,

Ανοιγοκλείσιμον (το), κυρ. τών
'μματιών, ο1ί£ηοΙοηιοη& <Γγοηχ.

Ανοιγοκλείω, Μ. κλείσω, ΟΐινΠΓ
61 Γογπιογ δαιίδ ο^δδο. ||. — τα
'μμάτια μου συχνά, οΙί^ηοΙΟΓ (<Ιοϊ>

ϊβιιι).

Χνοιγοσφάλισμα(τό),•=Ανοιγοκλεί-

σιμον.
Ανοιγοσοαλώ, Μ. ησω, — Ανοιγο-
κλείω.
Ανοίγω, Μ. οίξω, οιιυπγ. ||. να α-
νοίξω (ένν. την θύραν); ανο:ξε, εΓ-
νε 6 δείνα, οονπΓαί-ίο? οιιυγοζ,
οΌδΙ (αη Ιοί). ||. οί έμποροι δέν
ανοίγουν (ένν. τα έργας-τριά των)
τάς έορτάς,Ιοδ ιηαΐΌηαηύδ η'ου-
υγοπΙ ρβδ Ιθδ ΪΟΙΙΓδ οίο Γ<Ηο. ||.
(καΐ συνκδ/.) ανοίγω ' σπίτι (ερ-
γαστήρι κτλ. ) , Ιουογ ιιιόηα^ο

(1)ΟϋΙί(|110 6ΐθ), 011ΥΓΪΓ 1)01ΐΐίί|11(:.

|| . ανοίγει πολλά τα στήθη της,
οΐΐβ δο (Ιόοοιιντβ ΐΓορ. ||. καθώς!
άνοίξτ, τα 1μ!1^τ'•^ '70υ» ζΤ.τΞ^ ν*
«ράγη, ά£δ ςιιίΐ α Ιοδ υοιιχ οιι-
νβΓίδ, ί! (Ιοπιααάρ ά πιαη§0Γ. ||.
(καΐ μτφορ.) του άνοιξαν τά'μμ»-
τ•.α, (φρσ. αντί, τον ήπάτησσν),

οα Γα (Ιέηίαίδό, Η 6>δΙ Ιβίδδό
(ίόηίαίδΟΓ. ||. ό ήλιος ανοίγει (κά-
μνει νά ανοίξουν) τα άνθη, Ιο δυ-
ΙοίΙ ίαίΐ όοΐυτο 1ί»δ Ιΐουτδ. ||. α-
νοίγει τα σκέλη του, όοατίοτ (ό-
οαιΙι'ΙΙοΓ, καΐ χυό. όοατα;ιιΐΙ1θΓ)
Ιοδ ^ιιιϋοδ.
κια, οιιγογ 1

το αύλάκ: (νζ χυθ?4 το νϊρον), ιΐό-
{;ογ^ογ Γοίγγ; (1ο^υ1)5ΐΓυθΓ. ||.
ανοίγω (βαρέλι μέ) κρασί, ρΟΓΟΟΓ
άα νίιι, ιπΐϊΙίΓΟ ιιιιο ρΐόοο ϋο νίιι
Οΐι ρθΓϋ?. ||. άνοιξε τύ καλλητε-
ρόν του κρασί γιάνα τους φιλεύ-
ση , ίΐ α ΓαίΙ ροτοορ δοη ηιοίΐ-
ΙουΓ Υίη ρουΓ Ιοδ ΓόςαΙοΓ. ||. α-
νοίγω δρόμον, Γγουογ υιι οΐιοιηίη
(ιιηβ νοϊο, ιιοο ΓουΙο): ροτοοτ ιι-
αβ Γΐιβ. ||. ανοίγω ορόμον ( και
περνώ) , §ο Γγηλογ ιιηο ΓυιιΙο, δ1
ουνΓΐΓ αη ραδδίΐ^ο: δβ Γαίιο ]οατ
(ά ΙτανοΓδ Ιοδ οηηοηιί^). ||. ανοί-
γω τα τανια (τοΰ-λοίου), (Ιόρίο-
υογ Ιοδ νοίΐοδ, άέΓοτΙοΓ. || . το
ό'ρνεον ανοίγει τα πτερά του , Γ
οίδοβυ ιίορίοίο δθδ αίίοδ. ||.μ5;
οίνοιςεν όλαις του ταΐς τραγμα-
τείαις , ίΐ ηουδ (Ιόρΐΐα Ιουίο δα
πιαΓεΙιαηάϊδΟ. ||. ανοίγω φύλλον
(δια ζυμαρικον) , αίιαίδ^ΟΓ (Ιο ]«ι
ρΑΐο. §. (μτνμ.) άνοιγε ιν την ο-
ρεξιν, ΟϋΥΓΙΓ (ίΐί^ΙΐΐδΟΓ, ΟΧΟΪΙΟΓ,
ΓΟΥοϋΙοΓ, ρΓΟΥΟίμίΟΓ) ΓΗρρόΙίΙ.
|| . τούτο μου άνοιξε την ορεξιν ,
οοΐ» ηι'βοιινοΓΐ ΓαρρόΙΐΐ. ||.(καΙ
άμτβτ. ή ελλ.) οιιυπγ, δβυντίΓ;
(•'ατρ. έπι φυμάτ.)αΙ)θυΙι*Γ. ||. το
θεατρον ανοίγει ξώρας , Ιο δρο-
ϋΙαοΊο ου\'ΓΛ ΙπγιΙ. ||.τό πλήθος
άνοιξε καΐ τοΰ έκαμαν δρόμον, Κι

λνο;κοδομησςς,εω<(ή), Ι'βΟΐΐοη άβ
γο1>;\Ιϊγ, ΓβεοηδίΓυοΙίοη , Γόόίϋ-
ΙίοαΙίοη, θ.

■ Ανοικοδόμητος ( 6 , ή ) , ΠΟΟ οοη-
δίΓυίΙ.
Ανοικοδομώ, Μ. ήσω, ΓβΙΐϋΙΐΓ, Γ6-
άνοίγω τα χανδά-] ουηδίΓαΐΓβ, ΓόόίΙΐϋοΓ.
ίυδίΟδ. ||. ανοίγω ! Ανοικονόμητος , ος καΐ (κοιν.) η,
ον, ίηΐΓϋίΙαΙιΚ'.
Ανοκτα, έπίρ. ά ροΓίο 0αΥ6Γΐ6.
§. (μτφορ.) οαΥΟΓίβωεηΙ. §.
(ναυτ.) τό καράβι εινε άραγμενον
ανοικτά, Ιυίη (1υ πνα^ο, αυΐβτ^β.
Ανοικτόκαρδος, η, ον, (κοιν. χατα

μτνμ.) ό Εύθυμος, §31.
Ανο.κτομμάτης, α, ικον, (μτφορ.)
ό "Εξυπνος, ένοίΐΐο, αΙοΓίο, ίη-
ΙοΙΙί^οηΙ.
Ανοικτός, ή, όν, ουνβΓΐ ; (επί ύ-
οασμ.) (1ορ1ο)έ. §. (μτνμ. επί
χρωμ.) ηιοηΐό βη οουΙβϋΓ, οΙαίΓ,
£«ι\ έςΊαΙαηΙ, ΐΓβηοΙιβηΙ, νοί-
3η Ι. || . τόν ήκουαν μέ άνοικτόν
στόμα, οη ΓοουιιΙαίΙ 1)θϋθΙΐ6 1)έ-
αιιΐο. ||. έμεινε μέάνοικτόν ς"όμα,
ΐΐΓ0δΐ3 1)θυο1ιο 1>όαη1β. ||.τόν ε-
δέχθη μέ άνοικτάς άγκάλας,ίΙΓΛ
Γοςα ά ΒΓ3δ οανοτίδ. ||. μέ άνοι-
κτας σημαίας, βιΐδοί^ηοδ άόρίο-
ΥόοΒ. §. (τό χρώμα) είνε πολλά
άνοικτόν, ίΐ ΟδΙ ΐΓΟρ Πΐοηΐό βα
οουΙοιίΓ. ||. πράσινον άνοικτόν,
ΥογΙ οΙίΐΐΓ (§31). §. (ναυτ.) ανοι-
κτά (τα), 13 ΙιβυΙο πιογ, Ιο ΙβΓ-
§ο. ||. έβγήκεν ε'ς τά ανοικτά, ίΐ
ΡΓΪΙ (ίΐ ^3^113) 12 ΙβΓ^β, Γδε καΐ
Ανοίγω. ||. ήμεθα ε'ς τα ανοικτά
της ΣαλαμΤνος (τοΰ Καφηρέως
κτλ.), ιιοιίδ ύΐίοπδ ά 13 ΙΐίΐναΙοιίΓ
(Ιο Ναΐ,πιιίηο (ιΐα Οβρ <1Όγ, οίε).

Λνοιξις, εο>ς (η), κοιν. τό *Εαρ, Ιο
ρτίιιΐοηιρδ, Ια ΙιοΙΙβ δαίδοη. ||.
τά οίνθη της ανοίξεως, Ιοδ ΟοαΓδ
(Ια ρπ'ιιίοπιρδ, Ιοδ ΟουΓδ ρπη-
(αιιιιίιτοδ. ||. (καΐ έλλ.) τ^νανοι-
ξιν, α α ρΓίπΙοπιρδ.

Ανομβρία (ή), ΐϊΐ,ιηηαβ άβ ρΐϋίο.

Ανομία (ή), ιΊιίςυίΙό,θ. Ιίοβηοο, θ.

Ανομο. οκατάληκτος (ό,ή), («τίχος),
()ΐιι ιιο γιιιιο ρ»δ, Ιιίαηε. ||. ό Πα-
ράδεισος του Μίλτωνος σύγκειται
εκ στίχων άν ομοιοκατάληκτων, 1β
1*3Γ3(1ϊδ ροΓ(1α άοΜίΙΙκιη €51 βα
ΥΟΓδ Ιιίαηοδ.

Ανόμοιος (ό, ή),(1ίδδοηι1)ΐ3ΐ)1β;άί5-
ραιαίο.

Ανομοιότης,ητος (ή), ϋίδδ6θΐ1)]Αΐΐ-
οο, θ.ϋίδραηΐό, θ. (Ιΐάοοανοηβη-
οο.

Ανομος (δ, ή), ςυί η'α ρβδ (Ιβίοίδ,
00ΏΙΓ3ΪΓ0 ατι Ιοί», ίΐΐέ^βΐ, ίδι
καΐ Παράνομος.

Γοιιΐο δ'οιι>τίΙ ϋοναηί Ιαί. ||. αυ-
τά τά άνθη άνοιξαν απόψε (την
νύκτα) , οο*> 11<ηΐΓδ δυιιΐ όο1οδθ?»
0011ο ΐιιιίΐ. ||. ανο-.ξαν τά 'μΐιί-
τιά του (μτφορ.), δθδ >ουχ δθ ιΐοδ
δΐΠοΓΟΠί. ||. ανο:ξεν (αίμάτωσεν)
ή μύτη του, Π 3 δαί^ιιό ιΐα ποζ.
§. ανοίγει ή καρδιά μου , ιιιυπ
ΟίΓϋΓ δο (ϋ1αΙβ,(οίκ.) ϊ^όρδηοαίΓ
Ια Γ3ΐθ. ||. άρχισε νά άνοίνη ή
ορεξίςμου, ]ο γοιιΙγο οη αρρύΐΗ.
§. ανοιξεν ό καιρό; (εςαστέρευσε) ,
Ιο Ιοηιρδ (ΙονίηΙ δοιοΐιι (δ'βοΙβίΓ-
οίΐ,δη 1ιαυδδ3).||. τάπλεκτάχει-
ροκτια ανοίγουν (οσωτεντόνονται),
ίΐδ ρΓ(ΗβιιΙ. ||. (ναυτ.) ανοίγω,
(Ιταλ. άλαργάρω), ρΓΟηϋτο οη ρα-
^πογ Ιο (δο ιηοΙίΓΟ 3α) Ιβι^ο ,
ριοηάΓΟ Ια ΙιαιιΙο ιπογ, βίΒΓ^υοΓ.
Ανοίκειος (ό , ή), — Ανάρμοστος, ίο-
οοηνοπ3ηΙ; ίιιιρΓορΓβ.
Ανοίκιαστος, η, ον, (}ηΐ η'6δ( ρβδ
Ιοα^, Υ303ηΙ.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ£Ϊ€

ΑΝΤ

ΑΝΤ

ΑΝΤ

31

λνόμως, έ*ί*. 5405 1(Μ5; 00Ο*Γ6

Ιββ Ιοί».

ανορεξία (ή) , πίΛηςαβ ά'αρρέΐΚ,

4β£θά(, (διδαχτ.) ίη*ρρ6(6Β06, 0.

ανορθογραφία (ή), Γ*α(6 <Γογ(1ιο-

£Γ*ρ1ΐ6 , 0. ΒϋΑϋΤΛΙδβ ΟΤΐηθ£ΓΛ-

ρ!ϋ«.

λνορΙόγραφος (δ, ή), ιη&] ΟΓίηο-
£ΓορΙιίέ, 6ογΚ οοηΐτβ Ιβδ Γβ-

£ΐ68 άβ ΓβΓΐηθ£Γ»ρηβ.
λνδρυζις, *ως (ή), ΓΐΟΐίοη άβ άβ-

(6ΓΓ6Γ.

Χνορυτεω, Μ. ύξω, άέΙβΓΓβΓ.
λνόσιος (ό,τ^,άρχ., ίιηρίβ; δϋβΐέ-

Γβ(.

λνοσιούργημα (το) χαΐ
λνοσιονργία (η),*0(ϊοη ίηΐρίβ(0Π-

πιίηβΐΐο), ϋηρίβ(6, β. δθβΐ6Γ&(68-

ββ, 0.

Ανοσος (δ,ή), δβηβ ΠΜίαάΊβδ,δλίη.
λνοσταίνω, Μ. ήσω, ΓβηάΓβ (χαΐ

αυτπ•. (ΙονβηίΓ) Γ*<1β (ίηδίριά'β).
Ανοστιά (ή), ίηδίρίάίΐέ, θ. ΓαάβϋΓ,

θ. $. (μτνμ.) ηιααΥίιίδβ £Γ&οβ,Θ

Π1«Ιΐ55&<ΐ6Γί6, 0. Γ*ά&&6, θ. ρΐβ-

Ιί(αά6, 0. ίβ(αί(6, β.ϊδβ χαΐ Αη-
δία.

Ανοστος, ος χαΐ (χοιν.) η, ον, ί&-
ιΐβ, τιΐδίρίά'β; πιαυδδ&ά'β; ρΐαΐ;
(επί δπωρ.) α"β πι&αΥ&ίδ ΑΟΟθΜ;
5• (μτνμ.) ά,654£Γ6*1>ΐ6, άβρί&ί-
δΐηί. ||. ό\τι γράφει εΓνε άνοστον
χαΐ άνάλατον, (οα( οβ φΐ'ίΐ βοπί
©δ( ίΓΟίά βΐ ρΐαΐ (Η βδ( ά"αηβ
ρΐ&ΐίΐυαβ Γ6Υθ1(ιη(6),ΐδε χαΐ λη-
δής. ||. (τδ πλθ. ούδ.) Άνοστα, έ-
*ίρ. , ά>5«£Γ6«1)1βιη€ηΙ * <ΓαΒβ

ΙΜΙΐίβΓβ (Ιβδ^Γέ&Μβ, ΠίΛΐΙδδδ-

ά>ηΜη(, Υίΐαίηβαιβηΐ. ||. γελφ (ο-
μιλεί) πολλά άνοστα , Π ΓΪΙ ( Π
ρατίβ) ΓογΙ ά,6δ*£Γ6&1>]βιη6η(.

Ανούσιος, ος χαΐ (χοιν.) α, ον, α;αί
€5ί 8*113 5*Υβυτ, ςιιί οϋ αί £οαΐ
Ώί Β&ταΐΓ , ΓιάΌ , ίηδίριά'β; ( μτ-
νμ.) ρΪΛί ; (ίδιαιτ. επί ςίχ.) *οο-
άΐη, ϊδε χαΐ Άνοστος.

λνοχή (ή), (οΙβΜηοβ, 0.

Ανταγωνισμός (ό), άνατομ., &η(β-
£0ηΪ5ΐχΐ6.

Ανταγωνιστής, ου (δ), ΛαΎβΓβΛίΓβ,
πυ*], αη(α£οηίδ(β.

Ανταλλαγή (ή), οηαη£6, θ. έοηΛη-
£6, 0. <?οηΐΓ6-6θηαη£β , θ; (γοο

Αντάλλαγμα (τδ) , Ο^βΙ ά'έοηαη-
£*, έο!κπΐ£6, θ.

Ανταλλάσσω, Μ. άξω, (ΓΟομιβΓ
(βοηιο|$6Γ) οοοίΓβ, ρΤβηάΓβ ου
άοηιιβΓ βη βοη&η£β (βη Ιγοο.)

Αντάμα, έπί£. (χυδ.), ^β Όμου,

Ανταμείβω, Μ. αμείψω, Γβοοηΐ-
ρ*θ5€Γ, ΓέωυηέΓβΓ, Γ^ΙπΙ>αβΓ
&. όλα τα εβνη χιττεύουν δτι ύ-
**?χεΛ •ιδς ανταμείβω ν τήν ^ρι-

τήν χαΐ τιμωρών τήν χαχίαν, Ιοαδ
168 ρευρίβδ ΟΓοίβηΙ « ΓβιίβΙβη-
06 (Γιιο Βίβα ςιιί Γ6πιυη6Γβ 1β
ΥβΓία βΐ οΙίΑΐίβ 1β νίοβ.

Ανταμοιβή (ή),Γέοοπιρ6η56, Θ.Γβ-
ΐΓΐ^ϋΙίοη, θ. ριίι.

λνταμόνω, Μ. ώσω, ]θίαάΓ6 ; τέ-
]θίθ(ΐΓβ. || . (μν.άλληλχθ.) 56 Γ6-
]οΐη(]Γ6; 56 ΐΓΟυνβΓ (βνοίΓ αηβ
βηΐΓβναβ,αη Ι^Ιβ-ά-ίέιβ) &Υ60 ς;
8'&1>οαο1ΐ6Γ. || . που ημπορώ να
σας ανταμώσω; οίι ροαΓΓβί-ίβ
Υ0113 Γβ]οίη^Γ6? || . θάάνταμωθώ-
μεν εις. . , ηουδ ηοο5 ΓβρΐικίΓΟίι»
Α. . . ||• άνταμώθησαν είς τδ δεΤ-
να μέρος, ίΐβ 66 ^οί§;αίΓ6θ( & Ιβΐ
βηάΓοΗ.

λντάμωσις, εως (ή), οοηΓβΓβηοβ, 6;
βηΐΓβΥυβ, θ. ΙόΙβ-λ-ΙόΙβ. || . χα-
λαΐς άντάμωσαις ! (?ρσ. φιλοφρν.),
Α Γ6Υ01Γ, β Υ005 Γ6ΥΟΪΓ.

λντς^νάχλασις, εως (ή) , Γ6Ω061Μ5-
56Π16ΠΙ, Γ6Υ6Γΐ)βΓ*Ιίθη,$.Γ6ρβΓ-
0055100, θ. ΓβΟβίίΟΟ, θ. ΓβΰβΙ ;

(^τρ. ίτά σχημ» λόγου) ΛηΙβηβ-

0ΐ45θ, 0.

Άνταναχλώ, Μ. άσω, ΓέΟέοηΐΓ,

Γ6ΓΓ&016Γ , ΓόρΟΓΟΟίΟΓ, ΓβΟέΙβΓ,

(ιδίως επί της φλογδς χβΐ των α-
χτίνων) γ6υ6γ1>6Γ6γ. Ι), δήχοςάν-
τανβχλάτβι, 1β 5οη 86 ΓέρβΓΟυΙβ.

λντάξιος (δ, ή), ςυί υλιιΙ αοΐαοί ,
ςυί 651 (1'αη ρηχ β^βΐ *» οςυί-
γ«1βο(.

λνταιτόδειξις εως(ή), διχονμ., ρΓβϋ-
Υβ 00η(ΓΑ1Γ6, θ.

Ανταποδίδω, Μ. α<χοδώσω(άδρ. Χντ-
απέδωχα χτλ. ) , (ΙοηηβΓ βο Γβ-

ΙΟϋΓ; Γ600θΐρ6Ο56Γ, Γ6ϋΐυθ6Γ6Γ.

λνταπόδοσις, «ως (ή), Γ65ΐΗιιΙίοη,
θ. Γβοοπιρεηδο , θ. ΓέηιιιηέΓΔίί-
οο, θ.

Άνταιτοδότης, ου (δ) , ΓέπιπηέΓΟ-

ΙβϋΓ.

Άντα-ποδοτιχδς, ή, δν, (γρμτ.), ΟΟΓ-
ΓβΙ&ΙίΓ.

Ανταποκρίνομαι, Μ. αποχριθώ (θά),
οοΓΓβδροηαΊ-β.

λνταπόχρ'.σις, εως (ή), ΟΟΓΓβδροη-
(Ιαηοβ, θ. ΓβΙ&Ιίοη, 6. οοπιπιβΓ-
06; ίηΐ6ΐ1ί£6ηθθ , θ. ||. έχει άντ-
απδχρισιν μέ τους εχθρούς, Η βη-
ΐΓβΙίοηΙ ίηΐβΐΐί^βηοβ (<1βδ ίηίοΐ-

Ιί^βΟΟβδ) βΥβΟ 165 6α06Πΐί5. ||.
έχουν φιλολογιχήν άντσπόχρισιν,
ίΐδ οηΐ οοηιαιβΓΟβ (1β ΙΗΐέΓβΙϋΓο.

Χνταποχριτής, ου (δ), οοΓΓβδροη-
(ΙδηΙ. || . δ ανταποκριτής του τδν
μην$ ότι. . , βυη οοΓΓ6δροη<1αη(
Ιιή ηιαοάβ ςυβ. . .

λνταπολογία(ή),διχον.,Γβρϋ<}υ6,θ

"Ανταρκτικός, ή, δν, ΑηίΑΓΟίίο^ιο.

Ανταρσία (ή), ΓβΟΐΗίοη, β.

Αντάρτης, ου (δ), Γέ1>6ΐΐ6.
λντεγχαλώ, Μ, καλέσω , Γ60ΓΗ1Μ-

Ώ6Γ.

*λντέγχλησις, εως (ή) , ΓΟΟΠΠίϊη»-
Ιίοη, θ.

Αντεθνικός, ή, δν, ΑθΙίηαΙίθ«&1.

Χντϊΐσαγγελεύς, έως (δ), νλγ., δαί)-
δΐΐΐαΐ (άα ρΓΟΟϋΓβϋΓ άα γοϊ οα
άΐΐ ρΓΟΟϋΓβΙΙΓ ^6ηέΓ&1).

λντενέργ£ΐα (ή), Γββοϋοο, 6.

λντενεργώ, Μ. ήσω, ΐ£ΪΓ οοοίΓβ
ς. ; οοη(Γ608ΓΓ6Γ ; (Φυσ.) τΗ%ϊι.

Χντεξετάζω, Μ. άσω, βίβωίηΟΓ
οοπιρδΓΛίίνβιηβηΙ; οοοΓγοοΙογ.

λντεπάγω, Μ. επαγάγω (θά), άρχ,
ηιβηβΓ οοηΐΓβ. ||. (συνήθ.) άντε-
πάγω δρκον, (δικονμ.), ΓέΓβΓβΓ 1β
δ€Γθΐ€ηΙ Ας. || . όρκος έπι6ε6λη~
μένος έξ επαγγέλματος πάρα του
δικαστού, δέν ημπορεί να άντεπ-
αχθη εις τδν άντίδικον , Νμ. , Ιβ
δβπιιβηΐ (ΙβΓέΓθ ά'οίΰοβ ρ&Γ Ιο
ίϋ^β ΑΓαηβ άβδ ρ&Γΐίβδ, ηβ ρβαΐ

έίΓβ ρ*Γ Οΐΐβ Γ6ίέΓ6 Α ΓθαίΓβ.

λντβπαγωγή (ή), (κυρ.) όρκου — , Γ
αοΐίοη (Ιβ ΓέΓέΓβΓ 16 δβηηβηΐ Α ο;.

λντεπισκέπτομαι , ϋ. επισκεφθώ
(θά), Γ6Π(ΐΓ6 ίΐ ς. δ& Υίδίί6.

Αντεπιστέλλω, Μ. στείλω (θά), τέ-
ροηάΓθ ραΓ έοήΙίΟΟΓΓβδροηάΓβ.

* Χντε^ίτροπος (δ) , νλγ. , ρΓΟίιιΙβίΐΓ.

Αντεραστής, οΰ (δ), Ηναΐ.

Άντερον (τδ), κοιν. τδ "Εντερον, I-
δε Έντδσθιον.

Αντέχω, Η. άνθέξω, Ιοηίί 1>οα Οη
ίβΓΠΙΟ 000(Γ6 , ΓόδίδΙβΓ ; δουΐβ-
πιγ; οηάιίΓΟΓ; δυρροΓίβΓ, άικβΓ.
|| . τδφρο.ριον δέν δύναται νάάνθ-
έξχι ούτε οκτώ ημέρας άκδμη\ Ια
ρίβοβ ηβ ροαΐ ρβδ ΐβοΐΓ βηοοΓβ
ηυϋ ίοαΓ9. ||. άντέχίΐ εις δλους
τους κόπους , ίΐ Γ6δίδ(6 & ΙοαΙοδ
Ιβδ ί&Ιί^υβδ. || . τδ δένδρον δέν
ημπόρεσε νά άνθέζ^ είς τήν σφο-
δρότητα (είς τήν δρμήν) του άνε-
μου, Γ&ΓΟΓβ π'λ ρα δουΙβηΐΓ Ια
ΓοΓΟβ άυ ΥβηΙ. ||. τδ άγγεΤον τού-
το αντέχει είς τδ π3ρ, 00 Υβδβ Υ4
4ϋ Γβυ/ιδί χαΐ 'Εμβαίνω. ||.δέν
ημπορεί νά άνθέξ^ άπδ τόν χβφα-
λόπονον, ίΐ ηβ δ&ιΐΓ&ί( άαΓβΓ άϋ

ΜΑΐ (Ιβ (6(6.
Αντηλιά (ή)Τ κοιν. ή Ανταύγεια (των

ηλιακών άκτίνων), Ια ΓβΥβΓΟ^ΓΑ-

Ιίοα άβδ Γβγοηδ άα δοΐβΗ.
Αντήχησις, εως (ή), Γ6(βη(ίδδ6-

πΐ6η(, Γέδοηηβπιβη(.
Αντηχώ, Μ. ήσω, ΓβΙεη(ίΓ, Γ030Π-

ηβΓ.
Αντί (τδ), έργαλ. ύφαντ.,βηβυηΐβ,

βηδουρίβ , βηδθα1)1βΑα (-ρΐβαυ),

ροΗηηίβΓβ; άέοηοΓ^βοίΓ.
Αντί•, πρόθ., έ Ιβ ρΐαο• (οα) 4α Μ-

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ£Ϊ€

32

ΑΝΤ

ΑΝΤ

ΑΝΤ

βυ ί οιι) οη οΌηαη£θ (οιι) ρουΓ
ρι-ίί (υυ) οη οοηιρβηδαΐΐυη (Ιο;
ροϋΓ. || . »*Οφθαλμόν αντί οφθαλ-
μοί , χαΐ οδόντα αντί οδόντος, «
Γρφ. , (εΠ ρουΓ «Π, ίΐοηΐ ρουΓ
<1οηΙ. || . όιωρίσθη (εις τήν δείνα
Οέσιν)άντΙτοϋ Κυρίου (δεΤνα) παρ-
αιτηθέντος, ΐΐ ΓαΙ ηυιηηιό (α Ιοΐ-
1ο ρΐαοο) οιι Γοηιρίαοοηιρηΐ (Ιο
πιοηδίουΓ ( υη Ιοί ) , άόηιίδδίοη-
ηαίΓΟ. ||. (καΐ προς άτταρ. άναλε-
λυμ.) αντί να τ::ο/ωρήση οπισθο-
δρομεί, Π Γοουΐο αυ ΙίουοΓαναη-

ΟβΓ.

Αντιβαίνω, Μ. άντιβώ (θα), δ'ορ-
ρΟδΟΓ 011 ΓΟδίδίΡΓ ά : §. Γβρυ-
$ηθΓ. ||. τούτο αντιβαίνει εις τόν
ορθόν λόγον, οοΐα οηοςυο 1β ηοη
δοηδ, ΐδε χαΐ Αντίκειμαι.

Αντιβασιλεία (ή), νίοο-ΓοναυίΡ, θ.
§. Γόβοιίοο, θ. || . Ιτ\ της Αντι-
βασιλείας (της Ελλάδος), άη
Ιοηιρδ άο Ια Κο^οηοο , δοηδ Ια
Κο^οηοβ.

Αντιβασιλεύς, έως(ό], ΥΪΟΟ-Γοί. §.
ΓΟ^ρηΙ.

Αντιγραφεύς, έως (ό), ΟορίδίΡ.

Αντιγραφή ',ή), ΓαοΙίοη άο εορίοΓ,
ΐΓαηδΟπρΓιοη, θ. ||. δια τό ακρι-
βές της αντιγραφής, (φρσ.), ροιίΓ
ουρίο οοηΓοιιιΐΡ.

Αντίγραφον (τό), οορίβ, θ. ||. κρα-
τώ άντίγραφον γράμματος κτλ.,
£3Γ(1ογ οορίο (Ιο άοαΜο) ίΓυηο
ΙοΙίΓβ εΙΟ. || . (δικονμ.) άντίγραφον
συμβολαίου ή δικαστ. αποφάσε-
ως, $ΓΟδδΟ, θ. ||. εκδίδω (ή) λαμβά-
νω άντίγραφον συμβολαίου κτλ.,

ΒΓ05>δ0νίΤ (Ο") ΓηΪΓΡ £ΓΟδδθγ0Γ

1111 γοιιΙγβΙ βίο. || . ό συμβολαιο-
γράφος κρατεΤ το πρωτότυτον κα.
εκδίδει άντίγραφον, Ιο ηοΐαίιτο
βαΓάο Ια ιηίηυΛο, οΐ οη ΜΗυγο
ηηο ^ΓΟδδο.

Αντιγράφω, Μ. γράψω, ΐΓ&ηδυπ-
γο, οορίοΓ.

"Αντιδημοτικός, ή, όν, ϊπιροριιίαί-

ΓΡ.

Αντίδικος (6, ή), ραΓίίο βιΚοπΗ»,
θ. ||. ε/ει ίσ/υρον άντίδικον, ίΐ α
αίΓαΪΓΟ ά ΓογΙο ραΓίίο. ||. ό δίκη"
γόρος του αντιδίκου, ΓανοοαΙ αά-

ΥΟΓδΟ.

Αντίδοτον (τό) καΐ

Αντίδοτος (ή), ΓΡίηοόν, ηηΓκΙοΐΡ.

Αντίδρασις, εως (ή), ΠΝίοΙίοη, 0.

Αντιδραστικός, ή, όν, ΓόαοΙίΓ.

Αντίδωρον (τό), ϋα ραίη ΙιοηίΙ.

Αντιζηλία (ή), ΠΥίΐΙίΙό, θ.

Αντίζηλος (6, ή), πναΐ. ||. ή Καρ-
χηδών ήτον αντίζηλος της ' Ρ ω-
μής, ΟαΓίηο^β οίαίΐ Ια πναίο άο

ΗΟΠΙΟ.

•Αντιθάλαμος (6), νλγ. Ϊδε Προθ*-
λαμος.

Αντίθεσις, εως (ή), ορροδίΐίοη, θ.
§. (ρτρ.) αηΐΗηοδβ,θ.

Αντίθετος (ό, ή), ορρυδβ; οοηίΓαί-
γρ; (έπιστημ.) ίηνοΐδρ. ||. ό αντί-,,
θετός λόγος, (Λογικ.) , Ια Γαϊδοη^
(1η ρΓορυδίΙίοη) ίηνοΓδΡ, (καΐ ά-
πλ. ) ΠηνοΓδΟ, θ. ||. κατ' άντί-
θετον λόγον , οη Γαίδυη ίηνοΓδΡ.
|| . εξ αντιθέτου, οη δοηδ οοηίΓαΐ-

ΓΟ.

Αντιθέτω (κοιν. αντί Αντιτίθημι),
Μ. θέσω, ορροδΟΓ ; ο1ι]οοΙογ. ||
δεν ε/ω τίποτε να αντιθέσω εις
τοϋτο τό επιχείρημα, ]ρ ηαί πβη
ά υη]οοΙθΓ α οοΙΙβ πιΐδοη.

Αντιθέτως, έττίρ. οη δοηδ οοηΐταί-
γο (ορροδρ).

Αντικαθιστώ, Μ. καταστήσω, ιιιρΙ-

Ιγρ οη ΓοιηρΙαοοηιοηΙ , τοηιρία-

_ !

ΟΡΓ, 5υΙ)δΙΐϊιΐ0Γ; (Νμ.) δυ!)ΓομΡΓ.
λντικάμαρα (ή), κοιν. ( άττό του ί-

ταλ.) ό Προθάλαμος ή Αντιθάλα-(

μος, βηΙΐοΙιβηιΟΓΡ, θ.
Αντικατάστασις, εως (ή), 5ΐΐ1)δΙί-

ΙυΙίοη, θ. Γοηιρίαοοηιοϋΐ; (Νμ.)

δϋΟΓΟ^αΙϊοη, 0.
Αντίκειμαι (χ. Μ.), δ'ορροδΟΓ, ί-

Ιγο οη ορροδΐΐΐοη ονοο ; Γέριι-

ριΐΡΓ Η. || . τοϋτο αντίκειται εις

τόν ορθόν λόγον, οοΐα η•ριΐ{;ιιο

αη δοηδ οοηιηιυη (ά Ια Γαίδοη!.

II• (ή .ατ/.0 Αντικείμενον (τό), Ιο

δΙ^Ρΐ, ΓθΙ)]θΙ.

αντικλείδι (τό), ίαϋδδΟ οΙοΓ, 0.
οοηΐΓΡ οΙοΓ, θ.

Αντίκλητος (ό), νλγ., ανοιιό (οοη-
δΐίΐυό). ||. έάν δ εναγόμενος δέν
διο>ρισεν άντίκλητον , ή ό διορι-
σθείς αντίκλητος δίν ενεφανίσθη
κατά την όρισθεΤσαν οικάσιμον ή-
μέραν, (Νμ.), μ 1^ οΌΙοικΙοιιγ ηο
(υηδίϊΐιιρ ραδ ανουο , οιι δι Γα-
νοιιό οηη»ΐί(ιιό ηρ δΡ ρΓόδοηΙο
ρϋδ αα 3οιιγ ίηϋί(]υό ρουΓ Γαιι-
(Ιϊοηοο.

Αντικοινωνικός, ή, όν, αηΐίδοοίηΐ.

Λντίκρουσις, εως (ή), Γόρυΐδΐοη,θ:
ΓόροΓΟυδδίοη, θ.

Αντικρούω, Μ. κρούσω, ΓΟρουδδΟΓ,
ΓόρΟΓουΐΡΓ.

Αντίκρυ, έ-•ρ. νίδ-ά-νίδ άο, οη
Γα οο (οη Γοματά, ά Γορρο^ίΙο )
ιΐο. || . τό 'σττίτι του εινε αντίκρυ
'ς τό έδικόν μου , δη ηιαίδοιι ΡδΙ
οη Γαοο ίΐο Ια ηιίοηηο. ||. τα δύο
'στ:ίτ•.α εινε άντίκρυ-άντίκρυ (αν-
τικρύ τό εν του άλλου), Ιθδ άοιίλ
ιη.ιί^οιι δο ΓΡ£αι•άοηΙ (δοηΐ ά Γ
ορροδΐΐο Γοηβ ίΐβ ΓαηΐΓΡ). ||. ή
μετάφρασις με τό κείμενον αντι-
κρύ, (εις την αντικρύ σελίδα), Ι«

ΐΓ&ιΙιιοϋοη ανοο Ιο ΙβιΙβ 6η Γβ-

Αντικρύζω,Μ. ύσω, (μτβ.),7ίε Σιλ-
αντώ , ΓοηοοηΐΓβΓ (Γαοβ λ Γαεβ).
||. (ούδ. ) <Ηγο δίΐυό νίδ-Δ-νίδ,
ΓαίΓο Γαοο α.

Λντικρυνός,ή,όν, ςυί ΟδΙ βη Γβ06.

Αντίκρυσμα (τό), ΓΟΠΟΟηΐΓβ ίαοβέ
Γαοο.

Αντιλαλια (ή), κοιν. ή 'Η/ώ.

Αντιλαλώ, Μ. ήσω, κύιν. αντί Αντ-
η/ώ.

Αντιλαμβάνομαι, Μ. λήψομαι χαΐ
(κοιν.) ληφθώ (θα) , δαϊδίΓ ; οοω-
ρΓοη^Γο , οοηοονοΐΓ, ροΓΟβνοίΓ.
|| . ν/ε: όςύν (ζωηρόν) νουν, αντι-
λαμβάνεται ευκόλως, Π & Γο-
δρΓίΙ νίΓ, ίΐ οοηςοίΐ Γαοίίοιηβοΐ.

Αντιλέγω, Μ. άντ.ί-ω (04), αΙΙίΓ
αιι οοηίΓαίΓΟ (Ιο ηο; γ εοηΐΓ6-
ο!ϊγο; οοηΙοδΙΟΓ; οοπΙγαγιογ. §.
ΓοΓηδΟΓ οα α1)]εοΙθΓ ά. ||. άγα-
τΛ να αντιλέγω , ϊΐ βίΐΐιο & οοη-
(Γαπ'εΓ, ί] εδί οοηίΓαΓίαηΙ, ίΐ &
ΓοδρΓίΙοΌ οοηίΓαϋίοΐίοη. ||. χαν-
είς δέν αντιλέγει, ροΓδοηηβ ηβτα
η« οοηίΓαίίΟ. ||. (ή μτχ.) ό άντι-
λέγων, (ώς ούσ.), ΟΟΐιΐΓ30,ΐθΙβυΓ.
|| . ή γνώμη αυτή έχει ττολλούς
τους αντιλέγοντας , €01 ανίδ Α
ηοαυοουρ ϋο οοπίταϋίοΙουΓδ.

Αντιληπτικός, ή, όν, ριορΓοαδ&ί-
δίΓ (α ουιιιρίΌΐκίΓΟ, ά οοηοονοΐΓ).
||. (συνήΟ.) τό άντιληκτιχόν , Ια
ΓαοιιΙΙύ αΌ οοπιρΓοηάΓβ, Ιβ ΐα-
οηΐΐό οοηοορίίνο, ]& οοωρΓό-
Ιιοηδίοη , Ια οοηοορίίοη. ||. ε/ει
όίύ άντιληττικόν, ίΐ & Ια ΟΟηοο-
ρΐϊοη ρΓΟίηρΙο. •

Αντιλήιττωρ, ορός (ό), ρΓΟίβΟΐΟϋΓ.
§. (Νμ.) οοηδοίΐ.

Άντίλτ/νίς,εως (ή), άρ/., δΟΟΟυΓδ,
πρρυί; αδδΐδίαιιοβ,θ. ρΐΌΐοοΙίοη,
θ. ?.) (Λογικ.) αρρΓόηοηδίοη, θ.

3)(Ψιλοσοφ.) ρβΓΟΡρΙίοΐΙ.
Λντιλογία (ή^ , ΟυηίΓαόίοΐίοη , θ.

οοηίοδίαΐίυη, θ. (^τρ. ) αηΐΐΐο-

^ίο, 0.
Αντίλυτρον τό), Γβηςοη, θ.
Αντιμαρτυρώ, Μ. ήσω, «ΙΐΡδΙΡΓ Ιβ

ΟΟΙίΐΓ,ΙΙΓΟ.
Αντιμά/ομαι Γ/. Μ.), ΓαίΓΟ Ιβ^ΙΐΟΓ-

γο ά η., Ιοί «Ηγο οοηίΓαΐΓβ.
Αντιμήνσιον (τό), Έκκλησ., Ιβ ΟΟΓ-
ρΟΓΟΙ.

Αντιμισθία (ή), Γ^οοπιροηεβ, 0.
ΓόΙπΙηηΊοη, θ. δαΙαΪΓΟ, ρπχ.

Αντιμωλία (η), Νμ. , ΟΟηρ&ΓΐιΐίοΐΙ
ροΓδοηηοΙΙο άΌ (Ιβιιχ ραΓίίοδ. ||.
κατ' άντιμωλίαν , ΟοηΐΓίΐάίοΙοί-
ΓΡΠΊΡηΙ. ||. δίκη (καταδίκη) κατ*
άντιμωλίαν, ]υ£ΡηΊΡΠΐ (ΟΟϊκΙβ-

π3ηαΙίοη)€οηΐΓβοϋοΙοίΓβ.|1. άτ:ε-

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ£Ϊ€

ΑΐίΓ

*ασις έχδοΦβΤσα χατ' αντιμωλία*,
ιιιι *γγ41 Γβηάυ βοηίΓαάίβΙοίΓβ-
«ηβηΐ.

λντιναύαρχος (ό), ΟΟηΐΓβ-ΑΐηΐΓ&Ι.

αντινομία (ή ) , βοηΐΓ ΑάΐοΙίοη (Γβ-
βΐΐβ οα βρρ*ΓβηΙβ) βηΐΓβ άβυι
Ιοί», βοηίΓαηβΙό άβδ Ιοίδ, ΛΠΐί-
ηοιηίβ, β.

λντίξους (δ, ή), αρχ., βοηίΓλίΓβ,

Αντιπάθεια (ή), ίηβοηιρΑΐί ΒίΙΗό ,
$. Γβρυ£ηαηββ , 6. «νβΓδίοη , β
«η1ίρ*1ηίβ,6. Ι), έχω άντιπάθειαν
κατά τίνος, τδν έχω (εις) άντιπά-
Ιειαν, ρτβηάΓβ ς. βη ΑΥβΓδίοη
(καΐ ο*χ. βη (ριί£ηοη, βη &ηρρβ).

λντιπαθής , οΰς (δ, ή), &η1ίρ&1ηί-
φΐβ.

λνττχαλαίω, Μ. παλαίσω , ΙαΙΙβΓ

ΟΟΠίΓβ, ΓβδίδΙβΓ.

Αντίπαλος (δ , ή), «άΥβΓδΛϋτβ, *η-

ια£οηϊδΐβ ; πνβΐ.
ΑντΕπαοα«άλλω, Μ. βάλω (θα),

ιηβιΐΓβ βη βοιηρ&Γ&ίδοη («η ρβ-

ΓΛΠβΙβ); οοηΓΓοηΙβΓ»
Αντιπαραβολή καΐ
Αντιχαράθεσις, εως (ή), ΟΟηίΓΟηΙβ-

Ιίοη , Φ. οοιημαΓ&ϊδοη, 0. ρατ&Ι-

Ιβίβ.
Αντιπερισπασμός (6), άΙΥβΓδΙοη, θ;

(ίατο.) ΓβΥαΙδίοη, θ. ΛΥβΓδίοη, θ.
Αντιπερισπώ, Μ. σπάσω, ΛίΓβ άί-

γβΓδίοη.
Αντίποδες (ή) , γεωγρφ•, 1β8 ΑηΙί-

ροάβδ.
Αντιποίησις, εως (ή), ρΓέΙβηΙίοη,
Αντιποιούμαι, Μ. ποιηθώ (θα), ρΓβ-

ΙβηάΓβ β; δ'αΙιτίοαβΓ, βαιοίΐίοη-

ηβτ; δβ ρϊςαβΓ άβ. ||. άντιπο*.ου-

μαΐ τι το δποΤον δεν μοι ανήκει ,

δ'&ΓΓΟ£βΓ.

λνττχαλεμώ, Μ. ήσω, βΟΟίΟ&ΙΐΓβ
ΟΟΟίΓβ; δΌρρΟδβΓ λ.

Αντιπολιτεύομαι, Μ. πολιτευθώ (θ λ),
δϋΙΥΓβ υο ρβΓίί ροΐίΐίηαβ βοηΐΓ&ί-
Γβ; ί*ΪΓβ άβ ΓορροδΗίοη βυ βου-
ΥβΓΒβιηβϋΙ. || . οΐ αντιπολιτευόμε-
νοι, οβαχ άβ ΓορροδίΙίοη, Ιβ ρβΓ-
ϋ άβ ΓορροδίΙίοη.

Αντιπολίτευσις, εως (ή), ρ*Γΐί ρο-
ΙΗίςαβ βοαίΓ&ΐΓβ, ορροδίΐίοη, θ.
(Ι . έφημερις της αντιπολιτεύσεως,
ίοατηβΐ άβ ΓορροδίΙίοη.

Αντιπολιτιχός ή, δν , οοηΐΓίΐΓβ *
Ια ηοηηβροΐίΐίςαβ, ίιηροΙίΙίηαβ.

Αντιπολιτικώς , έ-κίρ. ίηιροΐίΐίααβ-
ηβηΐ.

λντίπους, ποδός (δ, ή), συνήθ. είς
το πλθ. Ιβδ &η(ίροάβδ.

Αντίπραξις, εως (ή), ΓβδίβΙβηββ,θ,
ορροδίΐίοη, θ.

\ντιπράττω, Μ. πράξω, •£Ιγ βοη
ι« οα βη ορροδϋίοη, οοηΐιβ-

€1ΓΤ•Γ.

ΑΝΤ

Αντιπρέσβυς, ιως ( δ ) , νλγ., ΓβδΙ-
άβηΐ.

Αντιπροεδρία (ή), Ιββ ΓοηβΙίοηδ (Ια
εη*Γ£β) άη Υίββ-ρΓ&ίάβηι, υι-
ββ-ρΓββίάβηββ, θ.

Αντιπρόεδρος (6), τίοβ - ρΓβδίάβηΙ

λντιπρόπερσι, έπί£. Γ&υΐΓβ &Υ&ηΙ
άβΓηίβΓβ βοηββ.

λντιχροσχυνώ , Μ. ήσω , 3&1η6Γ β
βοη Ιοογ οα άβ βοη οόΐό (Λαδδί),
ΓβηάΓβ ηη 8*1ιιΙ.

Άντιχρόσωπος (δ, ή), αρχ., ςυί βδΐ
νίδ-β-νίβ ου βη Γβ^αΓά (βη &ββ)
άβ. ») (συνήθ. ούσ. ) ΓέρΓέδβιι-
ΙβηΙ (άη ρβυρίβ) , άβραΐβ. ||.
ή βουλή των αντιπροσώπων , 1δ
βη*πι]>Γβ άβδ άβρυΐββ.

λντίχροχθες, έχίρ. Γ&υ(Γβ ΑΥβηΙ
ηίβΓ.

Χντιπυρετιχδς, ή, δν, (^ατρ.), ΓβΟΓί-
Γα^β, βηΙίΓβοπΙβ.

λντίχτωσις , εως (ή), (γρμτ.), βπι-
ρίοί άυη οβδ ροιίΓ ιιη βη(Γβ,
βηΐίρίοδβ, θ.

Άντί^ησις, «ως (ή),ΟθηΐΓβ(ϋθΙίοη,
". ΓέίαΙβϋοη, θ.

Άντι^ητικδς, ή, δν, ςαί δβΓΐ λ ΟΟη-
(ΓβάίΓβ οα δ ΓέίαΙβΓ, βηΙίΓΓηβΙί-
ςαο.

Αντισηπτικδς, ή, δν, (ίατρ.), βηΐί-
ρηΐπάβ, Αηΐίδβρίίςαε.

Άντίσκιοι(οΙ), γεωγρφ., ΑηΙίδβίβηδ.

Άντιτκασμωδικδς, ήδν, (Ιατρ.)βη-
ΙίδρΛδπκκϋςιιβ.

Άντισχαστιχδς, ή, δν, (ίατρ.), βη-
ϋδρΑδϋςυβ.

Αντισταθμίζω , Μ. (σω, 0&1αηββΓ,
ϋοηΐΓβ-ο&ί&ηεβΓ; οοηιρβηδβΓ. ||.
τδ χέρσος αντισταθμίζει τήν ζη-
μίαν, Ιβ £Λίη εοπιρβηδβ 1& ρβΓ-
Ιβ. || . αί άρεταί του αντισταθμί-
ζουν ό^α τα ελαττώματα του, δβδ
ΥβΓίαδ 1)&1αηββη( (οοπιρβηδοηΐ)
Ιουδ δβδ νίοβδ. || . τα χαλά κα-
τά κακά- αντισταθμίζονται, Ιβδ
ηίεηδ βΐ Ιβδ ηιβαχ 5β οοωρβη-
δβηί.

λντίστασις, εως (ή), ΓβδϊδΙβΟΟβ, θ.
ορροδΗίοη, θ.

Ά ντιστέκω (-στέκομαι), Μ. ς•αθώ
(θα) , κοιν. αντί Ανθίσταμαι, Γβ-
δίδΙβΓ, β'ορρΟδβΓ, ΙβΠΙΓ (ΓΛΙΓβ)
ΙβΙβ &.

Αντίστοιχος (δ,ή),ςαΐ βΟΓΓβδροηά
α, βΟΓΓβδροηάαηΙ ; ρ&ΓβΗβΙβ.

Αντιστοιχώ, Μ. ήσω, ΓβροηάΓβ οα
βΟΓΓβδροηάΓβ β. || . ή δεξιά πτέ-
ρυξ αύτοΰ του οικοδομήματος δέν
αντιστοιχεί μέ τήν αριστερών , **
αίΐβ άΓοίΙβ άβ οβ ο11ίηιβη( ηβ
Γβροηά ρ&δ λ (ηβ βΟΓΓβδροηά
ρβδίΥβο) Γαίΐβ ^*αοηβ.

Α«Τ

33

Αντιστράτηγος (δ), ΜβαΙβηΐηΙ %έ-
ηβΓ&Ι ; ^βοβΓβΙ άβ άίΥίβΙοη.

Αντιστρέφω, Μ. στρέψω, (αρχ.),
ΐοιίΓηβΓ βη δβηβ ΐηνβΓδβ (άβηβ
Ιβ δβηβ ίηΥβΓδβ). ||• (ευχρ. κυρ.
κατά μτχ.)χρότασις άντιστρέφου-
σα, (Αογικ.) , ή αντίστροφος, (7δε
τδ έχόμ.)

Αντίστροφος (δ, ή), ΙηΥβΓδβ. ||. δ
αντίστροφος λόγος, ή αντίστροφος
χρότασις, (Αογικ. χαΐ Μθμτ.), 1»*
Γβίδοη ΓβοίρΓοςαβ , Ια ρΓοροβί-
Ιίοη ίηΥβΓδβ , ΓίηΥβΓδβ, ?δ• καΐ
Αντίθετος,

Αντιστρόφως , έπί£# β η ββηδ ΟΟη-
ΐΓΑΙΓβ (ίηΥβΓδβ).

Αντισυνταγματάρχης, ου (δ), Ιΐβο-
Ιβηβηΐ-οοίοηβΐ.

Αντισυνταγματικός, ή, δν, βηΐί-
βοηδίίΐηίίοηηβ].

Αντισυνταγματικώς, έχφ. , ΐηΐί-
οοηβΐίΐυΐίοηηβ ΠβηιβηΙ .

Αντιτάττω, Μ. τάζω, Γλη^βΓ οοη-
ΐΓβ, ορροδβΓ.

Αντιτείνω, Μ. τείνω (θα) , ΙβηίΓ

ίβΓΠΙβ, δΌρρΟδβΓ, ΓβδίδΙβΓ; Γβ-

ΓαδβΓ. || . δ ίππος αντιτείνει, (δέν
υπακούει εις τδνχαλινδν), Ιβ οηβ-
υ*1 ΓβΓυδβ.

Αντίτιμον (τό), ΓέςαΐΥβΙβηΙ, Ια Υ4-
ΙβαΓ, Ιβ ρηχ.

Αντίτυπον (τδ), βορίβ (ά'αη ΙοαρΓί-
ηι6), θ. βχβηιρΙαίΓβ.

Αντιφ^ρμακον(τδ), 00η(Γβ-ροίδθη,
Γβηιβάβ.

Αντίφασις, εως (ή),ΟθηΐΓΑάίοΙίθη,
θ. ΟοηΐΓ&ΓΐβΙέ, θ. || . άντίφασις με-
ταξύ 6ύω προτάσεων, ίηιρίίο&ΐί-
οη, θ. || . τουτό μοι φαίνεται άν-
τίφασις, εβίβ ηιβ δβηιηΐβ ΐιηρίί-
φΐβΓ οοη(Γλάίβ(ίοη , (καΐ άπολ.)
οβία ίιηρίίςαβ. ||. οί διάδικοι εΐ-
νε %?ς άντίφασιν, Ιβδ ρβΓίίβδ δοηΐ
οοη(Γ&ίΓβδ βη ίβίΐδ.

Αντιφάσκω (χ. Μ.), ίηιρΙίφίβΓ βοη-
ΐΓ&άίοΐιοη , δβ οοηίΓΛΓίβΓ , δβ
εοηΐΓβάΐΓβ, δβ άέηιβηΙίΓ. ||. τού-
το αντιφάσκει , (Διαλεκτ.) , ββΐλ
ίηΐηΐίςυβ. ||. φήμαι (μαρτυρίαι)
άντιφάσκουσαι , Γδε Αντιφατικός.

Αντιφατικός, ή, δν, βοηΐΓ&άίβΙοί-
Γβ, ςηί ίιηρίίςυβ βοηΐΓ&άίβϋοη,
ςυί δβ άβηιβπΐ; οοηίΓΑΐΓβ. ||.
φήμαι (μαρτυρίαι) άντιφατικαΐ,
άβδ 1>ΓαιΙδ (άβδ (έπιοίςηα^βδ )
ς αϊ δβ άέιηβηίβηΐ.

Αντιφέρομαι (χ. Μ.), δ'ορροδβΓ β;
δβ ΒαΙβΓ οοηΐΓβ ς. ||. άντιφέρον-
ναι κατ* αλλήλων (ή) πρδς αλλή-
λους, Ηδ ββ οαίβηΐ (ίΐδ δοηΐ οα-
Ιέδ) Γυη εοηΐΓβ ΓλιιΙγθ.

Αντιφιλοτιμουμαι , Μ. φιλοτιμηθώ
(θι), ΓΪΥΑίίδβΓ. ||.αντιφιλοτιμού-

3

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

34

ΜΥ

ΑΝΩ

μ*νοιπρός αλλήλους, ά Γοιινί Γυο ^Ανυπομόνως, έπίί. ΐπιραΐκ'ΐιιηιοιιΐ.

<1ϋ ΓβυίΓΟ, « (μιί ιυίοιιι ηιΐβιιι,| Ανύποπτος (ό, γ) , ιιυη δα>ροοΙ,

δο ηναΐίδαηΐ (ιΐο ζοΐο ιΊο;.* | ςιΓυη ιιο ρπιί δουρουηοοι- , ο-
Αντίφρασις, εως (ή), σ/τ.μα λογού, | ιοιιιρί ιΐυ δοΐφοοπ.

ουηίΓΟ-νοπΙό, 0. αιιΐίρΐιιαδο, θ. [Ανύποπτος, επίρ. ί>;πι* ρχοίΐιτυιι
Αντίφωνον (το), Έκκλτ,σ., ιορυιΐδ; | οοιιο<3\υΐι• αικιιιι) ϋοιψΓυιΐ: *αιι»

αιιΐϊόιιιιο, 0. | (Μκΐίΐοο.

Αντι/αιρετώ, 31. ήσω , ΓΟΐιιΙιΟ ίΐ Λν.ποττ•/ ,ρικτος ( δ, τ ), (|ΐιί ηΥδΙ

€]ΐιοί<],ιιιι «οιι ουιιιρίίιιιοιιΐ υιΐϊ,οιι|| ρα$ *ουΙοηηΙ»Κ\ ϊιι>υιιΙοηο1}];\

δαίιιΐ, ΓόροιιϋΓΟ α &υιι δαίυΐ , Ιο; .Ανυπότακτος (ό, ή , ίιι*υΐιηιϊδ, ίιι-

καΙαοΓ «Ιο ^οα οοΐο. | δΐιΐίοπίηι,πο.

Αντίχ-:φ, ειρος,(ό), (ΐνν. δάκτυλος)

Ιο ροιιοο
Αντιχριστιανικός, ή, όν, αιιΐϊοΐιι-ό

Ιϊοιι, -0ΠΙ1Ο.
Αντίχριστος [ί), ΓαιιΙϋοΙιπδΙ.
Αντιχρονιτμός ;όι, (Γρμτ.), οπψ1υί!| Ανυ-ύΊν

ϋ'ιιιι Ιοιιιρδ ροιίΓ ιιιι αιιΐιο

(ίστοο.) αηαοΙίΓΟίιϊδίιιο.
Αντλία ;ή), ιιιαοΐιϊιιο α ριιίδοτ, Ο.'

ροπιρο, 0.
"Αντλος (ό), αρχ., δΟΐιΙίπθ, 0
Αντλώ, Μ. ήσω, ριιί^ιτ.

λ ννποτϊ :::<;■/;)

^• Α

Ι (

,ίιΐΛΐίΙ)()Γ(1ίηα!ϊ(>η,0
ος και (κοιν.) η, ον,
ιο': Λ'^ρττος.
Ανυφαντής, ή (ό) καΐ
Λνυτ-άντ.-'.α (ή), Ι^ΗταικΙ.

Μ. ώσω, οΙουογ* 0\αΙί0Γ.

.. (α;.•/, αντί) Ί-ττάνο. ||.

(ξ ν/ ρ. κοιν. ένάρΟ.) ή ανο [ίου*, ή,

Ι.ι οΙι.ίππηο ΙκιιιΙο, 1;ι (ΙίαιηΙιπ-

«!<*« ρ:»ίΓί» (καί εις τήν Αγγλ. οΥ>

| ΙοΓ,Ιί-). || >.α! γ:ωγρ?.) ή ανω

Ι Αίγυπτος, ή ανω Γερμανία κτλ.,

Αντρον (το), αιιΐΐ'ϋ, {,ταΙΙο, θ. | ]α ],ι1υ1(. ί-^νρΐ
Αντωνομασία(τ),σχ. λόγου, αοΐυ- | Ιοπιη^πΓ

αυπιαδο, θ.
Αντωνυαία (ή), Γρμτ. , ρπ)ηοπι.
Αντωνυμικός, ή, ον, ρΓυοοιιιίιια].
Ανυόρία (ή), ιιιαιιιμιο ά'οαιι , δο-

οηβιοδδο, 0.
Άνυόρος (δ, ή), δοο , απιΐο , δαιίδ

οαιι.
Ανύπανδρος (ή καΐ καταχρ.δ), ηοιι

ΙΗ3ΓΪ00.

Ανύπαρκτος (ό,ή), (\ν\ ιΓοχίδΙβ οα
ηβ ρονιΐ εχΐδίοχ (γοιΙΙοιιιοοΙ) ,
οΙιίηιέΓΪςιιβ , ίιηα^ίηαίπϊ, )1Ιυ-

δΟΐΓΟ. Ι

Ανυπέρβλητος (δ, ή;, ΐηδίιπηοηία^

1)1?, ίιινϊιιοίβίο. ||• έμπόοιον ανυ-; κάΤ,0, ίΐ α ιοιιιπο οί«1 πι Ιοιτο.

πέρβλητον, υ1)5ΐαοΙο ίιινίικ'ί1)1:•.||:\νών5ον (τ:), Ιο ΙιαιιΙ (Γιιιιο ηιαί
Ανυπέρ'ίετος (6, ή], ςιΓοη ηο ρπιΙ,| 8οη.

ϋίΙίότοΓ (γοιιιοΙΙγο α "11 α-αίΓοί Ανώουνος (6, •?), «711Ϊ ικ* τηιι^ο ηιι-!!

Ιρπιρ^). || οιιηΐ' (Ιοιιΐ *υτ (οιι ) <)υί ('αίιιΐ'1

Ανυπερθέτως , 1~'Λ. ααη* άοΙαί,!| |(.^ (Ιοιιΐουίδ, αιΐ'κϋη.

βαιίδ'ΐΌίαπΙ, »αη^ Γοηιΐδο. |!Ανω^ν, ίτ.'.Ι. ά\%\\ ΙκιιιΙ, (Ιο ΙιπιιΙ.

Ανυπευθυνος (ό,ή), ιιυη ΓΟ^ρϋΠ^α-^ ρί1Γ οη Ιΐίΐυί. ||. ανιοΟ;ν και ί\

1;ι ΙϋΗΐΙο ΑΙ

αλ. γ:ο-
γρ9•) Ια Οοπιια»ι:ι; δυρίτΐοιιτο .
||. ό ανω ' Ρήνος, Ιο ΙίίίπΙ ΚΙιίιι.
||. ίίνω-κάτω, (Γ'ρτ.),^πΐΛ ιΐο.-^ιι^
-ΐΙοδΜίυϋ. ||.κάν.νω ανω -κάτω,
ιιΐί'Πτο ^πΐί? (Ιι^^υδ-ιΐΐ'^.^οιι^,

ΐΙί'Γ,ΊΠ^ΟΓ, 1)011 1θ 0Γ5!Τ: ί',ΠΓΟ Ι(«

ίϋ;:1)Ι;» ά (}υ;ιΐΓ0. ||. έκαμες ανω
κάτω τήν κάμαράν μου, νουδ α-
νοζ ι!θΓαιΐ}:ό ΙοιιΙο πια οΐιαιπ-
ί)Γ0. ||. εΤν: ανω-κάτω, ί! 0^1 ΙοιιΙ
(•η (1ο§ογιΙγθ (οη ιΙ^ογγοϊ). ||.
τό ?:αν είνε ανιο-κάτω εις τήν τ:ό-
λ•.ν, ΙοαΙ ο»1 οα ουηΓυδίοη <1ηη:>
Ια νίΐΐί». II. έκαμε το τταν αν».)-

1)1ο.

Ανυπόδετος (6, ή), ηαί να ρίβά^

ηιΐδ (δίΐηδ οΙιαδδϋΓο), να-αα

-ριβάδ. ||

Ανυπόκριτος (6, ή), ηοί ηο (Ιίδδί- ΑνώλεΟρο; (ό,

ηιυΐο ραδ, δίηοΐτο, ίΓαηο ; ιιαϊ'Γ.'
Ανυποκρίτως, ί-ίϊ. δαηδ (Ιίδδϊιιιυ-

ΙαΙίοη, δαιίδ (Ιό^ιπδοηιοιιΙ, δ;ιυ5

ίβίαίο , ά ο(£υΓ οανοΓΐ ; ιιαϊνο-

πιοηΐ.
Ανυπομονησία (ή), ΊιηραϋβΐΗΉ, θ

άρ/ής , φρ7. ( οτ μ.) , ιΐϊ'δ Γοιί^ί
ιΐί". ||. τα άνωθεν ( οτ,λ. Οεό0•ν)|
οω-τματα, ( Ολγ.) , ]θδ §Γαϋθδ ιΐ'
οη ΙιαιιΙ.

ηοιι δίφΐ α ρέ
πγ, ϊηιΐΐ'δίηιοϊίϋΐΰ.
Ανωμαλία (η), ιηίΐιΐίμιο (Ι'ιιηΐΓοι-
ηιίΐό, ίιιΐ'μ'αίιΐό , θ. ίΓΓό^ιιΙαΓΪΙό,
θ. βηοηιηΐίο, 0. ||. ή τών ωρών
(του έτους ) ανωμαλία , 1 ΪΓΓί'^ιι-
ΙαπΙό (1ιιδ δαί>οιΐδ.

Ανυπόμονος (δ, ή), ίηιραΐίοηΐ. ||.| Ανώμαλος (ό, ή), ηαΐ ιΓοδΙ ραδ υ-
εΤμαι πολλά ανυπόμονος να μάΟω| ηΐ ( υηίΓοπίΗ') , ίητ^αΐ ; (Γρμτκ.)![

τΐ θα συμό-η έκ τούτου, $6 δυίδ
ΓογΙ ίπιραΐίβηΐ (1β βανοΐΓ οβ ςαί

6Β &ΓΓΪΤ6Γ&. !

ΪΓΓέ^ιιΙίοΓ, αηοηιαί. ||. σφυγμός
ανώμαλος , ( ίατρ. δ άτακτος ) ,

ροΐΐΐδ ΙΤΓΟ§«ΙίθΓ.

ΑΕΙ

Αν^μάλως, έπί^. ίιι^Αΐϋΐηεην.ίτ-
ιό^ϋΙΐβΓίϊΐηοιιΙ; δαιΐϊ»υιιί1*0ΓηιίΙ(:.

Λνων.μος^ό, ή), (|ϋϊ ΟδΙ δϋηδ ιιυηι
οα ςαί υαοΐιε δοη οοηι*, βοοην-

1110.

Λνωνύμως, έπίρ. δαιίδ ηοπι , δΟϋ5
Ιο οαοΐιοί ( δοαδ Ιο νοϋο) (1β IV
ηοηνιηο.

Ανώτατος, η, ον , Ιο ρίπδ ΙιαυΚ ,

μι]»γοιι:ο. ||. δ ανώτατος όρος, Ιο

11ιί1λίΐ1111Ι11.

Ανωτάτη, έπίρ. αα ρΐυδ ΙιβυΙ ρο>-

Ανώτερος , α , ον , δυρΟΓίουΓ. §.
ΐ)ΐαΗίι•ιΐΓ. ||. δύναμις ανωτέρα, Γογ-
οο ιΐια^ιΐίο.

Ανωτέρω, έπ-ρ. ρΐυδ ΗαυΙ; (μτνμ.)
^'ί-ιΙθδϊ>αδ. ||. εί'πομεν ανωτέρω,
ηοιίδ α\υιΐδ ιΐίΐ ρΐυδ ΙιβυΙ (οί-
-(^<'^^α^). ||. καθώς εΓπομεν άνω-
τίρω, οοιιιιιιο οί-(1ο>8αδ.

Λνα-Τ-£λής , οΰς ( ό, ή) , ηοί η\ϊδΙ

1ι ιια ιίοΗ,ίιιυΙίΙε, ίιιΓπιιϋϋοιιχ.

||. το άνωυελές τής δαπάνης, Γ
ϊιιι;ΙιΙίΙο ύο Ια ϋόροηδο.
Λνωφελώς, έπίρ. ίυυΐϊίοιιιοηΐ, ίο-
ΓιυοΙιιοιίί^ιιιοηΙ.

Ανω•Τ£ρής , ους (ό , ή) , ςυί νΛ €11

ΐ!ΐυιιΙαιιΙ.
Ανω^λιον (το), ΙίηΙοαυ (ά'υηο ροΓ-

Ακαθάριστος, η, ον, (κυρ. λογαρια-
σμός , οοιιιρΐ(') ςαϊ ιι'α ρβδ βίο
αρριίΓο.

Αςεκολλτ,τος, η, ον, ^α'οη ηορουΐ
(ΙοοοΙΙοΓ οα αιταοΐίβΓ.

Αςεμπεροευτος , η,ον, ςα'οη ηο
ρουΐ (ΐ6ΐιιϋ]ΐ'Γ(ύε1>ΓοιιΗΐ6Γ).

Αςέννοιαστος , η, ον, ίΐΐδοαοίαΐΐΐ,
«αιΐδ δοιιοΐ.

Λςε-ρίζωτος, τρ ον, ςίΓοη ηβ ρΟϋΙ
(ίΟΠΚΪΐΐΟΓ ((•ΐΙΪΓρ6Γ).

Αςετλικτος, η, ον, <]ϋ*οη η'* ρ&ϊ
(Ιονϊιΐο.

ΑΓ;ε.ρλο>Οιστος , η, ον, ςιιί η'α ρ**
οίο ροΐβ (οουδδο, όαοΓοέ).

Αξία (ή), Ιο ρΓΐχ (Ια ναΙουΓ) ά'υ-
ιιο (Ιιοδο; (μτ•γθρ.) ιηβπίο. §.-
Αςίωμα, (Ιί^ηΐΐΟ, θ. ||. ή εσωτε-
ρική του νομίσματος αξία, Ια να-
Ιοιιγ ίηΐΓΪπδοηιιΟ. ||.τό σύγγραμ-
μα τούτο όένεΓνε /ωρ!ς άξίαν, ΟβΙ
οα\Τίΐ^ο ιΓ(•5ΐ ραδ δαηδ ωβπΐβ,
ίΐ η δυιι ρπχ. ||. χατ' άςίαν,
('τρσ.), - Αςίως, (Ιί^οοίΜΟηΙ; οοη-
νοηα1)1ρηιοηΙ.

Αςιαγάττττος , ος και (κοιν.) η, ον,
ι%πο ϋϊ'ίΓο αϊπιο, αίπιαΜβ.

Αςιάγαστος (ό , ή), αρχ., άί^ηβ <Γ
αϋηιίιαίίοϋ, Γόε καΐ Αξιέπαινος.

\ξιάκουστος (ό , ή), άΐ(ρΐβ ά'ύΐΓβ
οηίοηάιι.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΕΙ

Ας%έ*αινθς (δ, ή), ά%ηβ ά'όΐοβοδ,
Ιουαοΐβ, ωέπΙοίΓβ.

Άξιέοαστος (δ, ή), άί^πβ ά'αιηουΓ.

Αξίζω (χ. Μ.), νβΙοίΓ; βούΙβΓ. $-
(μττορ.) ωέπΙΟΓ. ||. δέν αξίζει
τίποτε, ιΊ ηβ ΥβϋΙ Ηβη. ||. δέν
αξίζει τδν χόπον, ίΐ πβ ναυΐ ραδ
1« ρβΐηβ.

λξίνη (ή), παοηβ, 0. βο^ηόβ, θ.

ΑξινογΟρ». (τδ}, έργ. γεωργ. , ΙοοηβΙ.

Αξιοξάκρ υτος (δ , ή) , άί$ηβ ά'έΐΓβ
ρίβυτβ, άβρίοταοΐβ.

Αξιοθαύμαστος (δ, ή), άΊ^ηβ ά'αά-
ΠΗΓ&Ιίοη , ΐΓΟΪηιβηΙ αάπυ'ΓαοΙβ.

Χξιο&έατος(δ,τ), άί^ηβ άβίΓβ Υυ,
ΥΓ&ίηιβηΙ ΓΓΐη&Γςαα1)Ιβ.

Αξιοβρήντ/τος (δ , ή) , - Αξιοδάκρυ-

τος, Ιαιηβηίαοΐβ.
Αξιοκατάκριτος (δ , ή), άαιηηαΜβ ;
οπαιίηβΐ.

λςιοχαταχρίτως, έπί^. άαηΐηαηΐβ-
ιββηΐ.

Αζιοχαταερόνητος (δ , ή), ςοί 6δΙ
α ιηέρΓΪ5€Γ (λ άβάαί£ηβΓ) , ηιβ-
ριίδαηΐβ. ||. βίν (Γν' άξιοκατα-
^•ρόνητος , ίΐ η'βδί ρ8δ Α άέάαί-
^ηβΓ (βίο).

Αξιοκατηγόρητος (δ, ή), 1)14ΐηα1>1β.

Αξιολάτρευτος, η, ον, αάΟΓαΜβ.
Αξιόλογος, ος καΐ (κοιν.) η, ον, ςυί
πλέήΐβ φυ'οη βη ραιΊβ, άί£ηβ άβ
εοοδίάέΓαΙίοο , οοηδίάβΓαΜβ ,
ΙηιροΓίαηΙ, ΙηΙβΓβδδοηΙ, άβ οοη-
δέφίβηοβ. §• ?δε Εξαίρετος.
Αξιολύπητος , ος καΐ ( χοιν.) η , ον,
ηοί βδΐ * ρΐαίηάιβ, άφηβ ά'βίΓβ
ρΐαίαΐ, άΐ&ηβ άβ οοηιραδδίοη,
άέρΙοΓαηΙβ, ρίΐοναηΐβ.
Χξιομακάριστος (δ , ή), άί$ηβ ά'β-

ΐΓβ ίβΐίοίΐέ, ΚεηηβυΓβυχ.
Αξιόμαχος (δ, ή), βαραοΐβ ου βη
έίαΐ άβ οοηώαΙίΓβ (<1β δβ ηιβδυ-

ΓβΓ &160).
Αξιομίσητος (δ, ή), άί^ηβ άβ ηαί-

ηβ, οάίβυχ.
Αξιομνημόνευτος (δ , ή), άΪ£ηβ ά'

έΐΓβ «Ιέ, ΠΙβΊηΟΓαΟΐβ.
Αξιόνω, Μ. ώσω, ΓβηάΓβ (καΐ μσ.

αντπθ. άβΥβηίτ) άί^ηβ άβ.
Αξιοπαοατήρητος (δ, ή) , (*υί βδΐ β

ΓβπιβΓφίβΓ» άί$ηβ άβ ΓβωοΓςαβ,

τβιη&ΓφίαηΙβ.
Αξιόπιστος (δ, ή), άί&ηβ άβ ίοί

(άβ οοηδαηββ) ; <ρή ηιβπΐβ ογο-

γαηοβ; (έπί πραγμ.) αυΐηβηΐίιριβ.

|. μαρτυρία—, Ιβηΐοί$ηα86 αυ-

ΙηβηΙίφίβ. || . (άφτ&ρημ.) τδ άξιό-

«ιστον, ΓαυΙηβηιίοίΙβ(ά'υη ίαίΐ,

<Γαηβ ηοηΥβΙΙβ βίο).
Αξιοπίστως , έπίρ. άβ πΐαηίβΓβ 8

ηέηΙβΓ Ια οοηββηοβ.

λί-^ιν^ς (δ, ή), φ4 ΪΟ^ί1β Ρ*-

ΑΕΪ

ηΐΐίοη, ά%ηβ <Ιβ ρβηΚίοη, ρκ-
ηίδδΑϋίβ.

Αξιοπρέπεια (ή), ΓέρΓέβ*ηΙ*11οη

ίωροϋ^αίο , 6. άΐ^ηίΐέ, 0. οοηδί-

άέΜΐίοη, 6.
Άξιοπρητής, ους (δ, ή), ϋοητβηβ-

'^ΐβ; ίηιροδαηΐ, αΐ8]6δ(υβαχ, <ϋ-

&οβ.
Χξιοπρϊΐτώς, έπί^. ΑΥ60 άί%η\1&,

(ϋ^ηβπιβηΐ.
Αξιος, α, ον, άι^ηβ. 8• ^1>Πβ,

ρΓορΓβ, οαρ&οΐ•, 1)οη. ||. δέν βΐ-

νε άξιος δ:ά τ{*κοτβ, ϋ η*βδΙ ΐΗ)η

» Ηβη. || . βΤνε άξιος ανταμοιβής,

ίΐ ιηόΓίΙβ Γβοοηιρεοδβ.
Αξιοσημείωτος (δ,ή), (ϋ§α6 άβ Γβ-

πΐ4Γ(}ϋβ, ηοίλΜβ, ΓβωΛΓφίβΜε.
Αξιοσύατατος (δ , ή ) , ΓβοοπιΐΐΐΑίι-

ά&1)1β.
Αξιδτης, ητος (ή), ΠΐόπΙβ. β. ΙΐΛ-

ϋΐΐβΐέ,θ. οβρβοίΐθ, θ. δβΥΟΙΓ-

-ΓβίΓβ.

Αξιότιμος (δ,ή), άί^ηβ ά'ΙΐοηοβιΐΓ
((1'βδΙίίηβ) , 1ΐοηθΓα1)1β, εδίίπίδ-
Μβ, άϊ^ηβ. ||. δθεν •ΐνεχαΙ -χλέον
αξιότιμος, ίΐ η'βη βδΐ ςιιβ ρΐαδ &

6δΐίθ16Γ.

Χξιοτιμώρητος (δ, ή), φΐ! ΠΐέΠΐβ
ρυοΐΐΐοο, ραοίδδ&1)1β.

Αξιό/ρεως (δ, ή), φΐί 8 άυ οτέάϊΐ,
5θ1ν*1)1β; ηαίηιέΗΐβ οιι ΐοδρίΓβ
άβ Ια οοηίίβοοβ; ναΙαΜο; ηιόΓί-
ίέ ; ςιιί β§1 & Ιλ ηδΐιΙειίΓ (ου) 6α
β(αΙ (ου) βη πιβδυΓβ άβ , <1ί^η6,
ο&ραΜβ , δυΓΠδδοί. ||. ανταμοι-
βή άξιό/ρϊως, Γόοοηρβηδβ ηιβΓί-
Ιββ. ||.(αφτΐρημ.)τδ άξιόχρεων (έγ-
γυητοΰ ή οφειλέτου) , Ια δοΐνβοί-
ΙίΙβ, 1β ΟΓβάίΙ. || . τδ άξιόχρεων
τής εγγυήσεως, 1* δθΐΥΑΐ>Ηίΐ6 <1β
]& οαυίίοη.

Αξίωμα (τδ), άί^ηΗό, θ, Μη&; βη-
ΙοηΙέ, 6. §. βηιρίοί, οηβΓ^β, θ.
|| . τδ έπισχοπιχδν αξίωμα, 1δ <ϋ-
^ηίΐό έρίβοορβίβ (ου) άβ Γόρί-
δθθρ&(. || . τα παράσημα του αξι-
ώματος του , Ιβδ ίηδί^ηβδ άβ δα
άΊ$ηίΙέ. ί) (Λογιχ. χαΙΦιλοσοφ.)
ρΓΐηοίρβ Γβςυ , αχίοηιβ , ηιαχί-
ηΐο, θ. || . εΐχεν ώς αξίωμα, να . . ,
ίΐ ίβηαίΐ ρουΓ ηιαχΐωβ ςυβ . . .
||. εΐνε αξίωμα είς τήν φυσικήν ,
ο'βδί υη αχίοηιβ βη ρηνδίφίβ.

Αξιωματικός (δ), (ΙίκηίΙαίΓβ ; οΓβ-

ΟίβΓ.

Αξίως, έπί^. άί^ηβηιβηΐ; (μέ γεν.)

(1'υηβ ηααηίόΓβ άί^ηβ άβ.
Αξίωσις,εως (ή), ρΓέΙβηΙίοη, θ. §

άβηιαηάβ, 0. δοΐΐίβίΐαΐίοη, θ.
Αξούριστος,ον, φΐί η'βδί ρ&δΓ8δό
Α ξυπνητός, η, ον, (κυρ. ΰπνος,δΟΠΐ

ηιβίΐ) άοα! βη Ββ ρβ\ι( δβ Γβ-

κ;.11βΓ.

ΑΠΑ

35

Αξων, όνος (δ), 68&1β«; ρίτοΐ. 8•
(μτνμ.) 8X6.

Αοίδιμος(δ,ή), ά%ηβ ά^ΐΓβοηβη-
Ιβ (ββ1β1>Γέ); ηιέπιοΜηΙβ; ά'ήβυ-
Γβυββ (άβ ^ΙοΓϊβυββ βίο) ιηέηιοί-

Γβ.

Αοικος (δ,|ή>, ςυΐ Ή*β ρ8β ά'ηβΜ-
ΙαΙίοη (άβ Ιο^βίΒθηΙ), βαηδ άο-
ΐηίβίΐβ, ΐδε καΐ Ανέστιος.

Αοκνος (δ, ή), 8βΙΙΓ, άί11§βηΙ; 1η-
ίαΐί^αοΐβ.

Αόχνως, έπί^. 8Υ60 ΛΓάβΗΡ, 68Πδ
ΓβΙΑβηβ.

Αόμματος, ος χαΐ(κοιν.)τ), ο?, ρΗ-
ν6 άβδ γβυχ, βνβυ^ΐβ.

^οπλος (δ, ή), 88ηδ 8ΓΠ1Θ8, άέββΓ-
Πΐ6.

Αόρατος (δ # ή), Ιητίδίοΐβ, ΙπιρβΓ-
Οβρίίηΐβ. || . (άφ^ρημ.) τδ άόρα-
τον τών ατόμων, ΓίηΥίδίοίΙΗ•
άβδ αίοηιβδ.

Αοράτως, Μ$* ΙηνίδίΜβηιβηΙ.

Αοργησία (ή), ΙΠθάύΓ8ΐίθη, 8. 880§-

-ίΓΟΪά.

Αοριστία (ή), β8Γ80ΐβΓβ ά'υηβ βηο-
δβ ίιάέϋηίβ οη ίηάέβηίδδαΜβ.

Α ορ ιστολογικός , ή, δν, (Γρμτ.) φΐί
βχρΓίηιβ Γίηάόβαί.

Αόριστος (δ, ή), ίηάέβηΐ, ΙηάέΙβΓ-
ηιίηό. || . (ούσ.) δ αόριστος (χρό-
νος), Γρμτ., 1β ρι-έΙέΓίΙ ίηάόΓιηί.

Αορίστως, έπψ. ά'υηβ ηιαηίέΓβ ίη-
άβ£ηίβ ου ίηάβΙβΓηιίηββ , ίηάβ-
βηίηιβηΐ, ΙηάέΙβΓηιίηέηιβηΙ.

Αοσμος (δ, ή), 9&ηδ οάβυΓ, ίηοάο-

Γβ.

Απαγγελία (ή), Ια ηι&ηίβΓβ Οϋ Γ
8βίίοη άβ δ'βηοηοβΓ (άβ δ'βχρη-
ΜβΓ), ρΓοηοηβιαΙίοη, 0; βηοηβΐ-
8ΐίοη, θ. άέβΐ8ηΐ8ΐίοη, θ. άβοΐΐ,
ρΓΟηοηβό. ||• μετά τήν άπαγγβ-
λίαν της αποφάσεως, αρΓ65 Ια
ρΓοηοηβιαΙίοη άβ Ια δβηίβηοβ*.
Κ . Ι/ει χαλήν (ευκολον, δύσκολον,
βεθιασμένην κτλ. ) άπαγγελίαν ,
ίΐ α Ια ρΓοηοηβίβϋοη ηβΐΐβ ( αί-
δέβ, νίοΐβυδβ , βηι1)&Γαδδββ β(ο),
Η α Ια άέεΐαηιαϋοη ηοΒΙβ (Γγοι-
άβ, ουίΓέβ βίο. ) , Ο α υη ηβαα
(Ιέηίΐ ( 1β άέηίΐ αίδέ , ρέηίοΐβ
β(ο.), Π ρΓοηοηοβ ανββ ^Γ8ββ
βίο.

Απαγγέλλω, Μ. αγγεΐλω(θά), ό-
ηοηοβΓ, δ'βχρπηιβί'; άβοίΙβΓ (δοη
Γόΐβ , υη άίδεουΓδ) , άέοΙαηιβΓ ;
ΓβοίΙβΓ; ρΓοηοηοβΓ (υη άίδοοαΓβ,
υηβ ηαΓαη^υβ, ου υη &ττΜ, α-
ηβ ββη(βηοβ).

Απαγε, έπιφών. Αποτρεπτ. , β! β
άοηο ! α ϋίευ ηβ ρΐαίδβ !

Απαγόρευσις,εως (ή), ρΓΟΒί^ΚΙοη,
θ. ίηΙβΓάίβϋοη, θ. άβΓβηδ^ θ.

Απαγορευτικός , ή, δν, α,αί ι«γΙ α

3*

ϋί9ίίίζθεΙ σν

ΟθΟ§Ϊ€

36

ΑΠΑ

ΑΠΑ

ΑΠΑ

ΙΙΐΙΟΓίΙίΓβ (ά ρΓΟΠίΠΟΓ) , ρΓϋΙΐίΜ-
ΙΐΓ.

Απαγορεύω, Μ. εύσω , ρΓοηίΠΟΓ :
ίηΙβΓίΙίΓβ, (ΙοΓοιπΙγο. ||.(Ν'μ.)άπ-
αγορεύω εϊς τίνα τήν έλευθέραν
διαχείρησιν των καΟ' εαυτόν, ίϋ-
ΐ6Γ(ίίΓϋ ο,ϋίίΐο,υο. ||. (ό τοιουτο-
τρόπως) άπηγορευμενος, ίιιΐϋπΐίΐ.
||. τό κρέας είναι άπηγορ:υμενον
τήν τεσααρακοστήν , Ια νίαικίο
ϋδΐ άόίοιιιίαο οιι οαι^ηιβ. ||. εί-
ν' άπηγορευμένον να. . , Π ΰδΐ ίΐό-
Γΐίΐια'ϋ (Ιο. . . || . οί ιατροί τοϋ άπ-
ηγόρευσαν το κρασί, Κ'δ ιηόίΐο-
€1115 Ιυί οηΐ ίιιΙοπΗΐ Ιο νίιι,ΐδε
καΐ 'Κμποδίζω.

Απάγω, Μ. απαγάγω (θα), αιηο-
Π6Γ; (κυρ.) ηιεαετ (Ιγ&ϊπογ) αυ
δΐιρρίίοο υιι οπ ριΐδου.

Απαγωγή (ή), Γαοΐϊυιι (ΓαίΠΟΠΟΓ
οίο.; (Λογικ.) αΐπίπυΐίοιι, θ. ||.ή
εις τό άτοπον (εις το αδύνατον) απ-
αγωγή, (Λογικ.), Ια π*αΊιοΐίυιι (α
ΓίπιρυδΜΜϋ).

Απαθανατίζω , Μ. ίσω, ίηΐΠίΟΓία-
ΙίδθΓ. || . άπεΟανάτισε το ονομά
του, ίΐ ίηιηιΟΓίαΙΐδα δυο ηοιπ,ϊΐ
α αοςοίΐ υα οοηι ίιιιωοΓίϋΙ, ίΐ
δ'βδί ίιηιηοΓίαΙΐδό.

Απάθεια (ή), ίηιραδδίΜΗΐό, 0. ίη-
δϋηδϊοΐΐίΐό, θ. αραΐΐιίβ, 0. ίηαΊΓ-
ίόΓοηοο, θ. βαη£-ΓΓθί(1. ||.ς•ωϊχή
απάθεια, ίιηραδϊίόϊΐίΐό 5ΐοϊ(}υο.
||. τω άπεκρίθη μέ τήν συνήθη το-»
άπάθειαν, ΐΐ Ιαί α τορυπιία ανβο
δοη δαη^-ίϊοΐά* ΟΓάίιΐίΐΐΓΟ.

Απαθής, οΰς (δ,ή), ίιιιραδδίοΐο; ίη-
δοιίδίοΐβ, αραΐΐιίηαο.

ΑπαΟώς, έπίρ. δαηδ ραδδίοο, δαη>
έωοίίοη, (Ιο δαη^-Γπ)ί(1.

Απαιδευσία (ήχ , (ΙοΓαυΙ (ΠιΐδΙηι-
οΐίοη οα (Γοίΐυοαίίοη , ΐ$υοΓαη-
οβ, θ.

Απαίδευτος (δ, ή), ίμιί ιηαικμιο α"
ίιΐδίπιαίοιι ((ΓόοΊιοαΙίυη), (]ΐπ
ιΓοδΙ ραδ ίιΐδίΓυίΙ (πίοπ οΐΐϊνο),

ί^ηΟΓΑΠί, ^ΓΟδδίΟΓ.

Απαίσιος (ό, ή), άβ πιαυναίδβ ηιι-
§υΓβ, δίπίδίΓο; (ΙόΓανοΓΗΜρ; άβ-
δΟδίΓοαχ, ςιιί ροΓίο πιαΙΗοοΓ

Απαίτησις, εως (ή), ΓαοΙίοο ά°ο-
ιί^βΓ ((Ιο ΓόϋΙααΐϋΓ), εχί^οηοο,θ:
ρΓέΙοηΙίοη, θ.

Απαιτητικός, ή , όν, 6ΐί£6&ο(. ||.
είσθε πολλά απαιτητικός, νοαδ
£ΐβδ 1)ϊοη οιΐ£οαηΙ.

Απαιτώ, Μ. ήσω, €ΐΪ£βΓ; Γέοΐίί-
ηιΟΓ,αρρεΙβτ; ΓοηπότίΓ, ιίβηιαιι-
άθΓ, ΓβνβηάκμιΟΓ; §. ηόοοδδί-
Ιογ; §. ρΓβΙουάΓβ. || . αυταΙ αί
καταχρήσεις άπαιτοΰν μεταρ^-
θμισιν, οβδα1>αδ αρρΜοηΙιιηη τβ-
Γογπιο. || . ή νπόθεσις άπαιτεΤτα-

χύτητα, ΓαίΓαίΓβ γ(?()ιι1ογΙ οκΙό-'
Πΐό. ||. τούτο απαιτεί (πολλήν ,
μεγάλην) σκέύιν, οβία (1ί*ιιιαιιι1ί•
(πιόπίο) οοϋ^ίιΙΐίΓίΐΙΐυιι ( υεαα-
οοπρ (Ιο ο•υιΐδίάθΓαΙίυιι).||. καθώς
τό απαίτηση ή περίστασις, δοΐυι»
Γοιί^οίΗΌ (Ια οαδ. ||. ε/ει τήν
άπαιτουμένην ήλικίαν, ίΐ α Γα-
£0 Γ(ί(]υίδ (ΡυιηρόΙοιιΙ). ||. τ*ςά-
παιτουμενας ύπό τοΰ νόμο.» δια-
τυπώσεις, Ιοδ ΓοπηαΙΗοδ Υυυΐιι-
Ρδ ροΓ Ια Ιαί. ||. παρα/ωρήτΐΐς
άπαιτουται τήν δια του νόμου έ-
πικ. ρω^ιν, ιΐοδ οοπεοδδίυιΐδ ςυί
ΐΗ'οΐ'ΐδϊΙοιιΙ Ια δαιιοΐίυη ιΐ'υιιο
Ιοί.

Απαλλαγή (ή), (Ιόϋνταποε , θ. §.
ϋυόΓαΙιυυ, θ. «ΙόοΙιαι^β, θ.

Λπαλλάττω, Μ. άςω, ιΙο1ί\Τ6Γ,ιΙι;-
οΙΐίΐΓ^οΓ , ϋό^π^ΟΓ,ιΙυηαΓΓα^^ιτ,
(ΙϋΓαίΐ'ϋ, (ΙόΙϊοΓ, (ΙίδροιίδΐίΓ; ;-:π•
κτημάτ.) 1ί1)ΟΓ0Γ. ||. (μσ. αυτπΟ.;
«β ΙίνοΓ (ΓαΙΙαίΓΟ, &\ίϊ Ιϊγργ,μ!
(ΙοΙαίΓΟ, δο (Ιο^ίΐμοΓ οίο. ||. με-
γάλης άνηαυ/ίας απηλλάγη , ί]
ΓυΙ ιΚΊίνπ! (ίί δο ιΙόΙίνΓίΐ) *1*αιιι•
^Γί)ΐΐ(1ϋ ίιΐί|ΐιίό1υ<1('.

Απαλλοτριώνω, Μ. ώ^ω, αΙίόηΟΓ.

Απαλλοτρίωσ-.ς, εως (ή), αΐΐΐ'παΐΐοη,
θ. (Ί»μ.) αΙ)α1ίοιιαΙΐυϋ, θ.

Απαλός, ή, όν , ΙοικΙγο , ιηοιι (τ)
θηλ.) πιοΐΐο, άοϋί^αΐ, (1οιι\. ||. έξ
απαλών ονύχων, φρσ. (άρχ.),(1ο>
δβδ ρΐιΐδ ΙοηιίΓΟδ αιιιιόΰδ, (Ιύδ
δυη οιιΓϊΐϋΟο.

Λπλότης, ητος (ή), ηιοίοδδο, Ο.άΎ'-
ΙίοαΙβδδο, θ.

Απαλύνω, Μ. ύνω(θα), γογκΙγο ηιοιι
(ιΐίίΐΐοαΐ), αιηοΙΙΐΓ; αδδοαρϋΓ.

Απαναισχυντώ , Μ. ή?ω, (αρχ.),
πιοΙΙγο Ιίαδ Ιοαίο ριιιΙοιίΓ (Ιοαίο
ΙιυυΙι^), ανυΐΓ ΙυυΙο ΙιοιιΙο ουο.

Απάνθισμα (τό), γοοιημΙ ((Ιβ ιϊιογ-
οοαυι οΙιοϊηϊ^), οοΐΐοοίίυιι, θ.

Απανθρωπιά (ή), ίιιΐΐϋΐιιαιιίΐϋ , 0.
αίΓοοϊΙό, 0.

Απάνθρωπος (6, ή), ίηΐιυηιαϊη, α-
Ιγοοο.

Απανθρώπως , έπίρ . ίηηυιπαίηε-

ΠΙΙΜΗ.

Απανθώ, Μ.ήσω, ροΓίίΓΟ δα Ωοπγ,
ιΙόίΙρυΓίΓ.

Α πανταχόθεν, Ιπίρ.- Πανταχόθεν.

Απανταχού , έπίρ.- Πανταχού.

Απαντέχω (χ. Μ.), χυδ. άντΙΙΙροσ-
δοκώ, Απεκδεχομαι.

Απάντησις, εως (ή), γοποοιιΙγο, θ.
§. Γέροιίδο, 0. Γορίίςαβ, 0. ||.είς
άπάντησιν του γράμματος του,
βη Γέροιίδβ α δα ΙοΙΙγο. ||. δέν ε-
δόθη άκόμην άπάντησις εις τήνά-
ναφοράν του, δα ρόΐιΐίοη η'αραδ
βΕΟΟΓς έΐό Γόροηίΐαο. ||.ή απάν-

τηση τής βουλής β?ς τόν λόγο*
του βασιλέως , ΓαάΓθδδβ ϋο 1ι
οΙιαπΊΟΓοβηΓ^ροηδο αα ιϋδοοιίΓ*
ϋϋ Ιγοπο.

Απαντώ, Μ. ήσω, ΓΟηοοηΐΓβΓ. §.
(μτνμ.) Γ^ροπϋτο, ΓόρΙίςιΐϋΓ. ||.
τω έγραψα δίς καΐ δεν μοι απήν-
τησε, ^^ Ιαί αι όοτϋ άεαχ ίοίδ,
Π ιιο πι 'α ρϋδ Γόροιιάϋ. ||. (καΐ
κατ' αλλ. μτνμ.) ί'να άπαντήσι»
αύτα τα έ'ςοδα, ροιίΓ ΓαίΓΟ Γαοβ
α ο'οΐΐβ (Ιόροιίδο, ρουΓ βα οου-
\γιγ Ιο* ίΥαίδ,

"Απας, έπίρ. ιιηο Γοίδ. ||.δπας τη;
ήμερα; (του ένιαυτοΰ), ιιηβ Γοίδ
Ιο ]υυΓ (1'αη). ||. ότ^ν άρχίσ^ ά-
πας νά όμιλή, δέν παύει πλέον,
ΙυΓδφΓιιηο Γυ.δ ίΐ δο ηιεί οη
ΐΓίΐίη (1β ραΓίοΓ, ίΐ ηβ ΓιηίΙρΙαδ.

Απαςάπαντες,-πζσαι,-παντα,ΙουΙ
οη ^ΐ'ηιτ«ι1(Γα Ιυΐαΐϊΐό).

Λπαςαπλώς, έπίρ. ιιηΐνβΓδοΙΙς-
ιιΐί-ηΐ: δαηδ (ΙίδίϊιιοΙίοη.

Απας-.όνω, Μ. ώσω, Γ€£αΓ<1βΓ (}υ•?1-
ςυί* οΐιυδο οοηιηιβ ΐικίί^οο, άέ-
άα'\μη?τ, »'γ ΓοΓυδβΓ.

Απαρά£ζτο; (6, ή), «^αί υβ ροιιΐ ό-
Ιπ* ΐΓαιίδ^ΓΟδδΐ', ηα'οη ηο άοι!
]ίΐιηαίδ οιιΓίοίικίΓβ , ίανίοΐαίιίε.
|| . εΓν» νόμος απαράβατος , (ΓοδΙ
υηο Ιοί ίηνίοΐαοΐβ.

Απαραβάτως, έπίρ. δαηδ ΐΓΛΟδ-
^Γΐ'δδίοη,ίιινίοΐΒ^ΙοηλβηΙ. ||. ου-
λάττει άπαραβάτως τήν ύπόσ/ε-
σίν του, Π ΙιΌηΙ ίηνίο]«Ι)Ιβηκ*ιι4
δα ρΓοηιοδδο.

Απαραβίαστος (ό, ή) , ίηνίθ1α1)1θ.
|| . τό πρότωπον του βασιλέως εΤ-
νε άπαρα€ίαστον,1α ρβΓδοηηεάα
τυί οδΐ ίιινίοΐαίιΐβ. ||. (καΐ άφγ,-
ρημ.) τό άπαραβίαστον του μο-
νάρχου, Γίυνϊυΐαοϋίΐό άα ηιοιιατ-

€7111*.

Απαράγραπτος (ό,ή), Νμ.,ίσίρΓΟδ-
ΟΓίρΙίπΙο. ||. οί νόμοι της φύσεως
εΤνε απαράγραπτοι, Ιβδ (ΐΓΟίΙδ <1θ
Ια ηαΐυΓΟδυηΐίιιιρΓΟδοπρΙίΒΙβδ•
|| . (καΐ άφτ,ρημ.) τό άπαράγρα-
πτον των δικαιωμάτων του, Γίαΐ-
ροΓδοπ'ρ(ίΙ)ί1ίιέ <1β δβδ (ΐΓΟΪΙδ.
Απαραδειγμάτιστος (ό, ή), ςαί βδΐ
δβιΐδ οιοπιρίο,άοηΐίΐη^ αροίηΐ
ιΓοχβηιρΙο.
Απαράδεκτος (δ,ή), ςαί ΠΟ ρβυΐ ^~
Ιγο Γοςιι οα αάιηίδ, ηοιι Γβοβνα-
1)1ο, ίυαιίηιίδδίόΐο. ||. ή αιτησίς
του έκηρύχθη απαράδεκτος , ί! α
όΐό άόοΙαΓέ ηοη ΓΟΓοναΒίοάαηδ
δα ώ'ηιαηάΌ. ||. τό διχαστήριον
έκήρυξεν άπαράδεκτον τήν άναί-
ρεσιν, Ια οοιιγ α άέοΐαίέ 1β ροιίΓ-
νοί ίη3(]ιηίδδίΙ)ΐ6. ||. (χαΐ άφτρ-
ρημ.) τό ά παρά δι χ τον τής βίτή-

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΠΑ

ΑΠΑ.

ΑΠΕ

37

*ιύς τον, Πη*άπιΐ33ΐ1>1Ηΐ6 άβ*&] άχηρνήθητδνκόσμον,Π & Γβηοη-

άβαι*ιιάβ. ||. οί χερί του άχαρα- 1 ο6 βη πιοηάβ.

βέχτου λόγοι, (δικονμ.), Ιβδ βηδ Αχαρτίζω, Μ. (σω, ββηβνβΓ, ρβΓ-

άβ ηοο-Γβοβτοίτ. || . έάν οί χερ>.| ΓίΐίΓβ; ΓβωρΙΪΓ.

*οΰ άχαραδέκτου λόγοι εύρεθώσι ] Αχαρτισμδς (δ) , ΓδΟΐίοη ά*•οηβ-

βάσιμοι, βη ο*3 φΐβ Ιβδ 6ηδ άβ! νβΓ, θοη6νβιηβηΙ.

ηοη- Γβοβνοίι4 βοίβηΐ ΐΓθην6β5 λχχρ/ή (ή), (κυρ. είςτδ χλθ.) ρΓέ-

οοηβ1υ*ηΙβ5. %

λχαραίττ,τος ( δ , ή ) , ίηβΧ0Γ&1)]β,
ίηΟβιίΜβ; (έπίχραγμ.) ίηάίδρβη-
5*Μβ,άβ Γΐ^ηβατ, Τ8ϊ καΐ Αφευ-

χτος.
λχαραιτ-ίτως, έχίρ. ίηβίΟΓβΜβ-

ιηεηΐ; §. ίηάίδρβηδ&οίβηιβηΐ.
Αχαράλλαχτος (ό, ή), φΐί ββΐ ραΓ-

ί*ΗβπιβηΙ 3βπιΙ)1&1)1β λ. || . (τυ

*λθ. ούδ.) Αχαράλλαχτα , χοιν.

άντί-
λχαρχλλάχτως , έχφ. δΛηδ &Π011-

ηβ άίββΓβηοβ. || . απαράλλαχτα

καθώς έάν. . ., Ιοοΐ οοπιηαβ δί. . .
Αχαρασάλευτος (ό, ή),-Αχαράβα-

ΤΟζ.

λχαρασαλχύτως , έχ(£.-Αχαρα6ά
τως.

Αχαράτρεχτος (6, ή), φι! ηβ ά6νίο
ροίηΐ ; φΐί ηβ ρβαΐ 6ΐι•β άέίοιίΓ-
ηβ οα βτίΐβ; ίηϋεχίηΐβ. $. ίηι-
ιηηαηΐβ.

Αχαρατρέχτως , έχφ. δαηδ άόνία-
Ιίοη

Απαραχάρακτος (δ, ή), άοηΐ Γβηΐ-
ρΓβίηΙβη'βδΙ ρ&3 αίΐ6Γ6β,δίηοέ-
τβ, τγαι; ίη&Κ6πι]>1β.

ΑχαρεμχοδΊστος *{δ, ή) , φΐΐ η'βδί
ρ*3 οα φΐί ηβ ρβηΐ 6ΐΓβ βωρ6
Λβ.

Αχαρεμχοδίστως, έχίρ. 5&η3 βα-
βηη βιηρββηβπιβηΐ.

Άχαρέμφατος (ή), ένν. έγχλισις,
(γρμτ.^, ΠπβηΐΙίΓ.

Αχαρέσχω, Μ. αρέσω, άύρΙαίΓβ,
άέ5&$Γέετ. ||. (μ<χ. αύτπθ.) ηβ
ρ*3 8£ΓύβΓ,6ΐΓ6 ηιβοοηίβηΐ άβ ,
άβδβρρίΌατβΓ.

Απαρηγόρητος (δ,ή), ίηοοηδοΐαοΐβ;
άββοΐέ. ||. (τδχλθ. ούδ.) Απαρη-
γόρητα, έχί£., ά'αηβ ηιαηίβΓβίη-
ΰοηβοΐ&ηΐβ, ίηοοη3θ1&1>ΐ6ΐηοηΙ;
υηβΓβηιβηΙ.

λχαρίβμησις, εως (ή), άέηθπΐ1)Γβ-
ηιβηΐ, βηηπιβταΐίοη, 0. Γβεβηδβ-
ηιβηΐ.

λχαριθμώ, Μ. ήαω, ΓβίΓθ Ιο άβ-
ηοαι&ΓβιηβηΙ άβ, άέηοηιΙ>ΓβΓ,6-
ηηιηέΓβΓ, ΓβοβηββΓ.

λχάρνησις, εως (ή), ά6ηέ£3ΐίοη,
Ι. &1>ηέ£Δΐίοη, θ. άέδβνβυ; ΓβΓϋδ

Απαρνούμαι, Μ. αρνηθώ (θα), ηί-
*γ, άέηίβΓ, άέδβνοηβΓ. §. *η]η-
γ«γ. $ Γαίτβ &1>πβ£&Ιίοη; Γβηοη-
Οβτ ». ||. απαρνούμαι τήν φιλίαν
τ&/τ]β Γβοοηοβ α δοη «ιηίΐιβ. ||.

πιίϋοδ, θ. χλθ.

Άπας , δχαντος (δχασα , αχαν),-
Πας. ||. έξ δχαντος (ένν. τρόχου)
( φρσ.) , άβ ΙοηΙβ ηβοβδδίΐό , άβ-
είάέηιβηΐ, ηέοβδδαΐΓβπιβηΙ ; β
οουρ δάΓ; «Βδοίαπιβηΐ, Γδε χαΐ Ά-
φεύχτως. ||. (ε?ς τδ χλθ.) τα αχαν-
τα (ένν. χονήματα) συγγραφέως ,
ΟβανΓβδ οοωρΙΜββ.

Αχαατρος, η, ον, χοιν. δ 'Ρυχών,
δ Ακάθαρτος, ίπΐηίοηάβ ; δ&ΐβ

Αχασχόλησις,εως (ή), οοοαραΐΐοη,
θ. άίδ(Γ»οΗοη, θ

λχασχολω, Μ. ήαω, οοουρβΓ 4Ϊ1-
ΙεαΓ, άέΙουΓηβΓ(άβ βοη οοοη
ρ&Ιίθη)Τάίδ(Γ8ΪΓβ. ||. τά χερί αυ-
τόν αντικείμενα άχησχόλουν δ-
λην τήν χροαοχήν του , Ιβδ οΐ)-
]Όΐδ ςυί ΓβηίοηΓβίβηΙ &1>δθΓ
η&ίβη( βηΙίέΓβπιβηΙ βοη αΙΙβη-
Ιίοη. || . τδν απασχολούν δλόκλη-
ρον, Πδ ΓαΟδΟΓΟβηί ΙοηΙ βηΙίβΓ.

Άπατεών, ώνος (δ), ΐΓΟΠίρβΗΓ, ίηΐ-
ροδΙβϋΓ; δέάαοίβιΐΓ; Γοιιγοο.

Απάτη (ή)^ βΓΓβϋΓ, θ. ίΐΐαδίοη, θ ;
ΐΓοηιρβτίβ, θ. άηρβηβ, θ. άόοβ-
ρΐίοη, θ. ίηιροδΙϋΓβ; αοαδ

Χχατηλός, ή, δν, ρΓΟρΓβ ά δόάηί-
γο, ΐΓΟπιρουΓ, ηιβηδοη^βΓ, ίΠα-
δοΐΓΟ, άόοβναηΐ, Γ&ΙΙαοίβηι, ίηι-
ρθδ(βιΐΓ. ||. χρησμός απατηλός,
αη ΟΓαοΙβ ίηιροδΙβηΓ.

Απάτητος, η, ον, ςαί η'β ρ*δ 616
Γοιιΐό.

Άπατος, ον, φΐι η'* ρβδ άβ Γοηά,
(ςιιί βδΐ) ά ηηβ ρΓοίοηάβϋΓ ίηι-
ηιβηδβ.

Απατώ, Μ. ήσω, ΐΓΟηΐρβΓ, ά6οβ-
τοϊγ, άυρβΓ, ΓοηΓΠ,βΓ, ίηάυΐΓβ βη

βΓΓβΠΓ, βη Γ&ΙΓβ βΟΟΓΟΙΓβ, ΜβΙ-

ΐΓβ βη ά6Γαυί, βη ίπιροδβΓ, ]οη-
βΓ, βηυδβΓ; δ6άυΐΓβ; (εμπορ.)
ίΓβυάβΓ. ||. ( μσ. αύτπθ.) δβ Γλι-
Γβ ΠΙηδΙοη , δ*»1)ϋδβΓ. §. όΐΓβ
βη ά6ΓαιιΙ , δβ ΐΓοηιρβΓ ; βΓΓβΓ;
δβ ηι6ρΓβηάΓβ , δβ ηι6οοηιρΙβΓ.
|| . (πθ.) έΐΓβ 1& άηρβ άβ ς.
| ||. ήπάτησε τους δανειστάς του,
ίΐ α ΓΓ&αά6 δοδ θΓ6βηοίβΓδ. ||.
ήπάτησαν πολλούς, Πδ οηΐ ΓαίΙ
ηίβη άβδ άαρβδ. ||. βλέπω δτι μέ
ήπάτησαν, ]β νοίδ (^αβ Γοη Πΐ'ί
ίΐίοη6 ((^ηβ ]β δηίδ ίοη6). ||.•?;πα-
τήθη (ή) τδν ήπάτησαν, Η ΓαΙ (ίΐ
βη α βΐ6) 1λ άυρβ. ||. ή φαντα-
σία του τ^ν άπατα, 503 ιαο^ί-

ΠΛίΙοη Γ&Βιΐδβ. 1|. ή μνήμη του
πολλάκις τδν άπατα, δ» ΐΏβπίοί-
γο βδΐ δοπτβηΐ βη ά6Γ&ηΙ. ||. δ ς
μή σας άπατοΰν οί ύπουλοι τρο-
χοί του, ςαβ δββ ηΐΑηίβΓβδ άοα-
εβΓβυδβδ ηβ νουδ βη ίηιροδβηΐ.
|| . δν δέν άπατώμαι, (φρσ.), 31 ]β
ηβ ηιβ ΐΓοωρβ, 3&υΓβΓΓβηΓ.

λπάτωρ , ορός (δ , ή), (μή η*Λ ρ45
(φΐί η*» ροίηΐ) άβ ρόΓβ.

Απαύγασμα (τ6), αρχ., ΓβΠβΙ.

Απαυδώ, Μ. ήσω, βΛΓβ βΐΐ6ηυ6
(άβ ίΛΐΐ^υβ) ι ΐδε κ«1 Αχοκάμνω.

Απαυστος (δ , ή) , καΐ έχί^. -χαύ-
στως, ϊδε Αχατάχαυς-ος, -χαύς-ως.

Αχαχος, ος καΐ (κοιν.) η, ον, ςυί
ηΆ ρ&3 άβ νβιηηοηροίηΐ, ά6-
οη&Γη6, ιηίΐί£Γβ:

Αχέδωκα, άδρ. του Αχοδίδω.

Αχέθανον, άόρ. του Αχοθνήσχω.

Αχέθηκα , άόρ. ^ου Αχοθέτω (-τί-

Απείθεια (ή), ά6δθη6ΐδδβηββ, θ. ιη-

άοβί)ίΐ6, θ. ίηβυοοϊάίηθίίοη, θ.

ηιυΐίηβηβ, θ.
Άπειθής, ους (δ, ή), ά6βοθ6ίδδβηΙ,

ίηάοοίΐο ; ίηδαηοΓάοηηό; ωυΐΐη.
Απειθώ,Μ.ήσω, ηβ ρ&δ οη6ΪΓ, ά6-

δοη6ΐΓ.
Άπεικάζω, Μ. άσω, (αρχ.), β«ηΓ€Γ,

ΓβρΓβδεηΙβΓ; §. οδδίηιίΙβΓ. »)

(κοιν.) αντί Καταλαμβάνω.
Απεικονίζω, Μ. ίσω, ΓβρΓ6δβηΙβΓ;

άβδδίηβΓ ά'βρΓβδ ηη ηιοά61β.
Απεικδνισμα (το), θ!>]βΙ ΓβρΓ6δβη-

16, ίπιββ6» βίβ8»β> 6•
Αχειλή(ή), ηιβηβοβ, θ. ρ*Γ0ΐβ

πιβη&ςϋηΐβ, θ.
Αχειλητικδς, ή, δν, Μβηβς»ηΙ. §.

(Νμ.) βοπιιηίη&ΙοπΓβ.
Αχειλητικώς, έχίρ. ά'οη ^οη Μβ-

ηΛςβηΙ.
Απειλώ, Μ. ήσω, ΪΛ'ΐΓβ άβδ ωβηβ-

οβδ, ηιβηΛοβΓ.
Αχειμι , άρχ. αντί Αείπω , Είμαι

απών, 61Γ6 αοδβηΐ. ||. (χο^. ευ-

χρ. μόνον ή μτχ.) Αχών, ούσα, δν,

&1>δβηί.
Άπειράγαθος (δ, ή), ίηβηΐπίβηΐ

Απεφάκις, έπί^. αη ιηοηιηΓβ ίηβ-

ηί άβ Γοίδ, ηη ηιΠΙίοη άβ Γοΐδ,

ιηίΐΐβ βΐ πιίΗβ Γοίδ.
απείραχτος, η, ον, ςαί η'β ρ38 61β

16δ6, δβίη βΐ δοηί. ϋ)(ένεργ.)

ίηηοοβηΐ, ίηοίΓοηδίΐηΙ.
Απειρία(ή),ίηβχρ6ηβηοο,θ. ίηιρβ-

ΓίΙίβ, θ. 2) ίη0ηΗ6 οη ήιδηι ;

ίπιπιοη5Η6, θ. ϊδε Απειρος.
Απειρόκακος (δ , ή) , δβηδ ηι&ΐίοβ,

φΐίη'βηίβηά ρβδ ιηβΗοβ , δίηι-

ρΐβ,ίηηοοβηΐ.
λπειροκαλία (ή) , ΒΒΛηςηβ ά'υδθ*

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ£Ϊ€

38

ΑΠΕ

Λακ

£63 ( (1β 1>οιι £θύΙ) , ίηιροϋΐοε-•, ΜροιιΠΙο ϋο ^ο^ ρΓόνοιΚΐοα^ .ιΐο !
δβ, 0. 1 ^ Ιιαίιιοδ). Ι

Α*£•.ρόχαλος (ό, ή), φΐί ηιαηςυο[ Λπελεκητος,η , ον, φΐϊ ιν'α ραδ ό-'|
(Ι'υ^α^ο^ ((Ιο άοϋοαίοδδο, (Ιο Ιμιιι (ό (Ιυΐό ;ο(]υηηί;. [Ι

#ούΙ), ί^ηοΓβηΙ Ιοδ Ιηοηδϋαιιοοδ ΑπελευΟερονω, Μ.ώσω, ηΙΐϊηικΊιίι•.

Ά πίλε Λέρος

(Ιοδ οοηνοηαηοοδ), #ΓθδδίοΓ,
Απειροκάλως, έπίρ. δαηΐ {ζυΓιΙ.
Απε-.ροπλάσιος (ό, ή), ΙϊΐιιΗϊρΠό α

ΓΐηΙίηί.
Απειροπλασίως, έπίρ. ίη&οίηίοηΐ,

ά ΓιηΓιιπ.

Απειροπόλεμος (6, τ,), <ϊΐιί η'α αυ-|
011111» οχροποιηο θα οοηηαίδδαη- 1
06 ιΐο Ια ^υοιτο.

^πείρος (ό, ή), (|οϊ η'α ραδ <1ο Γ
οχροπ•ηοβ, ςυί ΟδΙ δαηδ οχρό-
Γΐ*ηοο , ίηοχρόπιηοηΐο: ηο\κο.
2) ίηιιηοπδο , ίηΐϊηί; ίηηυιη-
1)ΠΐΙ)1θ. |(. ή άγαΟότης *ού θεού
ιΓνε άπειρος, Ια ηοπίο (Ιο Οίοα
ΟδΙ ίηαηιοηδβ (ίηΐίηίο). ||. (άφτ4-
ρτμ.) τ6 άπειρον, ΓίηιιηοηδίΙο,Γ
ίηΓιηί. ί| . το άπειρον είν' εν τον
τφοσόντων τον Οεο^ , Γίιιιιιιοιι*ϊ-

Ιΐ! οδΐ ιιη αΐίπηαΐ (1<* 1)ίοιι. }|.;
έπ1 άπειρον, (»ρσ.), «ι ΓΐηΙίηί; ίη-
ΙίηίπιοηΙ. ||. τούτο ήθελεν •1πάγει
έττ' οίπ^ιρον, οοΐα ίι-αΐΐ ά Γίηΐΐηΐ.'
|| . τό έπ' άπειρον διαιρετΰν της ύ-
λης, Ια άίνίϋίϋίΐίΐό ιΐο Ια ιιιαίίί4-
γο α ΓΐηΙίηί. ||. (ύπερ€ολ.) εΓνε'
δπειρος χαιρ6< άιρ'ού επέστρεψα,
ίΐ γ α υη Ιοηιρ» ίηΐίοί ςυο ίο
δΐιίδ (Ιο γοΙοιιγ. || . είνε αίπειραις
ήμεραις άφ' ου $έν τ;ν εΓδα, Π ν
β Ιιοαιιι ]οιΐΓ9 ςαο ]ο ηο Γαί
νιι. ||. άπειροι (άπειρον πλΤ,Οος) άν-
θρωπο•., ηηο ίηΐϊυίΐο <1β£οηδ (ιΐο
ροΓδυιιηο*) , υ η ηιίΠϊβΓ ϋο £0ΐΐ8,!
ιιη ηιοηϋο ίηΗιιϊ. ||. άπειρα πλού-
τη, (1θ5 ηοηοδδΟδ ίηιιηοιικί'δ. ||.
απειραις φοραις , ΐδε Απειράκις.
||. ε/ασα άπειρα (ενν. χρήματα),
}αΐ ροτϋιι ϊηιηιοη^οηιοηΐ.
Χπειροστδς, ή,δν, (μ9μτκ.) ϊηίιηί-
πιοηΐ ρβΐίΐ, ίηΗηίΙέδΐπιο. ||. ταΙ
σπείροντα, Ιοδ ΐηΓιιπηιοηΙ ροΐίΐδ,
]οδ ρατίίοδ ίηΐίηίΐόδίηιοδ. ||. ό
υπολογισμός των άπειροστών , Ιβ
€α!οιι1 άβδ ίηιΐϊηίηιοηΐ ροΙΐΐ5, 1ΰ
οαΐουΐ ίηΠηΚόδίιηα!.

λπεκδέ/ομαι (χ.φ.), αρχ., βΙΙοη-
(Ιγο, ώίΓο οη αΐΐοηΐο (ϋαιίδ Γαί-

α IV γ. °. η ο ΐι

ριυ-:ί » ϊιιιϊ ;-.'4ι , ηΓΓΓΛΠ-
θ1ΐ!δΜΜ110|ΐΙ, ϋΥ]ίν«Ή;ΐ(:Γ, 0.
Απελπίζω, Μ. ίσω, ΓΟίΙυίΓΟ αικίο-'
δΟ^ροΪΓ, ΐΙΐ^ΟΜρόΓΟΓ. ||. ρ^ΓΐΙιτ Ι
Γΐ'^ροΪΓ , ΐΙι•Μ'•*ρΟΓΟΓ (>(' ΙΪΙΧ'

ρόπτ) (Ιο; Ν'ίΐ^ϋΐκίοηιΐίτ. ||. **>
άπελπ:σΟ?ς, /άνε σα: , νοιι> Γΐοδ|
ροΓϋα, δί νυυδ νυϋί* αΙ)αιιι1οη-

Ι10Ζ.

Απελπισία (ή*ι, (ΙόπΟδροίΓ.
Απελπιστικές, ή, ον, (Ιΐ'^ΐ'ϊφίΤΰπΙ:
ι ί1όοουΓ«ι^.'ΐηΙ.
Απεραντολογία (/ , 1 )ΐ\μυοιΐΓ (ιίαιι^

υιι (1ί>οοιπ>; , 0. νοιΊιίαμρ, νπ-

1)<»Ν!ΐΐ', 0. 1<Μ]υ;κ•ίΙι\ 0.
Απε-αντολόγο; (ό , ή) , ρίΐτΙοαΓ ΰ-

ΙοπκΊ, νοι•Ι»ι•ϋΧ. '

Απ•'ραντο; [ό, ή), <]ΐίί ιΓα ρι•ίη! <Κ•<

Ιίιι ((Ιο Ιιμιικ'^, ίιιΐιιιΐ, ϊιιιιηοπ^ο, (!

ΐι ροΓίο ϋο \110. !

λπίραστος, η, •ν, <\\ύ η οΐ ρ.ι>

οιιΐΐΐο. ι) (|ϋ'οιι ιιο ροιιΐ Ιγ«ι-

Υ0Γ<('Γ, ΐο5 Αοιά€ατο;.
Απερίγραπτος, β; καΐ (κοιν.) η. Ον.

(Ιϋ'οιι ηο ροαΐ (Ιιόγϊιτ, ίιΐίχριί-

ΐβ.ιΙ)Ιο. Ι

\τ.ζ?'.ίϊγο; (6, ή), 11011 γογΊιογ('1η',

δίιιιρίο, *4«πη «ΙΌίΊίΐΙΐοη : ( Ιττΐ

άνΟρ.) ίπ^οπιι, ώωΊΤ, 5«ιΐδ ιΐό^ιιί-

δΟΐηοιιΙ. ||. τών Ασιανών το ΐ.π:-;

ρίεργον, ΓϊηουΓΐοδίΙΟ ιΐοί* ϋιίοη-

ίαιιχ.
Απερίληπτος (ό , η), ^ϋί ΠΟ ρουΐ

<ΗγΟ ΟΟΠφΓί^ (ϊν'ΠΜ).

Απεριόριστος (ό , ή) , ϋΐίιηΐΐό ; (|ϋί

ηο δο ρουΐ οίπ:οηδ(•ΓΪΓϋ.
Απ^ρίπαικτο;,η,ον,(]α'οη ιιο δαυ-

ΓίΐΐΙ ΓίΐίΙΚ'Γ.

Απερίσκεπτος (6, ή) , (μπ 3^'ΐΙ οιι|
ρατίρ δαηδ (ΌΐΐδίίΐόΓαΙίοη (δοηδ'
γοΠοοΙιι'γ), ίηουηδί(10ΓΟ, ίιτόΊΙό-
οΐιί , ίϋίϋδΟΓΟί , έΐυυηΐί, Ιό^οτ,
ΙοδΙο.

Α^τερισκέπτως , έ-κίρ. ίηοοηδί(10ΓΟ-
ηιοηΐ, ΗκϋδΟΓΟίοηιοηΙ, όίοιιηϋ-

« ιηοηΐ, α ΓόΙοιίΓίϋο, Ιό^ίτοηιοηΐ,

ΑΠΑ

(άο^ρημ.) τό απέριττο ν , Ια βίια-
ρΐίίίΐ.*.

Λπερ/ομαι, Μ. απέλθω (θα), αρχ.,
αντί 'Γπάγω, αΙΚ'Γ ; <*«Ί1 ίΐΐίοτ.

Απευθύνω, Μ. ευΟύνω [θα), (1ΪΠ§6Γ;
ίκΙτοδ^οΓ.

Απευκταίος, α, ον, ςιι'οη δουΐΐαίΐο
ά ό>ΐ1ίτ, Γ.κΐιουχ.

Απε-'/ομαι (/.Μ.), δοιιΙιοίΙΟΓ ιιιιο
(μ!ΐΙΐ|υο οίιυδο (Γαο1ιοι;δο) η'αΓ-
ιΐνο ρΐΐδ.

Απε'/Οεια (ή), «νοΓ^ίοη, 0. ||.ε/^
(-υλλαμίΐίνω άπί/Οειαν κατά τί-
νος, ρπΊκΙτο (Ιο ΓανοΓ^ίυιι ρουί
(\. , ργοιιιΙγο (ρκΊ(|ΐιιι πι ανοΓ-
δίυιι κα1. ο!κ. οη ^Γί'ρρο,οη £ΙΠ-
μιιοΐι , Γοε και Αντιπάθεια.

'\πύ/ω ,/. Μ.\ δθ ΙπιΐΓ (ν, συ/ν^τ.)
(Ηγο ]<>ί;ι οιι οίοίμηό οιι ϋίδίαιιΐ
(Ιο, ^'α1)>1( ιιΐΓ. || . άπεΤ/ε ϊί/Λ
ν/ματα, Π όΐαίΐ » (1ΪΧ ραδ.
\πγλαυσα , άό:. τού Απολα-ω.

ΑπΤ.λΟον, άόρ. τού Απερ/ομαι.

Απγ(λλαγην, πύ. άόρ. τοϋ Απϊλ-
λάττω.

ΙοδΙοηιοηΙ, (οιχ.) ΐι 1« Ηαυίο νυο.

| Απερισκεψία (ή) , ΪΓΓόΙΙοχϊοη, θ.

Ιοηΐο) (1θ ςο. ||. οιενυκτερευσίν] ίιΐίϊί^ΟΓόΙίοη, θ. ΙέβίΓϋΙέ,β.

άπεκοεχόμενος το . . , ίΐ α ρα^δό, λ^ρίτπαϊτος (6, ή), αρχ., <]υί η
^ 1λ ηυιΐ (Ιηιΐδ ΓαΙΙοηΙο ϋο . . . 0}4ΐ ρα8 (ϋ^πιϋ ρΛΓ α,^ α(Γαί.

^πεχδοχή (ή)„ βΐΐοηΐο, 0. ιοε χαΐΐ Γϋ5 0ϋ άοδ ίηί|θίόΙυ(Ιϋδ.
ϊ Προσδοκία. Απερισπάστως, έπίρ. δαηδ (Ηγο οιι

Απεκδύω, Μ. δύσω, (ΙόρΟιιΠΙΟΓ, (καίΐ δαηδ ροανοίτ όΐΓβ (Ιΐ^ΙταίΙ.

αύτπθ.) 80. ΰέρυιιΗΙΟΓ. ||. πρέπει! Απερίτμητος (ό, ή), ίηοίΓΟΟηοίδ.

να απεκδυθώ τας προλήψεις ( ταςΓΑπεριττος (6 , ή), ςιιί η'ί! ραδ 1)0-

«ϊντιπ^Οείας) του, ίΐ ΓαιιΙ <|ΐΓΠ δοΐ δοίο ιΐο δυρΓΓίΙαίίόδ, δίπιρίο. || ίΑπλαστος (6, ή), ςυί η'βδί ραδ

Απννής, οΰς 'ό, τ), ορ/., ίϋ^ΟΙϋί-
1>1ο , ίπρίΐοναίιΐο, (τυοΐ, (ΙυΓ.

Απ/,-.ώ;, επ Γ. ΓΓϋοΙΙοηιοαΙ ; ίιπ-
ρ!(ι»Υ(ΐ1ι1οιηοιιΙ.

Απιαστος, η, ον, ηοί η'α έΐό οοηιιί
ιιο δϋΐίΓΩίΙ (Ηγο ρΓΪδ. 2) ( επί
πραγμ.) - Αθικτο; καΐ Α-ρόρειος.

Απίδι ιτο), 'πο)ρ. ρυΐΓβ, 6.

Απιδιά (ή), δ., ρυίηοΓ.

Απ.θανος (ό,ή), ίπΥΓαΐδΟΠίοΙαοΙο,
ηιιί ρί-οΐιο οοιιΙγο Ια ΥΓαϊδΟπι-
1>Ιλικ:ο, ΙιοΓδ (Ι'αρραΓΟίΐοο, ίηι-
ρΓ(>1)«ι1)1ο. ||. ( αφ /,ρ.) το άπίΟανον
τού πράγματος, Γ ίΜΥΓαΐδΟΠίΜαη-
οο ιΙο οο ΓαΐΙ.

Απίσσωτος, η, ον , ηοη ΰπάΐιίΐ άβ
ροΐχ, ιιοιι ρυίδδό.

Απίστευτος, ος χα! (κοιν.) η, ον,
(]ΐιί ιΓοδΙ ραδ €Γθγα1)1ο, ςαί ηο
ιικτΐΐοαικιιηο ΟΓυ^αιιοο, ίηΟΓΟ-
Υίΐΐιΐο. || . (τούτο) εινε άπίστευτον
(πάντη άπίστευτον), 0>δ1 β ηο
ραδ (Ιο) ΟΓυίΓΟ, ΪΙ η'οδί ρβδ ογο-
ναηΐο, ΐΐ ραδδο Ιουΐβ θΓογβηοο,
ΐΐ ιιο ηιοπίο αιιοιιηο ΟΓοναηοο.

Απιστία (ή),ιηαη(]ΐΐθ Λο Γυί οιιιΐο
ΙογαυΙό, ίΐοΐοναιιΐό, θ. ρειΤκΙίο,
0. ίηΠιΙόΙίΙό, θ. <§. ίηοΓόιΙϋΙΗέ,Ο.

Απιστος, ος χαΐ (χοιν.) η, ον,δβηβ
Γοί, ροίϋϋο, (ΙοΙοΥαΙ; ίιιβοΐοΐο;
§. ίιιθΓβ(1αΙο.

Απίστως, έπίρ. δαηδ Γοί, ίηΓι(1θ1θ-
ιηοηΐ ; (1ό1ογα1οηιοηΙ. §. ανοο
ίηοΓΟίΙιιΙίΙό.

Απλανής, ους (6, ή), ηυί η'οηίΐυΐΐ
ραδ οη ΟΓΓουΓ, ίοΓαΠΙίηΙβ: (επί
άστέο.) Γιχο.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΠλ

Μη* «α ί**ωβ, ιίπιρίβ
τβΐ, ηιϊί.
λ πλάστες, έπφ. 8*115 ίβίηΐβ, δίιη-
ρίειηβηΐ.

λ πλεκτός, ος καΐ(κοιν,) η, ον,ηοη

ΐΓβδδέ.
Άπλευστος (Α, ή), <|αί η' βδΐ ρ&δ

ηαγί§*4>1β , ου Γοα η'& ρ&8 η&-

γί$«β, ίηηιτί£«1>ΐ€.
Χπλήγωτος , η, ον, ιδ• άτρωτος,
λ «λ τρωτός, ι\, ον, ςιιί η'& ρ&5 βίο

ρβ\β (&βφΐί11β); §. ςιιί η'» ρ&δ

Γβςα βοή δ&Ι&Ή-β.
Χχλησ•:ία ( ή ) , (ΙέδΐΓ ίηδθΙί&Μο ,

ανίάϋε, 6. ίηδ&Ιί&οϋίΙβ, 0.
Άπληστος (δ, ή), ίηδ&1ί&&1β, •νί-

<1β, ίηδίΐίιύΐίΐηβηΐ ΛνΜβ (άβ

£ΐοίτ6, «ΙΊιοηηβυΓδ βίε).
Α πλοία (ή), Ιβωρδ οοηίΓΛίΓβ (ρου γ

Απλοϊκός, ή, όν, φΐί & απ βη* <Γ
ίο^έηοΐίέ, δίπιρίβ, η&ϊί..

Άπλοίχώς, έχφ. «Υββ δίηιρίίοίΐβ
(ίηβέηυίΐέ) , ίη£έηυαιεοΙ , δβηδ
ιη&ΐίββ.

λ -κλάνω, Μ. ώσ<#, ΙβηάΓβ; §. άέ-
ρΙοτβΓ ; έΙβηάΓβ. ||. ά'πλόνω τήν
χείρα (ζητεύων), Ιβηάτβ Ια πΐ&ίη.
|| . 6 αετός άπλόνει τά πτερά του,
1'*ί£ΐ6 άβρίοίβ 869 &Πβ8. ||. ά-
πλόν* χανί να στέγνωση , βίβη-
<ΐΓβ άα 1ίη£β ροιίΓ 1β δββηβΓ. ||.
άπλόνω το έπανωφόρι μου χατά
γϊ,ς, βίβηά-β βοη ηι&ηΙβ*α ρβΓ

ΙβΓΓβ.

Άπλότης, ητος (ή), δίπίρΐίοίΐβ, θ.
η&ϊΥβΙβ , β. ΐοββητιΗβ, 0. ίηηο-
εβηββ, Β. ηοηηοπιίβ, θ, ||. έν α-
πλότητα, ΙχηιηβπιβηΙ.

Ατελούς, τ\, οΰν, δίαιρίβ ; 8&ηδ άέ-
Ιοιιγ, β&ϊΓ, ίο^ηα, ίηηοββηΐ.
|(. άπό* άπλήν εεριέογειαν , ρ&Γ
ροΓβ οηήοβΗέ. || . (τόπλθ. ούδ.)
Απλά, χοιν. αντί Απλώς, δίηΐ-
ρΐβιηβηΐ: ηηίηιβηΐ. ||. ενδύεται
πολλά άπλα (απλούστατα), ίΐ δ'
1ι«1>ί11β ίοΠ ηηίηιβηΐ.

Άκλοχέρισμα (τό) , κοιν., Γα ο Ι ίο η
«ΓοίΓηΓ (άβ ρΓβδβηΙβΓ) ςαείςιιο
οΙίΟδβ, ϊδε χαΐ Φιλοδώρημα.

λχλοχερνώ, Μ.χερήσω , (χοιν.), οΓ-

ίπ*Γ, ρΓέ86Ώ(βΓ•

Απλόχερος, η, ον, χοιν. αντί Ευρύ-
χωρος- |). (τό πλθ.ουδ.) Απλόχω-
ρα, χοιν. αντί Ευρύχωρα, έπίρ. ,
«α 1&Γ£β. || . κάθημαι απλόχωρα,
«ΥΟΙΓ 568 (ΜΝΗΐββδ ίτ&ηβΐΐβδ.

λπλυσίβ (ή), 61&1 (Γιιιιβ οηοδβ ςιιί

η'βδί ρ&5 1&?ββ, δ&ΐβΐβ, θ. ΟΓ&β-

8β, •.

Ακλιτος, η, ον, ηοα 1&Υβ; δβίβ.
"Αχλ^μα (τι), Γβοΐίοη <1β ΙβηάΓβ
(•*) «ΓέΙβηίΐΓβ; 1«η*ίοιι, θ. ||.

ΑΠΟ

Μ¥& «6 χ^τελωμα χαΐ *β6 1λ%»
μα, ( «αοοιμ. ), οβίοη Ιβ τβηΐ Ια
▼οίΐβ.

Απλώς, ί-πί^. δίιηρίβιιιβηΐ.

Απλωτός, ή, όν, ΟΐΐΥ6Γ(.

Απνευστί , έχίρ. , (Γιιιιβ Ιιβίοίηο ,
ΙοιιΙ ά' αοβ έαΐβίοβ , ΙοαΙ ά'αυ
ίΓ&ίΙ, ?δε χαΐ Μον&ρ^οΰφι.

Άπνους(ό,ή), ςυί ηβ ΓβδρΪΓβ ρβδ,
ρηνβ ύ& Υίβ, ιηοΓί.

Από, πρόθ. άβ; ρίΓ. §. άερυίδ. §.
β. (χυρ. 1) (Τοπ.) σήκω άπ' έκβΤ,
όΐβζ-νουδ άβ 1ά. || . ^ίπτωτι άπό
τό παράθυρον, ]€ΐ0Γ ςο. ρ&Γ 1&
ΓβηέίΓΟ. || . άπό που πέρασεν;ραΓ
οιι Δ -Ι- Π ρβδ8β? || . έρχεται άπό
τό περιβόλι (άπό τήν Κωνσταντι-
νούπολη), ίΐ νίβηΐ άα ί«Γ(1ίη (άβ
Οοηδίαηΐίηορίβ). ||. πέρνα (ελα)
άπ' έοψ, ραδδβζ (νβηβζ) ρ«Γ Ιοί
|| . άπό μέσα (εξω, έπάνο>, κάτω
κτλ.), ?δε Ένδοθεν , "Εξωθεν , ^•
νωθβν, Κάτωθεν χτλ. ||. εϊνε άπό
πάν<ϊ 'μα^Ρον» χα^ ^ύ χάτω £-
σπρον , ίΐ βδΐ ηοΐΓ βη (Ιβδδυδ, βΐ
Μβηο βη (Ιβδδοαδ. ||. τό χαθάρ-
σιον τόν ένήργησεν άπό πάνω χαΐ
άπό κάτω , Ιβ ριιι-£&ΙίΓ Γ & ίβίΐ

ΔΐΙβΓ ρ&Γ ΙίΑΙίΙ βΐ ρβΓ 1>8δ. ||.
άπό κεφαλής δχρι ποδών, άβ 1&
ΙέΙβ ΛϋΧ ρίβάδ. §, ή σελήνη δα-
νείζεται τό φως της άπό τόν ήλιον,
1» Ιυοβ βπιρΓυηΙβ δα ΙιιιηίβΓΰ
(Ια ΒΟΐοίΙ. || . άπό του πρώτου μέ-
χρι του έσχατου , άβριιίδ Ιο ρΓ€-

ΠΐίβΓ ^ϋδ^υ'Δϋ (ΙβΙΊΗΟΓ. ||. άπό
πατρός ε?ς υίόν , άβ ρ€Γβ €ϋ 61»,

2) (τό Μέρος) τόν έκράτει άπό τό
χέρι, ίΐ Ιο Ιεη&ίΙ ρ&Γ ]& ηα&ίη.
|| . τόν επιασεν άπό τ* αυτιά, Π Γ
& ρηδ ρβΓ Ιβδ ΟΓβΐΙΙοδ. ||. έπιά-
σθηκαν άπό τα μαλλιά, ίΐδ δβ ρπ-
γθπΙ &υι οΐιονουχ. ||. άπό κάθε
δένδρον έ*κοπτεν εν όπωρικόν , Δ
οΐι&ςυο &γ1)γ6 ίΐ οαείΐΐαϋ υο
ΓΓυϊΙ. §. δεν εννοώ τίποτε άφ' ό-
σα μοί λέγετε, ]β ηβ ϋοηςοίδ Γΐοη
& ΙουΙ οε ςαβ Υοιίδ ηιβ άίίοδ.

3)(Χρόνον)άκότάς πέντε (ώρας)
μέχρι τών εξ, άβριιίδ οίης ΙιβιίΓΡδ
3ϋδςυ'& δίΐ. ||. άπό της ευρέσεων
τής τυπογραφίας, άβρυίδ Πηνβη-
Ιίοη άβ ΠωρΓίιηεΓίΡ. ||. εΤνε ά-
πό χθες κλινήρης, οΐΐβ ϋδΐ &1ϊΐ0β
(Ιβρυίδ ΙιίβΓ. ||. άπ' εκείνης τής
ημέρας, & ρατΙΐΓ (& ^31ογ, & οοιιι-
ρίοτ) <1ο οο]ουΓ. || . άπό αυριον
(καΐ έπειτα) , Δ ΟΟΠίρΙθΓ <1β ιΐο-
ΐυ&ία. || . άπό τώρα έως τότε, (Γί-
βί & οβ Ιεπιρδ-ΙΔ, <1Ίοί 1&. ||. ά-
πό πότε; <1βρυίδ ςιιβη(1? ||. άπό
πότε βΐσθε είς τάς Αθήνας ; <1β-

1ΠΟ

39

Οβ• ? Ο*. <*«ό τότε, !9ε "Βκτοτε. ||.
τόν περιμένω ά^ό ςιγμής είςς•ιγ-
μήν (άπό ώρας είς ώραν) , )ε Γ&1-
Ιβοιίδ & ΙουΙ ιηοηιβηΐ (& ΙουΙβ
ηβαΓβ) || . άπό καιρόν είς καιρόν,
άβ Ιβηιρδ βη Ιβηιρδ. 4) (ΛίτΙαν
ποιητ.) άπό του έργου γνωρίζεται
6 τεχνίτης, & ΓοΒϋΥΓβ οηοοηη&11
ΓουνπβΓ. ||. τόν έγνώρισα άπό τό
περιπάτημά του , }β Ιβ Γβοοηηιιβ
& δοη &11αΓβ (α 1& άβηίΔΓβηβ). ||.
ή ηλικία τών ίππων γνωρίζεται
άπό τά 'δόντια, οη οοηη&ίΐ ΓΑ§;β
<1ββ οΐιβν&ιιχ αηχ άβηίδ. ||. άπ'
αυτό ημπορείτε νά γνωρίσετε ότι
. . , (Γ βδΐ ρ&Γ Ια ςυβ νοηδ Γβ-
οοηη&ίΐΓβζ ςυβ. . . §. (χαΐ έλλ. )
τό £ήμα βλέπω καΐ τά άπ' αύ-
τοΰ, (Γρμτ.), Ιβ ΥβΓΒβ ΥΟΪγ βΐ
δβδ άβηΥβδ. β. άπό άπλήν περι-
έργειαν , ρ&Γ ραΓβ ΟϋΓίΟδίΙέ. ||.
τίνα συμπεράνω τιςάπ*αύτήν τήν
άπόκρισιν; ςιιβ βοηοΙιΐΓβ (ίηίβ-
ΓβΓ) άβ οβΙΙβ τέροηδβ ? 5) (Έ-
ξαίρ. ή Διαφορ.) διακρίνει τό κα-
λόν άπό τό κακόν, (ϋδΙίη^ηβΓ Ιβ
οίβη ^'&νβο Ιβ ηι&1. 6) (Τάξιν)
άπό δύο-δύο, ιδε Χ ν ά.

Αποβάθρα, ας (ή), ροηΐ (ροατάβδ^
οβηάΓβ <Ι'ηη Υ&ίδδβ«η).

Αποβαίνω, Μ. αποβώ (θά), 80ΓΙΪΓ
<1υ Υ&ίδδβ&η, άοδοεηάΓββ ΙβΓΓβ,
άόο&Γ(|ΐιβΓ. ||. άποβαίνοντα του
πλοίου τον ύπεδέχθησαν , οη Ιβ
ΓβςαΙ & Ια άβδοβηΐβ <1α ν&ίδ-
δβ&η. 2) (μτνμ.) &νοΐΓ Ιίβα; &-
ηουίΐΓ & ; ΓόδιιΙΙβΓ; δβ Γβ&ΙίδβΓ.
|| . πώς θά άποβ^ ή ύπόθεσις,ςυ-
Οΐΐβ ίδδηβ ΛϋΓΔ ββΙΙβ &£Γ&1Γβ.

Αποβάλλω, Μ. βάλω (θά), ρβΓάΓΟ;
δβ άέρουϊΗβΓ άβ. ||.άπέβαλεπδ-
σαν αΖδώ (παν αίσθημα αίδοΰς),
Η & ιηίδ 1)&δ ΙουΙβ ηοηΐβ (Ιου! β
βοηδί(1έΓ&Ιίοη , ΙοιιΙ δΟΓυριιΙβ ).
|| . άπέβαλε τάς προλήψεις του, ίΐ
δβ <1έρουΠ1& άβ δβδ ρΓβίϋ^βδ,ιδε
καΙ-Αποδύω. ||. άπέβαλεν όλους
του τους ύπηρέτας , ίΐ & ΓβηΥΟΥθ
Ιοιίδ δβδ ^βη» (30δ (ΙοηιβδΙίςυοδ).
||. (μσ. αύτπθ.) Αποβάλλομαι, Μ.
βαλθώ (θά), ΓβίΓβ αηβ Γ&ιΐδβ οοιι-
ϋΐιβ, (κυρ. επί ζ. καΐ έκουσ. ) β-
ΥΟΓίθΓ. II . έπήρεν ιατρικά ίνα ο-
ποβαλθίί , οΐΐβ ρπΐ (Ιβδ 1>Γ6ΐΐΥ4-

^Οδ ρθαΓ δβ ί&ΙΓβ &ΥΟΓΐβΓ.

Απόβαλσις, εως (ή), κοιν. αντί Α-
ποβολή (κυρ. εμβρύου ) , Γ&αδδβ
οοιιοηβ, θ. ΔνοΓίοπιεηΙ (κυρ. ή
έκουσία), ιδε καΐ 'Εξάμβλωσις.

Ατ:όβα<τις (αποβαίνω), εως (ή), άβ£-
Οβίΐίβ (» ΙΟΓΓβ), θ. άΟΟ&Γ€|υ€-
ΠΐοηΙ. α) (μτφορ.)σπν. άντΙ*Εκ-
βασις, ίδ»υβ ά'αηβ ΔίΓ&ίΓβ, θ.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

40

ΑΠΟ

Αποβιβάζω, λί.άσω, ίβίΓβ άοδοοη-
άίβ (β ΙβΓΓβ), (1έϋ3Γ(|υθΓ. ||.άπ-
ββίβασαν πολλούς έπιβάτας εις
ταύτην τήν νήσον , οη 3 άοδΟβη-
άη ρΐιΐδίουίδ ραδδα^ΟΓδ (Ιβηδ οοΐ-
10 Πο. ||. άπεβιβάσθησαν ε•ς τόν
δείνα λιμένα, Πδ ΓηΓοηΙ (1έϊ)3Γ-
ςυέδ (καΐ ούδ. αύτπθ. ίΐδ άβη3Γ-
ςυοι-οηΐ) β Ιβΐ ροι-ι.

λποβίβασις, εως (ή), ΓαοΙίοη (Ιο
«ΙοδοοηάΓβ (β Ιογγο) , (1οθ3Γςυβ-
ηιβηΐ.

λποβ•.όω-ώ, Μ. ώσω, αρχ., -Απο-
θνήσκω, ά<ίθό(ΙθΓ.

2\ποβίωσις , εως (ή), άόοοδ, πΐΟΐΊ,
0. ||.τό βιβλίον των άποβιώσεων,

1θ Γ0£Ϊ5ΐΓβ άθδ (ΙθΟΟδ.

αποβλέπω, Μ. βλέψω, 3Υοιγ οη
νιιβ, δβ ρΓΟρΟδΟΓ; (μτνμ.) οοη-
(,'ΟΓηοΓ; Ιοηάτβ. ||. που αποβλέ-
πει τούτο; ά ςυοί οοΐα Ιοηίΐ-ϊΐ ?

.Αποβολή (ή), Γαοΐίοη (Ιο ροΓ(3τρ,
ροτίο, θ. ||. αποβολή εμβρύου, ΐόε
"Ήςάμβλωσις. (|. αποβολή υπαλ-
λήλου (από της υπηρεσίας), Γοη-
νοί.

αποβραδίς, έπ(£.(δημ.), (Ι ΟδΙοδΟίΓ.

ΐλπογαλακτίζω, Μ. ίσω, δΟΥΓΟΓ.

απογαλακτισμός (ό) , δβΥΓβ^ο, (δι-
δακτ.) 3ΐ)ΙαοΙβΙίθπ, θ.

Απογεμίζω, Μ. ίσω, ΓΟηιρΙΪΓ; οοιβ-
ρ)θΙθΓ.

Άπογέμισμα (τό), ΓΟΒίρΙίδδΟΠίοηΙ,
Γβηιρίβ^ο (κυρ. βαρελλίου μέ κρα-

απόγευμα (τό), βρΓΟδ άίηό (άίηΟΓ)
ου αρΓΟδ-άΊηόο. ||. σήμερον το
απόγευμα δέν ε/ωέργασίαν, ίο
ιΓαί ρυίηΐ <1*Δ£ΓαΪΓ0 οοΙΙο αρΓΟδ-
ιΐΐηόο.

Απογίνομαι, Μ. άπογε'νω (Οά), (1ο-
νοηΐΓ. || . τ; απέγινε ν εκείνη ή
ύπόθεσις ; ςαο άονίηΐ οοΙΙο βΓ-
ΓαΐΓ0? φιοΙΙο οη 3 £ΐβ Πδδηο?

3\πόγνωσις, εως (ή), (άρχ.) ,-Απ-
ελπισία, ιΐόδοδροίι•; 3θ3(1οιηοηΙ.

απογραφή (ή), ΓθθοηδθΐηοηΙ;οοηδ:
(Νμ.) ίιινοηΙαίΓβ, βηηοΐβΐίοη, θ.
|| . απογραφή στρατιώτου (ή) ναύ-
του , ουηδΟΓΪρΙίοη , θ. βηι-ύΐο-
ηιβαΐ. || . βιβλίον απογραφής, (1ί-
>γο α") ίηνοηΐ3ίΓβ; ΓοροΓίοίΓο;
ΓΟ$ίδΐΓθ. ||. ές απογραφής κλήρο-]
νόμος, Νμ. , ΙιόπΙίοΓ Οόπόίίοίαί
γο, ΙιέηΙίοΓ δουδ οόηοΤίοο <Γίη

Υ0ηΐ3ΪΓ0.

λπόγραφον (τό), οορίο, θ. οχρόάί-

Ιίοη, θ.
απογράφω, Μ. γράψω, ΐηδΟΠΓΟ,

οηΓβ^ίδΙΟΓ ; (Νμ. ) βηηοΙοΓ. ||.

( μσ. αύτπθ.) απογράφομαι (χυρ.

στρατιώτης ) , δβ Γηι'γο ίηδΟΠΓβ

(ιοωηιο δοΐίίαΐ), δ'οηΓόΙοΓ.

ΑΠΟ

Αποδεικνύω, Μ. δείςω , ΓαίΓΟ ρΓΟΗ-
νβ ου Ια ρΓουνο <Γιιηο οηοδβ ,
ρΓΟανβΓ, (ΙόηιοιιίΓΟΓ; οοηδΐ3ΐθΓ:
οοηοΙιίΓΟ; ]υδΙίΙίθΓ. §. Γαίίο ρα-
ΓαιίΓβ (αρρατοΐΓ), ΐόηιοί^ηΟΓ,
ηΐ3Γςϋ0Γ. || . αποδεικνύω τι ψη-
λαφητώς ( όφθαλμοφανώς) , ΓίΐΪΓΟ
ΙοηοηοΓ υηο οηοδο αα (1«»ΐ«?( ( ά
Ι'οριΊ). ||. αποδεικνύω τίνα ενο/ον.
οοηναίϋΟΓΟ ηυοία/υη ((Γ ιιιί οη-
ΐηο). ||. αυτά τα έγγραφα δέν α-
ποδεικνύουν τίποτε , 00δ ρίοοοδ
ηο οοηοΐυοηΐ ηοη. ||.όλατα δι-
κόγραφα αποδεικνύουν ότι. . , Ιοιι-
Ιοδ Ιοδ ρΐόοοδ (Ιο Ια ρΓοοόαΊίΓΟ
οοηδίηίοηΐ ςιιο ... ||. να σας ά-
ποδΐΐςω τό εναντίον , ]ο νοιίδ ]ΐι-
δίίΙίοΓαϊ Ιο οοηίΓΛίΓΟ. ||. τω άπ-
πιδειςα τήν δυσαρέσχειάν μο^, }?
Ιιιί αϊ ηιαΓ(|υό ηιοη ηιόοοιιίοη-
Ιοηιοηί. ||. μήν άποδείξγ,ς τίπο-
τε, ηο ΓαίΙοδ δοηιοΐαηΐ α\» ποιι.
||. καθώς αποδεικνύεται εκ του
δεΤνα εγγράφου , οοηιηιο ίΐ ηρ-
ροΓΐ ραΓ Ιρ] αοΐο. || . τούτο δεν
εινε δυνατόν νά άποδει/Οή, γγΙ.ι
ηο ροιιΐ <>Ιγπ (ΙοιιιοηΐΓό (ιΓοδί
ραδ (1όιηοη(Γ3ΐ)Ιο). ||. άπεδεί/θη
ενο/ος προδοσίας, Π Γα Ι οοηνηίη-
ουίΐο ΐΓαηΐδοη. ||. (όπρχ.τήςπθ.
μτ/.) Αποδεδειγμένος, η, ον, (ώς
έπίΟ.) 3ΥΟΓΟ.

Άποδεικτικόν (τό), (ενν. εγγρα^ον),
δΐίοδίηϋοιι, θ. ΟυΙΙοΙίιι,'οΠΙοΙ:
ΟΟΓίίΠοαΙ. ||. άποδεικτικόν πα-
ραλαβής, Γθ>ρρίδδό, Γοςυ; γοοοπ-
ηαίδδβηοο, 0.

Απόδειςις,εως ;ή), ϋόπιοηδίΓαίίση,
θ. ρΓοανο, θ. (όηίΓΜ^ηα^ο, (οίχ.)
ϊΤίαΓφίΟ ,0. || . έγγραφος (ή) δΓ
εγγράφων άπόδείςις, (\μ.) ρΓοα-
ΥΟ ρ3Γ ΟΓΓΪΙ (ΟΠ) ΙίΐΙΟΓίΐΙο. ||.
έμμάρτυρος(ή)διά μαρτύρων άπό-
δειξις, ρΓοηνο Ιοδίίιηοηϊηΐο (οιι)
ρ3Γ Ιόηίοίπδ. || . άρ/ή αποδείξε-
ως, ΓοηιηΊοηορπιοηΙ αΌ ρΓθυνο§
(οη) δοηιί-ρΓοηνο. ||. δι' αποδεί-
ξεων, άόΐΐΐοηδίΓαΙίνοιηοηΙ.

Αποδείξω, μέλλ. του Αποδεικνύω.

Απόδειπνον (τό) , Έκκλησ., οοπί-
ρΐίοδ, θ. πλθ. || . ψάλλει ( διαβά-
ζει) απόδειπνον, 0Π3η(0Γ ((Ιιγο)
οοηιρίίοδ. || . 'πήγεν ε: ς τό από-
δειπνον, «ΙΙογ 3 οοηιρίίοδ.

Αποδειπνώ, Μ. ησω, ίΐιιΪΓ οίο δθυ-
ρβΓ.

Αποδέ/ομαι, Μ. δεχθώ (θα), αά-
ΠΙΟΐίΓΟ, 300θρΙθΓ,3§ΓέθΓ, 3Υ0ϋ-
ΟΓ, 3ρρΓ0ϋΥ0Γ.

Αποδημώ, Μ. ήσω, δ*3ΐ)δοηΙθΓ (δ1
έΙοί^ηοΓ) (Ιο 83 ρ3ΐπο; ΟΙγο ου
λΙΙογ οη νο^-ββο, νο^β^οΓ.

αποδημητικός, ή, όν, 9"ί « 0011-

ΑΠΟ

!ΙυΠΊ0 (Ιο Τονβ^ΟΓ. ||. πτηνά απο-
δημητικά, θίδ0311Χ ρ3δδ3@0Γ5 041
νθ\380ϋΓδ, θίδ0311Χ θΌ ραδδ3^0.
Αποδημία (ή), νον&£6 ου δό]ουΓ α

) ΙΥΙΓ3Π^0Γ.

!| Αποδιαλοΰδι ('/υδ. άντι) Αποδιαλε-

! γοΰδι (τό) , Ιο ΓΟΟιιΙ , Ιο Γοηά ύα

| ρ.ιηίοΓ.

Ι' Αποδίδω, Μ. αποδώσω, ΓοηάΓΟ ;
ΓΟδΙιΙιιοΓ; δ αοο,ιιίΠοΓ (αο (]0. ΟΠ-
ΛΌΓδί|.).§.ααΓί1)υρΓ:(έπΙ χακοΰ)
ίηαρηΙΟΓ. ||. άποδίδωμι τα Γσα,
(φρσ.), ΓοηάΓο Ια ραΓοίΠο; λυοιγ
οη ρΓοηά*Γθ 53 Γονβηοηο, §ο Γβ-
ναηοΙιοΓ. ||. » άπόδοτε τα Καίσα-
ρος Καίσαρ•. , « ( Γρφ. ) , Γβηϋοζ 3
^ό^.α^ οο ςηί αρραιΊίοηΙ β Οό-
δ,ΊΓ. || . τώ άπεδωκα τόν /αιρετι-
σμόν [τήν έπίσκεψίν) του , )ε Ιιιί
3Ϊ Γοικία δοη δ»1υΙ (δα νίδΐΐβ).
|| . κατεδικάσθη δια δικαστικής α-
ποφάσεο>ς νά άποδώστ, τήν πο-
σότητα καΐ τους τόκους, ΐΐ 3 016
οουϋηηιιιό ρητ αΓΓόΙ α ΓΟδΙίΙυοΓ
Ια δοιηιηο οΐ Ιοδ ίηΙόπΜδ , ϋ α
όΐό εοη(Ιαηιηό 3 ΓΟδίίΙηΙίου.
Αποδιώκω, Μ. ώςω, ϋηβδδΟΓ Ιοίυ
οα Ιιοτδ (Ιο; ηαηηΐΓ, γο]οΙογ.
Αποδίωξις , εως (ή) , ΓαοΙίοη (1β
οΙιηδδΟΓ Ιοΐη (Ιο; Ιίβηηίδδβηιοηΐ.
Αποδοκιμάζω, Μ. άσω, άόδβρρΓΟυ-
νοΓ, ίιηρΓΟίινοΓ, ΓόρΓουνβΓ, άέ-
δανοαοΓ, οοικΙαηαηοΓ.
Αποδοκιμασία (ή), ΪΠ)ρΓθ1>3ΐίοη, 0.
ΓόρΓοΙ)αίίοη, θ. ο"όδαρρΓθΙ)3ΐϊοη,
θ. (ΙβδΗΥΟϋ. || . κριθείσης ευλόγου
τής αποδοκιμασίας (πληρεξουσίου,
δικηγόρου κτλ. ) , δικονμ. , δί 1β
(Ιοδανοιι ((Ιο Γανουέ βίο) ο§1 (1ό-

θΐ3ΓΟ ν3ΐίϊΜθ.
Αποδοκιμαστικός, ή, όν, ςΐΐί Π1ΛΓ-
ηυο ίιηρΓθΠ3ΐίοη, ςυΐ άοδ3ρΓθυ-

ΥΟ, ΗΙΐρΓΟΟαΙΟΙΙΓ.

Λπόδοσις,εως (ή), Γαοΐίοη άβ Γ011-
(Ιγο (οίο.), ΓΟδΙίίηΙίοη , θ. ||. ή
άπόδοσις εορτής, (Ίκκλησ.),ΓθΟ-
Ιανο, θ. Ιο ίοιίΓ όβ ΓοοΙβνο.

Αποδοτέος, α, ον , α,υο Γοη άοίΐ

ΓΟηάΓΟ (ΓΟδΙΪΙΐΙΟΓ ΟΙΟ.), ΓΟδίΗΐΙ-
30Ϊ0.

Αποδο/ή (ή), Γ30(ίοη ά*3?Γ^βΓ

(οίο), 3(1ΐ1ΐίδδίθη,θ.3ρρΓθΙ)3ΐίθΙ1,
θ. ||. αποδοχή συναλλαγματικής,
3θοορ(3(ίοα (Ι' υηο ΙοΙΙγο (Ιο
οηαη^ο.

Αποδύω, Μ. δύσω, αρχ. αντί Γυμνό-
νω, Ξεγυμνόνω, οΊ'ροαϊΙΙβΓ ; άβ-
ν^ΙΐΓ. ||. άπεδύθη τόν πάλα ιόν
άνθρωπον,(Γρφ,), (άπέβαλεν ήάχ-
έμαθε τάς πσλαιάς του έξεις) , Η
δβ άέροιιΠΐ3 α" α νίοίΐ ηοαιαιε.

Αποζημιόνω, Μ. ώσω, <1θ<ΙθηΗΧΐ&-
^ογ, ίιιοΙβηιηίδΟΓ.

ϋί9ίίίζθεΙ ογ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΠΟ

!&.ποζημ(ωσις, εως (ή), (Ιέθοίηΐηβ-
ββοαβηΐ, ίικΙβιηιιΗέ, θ; βοαιρβη-

&*ΙΚ>η, 0. ΓβΠίΒΟΐΙΓδβΠΙβηί. || .
πολιτικοί αποζημιώσεις , ( Ν μ. ) ,
Γέρ&ΓΐΙΐοοδ βίνίΐοβ. || . επί απο-
ζημιώνει , ΟΟΠίΓβ ΓβηΐηΟΟΓδβ-
ηιβηΐ. || . προς άποζημίωσιν, βη
οοιηρβηδλΐίοη , ρβΓ ςοηιρ€θ8δ-
Ιίοη.

Αποζώ, Μ. ζήσω, ΥΪΥΓ6 (δαί>$ίδΙβΓ)
*ν«β ρβίηβ, τίνοΙβΓ.

Αποθανών, οΰσα, όν, άόρ. της μ*£.
τοΟ Αποθνήσχω.

λποθεόνω , Μ. ωσω, άέίββΓ , <ϋτί-

Β186Γ.

αποθεματικός, ή, όν, φΐί 8βΓΐ <1β
ΓέδβΓΥβ. || . χεοάλαιον απόθεμα-
τικόν, ΐοηά άβ ΓβδβΓΥβ. ||. άπο-
Θεματικόν ταμεΤον, Ο&ίδδβ <Γέ-
ρΑΓ£Π6.

Αποθετικός, ή, όν, ςαί 8βΓΐ λ άέ-
ροδβΓ ; ςυί πι&Γφΐβ άέροδΗίοη
||. (κυρ. £ήμα) άποθετιχόν , (Γρμτ.)
ΥβιΊ>β άέροηβη!.

Αποθέωσις, εως (ή), άέί&Ο&Ιίοη, θ
αροίηέοδβ, 0.

Αποθηκάριος (ό), οοιηπΜδ ρΓβροδβ
λ Ια β&Γάβ <Γοη ιη*£Δδίη , β&Γ-
4β-ηΐ8£*δίη, η?8£&δίηίβΓ.

Αποθήκη (ή), άέρόΐ; πΐ3£*8ίη

Αποθνήσκω. Μ. αποθάνω (θά), 6ΐΓβ
ΠΒΟΓΐ, ΠΙΟΙΙΙΊΓ, (ΓέρλδδβΓ, ρβ>1Γ

||. άπό τί (άσθένειαν) άπέθανεν;
«Ιβ ςυοί βδΙ-Π πιογΙ? ||. άπέθα-
νεν από αποπληξία ν, ίΐ βδ( ΠΙΟΓΙ
(Γαρορίβιίβ. ||. αποθνήσκει , εΐνε
έν τω άποθνήσκειν, ίΐ ν* (ίΐ δ'βη
υ*) πκηιγϊγ, ίΐ 8>η ν Λ ΠΚΗΐΓ&Οΐ,
Η 56 ηα€ατΙ. ||. έλαβε τήν θέσιν
του αποθανόντος , Ο α βο Ια οη&τ-
£β άη Βίοτί.
Αποικία (ή), εοΐοηίβ , θ. ||. σ/η
ματίζω (συγκροτώ) άποικίαν, Γογ-
πιβΓ (έΐαηΐίι-) υηβ βοΐοηίβ, εοΐο-
ηίββΓ (υη ρ*Υδ). ||. (εις τό πλθ.)
Αποικίαι , ( κατ' εξοχήν , αϊ των
Ευρωπαίων εις τήν Α μερική ν καΐ
τάς Ινδίας), Ιβδ Οοΐοηίβδ.
Αποικος (ό, ή), βοΐοη. ||. συνοικί-
ζω (κατοικίζω) τόπον τινά δι* άπ-
οικων, οοΐοηίδβτ υ η ρ*γβ. ||. ί
ίι' αποίκων συνοικισμός ( τόπου) ,
1* οοΙοηΐδΑΐίοη ά°ηη ρβΥβ.
Αποικώ, Μ. ήσω, ΑΐϊβΓ Ιια&ίΙβΓ α•

ηβ βοίοηίβ.
Αποκχθήλωσις , εως (ή) , Έκκλησ.,

1* «Ιββοβηίβ άβ ]& ογοιι.
Αποκαινουργής, επί£. <1β Πβυί.
αποκαλύπτω , Μ. ύψω, (ΙόοουΥΤΪΓ;
(ϊΐτφορ.) άβ>οΗβΓ; Γβ>βΊβΓ.
λ«βχάλυψις, εως (ή), Γ&βϋοη άβ
Γ*Τ*1«Γ, ΓέΤ«1«Ιί0Ρ7 β, ||. ή Α•

ΑΗΟ

ποκάλυψις του άγ. Ιωάννου, ΓΑ-
ροβ&1γρδβ άβ δ. ^»η. [_

λποκάμνω , Μ. κάμω ( θά ) , έΐΓβ
Βχοέάέ (βιΐέηυέ, αοο^υΙέ, 1ΐ3-'
Γ&δδό, 1)Πδέ, Γοηιρα) <1β ίαΐί^υβ,
η'βη ροανοΐΓ ρΐαδ (Ιοω1)€Γ) άβ
1«δδίΙιιά6, δβ ΓβηίΐΓβ, δαοοοηι-
1)βΓ λ )& ίΛΐί^υβ. || . δέν ημπο-
ρώ πλέον , άπέκαμα , ]β ηβ ραίδ|
ρΐαβ, ]β ηιβ Γβηάδ, ]β δϋίδΓβη-
άυ; 168 ίοι-οβδ ηιβ ιη&ηςυβαΐ. ||.
αυτό τό αλογον απέχαμε πλέον, οε
£ΐΐ6Υ&1 η'βη ρβυΐ ρΐυδ. ||. τί;
άπέκαμες ήόη; ςαοϋ Υϋϋδ νουδ
Γβοάβζ <1έ]β.

λποχαμωμός (ό) , §Γ»ηάβ ΙαδδΗυ-
ίΐβ, θ. βραίδβπιβηΐ,βχίβηϋ&ΐίοη,
θ. &1)8ΐΙοιηβηΙ, βοοβ1)1βηιβηΙ.

Άποχατάστασις, εως (ή), ΓβΙδΜίδ-
86Πΐ6ΐιΙ; ΓβδΙίΙιιΙίοη, θ. || .
κατάστασις καταδίκου, (διχονμ.)»
ΓβΙι&ΒίΗΐ&Ιίοη (<Γιιο οοηάαιηηβ),
θ. || . άποχατάστασις είς διακατο-
χήν κτήματος ή δικαιώματος (τοϋ
οποίου άπεβλήθη τις αδίκως), Γέίη-
Ιβ^ΓΛίίοη, θ. ΓβίηΙέ^ΓβηίΙβ , θ.

Άποκαταστήνω (κοιν. αντί Απο-
καθίστημι), Μ. στήσω, Γ0ΠΐβΙΐΓ6
βο δοη ρΓβπιίβΓ 6ΐ&(, ΓέΐαΜΪΓ ;
ΓβδΙίΙυβΓ, ΓβηάΓβ. ||. (μα.) Γβ<1β-
ΥβηΪΓ. ||. άποχαταστήνω τινά είς
τήν διακατοχήν κτήματος ή δι-
καιώματος (του οποίου αδίκως ά-
πεβλήθη ) , ΓβίηΙβΒΓβΓ ςυβίςυη
(άαηδ Ια ροδδοδδΐοη ά'αη 1>ίβιι ,

(ΙβΠδ δΟδ άΓΟίΙδ, βίο).
λπόκειμαι (χ. Μ.) , δίΓβ Πΐίδ βη

άέρόΐ 011 βη ΓβδΟΓΥβ ; ( μτφορ. )

έΐΓβ άαρυάβδίίηό οα ΓβδβΓνόλ.
Αποκεφαλίζω, Μ. ίσω, οουρβΓ Ια

ΙέΙβ ί η., (ΙόεβρίΐβΓ, (ΙέοοΙΙβΓ.
Αποκεφάλισμα (τό), άβο&ρίΐβΐίοη,

θ. ϋέοοίΐ&ΐίοη, θ.
Αποχήρυκτος (ό,ή), (έν γέν.)ρΓβδ-

οπί; (ίδιαιτ.) ύβεΐιιι <1β δβδ

(ΐΓΟΪΙδ ; άέδηέΓΐΙέ.
Αποχήρυξις, εως (ή), άέδηέΓΪΙ*Ιί-

οα, θ.
Αποκηρύττω, Μ. ύξω , θέεΙβΓβΓ

ςυείςυη άβοΐια άβ δβδ άι-οίΐδ;

<1έδη6πΐ6Γ.
Άποχλαδεύω , Η . εύσω , βηΐΓ άβ

ΐΛί1]βΓ αηβ νί^ηβ.
Αποκλεισμός ( ό ) , ίηΥβδΙίδδβιηβηΙ

ά'αηβ ΥΐΗβ (ά'αιιβ οόΐβ), Μοοιίδ.
Αποκλειστικός, ή, 6ν, βχεΙυδίΓ.
Αποκλείω, Μ. κλείσω, ΓβΓΠίβΓ <1β

Ιουβ ούΐβδ; ίηΙΟΓΟορΙβΓ ΓβηίΓέβ

λ, βιοΙιΐΓβ.
λποχληρόνω, Μ. ώσω, βίοΙϋΓβ ά'

υη ηέη(&£6, ΛέδηέπίβΓ; βιηβ-

ΙΓβ(ΐ6Γ.
Απόκληρος (ό, ή), βχοΐα άβ δ€3

ΑΠΟ 41

<1γοΙ19 « ΙΊιέΓίΙί^β, «ΙέδηέΓΗέ,

βιΙιβΓβάέ.
Αποχλήρωσις, εως (η), άέδηβΓίΐΑ-

Ιίοη, θ. οχηέΓέάβΙίοη, θ.
Αποκοιμίζω, Μ. ίσω, οηάοηηΐΓ

(κυρ. χαΐ μτνμ.)•
Αποκοίμισμα (τό), ΓβΟΐίοη ά'βη-

άοτιαίτ.
Αποχοιμουμαι , Μ. κοιμηθώ (θά),

δ'βηάΟΓΠΝΓ.

Απόκομμα (τό), κοιν. ό Απογαλα-
κτισμός.

Αποκοπή (ή), (ό προσδιορισμός της
τιμής), Ιαιικ; ΙαπΓ; &1)οηηβπιοηΙ;
(επί έργολαβ.) ΓογΓλϊΙ, ρπι ί&ίΐ.
§. (γρμτ.) ΓβίΓ&ηοΙιβπιβηΙ ά'ηηβ
δ\11α!)β (ίι Ια Βη <Γιιη ωοΐ). ||.
πωλώ ( αγοράζω ) κατ' αποκοπών ,
ΥβηάΓβ (αοηβίβΓ) Λ ΓογΓλΗ. ||.
συμφωνώ κατ' άποκοπήν, ΐΓ&ίΙθΓ
β ΓογΓλΗ (4 ρήΐ ΓαίΙ). ||• συμφω-
νώ να πληρόνω κατ1 άποκοπήν ,
β'&οοηηβΓ.

Αποκόπτω, Μ. κόψω, ΐΓβηοηβΓ,
ΓβίΓαηοηβΓ. ||• (συνήθ.) αποκό-
πτω παιδίον (άπό τό βύζασμα),ϊ-
δε Απογαλακτίζω.

Αποκοσκινίδι (τό), ϊδε Σκύβαλον.

Αποκοτιά (ή), κοιν. ή Τόλμη.

Απόχοτος (ό, ή), κοιν. ό Παράτολ-
μος.

Αποχοτώ, Μ. ήσω, ϊδε Τολμώ, Α-
ποτολμώ.

Άποχρεύω, Μ. εύσω , Γ*1γ6 30«γ»
^Γαδ, (καΐ κατά τους Αατίν. ) Γλι-
Γβ ηΐΛΓάί §;ΓΛδ(δοη ηιβΓίϋβΓ*»)»
ΓαΐΓβ ο&Γέιηβ-ρΓβηΛηΙ.

Απόκρεως χαΐ (κοιν.)

Αποχρηά(ή), Ιβδ ίοιίΓδ §;γλ3, Ιβ
οαΓη&να! ; (ίδιαιτ.) οηΓβηιβ- ρΓβ-
ηαηΐ, 1© ]οϋΓ άα οαΓβηιβ-ρΓβ-
η&η(.

Απόκρημνος (ό, ή) , ΟΟΐΐρ* β& Ρ^-
βίρίϋβ, βδΟ&Γρέ.

Αποκρίνομαι, Μ. αποκριθώ (θά),Γ6-
ροηϋΓβ; ΓβρΛΓίΐΓ; ΓβρϋςαβΓ; η-
ρΟδΙβΓ. || . αν μέ όμιλήση περί
τούτου , ήξείρω τί νά τόν αποκρι-
θώ , δ'ίΐ ηι'βη ραΓίβ , ]β δΛϋΓθί
ηίβη ςηβ Ιυί ΓβρβΓίΐΓ. ||• δέν υ"
ποφέρει νά τόν άποκρίνωνται , Μ
ηβ δοη^Γβ ρ*δ ςα οη Ιηί Γβρ«-
ςυβ. || . δέν θέλω ύπηρέτην\α α-
ποκρίνεται , ίβ ηβ νβηι ροίηΐ α
υη Υ&ΙβΙ ςυί Γβροηά.

Απόκρισις, εως ( ή ) , τέροηδβ , θ ;
Γβρίΐςιιβ; θ. ΓβραΓίίβ, θ. προ-
δίβ, θ.

Αποκριτικός , ή, όν, ςηί δβ άϊΐ βη
Γβροηδβ , ςιιί δβΓΐ <1β τέροηδβ.
|| . άποχριτιχόν ίένν. γράμμα), γ6-
ροηδβ, θ. || • Ιλαβα τό άποχριτι-

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

42

ΑΠΟ

ΑΠΟ

τι*Ον σβς, ^αί Γβςιι ΥΟίΓβ Γέ-|λπόλνσι;, εω; (ή), Ι^ΟίΙοη άβ Η-

ροηδο,
λπόκρουσις, εως (ή^, ΓβΟΐίοπ (1#Γ0-

ρουδδΟΓ; ΓόριιΝίοη, θ.
Απόκρουα), Μ. κρούσω, ΓοροιίδδΟΓ.
απόκρυφος (ό, ή), δοοτοί ; οαοΐιό ,

οοοιιΐΐο. ,
λπόκτησις, εως (φ, ;ιοςυίδίΙίοη, 0
λποκτώ , Μ. ήσω

νμ.) οοηίΓαοΗτ. ||. απέκτησε συ-

νήΟειαν, ίΐ οοηίΓαοΙα ιιηο ηη1)ί-

1ϋ0*0. || . προσπαθεί ν* απόκτηση

ίπόληψιν, ίΐ Ιι-αναΠΙο α δο Γλϊγγ

υηο ΓΟριιΙαΙίοη. ||. τό κρασί τού-
το αποκτά δύναμιν , οο νίη αο-

<|ιιϊογΙ (Ιο Ια ΓθΓθο(καΙάπλ.)αρ-

ςΐιίοΐΊ. ||. απέκτησε γευσιν πολ-
λά δυσάρεστον, ίΐ 3 οοπίταοΐό απ

£θύΐ ΓβΓΐ άθ8α$ΓΟα1>1ο.
Άπολαμβάνοί, Μ. λαύσω(Οα), ]01!Ϊγ

(Γιιιιο οΐιοδο; οΜοιιϊγ; ^οπΙογ.
2\πόλαυσις, εως (ή), ]υυί>^.Ίηοο, θ
Χπολαύω , Μ. λαύσω, γοϊϊγογ (ιιπο

υΐίΐίΐό) , ΓοουοίΠΐΓ (Ιοί ίταϋ οιι

ρΐαίδίι• ου ρΓοΙΗ), ].)ΐιίΓαΥ.
λπολέμητος (δ, ή), ά ςαί Γοη η γ

ΓαίΙ οιι Γοη ηο δαοΓαΚ ΓαιίΌ Ια

8110ΓΓ0. ]

&πολιθόνω, Μ. ώσω, οηαη$θΓ 01

ρίοιτο, ρόΙπ'π\;Γ.
Απολίθωμα (το) , οοηΟΓΟίίοη ρίθΓ-

Γβιΐδβ, 0. ρέΐΓΪΙίοαΙΐοη, θ.
&πολίΟο>σις, εως (ή)|, οηαη£θΠΐοηΙ

βη ρίοιτο, ρόΐπΐΐοαίίοη, 0. 2}-

Απολίθωμα.
Απολιόρκητος (δ, ή), ςιιί ιΓοδΙρα*

οιι οο δαιίΓαίΙ ιΗγο α^δίό^ό.
ΐ\πολις, ιόος (6, ή), ηοί οδΐ δαη*

ν ϊ 1 1 ο (δαηδραΙπο},ςιιί η'α υίίοιι

ηί ]ίοα.
Απολίτευτος, ος καΙ (κοιν.) η , ον,

ποη ρυΐίοό; ίιηρυΐί, ίηοίνίΐ.
Απολλύω, Μ. ολέσω , (^ρ/.), ρΟΓ-

(Ιγρ, Γδε Χάνω. ||. ( :ϋχρ. κυρ. ε'ς

τόν μσ.πρκ.) Απολώλαμεν, {-^σΛ

110118 5θπιηιο$ρ«Τ(1ΐι5. ||. (κ αϊ κα-
τά μτχ.) τό άπολωλός πρόββτον,

οΙιογ (ιΐο ίΙόΐααΗοΓ, <Γο13Γ£Ϊγ
οίο.), 6ΙαΓ£Ϊ>δοιιιοη( (ιΓιιιι (ϊόΐο-
ηιι); ι-όνυοηΐίοιι ( υ" ιιηο οπίοη-
ΐΐαΐΐ(θ), θ. ||. τό *ερι της απολύ-
σεως του υπουργείου διάταγμα, Γ
ογ(]οιιιιλ!κό ρΓθΐι<>η(;αη( Ιατόνο-
οηΙίνΊΐ ιΐυ ιηϊιιίδίοπ».
αοφίΟΝΓ; (μτ-[ Απόλυτος (ό, ή). «ι!)>>)1υ. ||. γενική
άπολυτος,(Γρμτ.), £0>!ΗίΓα1)8υ1ιι.

Απολύτως, έπίρ. ιΐ'ιιιιο ιιιαηΐΐ'Γο
α1>^υ1ιιο, α1)^)1ιιιιΐ(•ιι1.

Απολ.ω, Μ. λνσω, Ι.ιΐνΗτ αΐΐοτ οιι
ρ α γ Ι ϊ γ , Ιϊιΐιιτ: (Ιι'Ίίι Ιιγγ: §.<•ιτ-
νμ.ΐ (Ιόοΐαητ (}υίΚ<\ απ^ιικΙΐΌ :
ιΐόμαρτ, ιΙό-ΙίοΓ (<Γιιη μτιιιοιιΙ,
ιΓυηο ουΙίίΜΙίοιι οίο;. ||. απολύω
τ?ς υ-υλικής , οΙίΙΓμίΐ', Γθ1;ΐ(:|)θΓ,
(όικ'.νμ.) Π'ΙαχοΓ. ||. τ^ς απέλυ-
σαν ολας , υιι Κ1» α ΙοιιΙοδ Ιαίϋ-
δί•(ι> ίΐίΙοΓ.

Λπομάκρυνσις, Γ'->ς (ύ,\ ΓαΠίοη ο1"
ό1•>ί-ΊΚ•Γ οιι (Ιο. ϋ'ό1»»ί^ηοΓ, όΐοϊ-

Απομακρύνω , μακρύνω (Οα ), (Ίοί-
μ'ΐι^Γ, ή(•αΓΐ(τ; ΓαΪΓ« γοΙιγογ.

Απόμα/ος (ό) , ιηίπ 1ιογ5 άοι οοιη-
1)αΙ ; -ϊηοαραΙ)1ϋ (Ιο Μτνι'Γ ((!<»
ρορίΡΓ 1ο3 αΓηιο) , ίηνηΐίϋο. ||.
τό κατάστημα τών Απομάχων (εν
Παρ•.3ίοις), ΙΊιόΙοΙ ϋο> Ιην.ιΐίιΐο^,
(καΙ άπλ. εις τό πλΟ. ) Ιοδ Ιηνα-

Απομεινάριον (τό ) , - Περίσσευμα,
>Β^νανον, ΓΟ.^Ιο.

Απομένω, Μ. μείνω (Ο α), κοιν. αν-
τί Μένω, ΓΟδΙΟΓ.

Απομ-σήμερα, έπίρ . αρΓΟδ ηΐΗΐί,
0. ή άρσ., (δικονμ.) <1γ πΊ^ν^ρ.

Απομίμημα ;τό), (Ίιιοο ίιιιίΐύι1 (0-
ΧίΚ'ΙοιιιοιιΙ) ; ουρίρ, θ. ||. τό κτί-
ριον τούτο εΓνε απομίμημα τοϋ..,
ΟΐΊ όιΙϊΙΪΓΟ ιιΐ'^Ι ηιι" ιιιιβ οορΐί•
<Ιι%. ., ί) οϋΐ θυρ:ό 8ιιγ (ιιιι Ιοί).

Απομ*μη3•.ς, εως (γ), ίΐυίΐ.ΐΐίυα (<?-
λαοΐΐ4), 0. ?)- Απομίμημα.

Απόμισ')ος (ό, ή) , ϋιιιιΐ Ια £θ1(1ο:

ΑΠΟ

ΑΐΙτίΟΗΟΓ; αοουηΙβΓ; οοοίέΓ6τ.
Απονία (η), ΟΓυαιιΙό, θ.
Απόνοια (ή), ό.ΙαΙ ά'ιιΐι ποπιπιβ

ς«ί 1)Γανο ΙουΙβδ Ιοδ οοηδΐάέΓα-

I ίοιΐ8; (ΙόϋόδροίΓ.
Απονομή (ή), Γαοΐίοη (Ιο οοηΓβΓΟΓ

(<1'αι:('0Γΐ1ι»Γ οΙγ).
Απονος, η, ον, κοιν. ό Ανηλεής.
Λποςενόνω, Μ. ώσω,— Απαλλοτριό-

νω.
Απόςενος, η, ον, ΙοιιΙ & ΓαίΙόΐΓβη-

Λποςένωσις, εως (ή),-Άπαλλοτρί-

Γρ=>., Ια ί)ΓθΙ)ί8 ύ^αΓόϋ. | γ*1 αγγιογορ (οιι πΊαΓ(1).

Απολνω, Μ. λύσω, κοιν. αντί Απο-3 Απομνημόνευμα (τό), ίΙΪΓΟ οα ΓαίΙ
λύω. | ιηόηαοΓαοΙϋ.

Απολογητικός, ή, όν, ςιιί 50ΓΙ (Γ

Οϋ ΓΟροπ<ο ά, αροίοςόΐίφίρ. ||.

ό Τερτουλλιανός εις τόν Απολο-

Απομνημονεύω , Μ. ϊύσω, 80 ΓΟδ-

Απόπασ/β, έπίρ., ρΛηΐΐ08 θ1θδθ§.

Αποπε•.ρα, ας (ή), 08^αί, ΙοιίΙαΙίνο.
||. απόπειρα προς συμβιΟασμόν ,
οδδαί (ρΐ'όΙίηιίιιαίΓο) οΌ εοηοίΐίι-
Ιίοη. ||. απόπειρα κακουργήματος
ή πλημμελήματος, (δικονα.),Ιοη-
ΙαΙίνο ο!ο ΟΓΪηιβ οιι ι!(' (ΙόΙίΙ.

Αποπ;'μπω, Μ. πίμύοι, 1αΪ880Γ Μ-
Ι(Τ, ί•υιιμ^(1ΐοΓ ; ν^. ΓοηνονρΓ. ||.
άπεπ-'μ^Οτ, τής υπηρεσίας, ίΐ ΓυΙ
ΠΜίνολό (ϋα 8θΓνίοι•),ί1 ΓυΙ γο-

ΙΙΙΟΓί'ίό.

Αποπερατόνω, Μ. ώσω, 00ϋ(3υΐ*ΓΡ Α

8Π ϋίΐ, αιιιοηοΓ ά οοιιΐ; αοΙιονοΓ.
Λποπ.ράτωσις , εως (ή) , βΟΠΟνο-

ιΐϊοπί.
Αποττλάνησις, εως (ή), αΟΟΓΓΛίίοη,

θ. ό^αΓΟίϋοηΙ.
Αποπλανώ , Μ. ήσω , ό$ΔΓ0Γ , (καΙ

μσ. αύτπΟ.) &ϊ»£αΐΌΓ.
Απο~λέω, Μ. πλεύσω, Γβίρβ νοίΐβ,

ιιιοΠγο ά Ια νοίΐο , ραΓίΐΓ (ρατ

πιογ).
Λ πο πληκτικό ς , ή , όν , 5ΐΐ]θΙ Λΐΐΐ

αΐίαιμιο!» (Γαρορίοιίβ, αρορίο-

Π 1(1110.
Αποπληςία (ή), αρορίοχίο, θ.
Αποπληρόνω, Μ. ώσω, αο(]ΐΐίΐίθΓ

Ιο (δ\ιο<]ΐιίΐΐθΓ άυ) ΓΟδΙαηΙ ά'α-

ηο (ΙοίΐΙο.
Αποπλ/ρωσις , εως (ή), Γαοΐίοη ά*

αοί,ΊΐΐΠοΓ (ι!ο 5'α<ιαίΐΙθΓ ιΐ) υηβ

άοΙΙο, αιηιιίίίοπιοιιΐ.
Απόπλους, ου (ο), ίΙόραΓί ά'ιιη νβίδ-

δΟίΙΙΙ.

Από-λυμα (τό), ΙανυΓΟ, θ. Γίηςιι-
γο, θ.

αροίορΐο, ςυί 80 ϋίΐ οιι οδΐ ΟΓΓί(; δοιινοηίΓ ϋο , οη γοιι80γυογ Ια Αποπνίησις, εως (ή), ΓθΓιΐ8

ιιιόιυοίΓΟ (Ια Γ^ηιίηίδίοηυο)
Ιογ; ηιοηΙίοηηοΓ.

γητικόν (ενν. λόγον) του, ΤοΓίυΙ-,' Αποναρκόνω , Μ. ώσω, οη^ουηΙΐΓ.
Ιίοη, <1αιΐ8 8οη Αρυΐο^όΐίιμιο. | Απονάρκωσις, εως (.--), ΙΟΓροαπ, θ.
Απολογία (ή), ιΐόίοηκβ , θ. ίιΐ8ΐίίι-| οηκοιίΓϋίδΗΟίποιιΙ.
οαΐίοη, θ. βχοιίδο, 0. αροΐο^ίβ, θ.|| Απονεκρόνο&, Μ. ώσω, ΓοάυΐΓβ ά Γ

Απολογισμός (ό), αρχ. ο«>ιιιρΙο τοη-1
ϋιι. Ι

Απολογούμαι, Μ. λογηθώ (Οά), αϊ- |
]έβΐΐ0Γ(ΓαΐΓβ νβ1οΐΓ)υηο οχουδο,Ι

όίαΐ ιΐο ιιιογΙ.

Απονέκρωσις, εως (ή), ΓοΙαΙ ά'υιι

οοΓρ§ ιηοΓΐ , ('ατρ.) ηιοΓίίίίοαΙί-

οη, θ;

50 ίιΐδΐίβοτ, ΓβίΓΟ Γβραΐο^ίβάε. ; Απονέμω, Μ. νείμω (6α), Λδδί^ηΟΓ,

1 Αποποιούμαι, Μ. ποιηθώ (Οά), Γβ-
Γιιμτ (80 ΓοΓυδΟΓ ά) ςιιοίςιιβ
οΙιομ'. ||. άποποιηθέντος δέ αύτου
τήν πληρωμήν, ένηργήΟη ήκατά-
σχεσις, δυΓ 8υη Γοί'αδ ιΐο ρα^ΟΓ,
ΐΐ ΓιιΙ ρΓΟοόϋέ α Ια δαίδίβ.

Αποπτύω, Μ. πτύσω, Γθ]θΙβΓ ΛΥβΟ
ηιορΓΗ.

Απόρθητος (δ , ή), (μΐί ΟδΙ α Γβ1>ΓΪ
ιΐο Ια (Ιόναδίαΐίου.

Απορία (^ , (ΙουΙο, 6ΐαΙ ϋ'ίίΓ^δβ-

ϋί9ίίίζθεΙ ογ

Οοο^Ιο

ΑΠΟ

ΑΠΟ

ΑΠΟ

43

ιυΟοα, Ιηεβτΐίΐυάν, θ. (. αηββ-
Ιίοη (ρι-οοίβιηαΐίφιβ), θ. §. δυΓ-
ρηδβ, 0. έΐοηηβπιβηΐ. §. (αρχ.)
ϋέίΓβδδβ, 8. ϊδβ καΐ λμηχανία.
Άπορος (ό, ή}, (ΐιιί πι&ηςηβ (1β Γβδ-
δουτεβ οιι άβ ηιογβηδ , ςυί βδΐ

ε*Π9 ΓβδδΟΐΙΓΟβ ; Ρ&11ΥΓ6. ») (έ-

πΐ χραγμ.) άίΓβείίβ & Γέδθοά>β,
βιηθαΓΓ3339η1; §. βίοηηαηΐ.
Απορρέω, Μ. ^εύσω, (Ιβεοιιΐοτ (άέπ-
τ«γ) άβ; §. (κυρ. μτφορ.) λυοιγ

δΟ. δΟΐΙΓββ, βΐηαηβΓ.

λπόρ^ητος (6 , ή), ςαί ηβ ρβοί ου

Οβ θΌΗ ρ*δ $6 άΐΓβ, δβΟΓβΙ, ΟΕ

οη6 , ηιτδίβτίβυχ. ||. » τδ ά-κόρ-
φητον των επιστολών είνε άπορα-
βίχστον, « (Σύντ.), 1β δβεΓβΙ άβδ
ΙβΙΐΓ05 651 ίηνίοΐαοΐβ. || . έν ά-

Έθ:£ήτω, (?ρσ), βΠ δββΓβΙ , δΟΟδ
Ιβ δββαα <ίη δββΓβί. ||. ό έξ αρ-
ρήτων, Ιβ δέοΓβΙαίΓβ ίηίίοιβ.

Απορρίπτω, Η. ρίψω, ίβΙβΓ Ιοίη (3ο
5θί , ^'βίβτ , ΓβροιίδίΟΓ ; (Ιέύαί-
£Π6Γ. || . (διχονμ.) απορρίπτω τήν
αγωγήν τίνος (ώς μή έχοντος συμ-
φέρον ή δικαίωμα) , πιβΙΐΓβ Π0Γ5
ΰβοουι». || . όΆρειος πάγος άπέ£-
£ιψε τήν περί αναιρέσεως αΐτησιν
τοϋ χαταδίχου, Ια οοιιγ (Ιβ βαδ-
δβΐίοη Λ Γβ^Ιβ Ιβ ροαΓΥοί (1υ
Οοαά&ΐύΏέ. ||. άπόφασις απορεί
πτουσα, υο 00Γ5 άβ βουτ.

Απορ^ίψιμος (ό , ή) , ςΐΐί βδΐ & Γβ-

)«ΙβΓ, Γθ]β(Αθ)6 ; (Ιβ Γβουΐ.
Χςτόρ^Γψις, εως (ή), ΓαβΙίοη (Ιβ Γβ-
]βΙβΓ (βΐϋ.)ι Γβ]«1.

Απονοι α (ή), βπιαηαΐίοη, Θ. (διδα-
χχ,) βηΊηβηββ, Θ.

λπορρόφησις, εως(ή), αΟδΟΓρίίοη,Θ

Απορροφώ, II. ήσω, αΟδΟτοβΤ.

Απορώ , Μ. ήσω , δ'βίοηηβΓ , 6(Γβ
δβίδΐ (ίΓβρρό) (Ιέ Ι οηηβπιβηΐ ; δ'
άηβτνβιΊΙβΓ, αάηιίΓβΓ. §. (βρχ.)
οβ δβτοΐΓ (?υβ1 ραΓίί ρΓβηάΓβ ,
Τδε Αμηχανώ. ||. άτορώ πώς δέν
με είπε τεποτε περί τούτου, }β πΓ
έΐοηηβ (]β δοίδ βίοηηβ) ςυίΐ ηβ
ηΓβη αϊ Ι ΓΪβη ά'ιί. ||. απορώ μέ
τδν τρόπον του, ]β πΓβΙοηηβ Λβ
δβδ ρΐΌβέάέδ.

Αποσβέννυμι, II. σβέσω, (άρχ.) 6-
ΙβίοχίΓβ, ϊδβ Σβύνω. ||. (συνήθ.χα-
τά μτνμ.) άποσβέννυμι χρέος , Ε-
ωοτίΪΓ αοβ άβΙΙβ (βίο).

λΐοαβεσις, εως (ή), βχΐίηβΐίοη, θ
Τδε ££ύσιμον. ||. (συνήθ. κατά μτ-
νμ.) άχόσβεσις χρέους (χτλ.)% Λ-
οιοτίίδββαιβοί ά'υηβο!βΙ(β(βΙβ.),
ίδε χαΐ Χρεωλυσία.

λχοσβολόνω, Μ. ώαω, — Άττοστομό-
^«, ιηΙβΓάΐΓβ. || . εμεινεν άζοσίο-
λΜμένος,ίΙ ϋοΐΒβϋΓΛ ΙοπΙ ίηΙβΓ-
4)ίΙ.

Α«ο«ίω, Μ. σείσω, (^ρχ.)ι δβοοπ-

βΓ (<1β οΐβδδΐΐδ ς.). ||. (μα.) δ βη

άβΟΔΓαδδβΓ. || . ( συνήθ. ευ/ ρ. είς

τήν μτφορ. φρσ.) αποσείω ( -σείο-
μαι) τόν ζυγον, «ββουβΓ Ιβίου^
Αποσιώπησις, εως (ή), Γέΐίοβηοβ, θ
Αποσιωπώ , Μ. τ,σω, ραηΙοΓ Ιβ οι-

Ιβηββ δϋΓ ςβ., ραδδβΓ βουδ δί•

Ιβοββ, δυρρηηιβΓ.
Αποσκευή (ή), 1>Δ£α£β; αΙΙίΓαίΙ,έ-

ςώρ»£β.
Χποσκιρτώ, Μ.τ,σω, άέδβΓίβΓ (υηο

οαυδβ, υη ραιΊί).
Άποσκορακίζω, Μ. ίσω, Γβ]βΙβΓ β-

νβο ηιέρπδ.
Αποσκορακισμύς ( 6 ) , ΓαοΙίοη (Ιβ

Γβ]βΙβΓ ανοο ηιόρπδ.
Αποσκυδαλίζω , ίσω, (αρχ.)-Απο

σχοραχίζω.
Απόσπασις, εως (ή), ΓαοΙίοη (5'ίΐΓ

ΓββηβΓ (άβ άβίαοΐιβι•) , (ΙόΙαοηβ

ΠΐβοΙ.
Απόσπασμα (το), βχίΓδίΙ ((1'ιιη ου-

ΥΓΔ^β); §. όέΐαεηβπιβϋΐ (ά'οη

βΟΓρδ ϋβ ΐΓουρβδ).
ΑχοσπερΙς, έπψ. άΐδ Ιβ 80ΪΓ.
Αποσπώ, Μ. σπάσω, αΓΓΟβηβΓ; (36-

(αεηβΓ. ||. ( μσ. αύτπθ.) δβ άόΐα-

βηβΓ ; δ'βΊοί$ηβΓ.
Αποσταίνω, Μ. στάσω, χυδ. άντι

Αποκάμνω.
Αποστασία (ή) , άέΓββΙίοη, θ. ίο-

δυΓΓβεΐίοη, θ. Γβνοΐΐβ, θ.
Απόστασις , εως (ή) , άίδίαηββ , 6.

έΐοί^ηβπαβηΐ.
Αποστάτης, ου (6). Γβοβίΐβ, ίιΐδΐΐΓ-

%έ. §. (θργ,σκ.) αροδίαΐ.
Αποστατώ, Μ. ήσω, (3βνβηΪΓ ΓβΟβΙ-

1β, δβ ΓέΥΟίΐβΓ,δβ ΓβΟβΙΙβΓ.

Αποστέλλω, Μ. στείλω (θα), βη-

γογβΓ, άόρόβηβΓ, άέραΙβΓ.
Αποστέρησις , εως (ή), ΓαοΙίοη (Ιβ

ΓβνίΓ ((Ιβ άόροιιίΗβΓ βίε).
Αποστερώ , Μ. ήσω , ρπνβΓ, ίπι-

δίΓβΓ, άέροώΙΙβΓ, ΓανίΓ.
Αποστηθίζω, Μ. ίσω, αρρΓβηά'Γβ

ριΐΓ βοευΓ, ΓββΟΓάβΓ (δα Ιβςοο).
Αποστήθισμα ( τό ), Γβοΐίοη ά'βρ-

ρΓβηάτβ ρατ οοβιιγ.
Απόστημα (το), »1)0Ρδ, αρΟδΙ^πιβ.
Αποστολή (ή) , βηνοί , Γβηνοί. §.

ηιίδίίοη, θ. §. άάρυίβΐίοη, θ.
Αποστολικός, ή, 6ν, αροδίοΐίςυβ.
Άποστολιχώς, έπί^. βη αρόΐΓβ,

βοηιηιβ Ιβδ αρόΐΓβδ, αρο^ΐοΗ

ςυεηιβηί. 2)(συνχδχ. χατ' ε?-

ρων. ) αντί Πεζώς , δυτ Ια Πΐυΐρ

ϋβδ β0ΓΟ*β]ίβΓδ.

Απόστολος (ό), αρόΐΓβ. 2) (συνκ
δχ. ή άνάγνωσις των επιστολών
ή πράςεων τών αποστόλων έπ' έκ-
I κλησίας) έρίΐΓβ , θ. ||. άναγινώ-

σκουν (λέγουν) τδν άπόστολον, οα
βηαηΐβ (οη β$1 α) ΓέρίΐΓβ.

Αποστομόνω, Μ. ώσω, βΙθΓβ (ΓβΓ-
πιβΓ) Ια οοιιοηβ α ςυβίςυη , Γβ-
(ΙυΐΓβ βηδίΐοηεβ, οοηΓοηάΓβ,άέ-
βοηββΓίβΓ, (καΐ κατά μτνμ.) οοα-
Ιογ ά Γύπα , άέιηοηίοΓ , ιηβΙίΓα
βη άέΓουΙβ, άέδαΓςοηηβΓ.

Αποστόμωσις, εως (ή), ΓαοΙίοη 0*0
ΓβάυΐΓβ ο;, οη δίίβηοβ (ιΐβ (Ιόοοη-
οογΙογ βίε.).

Αζοστραγγίοι (τδ) , ΐηαΓΟ ((Ιβ Γθί-
5ΐα βίε).

Αποστρέφομαι, Μ. στραφώ (θα), 4-
νοίΓ βη ανβΓδίοη ( βη αοοπηηα-»
Ιίοη , βη βιέεΓαΙίοη ) , όρΓΟηνβΓ
ϋβ Ια ι*έριι§ηαηεο, οηηυΓβΓ, β-
χέετβΓ,ο'έΐβδίβΓ,ηαΪΓ. ||.όλοιτβν
αποστρέφονται, ΙουΙ Ιβ ηιοηίΐο Γ
βιβεΓβ. || . αποστρέφεται φύσει
τον οΐνον, Π ηβίΐ ηαΙιίΓοΙΙβιηβηΙ
Ιβ νίη.

Αποστροφή (ή), Γόρυ^ηαηεβ, θ. α-
νοΓδίοη , θ. βΊοί$ηβη)βηΙ , βχέ-
ΟΓαΐίοη , θ. αοοηήηαΐίοη, θ. »)
(^τρ.) αροδίΓΟρηβ, θ. ||. αποτεί-
νομαι (ομιλών) προς τίνα κατά
σχήμα αποστροφής, αρΟδίΓΟρηβΓ
ςηβίςηη.

Απόστροφος (ό), γρμτ. (ένν. προσφ-
δία), αροδίΓΟρηβ, θ.

Αποσυνάγωγος (ό , ή) , βχεία (1θ 1λ
δνηα^ο^υβ; ΓβίΓαηεηό (1η ηοω-
ΟΓβ ϋβδ Γιάβίβδ, βχεοηιυηίέ.

Αποσύρομαι, Μ. συρθώ (θά), δβ Γβ-
Ιιγογ, δ'βΙοίβηβΓ.

Αποσφραγίζω , Μ. ίσω, άέοαεηβ-
ΙβΓ; (δικαστ. ) ΙβνβΓ Ιβδ δΟβΗβδ ,
(ΙβδεβΠβΓ.

Αποσφράγισις, (ή), ΓαεΙίοη (Ιβ (16-
εαεηβΙβΓ ( ή δικαστ. ) άβ ΙβνβΓ
Ιβδ δεβίΐβδ, Ιβνββ άυ δββίΐβ οιι
άβδ δεβίΐβδ.

Αποταμίευσις,εως (ή), ΓΑΟΐίοη 4•

ΟΙβΙΐΓβ βΠ ΓβδβΓΥβ.
Αποταμιεύω , Μ. εύσω, ΠΙβΙΐΓβ βη*
ΓέδβΠΓβ, δβΓΓβΓ.

Αποτείνω, Μ. τείνω (θά), οάΓβδδβΓ;
||. ( μσ. αύτπθ.) δ'αοτβδδβΓ β. ||.
αποτείνω τόν λόγον ( αποτείνομαι
λαλών) προς τίνα, α^ΓβδδβΓ Ια
ρηιοίε (δ'αϋΓΟδδβΓ) β ςιιβίςηη;
αρΟδίΓΟρηβΓ ς. ||. πρίις ποΤον α-
ποτείνεσαι; ά ςυί νοϋδ αάΓβδδβζ-
-νοιίδ ?

Αποτελειονω, Μ. ώσω, αεηβνβΓ,
αεεοηιρϋΓ. ||. τον έτιλείωσαν,(τόν
έφόνευσαν), ίΐδ ΓυηΙ αεηβνέ, ίΐδ
Ιυί ροΓίβΓεηΙ Ιο εουρ (ϊβ £Γαεβ.

Αποτελείωμα (το), ΓαεΙίυη ά°α-
εΙιβνοΓ ((Ι'αεευωρΙίΓ), αεηβνβ-
ηίβηΐ.

Αποτέλεσμα (τό) , βΠβΙ , Γόδηΐΐαΐ,

ϋί9ίίίζθεΙ ογ

ΟθΟ§Ϊ€

44

ΑΠΟ

ΑΓΙΟ

ΑΠΟ

εοιίδέςιιεποε , θ. ίδβιι• , θ. έτέ-
ηεωεηΐ.
λποτεφρόω , Μ. ώσω , ( αρχ.) , γ6-
ίΙυίΓΟ εη εεηάΓεδ; (χημ.) ίηοϊηό-

Γ€Γ.

λποτέφρωσις, εως (ήϊ, ΓαοΙίοη (Ιο
ΓΟ(1υίΓ€ εη οοικΙγο»; (χημ.)ίηεί-
ηεταΐίου, θ.

Απότιστος , ος χαΐ ( χοιν. ) η , ον ,

ϋΟΠ ΑΓΓΟδό.

Αποτολμώ, Μ. ήσα), ηαδθΓ(1θΓ. || .
β1 αποτολμήσω να χάμω ταΰτην
τήν πρότασιν, }ε πιο Ηβ^αΓίΙϋΓαί
ιΐβ Γαίτε εεΙΙε ρΓοροδΐΐίοιι.

λποτομή (ή), άρχ. , Γαείίοη <1ε
ΐΓίΐηοηοΓ εΐε. ||. (κυρ.) ή άποτο-'
μή (της κεφαλής) του Προζρόμ&υ,
Ια (Ιέοοίΐαΐίοη (Ιο 8. ,Ιοαη.

Χπότομος (6, ή), (Γαηείιαπί, ηπι-
δςιιε; ογο , άιΐΓ, ηκΐε; δονεΓε :
ΓθΓΠΐ€ΐ, ρΓέοΐδ. II . έχει πολλά ά-
πότομον ίίφος, ίΐ & 1ε Ιοιι 1)ΐεη
ΙταηοΙυιηΙ (οίεη 1>ηι§ηιιο). ||. ει-
ν* πολλά απότομος ε*Γς τάς απο-
κρίσεις του , ίΐ εδί ΓογΙ ϋπΐδίμιε
(Ιαηδ εεδ Γέροηδεδ. ||. τδ άπότυ-
μον της άποκρίσεως , Ια ϋιίΓεΙέ
(Ια οηίδςιιεπε ) (Ιο Ια Γέρυηδε.
|| . τδ άπότομον του τρόπου (των
ηθών) του, Ια ηκίεδδε (Ιο δοη οα-
ΓαβΙΟΓο ((1β δοη ηυηιεηΓ, άε δε*
ηιαπίετεδ), δα ηηίδςυεπε.

λποτόμως, έπίρ. δαηδ ηιέηα^ε-
ιηεηΐ, ΟΓυδςυεηιεηΙ; ΟΓύπιεηΙ,
(ΙιίΓοπιεηΙ; δόνεΓεηιεηΙ; ηΐ(1ε-
ηιοηΐ. §. ΓυπηεΙΙεηιεηΙ ; εαν&-
ΙίέΓεπιειιΙ. ||. τον ώμίλησε πολ-
λά άποτόμως, ίΐ Ιαΐ α ραΗε 1)ίεπ
ΓΐιάΌιΐιεηΙ. ||. τον άπεκρίθη πολ-
λά άποτόμως , ίΐ Ιυί α ίαίΐ ιΐϋο
Γέροηδε ΓϋΓΐ όπιο.

Ά πότος (δ , ή) , ςιιί η'εδί ραδ 1)ϋ
Υδϋΐε.

λποτρεπτικός, ή, δν, ρι-ορι-ε β (1ό-
ΙΟϋΠΙϋΓ (ά ίΙΪ55>Ιΐα(ίθΓ οκ•).

λποτρέπω, Μ. τρέψω, ΓαίΓΟ εηαη-
}ξΟΓ (1θ 1)1ΐ1 011 ΓΟΠΟΐΚί'Γ β , άε-

Ιοιιγπογ, (ΙίδδυαάεΓ; εοαΗεΓ: §.
εοιι]υΓ0Γ (Γοι-α^ε). ||. τον απέ-
τρεψα (από τδν σκοπόντου), ]ε Γ
εη αϊ (ΙέΙοιιηιό.

Αποτρόπαιος (δ, η), (ΙόΙεδΙαΙ)Ιε, ε-
χεοΓαΜε, αβηοΓε, &1>οιηίιιαυ1ε,
δίηίδίΓε , Γ«1>ιιΙαηΙ.

λποτροπή (ή), ΓαΓίίοιι άε άείοιιτ-
ηει* (άε (Ιίδδΐιαίίει•). ||.πρδς άπο-
τροπήν του δεινού (της χαταιγί
δοςχτλ.),ρουΓ (ΙέΙοιίΓηειΊε τοιιρ
(Γογ«$6 εΐε).

λποτρώγω , Μ. άποοάγω (θα), β-
οηενβΓ <ϊβ άΊηει-.

αποτυγχάνω, Μ. αποτύχω (θ ά),εδ-
δΐι^οΓ \ιη όοηεο οα ιιη ΓεΓιΐδ,ηε

ραβ ΓέαδδΙτ οα οΙ)ΙοηΐΓ ου αΐΐβίη-
(Ιγο, 61γο ίηΐδίΓΟ,ηιαηςυοΓ (^υη
1)ΐιΙ, δοη οοιιρ), ανοΐΓ 1ρ ιΐόιηοιι-
Ιί , όίΗοιίΡΓ: ηνοιΊοΓ. ||. ή !>πό-
θεσις (τδ σχέδιον κτλ.) άπίτ^/ε ,
Ι'αΐΤαίΓΟ (οίο.) ('δΐ ανοΓί^ο. ||. δέν
θέλω ν* αποτύχω, ]θ ΠΟ ΥϋϋΧραδ
ανυΐΓ Ιο (ΙόιηεηΙί.

Χποτυφλόνω,Μ. ώσω, ΓΟΠίίΓΟίΟΐιΙ
ά ΓαίΙηνοηβΙο,ανοη^ΙοΓ.

Αποτ^φλωσις, εως (ή), ΓαοΙίοη ά'
ανοιιρΙοΓ. |

λποτυ/αίνω, Μ. άποτ^χω(9α), κοιν.
αντί Αποτυγχάνω.

Αποτυχία (τ\ ιηαιιναίδ δΟΓοί^δ, 6-
οηοο; (ΙόδαρρυίηίοιιιοϋΙ, (Ιοοοώ-

ΙΪΙΙΙΓΟ, θ.

Απούλητος, η, ον, ίο ε Απώλητος.
Απους, άποδος (ό, ή), δαηδ ρϊοϋβ.
Αποΰσα, ης,μτχ. θηλ. τοϋ Άπειμ*..
Απουσία (ή), αοδοηοο, θ.
Αποφάγι (το) , ΓΡδΙο (ά'ιιιι ΓΡρ.ΐ^),

(Ιο^ΡΓίο, 0. 1)ΓίΙ)ΐ!, θ. μΓαίΐίοιι.

|| . πολλοί πτωχοί ζουν μέταάπο-

φάγια , 1)οαιΐΓθυρ (1ρ ραανιοδ

^οιΐδ τίνοιιΐ ο*ρ ί?ΓαίΙ1οπδ.
Αποφαίνομαι (χ. Μ.), αρχ., ιΐόοΐα-

ΓΟΓ.
Αποφαίνομαι, Μ. φανώ (θα), ΓαίΓΟ

δρπιΐ^ΐαηΐ, Ι'δε χαΐ Αποδείχνω.
Απόφανσις, εως (ή), ίΙοοΙαΓαΙϊοιι

(Γυητιοΐΐο), 0. αδδΟΓίίοη, θ. δοη-

Ιοηορ, θ. έηοηοέ.
Αποφαντικος, ή, δν, ςηί δΟΓΐ *Ί έ-

ποιιοργ (α (ΙέοΙατοΓ), όηοηοίαΙίΓ.
ΓΑποφαντικώς, έπίρ. (1\ιηο ηιαιπ6-

γο (ΙόαΙαΓαΙυίΓΟ, οα ΓοΓηιο (1'αδ-

δΡΓίίοη.

Αποφασίζω, Μ. ίσω, τόδοα^ΓΟ, δθ
ΓίδοικΙπ;, ργοικΙγο Ιο ραΓίί ("ηο

1(1(;(•ίΗίοη , ία (ΙόΐιτηιίιιαΙίοη , Ια
ΓΓδοΙιιΙίοη), αΓΓ^ΙΟΓ, ίΙί•('ί(]θΓ,δθ
ϋόίίίΙρΓ,δΡ (ΙόΐΡΓΠΐΊηοΓ: ρπιηοιι-
οογ. ||. λοιπόν τί άζοφασίζετε; οΐι
1)ίΐ'η, ([οο <1ι;οιιΙοζ-νοιΐδ (ίι ηιιοι
νοιΐδΓΟδθΙνο/.-νοιι»)? ||• αποφασί-
ζω τι αμέσως χαΐ άμετατρεπτως ,
ρΓοηάρρ δοη ραι-ιί. ||. αποφασί-
ζω ώς διαιτητής ή πραγματογνώ-
μων, »Γΐ)ί(Γ0Γ. ||. απεφάσισαν (οί
διαιτηταΐ) να λάίτ, τόσα δια τα
εςοδά του, ίΐδ Ιιιί αΓΟίΙπ'τοηΙ
ΙαηΙ ρουΓ δοδ Ιϊαίδ οΐ (Ιόροιίδ.
|| . τδ διχαστήριον άπεφάσισεν ότι
ή δωρεά ήτον δχυρος , Ιο ΙπΙμι-
ηαΐ & άόοίίΐέ ςαβ Ια ιΐοηαΐίοπέ-
■ Ιαίί ηυΐΐθ. ||. μετά μακράν συζή-
τησιν, ή συνέλευσις άπεφάσισεν,]
βρΓ6δ υηο Ιοπβαο άέ1ίΙ)ΟΓαΙίοη,|
ΓαδδοπιΜέβ & ρπδ υη 3ΓΓύΙέ.|
|| . τί απεφάσισε τδ συμ€ούλιον : |
αιιβίΐο (ΙόΙβΓηηηιΙίοη 1β οοηδεΠ|
α-Ι-Η ρπδβ?ςυνΐ-οη Γέδο1αίιιι|

Οοηδείΐ ? || . τί απεφάσισαν ά;
ταύτην τήν συνδιάλεξιν ; ςΐΓα-(-
οη αΓΓ^ιό άαηδ οεΐΐε οοηΓέΓεο-
ΟΡ? || . (καΐ μτνμ.) ή τύχη θά τδ α-
ποφασίσω, 1ε δΟΓΐ εη ίΐέοίίΙεΓί
(ε η ρΓοηοηοετα) . ||. αλλ"1 ή τ>/η
άπεφάσισεν άλλέως, πιαίδ 1ε δΟΓΐ
οιι ααιιίΓοηιεηΙ (Ιίδροδό. ||.ή^
χη μου μέλλει έντδς δλίγουνάά-
ποφασισθίί, πιοη δΟΓΐ να Βίεηΐόΐ
δε (ΙεοίιΙεΓ. ||. τδ ζΎ^ττ,μα τοϋτο
εισέτι δέν απεφασίσθη, οιι η'α ρ»*

ΙΊίΓΟΓβ ΓΟδθ1ϋ ( ρΓΟΙΙΟΠϋέ δϋΓ)

εεΙΙε ί]ΐιεδΐίοη. ||. απεφασίσθη (ό-
τι) νά μείνωμεν, ίΐ ΓΐιΙ (Ιόϋκΐέ (Π
α εΐύ Γέδο1ιι)ο;ιιε ηοιίδ ΓεδΙεποη§.

λπόφασις, εως (ή), Γέδοΐιιΐίοη, θ.
(Ιεη'δίοη, θ. άείεηηίηαΐίοη, θ.
(ενίοτε) ρΓΟροδ; <^. (διχαστ.) ]ϋ-
^ειηεηΐ, αΓΓόΐ ; άεαΓεΙ; δεηΐεη-
εε, θ. (ιδιαιτ. επί συνελεύσ.) βΓ-
ΓίΗό; (1έΠθέΓ3ΐίοη, θ. ||. αί απο-
φάσεις δικαστηρίου, ϊεδ άεοΐδίοηϊ
(ΙΊιη Ιηηιιηαΐ. ||. τδ διατακτικδν
της αποφάσεως, (δικονμ.), Ιεάΐδ-
ρυδίΐίίιΐιι ]ιιρ;ειιιεηΙ. ||. άπόφα-
σις οριστική, ίιιςεηΐεηΐ (ΙόΗηίΙίΓ.
||.πρ^; έκτέλεσιντής άποφάσεω;,
ε η ε\όειιΐίοιι (1ε ΓαΓΓίΗ. ||. έχ-
καλώ τήν άπόφασιν , βρρεΙεΓ Λ*
ιιη ίυ^επιεηΐ. ||. χατεδιχάσθη δί
αποφάσεως τοΰ δεΤνα δικα^ηρίου,
ίΐα είε εοηάαιιιηέραΓ ]υ5εηιεηΙ
(1ε Ιεΐ ΐΓί1)ΐιααϊ. ||. περιμένεται
ή ά-όφασις του Βασιλέως (τοΰ υ-
πουργείου), οη αΐΐεηά Ια άέείδί-
οα (Ιιι Γοί ((Ιιι ηιίηίδΙεΓε). ||. έ-
καμα στερεάν άπόφασιν νά μή "ξα-
ναπατήσω πλέον εις τδ*σπίτιτου,
]ε ηιε δΐιίδ ρΐΌΐιιίδ άε ηε ρΐαδ
ιεηιεΙίΓε 1οδρίε(1δ άαηδ δαηιαί-
δοη. ||. ή άπόφασίς μου εινε αμε-
τάθετος (άμετάτρεπτος) , ωα άέ-
ΙεπυίηαΙίοηεδΙ ίηναηαΜε,πιοη
ρατίί εδί ρΓίδ. || . ήλθε μέ άπό-
φασιν νά . . , Η νίηΐ ανεο «η ΓεΓ-
ιηε ρΓΟροδ ( ανεο ιιη ρΓΟροδ (1έ-
ΙοΓηήιιε) (1ε . . . ||. εξ αποφάσεως,
( φοσ. ) , - Ίϊς άπαντος , (ΙέεΜέ-
ηιεηΐ; ΓόδοΙηπιεπΙ.

Αποφασιστικός, ή, δν, (ΙέείδίΓ. ||.
ψήφος αποφασιστική, Υθίχ (Ιόΐί-
ϋεταϋνε.

Αποφασιστικώς, έπίρ. (Γιιηβ Π1Λ-
ιιίίτο (Ιόείδίνε , άέείάέπιεηΐ, ά^.-
ΙοΓηιίηέηιεηΙ, άέείδίνεηιειιΙ,Γέ-
δοΐύιηεηΐ.

Αποφάσκω (χ. Μ.), άίΓε ηοη; ηίεΓ.
|| . πάσα πρότασις ή καταφάσχει
ή άποφάσχει, ?δε Καταφάσχω.

Αποφατιχδς, ή, δν, ΠΟ^αΐίΓ.

Αποφατιχώς, έπίρ. (Γιιηβ ηιαηί^-

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΠΟ

λποφεύγ** , Μ. αποφύγω (0ά) , έτΐ-
1©γ; βοήβρρβΓ;5β (ΙίδρβηδβΓ; βδ-
φιίΥβΓ. ||: δέν Θά δυνηθώ νά τό
αποφύγω, ]β ηβ 5αογαΪ5 ηι'βη άΊ-
δρβηδβΓ. (|. αποφεύγει κάθε άς-εϊ-
σμδν ό οποίος ενδέχεται νά προσ-
βάλω τήν φιλαυτία ν άλλου , Η δβ
ΓβΓιΐδβ ιοαίβ (Π ηβ δβ ρβτπιβΐ
Αυοιιοβ) ρΐΑΪδΑίιΙβηβ ςαϊ ροιίΓ-

ΓΑΙ* ΟΐβδδβΓ Γ&ΙΙ10Ι1Γ-ρΓθρΓ6 (Γ
ΑΟίΓΟί.

Απόφθεγμα (τό) , δβηίβηοβ , Θ. Α-
ρορη46$ηΐ6.

Αποφθεγματικός , ή, όν, ςιιί ρβΓίβ
ρ&Γ Αρορηΐβ§;ηΐ6δ ( ρβΓ δβηίβο-
065) ου <]ιη βδΐ έηοηεό 6 η Γογ-
πΐ6 άβ δβηίβηοβ, δβηίβηοίβιιχ.

λποφθεγματιχώς , έπίρ. δβηίβηβί-
€1156111601.

Αποφλεγματίζω, Μ.ίσω, β'χρββίο-

ΓβΓ.

λποφλεγματισμδς (ό) , βίροοΙΟΓΑ-
Γβϋοο, 0.

λποφορά (ή), οάβυχ ΓοΓίβ, Θ. βχ-
ηβίβίδοη, Θ.

Αποφδρι ( τό ) , ΥβΊβηιβηΙ υδέ (ςιιί
η βδΐ ρΐϋδ ρβτίΑΟΐβ). ||. ό ΐ.πη-
ρετης, έκτος του μισθού του, έ-
χε: καΐ τα άποφόριατοΰ αύθέντου
τον, εβ άοαιβδίίηιιβ , ΟΟίΓβ δβδ
£Α£β5, β Ια άέίϊοςυβ άβ δοο

Αποφράς, άδος(ή), κυρ. ήμερα,
(]011Γ) 5ΪθίδΐΓ6, ΠΙβΙήβϋΓβϋΧ, ηέ-
ίβδίβ.

Αποφυγή (ή) , Γβοΐίοη οα Ιβ ηιο
}βη «ΓβΥίΐβΓ («ΓέοηαρρβΓ οίο).

Αποχαιρετισμός ( © ) , ΓβΟΐίοη (ϊβ
ίΜΓβ 568 κΐΐβαι; ]βδ ΑοΊβυχ.

Αποχαιρετώ , Μ. ήσω , άΐΓβ ΑΟΊβυ,

ΙΆΐΓβ 565 Α<Γΐ6Ι1Χ , ρΓ6η<ΐΓβ 0011-

£έ άβ- ||. υπάγω νά τους αποχαι-
ρετήσω, )€ Υβίδ ρΓβοάΓβ οοη$β
(Γβυχ.
Αποχε:ρο6ίωτος (δ , ή), ςυί νΗ Λα
ΙταυαΪΙ άβ 565 πι&ίοδ, £Α$ηβ-
(Ιβαΐβι*.

**•7.ή (ή)» ΛΒ51ΪΟ6Ο06, 0. (Νμ.)
άβδίδΙβΠΙβηΙ•

Αποχρων, ώσα,ων, μτχ. του (αρχ.)
Απόχρη. ||. (ώςέπ(θ.)δϋΓβδΑηΙ,
6ΑΐίδίΑΪδΑθΙ. || . λόγοι άποχρών-
τες, άβδ ταίδοοδ δβΙίδΓΑίδβηΐβδ.

Αποχρύντως, έπφ. δηίβδβιηιηβηΐ ,
βοοηά&ηιιηβηΐ, Αδδβζ.

Αζοχωοίζω., Μ. Ισω, δβρΑΓβΓ; βίοί-

§06Γ.

λχοχώρησις (ή) καΐ

Αζοχ»ρι?μός (δ), δβρβΓΑΐίοη, 0.

Αχοψηφίζομαι, Μ. ίσομαι , (αρχ.),
ΜρβδρτοηοηοβΓΟοηΐΓβ, ηβ ρβδ
εοηΑΑηηιβΓ,ΑηδουάΓβ,ΑΟΟίΗΐΙβΓ.

^**ν%ισ•.ς ι <»ς (ή)ι Γβοΐίοη άο

ΑΠΡ

ΑΡΑ

45

ηβ ρ&δρΓοηοηοβΓΟοηΐΓβ, ΑΟφίί- 1 Απρόσεκτος, οςκαί (χοιν.) η,
ΙβωβηΙ. | ΙηβΙΙβηΙίΓ; άΊδίΓβίΐ.

0¥,

Απραγμοσύνη(ή),6ΐο!£ηβηΐ6ηΙ (Ιβδ

ΑΓΓβίΓβδ

Απράγμων , όνος ( δ , ή ) , β1θί£ηέ
άβδ α(ΓαίΓ6δ. ||. βίος άπράγμων ,

Υ16 ρΠΥέβ (Γ61ΪΓ66).

Άπρακτος (δ, ή) , ςαί ο'λ ρα νβηΐΓ
λ 1>οιιΙ (Ιβ ςο. , ςαί & έοηοτιέ
άΛηδ δοη βηΐΓβρΓίδβ. ||. έπές-ρε-
ψεν άπρακτος , ίΐ δ?6η βδΐ &Ηέ
οοηιηιβ ιΊ βδΐ νβηυ. ι) (κοιν.)
αντί λπολίτευτος, Βάναυσος, ω αϊ
*ρρΓΐδ , αιή ηιαηςυβ (Ιβδ ρΓΟΟέ-
ϋέδ,ςιιι η'αραδ Γϋ5α^β άυ ηιοη-
<1β.

λπρακτώ, Μ. ήσω, ηβ Γΐβη Γλϊγθ,
ΓβδίΟΓ ίηβοΙίΓ(ίηοοουρέ).

Απραξία (ή) , ίθ6Γ(ίβ , θ. ίοαοΐίοη,
6. 2 ) ( κοιν. ) οιαηαιιο ά'υδλ^β
(άβ ρΓΟοέιΙέδ).

Απρεπής, ους (δ, ή), ηιέδδέ&ηΐ, ίη-
εοηνβη&ηί, ίηάόεβηϊ.

λπρϊπώς,έπίρ. ά'αηβ ηι&ηίβΓΟ ίηι-
οοηνβηβη(6, ίηάέεβηιηιεηΐ.

Απρίλιος (δ), βΤηΙ. ||. τδν Απρί-
λιο ν, κατά μήνα Απρίλιο ν, βη α-
νπΐ.

Απροβούλευτος (6,ή),ίηοοηδί(ΐ6Γέ,

ίΓΓέΟβοηί.
Απροβουλεύτως , έπίρ. 83 ηδ ΓέΠβ-

χίοη, ίποοαδΐ(1έΓβπιβηΙ.
Απρόθυμος ( δ , ή) , ςαί Γαίΐ φΐβΐ-

ςυβ οηοδβ δβηδ βωρΓβδδβιηβπΐ

(4 οοηΐΓβ-οοειίΓ).
Απροθύμως , έπί^. δβοδ 6ηΐρΓ65δ6

ωβηΐ , δβηδ ζβΐβ , δβηδ βΓίΙουΓ,

4 ΟΟηΐΓβ-ΟΟΒϋΓ.
Απροκαλύπτως, έπίρ. θ (ΙβΟΟυΥβΓΐ,

δ&ηδ (ϊέ^αίδοηιβηΐ , ά'υηβ πια

ηίβΓβ ουνβΓίβ.
Απρόχοπος, η, ον, φΐί ηβ ίΐίΐ ρ&δ

<1β ρΓΟ^Γββ; ςυί ηβ ΓβυδδίΙ.
Απρονόητος ( δ , ή) , ίίορΓβνογ&ηΙ.

II• (*?Τ;?ημ•)το άπρονόητον, Πηι-

ρΓόνογβηοβ.
Απρονοήτως,έπψ. δβηδ ρΓβΎΟγαη

οβ.

Απρόοπτος (δ, ή), ίαιρι-ένυ; ίηορί-
η6. || . έξ απρόοπτου, (φρσ.), ίηο-
ρίηόηιεηΐ, & Γ ίαιρΓονίδΙβ ; βα
(ΙόροηΓΥη; (Ατλ) βχ &1)ΓυρΙο

Απρόσβλητος (δ, ή), ςυ' οη ηβ
ρβυ( αΜ&χμιβΓ ( αΙΙβία(ΐΓ6 ) , ςυί
βδΐ ά Γ&ογι άζ (οιιΐβ ΑΐΙβίοΐβ, ίη
&((&<|αοΙ>1β.

Απροσδιόριστος (δ,ή), ^υί η'βδί ρβδ
ου ηβ ρειιΐ έΐΓβ δρέοί&έ , ίηάβ-
ΙβΓΠΐίηό.

Απροσδόκητος (δ, ή), ίηορίηέ , ίη
βΙΙβηάυ ; ήορι-ένυ.

Απροσ5οχήτως, έπίρ.ίηορίηόηίβηί

Απροσεξία (ή), ίβιιΐβ ϋ'αΐίβηΐίοο,

αοδβηοβ ά'βδρηΐ, ίηαΚβηΙΙοη, 0;
άίδίΓ&οΐιοη. 0. αοδίΓΑοΐίοη, 0.
ίηΑάνβΓίΑηοβ , Θ. ||. έξ απροσεξί-
ας , ρΑΓ ίηΑάνβΓίΑηοβ , ρΑΓ Π16-

β&Γ(1β, ραγ άίδίΓΑΟΐίοη, ίΑυ(β <1*
ΑΐΙβηϋοη.
Απρόσιτος (δ, ή), ίηΑΟΟβδδίοΙβ; ίη-
ΑΟΟΓάΑΟΐβ. || . είνε άνθρωπος α-
πρόσιτος, ο'βδί υη ηοηιιηβ ςυ*
οη ηβ δΑυΓΑίΐ ΑρρΓΟβηβΓ (ςυί η*

βδΐ ρβδ ΑΟΟΓάΑΟΐβ).
Απροσκάλεστος (δ, ή), ςαί Π*Α ρΑ5

βίε ίηνίΐβ.
Απροστάτευτος (δ, ή), δΑΠδ ρΐΌΐβ-

οΐίοη.
Απρόσφορος (δ, ή),- Ανάρμοστος.
Απροσωπόληπτος (δ,ή), ςοί ΠβΓβΙΐ

ραδ βοοβρίίοη <Ιβ ρβΓδοηηβδ,

ίηιρΑΓ(ίΑΐ. || . (άφ^ρημ.) τδ άπρο-

σωπόληπτον, ΓίπιραΓίίβΙίΙέ.
Απροσωπολήπτως , έπί^. 8ΑΠ8 ΑΟ-

οερίίοη (Ιβ ρβΓδοηηβδ, ίηιρβΓίϊ-

ΑίβηιβηΙ , Ανβο ίηιραΓίίαΙίΙό.
Απρόσωπος (δ, ή) , Γρμτ. , ΙωρβΓ-

δοηηβΐ.
Απροσώπως, έπψ. (Γρμτ.), ίηΐρΟΓ-

δοηηβΗβηιοηΙ.
Απροφασίστως, έπί^.δΑηβ ρϋέΐβΐ-

Ιβ ; δΑηδ ηέδίΐΑίίοη, δΑηδ ΐβΓ^ί-

ΥβΓδΑΐίοη.
Απροφύλακτος (δ,ή), ςυί ηβ δβ Ιίβηε

ρΑδ βη $ΑΓάβ , ςιιί η'ηββ ρ&8 <1β

ρΓόοβυΙίοηδ.
Απτόητος (δ, ή) , ίηΐΓβρίάβ.
"Απτομαι, Μ. άψομαι , (οηοηβΓ;

ΐΑΐβΓ.
• Απτηνοδύτης , ου ( δ ) , νλγ. ( εΤδ.

πτην. θαλασσ ), πΐΑηοηοΙ.
"Απτω, Μ. αψω, Γδε Ανάπτω.
Απίρεκτος (δ, ή ), δΑηδ &6ΥΓ6, Α-

ρΥΓβΙίςυβ.
Απυρ»ξία ( ή ) , ΑΟδβηββ οη ίηΙβΓ-

Πΐίδδίοη άβ ΓίβΥΓβ, ΑΡΥΓ6Χ16, θ.

Απί ρετος (δ, ή), - Απύρεκτος.

Απώλεια (ή), ρΟΓίβ, θ. (Γρφ.)ρβΓ-
(ΙΗίοη, θ. ||.δυίδς τής άπωλείας,
(Εύαγγ.), Ιβ βίδ (Ιβ Ια ρβΓάΊΐίοα.

Απώλητος (δ, ή) , φΐί η*Δ ρβδ 616
Υβηάυ, ίηΥβηάυ. ||.τά υφάσματα
ταΰτα Ιμειναν άπώλητα, οβδ έ-
ΙοίΓβδ δοηΐ ΓβδΙέβδ ίηΥβηάυβδ•

Απών, όντος, μτχ. άρσ. του Απειμι.

Αρά (ή), άρχ. αντί Κατάρα, ίηΐ-
ρΓέοβίίοη, θ.

Αρα, σ^νδ. Συλλογιστ. ή Συμπε-
ρασμ. άοηο, ΑΪηδί,ρβΓ(Αθ(,οοη-
δβφίοηιοηΐ, ρβτ οοηδβφίβηΐ. ||.
συμπεραίνω άρα δτι . . , βίηδί ]β
οοηοΐυδ <ιιιβ...

νΑρα καΐ τΑρά γε; επίρ. Δ'.βπορ. ή

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

46

ΑΡΑ

Ίίρωτημ. 0^1 0« <Ι110 ? ΟδΙΟΟίμΐο
ροτ 1πΐίαπΙ? ||. είνε άρά γ: αν-
ήμπορος: *0Γ3ΪΙ-ί1 ίιιι1ί>ρϋ>(ί ?ϊ-
δε και ΛΙ /4τ: α> ς .

Αραβικός, ή, όν, αΓη1>;<μιο, ίίπιΐν.
>|. άρα£.κόν κόμμι, ^μιιιιιο απι-
1)Κ]ΐιο, 0. ||. ;οΰδ.; τ: άριιοικά νη
άραοική γλώιτα , Γα ΜΙ 1)0.

Αραγμα ; τι,•, Γ;κ Ι ι•>ιι (Ιο ]οΙογ Γ
λικ'Π' ϋ'αϋ.ιιιΚτ , α!).»π1, α!1ι:ι-
ι•ί>>ηι:ο.

Αράδα (ή\ Γαιίίί : ΙυνίΓ. ν$. πιίο .
0. §. ι;ΐ!ΐ£0<\ 0. Ιϊΐίΐι^, 0. Ιϋ.',Ο.
§. (•οικ:1ΐθ, 0. ΠΙ, Γδε και Σ::ρά.
||. βάλλεις μιαν αράδα κ-εας καΐ
μίαν ϊρίόα χόρτα , \υπ> ιιιοΙΙοζ.
ιιιιο οοιιοΐιο μ*π ΓιΓ ιΐο >ϊ.ιη»1οοΙ
υπβ ουικ-Ιιο ( ιπι Π( ) (Ιο 1ίπο>
ΙιγγΙιο. ||. ε-ςτην αράδα ^ή) άράό*-
άράδα, οπ Π|;ιιο, άΐα Π^ιιο , Ιΐΐο
ά'ϋΐο. ||. με ττ,ν αράδα, ραΓ ογ-
(Ιγο ; §. Ιοιιγ α Ιοιιγ ; αΐίοπιαίί-
νοπιοιιΐ, ΐι Ιοιιγ (1<• ιύΐο. ||. εΓνε
ή αράδα μου (να πράςω ή να ει-
πώ τι), ο/ο*1 ηιυιι ΙυυΓ ((ΙβΓαίΓΟ
011 (Ιο (Πγο (]0.)• ||• έμβαίνει καί
αυτός εις την αράδα, (~ρτ. μτ-
φορ.), Η ^ο ιηοΐ ο» Γαης ιΓοί^ηοη.

Αραδιάζω, Μ.άσο),Γαη^0Γϊ ηιταη-
ββΓ, λΠ&ιιογ, (ΠϋροδΟΓ. §. (μτ-
νμ.) υΌϋίΙΟΓ (1β δυίΐο, οοηιρΙοΓ,

έΐΚΙΙΙΙΟΓΟΓ. || . (μτ. αΰτπ'ί. ) 80

ιηοΙΙιο β ΙαΚΙβ, 8ογ3ιι£ογ,5*3ι•-
Γ&η^ΟΓ. || . άς άραδιασθώμεν τρι-
γύρω εις την φωτιαν , Γαΐΐ£ουη>
(3ΐταιΐ£βοιΐ;>)-ιιυιι$ όίοιι αιιΙοιίΓ
(Ια ίου.

Αράδιατμα ( τό ) , ΓαοΙίοη «1θ οΊδ-
ροδΟΓ οη ογ(1γο ( οη Πβηο), 3Γ-
ππΐ£οηιειιΙ, ύίβρυςίΐίυη, 0.

Αραό.κώς, έπίρ. (χυδ.),-Κίς την α-
ράδα.

Αραδωτός, ή, όν, Γανό; νοτ^ό.

ΑράΟυμος,η, ον, κοιν. όΗ;μο>δης.

Αραθυμώ, Μ.ήαω, κοιν. αντί Αγα-
νακτώ* Ηυμόνω.

ΑράΓω, Μ. ά:ω. αιτίνοτ α 1)υια\
}οΙΙογ ΓίΐιιοΓο, ιιιι•ΐίί11οΓ (Ιαιι-

θΓθ), ρΓ011(1ΐΟ ΙΟΠΟ, ίΐΙΙ' ΙιΓ, α-
ΟΟπΙογ ; ΓοΙίίοΙίΟΓ. ||. άράςαμεν |ί
ε'ς τό όεΤνα μέρος, ιιοιι* ίΐΙΙθΓΓΪ-]|
ΠΙΟδ ά Ιοί ΟιιιΙτυίΙ, Γδ. καί 1Ιρο--|
ορμίζομαι. ||. έοιάτΟησαν ν* άρά-Ί
ξουν , υιι Γα Ι οΐιΐίμο ϋ<* ιιιυιιί1Ιι•ιΊ
(ίΐο Π'ΠοΙίΟΓ). ||. είνε καλά ά-]
ραγμενος,(τ•ρτ. μτυορ.}, ϊΐ οδΐ ίπΐ'ΐι
ίΐαοτέ.
^\ρα•α (-προφ. κοιν. Αρ/,α}, ίτ.'Ι. α
ί!ο$ ^ΐ'αιιιΐΰδ ιΐίϋίαιιοο^, ϊι οίαίι-

ΑΡΓ

ΐμτϊορ.) άραια χαΐ Γ.οΖ, κοιν. αν-
τί ϋττανίως, ΓίίΓΟΠΙΟΐιΙ.
λραιόνω , Μ. ώσω, ΓΪΙΓΟΙΪΟΓ. §. ό-

^ραιονω , :.ι. ωτω, γοιλήοι. ν^. ν- 1 ντ(το; ^οττον; είτε ί <|υο >υϋδ οίο

ι•1αΐπ•ΪΓ. Ιυιι^'! ||. οί γέροντες εΓνε εις όλ

Λ-αιός, ά, ον , 1!()Ι1 Γοπιρ;ι('1θ οιι' άογοκ!νττο: , 1θ> \ίοί]]«ΐΓ(ΐ8 §00

:ιρ;:

ΐ'ραί-, Γί'.Γί* ; *ρυιιιτ,ίοιι\: (Ι-ιΙγ ,
(Ίίιΐι•--οι*ιο. ||. ό ά-ϊ,ρ εινε αραιό-
τερος το"> '.'δ/τος, Ι*αΪΓ ο^ΐ ρ1ι;>
ΓίίΓΟ (;;.ο Γ(•;ΐϋ. ;|. τϊ γ-'ν:•.ά του
είνε άρα:ά, •Ί α 1ι 1κ;ι Ι»ύ Γϋΐο.
|| . τα ;ια/.λ•.ά του εΤν: ττολλά α-
ραιά, ίΐ ;ι Ιο•>(•1ΐι'Μ' ι\ Ιι.Όί (Ι.ιιΊλ.
|{. τα δένδρα τούτου του δάτους Γί-
νε α ρ α •. ^ , 1ο> αιΙ)ΐο^ <οιιΙ (1;ιΐι-
-^οιιιολ ιΚ!Π> (Ό χί'^ργ. ||. ταά-
ρχ'.ότ.ρα μ^?Γ --άυματος ή δά-
τους, 1ο^ 1 1αΪΓΪι'Π*>. ||. το ζωμί
είνε -πολλά αραιον , Ιο Ι^οϋίΐΐυιι
( '^Ι Ιπιρ οΐίΐίι•.

Αραιόττ,ς, γ,το; (γ,), πΐιΐιΐφίο (Ιο
υΌη<ίΙ(' , ό Ι £* Ι ύ'υιι αοΓρ^ ^ρυιι-
μΐοπ\ (οΙίΐίΓ οίο).

Λραίωτις, εο^ς »η\ ΓαοΙίοα ϋθ Γα-
γοΓιογ, ιαΓόΓαοίίυιι, 0.

Αρακάς (ό\ κοιν. 6-

Άρακος, [ό], δ'τπρ., ΟίΟΟΓοΙο, 0.

Αραςο€ολι (τδ), ναυτ. (μέρος δια
αραιγμα), ίίικ.Ί η^ο , ιπουΝΙη^ο.

Λραιτοίίτι (το) , γένν. , 1)1 ό. ίΐο ΤυΓ-
€|ΐιίο οιι (ΐΊιιιΙο, ιυ.ιϊ<.

Αρά/νη (ή^, εντ., αΓΛΪίίοόο, θ.

Αρα/νια (ήϊ, Ιοίΐο (Ι'αιαί^ίΐοο, 0.

Αρα/ν•.ώδγ(ς, ους καΐ

Αρα/νο:ιδής, οΰς(δ,ή), ΓαίΙ οη
Γοπηο ιΐο ΙοίΙοιΓίΐΓίΠίίηόο; ("δ•^;
ΙττΙ έρίο>ν) 3Γ.ιίμηοΐ!\. ||• (οΰτ.λ ό
άρα/νοειδίς '/'.'^ν ίΰμτ,ν του εγ-
κεφάλου), άνατομ., Γαταοΐιηο'κΐϋ.

Αργά, έττίρ . ΙοηΙοηιοιιΙ, Γδε και
ΙίραδΓ«.>ς. 2^ Γδε 'Κςώρ^ς.

Αργάζω, Μ. άτω,κο.ν. αντί 'ΐρ-
γάζ(ο (-ομαι) δέρματα, «ρρη^ΙΟΓ
(Ιο•; ροαιίχ) , 1;\!ΐη<τ, οογγουογ,

ίίΓΓαίΐΐτ; ΓυιιΚτ 1«» οαίτανοο 1ι>>
Ρ•(μ!>).

\:γατμα (τδ\ κοιν. άντΓΊ'ργυ'Λα

ΑΡΕ

(ίνίοτ^, 1οη?, (χυδ,) Ιβδ ά'αΙϊβΓ,
Πιιηϋίη, οΙιιροΐίοΓ. ||. τί αργοκί-
νητος (όττοΰ) εΓτε ! (|υο \ου:> ύί«

Ιοιι^'-; οιι ΙυιιΙ. ||. (άφτ,ρημ.) το

άργοχίνητον (αντί ή αργοχιντ,ϊίϊ»

τ?,ς /ελώνης, 1ϋ ΙοπΙοαΓ άβ Ια

ΙυΓίιιο.
\ργολογ'α (ή\ (Π>θουΓδ ΟΪΐβϋΧ ,

ι•.Ίί|ΐιο(;ι,ίο1 οαίΐυοί.
Λρ;ολογώ, Μ. ήαω, ^ιγο <3θδ ρα-

Γοΐοί ίπΐίΐίΐο^, οα(]ΐιοΙοΓ.
Αργο-ατώ, Μ. ήτω, ΐΐΐϋΓοΙιΟΓ Ιβπ-

Ιοιιιοιιΐ^ι ρα^1οπΙ>),ηιο»υΓθΓδι•ϋ

Λργοττορία (γ4) , -Αναβολή χαΐ •ι

- Η ρ άδυτης.
Αργοπορώ, Μ. ήσω, ( μτβτ. ), ΙΪΓΜ

011 1«)ΙΙΙζ1101ΙΓ, θΊίΓΟΓΟΓ, ΓβΙβΠΪΟΓ.

||. (οΰδ. αύτπθ.) ΐΓίΐίιιβΓ οιι Ιοπ-
μιιειίΓ , ΙιΙγιΙογ, Γδε καΐ Αργώ χιΐ
Αναβάλλω καΐ Βραδύνω. ||. αργο-
πόρησε τον τα/υδρόμον , ΪΙ αΓΓύ-
Ια ιίί Γ0(αΓί1«) Ιο οουΓΓΪΟΓ. ||.άρ-
γοπορεΤή υπόΰεσις, ΓαΐΓβίΓβ ΐΓαΙ-
ιιο οιι Ιυιι^ιιοϋΓ.

Αργός, ή, δν , (|ϋί ΓΟδΙβ 53Π5 Π>11

Γαίιο, ιΙι;5«?ιινπ» ; οίδοιιχ: οίδΊΓ;
ίιιυοοιιρο. §. ('Κκκλησ.) ίοΙοτώΊ,
δο^ροιίδ. ||. ό επίσκοπος τον εκα-
μεν αργόν, Γ«»νύςιιβ Γα ίπίΟΓίΙίΙ.

Αργυρα-λΟ'Χός (ό}, ΐΙκίΠ^ΟΙΙΓ, 1)311-
()ΙΠΟΓ.

Α ρ γυ ρ -Τον (το), ΐηΐηο ά'βΓ^οΐΐΙ.
Αργ.ρίον (τό), 3Γ^0θΙ ,' 501111110 011

ΙΙ1011ΠΪΝΟ ιΐ'ΰΐρΐ'πΐ.
Αργυροειδής, ους (δ, ή), 3Γ^οηΐ6?

αι^ΐΜΗΐιι.
Αργυρολογία (ή), ρΟΓΟορΙίΟΠ ά'3Γ-

Αργυρολογώ, Μ. ήτω, Γ3ΠΐηδίϊΟΓ θ"β

ΓίίΓμοιιΙ; Ιουογ (Ιο* οοηΐπΐηιΐί-
οιΐδ: (υτ€τ.)ηιοΙΐΓθ ΐι εοα(η1>α-

Ιίοη, ΓηηοοηηοΓ.
Αργυρος (όΊ, ΠΓ^οηί.

>νρ. δ-.ρμάτην), 1λ ρΓΟρ.ΊΓΛίΐοιι & Αργυρούς, ά, οϋν, ΐΙ'αΓ^ΟΠί. ||. τι

αργυρά σκ-ΰν (κυρ. τη; τραπέζης),

Γ,ΙΓίίΟΠίΟΓΪΟ.

\ργώ, Μ. ή τω, (α:/.), ΓΟδΙΟΓ 01-
δίΓ . Νίΐιιδ γϊοιι Γαϊιο;. 2) (κοιν.)
«-Αρ'/νπορώ, Ιίραδ^νω, ΙαπΙοΓ. ||.
πολύ ϊργητ^ς, νπιΐδ \ου*> όΐοδ
Ιιίοιι Γ.ιίί ίΐΚοηιΙΐΌ. ||. πολλά άρ-
γητες V χ έλΟης, >011δ ΛΪΟΖ 1)100
1πΓ<Ιό ϊι νοιιΐΓ. || . αύτα τα δέν-

σπερνω αοαια, δθ-

-νοίβ, (ΊαίΓ.
πιογ οίαίτ (α ο1αΪΓ-\ οίι ). ||. σπαρ-
μένος αραιά, οίαίτ-δοπιο. ||. ά-
ρα•.ά υφασμένος } Γδε Αγανός. §.

Γ.ιρρπΗ ) (Ι(ι^ (ίιιγ^, 1'.)ΐι1;ιμο ,

ΓΟΓΓΟΙ.

Αργία (γ), (Ιό^ίηινΓοηιοιιΙ; οΐ^ί-
\0(0, 0. ν?,. (Ίίκκληϊ.) δΐΐδροη-
δο , 0. ίίιΚ'Γ.'ϋΙ. ||.ή άρ"ία ίεττ':
μητγρπάντ<>ν τών κακών, 'Ι'νμ.Ί.
ΓϋΐΝΐ^οΙό οδΐ Ια ιηογο ιΐο Ιοιι>
1ο> νίοοδ.

\ργιλλος και Αργιλος (η), (Ιογγο'
^1ίΐί<ο, 0. αΓμϋο.

Λο•γιλλί'\λώ^όης, ους (δ, ή), ατρ
Ιοιιχ , μίαι.^χιιχ.

Αργοκινητια (η) , «Ιίραδ^της, Ιοίΐ
ίο ιι γ, 0.

Αργοκίνητος, ος καί (κοιν.) η, ο•

Ι δρα οργοΰν να φυτρώσουν (να με-
γαλώτουν), οοδ .ΐΓΐίΓΟδ δοαΐ Ιοηςδ
α ρ.αι>>0Γ (ΐι ογοιΊγο).
Λργώς, έπίρ. ΙοίΐΙΟΙΗΟΟί.
Αρδην , έπίρ. ( αρχ. ), οΌ Γθαά ΟΠ
οοηιΐιΐο; οιιΙί6Γθΐηοη(.
ιν. 6 Βραδύς, ΙοηΙ; ρ05αηΙ ;|Αρειμάν•.ο; (ό , ή), αρχ., ηβ Γ05ρί-

ϋί9ίίίζθεΙ ογ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΡΙ

ΑΡΚ

ΑΡΚ

47

γλοΙ ςαβ Ια βαβιτβ , ιηατβαΐ .

Χρειος-πάγος (6), τδ λ κυρωτικό ν
δικαστήριο* (ε?ς τήν Ελλάδα) , Ια

ΟΟΙ1Γ άβ 0055*1100 , ]& 00 ΟΓ δΟ-

ρΓ&οβ, ΓΑτβοραββ. Μ•«ϊ αποφά-
σεις του Άρείου-πάγου, Ιβδ αιτή Ιδ
ϋβ Ια οοογ άβ οαβδαΐίοο. ||.εΓνε
μέλος του Αρείου Πάγου, ίΐ ΓαϊΙ
ραι-Ιίβ άβ Ια οοογ (άβοαδδαΐίοα).

αρεοπαγίτης, ου (6) , οιβαιοίο άβ
Ια οοατ άβ οαδδαϋοα ( άβ ΓΑ-
Γ6ορα£β).

Αρέσω, μέλλ. του Αρέσκω.

Αρέσκεια (η), οοο ρΙαίδΐΓ; $οαί.
|). χατ' αρέσκεια ν, (φρσ.), λ ρΐΛΐ-

βΪΓ.

Αρέσκω, Η. αρέσω, ραΓαΙίΓβ 1>οη
(οοηνρηΛΌΐε), βίΓβ άα $οαΙ άβ
<ϊ•, ρΙαίΓβ, οοαιρΙαίΓβ, οοηνβηίι*,

Γ6Τ601Γ, α&ΓββΓ. ||. ( μσ. πθ. ή
©ύό\ τρτπρσ. μέ δοτ.) 61γ6 ΟΟΟ-
ΙβοΙου δαιίδΓαίΙ άβ,δο ρΙαίΓβ δ;
£0ύΙβΓ, &£ΓέβΓ. || . μέ (αντί μοϊ)
ορίσει , ιηβ ρΐαΐΐ , ο'α£Γββ , ηαβ
ΐονίβηΐ , (και μτφορικώτερον) ωο
δοατίΐ. || . δέν με αρέσει, ηθ ηι'
α£Γέβ ραδ , Η η'βδί ραδ άβ πιοη
£θύ£, ωβ άέδα£Γ?β , "δε καΐ Απ-
αρέσκω. 1|. αυτή ή οικία μέ δρε-
σε, οβΧΙβ οιαίδοο πια οοονβοα.
|). μέ αρέσκει ή γνώμη σας , ]β
£θύΙβ 06 φΐβ νοιίδ άίΐβδ. || . ή ι-
δέα αΰτη τόν ήρεσε, ΟβΙΙβ ίάββ
Ιιιί ρΐάΐ (Ιοί δοατίΐ). ||. το υφός
τ©,» δέν μέ αρέσει διόλου, δυο Ιοη
οβ οΐ6 οοηνϊοπΐ ροϊηΐ ( ί] ο'οδί
ραδ άβ ιηοα £οαί).
Άρετεος , ή , όν, ςαί ρΐαίΐ, ακΓέα-
Μβ.

3\ρετή {ή), ΥβΓίΟ, β.

Χρ$ά, έπίρ. ϊοε Αραιά.

}|ρ£εύω, Μ. εύσω, χοιν. αντί Άραι-
ονω.

2ρ$εμμα (τό),κοιν. αντί Άραίω-
σις.

Άρης, λρεος (δ), Μ&Γδ, άίβα άβδ
οοπιοαίδ.

αρθριτικός, ή, όν, £0α11βαχ.

ΆρΘρΓτις, ιδος (ή), (ενν. νόσος),
£οαΙΙβ, 0.

Άρθρον (τό), Γρμ., αΓίίοΙβ.

Άρίδηλος (6 , ή) , άρχ. , αντί Πασί-
δηλος.

Αριδήλως , έπί£. ΐΓβδ οίαπτβηιβηΐ,
ά'αοβ πιαοίέΓβ έοΐαΐαοΐβ.

Αριθμητικός, ή, όν, ηυί οΟοΟίΓΠβ
ΐ€3 ηοπι1)Γ05 ου ΓαΓΪΙΙιΐΏβΙίςιιο,
ΐωΐηέΓ&]. ||. ή αριθμητική (ένν
έπσττ4μη), 1'ΛΓΐΐΙΐΐηέΐίφΛβ. ||. α-
ριθμητικοί χαρακτήρες , οΜβΓΓβδ,
•. 5- άρ-.θμητικά ονόματα , ηοαίδ
<ΐ€ αοια1>Γθ εβΓίΙίηιυι.

λ?Λμίτς (6) , ησιη1)Γ0 ; $. ηαιηβ

γο. 8. οΜ^Γβ, θ. Η• **^^ς
τής σελίδος, 1β ηιιιηβΓΟ άβΜ ρα-

^β. || . κατοικεί εις τήν δδδν (δεΤ-
να), αριθμόν (δείνα) , ίΐ (ΙβπιβυΓβ
άαηδ Ιβΐΐβ Γϋβ, λ Ιβΐ ηυοιβΓΟ
(ή) Νϋ. || . μου λε(τει ό (δείνα) α-
ριθμός αυτής της εφημερίδος , Π
πιβ πι β ος ιιο Ιβΐ ηυπιΟΓΟ άβ 06
^ΟϋΓΠαΙ. || . γράφω τήν ήμερολο-
γίαν (επιστολής κτλ.) μέ αριθμούς,
έοΓίτβ υηβ ^4ΐβ 60 θΙ)ί{ΓΓβδ.
Αριθμώ, Μ. ήσω, (αρχ.), «Μετρώ.
>) (κοιν.) ηιιπιέΓΟίβΓ, οοΙβΓ. ||.
ολαι αί οίκίαι της όδου ταύτης εΓ-
νε άριθμημέναι, Ιθα*βδ Ιβδ πι&Η
δοη5(1β 06ΐ(β Γϋβ 80ϋ( οαοιέ'ΓΟ-

Ιέβδ.

Αρίδα (ή) καΐ Αρίδι (τό), κοιν^ ή-

λρίς, ίδος (ή), ιδε Τρυπάνι.

ΑριστεΤον (τό), ρπχ; ρβίαΐθ, θ« ||.
του εδόθη τό άριστεΐον, οα Ιοί
<1έθ6Γη& Ια ραΐωβ.

Αριστερός, ή, όν, ^Αοοηβ. ||.. ή α-
ριστερά (ένν. ή-προστίθ.) χειρ, Ια
( πΐ3ίη ) ^αυοπβ , ιδε καΐ Δεξιός.
||.(έλλ.) αριστερά (αντί Προς τά
αριστερά μέρη ) ,-Ές αριστερών ,
β ιααίη £&υο1ιβ, α ^αιιοΐιβ, & Ια
6&υο1ΐ6. || . στρέψε άρις*ερ2,ΙοαΓ-
ηοζ α ^αυοίιο. ||. τά άριστερά(ώ;
«ρ£ς τήν καθέδοαν του προέδρου)
συνελεύσεως (όπου εις τά συνταγ-
ματ.κά κράτη κάθηνται συνήθως
οί φιλελεύθεροι), Ιβ ούΐέ ^ΛυοΙίο
(καΐ άπλ. Ια £αιιοΙΐ6) (1'υαβ Δδ-
8€Πΐ1)1θβ. || . εΐνε έκ των της αρι-
στεράς ( μερίδος της βουλής), ίΐ
ί&ίΐ ραΓίίβ άα Ια £&υο1ΐ6.

Αριστεύς, έως (6), Ιο ρΓβπΐίοΓ; Ια
ρΐυδ ναίΐΐααΐ.

Αριστεύω, Μ. εύσω,οχοοΙΙβΓ (δθ (11
δίίο^υβΓ) «η οοηιβαΙΙ&ηΙ (ρβτ
<1βδ αοΐίοηδ άβοΐΑΐ, ραΐΓ δα γαίΐ
1ΑΟ06), ιοε καΐ Ανδραγαθώ.

Αριστοκρατία (ή), £θΐΐΥ6Γΐΐθΐη6ηΙ
&Γΐδ(οοΓα1ίςα6, απ'δΙοοΓβΙίβ, θ.

Αριστοκρατικός, ή, όν, ΔΓίδΙοΟΓΔίί-
ςυβ; §. βπδίοΟΓαΙβ.

Αριστοκρατικώς, έπίρ. &τίδ(00ΐ&(ί-
ςυβωβηΐ.

Άριστος, η, ον, Ιβ ΐΏβίΙΙβϋΓ (<ϊβ
Ιουδ) , Ιβ ρΐυδ η&ϋϋβ , 16 ρΐϋδ

1)Γα\6, Ιβ ρΓββίίβΓ βίο.
ΑρχεΤ, Μ* αρκέσει, (άπρσ.), ίΐ δαΓ-
ΙϊΙ, ϋ ο δ Ι αδδοζ , ο'οα 6δΙ &δ5βζ,
ϊδεΦθάνω. ||.τουτό μοι άρκεΤ, ί'βη
31 ΔδδΟΖ, ιδε καΐ Αρκούμαι; ||. δέν
άρκεΤ να τ4νέ τις σύντομος, άλλα
πρέπει νά ηνε καΐ σαφής, 0*651
ρβιι (ΓβΊΓβ οοιιοίδ , Η ίαυΐ έΐΓβ
οΙβίΓ. ||. δέν άρκεΐ(μόνον) νά έχτρ
τις πίστιν, αλλά πρέπει ν ά πράτ-
τε καΐ καλά έργα , 06 ΐΓβδΙ ρ&8

•οιι* ςυβ ά'βτοΐΓ 1δ Γοί, Ι! Γβοί
ίαΐΓβ (Ιβ Βοηρβδ (ευνΓββ. ||. δέν
άρκεΤ τό νά λογαριασθώ τις, άλλα
πρέπει καΐ νά πλήρωση, οβ η'βδΙ
ρβδ Ιβ ΙουΙ ςαβ όΤβ οοωρίβτ , Η
ΓαυΙ ρβ^βΓ. || . δέν άρκεΐ ότι τόν
έπρόδωσεν , αλλά τολμά άκ^μ^
καΐ νά τόν συκοφάντη , ηοη οοη-
Ιβηΐ άβ Γα ν οί γ (Γααί , Π οδβ Ιβ
εαΙοπιηίβΓ.

Αρκετά , έπί£. αδδβ^ , δυΓβββω-
ιηβηΐ, ρ&δδαοΐβιηβηΐ, ΙιοηηέΙβ-
ηιοηΐ, ταίδθΐιηα1)1βηΐ6η(.

Αρκετός , ή , όν , δΐιί&δααΐ ; 1>οη
ηοηίΟΓβ. || . έχει αρκετούς φίλουςν
ίΐ α ηοηίΟΓβ ( 1>οη ηοηίΟΓβ ) (1'βν.
Πΐίδ. || . ήτον αρκετός κόσμος (άρ*
κετόν πλήθος ανθρώπων) ειςτόθέ»
ατρον, Π γ ΔΥαίΙ ύίβη άα ηοηάθ
β ΓΟρβΓΑ. || . εΤνε άρκεταΐ ήαέ»-
ραι άπου δέν τόν εΤδα,ίΙ Υ α ^βααΐ
,ίοιίΓδ ςαβ ίβ ηβ Γαΐ γα. ») (δι
ίκανός.

Χρκευθος (ή), δ. £6κιίβΥΓ6, θ. ^θτ
α6νπ*6Γ (Ιο οοιοπιαη).

ΑρκευθΙς, ίδος (ή), Β&ίβ (^Γαίο) Λΐ
^βηίβΥΓβ.

Αρκούδα, ας (ή), κοιν. ή Άρκτο•.

Αρκουδάκι (τό),θϋΓδθη.

Αρκουδίζω, Μ. ίσω, ιαα/οοβν λ
φΐαΐΓβ ραΚβδ.

Αρκουδόβατον (τό), φ. (άκανθ.), 6-
ρίηβ, θ.

Αρκούμαι, Μ. αρκεσθώ (θά) , ΑΥΟίΓ
αδδβζ, 6ΐΓβ οα δβ ΙβηίΓ εαοΐβη!
(50 οοηΙβηΙβΓ, δβ ραδδβΓ) (Ιβ, Ιδε
καΐ Ευχαριστούμαι.

Αρκτικός, ή, όν, φΐί δβ Π161 αα
οοωπιβαοβιηβαΐ , (κυρ. επί στοι-
χείων) ίαίΐίαΐ. ||. υπέγραψε μόνον
τό άρκτικόν στοιχεΤον του ονόμα-
τος του, ίΐ η'α δί^ηέ ςαβ άβ δοη
ίαίΐίαΐβ. ϊ) (γεωγρφ.) ςαί βδΐ αα
ηοΓά* ; δβρΙβηΐΓίοηαΙ , αΐΌϋααβ
(κυρ. ρόΐβ). || . ό αρκτικός πόλος,
Ιβ ρόΐβ πογΛ οα δβρίβηΐηοηαΐ.
|| . ό αρκτικός Ωκεανός , ΓΟοόαο
δβρίβοίηοααΐ.

Αρκτόμυς , μυός ( ό ) , ζ. ΠΙ α Γ ΠΙΟ I-
Ιβ, θ.

Αρκτος (ή), ζ. οαΓ3. ||. οί τάς δρ-
τους συνεπαγόμενοι, (αρχ.), Ιβδ
πιβηβιΐΓδ ά'οαΓδ. α ) ( άς-ρνμ. )
ουΓδβ ( Ια ^Γβιιάβ ) ; Γόΐοίΐβ άα
Νογο", (κοιν.) Ια ΐΓαπιοοΙααβ. §.
(Γεωγρφ.) πογ(1, δβρίβηίποη , θ.
|| . πλέω (διευθύνομαι) προς άρκτον,
(ναυτ.), ί»ΐΓ6 πογ<1. ||. οί βασι-
λείς της Αρκτου, Ιβδ Γ013 άαΝοΓά.
Αρκτοΰρος (ό) , άςρνμ., ΑΓΟίαΓβ ,
αΓΟΙαΓαδ.

,Άρκτφος, α, ον, (άς*ρνμ. καΐ γεω-
γραφ.), φαΐ βδΐ άα Κοίά οα αα

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

48

ΑΡΜ

ηοπΐ, ηΐΌΐΙςαβ , βορΙοπίΓίοηΜ.
||. τα άρκτψα μέρη της Κυρώπης,
]β ηΟΓά ίΐβ ΓΚαΓορο. ||.ήάρκτώα
Αμερική , ΓΛπιόπφίο δορίοηΐπ-
οααΐο.

(Αρχω) , δ/ρ. ίδε ΑρκεΤκαΙ Αρκού-
μαι.

"Αομα (το), αρχ. »ντΙ *0/ημα, οΙίαΓ.
' 2)(κοίν )'άντΓΌπλον, αΓΟίο,Ο.

Αραάθα καί

5\ρ'αα0ι4 (ή), κοιν. 6 Όρμαθός. ||.
μία άρυ.αΉα κρομμύδια, οιΐο βία-
ηο(αιι'οηαροΐοΐ) (Γοί^οοηδ. ||.
άρμαθια κλειδιά , «α ΐΓΟαδδοαιι
άο οΙοΓδ.

5\ρμαθιάζω , Μ. άσω, ΐΓΟδδΟΓ, οη-

ΙίΙΟΓ-

Βρμάρι(τό), τό (Το.ρκ.) Δολάπι
ΛΓΠίοίΓΟ, θ. || . άρμσρι μέ συρτά-
ρια, 001111110(10, θ.

3\ρματόνω, Μ. ώσω, κοιν. αντί "Ο-
πλίζω, «γπιογ. || • άρματόνω κα-
ράβι ,-'Εφοπλίζω , βγπιογ (όφά-
ροι-, ^γοογ, α^ΓοεΓ, αρραιοίΐίοι•)
ιιη ναίδδοαα.

Αρματωλός (δ), βΟΌίΙαπίΐθ. ]

Αρμάτωμα(τό), κοιν. δ Όπλισμός.
||1 άρμάτονχα καραβιού, «=Έφοπλι-|
σαός', όα.οίροηΐοηΙ (ά'ιια >αίδ-
5Ρ.»ιι), απηβπιοηΐ, δΓέέηιοιιΙ κα1
^Γοπιοηΐ.

^ρμεγμα (τ6) , Γ βοΐίοιι (Ιο ΐΓβίΓΟ
((Ιο Γιγογ).

Άραέγω, Μ. έξω, (Γαιϊο, ΙΪΓΟΤ.

Αρμενίζω, Μ.ίσω, ΓαίΓΟ νοΐΐο, Γαί-
γο ΓουΙβ, νο^ιιοΓ, ηανίρυοΓ,οίη-
^Ιογ, οοαπί", δίΠίϊΓ, αΙΙοΓ "Ό 1'
α ν ίΐ η Ι .

'Άρμενον (το), α?π'δ ( άυη ναίδ-
δοαα) , νοίΙαΓΟ ,6. 2 ;( συνκδχ. '
αντί ΠλοΤον άρμενίζον, νοϋο, 0.

"Αρμη {ή}, ίδε "Αλμη.

Αρμόό•.ος,α,ον, Ιιιοη α]αδΙό, οοπνο
ααΜο, ίίΐνοΓαΙ)1ο, ρπ)ρι•ο:(Νμ.)
εοπιροΐοηΐ; ηαΐάΐο, αρίο. ||. ~-
ρίστασις αρμοδία, οοοαδίοιιΓανο-
Γα1)1Ρ. ||. έττρεττΞ: να έκλεςης άρμο-
διωτέραν εύκαιρίαν, νοαδ ιΐονποζ
οηοίδίπιη Ιοηιρδρίοδ ί^ηνοηα-
1>1θ. ||. δικαστής αρμόδιος, ]θ£θ
οοαιρόΐοαί. || . εινϊ (ή) οέν εινε
αρμόδιο; προς δΐΐκόίκασιν της Ί-
πΌΌέσεως ταύτης, ϋ ΟδΙ ( οα ) ΐΐ
η'οδί ραδ ρίΓΐίο οοηιροΐοηΐο οα
οβΙΙβ αίΥαίΓΟ.

Άρμοδιότης, ητος (ή), (κ-ρ. Ν>•) ,
οόηιροΐοηοο , θ. Ιιαηίΐίΐό, θ. §.
'άπλ.) οαραοίΐύ, θ. ||. άρμοδιότης
δικαιοδοσίας, αΙΐΓίοαΙίοπ, θ. Γοδ-
δΟΓί. || . ή ύπόΟεσ-.ς αυτή ο εν ει ν ε
της αρμοδιότητος του (δεΤνα) δι-
καστηρίου,οοίΐβ ηίΓαΪΓβ ηβ οοπι-
ροΐβ ροίαΐ ίι Ιβΐ Ιπ&αηαΐ. ||.

ΑΡΟ

το^ΓΟ δεν υπάγεται εις τήν αρμο-
διότητα του διοικητού, οοΐβα'βη-
Ιγο ραδ άαηδ ΙοδαΙΙπΙηιΙίοηδ α*α
ρΓοΓοί. || . τούτο οέν είνε της αρ-
μοδιότητος μου , οοΐα αΌδΙ ραδ
ϋο πια οοηιροΐοαοο ((Ιο ηιοα ΓΟδ-

δΟΓί.)

Αρμοδίως, έπίρ . ιΓαηβ ηιαηίοΓΟ
οοη\ οηαΜο , οοονοοαοΐοηιοηΐ ;
(Λ'μ.) οοαιροίοιοίηοηΐ.

Αρμόζω, Μ. όαω, (τρτζρσ.), οίΓΟ
οόηνροαΙ)ΐ6 οα α ρΓοροδ ; οα-
(Ιγογ; δοοίΓ , οοηνοηίΓ, ίδε καί
'Ταιρειάζω.

Αρμονία (ή), ΛΟΟΟΓίΙ , ϊΐβΓΠΙΟηίβ,

θ.' οοηοοΓίΙο , 0. §. οΟΓΓΟδρυη-
άίΙΠΟΟ, θ. ϊδε καί ^ύμζνοια.

Αρμονικός, ή, όν , Ιιαπιιοιιίουχ,
1ιαπηυηί(|ΐιο.

Αρμός (ό), ]οίηΙ, 3θίηΙιΐΓ0, θ.

Αρμοστής, ού (ό'•, ^υανοπίουΓ ίΐο
νίΐΐο οα ο!ο ρΓονίιιοο (οΐιοζ Ιοδ
ίαοόϋόπι . ) ; ( ηυ]υυπΓ 1>«» ) 1ρ
Ι,ογιΙ οοιηωίδδαίιο (Ιοδ Πο» Ιυ-
ιιίοπηοδ.

Αρνάκι (τό), η^ηοΐοΐ.

Αρνακίς ίδος (ή), ροαιι ά'α^ποαα ,
0; α^Ιταοαιι.

Αρνησιδικία (ή), Νμ. ϋόιιΐ άο ί«δ-
Ιίοο.

Αρνησις, εως {ή}, !Η;8;ϊ1ίοη' °; (Κ'_
ιιό^αΐίοη, θ. αόδανρυ. II;, *?νΤ.-
σις δικαιώματος, (Νμ.), ιδε Αρ-
νησιδικία. ||.αρνησις ΰπηρ:3ίας,
(Ιόηί (ΙοδΟΓνίοο. || ή — "ου Ι,£-
τρου, (Γρ».)» 1ο Γ0"»ρ,ι1(ίι11 ^^

«ίΠΙΐΙ ΡίΡΤΓϋ.

ΑρνησίΟρησκος (ό,^ > νλΥ•' Γ0ηί"
^αΐ (κυρ. ό άρ/ητί/ριστος).

Αρνητικός, ή, όν, ιιΐ'^ίΐΐίΓ.

Αρνητικώς, έτ:ίο. ιιόμαΐίνβΐιιοιίΐ.

Αρνίσειος, α, ον, <Γη£ΐιο«υ.

Αρνούμαι, Μ. ίρνηίίύ (Οα), ηΐΡΓ :
ΠΊΐίΟΓ : (Ιό^ανιίιπτ: (ΙίδίοηνοηίΓ,
υ'οιι ίΙίΙ'ΓοηιΙιο ; γοΓιι^ογ; (>μ•) »Ι«-
ϊΓιογ. || • δέν ημπορείς να άρνηΟ/,ς
ότι μέ τό εΤζες, νυιΐδ ιιρ. δίΐυιίο/
ίΙίδ€οηνοιιΪΓ (Ιο ιιΓανοίΓ (ΙΐΙ οο-
]α. || . να άρνηΟη τήν 1τ:ογραφήν
του, υΊ'δ.ινοοοΓ δοπ ιηγϊΙιιιο. ||.
ήρνήΟη τήν Οργ,σχείαν του, >Ι «
Γοιιίό δα ΓοΙίί^ϊοιι , ι'δε καί 'Κςό-
μνυμι. ||• λέγουν ότι είνε έγγα-
μος, άλλ'αύτός τό άρνεΤται διόλου,
011 (]ίΙ (]ΙΐΊ1 ΟδΙ Ι11<»ΓΪ(ί , ίΐ δ* 011

«ΙόΓοικΙ ΐΓ.'δ-ΓοΠ. ||. του ήρνηΟη-
σαν τήν /άριν τήν οποίαν έζήτει,
οπ Ιοί α ΓοΓυδό Ια ρπιοο (|α Π
(Ιοηιαπιίαίΐ, Ίδε καί Αποποιούμαι.
Αοόσΐ'ίος (ό,ή), απιΜο, 1α1)θϋΓα-
ΐ)1ο/

ΑΡΡ

Άροτριώ, Μ. άσω, (αρχ.) αντί Όρ-

γόνω, ϊα!)θυΓΟΓ.
Αροτρον (τό), οΙιαΓΓϋβ, θ.
Αρπαγή (ή) , οηίονοπιοηΐ (ΓαίΙ άζ
νίνβ Γογοο), Γαρί; Γηρΐοο, Θ.Γθ-
νί^οηίοοί. || . ή — της Περσεφό-
νης , ΓβιιΙοΥοιιιοηΙ (1β τανίδδβ-
δοιηοηΐ) (Ιο Ρτο^οΓρΐηο.
"Λρτταγμα (τό), κοιν. ή Αρπαγή.
"Αρπαγος, η, ον, χυδ. αντί Αρπα-
κτικός ή "Αρπαξ.
Αρπάζο>, Μ. άσωκαΐάςω, ρΓΟηάΓβ
ου δαίδΪΓ ανίάοηΐΡΐιΙ , βηΐβνοτ;
(χυδ.) α^ΓίρροΓ; τανίΓ. ||.τοΰτρ-
πασαν τήν θυγατέρα του , οα Ιιιί
α οαΐονό δα Ιίΐΐβ. ||. αρπάζει ο,τι
Ι'δοι, οΐΐο α^τίρρο ΙοαΙ οε ςα'βΐ-
1ο νοίΐ. || . της αρπαξ' ένα φιλί,
ΐΐ Ιοί (ΙοΓοϋα. ιιη ϋαίδΟΓ.
Αρπακτικός, ή, όν, ταραοο. ||• (τό
πλΟ. ούδ.) Αρπακτικά, έπίρ. ανί-
(ΙοιιιοαΙ.
Αρπάκτρα (ή), κοιν. ( αμορφόν τι
καί σαρκοειόες έπικύημα }, ΓαυΧ
^ογπιο, οιοΙο,Ο. (διδακτ.)δαρβΓ-
ΓιΊαΙίοη, 0.
"Νρπας, άρπαγος (ό), Γίΐραοο : §.
Γανΐ^δΟΐΐΓ. || . όόίρπαξ τοϋ θρόνου,
ΓιΐδΐίΓραΙουΓ (α1 ο ΐΓύιιο).
Αρραβών, ώνος (ό),(τό Τουρκ. πέ"ι),
απΙΐΓδ, πλΟ. αΌηίοΓ β Οϊοα. 2)
(τα Μνηστρα) Ιΐαΐΐοαίΐΐοδ, θ. πλθ.
αοοοΓο'αίΙΙοδ, θ. πλΟ.
Αρραβωνίζω, Μ. ίσω, ΠβηοβΓ, 80-

οοπΙογ.
Αρραβώνισμ* (τό), ΓαΠίοη (Ιο Π-
αηοοΓ οα οΌ δο βααοοΓ , (πλΟ.)
Ιίαικ;ηίΠοδ, 0.
Αρραβωνιστική (ή), Γιααοόο , «0-

(:οΓ(Ιοο, ρΓόΙοηάαβ.
Αρραβωνιστιχός(ό), ϋαηοό, &000Γ-

άό, ριόΐοηίΐα, ΓαΙιΐΓ.
Αρραπτος, η, ον, ςαί α'α ρδδ Μ

οοαδϋ.
Αρρεν, ούδ. του Αρ^ην.
Αρρενωπό; (ό,ή), ά'ϋΐΐβ ρ1ΐγδίθηθ-

ιιιΐο ιαΛΙο, ιηαΐβ, νίΓ»1.
Αόρτν, ενός (ό\ ιηαΐο.
Αρί/,τος ιό, ή), Π1" Π0 δ&νίΓαίΙ 6-
ίιτ (ΙίΙ (οχρΓίιιιό), ίαόίΤα1)1ο, ία-
(Ιίοίϋΐο, ίαολρΐ'Ίηΐ3ΐ)ΐ6» (Γρφ.) ί-
ηόιιαπ•αΜ»\ ||. (λέγει) αρ^ητ'ά-
Οεμιτα, ;»1 ραιΊο) α ΙογΙ οΛ θίΓδ-
νοΓδ,ΙΙ Γαΐί) ιΐοδ (:οη-α-Γέηο,(ίΙ
(ΙίΙ) (Ιοδ οοιιΐοδ οη Γλιγ, άβδεο-
ηΐιΟϊ,ί^ιοοδ
Αρρώστια (ή), κοιν. ή Νόσος, Πίδΐΐ-

ύ'ιν, (παρδλ. καί Ασθένεια).
Αρρωστιάρης , α , ικον , χυδ. ό Φι-
λάσθενος, πιαΙαάίΓ.

Αροτήρ, ήρος (ό\αρχ., 1α1)01ΐΓ61ΐΓ, Ι Αρρωστος, η, ον, κοιν. ό Νοσών,Πίβ-
οαΙΙΐναΙοαΓ. ' ' Ι Ιβάο, (παρβλ. χαίΧσΟβνής). ||.Λ"

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΡΤ

ΑΡΧ

ΑΡΧ

49

^οα α'ρφωστος,βΐΓβ ιηΑΐΑάβ,βοιιΓ-
Τγιγ.

Χ££αστώ, Μ. ήσω, κοιν. αντί Νο-
σώ, (οιη1>€Γ (άβνβηίτ) ηΐΑΐαάβ,
(παρέλ. χαΐ Ασθενώ).

Λρσενιχδς, ή,όν, ηΐ&ΐβ. §.(Γρμτ.)
ΐΐΐΑδβυΙίη. ||. ή αρσενική πέρδ:-
χα , Ιβ πιέΐβ ( 1β οος ) άβ Ια ρβΓ-
άτί\. ||. τό άρχενιχόν φαζάνι, Ιβ
ίιί5«Ώ ιηΑΙ , Ιβ οος ΓΑΐδΑη.

Λρσις(αΐρω),ε<*ς (ή), άρχ. ΓαοΙΪ-
οώ άβ ΙβΥβτ βίο; (χυρ. μουσ.)1β-
Υβ. ||• (συνήθ. δικονομ.) ίρσις
σφραγίδων , ΙβΥββ άα δοβίΐό οα
<1β£ δββίΐβδ. ||. άρσις κατασχέ-
σεως (απαγορεύσεως κτλ.), ΒίΑΪη
-Ιβνέβ (ά'αηβ δΑίδίβ, ά'υηβ ίηΙβΓ
ΐϋοΐίοο βίο.) |). ίρσις συγκρούσε-
«ς, Γββ Γύγχρουσις.

Αρτεμισία (ή), φ. (?ατρ.), ΑΓΟΙοίδβ,
θ. |. τό άψίνθιον εΐνε εΤδος άρτε-
μισίχς , ΙΆΙκ'ΐΐΙηβ ο'βδί \10 ΑΓ-
ΒΙΟΪδβ.

Αρτηρία (ή), ΑΓίβΓβ, Θ.

Αρτιγενής, ους καΐ

λρτιγέννητος (ό,ή),άρχ., ςΐιίνΐβοί
(Ιβ μΚγ6 , ηοιίΥβΗβπιβηΙ ηβ ,
οοοτβλο-ηό.

Αρτιμαθής, ους ( 6, ή ) , ΠΟΙΙΥβΙΙβ-
ιοβηΐ ίηδίηιίΐ.

άρτιος (ό,ή), ραΐχ, βη ηοηιΟΓβ ρβίΓ.
8• (*ΡΧ•) δαίη βΐ δΑϋΓ; βηΙίβΓ.
|| . άρ.Ομός βίς άρτιος, ( ΑριΘμτ. ),
ηοηι1)Γβ ρΑίτβπιβηΙ ρβίΓ.

Αρτιπχγής, οΰς (6, ή), ηουΥβΙΙβ-
πιβηι οοηδίηιίΐ.

λρτίχλουτος (6 , ή) , ηοτίΥβΠβηιβηΙ
βηήοηί, ρΑητβηιι.

αρτισύστατος (ό,ή),ηοαΥβΗβιηβηΙ
βΙ«1)1ί, ιΐΑΐβδΑπΙ.

Αρτιφανής, οΰς (ό,*), ςαΐ ηβ ΓβίΙ
ηηβ άβ ρ*Γ&Ηη.

Αρτίως, έπ££. ΙοαΙ Α ΓηβιΐΓβ, ΙουΙ
ΓβοβηυηβηΙ (ηοιινβΐΐβιηβηΐ, ίτΑΐ-
εηβιηβοί), ΙοαΙίΓΑΐδ. ||• άρτίως
έλΙων, ΓΓΑΐδ Υβηη (Αΐτίνβ).

λρτοθήκη (ή) , ηαοηβ βυ ρβίη , θ.

Αρτοποιειον (τό) , 1κ>ΐι]Αη£βηβ , 6.

Αρτοποιία (ή), οοηίβοΐίοη (Ια ραίη,
Ι. 1>ου]Αΐΐ£βπβ, 0.

ϊρτοποιός (ό, ή), ςυί ΓαϊΙ άα ρΑΐη,
οοαΙβη^βΓ,-^Γβ.

λρτοπωλίΐον (τό),1>ουΙίο;ιιβάιι οου-
1*θ£θΓ, •.

}ρτοπ«>λης , ου (6), ςαί Υβηά άυ
ρ»ίη, 1>01ΐ]Αη£6Γ.

Ιρτος (ό), άρχ. , ρΑΐη. ||. (συνήθ.
ενχ?• μόνον είς τήν φρσ.) όάγιο;
(ρέος,ΐα 5λίη(β ηοδίίβ, χαΐ ||.οί
*?τ*ιτης αρτοκλασίας , 1β5 ρίϋϋδ
1*101*.

Άρτυμα (τό), βδδ&ίδοηαβιηβηΐ (χυρ. « Χρχειοχυλάχιον (τό) , (Ιίβα οιιΓοα
χαΐ μτφορ.) Ι ^&Γ(1β)]βδ &ΓθΜγβ3, (ΙέρόΙ ά*%

λρτύνω, Μ. ύσω,8δβλίδοηη6Γ(χυρ.Ι ΔΓΟηίνβδ.
χα'ι μτφορ.). 2)(χο:ν.) πι«η£©Γ[Αρχειοφύλας\ αχός (ό), ζ&τάϊ ά%%
(ΓβίΓβ) £;Γββ; (χαί μτβτ.) άοηηβΓΐ «Γοηίνβδ, ΑΓοηίνίδίβ.
(ρβηη6ΐΐΓβ)ίβ1>οαίΗοη β υηπίΑ- Άρχέχαχος (ό, ή), ρΓβηιίέΓβ βαιίδβ

% ρτο^ιον (τό), Έχχλησ. , Ιβ δΑίηΙ Ι

Ιβάβ

Άρύομαι, Μ. άρυσθώ (θά) , ρνίδβΓ
§. (συνήθ. μτφορ.) δβ ρπ)0ΐΐΓ6Γ
(€ίβδ ωβΐέπΛίιι ροϋΓ Ια οοπιρο-
δΗίοο ά'ιιη ουνΓα^β), ριιίδβΓ
(«ΐΑΟδ Μ αιιΐβιιΐ").

λρύς, ειά, ύ, χοιν. ό αραιός.

Αρχάγγελος (ό) , ΑΓΟηαη^β.

λρχαϊχός, ή, όν, (ςιιι α Γλιγ) απ-
Ιίφΐβ, ΓβίΙ Λ ΓβοΙίςυβ ; ρλδδό (Ιβ
πιοίΐβ, (1υ νίβυι (βηιρδ ; δυΓαηηό

Αρχαιολογία (ή) , Ιτ&ίΙέ (ουνίβ^β)
δυτ Ιβδ ΑηϋςαίΙέδ, ΑΓΟΙιβοΙοβίβ,θ

Αρχαιολογικός, ή, όν, &ι-οηέο1θ£ί-
ςυβ

Αρχαιολόγος (ό) , ΑοΙίςυαΐΓβ, ΑΓ-
ο!ιέο1ο§;υβ

Αρχαίος, α, ον, Αηϋφΐβ; Απείβη.
|| . ή αρχαία Ελληνική (διάλεκτος),
Ιβ &Γ60 Αοείβιι (ου) ΗΚογαΙ
εΤνε άρχαιότατον, Π β§1 (1'ιιηβ
^ΓΑηάβ ( άβ Ια ρΐυδ ηΑυΙβ ) απ-
ΙίςυίΙβ, ϋ βδΐ άβ ΓΑηΐίςυίΙέ Ια
ρΐϋδ Γβϋυΐόβ. || . ό άρχαιότερος(κα-
τα τήν ήλικίαν ήτόν 6ιορισμόν),1β
άοΥβη (ά'Α^β οιι (Γ ΑηοίβηηβΙβ)
|| . εΐςτόνΓρατόν, μεταξύ δύο ισο-
βαθμίων διατάττει ό αρχαιότερος,

άΑΠδ ΙΟΓΠΐόΟ, Α ^ΓΑάβ 6^&1, Ιβ

ρΐαδ βηοίβη οοπιπίΛΕκΙε.

Αρχαιότης, ητος (ή) , ΑηΙίςυίΙέ, θ.
§. βηοίοηηβϋό , θ. §. (επί άρχ.
κειμηλ.) ΑΟΐίςυβ,θ. ||. αί αρχαιό-
τητες των Αθηνών (της 'Ρώμης
χτλ.),]βδΑηΙίςιιϋέδ (ΓΑΐήέοβδ
(άβ Κοπιβ βίο).

Αρχαιότρο-πος (ό,ή), ςυίρβοδβ ου
ςυί βδΐ Γ&Η α ΓΑίιΙίςαβ.

Αρχαιρεσία (ή), έΐβοΐίοη (Ιβδ ηΐΑ^ί-
δίΓΑΐδ; §. (αρχ. 'Ρωμ.) ΟΟΠίίοβδ,
•κλθ.

Αρχαιρεσιάζω, Μ. άσω, ΑδδίδΙβΓ
βυι οοιηίοβδ; έΙΐΓβ (ίοδ πια^ια

δίΓΑΐδ.

Αρχαϊσμός (ό) , ίηιίΐαΐίοη (Ιβδ Αη-
οίοηβ; §. νίβίΐΐβ ΙβουΙίοη, θ.
Ιοιιγ άβ ρΙΐΓβδβ δϋΓβηηβο, ΙβΓ-
πιβ (Ι'βηΙίςιιϋό, ΑΓοΗαϊβπιβ.

Αρχάριος (ό), οοιηπΊοηςαηΙ , (ιδίως
έχΐ τεχνιτ.) ΑρρΓβηΙί. ||. τό βι-
βλίον τοΰτο εΤνε τολλα δύσκολον
δι' άρχάριον , οβ ΗνΓβ βδΐ ΐΓορ
ΓογΙ ρουΓ υη οοΐΌπιβηςβο(.

ΑρχεΤον(τό), Ιίβιι άβδ δέΑΟΟΟδ άβδ
ΑυΙοπΙέδ οίνίΐβδ, ηΐΑίδοη άβνίΐ-
1β, θ. ||.(ι?λθ.) ΑρχβΤα (τα), Ιβ*

ΑΓΟίΐΙΤβδ

<1υ πιαΙ.

Αρχέτυπος (ό, ή), ιηοάβΐβ ρΓΪιηί-
ΙίΓ, ΟΓί^ίηβΙ, ΑίχΙιέΐΥρβ.

Αρχή (ή), οπ^ίοβ , θ. οοιηιηβηοβ-
ηιβοΙ; δουΓ0β,θ.§.(1βουΙ;βηΐΓέβ.
§. ρηηοίρβ ; ηΐΑΐίηιβ, θ. ίοηάβ-
ηιβηΐ. || . αυτή ήύχόθεσιςδέν £χει
ούτε αρχήν ούτε τέλος, (εΓνε ιτολλ£
έμιεεριδεμένη) , ο'βδί ΙΐΟβ Α&Α1Γ•
ςαί ηνΑ ηί Γοηά ηί πνβ. ||.α( άρχαΐ
εΓνε χάντοτε δύσκολοι, Ιβδ οοω-
ωβηεβηιβηΐδ δοοΐ (ου^οαΓβ άίΓ-
6οϋβδ. || . έξ αρχής, άββ Ιβ οοαι-
πιβοοβαιβιΚ , άβδ Γοπ^ίηβ . ||.
άπ' αρχής μέχρι τέλους, ά*υα όοα(
Α ΓΑίιΐΓβ. || . κατ" αρχάς, 0Π£1-
ηΑΐΓβαιβηΙ , άλοδ Γοιί^ίαβ, ρΗ-
ωίΙΐΥβιηβυΙ; άΆοοΓά. ||. κατ'άρ-
χάς ( ιτερί τάς αρχάς ) του χειμώ-
νος , Α ΓβΟίΓββ ( ΥβΓβ ΓβιιΐΓ^β )
άβ 1'ηίνβΓ. §. (ιτθ.) αί άρχαΐ της
ηθικής (της θρησκείας), Ιβδ ρΐίη-
οίροδ άβ Ια ιηοΓΑΐβ (άβ Ια γοΠ-
^ίοη). || . έ*χει χαλάς (κακάς, ε-
σφαλμένα;) αρχάς , Π λ άβ 1>οηδ
(άβ Γαιιχ) ρηηοίρβδ. ||. εΤνε άν-
θρωπος χωρίς αρχάς ( ένν. ύγιεΤς ,
όρθάς), ο'βδί υη ϋοπιιηβ βΑΟδ
ρηηοίρβδ. 2) (συνήθ. πλθ.) Αϋ-
10Γ1(65, ΟΟΓρδ οοηδίίΐαέδ, ΙΠΑ^ί-
5ΐΓΑ(δ: (περιληιττ. ) αίΑ^ίδίΓΑΐυ-
Γβ, θ. ||. τό χρός τάς (καθεστώ-
σας) αρχάς όφειλόμενον σέβας, Ιβ
ΓβδρεοΙ άύΑυχ ΑηΙοπίέδ οοηδίΐ-
Ιυέβδ. || . αϊ ιιολιτικαΐ καΐ στρα-
τιωτικαΐ άρχαΐ, Ιβδ Αυίοπίβδ 01-
Υίΐβδ βΐ ΐηίΗίΑΐΓβδ.

Αρχηγέτης, ου (ό) καΐ Αχηγέτις,
ιδος (ή) , ο&βΓ δαρΓ^οαβ ; ρπηοί-
ρΑΐ ΑυΙβυΓ; ρΓβπιίβΓ ίοηάΑΐβατ.

Αρχηγία (ή), οοαιπίΑηάβηιβηΙ.

Αρχηγός (6)),οΙιβΓ, οοπιιηαηάΑηΙ.

Αρχίατρος (ό) , ρΓΟίηίβΓ ΐηβάβοίη ,
πιοάεοίιι βη οΙιβΓ.

Αρχιγραμματεύς , έως (ό) , δβΟΓέ-
Ιαιγο βη οηοΓ; ΑΓοηίοΙίΑηοβΙίβΓ.

Χρχιδιάχονος (ό), (έχκλησ.), ΑΓΟηί-
άίβΟΓβ.

Αρχίδι (τό), χυδ. αντί Όρχίδιον, ύ-

ιτοχορ. του "Ορχις.
Αρχιεπισκοπή (ή), ΑΓΟΠβνέοη^.
Αρχιεπισκοπικός, ή, όν, βΓΟηίόρί-

δοορΑΐ.
Αρχιεπίσκοπος (ό), ΑΓΟηβΥβςηβ. ||.

(ό— Λακεδαιμόνιας) είχε (τόσους)

επισκόπους, ίίΑΥΑΪΙ ΙβηΙ άβ δαΓ-

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ£Ϊ€

50

ΑΡΧ

ΑΡΧ

λρχιερατεύω , Μ. εύσω , <1ονοΐΗΓ!|!Λρχιλ•{;στή;, ου ^ό) , οΐιοί (1« 1ιπ-|
ρΓΟίαΙ (ηΓεΙιούίμιο) , $Υ1«νοι•:| ^αιιιΐ*, ι ΙιοΓ (Ιο 1>αιη!ο. Ι

αυι ^Γίΐαάοδ ιΐί^ιιίΐόί» ϋο ΓΕ8ΐί-||Αρ/ιμάγειρος (ό), ηιαιΙπ:-ειιίδίιιι-||
δβ; §. ΙοηίΓ Ιο δίο^ο όρίδουραΐ,' ν γ, ιΙηΊ' ιΐο οιιί>ΐιιο. Ι

£Ϊ0£0Γ. ||. άρχ-.εράτευσε τόσους Αρχιμανδρίτης, ου ίό) , ^ιι ρότίοιίΓ ;Ι

Αρχιερατικώς , έττίρ. ρυηΙίΩοα
ιυοιιΐ.

Χρχιερευς, έως (ό), ρΓοΊαί,όνΓ'φίο,
ΟΓΟίΐΟΊ'ίΐυο. ||. ό μέγας (ό άκρος,
αρχιερευς , Ιο £Γαηι1 ( Ιο δοανο-
Γαίη) ροπΙίΓο.

Αρχιερωσύνη(ή), (Ιί^ηίΙό (Γ υ η ρΓΟ-
)αϊ (ιΓυιι όνοςιιο,: ροηΐίΐίοαί.

αρχίζω. Μ. ίσω, κοιν. άντι Άρχο-
μαι, ('οίηηΊΟΐιΟΟΓ: οηίαιηοι- (ιπι»'
αΙϊαίΓο, αη ϋί^οοιιΐΐ ι*1< }: ^ο ιηνί-
Ιπ» ; *ο ρτοιιϋι ο ) α- ||. :ρ7'•~Μ
οουλειαν, ?ΐί ΙΙΗ'ΙΙΓΟ « ΙΐϋΛ ϋίΐ-
1θΓ. ||. άρχισε να γέλα ;να ΐων,ί-
ζτ,) , ίΐ ^ ιιιΐΐ ά ΙιΓΟ (ίΐ ΟΠΟ Γ }.'■
|| . άρχισε να κλα'γ), οΐΐο *0 ρπΐ'
α ρΙριίΓΟΓ. || . άρχισε με τα όλα:
του να σττουόάζη , Π υΥ^Ι ιιιϊ>.

χρόνους, ίΐ δίο^οα ΙαηΙ (Γαηιητδ. !
Αρχιερατικός, ή, όν, ηιπ αρραιίί-

οιιΐ α υιι ρΓοΙαΙ (οίε); ρυιιΐιΐί-: />*,.,, «.ιια^ι-ιαιπ. ||. ^/^.Αν^.-
οαΐ. της στρατοί, ίΐιπιιοιιίοΓ. ||.'κα-

1θ-ι τα προσφών. ) άγιε άρχιμαν>ρΓτα,

ΐΓΐΙΙΙ ('ΟΠΛΟΙίΙ, «1)1)0, απΊιίιυηη
(ΙΐΗο. || . άρχιμανόρίτη; τής αυ-
λής , (ΊιαριΊαΐιι. ||. άρ/ι

ΜυιΐΗΐπΐΓ Γ«;1)1>ό
Αρχιμηνιά νή), Ί^ε ΙΙρωτομη νιά.
Αρχινώ, Μ. ίσω, «Ά ρ/ ζω.
Αρχι-ειραττς, ού{ό), ιΙιοΓ (Ιο ρί-

ΓϋΙο*.
Αρχιττρατηγία (?;, οίίατρί' (.]ί^ιΐί-

Ιο) ϋιι ιαηοιαΐ <μι γΙιοΓ, ουπι-

ΙΙΚΠΙΐΚ'ΙΙΗ'ϊΐΙ; οιι (Ιιοί' ιΓ ιπιο αι•-

|| ΙΙΙΪ'Ο.

; Αρχιστράτηγος (ό), £0:ιΟΠιΙ Οίι

| (Ιΐί'Γ: £1'!ΐΓΙ\ϊΓΐ>*- 1ΠΙΟ.

(Αρχιτεκτονικός, ή, όν. (Γαπίιίίο-
<1ι? οιι ιΓίίΓοΙιιΊίΊΊιΐΓϋ, ίΐπΊιιΙο-
(•1<Μΐ!<;ΐίθ. ||. άρχιτεκτονικί; , ενν.
σ;χνη) , Γ ν;ιι Ι) απ ΙΐΗ^Ιυΐιϊφπ• .
ΓαιτΊιϋοοΙυΓΟ, 0.

Αρχιτέκτων, όνος ιό), οοιι^ΙτααΙϋΐΐΓ

αΐΌΐη&Ιίφκ;

Ιουί (Ιο 1)οιι ά οΙινΙϊογ. ||. <£ρχί-ϊ| οιι (Ίη•Γ: ϋΐοΐιίίοι Ίο

ζα> να ψάλλω (να τραγωόώ), οιι- ιΑρχιχρονιά (ή), ί'Οε Πρωτοχρονιά.

Ι- *77>-*ω
Ιο οοιπ-

ΙοηοοΓ (υη Ιινηιηο ). |
τον τ:όλεμον , οη!?ίΐ|?0Γ
1)αΙ. || . αρ/ισε να [ίρεχ/, (να φέγ-
γη) όταν άνεχωρήσααεν, Ϊ1 Γυηΐ-
πιεηςηίΐ άρ1οιι\οΐΓ («ι ί'.ιΐΓο.ίοιΐΓ)
ςυαικί ηοιίδ ραΓίίηιο^. ||. (ενίοτε
λείττει εις το Γαλλ.) έφυγε κατεν-
τροζ'.ατ;ιένος, καΐ ν,^εΤς άρ/ίσα-
μεν να γελώυεν, ίΐ .^Όΐοίμπ» ΙοηΙ
ΙιοηΙεπχ,οΙ ηπιΐ5 (Ιο γ'πο. ||.κα!
άτ:ολ. ) ~όΟ:ν αρχιτεν ν, φιλονει-
κία; ρητ οίι 1.Ί (Ιί^ριιΙο α-1-ιΊ1<'
οοηπίΗΜΗΜί ? ||. μ.όλ•ς άρχ-.ταν ,
οιι ηο ΓαίΙ €|πο (Ιο ϋοιηπιοηοίτ.
||. αρχινώντας άτ:ο σήμερον, ά
ρατΙΐΓ (Γαυ]υιΐ(]Ίιιιί•

^\ρχιθαλαμητ:όλος[ό), ^Γαιιιΐ αΐιαιη-
ΙιοΙΙαη.

λρχιΟτ,ταυροφύλας, ακος (ό), ατϋΐιί-

ΙΓΟ^ΟΓΙΟΓ.

λρχικαγκελάριος (ό) , αΓϋΙιίοΙιαη-,
οοΙιογ. ||

Αρχικός, ή, όν, ρΓορΓΟ α α (οιι ΓαίΙ
ρυαΓ Ιο) οοπυιΐίίικίοηκ'ηΐ. II. τόϊ

Αρχογλυ-τ/,ς, ου καΐ

Λρ/ολίτταρος (ό), ο•ρχ. ί|ΐ»ϊ 1κ ί,υηο
ίΐνΐιΙοιικΜίΐ |ο> ρΐαοοϋ ;Ιο.^ ϋί^ηί-
Ιΐ'^), (ογ4μ.) ^τίρρο-ρίαοι•».

Λρχομαι , Μ. χρίομαι, αρχ. άντ'.
Λρχίζω, Γϊηγο ([ΐΐίΊ(ΐιιο ιίΐοίο ]ο
ρΓΡίηϊοΓ, ('ρππικμιγογ ιΊο: ιΐοΐιϊΐ-

Ιογ: (έτι'

παί>^ϋΐκ ί?.

σ'χία τ- ιών

4νν•

άρχικόν , Ιο Ιοη (Ια οοιιιηιαικίο-
ϋΐοηΐ; Ι'λγΙ (1β οοπιπιπικΙογ.
2) 1β ρΓβηιίοΓ (οιι οπΙγο), ρπ'ηιί-
ΙίΓ, ρηοΐΟΓ(Ιία1. ||.υ, αρχική α'τία,
Ια ρΓβιηίοΓΟ οαυδβ, Ιο ρπηο-ίρο,
1β ρΓβπιίοΓ ρΓΐηοίρβ. §. τα άρ-
/ικά στοιχεΤα (ονόματος, λέξεως),
ίβδ ΙοΙίΓβδ ίοίΐίδίβδ, ι'6ε καΐ Αρ-
κτικός.

το-ικώς) ριτικίτο
τώ έοόΟή τ. ρ ο Ο ι-
ών αρχομένων ')-
τ.Ι ( τής ο:Τ;α ίττο/ί,;), ι»ιι Ιίιί .1
ιΐοΐιιιό ΙγοΊιι ιηοΐ^ , <ι?ιί οοιιγοπΙ
ίι ρ.ΊΓΐΐΓ ιΐο (ΙιΊΙο οροίίΐ:<ν.
Λρ/οντια (^Ί,κοιν. το Λ£ίω•Λα (α--

/οντ,ς).
Αρχοντικός, ή, ον , ί]πί ρρρ.ΊΓϋι'Πί
οίι (\\\\ ΓοιηίοπΙ ίι ιίιί Ιιοπιπιο (Ιι•
(•οηάίΐίοιι.
Αρχόντισσα, η: (ή), Γιίππιο (ίο ί|::;ι-
Ιί(ό ; ιίο ίυΐκϋϋοιι ιΊΐ) , ^Γααϋιν

(1.ΊΙ110.

\ρ/οντολόγι (το), ]ίΐ ιιυΜο^ο οΐ'.
Ια πι.ι^ί^ίΓοΙιίΓΟ, Ιο« ροΓ^οιιηο^
ιΙ'1 (ρΐϋ1ϊ1ό(ϋ(• (Οίκϋΐίυΐι, ϋο ϋί-
ΐίίκΊίοιι οΙ()

ΑΣΒ

ΙϊηοΙίοιι βίο) , £Γαπ<1 ^οί^οεοΓ,
{; Γα ικΐ ροΓϋοϋΐια^ο. ||. 6— νά

σκότους , (Γρφ. ό όιάβολος;,1ο

ρΠΠΟΟ ΐΙ('ϋ Ιθ1Ιθ1ΐΓ05. 2;(χο:ν.)

αντί 1 1 /» ο ϋ σ ι ο * .

Αρωμα (το), όρίοο; αΓΟΠίαΙο; ΛΓΟ-
ιικ» ; (Ι ρφ.) οη^ιιρηί. ||. σκιάζω
(άνακατονω) μέ αρώματα, »υ-
ΐιίαΙί^ΟΓ. ||. ή ό Γ αρωμάτων ϊλ-
Οεσις (?κεν*7ία) , ίΐΓυιιΐ3ίί*3ΐϊοα.
| Αρωματίζω, Μ. ίσω, ( άρχ. ) »ΥυΪΓ
| ιπΐΐ' υιΙοϋΓ (ιιο^υάΐ] βΓΟαίδΙί-

Αρωματικός, ή

! οιιιΐκι ιιιιιό.

|"\ς, μορ. 1\7ζ*'/.ζ1. ςαο. ||. αςελ-

I Οτη(]ΐΓίΙ νι'.ίιιιο. ||. άςείναι,^οίΐ.

| ||. ας ΰττοΟεσωμεν, §ιΐρρ0500$.{|.

; ας κάμ•^ ό,τι του άρεσχ4, ςαίΐ
ί.ι^ϋΐϊ (ο (}υΊ1 Ιαϊ ρΐαίτα. αϊ
Κνκτ. ας ή;;ουν. ςυο ^^ ιΓόΙ«ί§!
||. ας νρχομουν! (]αβ ϋ' (•ΐαί<-]β
νο'ΐιι.' || . ας μοί ήτον συγχορημε-

νον! ί|ΜΟ 110 1110.^1 ΐΐ ρΟΓΠΙΙδ.

\σχζ;άνωτο; , η, ον, ςυί 11 'α ρα»
οίο οπ^ονυΐί.

Ασάλευτος (ό, ή), ςυϊ ηΌδΙ ρ3δ
«ιιι φιί ιίο ^οιιταΐΐ Ητα α^ίΐβ;
ΐΓίίικιιιίΠο; 1ί\ο, δίαίιΐ©, Γογιώο.

Αταραντιστος, η , ον, ςυί Ιΐ'α ρα»
αι Ιίο > ο £.ι «μΐίίΓαιιΙίπιιο.

Ασαρον (το), ειό. ιρυτου (τόΤουρχ.
Κ ;ν:-ότο1), απατοί. (κοιν. )οαΙ>αΓ6ΐ.

\τ7ροτος, η, ον, Ιΐοϋ ΙϊΛία^ό.

Ατάφεια ^ή!, ιιιαιΐί]ϋθ ϋο οΙαΓίό,
οΐ^ιιπίΐο, 0. ||. ΰττό τό πρόσχη-
μα τ γ; άσα,εϊας καΐ της σιωπής
τών νόμων, κ ^υΐι< Ιο ρΓΟίοΐΙο ϋϋ

ΗΐίΜϋΌ οΐ ιίο Γοϋ^οαηΐό ά€ Ιι

| Αρχοντόπουλο ν (το), οιιΓαιιΙ (Ιο ία-
ιι.ίΐΐο.

Αρχω, Μ. αρς"ω, αρχ. αντί Όρ[ζω,
εξουσιάζω, ουηιιιιαικΙοΓ; ^οιινοΓ-
πογ. ||. εινε γεννημένος να αρ-
χίϊ^ίΐ ο^Ι ώο ρουτ οοπιιιιαικΙοΓ.

Αρχων, οντος (ό), κυρ. μτχ. τ. Άρ-
χω. ||.(ώςούσ.) οΗοΓ; πια^ί^ίΓαΙ.
§. Ιιοπιιηβ (Ιβ ι/υβίίΐό (άβ άί*-;

,,Ασα-.',ς, οΰς (ό, ή), ςυί η'οδί ρα>

Ι ιΊ,πγ: ο1)μίιγ.

ίΛσατώς, ε~ί;. ο1)^0ΐ1ΓέΐΧΙ6ηΙ.
Λσ^'εστάοικον (το), ί^ε "Ασβεστο^-.
γεΓον.

ι| Ασοτατας, α (ό),Γόε Χσ6εστουργός.

ίΛσ^'έστν,ς, η (ό), οΐίαυχ, θ.

';Ατο::τόνε:ον(τό),οαυ(1β οΐίαυί,θ.

Άτόεστόττετρα, ας (ή), ρΐϋΓΓβ 4

(Ιιαπχ, θ.
Ασ6ε^τόνω, Μ. ώσω, 011(1 ϋΪΓΟ (άβ
θΙ)«Η1\), ΓΓόρΪΓ, ρΙάίΓΟΓ (κυρ. μέ
γΰύον). || . (μσ. αύτ-Ο.) άσβες-ό-
νομαι, ΙιΙαιιοΙιίΓ §οη ίιαίιίΐ, δβ
ΜαυιΊιΪΓ.

Λσ€εστος (ό, ή), ΙΐίΟΧίίοςαίΜε;
(μτ^ορ.) ρΟΓρόΙιιβΙ. ||. γέλως ά-
σβεστος ; ιιιι γϊγο ίηοιΙία^υίΜβ.

^ || . (ουσ. Οηλ.) αρχ. ό Ασβέστης.

ΛσβεστουργεΤον (τό),ίουΓ Λ οΐΐααΐ,
οΙιαυΓοιίΓ, ρΐάίποτβ, θ. αηείι&υ.

λσβες-ουργός (ό),θϋΥΠβΓβα Οΐΐλαΐ^

οΙιβυίοιίΓηίβΓ, ρΐλίπβτ.

Οί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ£Ϊ€

ΑΣΗ

λσβίστωμα (τδ), ΓαοΙίοη <1β οτβ-

ρΪΓ, ΟΓβρίβδΙΙΓβ, β.

Χσβόλη (τ^,ηοίΓάβΓαιηέβ,δαϊβ,β
Λσθός (δ) , εΤό\ έντ. ή σκώλ. (άμ-

πελοφ9όρου), νβΓ οοφίΐη , ΙίδβΙ-

Ιβ, 0. οουρβ-!)όιΐΓ^€οη, 1)βΌ1ιβ,0

λσβυστος, η, ον, κοιν. αντί Ασβε-

^ος. ||. (κυρ.) ασβέστης άσβυστος,

οαβιιχ τίνβ.
λσεβεια (ή), ΐπιρΐέΐό, θ.
λσεβής, ους (δ, ή) , ίιηρίβ, ηιέοΓΟ-

8ηι.
Χσε€ώς, επίρ. ανβο ίπιρίέΐό.
Ασελγαίνω, Μ. ήσω, (άρχ.),πΐβΐΐβΓ

ιιηβ νίβ(1βΓ6$1ββ (Ιΐοοηοίουδβ);

66 1ίνΓ6Γ λ 1& άϋ1>&ιιο!ιβ, (χυδ.)

1ίΙ>6Γΐίη«Γ.

λσέλγεια (ή), ΠΚΕΠΓ9 ύίδδοΐιιβδ,
άβ1)8αο1ιβ, 6. 1ϊί)βΓΐίηη^β ; 1α-
χατβ, β. Ιβδοίνβΐβ, β. Ιιι&ποίΐέ,
0. ίπιρικϋοΗβ , 6. ίπιραΓβΙβ, θ.
ραΠΙαι-ιϋδβ, θ.

Ασελγής, ους (δ, ή), Ια^οΐΓ, άίδδΟ-
1α, άβ&ααοηβ, ΙίϋβιΊίτι, Ιυχιιπ-
βιιχ, Ιιι&ΓΪςυβ, πηρικϋςυβ , ίπι-
ρατ, ρ&ίΠαΓ(1. ||. βίος ασελγή; ,
«οβ νιο ίπιρυΓβ.

λσελγώς. έπίρ.ιΓ ιιηβ ιηαηίβΓβΙα-
δοίνβ, Ιαδοίνβπιοηι , Ιυΐκκμιβ-
ιηβηΐ, Ιυχαηβαδβιηβοι, ίαιρικϋ-
φΐ6ΐηεο(.

λσέληνος (δ, ή), 58Π5 Ιαηβ.

άσεμνος (δ, ή) , ίηάβοοηΐ ; ίπιπιο-
4βδ(β, ϊπιρικίίςιιβ, άέδηοηηέΐβ:
(επί λόγ.)ςαίΜβδ§β (<]αί οΐιοφίο)
Ια πκχίεδίίβ, £τανβ1βιιχ, βηνοί*;
επί. || . τδ ασεμνον των εκφρά-
σεων, 1Ίιηιηο<1ο$Ιί6 άοδ βχρΓβδ-
8101». (\. βλέμματα δσεμνα, ΓΟ-
£&γ<15 ίαιιηοαβδίβδ.

λσέμνως, έπίρ.ίηάββοπιΐηβηΐ, (165-
Ιιοηηέΐβιιιβοί, ίππηοάοδίοπιοηΐ.

Χ σηκωτός, η, ον, ςτι'οη ηβ ρβυΐ

ΙβΥβΓ, ΙΓ03 ρβδαηΐ.

λσημάδευτος, η, ον, φΐί ιι'βδίραδ
ιπαπριέ , ςυί ηβ ροιΊο ροίηΐ (Ιο
ΠΜΓςυβ (άβ δϊ^ηβ).

λσήμαντος, ος χαΐ ( κοιν. ) η., ον,
ςτιί η'ββΐ <Γ ααοαηβ οοηδέςαοη-
06 ((Γαιιοιιηβ ϊηιροΓίαοοο, <Γαυ-
αιηβ ναΐβυτ), ςαί η' βδΐ ραδ άο
ροκίδ; ςπί 65( δαηδ Γβηοπι, ΐα-
δί^οίβιηΐ, οβδϋατ; πιίοοβ; ηιιΐ.
|. εΤνε άνθρωπος πάντη ασήμαν-
τος, ο'βδί υη ηοπιακ ΙοαΙ α Γαίι
ίηδί^ηίΩαηΙ (<Γυιιο βΓΟίιάβ ίηδί-
§ηίβιηοβ, ιΓιιηβ ραΓΓαίΙβ ηιιΐΐί-
ίβ), ο'βδί αη ρ&αΥΓΟ 5ΪΓβ. ||. τδ
άσήμαντον των λόγων του , Πη-
ϋ^ηίβαοσβ άβ 568 άΐδΟόυΓδ.

ΑσημεΙωτος, ος , καΐ (κοιν.) η, ον,

Φώ ιΓι ρβδ 6ΐβ άέδί^ηβ (βηηοΐέ).

Ασημένιος*, α, ον, κο;ν. δ Αργυρούς.

ΑΣΚ

Ασήμι (τδ), κοιν. δ Αργυρος.

Ασημιχδν (το), Υ&ίδδοΐίβ (δβΓΥίΟβ)
(Ι'θΓ^βυΐ, (είςτδ πλΟ. ιτερςληίΓΓ.)
ΑΓ£?ηΙ<ΐΙΊ6, θ.

Χοημόνερον (τδ), 68» ΓΟΓίβ , 0.

Ασημόνω, Μ. ώσω, ΛΓ^βηΙβΓ.

Ασημόπετρα ( ή ) , ρίΟΓΓβ άβ (0Ι1•
οΐιβ, θ.

Άσημος ( δ , ή), » Ασήμαντος. ||
(ούδ.) τδ ασημον, αντί ήΑσημο-
της, Γίαδί^ηίΗβηοβ, Γο1)δουπΙβ.
θ. ||. τδ ασημον του γένο-ς του,
ΓοΐίδΟϋΓΐΙό ϋβ δΛ ηαίδδ^ηοβ.

Ασημό/ωμα (τδ), δα&ϊβ ά'αΓββηΙ.

Ασήμωμα (τδ), ΓαοΙίοα <ΓβΓ$βη-
ΙβΓ (αη νβδβ βίο), αΓ^βηΙιΐΓβ, 8.

Ασημωτής, ου (δ), αΓ^οηΙβίΐΓ.

Ασηπτος (δ, ή) , ςΐΐί ιι'βδί ραδ δϋ-
]βΙ & δβ ρυίΓοΓιβΓ ; ςυΐ δβ οοη-
δβΓνο δαηδ οοΓΓυρΙίοη. ||. εΓςτι-
νας γαίας τα σώματα διαμένουν
•πολύν /ρδνον ασηττα, Π Υ β (1γ5

ΙβΓΓΟδ 011 Ιβδ ΟΟΓρδ δβ 0ΟΠ50Γ-

νοηΐ ΙοηρΙεπιρδ 53115 οοΓΓυρΙίοη.

Ασθένεια (ή), πΐΗΐίκΚο, θ. ηιΟγοιι-
Ιέ, θ. ΐοε χαΐ Α^ωστία.

Ασθενής, ους (δ, ή), ιοε Αδύνατος,
ΓαίΜο. || . τδ μεν «πνεΰμα τρόΟυ-
μον, ή δ*έ σλρ; ασθενής,» ιό* ε Πρό-
θυμος ν || . ασθενής συνείβησις
οοηδοίοποοίΐόΐίοαίο. 2)(συνήθ
ωθίαάβ; ίηίίΓαιο, ιό*ε καΐ Α^ω-
στος.

Ασθενώ, Μ. ήσω, — Α^δωστω.

ΤΛσθμα (τδ), οοιίΓΐβ ύαΐοίπο , Οδ-
Ιίιηιβ, (έττΐ Ί'-πχ.) ροαδδβ, θ.

Ασθμαίνω (-/. Μ.), ΙιαΙβΙΟΓ; ύίΓΟ
ΙοαΙ ο&^οιιίΐό-

Ασθματικδς, ή, όν, 8δ(1ΐΐηαΙί(]υθ ;
(επί ΐ'τπ.) ροιίδ^ίί.

Ασιακτος, η, ον, ςυί η'β ρβδ βίο
βρρίαηί οα 8ΓΓ8η^6; ίηέ^8ΐ,?6ε
καΐ Ασυγύριστος.

Ασιανδς καΐ

Ασιατικδς, ή, δν, ΟΓί^ιηαΙ ^'Αδίο:
οποη(η1. ||. ΰφο; Ασιατικδν,δΐΥ-
1β ΟΓΪβηΙαΐ. || . οί Ασιανοί, Ιβδ Ο-
ΓίβηΙαυχ.

Ασιτία (ή), διδακτ., ίηαηίΐίοιι, ϊδε
καΐ Ατροφία.

Ασκάλιστος, η, ον, ςαί η'βδί ρ8δ
1)όο1ι6 οα δ8Γϋ1έ.

Ασκανδάλιστος (δ, ή), ςυί ηο ρΓέ
Ιβ ρ8δ βα δοαηάβΐί». ||. διά τδά-
σκανδάλιστον, (φρ^.)» ροαΓ δ8ϋΥ0Γ
1β δϋβηιίαΐο.

ΑσκαρδαμυκτΙ, έπίρ. δαηδ οΙί^ΟΟΓ
ΓοβΠ, (1'αη οείΐ Πχβ , ΙϊχβηιβηΙ

Ασκαατος, ος καΐ (χοιν.) η, ον, ςαί
η*8 ραδ βίο Ι)όοΙιέ(Γουί).

Ασκέπαστος, η, ον, ςυί η'βδί ραδ
οοανβΓΐ, <Ι6θ011Υ€Γΐ.

Ασκεπής, ους (δ, ή), - Ασχέπαστος,

ΑΣΠ

51

| (κυρ. με ξέσκεπον χιφαλήν) , <Ιβ-
οοιΐΥ6Γΐ, οΐιβρβαυ 1)88, Ιβΐ6 η«β,
(ή) ηα-ΙβΙβ. || . στέκει άσκειτής, β©
Ιβηιχ οΐιιρβία 1)88. ||. τδν όμι-
λε! άσκεπης, ίΐ Ιοί ρατίβ ηυ-16-
Ιβ (ΙβΙβ ουβ).

Λσκησις, εως(ή), νίβ 85θέΙίςυβ,θ.

Ασκητεύω, Μ. εύσω, ιηβηβΓ υηβ
νιο βδοέΐίςυο.

Ασχητήριον (τδ), ΙΐβΓΠΐίΐβ^β κβΐ

λσκητής, ου ( δ ) , ςαί Μβηβ υαβ
νίθ 8δϋέΐί<μΐβ, &08θ1)ΟΓ616.

Ασκητικός , ή , δν, ςιιί οοηθ6ΓΠβ
18 νίβ βδοέΐΐςυβ , αδοβϋςυβ. ||.
τα Ασκητικά του μεγάλου Βασι-
λείου, Ιβδ Αδοέιίςιιβδ άβ δαίηΐ
ΒαδΠβ.

Ασκί (τδ), κοιν. δ Ασκός.

Ασχοπτ,ρα (ή), 118ΥΓ6880. ||.ή— των
κυνηγών, ^ΐϋβΟΐέΓβ, β.

Ασκομαχητόν (τδ), ϊδε Αγχομαχη-
τόν.

Ασκομαχώ, Μ. ήσω, ϊδε Αγκομαχώ.

Ασκδς (δ), ΟΐιΐΓβ θ.

Ασκώ, Μ. ήσω,(άρχ.),άΓβδδβΓ,;β-
χβΓΟβΓ, ΓοΓπιβΓ;'ουΗίνβΓ (αη

8ΓΙ ©ΙΟ). || . (μσ.) δ'βΧβΓΟΟΓίβΙΟ.),
ϊδε καΐ Εξασκώ.

"Ασμα (τδ), οΐιβηΐ; ||. ^σμβ Ινι„
θαλάμιον (έπκήδειον χτλ.), θ!ΐ8ηΙ
ηυρϋα!(Γυαβ1)Γβ βίο.). ||.(Γρφ.) τδ
ΤΛσματών ασμάτων, 1β θ8ΐιιίφΐο
άβδ Οαηίίςυβδ.

'Ασματικός, ή, δν, β1)8η(8η(.

Ασμενος, η,ον, (αρχ.) μτχ. πθ.τοΰ
"Ιίδομαι, εοπίβπΐ. ||. (συνήθ.) έ-
ττιρ. άντί-

Ασμένως, έπί^. ΛΥβΟ ρΙαίδΐΓ; ΥΟ-
ΙοηΙίβΓδ.

Ασπάζομαι, Μ. ασπασθώ (θα), βΐη-
1>Γ3δδβΓ οοΓίϋβΙοηιβηΙ ; δαίυβΓ.

Ασπάλαθος (δ, ή), ψ. (άκανθ.), 8-
βραΐβΐΐιβ.

Α σπαρτός, ος καΐ (κοιν.) η, ον,φιί
η'β ρβδ 6ΐέ βηδέπιβυεέ.

Ασπασμός (δ), βαΐυΐαϋόο , θ. 88-
ΙυΙ; οοπιρίίηιβοί ; ίκΐίβυι. ||. μέ
έπεφόρτισε νά σας προσφέρω τους
ασπασμούς του, Η ηι'δ θ!ΐ8ΐ,£β(ΐ6
νουδ ΓαΐΓβ δβδ οοηιρίΐπιβηίδ. ||.
τδν τελευταΤον άσπασμόν. υη
(ΙβΓΠΪΟΓ 8(1ίβϋ. || . δ έν Χριστφ α-
σπασμός, 1β 1)8ίδβΓ άο ραίι.

Ασπιλος (δ,ή), (αρχ.), 58115 180116,
ρυΓ.

Ασπίς, ίδος (ή), ΙχΗίοΙίβΓ. ι)εΓδ.
ό^φεως, αδριο.

Ασπλαγχνία (ή), (ΙυΓβΙό άο οΛϋΓ,θ.

Ασπλαγχνος, ος χαΐ ( κοιν. ) η , ον,
ίπιρΗον&Μβ , <|χχΐ η• ραδ ά >•-

ΐΓ8ί11βδ.

Ασπονδος (δ,ή) , ίβρΙαοαΜβ , ιγ-

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

52

ΑΓΓ

Γ00οηοί1ΐϋ1)ΐ6. ||. μίσος ίσπονδον,
υηο ηαίηβ ίηιρ)αοαΙ>1β. || . εχ-
θρός άσπονδος, βηηεηιϊ ]ογο.

Ασπράδι (το), (του αύγοΰ ) , 1>1αηο
ίΙ'αίυΓ, (του 'μ^'•0^ -^ι*δ >ευχ^
(όιόακτ.) Ια ΟυΓπόβ, (το φυκιασί-
ί:) ηίαιιο (Ιο Γ«ιγ(1.

Ασπρειδερός, ή, όν, ΙίταπΙ $ιιγ Ιο
οίαιιβ, 1>1αιιο1ιΛΐΓο.

Α σπρίζω, Μ. ίσω,(μτ£τ. καΐ αύτπΟ.),
1>1αηβηΪΓ, Γδε καΐ Λευκαίνω. ||. ά-
σπρισαν τα μαλλιά (τα γένειά )
του, ^05 οΐιονοπχ οιιΐ ηΐαηΐ'ηί,
Ια 1>ατ1)ο Ιυί ςιίδοηιιο. ||. (και
ελλ. ή'συνκδχ.) αρχ'.σε να άσπρί-
ζ{1 (ν* ασπρίζουν δηλ. αί τρίχες
του), Π οοπιωβηοο α ηίαικίπι* (α
£Πδυιιιΐ0Γ), ίΐίΐϋνίοηΐ ρπ->υιι, Ιο
ρυίΐ ουηπηβηεβ ά Ιυί ηΙαηοΙιΐΓ
(Ιυίοοηαηιοηοβ & £ΠδοιηιβΓ).

Ασπρίλα (ή), κοιν. ή Λευκότης.

^σπρισμα (το), ΓααΙίοιι ιΐο 1>1αιι-
οΐιΐτ, οίαηβηίηιβηΐ, Γδε και Λεύ-
κασμα.

Ασπρογε'ντς , τ (ό\ ηυί ροιίβ ιιηβ
Ιίατίιβ 1>1αιιοίιβ : ΙουΙ οίβηο (Ιο
νίοίΐίοδδο, οηοηυ.

Ασπρόκλημα (το), φ. ΐδε Βρύων [α.

Ασπροκόκκινος , η, ον , ςυί α Ιο
ΙβίαΙ νοπηβίΐ (οΌ Γοδβδ).

Ασπρολούλουδον (το) , ζ. καΐ ανΟ
οαιηοιυίΗβ δαιινθ<;ο,θ. ιηαΓ£ΐιο-
πΐο, θ. ραςυοτοΙΙο, θ.

άσπρος, η, ον,κοιν. ό Λευκός
ϋΐαηο', -αηοηο. || . 9°?-^ (επεν-
δυμένος) άσπρα, δΊΐαηίίΐοΓ ϋο
1)]αηο, οΙγο οη ηΐαηο. ||. ασπρ
(πλθ.),τά αργυρά νομίσματα, (κα:
έν γέν.(ταχρήματα,αι•£ΡΐιΙ οίαηο

Ασπροσάνιδον (το), ΟοιηρΙοίΓ.

Αστακός (ό), όττρακόδ. *)αλασσ. ό-
θΓβνίδ5β(1βπιβΓ,θ.ηοηιαΓ(1 ; Ιαη-
£θυδ(ο (το Τουρκ. μποτζέκι).

Αστασία (ή), ίποοηδίαποο, 0. §.
ίη5ΐαί)ΠίΙό, θ. §. ΥβΓδαΙί1ίΙό(ι1ο
βαΓαοΐβΓβ, άβ δοηΐίπιοηΐδ), 0.

Άστατος, ος καΐ (κοιν.) η, ον, ςυί
η'βδί ρ«8 δίαηΐε , ςυΐ υ'α ροίηΐ
<1β αοηδίδίοηοε ((Ιβ Ιοηιιο ) , ίη-
βοηδίηηΐ, νοίαββ. ||. τόάστατον,
αντί Ή άστασία. ||. το αστατον
τής τύχης, ΠιιοοιίδΙαηοβ (1θ ΙίΙ
ίοΓίιιηβ.

Άστεγος (ό , η) , ςιιί η'α ηί Γβυ ηί
Ιίευ.

Αστειεύομαι, Μ. άστειευΟώ (9α), καΐ

λστείζομαι, Μ. άστεϊσθώ(θα),ρ]αΐ-
5αηΙθΓ, ηαώ'ηοΓ; δε ιηοο,υει• ,
ΓαίΠοΓ, ΠΓβ. ||. άστείζεσθε, μοί
φαίνεται, νουδ νοαδ πιοο;υοζ, }ε
ρβηδβ ; αρραΓεπιιηεηΙ νοαδ ρΐαί-
•ηηΐεζ; νοπδ νουδ Γ&ίΐΐοζ , $ρ

€Γοΐδ;\οαί νοαίεζ ΠΓβ; νοιιι α"

ΑΙΤ

V δοηβοζ ρα». ||. δέν βλέπεις ότι
άστείζεται; ηβ ΥονβΖ-ΥϋΐΙδ ρ»»
ηοΊΙ δβ Γαί11ο?
ΑστεΤος , α , ον , ρΐαίδαηΐ , οαοΊη,
^αί, ΓαοόΐίίΗΙΧ. ||. να σας διηγη-
θώ εν άστειότατον άνέκδοτον, <μιο
,10 νυαδ ΓαοοιιΙβ ιια αυυοιίοΐΐ'
οιι ηο ρουΐ ρΐυ* {?αί.
Λστειότης, ητος (ή), Ιοα Βαΐϋιι.
?.)«τώ
ίΑστεϊτμος (ο), 1>α(1ίηα£<?, ρΐαΐδαιι-
|| Ιογϊρ, 0. Γίκ•οΐΗ.\ 6. 1)οη πιυΐ.
(λστ-ρία;, ου ^ό;,τ:τν. ^Γδ.ίΐρ.;, αυ-

I ίοαι.

'Χστ£ρ•σκο; (ό), αδ(εΐΊδ(ΐϋε.
|Λστερισμό; νό), οοΐΐδΜΐΙΙαΙίοΐ), 9. ||.
Ι οί δίόοεκα αστερισμοί οί συγκρο-

II τούντες τον Ζωδιακον, Ιο?> ιΐυα-
ζο οοη^ΐοΐΐίΐΐίοιίδ ΐ]αίί'υιιιροδθΐιΙ
1β Ζυιΐίαςιιο.

Λττ£ρο7κοτ:ΐΤον(τό), υθ^6Γ\αΙοΪΓ0.

Αστεία νώτο ς, ο; και (κοιν.), η, ον,
ί|ΐιί ιΓα ραδ όΐό ουαΓυιιηο.

Αστήρ, ερος (ό), λ^Ιγο, ρίοίΐο, θ.

Λστ.κός , ή, όν , ςΐΐί οοιίί'ΟΠίΡ 1ί»
οίΐι;; οίλίΐ, ο'πίο,υΐ'. §. (έ-Ι αν-
Ορ.) ςαί 1ια1)ίΗ• ϊα ι•ίΐ€, οίίαιίίιι:
ςυί α (Ιο V υΓΐ)«ηϊΙο ^ΓαίΓΐΙπ
^τααο! ιυοούβ, οίο), ροϋ , {;«-
ΙαϋΙ,οίνϋ, οοιίΓίοίδ. ||. (συνκοχ.)!
τα άστ'.κα δικαιώματα, ιίτυΐΐδΐΐΐ'
οίΐό; άτοίΐδ οίνϊΐδ οιι οίνίφίοϊ».

Αστόλιστος , ος κα! (κοιν.) η , ον ,
ςυί ιιΥ$1 ρ«δ ρατυ (οπιό,.

Αστο/ασία (ή), ίιΐ€οη^ίϋ,ΡΓαΙίοιΐ, θ.
ΐΓΓϋΠοχίοιι, θ. ίιιοουδόςυροαο,ΰ.
Ιό^ΡΓΟίό, θ.

Αστόχαστος, η, ον, κοιν. ό Απερί-
σκεπτος, ΐηοοπδΐίΙβΓβ, ιγγοΑοοΙη,
ρίοοπίί, Ιο^βΓ, ηιαί-ηνίδβ.

Αστοχία (ή) , ΓϋυΙϋ, 0. ογγρογ, θ.
ηιαΙίΐϋΓο^δρ , θ. 2) (κοιν.) αντί
Δυστυχία , Α ποτυχία .

Αστοχώ, Μ. ήσω, «Αποτυγχάνω.
2) κοιν. αντί Λησμονώ.

Αστόχως, έπ•ρ. ηιοΙαϋΓυίΙΡίηοηΙ :
ϊηουηδίο'ΟΓβιηοιιΙ.

Αστράγαλος (ό), οδδοΐοΐ. 2) αρχ.

ή- Ι

Α στραγάλια (ή), φ. ΟδίΓα^βΙο ,

ίαυδδο Γο^ΐΐδ^ο, θ.
Αστράγγιστος, η,ον, Γ[»ιί η*& ρα:

οΐρ οχρΓίϋΐό (ρΓΡϊϊδυιέ, οα ρ»δ

δε ρατ Ια οΙιαυδδε,ραΓ 1β οου-

Ιοιγ).
Αστραπή (ή), οοΙηιγ.
Αστράπτο), Μ.άψω, ΓαΐΓβ (Ιαηοοτ)

(Ιοδ όοΙαίΓδ, έο1αΪΓ6Γ. ||. όλην

νύκτα αστραπτεν , ίΐ α'α ΓαίΙ ςιι'

βοΙαίΓΟΓ ΙουΙβ Ια ηυΐΐ.
Αστρολά€ιον (τό), εργαλ. άς•ρνμ.

α5ΐιο1;ΐοβ.
Αστρολογία (ή), δδΐΓθ1θ§ίβ, $.

ΑΙΥ

β Αστρολογικός, ή, όν, βδίΓοΙο^Ιςυβ.
Ι Αστρολόγος (ό), &δ(Γθ1ο^υε.

Λττρολουλουδον (τό), ειδ. ανβ.,

ΙΠίΙΓ^υΟΓίΐβ, θ. (οδρΟΟβ €ί')Δδΐ£Γ.

Αστρον (τό), εΐυΐΐε, θ. βδίΓβ.

Αστρονομία (ή), α^ίΓουυΐιιίβ, θ.

Αστρονομικός, ή, όν , αδίΓοαοπίί-
ηοο.

Αστρονόμος (ό), αδίτοηοπίβ.

Αστροπελέκι (το), κοιν. 6 Κεραυ-
νός.

Αστρωτος, η, ον , (ΠΙ, θ!ΐαπΐΙ>Γβ
οίο ) ιΚ'^απιϊ, δαηδ Ιορίδ, δβοδ
Ο'οανοΓίαΓΟ.

Αστυ, άστεος (τό), αρχ. Ια οίΐέ,

Αστυκός, ή, όν, Γδε Αστικός.

Αστυνομία (ή), ροΐίοβ, θ. ||. ή δη-
μοτική αστυνομία, 1» ροΙΪΟβ Πΐϋ-
πίίίραΐβ. 2) (συνκοχ. τό κατά-
στημα, τό άρχείον τοϋ αστυνόμου)
Ιοδ όιίΓοαυχ (Ια ρΓοΓβοΙϋΓβ) άβ
Ια ροΐίοο, Ια ροΐίοβ. ||.τόν έμή-
νυσαν (τόν έπροσκάλεσαν) εις την
άστυνομίαν , Π ΓϋΙ ηιαυάβ λ 1ΐ
ροϋοο.

Αστυνομικός, ή, όν , ςυί ΟΟΟΟΟΓ-
ηο (ΓοΙαιίΓα) ]α ροΐίοε. ||. ΰπό
ίδιαιτεραν άστυνομικήν έπιτήρη-
σιν, &ουδ Ια δΐΐΓ\οί1]αηο6 <1β Ια
ΙιαυΙο ροΐίοο. ||. αστυνομική (ά-
I στυνομικής διατάξεως) παράβα-
σις, οοηΐιανοηΐίοη ϋβ ροΐίοο. ||.
άς-υνομική ποινή, (Νμ.), ροίηο (1β
ροΐίοο.

Αστυνόμος (6), ρΓόΓοΙ Οϋ ΟΟΠίίδ-
Βαίτο άν ροΐίοο.

Α συγγνωστός (ό , ή), άρχ. αντί Α-
συγχώρητος.

Ασύγκλωστος(ό,ή), ςΐΐ'οη ηβ ρβυΐ
ΙΠογ οηδοηι!)Γβ; (συνήθ. μτφορ.)
αντί Ασυμβίβαστος , ίϋΟΟϋΟΐΙϊα-

Ασύγκριτος (6, ή), ίηθοηιρ3Γβ1)Ιβ.
Ασυγκρίτως, έπίρ. ίΐ100ΐηρ3ΓβΙ)]6-

ιηοιιΐ, δαηδ ( Ιιυτδ ϋο) οοηιρβΓαϊ-

δοη.
Ασυγύριστος, η , ον , ςηί βδΐ βη

(ΙέδΟΓάΓΟ (βη ηβ^ϊί^)•
Ασυγχώνευτος (ό, ή), ςηί ηβ ρβηΐ

δ'αΐίίοΓ ανβο αη αοίΓβ, ίηαΐΐϊα-

1>Ιο.
Ασυγχώρητος , ος καΐ (κοιν.) η, ον,

ίιιιραΓάοιιηαοΙβ , ϊηοιοιΐδβ1>1β ,

ίΓΓόπιίδδίΜβ. ||. τοΰτο εΤνε χαί

άκατανόητον καΐ άσυγχώρητον ,

€6 Ια ηβ ρβηΐ ηί &β οοηοβνοΪΓ ηί

δβ ραΓάοηηβΓ.
Ασυδοσία (ή), κοιν. ή Ατέλεια, ίΐη-

ιηιιηίΐό, θ.
Ασύδοτος, η, ον , κοιν. ό λτελής,

ςιιί ίουίΐ (Γυηβ ίηιηιυηίΐέ.
Ασύλητος (ό , ή), ςαί βδΐ . Γα1)Π

ά% ρίΐΐβ^β; ίηνίοΙαΜβ.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΣΪ

ΧΣΧ

ΑΤΑ

53

λσυ\1α (ή), ίΓοί! <Γ«3ίΙθ, ίηγίοΐλ-

ΗΗ16, 6.
λσυλλόγιστος, ος καί (χοιν.) η, ον,

-αστόχαστος, ΪΓΓο&έβηί.
Ασυλλογίστως , έχ{£. ίηίρηΗΐβΠ]-

ιηβη*, ίηοοηδΜίβΓβιηβηΙ , δΑηδ

Μ&οηηβΓ.
Άσυλο ν (τό), Αδίΐβ, &1>γΙ.
ασυμβίβαστος, ος καΙ(χοιν.)η, ον,

ςηί ικ ρβηι β' ΑββοΓάβΓ ( δ* αο-

βοιηηκκΙβΓ), ίηΑΟβοπιηιοίΙ&Μβ, ί-

ιΐΑΟΟοτάΆηΙβ, ίηβοηιρΑΐίηΙβ, ίη-

βοηβΠίΑΜβ, ίηΑίΙίΑΟΐβ.
λ συμμετρία (ή) , άόί&υΐ (1β δΥΠίβ-

Ασύμμετρος (ό,ή), ςυί η'βδί ρΑδδΥ-

ιη&ηφίβ («η ρτοροΓίίοη ) , άΊδ-
ρΓοροΓίίοηηβ ; ΐΓτέ^υϋβΓ. ||. (ά-
ριθμητ.) αριθμός ασύμμετρος, Α-
Ιίφίβηΐβ (ρΑΗίβ), θ. || . 6 2 εΐνε
αριθμός ασύμμετρος του 9, (Ιβυΐ
«δΐ ηηβ ρβΓίίβ βΐίςα&ηΐβ <1υ ηβηΓ,
Ϊ9* 'Γχοχλάσιος. §. (Γεωμετρ.)
ίηοοηιιηβιίδυΓ&ηΙβ. ||. τό άσύμ-
μετρον δύω εκτάσεων ή ποσοτή-
των , Γ ίηοοπιιηβηδηΓΑηΗίΙβ (<1β
άβιιχ 1ΐ£ΐιβ8 οη φΐΑηΙίΙέδ).

λσυμμέτρως, βχφ. δΑηδ δγπιέΐηβ,
5αη3 ρΓοροΓίίοη.

Ασυμναθής , οΰς ( ό , ή ) , ςαί βδΐ
&Αΐΐ5 ρίΐίβ, 4)ΐιί η'ββΐ ραβ βοιη
ρΑΐϋδίηΙ, ίπψΗοΤΑηΙβ.

Ασυμχαθώς, έχφ. δΑηδ βοπορΑδ-
&ίοη, ίπιρίΙΟΥΑΟΐβιηβηΙ.

ασύμφορος (ο, ή), άβδ*ΥβηΙ»£βυΐ,
άέίΑΥΟΓΑΑΐβ.

ασυμφωνία (ή) , άέβ&οϋοτά , Πΐέ-
δήϋβ11ί£6ΐιοβ, 0.

λ σύμφωνος (6, ή), ςαί η'βδί (Γαο-
οοτά, ορροδέ άβ δβηΐίιηβηΐ.

λσυναίρετος (6, ή), (Γρμτ.), ήθη

οοώΙγ&οι*.

Ασυναχτος , ος καΐ (χοιν.) η , ον ,
φϋ ■'» ρβδ βίβ βυβίΐΐί (ΓβουβΗ-
ϋ 6(0).

ασυνάρτητος (ό,ή) , φΐί πΐΑηςηβ άβ
Ιίβίβοη (4β βοηηβχίοη), Ιηβοηέ-
Τβηί, άΊδρβΓΑΐβ, (μτνμ.) (Ιέβοη-
8θ. || . { άφ^ρημ.) τό άσυνάρτη-
τον, Ποοοηβ>βηοβ, 1β άέοουδυ
(άτι &ΙγΙε, άββ ίάέβδ).

ΑσύνΟ*τος (6, ή) , (Γρμτ.) , ςΐΐί η1
€δ( ραδΗέρβΓάβδβοηίοηοΙίοηδ

ασυνείδητος , ος καΐ ( χοιν.) η , ον ,
Ικιοιπιβ ββηβ βοηδβίβηββ, ςυί
η'β ρΐαδ <1β ΓθηιοΓάδ ( <1β βοη-
δβίβηββ), δυΓ Ιβ οφιιγ άη ςηβΐ 1ε
Τ€ΐηοΓ<1 ηΆ Αυοιιηβ ρπββ.

Ασύνετος (6 , ή) , άρχ. ό ανόητος ,
ήηρηιάβηΐ, ίηβοηδίάέΓέ.

ασυνήθης , βος ( ό , ή) , ίηΑββοηΙη-
ηέ; ίοδοΐϋβ, ίαιΐδίΐέ; •ι(Γ«0Γ<ϋ-

Μίί•.

λσυν^οιστος, ος χαΐ (χοιν.) η,ον,
ςυϊ η' ββΐ ρ&δ ΓβϊΙ ( δοοοιιΐυπιέ )
θ ςο. «) -Ασυνήθης, ία&οοοιι-
Ιυωέ; ΐηϋδίΐβ.

Ασύνταχτος (ό , ή) , ςΐιί η' 6βΙ ρβδ
ΟΟΏδΙίΙυέ.

Άσύστατος (6, ή), — Άστατος, ακα-
τάστατος.

Χσυστόλως, έχφ. β•ηδ ΓβΙβηυβ.

Ά σφαχτός, ος καΐ (χοιν.) η, ον, ηοη
έ%οτςέ.

Χσφάλεια (ή), βδδυΓβηοβ (φΐο Γοη
άοοηβ ου Γοη 6ΐί£β); βύίβΐέ, 0.
δέουηίέ, Θ. ||.8έν είνβ ασφάλεια
έδφ, ίΐ η^ ίβίΐ ρβδ δύΓ , Οη η γ
βδΐ ρβδ βη δύΓβΙό.

Χσφαλής, ους (ό, ή), δύΓ; βδδϋΓέ.
|| . μέρος ασφαλές, Ιίβα άΆδδα-
ΓΛΠΟΘ. || . ασφαλές χαταφύγιον ,
ηηβΓβίΓ&ΚβαδδηΓέθ. ||.τόάσφα-
λέστερον είς αυτήν τήν ιτερίστα-
σιν είνε να μή εΤιπβ τις τΙ*ο-
τε, ]β ρΐυδ δύΓ <1&ηδ οβΙΙβ οιγ-
οοοδίβηοβ βδΐ άβ ηβ πβη άΐΓβ.

ασφαλίζω, Μ. ίσω, πιβΙΐΓβ βη Ιίβα
ά'&δδυΓ&ηεβ; πιοΙίΓβ ίιοουνβΓί.
(ιδιαιτ.) ίβίΓβ &δδυΓ6Γ (υηβ ηααί-
δοη, ιιη ηβνίΓβ βίο). ||. ή οικία
εΐνε ασφαλισμένη, ]& ηΐ&ίδοη €δΙ
βδδυΓέβ.

ασφαλιστικός, ή, όν, φΐί ρΓΟϋϋ-
Γ6 (Ι β 60Γ616. || . άσφαλιστικόν
κατάστημα, εοαηίΟΓβ (1)ϋΓββυ) ά1
ΛδδΐΐΓβηοβ. || . άσφαλιστιχόν (ένν.
έ*γγραφον), Έμιτορ. ίιχονμ.,οοη-
Ιτ&Ι οη ροΐίοβ άΆβδηΓ&ηοο. ||.
ασφαλιστική εταιρία, ΟΟΠίρβ^ηϊβ
(δοοίέΐέ) (Ι'βδδϋΓβηοβ.

ασφαλώς, έπί^. δύτβπίβιιΐ, βη δύ-
ΓβΙέ.

α σφικτός , η , ον , ςω η' βδΐ ρΑδ

δβΓΓέ.
ασφόδελος (6) , φ. Αβρηοάβίβ. ||

ό λευκός — , Μΐοη ΓΟγβΙ. ||.ό κί-
τρινος— 9 Μΐοη (Ιβ ^Α^οο.
ασφράγιστος (ό, ή), ςηί η'βδί ροίηΐ

βοβίΐέ οη οβοηβΐέ.
ασφυξία (ή) , οβδδΑΐίοη (3η ροηΐδ,

Αδρίιγιίβ, θ.
Λσ/ετος (ό , ή) , ςηί η' Α Αηοηηβ

Γβίβΐΐοη ΑΥβΟ. $. (φιλοσοφ.) Α

1>δο1η.
Ασχέτως, ΙτΛ$. δΑηβ βιιοιιηβ Γβ-

ΙαΙίοη ΑΥβο, ίηάέρβικίβπιπιβηΐ.
ασχημαίνω, Μ. αίνω ( θα ), άβΥβηίΓ

ΐΑΪάβ, βηΙηίάΪΓ.
ασ/τ,μιά (ή), ΙβΜβυΓ , 6. <ϋη*ΟΓ-

ηιΗέ, 0.
ασχημίζω, Μ. ίσω, ΓβηάΓβ Ι&ίά ,

βηίΑίάΐΓ; (Ιέβ^υΓβΓ.
Άσχημος, η, ον, ΐΑΪά\ νίΐβίη,ίϋί-

Γογπι•, (ύΐΜρβολ.) ο^ΐβαχ.

λ σχιστός, ος χαΐ (χοιν.) η, ον,φιί
η>δΙ ρΑδ Γβηάη.

ασχολία (ή), οββυρΑΐίοη, θ. αΑ*αϊ-
Γβ, θ. §. (ΙίδίΓΑΟΐΐοη || . Ιχιι ά-
σχολίαν ( ή ) ασχολίας , ίΐ Α α£Γαι-
Γ6, ίΐ βδΐ βη Α^ΓΑΪΓβδ.

ασχολούμαι, Μ. ασχοληθώ (θ ά)-*Εν-
ασχολοΟμαι, ΥΑςηβΓ Α,β'οβϋηρβΓ
άβ. || . ό νους δέν ήμχορεΤ ν' α-
σχοληθώ ττολύν καιρόν είς 2ν καΐ
τό αυτό αντικείμενο ν χωρίς να α-
ποκάμω , ΓβδρπΙ ηβ ρβηΐ δ'οο-
ουρβΓ ΐΓΟρ Ιοη^Ιβηαρδ <Γηη οο-
]βΙ δΑηδ δβίΑΐί^ηβΓ. ||. ασχολεί-
ται είς τόν κήττόν του , ίΐ δ'οοβη-
ρβ Α δοηίΑΓάΊη^χατ^άλλ. £νν.)
άβ δοη ]ΑΓ(1ΐη , ϊδε καΐ Καταγί-
νομαι.

ασώματος (ό,ή), ΟΛΜ η*Α ροίηΐ 4β
ΟΟΓρδ, ΐηβΟΓροΓβΙ.

ασωτεύω , Μ. εύσω, έΐΓβ (ϋδδίρΑ- %
ΙβηΓ οη άίδδοΐη, ΥΐΥΓβ βη ΙίηβΓ-
ίΪΏ (βη άέ))Αηβηέ); (μτ6τ.)<1έ-
ρβηδβΓ ίοΗβηιβηΙ, ρΓοάΊ§ηβΓ.

Ασωτία (ή) , ρΓ0<ϋ£Αϋΐ6 , θ. ρΓΟ-
ίυβίοη, θ. §. (ΙόηΑηεηβ, θ. άίδ-
δοΐηΐίοη, 6.

Ασωτος (ό,ή), ρβΓάη άβ άέ1)Αη-
βηβ, άίδδοΐη; ρΓοάί^ηβ, άίδδί-
ρΑίβηΓ. ||. ό δσωτος (υίός),Εύαγγ.,
ΓβηίΑηΙ ρΓοάί^ηβ.

ασώτως, έπί£. βη (ϋδδίρΑίβηΓ, 6η
υγαϊ ρΓοάΊ^ηβ.

αταίρειαστος, η, ον, κοιν. αντί α-
νάρμοστος, άίβοοΓάΑηΙ, άΊιδοοη-
ΥβηΑηΙ.

Ατακτος, ος καΐ (χοιν.) η, ον, άί-
Γβ£ΐβ, άέΓΑη^β ((ΐΑηδ δΑ οοηάυί-
Ιβ),άέηβηοηβ, άέδΟΓάοηηβ; <1γ6-
1β, έΙοηΓάί; ίηάίδβίρΐίηό; (έτΙ
πραγμ.) ίΓΓέ^ηϋβΓ; οοηΓηδ; (ία-
τρ. έχΐ ιευρετ. σφυγμ. κτλ.) ΑίΑ-
χίςηβ. || άτακτος διαγωγή, βοη-
άηίΐβ ΪΓΓββηΙίβΓβ,θ. ||.(άφ^ρημ.)
τό ατακτον τζς διαγωγής του , Γ
ίΓΓέ£υΐΑΓίΙβ άβ δΑ βοηάηίΐβ.

αταχτώ , Μ. ήσω, δβ βοπιρΟΓίβΓ
βη έΙοηΓάί, δΟΓίίτ άβδ 1>0Γηβδ
άθ Ια ηίβηδβΑηδβ; Γαιγο άη (Α-
ρΑ£β (άβδ 1>β1ίδβδ).

ατάκτως, έτεί^. δΑηδ ΟΓάΓβ,βηάέ-
βοΓ^Γβ; άέδθΓάοηηέηιβηΙ ; άβ-
Γβ^ΙέηιβηΙ; βη έΙοηΓάΊ; §.οοη-
Γηδβηιβη( , βη οοηίυβίοη. Η• *-
χολέμησαν άτάχτως, ίΐ δβ 1)Αΐ-
(ΪΓβη^βη βοηίιΐδίοη.

αταξία (ή), άέδΟΓάΓβ, άέΓ^Ιβ-
ωβηΐ, άβΓΑη^βπιβηΙ ; ίΓΓέ^αΐΑ-
ΓίΙό , θ. βοηίιΐδίοη, θ. §• ΜίΜβ,
θ. έβΑΓί, ίηοοη^ΓυίΙέ, θ. ίηοΑΓ-
ΙΑάβ, θ. §. (ίατρ.) ΑίΑΐίβ, θ. ||.
τό χαν εΐνε είς άταξίαν , ΙααΙ 6&(
βη οοηίιΐδίοη.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

54

ΑΤΙ

ΑΤΟ

Αταπιίνωτος (6, ή), ςυί π'οδίροΐηΐ Ι Ατιμωρησία (ή), ίηιριιηΙΙό, 0.
οα ηβ δ&υΓοίΙ €Ιγο αΐΐδίδδό (α- [Ατιμωρητί, έτ:ίό. ίηιρυιιι•πιοηΙ.

!>αΙΙυ)
Αταρα;ία(η),ΐΓαη<μιί11ίΙό,θ.οα1ηιο,

ίιπροΓ(αΓΐ>αΙ>ί1ίΙό, 0. &αιΐ£-1ϊοί(1.
ατάραχος (6, ή), ςιιί ηο δο Ιγοπ1)1ο

ροίηΐ, οηΐηιο , (Γοηηυίΐΐο, ίω-

ρβΓίυΓϋαΜο.
Αταρά/ως, έ-ίρ. (Γηη οϊγ οαίπιο

Ατιμώρητο; (ο, ή) , ίιιιριιιιί.
Ατίμως, έζίό. Ϊ£ηοηιίηϊοιΐδοηιοηΙ;

§. ηιαίΐιοηυοίοιηοηΐ.
Ατιμωτικός, ή , όν, ηΐΐί ροΓίο ίη-

Γαιηίο, ΐιιΓαιηαπΙ. ||. ατιμωτικά:

τ:ο:ναί, ροΐηο* ίΐΐΓ.ΊΙ1)•ΊΙΐΙ('>.
Ατίνακτος,ος κ α! (κοιν.) η, ον,Ο,ιι

<1β δαη^-ΓΓθί(ί, (Ιο δοηβ Γαδδίδ,Β υη υ'α ρ;ι& «όοο

ίπφβΓίυΓϋαΜοηιοηΙ.
Αταφος (ό,ή), ρπνβ άο δορυΐΐυιτο.
Ατεγκτος (ό,ή), άρ/. α.υΐ ηβ ροιιΐ

ύΐτο βπιυ (Ιουοίιο), ίηοχοιαίιΐο.
Ατείχιστο; (ό, ή), η\\Ί ηΌδΙ ρίΐϊ-

βηΙοϋΓέ <1β πιιΐΓβϊίΙοδ οα ιΐι•

ΓΟΠίραΓίδ.

Ατεκνία (ή), ρπναΐίοη (ΓοηΓαιίδ.
Ατέλεια (η), ίπιροΓίΌΗΪοη, 6. ?.

άίδρρηδο (οχοηιρίΐοη) (Γ ίιιιρόΐ

(οίο), ΐωηιηηϊΐό, 0.
Ατελείωτος, ος κα}. (κοιν.) η, ον,

ίΐιιί ιΓα ροίυΐ ιΐο Ιίιι, ίιιΓιιιΐ, ϊιι-

ΙΟΓπιίηβίϊΙο, ίιροΓίο ίΐβ \αο. ι\

ίηαοΐιονό, ΐηοχόπιΐό.
Ατελεσφόρητο; (ό, ή), η υ ι ηο Γ^ιΐδ-

δίΐ ραδ, ςυί γοβΙο δαηδοίϊοΐ,ϊη-

ίΐΊκΗαοιιχ.
Ατελής, ους (δ,ή), α ςιιί Π ιώππ-

ηυο ςυο!ί]ΐιο οϊιοδο, ίιυραιΙίΊΐ,

ίηοοιηρίοΐ. ι) οχοηιρί (Ιο οΙιλγ-

£0* (ά'ίηιρόΐδ).
Ατελώς, ϊτλ\. ίιηροΓΓαίϊοηΊΓηΙ.
λτεχνος(ό,ή), (]υί ηιαηηυο <ΓηΓΐ,

ίοίΐ δαηδ ογΙ, ΐΓαναίΙΙό ^γο^^ϊ.•-

Γοηαοηΐ.
Ατημέλητος (6, η) , ά:χ. ηόί.'1ί£0.

||. το άτημέλητον , 1θ ηό#1ΐ£0 ; Γ

η&αηαΌη.
ΑτίΟασσος (ό, η), άρ/. αντί Ανή-
μερος, δαυνα^ο , ίατα'.ιοΐιο, ίο-

ϋοιπρίό οα ΐηϋοιηρΙαΚΙρ.

Λτμίς, ί ο ο - , (ή), άρ/.- Ατμός.

Ατμοκίνητος (ό, ή) , ηιί* οπ «ΐοιι-ϊί
ΥοιηοιιΙ ρατία \αροιΐΓ. ||. ατμο-
κίνητος μη/ανη, III. Ι' Ι»ΙΜ0 ίΐ λ «Ί-
ροιίΓ. ||. (ούσ.) Ατμοκίνητον (ϊνν.
τλοϊι// , = Λ τμ οτιλοιον .

Ατμοττλοιον (τι), ΙκιΙοαυ ά ναροιίΓ.

Ατμός (ό), \;ψοι:ι\ 0.

Ατολμία ;η), ιιιαικ]ΐιο. ιΐο οουπι^ο,
Ιίιΐίίίΐίΐΐ', θ.

Ατολμος ( 6 , ή ^ , ί|1ΐί ΐΐΐθηΓ{υϋ (Ιο
(υιΐΓ.ιιτί', Ιίιιιίιΐο.

Ατομικός, ή, όν , ίικϋνίίίποΐ.

Ατομικότη; ίή], πηΙϊν όΐηϊΐίΐο. 0.

Ατομικώς. ϊτλ\.. ΗΓ.ϋ\ ίιΙΐηΊΙοηιοηΙ.

Ατομον (τό), αίοιιιο; ιοί ριΐΜ•;ιΙο ■:
ίιιαΊνΐιΙιι: ροΓδοηηο, 6. |{. τ κατ;•
τό ττζρΐ ατόμων σ.ττ/,μα φιλοσο-
φία, Ια ρ1)ί1ο>ορ1ιίϋ οοΓρυΜίι-

ΙίΙΙΓΟ. ί

Ατονία (η), ΙηητίΡΓ.Γ, 0. ΓαϊΜίν-'
Μ',0. ίιΐυπϊο, 0. (οίνακτ.) αι1>ιι«Ί-|]
ιιιΐο, θ.

Ατονος (ό , η), φΓο.-ΐ'δηπ* π*τ
(δαπ^ \ίμα(•ιΐπ, φΐί ιικπκίΐι^ (1
γρ-^ογΙ, Γ«ιίΜο, 1.ΐπ"ΐ;ϊ-^.:ηΙ Γι
(•!:<»: ιμ(»ιι, {τ^Ηί}.) ηι«:ϊ1«•: ( •»τ
νμ.ί (Ιινοΐυΐό. ίί• τ \ ν^ος τ'.υζ•.
<<ζ όίτονον , ^οΐι *1}1%. ο>1 (1('ΐ'<<
Ιοί ό.
\τονώ, ^ϊ.ητο, ('ί'νν.ΪΓ ΐίύ))1

Α1Τ

Λτρετττος (ό , ή), ςυί ηο ρραΐ £Ιγ€
οΐιαιίίίό , ΐιηππιαΙ)Ιο.
Λτριζτος (ό,τ),ιιοιι 1)Γονέ οαίΓοΙ-

1('. §. (μτφορ.) ΙΙΟΠ ΟΧΟΓΟό, 53115
€Χρΐτίθ11€0.

Ατρ./ος (ό,ή\ 80118 ροίΐ.
Ατρόμητος (ό,ή), ίηΐτόρίίΐβ.
Ατροφία (ή'Α ΟίΓορΙιΐι•, (ΙϋρρΓΪ^^Ρ-

ιιημιΙ ((Ι' υη ιηαίοιίβ α ςαί 1ι

ιιοιιπ'ίΐιίΓο ηο ρΓοΙΗο ραδί, ίηα-

ιΐίΐίοιι, θ.
Ατρνγητος , ος χ αϊ (κοιν.) η, ονΤ

ηυιι ΚΗοΙίύ, ιιοιι νπκίαιι^έ.
Ατρ.-ητος, η, ον, (]υί ιΓοδΙ ρα5

Ιι*οΐ!θ οπ ρηίοιό.
Λ τ. ντο ς ό , ή), άρ/. ιηΓαΙΐ£30ΪΡ.

^. ('οηΐίιιιιοί, ίηΐίηί. ||. (συνήί•.)

ττο.ο.ς άτρντο.ς,ίΐ ρΐ'Ίικ»* ϊιιϋΐίίο.
Ατρωτος (ό, ή), ίηνιιΐηιτοόΐβ.
Αττικίζω , Μ. ίσω, ίηιΐΙΟΓ 1β &1ν-

Ιγ «Π ίι|ΐιο, Γ;ιΊγο (1ο.•> αιι^^^^η10^.
Λττικισμό; (ό;, οΚίοίδΐΐΐο.
Α-τ•.κ•.3τής , οί> ( ό ), ίμΐΐ ΐπιίΐο 1θ

>1> Ι»• «ιπί<|υο, ίΐ11ϊοί>1ο.
\ττ:κ.-τί, έττίρ. οη Ιαπ^αο βΙΙί-

Αττικός, η, όν , αί(ί(]υο.
Αττικές, ίτ.'.;,. ά ]α ΠΙΟϋΙΟΓΟ αΐ-

Λτν7;

7 'τό;, = Λυστν/ημα, Γ0-

ιο;ιΙ1κίιγ.

, οός ;ό,ή;, ί]ηί ηο π-η^ίΐ

Ατιμάζω, Μ. άσω, οιιΙγο^πγ: ί;ι-'. ί,;;•ΐ<]"<>}: ^«' Ιί'^ΟΓ.

8ϋΗθΓ , οουΥΓίΓ (ΙΊνηοϊηίηίο;] ^'^~λ*^ <'■'■) καΐ

ιιοΙογ άΊηΓηιηϊο, (1ο^ια(1θΓ ; (τν-

/νότ.) (Ι^^ΐιοηοπτ.
Ατίμασμα (τό) , Ι'αοΙίοη (Ι'ουίΓΟ-

^ογ ((Ιο άό^ΙιοηοΓΟΓ οίο) .
Ατίμητος, ος καΐ (κοιν.) η, ον,ί]ΐιί

α>1 5απ5 ρΓΐχ, ηοΌη ηβ ^αυΓ;ιίί

\το::ία (ή' , ίνΐίοιι οιΐ ρ,ΊΓοΙο (!•'-
ρ1αί•ι;ο, ϊΐΗ-ο.ινί'η,ΊϋΓο 0. η ϊ>- 1 1 ί* —

ίϋΐό , 6. ίικυη^Γοϋι• , ό ;.γΙ, ιό*:
καΐ ^τϊςία. ||. νίτ τ.'χζ χ0.ίΊ;'Λ τ^
άτο~/(μ.ατά του, ρα?»0Γ ροΓ υ\4>-

511> ί?1•^ ΟΙΌΓΐ^.

«1880Ζ οδΙϊηιΟΓ, ίηοδίίπιαηΐι;, Γο$ Λτοττος (ό, ή^, ιΙόρΙ.ΐίν, ΐηοοιπο

καΐ λνεκτίμητος. ηαιιΐ, αΐι^υπίο , όΐταημο , ιΙόΓοί-

Ατιμία (ή), ϋι^ΙιοηηππΓ, ί^ηοηιί- δοηηαήΐΐ': (οίκ. έ-Ι ττραγμ .) λ,πι

ηίβ, θ. οηίΓαρο, οΙΓγοοΙ; 11ο Ι π.— $;Γοηυ. Ι'. τό

5υΓθ,θ.ΐηΓαηιίο,0. ||.εΓνε ατιμία

τ6 νά »ιή φυλάττ/ι τις τον λόγον

του, 0*081 αηο ίηΓαιηΐο άβ ηιαη-

ςιιβΓ έ βα ροΓοΙο.
Ατιμος, ος καΐ (κοιν.) η, ον, ηηί

681 δαηδηοοηοιίΓ,ςυϊ ηιοηςποό

ΓΗοηηβηΓ, ίηΓάηιο, πιαΠιοηηοΐο:

(έ^Ιχραγμ.) ηοηίοιιχ , ύό^ΐιοιί-

ιιόΐβ, ίβοοιηίηίοβχ,

ατοττον, αντί II α-
το-:α, ΙΊηοοηνοηίοηΙ , ΓοΙι^ιιγ-
(Ιθ. ||. τον φέ^3ΐ είς τΐ,ν ατοττον
ά?:αγι•)γήν, ΓόιΙιιίΓΟ ^<»η Ιιοιηηιο
β ΓηΙ)δΐΐΓΐΙο. ||. θελων ν' άττοφύ-
γχ, εν ατοττον, τζγ.ίτ.ζτζΊ εις άλ-
λο, οη νοηίαηΐ ομΊογ υη ΐιιοοη-
νόηίοηΐ, ίΐ ο$ι Ιοηιΐιό (Ιαηδ υη
ηηίΓο.

ρ.ι•., ιη.ιΐΐπ'ΐικ αχ, ίπΓοΓίπηο.

είμαι ατν/τς, ](ΗΙ0Γ ιΐο ΐίΐίΐϋιΟΐΐΓ.
Λ τ ■/'.-! [ύ' -*Δ^στυ/ία, ίΐι!\ 01=-ΪΙθ,

0. !1ΐΓι Γΐηηο. Π. ιιιοΙΙιοιιγ.
Ατν/ος, τ, ον , κοιν. άντι 'Λτ^τ,;.
\ΰ•'•ρ:νός ;'ό'.κο:ν. ό (άστήρ') Ί.ωσ-

ι:όρ'.ς, Γι;?*ϊϊΙο ϋα ιηοΐίη, ΓόΙυί-

Ιο ΙΙΐίΐ! ΪΜΪ'ΛΓΟ.

Λΰγή ;;, Κ» ροίηΐ (Ιο ]οιιγ, Γαιι-
γογο, <•. <\. ίο {ΓΓαιυΙ ηιαίϊη.

\>;όν (τόχ, κοιν. τ6 'ίίόν, (ΡυΓ. ||.
α> -1 [5ραστα, ((1θ*0<τυΐ8 Ο 1θΟΟ-
<;ι;γ. Ρ. τό άσττράο•. τοΰ αύγοϋ,
Ι) Κι η;• ίΙ'ΓουΓ. ||. 6 κροκός (ή τΰ
κιτρ'.νάο•.) του αύγοϋ, Ιο ]αιιυο (Ι*
(Γ 1 1 Γ.

τό α

ζτ.ζ

αοι

του αυ

νον ω-

αίτο ,

θ.'

II•

αυγά

ε'ς τό

(ο) :^

τό

?°

ί»τυρον,

ορυΓδ

Μα* Ιο ρΐ.'ΐΐ, <1ον» α?αΓ8 ροοίιέβοιι

Ιιγοιγο μιοίΓΟ). ||. τό χερικάλυμ-
μα το^/ αυγού, 1θ ΓΟίμίΟ. ||. μό-
λι; εζγηκεν άττό τό αύγόν του, ΐΐ
ηο ίιΐΐΐ (μιο 8ογΙιγ (Ιο 1λ οο<]ΐιο
((Ιο Ια οο(]αϊΠο). ||. τα α•υγλ των
μελισσών (των κορέων κλτ:. ), Ιο
ίοιιναϊη (άβδ αΐιοΐΐΐοδ, άοδ ρα-
ηαίδΓδ οίο).

Λυγομάννα (?(), ονηΪΓΟ.

Αυγοτάρα/ον (τό), ^ουΙΟΓ^ϋβ, 0.

Αυγότσεφλον (τό) , ςοφΑίΙΙβ ά'βΐΐί,
0. 00(]110, θ.

ϋί9ίίίζθεΙ ογ

Οοο^Ιο

Αϊλ

ΑΥ3

ΑΥΤ

55

Αύγουστος (δ),αοαΐ. ||.τδν Αυγου-

οτον, κατά μήνα Δυγουστον, αυ

111015 (ΓαοόΙ.
Αυγωμένος, η, ον, μτχ. «θ. τοΰ(ά-

γρ.) Αυγόν*>, «υνβ.
Αυβάδεια (ήΐ,αυάαεβ, θ. αιτο£αη-

€€, β. ίηδοίβηεβ, θ.ίπιρβιΐίηβη-

06, θ. ΙΐαΓάίβδδβ, θ.

Αυθάδης, ους ( ό , ή ), αυάαείβυχ ;
βχΓο^αοΙ, ίιΐδοίβυΐ, ίαιρβΓ(ίιιεηΙ,
Ιιατάΐ, πτβδρεείαβυχ. ||. εινεείς
&χρον αυθάδης, ίΐ βδΐ ΐΓυηβ £Γαη-

«1« (4β 1* άει-ηΐε'Γβ) ίηδοΐεηεβ.
ΑύΘαδιάζω, V. άσω, λτοιγ Γαυάα-

οο (Πηδοΐεηββ βίο ) ύβ άίίβ ου

<1β Γ&ΪΓ6 φ:., ραιΙβΓ ίηδοΐβπι-

ιηεηΐ, άίΓΟ <1βδ ίιΐδοΐεηοβδ. ||.

αύβαδίασεν βΐς βαθμόν ώστε. . . ,

ίΐ ροοδδ« Γ ίηδοίβηεβ ]υδ(μΓα. .
Αυθαδώς , έπίρ. αυάαείβυδειηεηΐ ;

αιτο£αιηηιβηΙ, ΐηδοΐβπιιηβηΐ,ίιη-

ρεΓίίηβπιηιβηΙ.
Αυθαιρεσία (η), ΓαΓϋίίΓαίΓβ.
Αυθαίρετος (δ, ή) , βΓΜίΓΜΓβ. ||.

τδ αυθαίρετον,— Ή αυθαιρεσία.
Αυθαιρέτως, έττίρ. &Γ&ΗπιίΓ6ΠΐοηΙ,

δβΠδ έΐΓβ αηίοιίδέ , δαοδ αυΐο-

ΙΊδαΙίΟΙΙ.
Αύθεντεΰω , II. εύσω, 4ΐΓβ οα άε-

νβηίτ ρπηοο.
ΑΰΘέντης, ου (δ) , κοιν. δ Ήγεμών

^ Δεστεότης , Κύριος , ΐηαΚΓβ

5€1£11€11Γ: ρπηεβ.
Αύ§εντία(ή),χο:ν. αντί Ηγεμονία
ΑύΘεντιχδς, ή, δν, κοιν. άντΓΗγε-

μονιχός.

Αυθημερόν , έπί£. 1β]ουΓ πιβΊηβ.

Αυίδρμητος (δ,ή),^ώ α^Η <1β δοπ

ρτορτβ ιηοηνβηιεηΐ οα ρ&Γ ίη-

δΐίοοΐ , ςαί ίαίΐ ςυβίςυβ εηοδβ

<1β δοί-ιηέϊηε; δροηίαηέ. ||. τό

αύθόρμητον της χράς3ως, Ια δροη-

ίαηέίΐέ άε ΓιεΙίοη.
Αυθορμήτως , έ*εί^. άΌ πΐοη (δθη

βίε) ρΓορΓβ ηιουΥβηιβηΙ ; (έττΐ

«ρβγμ.) δροηίαηεωεηΐ.
Αυθύπαρκτος (δ , ή) , ςυί δηοδίδΐε

ρατίιιί-πιέπιβ. |(.τδ αυθύπαρχτον

του θεού, (θλγ.),ΓυδδείΙβ άβϋίευ.
ΑύθωρΙ, έ«ί£. θ ΓηβυΓβ πιβΊηβ.
Αυλάκι (τδ) , εαηαΐ , ΐΓαηβηέβ, θ.

ΙΪ£θ1β, θ. 1)ίβζ (κυρ. τδ του νερό-
μυλου), εηβηβΐ.
Αύλαχια (ή), δίΐΐοη.
Αύλαχδνω, Μ. ώσω, δΗΙοηβΓ.
Αύλάχωμα (τδ) , ΓαοΙίοη άβ δίΐΐο-

ηβΓ, δΐ11οηα£β, δίΐΐοηβηιβηΐ.
Αυλάρχης, σ^ (δ), ΠΐαΗΓβ (1ϋ ραΐαίδ,

ιηβΓέοηβ! <3β Ια Οουτ.
Α!λή (ή), οοιίΓ, 0. §. (χβτ'έξοχ.)

Η εοητ (άιι ρπηεβ., άυ Ηοί), Ιο
ρΐαίδ; §. 1β εαοίηβΐ. || . ή αυλή
*ής Γαλλίας (της 'Ρώμης χτλ.) ,

Ια οοιιγ άβ Ργλιιοθ (άβ Κοηιβ

βίε). || . μίαχυρία της αυλής, υηβ
άδπιβ άβ 1& οοογ. || . τρώγει είς
τήν αυλή ν, ίΐ & 1)0110 & 6 βΠ 0011Γ

(& Ια οο«γ).

Αυλητής , ου (δ), 30116ΙΙΓ θβ ΠάΙβ.

Αυλητιχδς, ή, όν, ΓβΙαίίΓ α ΙαΟύ-
(6 ου αυι ]ουβυΓδά> ϋυΐβ

Αϋλία (ή) , ςυαίίΐέ άν οβ ςυί βδΐ
ίιιιηιαίάποί, ίπιηιαΙέΓί&ϋΙέ, Θ.

Αύλίζομαι,Μ, αύλίζομαι (Θα),αΥθΐΓ
ίδδυβ, δβ δΟΓΥΐΓ (άο ΙΌηΐΓέβ ύ'υ-
ηβ Μβίδοη). || . άχό ποΰ αύλίζε
ται αύτδ τδ 'σιτίτι; <1β (μιβΐ οο-
Ιό Ιαχηαίδοη δβ δβΓί-βίΐο (ου)
ροΓοε-1-εΙΙο, άοηηο-1-€Η6? ||.
αύλίζεται άχδ δύο δρόμους, βΐίο
ροΓΟβ άαηδ άβυχ τυεδ, εΐΐβ δ'ου-
νΓβ δυτ άουχ τυβδ.

Αυλικός, ή, δν, ΓβΙαίίΓ α Ια εουΓ.
||.(ούσ. ) οουΓίίδαα, ηοπιπιο άε

ΟΟϋΓ.

Αυλόγυρος (δ), ΓοηοοίηΙβ (ά'υηβ
εουΓ), θ. οΙοΙύΓβ, θ. βηοίοδ.

Αυλόπορτα (ή), ροΓίβ ά'βηΐΓόβ;
?"11β, θ.

Αυλός (ό), ΠάΙβ, θ.

Αυλός (δ, ή), ίιηπιαΙόποΙ.

Αύλως , έπίρ. ίηιπιαΙέπβΙΙβιηβηΙ.

Αυξάνω, Μ. αυξήσω, (μτβτ. καΐ
αύτττθ.), ογοΙΙγο, δϋΟΓοίΐΓβ, δ'αο-
ογοΙΙγο; αυ§πιβηΙβΓ, δ^αυ^πίθη-
ΙβΓ ; §Γ0§5ΪΓ ; ΙιαυδδβΓ ; Γεήαιίδ-
δβΓ,ιηυΙΙίρΙίβΓ,ρουρΙοΓ. ||. »Αυ-
ξάνεσθε και πλήθυνε σθε ,« Γρφ. ,
ΟΓοίδδΡΖ ρΙ ΐΏυίΐΐρΙίοζ. ||. κά-
νέν άλλο 'ψάρι δέν αυξάνει τόσον
πολύ καθώς δ χυπρΤνος , Π η'γ α
ρ35 ο*ο ροίδδοο ςυί ρουρίβ αυίαυΐ
ςυβ Ια ηαΓρβ. ||. αυξάνω τήν τι-
μήν τών νομισμάτων , ΓβΙιαυδδβΓ
Ιβ ρΓΐχ (Ια ναΙβυΓ) <1βδ ηιοηηβίΟΒ,
ΓβέαυδδβΓ Ιοδπιοοηυβίεδ. ||.ηυ-
ξησεν ή τιμή τών γεννημάτων, Ιο
ρπχ <1οδ ^Γαίυδ €δΙ Γ6παυδδέ,
?δδ καΐ αναβαίνω. ||. αυξάνω τα
έξοδα μου, ΙΒΟΟίβΓ (ΓοηΓοΓΟΟΓ)
δα άέρβίΐδβ. || . αυξάνω τά δοσί-
ματα (τον μισθδν τώνς-ρατ. χτλ.),
ΙιαιίδδβΓ ϊβδ ιωρόΐδ (Ια ραγο άυ
δθ1άα( βίο). ||. ή κατάστασίς του

Ιιααδδε, θ. (επί νομισμ.) ΙιααΒΜ-
ΠίβηΙ. §. (έπΙχτηνωνχλΐΕ.)θΓθΙΙ.
§. (επί ύδάτ.) οηΐβ, θ. ||. τα
γραμμάτια (του δημοσίου χρέους)
εΤνε εις αΰξησιν, Ιβδ Γοηάδ ( Ιββ
οίΤοΙδ ρυοίίοδ ) δοηΐ βη Ιιαυδδβ
(ά Ιβ Ιίαυδδβ). ||. ή αΰξησις της τι-
μής τών νομισμάτων, Ιβ Γβΐιαυδ-
δβηιεηΐ άβδ ηιοηηαίεδ. ||. τδ δέν-
δρον (τδ ζώον) τοΰτο δέν ίλαβεν ά-
κόμην δλην του τήν αΰξησιν , ΟβΙ
αί!)Γ6 (οβί αη ίπιαΐ) η'α ρΐδ βη-
οοΓβ (η'α ραδ οηοοΓβ ρπδ) ΙουΙβ
δα ΟΓοίδδαηοβ (ΙουΙβ δαοπιβ). ||.
ή αΰξη σις (τών υδάτων) του Νείλου,
Ια ΟΓυβ άυ ΝίΙ.

Αύξομείωσις, εω; (ή), βΟΟΓΟίδδβ-
ωβηΐ οΐ (ΙέΰΓοίδδβπιευΙ. ||. ή των
παλιρροιών, Ιβ Ο υ Ι βΐ Ιβ Γβΰυχ.

Αϋπνία (ή), ίηδοιηηίβ, θ.

Άϋπνος (δ , ή) , ςυΐ ηβ ο!ογ* ραβ ;
ςυί ηβ ρβυΐ οΌππιγ. ||. έπέρασε
τήν νύκτα δυπνος , ίΐ α ρα&δέ Ια
ηυίΐ δβηδ άοΓΠΐΐΓ.

Αύρα, ας (ή), ΥβπΙ 1β£6Γ, 1)Γίδβ, 0.

Αυρινδς, ή, δν, <1β άβιηαίη.

Αυριον, έττίρ. άβπιαίη ; α άβαιαίη.
||. »είς αυριον τά'σπουδα7α,« (πα-
ροιμ. , α άβηιαιη Ιβδ αβίαίτβδ. ||.
σήμερον-αΰριον , (φρσ.), άυ }ουΓ
αυ Ιοπάεηιαίη,α^ουΓά'ηυίρουΓ
(Ιοηιαίιι.

Αυστηρός, ά, δν, δόνβΓβ, αυδΙβΓβ,
Γί^ίάε, π^ουΓευχ, ΑρΓβ. ||. φυ-
λάττ3ΐ αύς-ηράν δίαιταν,ίΐ ΟΟδβΓ-
νβ υηβ άίοΐβ Γΐ^ουΓβυδε.

Αυστηρότης, ητος (ή), δένβπΐέ, θ.
π^ίάίΐέ, θ. π£υευΓ, θ. αυδίέτί-
Ιβ,θ. βρΓβΙέ, θ. ||. καθ'δλην τήν
αυστηρότητα τών νόμων, δυΐΥαηΙ
ΙουΙβ Ια Η$υευΓ ( Ια δέΥέηΙβ )
άεδ Ιοίχ. || . φέρομαι μέ αυστηρό-
τητα προς τίνα, υεβιΆβ ΓΪ^υευΓ
εηνβΓδ (ίι Γό§αΓάάε) ςυείςυη.

Αυστηρώς , έπί^. δέΥβΓβΠίβηΙ , Π-
^ίάεηιεηΐ, άυΓεωεηΙ, αυδίβΓε-
ηιεηΐ, ύρΓεηιεηΙ. ||. τδν έπέπλη-
ξεν αύς-ηρότατα, ίΐ Γβ ΓέρΓίηΐβΙΙ-
ύέ 1>ίεη ήρΓειηεηΐ.

Λύτάγγελος ( δ , ή ) , ςαί ΓβρρΟΓίβ
Ιυί-ηι^ΐΏβ εβ ςυ'ίΐ α Υυ•

αυξάνει καθημέραν , δα ΓθΓΐυηβ|Αύταδέλφη (ή), δαυΓ ^εποαίοβ
αεοΓΟΪΙ (δ'βεοΓοίΙ) Ιουδίεδ ]ουΓδ,ΐΑύτάδελ«ρος (δ), ΓΓβΓβ ^βΓπιαίη

δβδ Ιπεηδ ΟΓοίδδβηΙ. ||. τδ ς-ρά-
τευμά του ηύξησεν ύπδ πλήθους
αυτομόλων, δοη αητιέβ δ'βδί §Γθδ-
δίε ά'υυβ Γουΐε άα ΐΓαοδίυ^εδ.
Αυξησις, εως (ή), ΓαεΙίοη (Ιβ 0Γθ1-
ΐΓε ((Ιεδ'βεοΓοίίΓείουίΙ'αυ^ιηβη-Ι
ΙεΓ ( άβ δ'αιι^αιβυΐεΓ ) , αεοΓοίδ-
δβπιεηΐ ; ΟΓοίδδαηεε ; αυ^βηία-
Ιίοη, θ. §.(γρμτ.) αυ^ηιβηΐ. §•
(Ιμπορ. επί γραμματίων κλπ.)

Αυτανδρος (δ , ή) , ΟΥβΟ Ιβδ ηοπϊ-
ιηεδ (ςυί δ'γ ΐΓοανβηΙ). ||. τδ
πλοΐον κατεποντίσθη αΰτανδρον,
1ε ναίδδεαυ αρέπ εοΓρδ εΐ Ήεηδ.

Αυτάρεσκος (δ,ή), φΐί εδί ΟΟΟίβηΙ
(Ιο δοί-ηι^πιε (άβ δα ρβΓδοηηβ)
ςυί δβ εοπιρίαίΐ, ΓαΙ.

Αυταρέσκεια (ή), ΓαΙυίΙέ, θ.

Αυτάρκεια (ή), εοηΙβηΙεπιβηϊ (θ*β
ο• φΐ'οη α), ηιοίΙΟΓαϋοη, θ.

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

56

ΑΪΤ

ΑΪΤ

ΑΥΤ

Αυτάρκης, ους (ό, ή) , ςηί ββ 0ΟΠ-
ΙβηΙβ αΌ οο ςιΓΠ α , ά ςυί οβ ςιΓ
ί] α δηΓϋΙ, πιθ(10ΓΟ , 5ο1)γο.

Αυτεξούσιος (6, ή), ςηί βδΐ ηιαίΐτο
άβ §α ρβΓ:>οηηβ (άβ δβδ αοΐίοηδ),
ίηάόρβηάαηΐ. ||. ό άνθρωπος εινε
αυτεξούσιος, Γηοπιηιο η δοη 1ί-
1)Γ0 θΓϋίίΓΟ. ||. τό αυτεξούσιος
(του άνθρωπου), 1θ 1ί1)Γβ αΓηΐίΓΟ,
1β ΙΥαηο αιΊήίΓΟ.

Αυτεξουσιότης (ή), ΠΙ)βΐΙό (ΓαβΪΓ,
ίηύόρβη(1αηο.ο, θ.

Αύτεξουσίως, έπίρ. 1ί1)Γ0ΠΐβηΙ, ίιι-
(ΙόροηώοιηηιβηΙ , (Ιο δοο $γο, άο
5011 βοή %τέ.

Αυτεπάγγελτος (δ, ή), <1«ί ΓαϊΙ <|ΐιο1-
ςυβ οηοδβ <1β Ιηί-ηιοηιο ((Γοί'ή-
οβ, <1ο δοη αηίοπίό ρπνοο).

Αυτεπαγγέλτως, έπίρ. δαιίδ αηίο-
πδαΐίοη, δαηδ ηιίέδίυιι , οη δοιι
ρΓορΓβ οΐ ρπνό ηοιη , (Γαηίοπ-
16 ρπνέο; (3β δοη οηοΓ; ( ιδίως
Νμ.) (ΓοΓΚοο. ||. το οικαστήριον
διώρισεν αυτεπαγγέλτως συνήγο-
ρον του κατηγορουμένου τον ( ο:Γ-
να), ηη Ιοί ίυΐ ιιοπιηιο (ΓοΓηχβ
ηνοοαΐ (Ιβ Γαοου^ό.

Αύτήκοος (ό,ή), ςηί α οηίοηύιιιΐο
δβδ ρΓορΓΟδ ΟΓΟίΙΙΟδ. ||. μάρτυς

— , Ιβηιοίη αηποιιίαίιτ.

ΛύτΙ(τδ), χοιν.τό 'ϋτίον,ΟΓοΠΙο, θ.
|| . τό σκυλί (το οίλογον ) έχει ευ-
μορφα αυτιά, 00 οηίοη (οο οΙιγ-
ναΐ) ΟδΙ οίβη οοίίΓό. ||. τα σκυ-
λιά έπιασαν τόν άγριόχο.ρον από
τ' αυτιά, Ιοδ οηίοηδυηΐ οοίίΤέ Ιο
βαη^ΗοΓ.

Αυτοαλήθεια (η) , Ια νότίΐό ηιοηιο.

ΑυτοβοεΙ, έπίρ. (αρχ.), αιι ρτοηποτ
βδδαυΐ; ά'οηιΜοο.

Αυτογνωμόνως, έπίρ. (!ο δοιι #γο, (Ιο
δοη 1>οη£Γθ; δαηδ <Ηι•οαιι1οπδο.

Αυτογνώμων, όνος (ό, ή), ςιιί α^ίΐ
οα ραΓίο (Γαριτδ δα ρι-ορΓβ ορί-
ιιίοο ((ΓαρΓΟδ δοη δοπίίηιουΐ).

Αυτόγραφος (δ,ή),βοπΐ (Ιο Ια ρΓο-
ρΓβ ηιαίη ((Ιο ΓαηΐοηΓ),αηΙο#Γα-
ρπβ. ||. αύτόγραφον , ιηαηηδοπΐ
οη£ίηα1; αηΙο$Γαρηβ. ||. είδατδ
αύτόγραφον,ί'αί νη Γαη(θ£Γαρηο.

Αυτοδέσποτος (6, ή), ςυί βδΐ πιαί-
Ιγο (Ιβ δοδ αείίοηδ; ίηύίψοηά'αηΐ.

Αυτοδίδακτος (6, ή) , ςιιί δΌδΙ ίιι-
δίΓυίΙ (Γοι-πιβ) δαηδ αυίτο ηιαι-
ΐΓβ ςηβ Ιϋί-ιηύιηβ.

Αυτοδικαίως, έπί£. ϋΌρΙβϊη άτοΐΐ.

Αυτοδικία (ή),Γαοΐίοη άβ δο ΓαίΓΟ
,ίηδίίοβ ά δοί ιηύιηο ; νοίβ (Ιο
ίαίΐ. θ.

Αΰτοδικώ, Μ. ήσω, δβ Γ&ΐΓβ }ΊΐδΙί-
οβ ά δοί-ηΐθΊηο.

Αδτοθελής, ους (ό,ή), δροηΐ&αέ; ΥΟ-
^ηΙβι'Γβ,

Αύτοθελώς, έπί£. ΥοΙοηΙβΪΓβΠίβηΙ.
(Ιο δοη 1)οη μτέ.

Αύτόθεν , επί ρ. όυ Ιίοη ηι^ηιο ου
Γοη δο ΐΓουνβ.

Αυτόθι, έπίρ. Ια ηιόΊηο, οη οοΐ οη-
αΊ*οΗ-1ά ιηόιηο; (επί π^ραπομπ.
συγγραφ. ) ίυίϋοιιΐ καΐ (κατ' ά-
ποκ.) ΐϋίϋ. ή ίΐ).

Αυτοκέφαλος (6, ή), ί]υί ηο ΓΟΐόνο
«1'αιιΐΓβ οηοί (ηυο (Ιο 1ιιί-ηιόΊηο\
ίηϋόροηϋαιιΐ. ||. » ή Ίίκκλησία
της 'Κλλάδος εινε αυτοκέφαλος, «
(Ιύντ.),ΓέρΙΐδο (Ιο Ιλγοοο ηο ιβ
Ιόνο (}ηβ άΌΙΙβ-ηιοιηο.

Αυτοκίνητος (ό, ή;, (^ιΓΐ ϋΟ Ιΐίοιιΐ
(Ιο Ιυί- ιικΗιιο, (]ΐιϊ α οιι δυί Ια
ίαοιιΐΐο ιΐο δο ιΐίοιι>υΪΓ.

Αυτόκλητος (6, ή), ηοί νίοιιΐ δαηδ
ΟΊγο ίηνίΐ6. ||.γλ^-ν αυτόκλητος,
ίΐ δΥδί ίηνίΐο Ιαΐ-ω^ηιο.

Αυτοκρατορία (η;, ΐί•μηο ((Πμηιίοι
οιι Ιοδ ίϊΐαΐδ (Γ ιπι οιηροππιπ
ΟίηρίΓΟ. ||. ή Βυζαντινή αυτοκρα-
τορία, Ιο Βίΐδ-ΕιηρΪΓΟ.

Αυτοκρατορικός, ή, όν , ηπί (οη-
οοιηο ΓοηιρίΓο οιι ΓοηιροτοιίΓ,
ίΐηρόΓίαΙ. ||. ή Αυτοκρατορική
Αυτοΰ(Αύτης) Μεγάλε ιότης, 8ίΐ
Μα,)θδΙέ ΙιιιρόΓίαΙο.

Αυτοκρατόρισσα , ης (ή) , θηλ. του

Αυτοκράτωρ, ορός ίόΧ , οηιροΓΟίΐΓ,
ίπιρόΓαΐΓίοο, αιιΙοΓΓαΙο,-ΐΓΪοο.

Αυτοκτόνος (ό, ή),- Αυτό/ειρ.

ΑύτολεςεΙ, έπίρ. οιι ρΓορΓΟδ Ιογ-
ηιοδ, ηιοί ροιίΓ ηιο(.

Αύτόματον (τό), ΙοηΙ οο ςηί ΟΓΓί-
νο (Ιο δοί - ηκ^ηιο , 6ν^ηοηιοη(
ίοΓίυίΙ; ηαδατοΐ. ||. τό αύτόμα-
τον της πράξεως, Ια δροηίαηοί-
Ιό οΌ 1'αίΙίοη. ||. ες αυτομάτου,
ά'ιιηο ηιαηΐοΓΟ δροηΐηηόο,δροη-
ΙαηόηιοηΙ. ζ) (μηχάνημα αύτο-
κίνητον) ααίοπιαίο. .

Λυτομόλησις, εως [ή), ΓατΙΐοη άΌΐ
ραδδΟΓ ά'ηηο ατηιίο οιι (Γηη ραΓίί
(Ιαηδ ιιη αηΐτο οοιηηιβ ΐΓαιίδΓη-
Κο: (ΙόδΟΓίίοη, θ.

Αυτόμολος (ό), (ΓαηΓη$0 ((]\ι'\ ραδ-
δβ (1'ηηβ αΓηιέβ οη ά'ηη ραι-Ιί
(Ιαηδ ιιη αυίΓο): (ΙέδΟΓίοηΓ.

Αυτομολώ, Μ. ήσω , ραδδΟΓ οοίη-
πιβ ΐΓαηδΓυ^ο (ΙΊιηβαΓηιόο οη (Γ
υη ραΓίί (Ιαηδ ηη αηίΓο; (ΙβδΟΓ-
Ιογ (β Γβηηοηιί).

Αυτονομία (ή) , (ίτοίΐ άβ δθ ^ζοη-
νοΓηβΓ ραΓ δοδ ρΓορΓΟδ Ιοΐδ,ίη-
(1όροη<ϊαηοο,θ. ('Ρωμ. ίΓορ.)αη-
Ιοηοηιίο, θ.

Αυτόνομος ίό, ή) , ςηί δθ ^ουνβΓ-
Πβ ρβΓ δΟδ ρΓορΓΟδ Ιοίδ, ίηάό-
ροηόαηΐ; ('Ρωμ. ίς-ορ.) βηίοηο-
ηιβ

Λυτονομοΰμαι, Μ. αυτονομηθώ (Οά),

δβ βΟΙίΥβΤΟβΓ ρ»Γ 5β§ ρΓΟρΓβϊ
Ιοίδ.

Αύτοπαθής, ους (ό, ή), Γρμτ. Γβ-
Πόοΐΐί. ΙΙ-ρήμα αύτοπαθές, νβΓΟβ
ρΓοιιοηιίηα! ΓοΠέοηί.

Αύτόπονος (ό), κοιν. ή Ώταλγία,

Αύτοπροαίρετος (ό, ή), ςιιί β£ΪΙ ου
οηοίδίΐ ά δα λοίοηΐβ (ά δοη £Γβ);
(πΟ.) οηοίδί οη οηίΓορΓΪδ ΙίϋΓβ-
ιηβιιΐ, νοΙοηΙαίΓο: βΓΟίΙταίΓο.

Αύτοπροαρέτως, έπίρ. ϋο δα ρΓΟ-
|)γο νοίοηΐο, οΌ δοη ^γο.

Αυτοπροσώπως, έπίρ. εη ρβΓδΟΠ-^
" ηο, οη ρΓύρΓΟ ροΓδοηηο.

Αυτόπτης, ου (ό), ςυϊ α Υϋ άβ δβδ
ρΓορτοδ )βυχ, Ιόπιοίη οοηΙαΪΓβ.

Λυτός, ή, ό, (άντνμ. άναφορ.) , Ιοί,
οΐΐι» , οιΊα, βηχ, οίο). ||. αυτός
μοι τό Ι'όωσε, ε'οδί ]αί ςηί ηαβ
Ι'ΐΐ (Ιοηηο. ||. ήΑύτου Μεγαλειό-
της (ή ή Α. Μ.) ο Βασιλεύς, ή Αυ-
τής Μεγαλειότης (ή ή Α. Μ.) ή
Βασίλισσα, 8α Μα]ι•δΙο (οη δ. Μ.)
Ιο Κοί (Ια Κοίηο). ||. αί Αυτών
Μεγαλειότητες, (ήκατάσυγκ.) αί
Α Α. ΜΜ.,ί.ουίδ Μα]θδΙόδ, (οη)
ΙΛ>. Μ Μ. ||.ή Αυτοκρατορική Αύτοΰ
(Αυτής) Μεγαλειότης, 5α Μα]θδΙβ
Ιηιρόπαΐο. || . αυτός μέ δλλους δύο
(τρ.Τς, τεσσάρας κτλ.), Ιηί ΙΓΟΙ-
δίίιηο (ο,ηαΐΓίΐηιβ, οίηςηί^ηιβ
Οίο), ζ) (κοιν.) άντ5. της Αεικτ.
ούτος, (οΐιιΐ (οοΐΐβ, αο]-θί, 00-
Ιυί ((οΙΙο, οο)-1ά, κτλ. ||. επαρ»'
αύτα τα δύο, καΐ αφησέμου έκεΤ-
να τα δύο, ρίβηοζ οβδ άβηι-οί,
οΐ Ιαίδδοζ-ηιοί οοδ άβηι-ΐά. 3)
(ένάρ6ρ.) ό αυτός, ( άρ/. καΐ εις
τας συνΟ.)άντΙ όιδ.ος, ίβΐηέπιε.
|| . δύο φυτά του αύτοΰ είδους, (Ιβυχ
ρΐαηίοδ οΌ Ια ηιβΊηο βδρβοβ. ||.
(καΐ χ. αρθρ. μετά της πρωτοτ.
άντνμ.) εγώ αυτός, συ αυτός, η-
μείς αυτοί, ιηοΐ-πιΛπιβ, νοηδ-πιό-
ηΊΟ,ηοιίδ-ηιβΊηβδ. ||.(καίκατ'εμ-
φ.)και αυτήν του την ζωήν , €ΐ
δα νίβ πιέπιβ , ηα^πιβ δα νίβ. ||.
νά δικάζη καΐ αυτούς τους ήγε-
μόνας,]υ^0Γ Ιβδ ρπ'ηεβδ ιηβΊηοδ.
|| . μέ αύτάς τάς λέξεις, βη 0€δ
ρΓορΓΟδ ΙΟΓηιΟδ. ||. μέτάς αύτάς
λέξεις, ϊδε Αυτολεξεί. ||. τ6 αυτό
έστι, αηίαηΐ ναηΐ. ||. (ή γεν.) αύ-
τοΰ (αντί Έ-π' αύτοΰ του τόπου) ,
αντί Έπιρ. Τοπ., ϊδε Αύτοΰ.
Αύτοσύστατος ( ό , ή ) , ςηί δ« Γβ-
οοηιηιαηίίβ άβ δοί-ηι^ιηβ.
Αυτοσχεδιάζω, Μ. άσω, ρατΙβΓ
δαηδ έΐΓβ ρΓέραΓέ , ίπιρΓονίδΟΓ ,
(κυρ. επί ποιημάτ. κλπ.) ΓβΪΓβ
υη ίιηρΓΟίηρίυ (άβδ ίηαρΓοωρΙυ).
Αυτοσχέδιος, ος ή α, ον, ϊπίρΓονΐ-
δέ: ίοιρΓΟΠίρΙιι.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΤΧ

Αν/τοσχεδίως, επφ. 8Αθδ ρΓέρΑΓΑ-
ιίοη, 4 Ια ΜΙΑ.

Αύτοΰ, ης, οΰ, σπν. (άρχ.) άντΓΕ-
αυτοΰ. ||. ( Ή Εκκλησία της Ελ-
λάδος) ενεργεί τά κυριαρχικά αύ-
της δικαιώματα, « Σύντ., βΐΐβ 6-
Χ6Γ06 563άΓθί(δ 300Υ6ΓΑίθ3.

Αύτοΰ, γεν. του Αυτός. ||. (έλλ.)
**φ. Τοχ. αντί Αυτόθι, Ια, ]α-
-ιοίπιβ. ||.ς•άσου αύτοΰ, 06016ο-
Γβζ 14. || . (καΐκαταχρ. ή έμφαντ.)
-τι λέγεις αύτοΰ; ςυβ άίΐβδ-νοιίδ
1*?

Αυτουργός (ό, ή), φιί ΓαΪΙ φΐβΐφΐβ
€0056 <3β 565 ρΓ0ρΓ63 ηΐΔΙΟδ; ΑΟ-

ΙβΟΓ, ΑΓίίδΑΟ. || . είνε αυτουργός
της ιδίας του δυστυχίας, ίΐ βδΐ Γ
ΑΤίίδΑΟ α*6 δοο Ο0δ]Ο6ΟΓ, ΐδε καΐ
Δημιουργός.
Αυτοφυής, οΰς (ό, ή), ςυί οαΚ ου
ροιίδδβ α*6 Ιυί-πιέπιβ (δΔΟδ οοΐ-
<ογ€), ρΓοάαϋ ρΑΓ Ια οα(ογ6 βΐ
Μοβ Ιβ δβοοιίΓδ άβ ΓδγΙ ; δροο-

Αύτοφυως, έπφ. άβ Ιοί οιέοιβ,

3*05 Ιβ 86000Γ3 0*6 Γδγι.
Αυτόφωρος (ό , ή), (εύχρ. μόνον ε?ς

τήν φοσ.) Έχ* αυτοφώρω, 8θΓ Ιβ

ίιίι, βα ο*£Γ&οΙ άβΐίΐ.
Αύτόχειρ, ειρος (ό, ή), φΐί 86 Ιαβ

4β 5 Α ρΓΟρΓβ ΒΙΑΙΟ, δΟΐΌίάΌ. ||.

εγινεν αύτόχειρ , ίΐ 96 άοοοΑ ]δ

ηιοτΐ (Ο 56 άέ&Ι άβ Ιοί πιβπιβ,

ίΐ 8*651 άέΙτ\ήί).
ΑύτοχειρΙ , έπί£ . <1β 8Α ρΓορΓβ

βίαιο.
Αυτοχειρία (ή), ΓαοΙιοο (Ιβ 56 άΌο-

η*Γ Ια πιογΙ ( όα 86 ΙιιβΓ άβ 8Α

ΡΓΟρΓβ ΠΙΑΙΟ), 811 ίθ 1(1 β.

Αύτοχειροτόνητος (ό , ή), φΐί 8*681
έ Ια ίαί - ηι6α!6 , ( συνήΟ . ) δόί-άΐ-
δΑοί.

Αύτοχβονία (η), ΟΑΐυτΑΐίΙέ, 0.

Αυτόχθων, όνος (ό), Οβ 3θΓ Ιβ 8θΙ
ιηέπΐ6 ςα'ίΐ ΙΐΑοίΙβ ; οδοιιαοι ο-
προλίΓβ άα ρΔΥ8, ίπάί^ηβ , Γβ-
βοίοοίβ, αοοπ£606; οβΙαΓβΙ.

Αυτόχρημα, έχφ. ΙουΙ Α ΓδΪΙ, 6θ-
1*6Γ6αΐ6θΙ. || . αυτόχρημα σχολα-
οτιχός, ιιη Γγαοο ρέάΆοΙ. ||. αυ-
τόχρημα ζώον, ιια Γγαοο αοηοδΙ.
|. είνε ή άνδρία (ή αρετή) αυτό-
χρημα , ο'βδί Ια νβΙβιΐΓ ( ία ΥβΓ-
ια) πιβπιβ.

ΑύτοψΙ, έχί^. άβ Π168 (06 868 6ΐθ)
ΡΤ0ΡΓ65 Ύ611Χ.

Αυτοψία (ή), ΓαοΙιοο άβ τοίτ οα

4' 6Χ1Πΐίθ6Γ Ρ*Γ 868 ρΓ(ψΓ68

76ϋχ, ίηερβοϋοο, 0. ΑυΙορδίβ,θ.
Αυχήν, ένος (ό), (κυρ.) Ιβ 46ΓΠ6Γ6
4ιι οοα, (έν γέν.)1β οοα. β. (μτ-
νμ.) ρ*85«^β Ητοϊί, Ιβο^υβ (Ιβ
Ιβτκ, 0. ιΐββίί; ί8(1ιηΐ6. ||.ότοΰ

ΑΦΑ

αύχένος,(λνατομ.), ΟβΓΥΐοβΙ. ||. τά
νεΰρα του αυχένος, Ιβδ 06Γί8 06Γ
νίοβϋΐ.

Αυχμηρός, ά, όν, άβδδέοΐΐό ρ&Γ 1&
οίΐβΙβιΐΓ , 660; ροαάΓβυχ; (Π.
Γρφ.) Ιέη6ΐ)Γβϋΐ.

Αύχμός (ό), 86ε1ΐ6Γ6586 ρΓοάυίΙβ
ρβΓ Ια ϋίιβΙβϋΓ,Ιβπιρδδβο,ΙιέΙβ.

λφαίρεσις, εως (ή), Γβοΐΐοο <1'όΙβΓ
(<1β ΓβίΓβαοΙιβΓ, (Ι'βηΙονβΓ βίο),
Γ6(ΓΑηο)ΐ6ΐη6υ( ; <1ο<1αοΐίοη, θ.
§. (αριθμ.) δουδίΓβοΙίοο , θ. §.
(Αγκ ) Αΐ)8ΐΓΑΟ(ίοα, θ. §. (γρμτ.)
Αρ1ιέΓ656, θ. ||. άφαίρεαις κτήμα-
τος, (Νμ.), βνίοΐίοο, θ.

λφαιρβτικός, ή, όν, ρΓΟρΓΟ 4 ύΙβΓ
(4 6θΐ6Υ6Γ,ΑΓ6(ΓΑηθ1ΐ6Γ). ||. αφ-
αιρετική (πτώσις), Γρμτ., Γα51α-
Ιίί.

Αφαιρώ, Μ. αιρέσω, 6η1βΥ6Γ, ύΙβΓ,
δουδίΓβίΓβ , ΓβίΓβαοΙιβΓ , άβάϋί-
Γβ; άέΓθ1>6Γ; (ϋδίΓβίΓβ. ΙΙ.άιε' αυ-
τής της ποσότητος πρέπει ν' αφ-
αιρεθώαι τόσα, 8ϋΓ οβΙΙβ δοΕΠΠίβ
ίΐ ΓβυΙ (ΙΐδίΓαΐΓβ 1βη(. ||. (Λ>.)
αφαιρώ κτήμα από τήν κατοχήν
τινός, ένίηοβΓ ς. ((Ιο Ια ροδδοδδί-
οο ά'υηβ οΐιοδο). ||. άπό των εξ
άφαιρώντις δύο, μένουν τέσσαρα,
ςιιί 46 δίι ύΐβ άβαχ, ΓβδΙβ ςιίΑ-
ΙΓ6. ||. αφαιρουμένων των εξόδων,
άέάιιοΐίοη ΓβίΙβ άβδ (Ιόρβαδβδ.
||. (ό πρκ. της πθ. μτχ.) Αφηρη-
μένος, η, ον, (έπιθετ.), &1)δΐΓΔίΙ.
|| . έ*ννοια αφηρημένη , Αΐ>δΐΓΑ-
οΐίοη.

Αφανής, ους (ό, ή), ίηνίδίΜβ , 0Δ-
0116.

Αφανίζω, Μ. ίσω, Γαιγ6 ρέΠΓ, ρβΓ-

άΓ6, <1έΐΓΙΐΪΓβ , ΟΟΩδΙΙΠίΟΓ, Αηέ-
ΑΠίΐΓ, ΓϋΙΟβΓ, ΓΑΥΑ^βΓ , α1>Ιπ16Γ,

άέ1β1)ΓβΓ; <1έΥΑδΐ6Γ; άέδοΙβΓ, ίο-
ΓβΟΐβΓ. || . ό χρόνος αφανίζει τά
πάντα , Ιβ Ι6ηιρ8 (ΙέΐΓϋΗ ΙουΙ

(00Ο811Π16 (0υ(63 0ΠΟ8€δ). ||. ή
σκωρία αφανίζει τόν σίδηρον , Ιβ
ΓουίΙΙο οοηδϋπιβ Ιβ ΓβΓ. ||. τό χα-
λάζι αφάνισε τά αμπέλια, 1» §γ6-
1β α Γβναρέ (α Γυίηβ) Ιβδ νί^ηβδ.
|| . τά αχρεία χόρτα τά όποΐα α-
φανίζουν τους αγρούς μας, Ιβδ
ΠΙΑΙ1ΥΑ&68 )ΐ6Γ))6δ ς 111 ΐηίΰδΙβΟί

ΠΟδ οΙίΑΠίρδ. ||. τά παιδία αφά-
νισαν (έφαγαν ό"λα) τά *πωρικά
του κήπου,ΐβδ εοίΑΠίδ ΟγεβΙ πιαιπ
1>Αδδβ 811Γ Ιοιίδ Ιβδ ΓπιίΙδ <1υ
]ΑΓ(1ίο. || . (καΐ καθ' ύπερβολ. )τά
κουνούπια (ή σκνίπες) μας αφά-
νιζαν , Ιβδ 00118103 ( Ιβδ ΠΙΟΟδΙί

ςυβδ) οοο3 <1έδοΐΑίβοΙ. ||,αίμυΤ-
γαις αφάνισαν τό δλογον, Ιβδ
ηοοοοο63 οο( (Ιέδοΐβ Ιβ οοβΥΑ].
|| . εΤμαι αφανισμένος ( αποκάμω-]

ΑΦΕ Χ 57

μένος), ]6 βαίδ Α06Α0ΐί. $. (καΐ
μτφορ.) τά ανόητα έξοδα τόν α-
φάνισαν , 363 Γοΐΐβδ <1έρ60δ63 Γ

οαΐ ροΓ(1ϋ(ΓοαΙ Αοίοιο, Γοοί.
οουΐβ Α Γοοά). ||. αυτή ή έπιχεί^
ρησις θά τόν άφανίσ^, 06116 6θΐΓ6-
ρΠδ6 0ΑΟ56ΓΑ 3Α ρβΓίβ. ||. άφα-
νίσθη εις τά χαρτιά, ίΐ δ*6δΙ γοΪ-
οβ ΑΟ ]βϋ. || . αφανίζεται εις τάς
δίκας,Η δβ οοοδοοιβ 60 ρΓΟΟέδ.
|| . αυτή ή ύπόθεσις αφάνισε τήν
ύπόληψίν του , οβΙΙβ α£Γαιγ6 Γα
Γοίοό (Ι'ήοηοβαΓ (<1β ΓβρϋΙβΙίοο).
||. άφανίσθη (εΤνε αφανισμένος),
ίΐ βδΐ οοοίέ (Η δ'βδί οοοίβ) α Γοο<1,
ίΐ 6δΙ ροΓάο,ΐΑΟΥΟίέ).
Αφανισμός (ό) , Γ&θΙίθΟ άβ ΤαΪΤΑ
ρβΠΓ (610) , ρβΓίβ, θ. ΓΑΥΑ^β,

Γϋίαβ, θ. άβδίΓοοΙίοο , θ. άέΥΑ-

δίΑΐΐΟΟ, θ. άέρ6ΐΊδδ6Ο160ΐ, Αθ6-

Α0ΐίδδ60ΐ6θ(. || . τρέχει εις τόν ά-
φανισμόν του , Π ΟΟΟΓΐ Δ 8Α Γϋΐ-
06. || . αί κρισολογίαι εΓνε αφα-
νισμός, Ο'βδί 006 Γθίθ6 ς06 1β3
ρΓΟΟόδ.

Αφανιστής, ου (ό), <1βδΐΓΟ0ΐ6ΟΓ, άθ-
ΥΑδίΑΐΟΟΓ.

Αφανιστικός , ή, όν, άβδίΓΟΟίίί;
Γ01060Χ.

Αφαντος, ος χαΐ (κοιν.) η, ον, ςοί
Δ άΊδρΑΓΟ , ίονίδίοΐβ. || . κάμνω
δφαντον, Γδιγ6 <ϋδρΑΓΑΐ(Γ6, <1β-
ΓΟΟΟΓ Α Ια υοο. || . γίνομαι ά-
φαντος, άΊδρΔΓΑΐΐΓβ; β'οοίίρδβΓ;
δ'ΟΥΔΟΟΟίΓ. || . έγινεν άφαντος, Π
6δΙ <1βΥβοο ίονίδίοΐβ. ||. ίγινεν
αίφνης άφαντος, καΐ υπέθεσαν ότι
έδολοφονήθη, ίΐ (ΙίδρΑΓΟί 800116-

οιβοί, 61 Γοο δαρροδΑ ςα Π Α-

¥δΗ Μέ ΑβδΑδδίοέ.
Αφαρμάκευτος, η, ον, ςαί 0*6δΙ
ρΔδ 0Ο ςαί 06 δΔΟΓΑΐΙ 61Γ6 601-

ροίδοοοέ.

Αφασία(ή), αρχ., δΙορβΟΓ ςοί ύΐβ
Ια ρβτοΐβ.

Άφατος (ό, ή) , αρχ., αντί Αρρη-
τος, ίοβίΓΔοΙο , ίηβχρποΐΔΜβ.

Αφεδρών, ώνος (ό),- Πρωκτός.

Αφειδής, ους (ό, ή), φΐί ΟβρΑΓ^Ο•
(ςαί οβ οιβοβββ) ρΑδ, ρΓΟίϋκοβ;
ςυί Π6 πιόαα^ε ροΓδοοοβ, ίπιρϋο-

ΥΑ&Ιβ.
Αφειδώ,Μ. ήσω,(άρχ.), ρίοάί^ϋβΓ

(δΑ Υίβ, δΔ δΔΟΐέ βΙΟ).
Αφειδώς, έπίρ. δΔΟδ έρΔΓ^οβΓ, Δ-

νοο ρΓοΓοδίοο ου ρΓ0(ϋββ1'1^ »

ΐΑΓ^β0160( , ρΓοΓυδβΟΊβΟί ί §-
δΔΟδ ΟΐέθΔ$6αΐ6θΙ, 8Δ03 ρΐΙΪ6,

ίαιρΗο)Αθΐ6αΐ6θΙ.
Αφέλεια (ή), δίοιρΙίοΗέ {άα οιαοΓβ

οα άο δΙγ1β),ο»ϊνβΙέ; οοΔΟίΙοο.
Αφελής, οΰς (ό,ή), δΔΟδ ΐΓορά'ΟΓ-

0603608, δίοιρίο, ΓδοϊΙο, οαϊΤ.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

58

ΑΦΘ

ΑΦΙ

ΑΦΟ

λφελώς , έτίρ. &ίωρ1θΐΐΐ6ηΙ, ώλϊ-|| αφθονία, -λφθόνως, οη α&οηιίαη-ΐ

νοηιοϋΐ. Ι οο, ϊι ί'οίδοη.

λφεσις , εως ( ή), ΙίοοηοίοπιοηΙ ; ' Αφθονο; (ό,ή>, αηιρί^ , ηβοικίαπί,

οοη^ό; αοςιιίΙΙοπιοηΙ; Γοιιΐίδδϊοιι, . (•ορίοιιχ, ΐ'υηΗΐΙοΓαΜ*. ||. αφΟο-

θ. £ΐάοο, 0. ραπίοιι. (£κκλησ.)1 νο; υλη, αιιιρίι* ιικιΙηίτ.

&1)δθ1υΙϊϋη , 6. ||. ή — των άμαρ-, ΆφΟόνως, έ-•ρ. ;:ιιιρ1«'ΐη.•ι»ί, αΐιοιι-

τιων, Ια ΓΟΐιιίδΜυπ (Ιο* ροιΊιοδ. 1 (ΙλιιιιιιοιιΙ : 1;ιγι;ι•ιιιοιιΙ; ιορΐοιι-
&φετήριος , α, ον, φΐί δοιΐ α ραΓ-ι| ^οιηβιιΐ: ά Γοΐ-υΐι.

ίΐοηηοΓ οιι ά Ικ-οιιοϊογ. ||. άφε-,Αφιερόνω, Μ. ώ-ω, Γο:ι<ηθΓθΓ,ιΚ;-

τηρία (ενν. γραμμή ή σ/οΤνο;\

ΙΌΐΐΙΐΟΟ (1θ ΙαοαΓΠίτο: (μτ^ορ.)

ροίπΙιΙοίΙοραΓίιοοιηηιοιιίτπιΐ'ίΐΙ.

||.έκ πρώτης άφετηρ:α;,-*Κ!! '-<Ρ'/.ή;,

<1ο ρπιπο αΐιοΐ'ίΐ , (Ιο* Γα!>οΐι1.
Αφευκτο;, ος καΐ (κοιν.) η, ον,φΓ

οη οο ροιιΐ ουϊΙογ, ίηο\ϊΐα1)1ο,

ΐηιπιαηφίαΜο, φή ο^ΐ (Ιο π^ιι-

οιιγ, ίηιϋδροιίδηΐιΐο.
Άφεΰκτως, έττίρ. πκγίΙαΐι1οηιοηΙ ,|

ίηιΐίδροιίδα&ίοιηοηΐ, ιιόοο^αΪΓο-

ηιοηΙ, ά οοιιρ μι γ , ίιιΓαίΙΙίΜο-

ιηοηΐ , ίιιιιιι•Ί!ΐ(]ΐ;;ι1)1(•ιη(Μ;1 : αΙ)-'

ϋοίαπιοπΐ: δαιίδ 1';ιιιΐο. ||. αζα•.-!

τεϊ άφείκτο; να σα; όν. ι/,•/ τη , ίΐ

ρτάΐοηϋ. α1^υ1ιιιιιι>ηΙ νοΐι> ρατ- |

ΙβΓ. ||. ττρίττιι άφείχτω; να ανα-
χωρήσω, ίΐ ΓαυΙ ιιουο^αϊπ'ΐιΐί.'ΐιΐί

ςαο ]θ ΠΐΥη ίίΠΙο. |Α';ι:ρητ:κό

αφέψημα (το), (ΙοοοοΙΐοη, Ο.Ι)'>•ηΙ-• < οιι-οιταΐηπ. |,. -1

Ιοη. ||. μολο/ας αφέψημα , ιΐΐιο ρωτική, ορ'ίΓΟ ι1ο•.ίί

άόοοοίίοη ιΐο ιηαιιγο. ι•αί?ο.

^?ή (ή)ι Ι'ϋΟΐΐοη ουΙαΓαοιιΙίό <1οι Αφιλίωτος, ο; καΐ 'κ

ΙουοΙίΟΓ, ΙουαΙίΟΓ; Γατί . ||. τούτο' Αδιάλλακτος, Ατζο•

γνωρίζεται διά της αφ ης, ϋοΐα ^ο οΠία1)1ο, ίιπρί.κ;•»!.»

ΟΟϋπαΙΙ αα Ιαοΐ. α) άρ/. άντΐίΑφ:λοκαλία

Αναμμα. ||. τ:ερ> λν/νων άφάς, ά! Αφιλοκερί-ι

ΓΙιοιιγο οιι Γοιι αΙΙιιιηο Ιοδ Ιαπι-1 ιιιοιιΐ.

ροδ, « ιιιιίΙ, Ιοιπ!>αιιίο οιι οίοΐο. |;Λφ:λοκ:ροή'
Αφηγκρηοΰμαι , Μ. ά-ίτ.-κρασΟω ! Π'^-ό.

\οι;0Γ , ΜΗΙΟΓ. [Ι . αφ::ρωυη ο/.ο;
ε'; την σττουδήν τ 7, ς φ.,σ:ω; (ε:;
την μελέτην κτλ.;, ίΐ ν (Ίΐΐι-ίΐ-
ο;α ΙοιιΙ οιιΙϊογ ;ϊ1 γ;;:ι -πότη Ιου-!
Ιο μι λϊι•) ά ΐνΐ.ιιΐν' (Ιο Ια ϊκιΙπ-
γο (α Ια ιι:('•«ϋ1α!ί,>:ι (•1ί•;. ||. άφ-.ε-
ρο.'μαι ει; την Οείαν ττρόν ,:αν, ,ί''
ι*ι Λ (:ο!ΐ'ί«ι ο.ί 1:» ΓΓ»)\ί(Ιι»ιι••:», ||.'|

φρονησίν; ;•ι\, ]ο μ\ ιι ιόί'ίτο |'||
ο:ι ηρρ.ΊΚ*; α \<»'π' ^ιι^οι.κ ιιΐ
(ά Υηΐιτ ί.'^δϊΟ ιΊί' . !ι

\•ζ.\1γη- (τ^Ί, οι• (:ιΓοη α ο<ϊΐι<α-,|
ίΐτ', ι:.ι'ι•η::(Κ', 0. ||

Λ^'.:ρ'->^•.;, εω; ( ν, Ν, 1\ιγΙ]οι1 (1-•;]
(«ι;ι>α:•ιΌΓ ; ι•.»:;-.ινΓ:ιίί<»τ», ". \

'•.';•.:;ατή; . ον ό , Ονΐιΐ! <]ΐιΐ Οοη-

ίρ!Ι

(■.ν.) τ, , ον,

Λ!ΐϊ ιΓί'ρΓουνο ηιι-
(ο, ΐιι! Γΐ'ρϊϊΐο ; ίιιιροΓ-

Γ

ιιι,ι:κ}Μ^ (!ο μ*κ*ιΙ. |
, ) , (Ιΐ'.-πιΙΐ'ΓΟ.^ΰ- |

οϋ; ( ό, ή) > (ϊό.-πιΐό-

, ι ιγο α.ιχ! Α•:

(θα; , ρτΐ'ΚΓ Γοπ'ί

ίν^ήκα, άέρ. τοϋ Χζ'.ίμ.

λφηλιξ, ικο; ;ό,ή\ (]αΐ ιΓαρακ αΐ-

ΙβίηΙ 1αραΙ)0Γΐΐ'; ιιιίιΐΐΜίΓ,-βιίΓΟ.
^φην.άζω, Μ. άτω, ( ϊρ/.),^!ϋΰΐιθΓ

1β 1)Π(1θ, ΓΟΠίρΓΟ ΜΙ μοϋΓΠΓ'ΙΙΟ ,

ΡΓΟγνΙγο 1β ιιιοΓδ αιι\ (1οηί<: (ώς

έτ:1 τό τλ. μτφορ. ) (1ι\^οΙ>0ΪΓ, «.'

ΓΙίΥοΙίΟΓ.
2\φηνίασ:ς, εως ('), (1ό^ο1)όΪ85αη-

(!β, θ. ΓένοΙΙο, 0.
Αφηρημένο; , η, ον, τ:ρκ. τ7 ; τ:0.

μτ/. του λ φα». ρω.
ίνφτ,ρημένως , έτ:•ρ. αΙ)δΐΓαο(ίνο-

Π160(.

λοθαρσ(α (ή), ΐηοοΓΓΐ;ρΐί1)ί1ΐΐ6, 0.
Αφθαρτος (ο, ή), ίιιοοΓΓυρΐϋ)1ο ,

ΐΠΐρέτί$58ΐ)Ιβ.

Αφθαστος, η, ον, (κυρ. ιατρ-.κ^ν α-
ναντιρρήτως ώφέλιμον) , ίηΓΰίΙΗ-
1>1β, έίΓιΟΛΟο, ρι-έϋβηΐ•

Αφθειας*ος,η,ον, ςυίη'βδί ρΐδΓαίΙ.

Άφθονί» ίή), α!>οη(1βαοο, •. Η' *ν

ΙΛΟ

πιίιο-ρίίηϋίτ. Ι
1\:ιΙΐίΐ-ρ:ί;ιΙί{ι•.

ί]11Ι 110

ρι«|αι»;

, Μ.ήτω,
.ιιο,τ :ι .

; ρ.ΗΜ'Γ

Λφ:/.οτ:υος {'>.'(
ρΐίίΐΐΐ <1Ίΐ!)Ι111 'ΠΓ.

Λ φ '. ν ω ( κ ο τ, ν . ά ν τ : Λ 'γ ': η ;."ν
1αί^.-ιιΓ : ηπιΜοΓ ; Γ'Ίΐ'
αΗ.ιιιιΙηιιιΐΐ'Γ , »!ο1α•.^θΓ
δοΐΐδ δϋΐΌ^ί', οίηίΊΐΓ*». ||. μή ά-
φίντ,ςτ-ν /αλ•.ν>/, ΐι',ΐΐΐ.'ΐΐιίΐοηικ'/
ρα» 1θδ Γ(•πο^. ||. άφίνω γίν;•.α
( μαλλιά , •••.ονστάκ',α ) , Ι«ϊ; ->ιτ
ογοιΙγο Ια 1);ιγ1κ' (οΐ('). ||. τ> κρα-
σί άφΤ;κΐ 7ΐθλύ κατα~άτι, (*'Λ νίίΐ
α (Ιόηοδό 1)('απ(πιιρ «Ιι» 1!ο (ϋα
ΙχΝίιιοοαρ (Κ•ρο^). ||. αφ7,κε τό
ούϊ'.ωοεστερον, ίΐ α οιηί> ίτ (]π'ϋ
γ αναίΐ (Ιο ρ!ιΐ5 ίηιροΓίηηΙ, Ι'οε
καΐ Ναραλείττω. ||. σα; άφίνωνά
ΓοχασΟήτε τΐ συν£€η, ]θ νοιίδ Ιαίδ-'
50 α ροιίϋβΓ εο Γ|αί οα αΓΓΪνα.||.
μην άφίντ,ς τόσον τον εαυτόν σου,
Γοε Παραμελώ. ||. άφίνω ελεύθε-
ρον, ΙΐΐδδΟΓ λΙΙογ, ιοε χαΐ Απο-
λύω. || . άφίνω τλς άχ»ιτήσε•ς(τας

αξιώσει;) μου , (ΙόρατΙΐΓ (δ€ άρ-
^^^ιοΓ,δ^ ιΙόροΓίΡΓ) (Ιο δθδ ρΓβ-

ΙοιιΙϊοιΐ5. || . τι μου άφίνεις [ί?Λ
την τιμήν του τ::άγματος, άττί»
τά οφειλόμενα, κτλ,) ; Οοΐιι1)ίί'η

ΥΟΙίΚν-ΝΟΙΙ^ 111*011 ΙΤΙΙΙΟΐίΓΟ ιΐΐΐ'

0!ΐ πΊάοΙιθΓ/7 ||. του άφησα (το^
έ/άρισα ) τα 'μισα , 30 Ιιιί 011 31
Γοιιιίδ (Γοΐάοΐιο) Ια ιιιοίΐϊό, ]ο1ιά

αί ί.ΊΪΙ ΓΟΙΪΗδΟ («110 ΓΟΙΙΐίδΟ) (1β

Ια ιιιοίΐΐό. ||. τον αφήχε 'ςτοντό-
-ον, ΐΐ ΐνίοαιίίΐ Γοί(1ο πιογΙ. |ί.
άφίνομαι ε'; τΰ ελ:ος τού θεού
(:'; τ; ν τ^/ην),]ο 1110 Γθ!•ιοΙδ(]β
!ΐΓαΙ>;ιιΐ(1ι»!Ηΐρ) γπΙγο Ιοδ ηιηίη*
(!ο Ιίίί'ΐι .ιΐοΐα ΡγουϊιΙοιιοο, άο Ια
ΙΌίΙιιιιο).

Λ ■;'.::; (άφικνοΰμα•.), εως (ή), 8Γ-
ιΐ\»Ό, Ό.'

Λ•::'ν:;τ•1;, χυο. χα! Τουρκ. τδ "0-

Λφλ:κτος •'ό, ή\ (^πΐ 110 ροΐΐΐ ^Ιγ^
1:».•Γί1ο, ί|ΐ;ί ιιο δο οοπ^ιιωο ροΐηΐ
;ιιι Γν ιι. ί:)('ο:ϋ1ΐΓ.>Ιί!ι]ο.

'Λ'^ο',ία (ή\ ηΙΐΜ'ίΐοο (Ιο Ιοιιίδοη-
ΙϊηιιιιΙ ιί * οιηίηίο, ϊιι1η>ρΐ€ΐίΐ€ν

υ. ]';ΐ11)ΓΓίΐΙΓΐ)αί)(1ίΐΐ;, 0.

Λφο'.ο; Λ. τ^

( Ί1ΙΙ.• ( ΓΓ.ίΐ

ίπΓΐιαΜύ.

λφοόω; , ε~ί ρ . ίΐΐΙΠ'ρίΐΙοηίΟηΙ ,
1ι;ΐΓ(Ιί:ιΐοιιΙ, δαη^ Όταΐπίο.
\φοτ:λ1ζω, Μ. ίσω, (ΙόδΟΓΗίΟΓ.

Λφοτ:λυμ^ς [ό) , (ίθΝ*ιπιιοιιΐοηί.

Λφό::τ:ς,τ, ον, (ΙιαίΐίΙ) ΙουΙ υοιιΓ,
<]:ιί ΐι'α ρ•ΐΛ »Ίό ροΓίο.

Λφόρ, το; ;ό, ήι, ηιΓοη ηο βαιιταίΐ
δοΐίΠΊίΐ' οιι ΜιπροΓίΟΓ, φΓι ηΌδΙ
ρ;ι^ δΐιρρ«ιι•ΐα1)1ο, ίηΜίρροΓία-
1)!ο : ι1«•>ίΐ1ίΐ:ιΙ: ϊηιρηϊΐοιιίαηΐ,ίη-
μοιΙ'ίι.ίΜο , ίηΙοΙΟΓαΜο . ||. ό
κα>7α>ν εΤνε αφόρητο;, Ια οΐΐί-
1<•!ΐΓ ο-Ι ίπ(οΙοιη1)1ο. ||. εΤνε ά-
φορττον , οΌδΙ ά η* ν ρηδ ΙοηΐΓ.
||. ή ύ-ερΓ,φάνϊία του είνε αφό-
ρητο;, ϊΐ ο^Ι (Γ υπ ογ^ιιοϊΙ ίη-
Μΐρρ )ΐΙ;ι1)1ο. ||. τδ σχοινοτενές
αύτοΰ του συγγράμματος εΤνε ά-
φόρητον, <τΙ οιΐΥταςβ ΟδΙ ίηδίιρ-
ροΓ!η1>Ιπιΐΐ*ιιΙ Ιοη^.

Λφορ':α(τ),«ίΟΓίΗΐο,θ.ίηΓθΓΐίΓΐΙΟ.β.

Λφ'.ρίζ'ϊ, Μ. ίσω, ΟΧΟΟΠΙΙΙΙΙΙΙΐΐβΓ.

\φνρ•.σμό: !ΐ},ο\θ(>ιιιηιιιηίοαΙίοη,θ.

!\φ-.ρμή (ή), οαίΙδΟ, 0. 50ΟΓ00, θ.

δΐι.|.•Ί, ιιιοΐίΓ: ρπίοχίο, πΐ<ιΙίθΓ«,
0. οοοα^ΐυπ, θ. Ιϊου, ουνβΓίοΓβ,
0. ||. οί52ΐ ά^ογχτ;^ ΓβίΓβ ηαίΐΓβ,
ΡΓοΙογ ά. ||. όίόει άφορμήν εις
γέλωτα, (ΙοηιιΟΓ (ΓοαΠΗΓ) ηιβίίέ-
ι•ο α πγο, ρτίΙοΓ αα πάίουΐο (λ
Ια ρΙαίδαηΙβΓίο). ||. ή διαιγωγή
του δίδει άφορμήν εις δυσαρές-ου;
τ:αρ:ξηγήσ:•ς, $3 ΟοηιΙυίΙ• ρΓ$Ιβ

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΑΦΪ

ΑΧΝ

ΑΧΡ

59

λ ά65 Λοηβαδβδ ίηΙβτρΓέΐΑΐίοηδ.
|| . Σλαβα έχ τούτου άφορμήν, ]β
ρπδ ύβ Ια οοεαδίοη. ||. αφορμή
σκανδάλου ( λογομαχίας χτλ . ) ,
υηβ οοο&δίοη άβ δβΑηάαΙβ ( ιίο
άίδριιΐβ βίο.). || . ζητεί άφορμήν
προς λογομαχίβν , Η βηβι-οηβ υη
ρΓ&βΧΐβ άβ φΐβΓβΙΙε. ||. αφορμή
προς άναίρεσιν , ( διχονμ. ) ,- οα-
τβΓίατβ α οαδ&Αΐίοη. ||. δέν ύπάρ•
χει αφορμή πρδς πολιτικήν αγω-
γών , ίΐ η*Υ & Ηβα Α Γβςα^Ιβ εί•
τίΐβ (άβ δβ ρου γ ν οί γ ραΓ Γβςιιβ-
ιβ ςίνίΐβ).
άφορος (ό, ή),-λγονος, Ακαρπος,

ίπΓβΓίΗε.
λ φ ορώ (χ. Μ.) -Αποβλέπω, Γ0§8Γ-
άβΓ, οοηοβΓηβΓ; ίηΙέΓεδδεΓ. ||.
χαθ' οαονδ* άφορα (τό δείνα πραγ-
μα] , λέγω ότι. . , ςιιαηΐ β ϋε ςιιί

ΟΟηΟβΓΠβ (Γε£ΑΓ0>) Ιθ1Ιθ ΟΠΟδε,

]β <1Ϊ5 ψΐΒ,.. ||. τούτο άφορα τή ν
υγεία ν (τήν ΰπόληψίν) μου, ο ο Ια
ίηΙέΓβδδβ ηΐΑ δαηΐβ (πια ίέριιίΑ-
Ιίοη).

λφοσιόνω, Μ. ώσω, ΑΟφίίΙΙεΓ (καΐ
μσ. αύτπθ. δ'αοςαίΙΙεΓ <Γ)υη νοευ:

δΆΙΙΑβηεΓ Οϋ δβ Γ6ΙΏ0ΐΐΓ6 (ϋ

φΐβ1ςυ'αη),δε άβΛ'οαβΓ. ||. (δπρκ.
της πβ . μτχ. ) Αφωσιωμένος , η,
ον, (ώς επίθ.) άέΥουέ.

λφοσίωσις,εως (ή), ΑΐΙ&ΌηβηίβηΙ,
άίνοώιηβηΐ.

λσ'οτου, μόρ. χρν. άερυίδ <|ΐιε.

λφοΰ, μόρ^χρν. ΑρΓβδ, αρι-βδ (<1ε-
ριιίδ) ςυβ, ςηαηύ, ςαε. ||. ει ν:
δέκα χρόνοι άφ7 ου δέν τδν είδα,
ίί υ α α"ιχ. Αηδ ςιιβ ]β ηβ Γαΐ ν».
|| . αφ* ου περιδιαβάσετε , Αριτόδ
νοιίδ βίΓβ ρτοιηεηέ. ||. άο'ούέ-'
τραγ<ί>οησεν , «ρϊ&δ αυοπγ εηαη-
ΙΪ. (/. άφ* ού ώμιλήσατε , ΑρΓΟδ
φΐβ νοαδ ΑΥει ου ραι-ΐέ. 2)Αί-
τιολογ. ή Συμπερασμ. ρηίδςιιε.
||. άφ'ου είνε έτσι, ριιίδφΐε ίί βη
βδΐ λίηδί.

άφρακτος (ό, ή), ςαί η'εδί ραδΓοΓ-
ϋίιέ οα οίοδ , άέροηΓΥη (Ιο πιο-
γβηδ άβ άέΓεηδβ, <1έ£ΑΓηί.

Περαστός (6, ή) ,- Ανέκφραστος,

Αφρίζω, Μ. Ισω, έοαπίΟΓ; [ϊτά οί-
νου) ηαουδδβΓ.

Αφροντις, ιδος (δ, ή), βχεπιρί άε
?οίοδ(<ΐ€ δοηείδ, (ΓίηςυίέΙικΙε),
1ϊ1>Γ6 άβ δοίη (βίε) , ίηδοαείαηΐ,;
»05 δοαοί.

λορος (ο), έοαπιβ, 0.

Ιφρονρητος (6, ή), φΐί η'βδί ραδ
|ΐΓ<1έ, 5«ι» ^βΓοίδοη.

#Αψχρβι« α) , πάθος τον στόματος
τώννηΐίων, Αρίΐΐΐΐβδ.

λ^, ο^ς (6, ή), άρχ. ςαί η'ο

ρ&9 ίβδ (ϋδροδίΐίοηδ ηβΙιΐΓθΙΙβδ
ΐ οα ροοΓ ςο., ίηο&ρ&Μβ άβ,
ίη1ιβ1)ί1β λ, ίηερίβ; (συνήθ.)ρβα
ΥΓβ <1>δρη(.

Αφυία (ή), ιαβηςυβ ά'βδρΓίΙ ου άο
(ΙίδροδίΙίοηδ ηάΙαΓβΙΙοδ, ίηοαρβ-
εΗ6, θ.

Άφυκτο; (ό, ή), άρχ. αντί Άφευ-
κτος, ίοβνίΐ&ϋΐβ.

Αφύλακτος (ό , ή) , φΐί η'βδί ρβδ
βαπίέ , δαοδ %Άτάα. 2) ηυί η
βδΐ ροίηΐ 5ϋΓ δβδ ^&Γ(1εδ , θ&η^
ρΓΟοααΙίοη.

Άφυλαξία(ή), ιηαηςαβ άβ ρΓέοβυ-
Ιΐοη.

Αφύσικος, ος χαΐ (κοιν.) η, ον, ου-
Ιγο παΙαΓβ, βί,οοδδίνοηιειιΐ βΓΟδ,
ιποοδίΓαοαχ.

Άφωνος (ό, ή), ςοί η'&ραδάβ νοίχ
ςοί ηο ραΓίο ρηδ, ηιυοί. §. ςυί
ηβ Γοηίΐ ραδ (!β δοη. ||. οί^ωνα
γράμματα, (Γρμτ.), Ιοδ ΙβΙΐΓβ^
ΠΐΙΐΟΐΙΟδ. || . έ'μεινεν άφωνος (ά-
ναττολόγητος), ίί (ΙοηιβαΓα ουαΓί,
ίί Γβ^Ια πιαεί."

Αφωρισμένος, η, ον, μτχ- τεθ. τ.
Αφορίζω.

Αχ! έ^ιφών. Σ/ε«λ. οΐι !

Αχαλίνωτος (ό, ή), δαηδ ΓΓβία, βΓ-

ίΓϋΙΙβ.

Αχαμνά, Ιτ.'.Ι. ιηαΐ.

Αχαμναίνω, Μ.ήνω (Οα),χοιν• άντϊ
Λιγνεύω, Αδυνατίζω.

Αχαμνός, ή, όν, κοιν. άντϊ Αιγνό;
ή §. Αχρείος. ||. αχαμνά, (κατ'
εύφ.) τα αίδοΓα, Ιβδ Ιβδίίειιίοδ.

Αχανής, οΰς (ό , ή), ίπιαιοηδΟ, ςυί
δ'οΐίϊΐκΐ 3 ρβΓίβ (Ιο νυο. ||. τό α-
χανές του ουρανού (τοϋ Ωκεανού
κτλ.), Γίαιπιβαδΐΐό (Ιϋδ οίβυι((1ο
ΓΟοβαηβΙο).

Αχαρις, ιτος (ό, ή), ηιαηςυαηΐ ου
άόροαΓνα ιΙβ^Γβοβίά'α^ΓόιηοηΙ,
ά'αΙίΓαίΙδ), ςαί η'α τίβη ά'αίιηα-
1)1β, <1βδα#Γ6α1>Ιο , §βαοηβ , Ιη
δίε.

Αχαριστία (ή), ίη^ΓβΙίΙικΙβ, θ.

Αχάριστος, ος κα}.(κοιν.) η, ον, ίη-
8ΓαΙ.

Αχειροποίητος(ό,ή), ςαί η'βδί ραδ
ΓαίΙ ο*6 ηιαΐπ (Ι'ίιοιηηιβ.

Αχειροτόνητος (ό , ή) , ςαί ιι'α ρβδ
όίό δαοτό.

Αχθοφόρος (ό), ροΓίβΓαίχ, ροΓίβατ,
ΟΓΟ^ΙΐϋΙουΓ.

Αχινός (ό),(κοιν.) ό ΈχΓνος , ουΓδίϋ,
(κοιν.) (ηαΐαί^αβ ύβ ωβΓ, θ.

Αχλάδι (τό), 'πωρ. ροίΓβ δαυνα-
ββ, θ.

Αχλαδιά (ή) , δ. ροίπβΓ δαανβ^β.

Αχνίζω, Μ. ίσω, (μτβτ.), βιροδΟΓ
(ουίΓ) « Ια ναρβιΐΓ. §. ίοπιβο-
ΙβΓ. ||. (άμτβτ.) Γ»ηιβΓ. ||. τό «Τη

μά των δχνιζεν άκόμη',ΙβΟΓ %&Ώ%
ΓαπιβίΙ βηϋΟΓβ.

Αχνισμα (τό), ΓαοΙίοη άβ Γ•ίΓβ
οιιΐΓβ (ί'βχροδβΓ) λ Ια ν«ρβϋΓ.
§. (ιατρ.) ίοωεηΐβΐίοη , θ. (ή) £α-
ωί^βϋοη, θ.

Αχνιστός, ή, όν, ΟϋίΙ Α ΐΑΥβρβΟΓ.

Αχνός (ό), κοιν. ό Ατμός.

Αχόρταστος, ος καΐ (κοιν.) η, ον, •
Απληστος, ίηδα(ίβΙ)1β.

Αχρειέστατος, η, ον, νπερθ. (άνμλ.)
του ΑνρεΤος, (Γβδ-παααΥ&ίδ (βίο),
(ΙόΙοδίαΜο , ηοΓΓίοΙβ, &1>οιηίη&-
1)1β. || . ό καιρός εινε άχρειέστα-
τος , ίί ΓαίΙ υη Ιβηιρδ άβίβδίβ-
ηΐο (νΐΐαία, ηοΓηοΙβ , ΑηοηιίηΑ-
1>1β ) , Π Γαΐ Ι νίΐαίη. ||. (τόχλθ.
ούδ.) Αχρειέατατα, έπίρ. άβίβδ-
(&1)1βηιβη(, αοοηιίηβοίβηιβηΐ. ||.
γράφει (τραγφδεΤ κτλ.) άχρειέστα-
τα, ίί βοπΐ (ίί οηαηΐβ) άόΐβδίβ-
οίεηιεηΐ.

Α/ρειε-ω, Μ. βύσιΛ, &^1Γ (ββ ΟΟίη-
ΡογΙογ) &Υββ ίηιρβΓίίηβηοβ (ίη-
δοΐεηοβ); άενβηΐΓ ιηβοηΑηΙ (ίην-
ρεΓίΐηεηΐ βίε).

Αχρείος, α, ον, ςυί ηβ ΥΛυΙ Γίβη,
Υίΐαίη, &ο]εοΙ, Υΐ1; (ίδίωςέπΐάν-
6ρ. ) ΓΓίροη , οεϋίΓβ , Υ&αηβη ,
ηιβΓ&υο!, οοςυίη, ροΐίδβοο, 0ΑΓ«
ηρηιοηΐ, βίε. ||. 6 υπηρέτης μου
ό άχρεΤος δέν έπέστρεψεν ακόμη*,
ΐΏοιι οοςαίο άβ (ΙοαιοδΙίςοβ η*
εδ( ραδ εηεοΓβ <1β ΓβΙοιίΓ. ||. α-
χρεία ψυχή, υηβ νίΐ&ίηβ Αιηβ. ||.
ω τ5ν ά/ριΤον ! 6 1β νίΐβίη. ||.
αχρεία θέρμη (έπχίνδυνος)Ι Υοίίά
ηηε νίΐ&ΐαβ ΙίβΥΓβ. ||. εΐν' 6 ά-
χρειέστερος των ανθρώπων, 0*βδ1
1β (ΙβΓηίβΓ άεδ ηοηαηιβδ. ||.ό και-
ρός εΓνε πολλά αχρείος, ΐδε Αχρίι-
έστατος. «

Αχρειότης (ή) , (επί πραγμ.) ΠΐβΟ-
Υαίδβ ςυ&ΐίΐε; (επί άνθρ.) (ΙέρΓΑ-
ναΐίοη,θ. ρβΓΥβΓδίΙό,θ. §. (συν-
χδχ. έργον ή λόγος αχρείος) ΙαΓ-
ρίΐάίΐβ, θ. ρβΓοΙβΥίΙ&ίηβ (δβΐβ),β.
Υίΐεηίε, θ. οήδεέηίίβ,θ. ΟΓάϋΓβ,
θ. δαίείε,θ. ΐηίαηιίβ,θ. ίηάεοβιι-

Οβ, θ. 001]ΙΗϋ6Γίβ, θ. βίο.
Αχρηματία (ή),01&ηςυβ άν^βΐΐΐ,

ρεαυΓΪο, θ.
Α/οησίμευτος, η, ον, κοιν. άντί-
Α/ρηστος (ό , ή), ςυί ηβ 3βΓΐ (ςυΐ

η'βδί 1)ο η) α Γίβη , ςαί η*βδ( (1*

ιΐδα^ε ((1'ααοηη ηδΑ^β) , ίηαΐίΐβ;

ϊαυδϋό.
Α/ρι, έπίρ. ή πρόθ. αρχ. άντί'ϊως. '

|| . από κεφαλής £χρι ποδών, άθ

Ια Ι£ΐβ αυχ ρίε(1δ.
Αχρονολόγητος (6, ή), Φ" Ιΐ'βΒΐ

ρ&δ <1α Ιέ.
λχρους χ«1

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

60

ΑΨΗ

Αχρωμος (6, ή), 38113 ΟΟΙίΙείΙΓ, ίη-

οοΙοΓβ, άέοοΙοΓο.
λχυρένιος, α, ον, α*β ραΠΙο.
Α/υρον (το), ραίΐΐο, θ. §. οηαιι-

πίθ, θ.
λχυρόστρωμα (το), ραί11α550, θ.
Αχυρώνας (6), χοιν . ό-
Άχυρών,ώνο;(ό),ραί11ΡΓ:ί?Γθηίί6,θ.
λ/ωνευσία (ή), ίοάΪ£Ρ5ΐίοη, θ.
Αχώνευτος (6, ή), ΐοοΙϊ«ίθ8ΐβ.
Αχώριστος, ος καΐ (κοιν.) η, ον, ίη-

8ΡραΓα1)1(ϊ.

λψηφησία (ή) , ϋΓΓΟ^βΙΚΟ , θ. ίη-

ΑΨΙ

«οίβηοβ , θ. αΙΓΓοηΙβπε , β. β.

ύΓαναϋβ, θ.
Αψήφιστος, τΜ ον, απο^αοί, αΓ-

ΓγοιιΙριιγ, ίιΐ5ο1οηΙ.
Αψηφώ, Μ. ήσω, κοιν. αντί Αφει-

δώ, ΓαίΓΟ ροιι (1β ο «3 ου ηρ ίαί-

γο αυαιη ο«ΐ3, ρΐΌϋΊξΐιοΓ, 1)Γα-

ΥΟΓ, ίΐίίΓΟΠίΟΓ, ίΙόΙίΟΓ.

ΑψιΟιά (τ), κοιν. τό Αψίνθιον.

Α ψίκορος ( ό, ή ) , (|ιιί 3β ϋόμοπίο
(Γ ιιη ηιοΐδ αιΐ83ΐΙοΙ φΓ ίΐ ν α
Ιουοίιό': (μτφορ.) Λνίίϊο ϋο ηοιι-
νεαιιΐόδ, οαρποίρυχ, εΐιαηςοαιιΐ ,
ίηοοιίδίαηΐ.

ΑΩΡ

Αψιμαχία (ή) , ΡδΟβΓΙΏΟΙίοΙίΡ , «*
£,ΐί?ρηιριιΙ ; πχβ, θ.

Αψίνθιον (τό),φ. αΙ)3ΐη!Υιο.

Αψύς, ειά,ύ, κοιν. αντί Δριμύ;
καΐ (μτφορ.) Όςύθυμος.

Αψυχος, ος καΐ (κοιν.) η, ον, ίηβ-
ιιίηιρ; 53115 νιο ; §. (συνκδχ.) 5αη5
(ίΡϋΓ, Ιίηικίρ.

Αωρος (6, ή), ςυί 0*Ρ5ΐ ραδ <1β
5ίΐί5οπ οιι ςυί ιΓα ρβ5 αΙΙρίηΙ
5Λ πιαίοπίέ , οπι. 2) (κοιν. το
πλθ. ούδ.) Αωρα, έπιρ.,ά Ηριιγθ
ίηϋιΐΡ,(τ:ροφ.κοιν. Αρωρακαι συν-
άπτ. μετά του Πάρωρα).

Β.

ΒΑΘ

Β,

>αγέν; (τό),-ΒουτσΙ, Βαρέλλι ,
Ιοηηβαιι, Ιοηηε. θ.
Βαδίζω, Μ. ίσω, αρχ. αντί Περιπα-
τώ , ηιαΓοηει•, εΙΐρπιίηεΓ, αΐίει•.
||. βαδίζει θαρέαλέως προς τον
σκοπόν του , Η ιηαΓοΙιο η»Γ(1ί-
ηιβηΐ Υ6Γ8 δοη 1>υ(. ||. βαδίζει
τήν ευθείαν όδόν , αΙΙΡΓ 1β (ΙγοιΙ
οΐΐβπιίη , πιαΓοηρτ (ΙγοιΙ. ||. βα-
δίζει τα Γχνη του πατρός του, ίΐ
ΙΏΟΓΟΟε 811Γ ΙΡ3 ρβδ (511Γ Ιεδ ΐΓβ-
0Ρ3) <1β 8011 ρ^Γβ.

Βάδισμα (τό) , ίαςοιι (ηιαηΐΡΓε) άο
ηιαι-εΙιεΓ , αΙΙιίΓε, θ. (Ιόαιαι-εΐιε.

Βαθειά, έπίρ. κοιν. άντί-

Βαθέως, έπίρ. ρΓοΓοοάέηιεηΙ. ||.
βαθέως έρριζωμένον , ρΓοΓοπάβ-
ΙΒβηΙ βΟΓαοίηέ. ||. κοιμάται βα-
θειά, ιΐ (ΙογΙ ρΓοΓοιΐ(1όηΐ6ΐι(. ||
κουρεύω πολλά βαθειά, ΙοηάΓε (1ρ
ΐΓΟρ ρΓβ5.

Βαθμηδόν , έπ;ρ. ρατ <1ορΓβ5 ου
ρ&Γ ^Γαάαΐίοιι , £ΐ*αοΊιρ11ριηρη(.
|| . αυξάνω τι βαθμηδόν, αιΐ£πΐ6η•

ΙβΓ ρ&Γ (ΪΡ^ΓΡ^, ^Γ«1(1ΐ1βΓ.

Βαθμίς , ίδος (ή) , £Γα<ϋπ , πιαι*-
εΗε, θ.

Βαθμοθεσία καΐ

Βαθμοθέτησίς, εως (ή), ΓαεΙίοη (1ρ
£Γα<1ρΓ (κυρ. ς•ρατ.):£Γαι!αΙίοη,θ.

Βαθμοθετώ , Μ. ήσω , £Γα<1υεΓ ;
(<Γρατ.) ^ΓΛιΙβΓ.

Βαθμός (ό), άρ£Γέ; (συνήθ. μτοορ.)
£Γ*<1ε, θ. Γ8ϊΐ£, (είς μερικ. φρσ.)
ροίιιΐ. ||. εΤνε συγγενείς τρίτου
(τετάρτου κτλ.) βαθμού, ίΐ8 ?οπΙ
ρ«Γβηΐ5 «α ΐΓοίδί&ηιβ ( αα ςυα
Ιηεηιε εΐε ) άε£Γ6. ||. τό θερμό-
μιτρον καιτέβη (άνέβη) έπτα βαθ<

ΒΑΘ

μούς, 1θ ΠίΟΠηοΠίΟίΓΟ Ρ3ΐ (1θ8-

Γοικίυ (051 ηιοηίί'• η 5ορΐ<1εκπ;8.
||. μέχρι τίνος βαθμοϋ , ίιΐ3ί]ΐΓα
ηιιοί ροίηΐ. ||. εις τόν εσχατον
(εις τόν ύ-ίρτατον ) βαθμόν , αυ
ο'οΓηίοΓ ροίηΐ , αα 3ϋρπ;ηιβ (ηιι
(ΙεπιίοΓ) (1ο^γ(*.

Βάθος, ους (τό), ρΓοΓοηίΙοιίΓ, θ. ^.
Γοηά; (ναυτ.) ΙιβυΙειίΓ, θ. ||. ή θά-
λασσα ειχεν εις τούτο τό μέρος
(τόσων) όργυιών βάθος, Ια ιυβΓ ο-
νβίΐ ρπ οοΐ βηάΓοΐΙ-Ια ί&νί (1ρ
1)Γβ55Ρ3 όρ ΙιαιιΙοιίΓ ((1β Γοιιά, ο*ρ
ρΓοΓοηάοαΓ). ||. εις τό βάθος της
καρδίας, αα Γοη(1 άυ 00?υΓ. ||•
εκ βάθους καρδίας , άιι Γοηά άΐι
ΟΟΡΟΓ. §. (μτνμ.) ά^ό τα βάθη
της Ασίας, άυ ίΐπ ίοπά άρ ΓΑ-
5ΐρ. §. (μτφορ.) τό βάθος των θεί-
ων κριμάτων, Ια ρΓοΓυπϋβιΐΓ άΡ3
ίυίζβπιρηίδ €Ιρ Όίρυ. ||. κατά βά-
θος, (φρσ.),Γοιι(ΊΡΓΡηΐρηΙ, άΓοηο1.
||. γνωρίζει τι κατά βάθος, 5ανοΐΓ
ςαρ.ϊ(]υβ γ1ιο3Ρ άΓοηο1, οαδανοΐτ
1ρ3 1οη^ιΐΡ8 ρΙ Ιρη ωγρυρ». ||. θά
εςετάσω κατά βάθος (αυτήν) τήν
ύττόθεσιν, ί'αρρΓοΓοηο'ίΓαί ΓαΓ-
ΓαίΓΡ.

Βαθουλόνω,Μ. ώσω, κοιν. αντί Κοι-
λαίνω, 0ΓΡΟ5ΡΓ; οανβΓ.

Βαθουλός , ή, ον , κοιν. ό Κοίλος,
οιτιιχ: οοηοανβ.

Βαθούλωμα (τό), κοιν. τό Κοίλωμα,
εανίΐέ, θ. ΟΓβιιχ.

Βαθουλωτός, ή, όν, υορβυ ογριιχ.

Βαθρακάκι (τό), ρβΐίΐβ βΓΟΠΟϋίΠρ,
θ. 2) (μτνμ.) ΙοπιβιΐΓ ςυί νίοηΐ
δουδ ία Ιαη^υβ (θβδ βηΓαη8), τα-
ϋΐιΐβ, θ. ^ΓοηουίΠρίΐΡ, •.

ΒΑΚ.

Βαθρακότετρα (ή) , κοιν. ό Βατρα-

χίτης λίθος, ΗαίΓαοΙίίίβ.
ΠαΟρακός (ό), κοιν. ό Βάτραχος.
Βαθρακόψαρον (τό) , 'ψ. £Γ6ηοιιί1ΐ6

ρροΐιρυδρ,θ. ιΐίαϋΐοοίρ πΐΡΓ,οαο-

ϋΓΟΙΡ.

Βάθρον (τό), Ιιαιιο ; δΐ^^β ; ^Γβάίη.

Βαθύνω, Μ. βαθύνω (θά) , ΓθηοΉ
ρΓοίοηο1: όοηηρΓ (Ιο 1& ρΓοΓοη-
ο"ρηΓα ; αρρΓοΓοηϋΐΓ. §. (μτφορ.)
βαθύνω εις τό νόημα , ρβΓΟβΓ 1β
Γοπά ου όαηδ Ιο Γοηά, ρβηέΐΓβΓ;
αρρΓοΓοηάίΓ.

Βαθύπλουτος (ό, ή), ΡΧΐΓβΠΙβΠΙβοΙ
(ριιί55αηιπιρηΐ ) ποηο , ήοΐι&ηΐ ,
ηιίΙΙίοαηαίΓΟ.

Βαθύς, έος (ειά,ύ), ρΓοΓοηά,ΟΓβΐΐΧ;
(ε-1 χρωμ.) Γοηοέ; ο1)5ευτ. §. (μτ-
φορ.) ο,ιιί α ΟΡ5 νυο5 ρΓοΓοηάβδ
(απ Ρ5ρΓΪΙ ρέηόΐταηΐ οίο). ||. 6
ττοταμός εινε χολλά βαθύς εις τθΰ-
το τό μέρος , Ια πνίβΓβ βδΐ ίοΓΐ
ΓΓΡυϋο οη οβί ρηάΓΟίΙ. ||. είνϊ
όκ*:ώ (-δέκα) πόδας βαθύς, ίΐ βδΐ
ογριιχ άβ ηιιίΐ {άα άϊι) ρίεάδ. ||.
(καΐ μτνμ.) χρώμα βαθύ, ΟΟΙίΙβΙΙΓ
Γοιιορρ. ||. πράσινον (γαλάζιον
κτλ. ) βαθύ, υργΙ (Ιιΐβιι) Γοηοέ.
||. τό χρώμα του δέρματος μου έ-
γινε βαθύτερον, πιαρβαααναίΐ
Γοηρο οη οοαΙεαΓ.

Βαιον (τό) , ΠΓαηοηβ άβ ραΙπιίβΓ ,
θ. ταηιραυ. ||. ή Κυριακή των
Βαίων, ιδε τό έπμ.

Βάιοφορος (ή), ή Κυριακή των Βαί-
ων, !β άίπιαπείιε <1ββ Γαπιβαυχ,
ρίο;ϋ65 Πβυπββ.

Βακτηρία (ή), 1)ϋΙθΟ , Οαηηβ, •. |(.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

4\ βακτηρία **> γήρ«ς του, •οη Μ-
Ιοη άβ Υΐβίΐΐβδδβ.

Βαλαίνα (ή), Γδε Φάλαινα.

Βαλανείον (τό), άρχ. 6 Λουτρός,
ο*ίο.

Βαλανεύς, έως (ή), άρχ. 6 Λουτρά-
ρης, 08Ϊ£Π60Γ.

Βαλ ανήφορος (6, ή), φΐί ρΟΓίβ άβδ
βΐιοάδ.

Βαλανιδιά (ή), δ. κοιν. ή Βαλανη-
φόρος δρυς, οοέηβ*

Βαλανίδι (τό), χοιν. ό καρπός τής
Βαλανιδιάς, £ΐ*θά; Γβίοβ, θ.

Βάλανος (*ι), άρχ. τό Βαλανίδι.

Βαλάντιον (τό), άρχ. τό ΠουγγΙ,
οοαΓδβ, 0.

Βαλαντιοτομος (6) , αρχ., ΟΟορβαΓ
άβ οοοΓδβ.

Βαλ&ς, ίδος (ή), 1>8ΓΠβΓβ: (μτφορ.)
οοαιιηβηοβιηβηΐ. ||. έξ αυτής βαλ-
6ΐδος , φρσ. ,>«Έχ πρώτης αρ-
τηρίας.

Βάλλω, Μ. βάλω (θά) , ΠΙβΙΙΤβ; ρΐ8-
€^Γ, ροδβΓ. ||. βάλλω εις τάξιν,
8ΓΓΛΟ&6Γ, Γ6£ΐβΓ. ||. βάλλω είς
τήν μέσην , ρΐ806Γ βηΐΓβ άβΟΧ
Γβηχ, οβπιβΓ,βητβΙορρβΓ. ||. βάλ-
λω σκάνδαλα μεταξύ δύω ανθρώ-
πων , τους βάλλω €ΐς τά λόγια ,
ιηβΙΐΓβ πιαΙ βηδβηιΟΓβ άβυχ ρβΓ-
εοηηβδ, Ιβδ εοπιιηβΙΐΓβ Γυηβ 8-
Υ60 ΓβυΐΓβ. || . βάλλω τά δυνα-
τά μου, Γ8ΪΓ6 (0118 868 βίΓΟΓίδ. ||.
βάλλω τό φαγ• Τ ' ({ς τό τραπέζι,
ΜΓΤΪΓ. ||. βάλλω τα χρήματα μου
είς τόχον , ρΐΛΟβΓ ( ΓβίΓβ νβΙοΐΓ )
δοο 8Γ£βηΙ. || . βάλλω τόν πρώτον
λί&ον (κτιρίοο) , ΓβίΓβ 1β ρο8β άβ

1* ρΓβΠΐίβΓβ ρίβΓΓβ (ά'ϋΠ ΜΟΟϋ
ΐηβηΐ). ||. βάλλω βάσιν (θεμέλιον),
βδββοίΓ 1«8 ίοΐΐάβΐηβηίδ. || . ( χα
μχγορ.) δέν δύναταί τις να βάλη
έάσιν είς τους λόγους του, οη ο 6
ραιΐ «556θίτ «υευη ΓοηάβηοβοΙ
(οη ηβ ρβυΐ οοωρίβι•) 8ογ οβ φΐ'
ί] άιί. ||. βάλλω τίνα είς έξοδα ,
€οο5ΐίΐυβΓ ς. 6η Γγαι8 (βη άβρβη
86). ||. του τό έβαλα ( μέ τρόπον
ε£ς τά αυτιά, (του τό έγνωστοποί-
ησα χρυφίως) , ]6 Ιοί βη «Ι &1ίδ-

δβάβΙΙΙ ΠΙΟΐβ λ ΓοΓβίΗβ. ||. βάλ-
λω βδέλλαις , «ρρΙϊφίβΓ οα 86

ί*ΪΓ6 «ρρΙίςυβΓ άβδ 8*0881168.
|. βάλλω βουλλαν , ?δε Σφραγίζω
χαΙ^Ιατω. ||. βάλλω τήν ύπογρα-
«ήν μΟΟ , 8ρρ086Γ 38 81£08ΐθΓ6
|. βάλλω τό σπαθί μου είς τήν θή-
χτ,ν, Γ6θ£8ίηβΓ. || . βάλλω είς τό
χέρι , 3>Πΐρ*Γ6Γ , 86 8Α181Γ , 86

κηάΓβ πιαίΐΓβ ά'οοβ ρβΓ8οηη6
οο ά'ιιηβ οηο86. ||. βάλλω τινά
έμχρός, φρσ.,(τόν κατατρέχω άν-
βνδότως,τόνίχιπλήττω σφοδρώς)

ΒΑΡ

ιηβηβΓ ς. 0811801 , οιβηβΓ 0680
(Γ8Η1. || . δέν τα βάλλει χάτω,
^ρα., ( δέν . ομολογεί τήν ήττάν
του , δέν ταπεινουται ) , Η 06 86
ΙίβοΙ ρβ3 ροϋΓ 08(1α.

Βαλσαμίνη (ή), φ. χαΐ δνθ. (έχ του
γέν. του βουφθάλμου ) , 08ΐδ8Πΐί•
ηβ, θ.

Βάλσαμον (τό), 080016.

Βαλσαμόνω, Μ. ώσω, 6Πΐ08ηηΐ•Γ,

Βαλσάμωμα (τό) , ΓλΟΐίοη ά'βηΐ-
ο&ηιηβΓ, βηιίκυιηβιηβηΐ.

Βάλσιμον (τό), ΓδΟΐίοα άβ ηΐ6ΐ(Γ6
(<1β ρΙβΟβΓ, 6(0).

Βάλτος (6) , ΠΙΑΓλίβ, Π13Γ6, θ. ΠΙ8-
ΓβΟΛ^β; Γθη<ΐΓί6Γ6, θ.

Βαλτώδης, ους (6,ή),πΐ8τέθΛ£6ΐιΧ.

Βαμβακερός, ή, όν, <1β ΟΟίοπ,ΓΐίΙ
άβ οοΐοη. ||. (περιληπτ.) βαμβα-
κερά (ένν. υφάσματα), <1β8 ΟοΙοο-
η«<ΐ63.

Βαμβάκι (τό), ΟΟΐοη.

Βαμβάκια (ή) , Ια ρίβηΐβ ςυΐ ρΓΟ-
άιιι( 1β οοΐοο; οο(οηηί6Γ.

Βαμβακοχώραφον ( τό ) , 0θ(οηη6-

Π6, θ.
Βάναυσος (ό, ή), άβ ΠΙβυνβίβ (οη,
£Γ035ί6Γ, 1)85, νίΐ, ΙΠίροΙί, ΟΓϋ-

(βΐ, 1οιιγ<1, ϊδε καΐ Σκαιός. ||. του
εΐπε τάς βαναυσωτέρας ύβρεις , ΐΐ
Ιυί άί( 163 ίθ]θΓ6δ ΐ68ρ]|Ι8§;Γ08-
816Γ68.

Βαναύσως, έπφ. £Γ088ΪέΓ6Πΐ6η(,
1>Γη(&ΐ6ηΐ6η( β(ο.

Βαπτίζω, Μ. ίσω, (ΙοηηβΓ ( οοο Γβ-

Γ6Γ ) 1β 1>Αρ(έηΐ6 , 1)8ρ(ί56Γ. §

(κατα/ρ. ώς εκ μέρους του αναδό-
χου) (βηΐΓ υη 6ηΓ&η( (3ιιγ Ιβδ
Γοη(8 <1α 1>&ρ(6ηΐ6). ||. μου Ιχει
βαπτισμένον παιδί, ίΐ Α (6ηα υη
άβ ηΐ68 βηί&η(8.

Βαπτικός, ή, όν, (άρχ.),-Βαφικός
2) (κοιν. βύχρ. ουσ. τό ούδ.) Βα-
πτικόν καΐ Βαπτικά, (ή πληρωμή
του βαφέως), 1β ρπΐ άυ (βίΐΐ(.

Βάπτισις, εως (ή), ΓβΟΐίοη άβ 08-
ρ(ίδβΓ. || . βιβλίον τών βαπτίσεων,

Γ6£Ϊ3(Γ6 Οβρ(Ϊ8(αίΓ6.

Βάπτισμα (τό), οαρ(έηΐ6. ||. τό ύ-
δωρ του βαπτίσματος , 1'βλα 08-

ρΙίδΟΒ&Ιβ.

Βαπτισματοχάρτι (τό), (βχ(Γ&ί() οα-
ρΐΐδΙβΐΓβ. || . παρουσιάζει τό βα-
πτισματοχάρτι του, ρΓΟάιιίΓβ 500
(6Χ(Γ81() ΟΒρΙίδΙαίΓβ.

Βαπτιστνριον (τό), 0&ρ(Ϊ8(6Γ6 (ά'
υοβ έ^ΐίδβ).

Βαπτιστικός, ή, όν, βΐΐβοί ,-βαΙβ

Βαπτός, ή, όν, (οίοΙ.

Βάπτω, Μ. βάψω, (βίηάΓθ, Γδε Βά-
φω.

Βάραθρον (τό), ^οοβΓΓβ, βοΐωβ. ||
(συνήθ. μτφορ.) τό — της λήθης (της

ΒΑΡ

61

αιωνιοτητος) , Ιο βοοΙΓη άβ Γο«κ
οΐί (άβ ΓέΙοπιΠέ).
Βαραίνω, Μ. βαρύνω (θά), Αρρ6880-
(ιγ; (μτφορ.) ίοΐροΓίαοβΓ; (Γρμτ.|
ηιβΓςοοΓ άβ Γβεββοί $ΓΑνβ. ||.
( άμτβτ. αύτπθ. ) άβνβοΐΓ Ιοαηΐ
(ρ688ηΙ),8βρρ69βθίίΓ. ||. 6 ασθε-
νής έβάραινεν , Η 8 Οβίδδβ (βΠίρΙ-
Γ6), ίΐ 6δ( ΓθΓ( 088, ίΐ V* 60 άβ-

οΐίηβηί.
Βαρβαρίζω, Μ. ίσω, Γ&1Γ6 οη 08Τ-

Ο&ΓΪδΟΙβ 011 άββ 08Γ08ΓΪ8ηΐβ8.
Βαρβαρισμός (ό), 08Γ08ΓΪ8ηΐ6.
Βάρβαρος (ό, ή), 08Γ08Γ6; «ΓΟβδΙ-

6Γ, Γ08(Γ6, 0Γ0(&1, ΪΠίροΙί.
Βαρβαρότης, ητος (ή), 0&Γ08Γ16,Θ.

§. 1>Γ0(β11(6, θ. ίΓ088ίβΓβ(6, θ.

ΙηιροΙΗβδδβ, θ.
Βα^ειά , έπί^. χοιν. αντί Βαρέως.
||. (ό ασθενής) είνε πολλά βαρειά ,
ίΐ 6δ( Γογ( 088 (οίβο 083). §. παί-
ζει βαρειά, ]οο6Γ £Γ08 ]βο, οοα-

0Ο6Γ §Γ03.

Ββρέλλα (ή), ?δε Βουτσί. ||. ίχαμ*
τόσαις βαρέλλαις κρασί, ίΐ 8 Γλϋ
(&ο( άβ ρίέοβδ άβ νίο.

Βαρελλάκι (τό), ρβ(ί( ΟβΗΙ, 1)8ΓΙ-
ςο8υ(, (οοηβΙβ(.

Βαρελλάς (ό), (οηηβΙίβΓ.

Βσρέλλι (τό),08Γί1,08ΓΠφΐβ,θ. §.
Οοο08θ((ίδίως τό τής ζαχάρεως καΐ
δλλων τοιούτων εμπορευμάτων).
8• 08ςηβ (τό τών σαρδέλων κτλ.),θ.

Βαρετός, ή, όν, £6θ&ο(,ίηιροΓ(ιιο.

Βαρέως, έπί^. ρβδ&ηιπΐ6η(; ΙουΓ-
άβπΐ6η(. §. (μτφορ.) 9Γ8Υβηΐ6η(,
ροδέηΐ6η(. ||. δ^στος βαρέως,
9Γ16 νβηΐ6η( ( ά80£6Γβϋ36ηιβη( )
πι&Ι&άβ.

Βαρηοΰμαι, Μ. βαρεθώ (θά), κοιν.
αντί Βαρύνομαι.

Βάρος , ους (τό) , ρβδ6η(βυτ, θ. §.
ροίάδ: 0θ8Τ£β,θ.ί8ίχ. 8•(μτνμ.)
8ρρβ880(ίδδβΠΐ6η(. || . (μτφορ.)
δίδω βάρος, 6ίΓ6 8 0Ο8Γ96. || .
φοβείται μή σας δώσΐβ βάρος , ίΐ
ΟΓ810( άβ ΥΟϋβ 6ΐΓ6 8 (!08Γ£6.

||. εΤνβ β?ς βάρος μου, ίΐ 681 8 πια
00&Γ£6. ||. μή προς βάρος, (φρσ.),
06 νοιίδ άέρΐ&ίδβ , οβ Υουδ βη
άέρίβίδβ. || . έν βάρει συνειδήσε-
ως! (φρσ. έν ειδει όρκου), 30ΓΠ18
εοοδοίβοεβ , βο βοοδοίβοοβ. ||.
αισθάνομαι βάρος είς όλον μου τό
σώμα , ]'β δβοδ άβ 18 ρβδ&οΙβυΓ
Ρ&Γ 1 0 11 1 1β 0ΟΓΟ8, ]β Π16 860(

ΙοαΙ &ρρέδ80(ί.
Βαροστόμαχος , η , ον , ?δε Βαρυ-

στόμαχος.
Βαρύδι (τό), ρβδοη; ροίάδ.
Βαρ\.κέφαλος (ό, ή), ςυΐ 8 Γβδρη'Ι

ΙουΓά, ΙουΓά; 8θ8ΐουΓάΙ. ||.αλο-

γον βαρυχέφαλον, οηβΥλΙ <}αΐ 8

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

62

ΒΑΡ

]& Βουοίιβ (Ια Ιοίο) άιίΓΟ , (οτί
«η 1>οιιο1ιβ, ροδαηΐ λ Ια ιη*ϊη ,
«ΚΓΠοϋβ α εοικΙαίΓΟ, ΙόΗυ.
Βαρύνω, Μ. βαρύνω (θα), ορΟ. αντί
Βαραίνω, αΙοιιπΙΐΓ. ||. βαρύνω τήν
συνείδησίν μου, οΙίαπχοΓ δα οοη-
50161100. ||. ( συνή6. μσ. αύτ^τθ. ;
Βαρύνομαι, Μ. βαρ,Οώ ^6ά) , «Μγρ
Ιαδ, δο ΙαδδΡΓ. $. ΙαπΙοΓ Ρί11*

ρΛΓΟδδΟ. ||. βαρίΟγ,κα να τον ά-
τχούω, ]ο δαΐδ Ιηϋ οΌ ΓοηΙηκίΓΟ.
||. έβαρέΟτ,κα '/ άκο^ω αυτί ν τί,ν
ύττόΟεσιν, ^αί οιι Ιοη^ΐοηιρδ 1*•^

ΟΓΟίΠοδ 1)ίΐ11ΐ10δ 0ΐπΊ<:;11110δΓ
€θΙΙθ αΐΤαΪΓΠ. ||. αφες τον να φι
νάζχι *ως ού να βαρε!){, , Ιηίδδίν.
Ιο γγιογ ΙοιιΙ δοιι δυι'ιΐ. Μ. ? αμύ-
νεται τις ν'άκούγ, στάντοτε τα αυ-
τά, οη δο Ιαδ^ο (ΓιμιΙρι:ι!γρ Ιοιι-

3011Γ8 (1ΪΓΟ 1θδ ΠΙΡΠΙΟδ ( 'ΊιΟλΙ 'ί.
||. βαρύνομαι ταΐς φωναίς του,]»*

5111 ΐΛδ ΐ!θδ δΟ* ΓΓΚπΠθΓΪ?δ.

Βαρύοσμος(ο,ή), (]υί α ιιηο οιΙοπγ
ΓοΓίβ.'

Βαρύς, έος (εια, υ), ροδηηΐ, ΙοπγιΙ.
§. (μτφορ.) £Γανο, ρο?ό,δόπι»πχ :
(έττΐ -πραγμ.) ηοοαΙ)1ηηΙ ; (ενίοτε)
ΙζΓΪοΓ; (έττΐ τόπων κ αϊ άερ.) πιαί-
δαίπ. ||• (ό κέφαλος) εΓνε βαρύ'-ύά-
ρ•. , ο'οδί υη ρυίδδοη 1)ίοη (•πι.
||. βαρειά μυρωοιά, οιΙοιιγ ΓογΙο.
|| . ό καφές εΓνε -πολλά βαρύ;, ο ο
ΟΆΐέ ΟδΙ ΐΓορ ΓογΙ. ||. 1-\ ΤΓΟίνή
βαρυτάτγ, , δουδ (ίο ροίηοδ ΓογΙ
£Γίονοδ. ||. βαρεία ασθένεια, ίτπό-
νβ πιαίαάίο. ||. τού κατέίη βα-
ρεία καταρροή,ϋ Ιιιϊ ρτίΐ ιιιικγο*
γΗιιΠΙΟ. ||. 6 κουρεύς ε/ει βαρύ
χέρι, οο ])3Γΐ)ίθΓ α Ι,ι ηιαίπ πι-
ίΐο. ||. κάμνει (βαστά) το β?ρύ,
ϊΐ αίΤοοΙο (ίΐ ριτηιΐ , Π δο ιΐυιι-
ιιο)ιιη «ιΪΓ δόποιιχ. ||. βαρύς χει-
μών, ΐοε Βαρυχειμωνιά. ||. ό χει-
μών τ,τον βαρύς, ΠιίνοΓ η οίο πι-
<1θ. || . το κοίλον τή; Ανατολή; εΓ-
νε βαρύτερον , )ΰ ϋοίδκοαιι (Ιο Γ
Αδίο ιιίηοιίΓΟ ο^Ι ρΐιιπ ΓογΙ. <§.
(ούσ.) Βαρεία (ενν. ττοοσωδία), αο-
οοιΗ 8ΓΛΥΡ.

Βαρυστόμαχος (ό , ή) , Γ[ΐιΐ ΟδΙ ρη-
δαηΐ δΐΐΓ Γοδίοηιαο , (]υί ιΊιαΓ-
£β Γοδίοηιαο.

Βαρύτης, ητο; (ή), ρΟδαπΙοιίΓ; 'τ:-
χν.)5Γανίΐ6 ,θ. (μτφορ.) =Ί•. αίνο• -
θεια, Σοβαρότης, δοποιιχ , 0. §.
ίπιροΓίαηοο ,θ. οοηδόηυοιιοο, 0.
ρθί(1δ. ||. κέντρον της βαρύτητος,
{Φσ.}, οοηίΓΟίίο §ΓανΐΙό. ||. ό λό-
γος του ε/ει βαρύτητα, δοπ 3π-
ΙοπΙό (δοη ΙέΐΒοί^ηη^ο) α (Ια
ροίάδ, ΐΐ ο»ΐ άβ ροί(Ιδ.

Βαρύτιμος ( 6 , ή ) , ηιιί ΟδΙ <Γ υη
&Γβη<] ρΓΙΧ, ρΓόοίβιιι.

ΒΑΣ

Βαρύτονος (ό,ή), Γρμτ. ί|ιιί Λ Γ»Γ-
οοιιΐ £Γίΐνο , ί|ΐιΐ α Γίκ•< τηΐ μι γ
Ια ρΓΐΐΜΗί^ιηο, 1):ΐΓ>Ιοη. %

Βαρυχειμωνιά (τ), Ιιινογ ΓΪ^ΟΐίΓΟίιχ
;ππΙο.

Ιίαρώ, Μ. βαμέαω , κοιν. αντί Κτυ-
~ώ. 2)(χμτ0τ.; αντί Ζυγίζω.

Γ•αταν•,'->, Μ. ΐτω, (Ιοπγ.ογ ! πμιο-
δΐίοιι , ιιι ΊΙπ* ϋ 1;ι ηικ'-ΐίοη [α
Ι.ι Ιοιίίΐιτ', Ιι»ίΊι:ιτι\ Ιοίιπ.αίι-

ΙΐΜ', ΐΜ':ΐ!Πΐί<ΟΓ, ΙΙΙ.ΙΓίνΐί^'Γ. |!.
'μτ. αύτ-').1 ΓΐκΙυιτΓ, ^ΟΙΐίϊϊΪΓ ,
Ί'Οε καΐ Τυμαννο.
Ιΐαταν. ιτήριον (τύ;, ίιΚίίΠίΐΐΚ'ηΙ (Ιο

|| 1')ΓΐϋΓ(ι.

Ιϊάτανον (7ύ),Ιο;ΐΓηιοηΙ, ^οιιίί/ηη-

(Τ, 0. ρι-ΙΠί», 0. Μ!ρρϋ<Ί\ μ,ΜΠ',

0. ||. τ>. βάτανα τού Κότμου, 1 '^
ροΐιιο^ (Ι;4 Ια »ί('.
ΰαίιλ-ία ;<"/ , ίϊΐιίοΐ'ίΐύ οπ (Ιί'ΠιίΙι'•
γο\;ι1»*, ι<>:-ηιιΐι• , 0. •.•., γγ^γ.ρ.
||. Ιτ:• βατιλεία; ν. >')ωνο; τού Λ. ,
ΜΗΙ-4 Ιΐ' Γ>2!1»' <Γ()'.ίοη ΙΟΓ. 3

= Ιίαα•λ:ιον. ||. ή βατιλεΐα των
ούρανίον, Κ» Γηναιππ^ «!ι*δ οίοιιχ.

Ιΐαα•.Λ2ΐον (τ-!), π»ναπιιι«.

*Π7τιλεομ•ι-ωρ, ΰρ*:; (ί,), Ια ΓΓ.'ιν»

Ιϊΐί'ΓΟ.

Βατ-λευμα (το) , κοιν. ή Λύσις τού
ήλιου.

Βαπλεύ;, εως (ό) , Γοί. ||. (κατά
-•07-ών.> δίΓί".

Βααιλεύω,^Ι. εύτω, γγ^ιίογ. ||. βα-
σιλεύοντος "οΟ'.ινος τού Α,ιοεΓ,α-^
σιλεία. α! (κοιν.) αντί Λύει ιό ή-
λιος και κατα/ρ. το φεγγάρι) , ί!
γ•ο οοικΊΐΡ.

Βκτιλι/.ός,ή,όν,ΓονπΙ. §. (έτ:• άνΟρ.)
Γον.ι Ιϊ^Ιί'- 1|. βατιλικόν τταλάτιον.
ρ.'ΐ1,ιΊ-,(•!ι.ιΐ!•αιΓ' γο\.ίϊ, !|. ή βατι-
λ•.κ^ τυτογραφΐα, Γΐ;ΐφΓΪ[!ΐ;Ί'ϊ,'
Γ0\;ι1ι\ |[. ή Βασιλική \ύτού 'Γ-
ψτλόττ:, (ζΐο.τ'.τλ.), ί><>ιι ,•ιΙΙι\;-
ϋί1 Γυν;ι!;\ (^ .Κ. Λ. Η. ||. ό \ν.~
"ΐλ•κό; τ-'^-'κϊ/Α ;ό οιάοο/ος τού

ΒΑΤ

Βά^ις, εως (ή), Γοπίίοιιιεηΐ , Ι>3ί»Ρ,
0. Γοηϋ.

ί'οονου, ει; τι ν 2

Ι;• ρπι:-

ΓΟ γου:ι1. §. οί βα-ιλι/οι κ αϊ οί

ον,μοκρατικοί , Ιί'δ ΓΟναΙΐ^Ι*•^ οί

Ιοδ Γΐ'ριιηΙίοηία^. ||. (ούα. άρσ.),

φ. 1)&δί1ίο.
Βασιλικά;, ϊτ,'λ. ΓΟτΛίπη^ηί.
Βασιλίς, ίοος (γ) , - Βατίλιττα και

Βααιλοττούλα.
Βασίλισσα, τ,; (ή), ΓΡίηο, 0.
Βααιλίσ/ο; (ό), (αρχ.) ]>οίίΙ Γοϊ ,

ΓοίΙοΙοΙ. 2) εΓο. οφ. ΗαΜίίο.
Βααιλοτο^λα, α; (?), ΙΐΠο ιΐπ γοϊ,

ρΓΪηοοδδο Γοναΐί* οιι (1<* δηη^.
Βασιλόττουλον (τ.ο),ΓιΙή (Ιο γοι, ρΓΐη-

οο Γοναί οιι (Ιο «αη^
Βάσιμος (6, ή) , Γογπιο δΠΓ δα 1)α-

δο, δΙαΙ)1ο, δοΐίιΐρ ; §. Γοηςίό
Βασίμως, έτ:ίρ. δοΐίίΐοηιοαί.

Βασκαίνω, Μ. βασκάνω (θά), οπ-
δοιοοΙοΓ ραΓ δθδ Γο^αΐΗίδ,Γαδοΐ-

ΙΙΟΓ.

Βασκανία (ή), Γίΐ^οίπΒΐίοΠ, 0.

Γ.άτκανος ;ό,τ', (Ίΐλίΐ'υχ, ιααΐνοίΐ-
ί Ι-ι.ι.

Β7τταγερ,ς , ή, όν, γ? ι : ΐ 051 ά (1υ-
ι Τ, ^οΐιιΐ»», ίΐιιΐ'ΰΙίΚ•, :>ε καιΛι-
αικής.

Β ύ. -τάγμα ί τό ) , κοιν. όΐαΐ Λ' υηίί
(Ί.<> ο<;ΐ;ί υΙιΐΓ** (ί|ΐ»ίδ6 ^οιιΐίοηΐ).

Βαττ-'ιζος \','\ κοιν. ό Αχθοφόρος.

"1α7τΓ>, Ί. βαστάςο^ ('ϋ;, = Κρατώ,

Ι:•;ιΐΓ.ροΓΐ: Γ. ||. ττοτΐ οίν βαστΐ

χρήυατα έττν.νω του, )1 ικ» ροΓίθ

^αI^ι;1^^ (Γ.ιγ^γπΙ ηιγ Ιιιί. ||. κα-

λ>. τον βαστώ, ]ο Ιο Ιϊοπδ 1)ίοπ.

^. ['} σ. αύτ-'Λ ) ΙΙατηούμαι, Μ. βα-

σ-αχ ώ (^ά) , ρπηιΐΐτ δΐίΓδοί,δβ

' (.■Μΐυοηΐι* ; ο\. ( μτνμ. ) ?ο δοαίο-

ιιϊγ. ||. ό γρον βαστιέται καλά,

ν;ΐνε ν.ρκετά εοριοστος ώ; ΤΓροςττν

ήλικίαντου). ΪΙ ^0 δοιιΐίοιιΐ Βίοιί.

2' *-Λντ£χω, Λιαρκώ, ΙπιίΓΟοη-

ΙΓΟ ΟΠ !).>», δΟΙι((1ΐΪΓ, ΛΟ δΟΙίίΡ-

ι•:ι•, [<>'>1»ι•, δο ιιιαίυΙυΐΜΓ: ιΐιι-
γ:1!•, Μί?)-ί^1ιτ; Ιριιϊγ; (έτςί'τΓωρ.
κλτ:. ) ι*1 γο (1(- ^«Γϋο(ι!ο 1)οιιιιο
μΠΓΐΙί'). ||. αύτ!> τ) κρασί βαστά
( ο 1 ν βαστά), αυτά τα 'ττωρικα δέν
βαστούν, οο νιιι οδΐ ( ιι'ο>1 ρη> )
(Ιι' £,'.'π\1ο, ϊΐ νο ιηαίηΐίοιιΐ, οοδ
Γπ.ίί^ ηι» ><>ηΙ ρηδ (Ιε ^ητάο. ||.

• •ι:ρ•.κα κρασιά ίέν ήμττορούν νχ
βαστ^ςουν ει; τήν θάλασσαν , ίΐ
ν λ ι!ολ λ ϊιί^ ίριί πο ροιινοιιΐ δου-
ΙοπίΓ Ι.ι ιιιογ. ||. αύτο το τ:αν1 ;'αύ-
τ> τύ χρώμα; ο>χστα, 0011ο όΐυί-
IV (οοΐίο οοϋΙι-ιΐΓ) δο δοπίίοπί.
||. αύ-.ο τ> χ;ώ;ια δεν βαστά, οοΐ-
Ιο οομΙρπγ ίο• ΙϊοιιΙ ραδ. §. (καΐ
χ;.ον. ) τ ν τταντγ.ρι βαστά το:Χς
ήοίρας,Ι.ιΓοΪΓΟ ΙίοιιΙ ΐΓοίδίουΓδ.

Βατευια ( τύ ) , αοουιιρίοηιοϋΐ ,
ί ηιοπίο, 0.

Βατε^ο, Μ. εύσω. ΟΟηυγιγ, δαΐΙΙΐΓ,
('διαιτ. έ~1 σχυλ.) Ιλοογ, (έτ:1δρ-
νίΟ.) (ό<Ίιογ, (επί έλάφ.)(]»^ΐΐθΓ.
||. (μτίτ. ) αοοοιιρίίτ. ||. ( μσ. )
Βατεύομαι, Μ. βατευΟώ (θά),δΆθ-
οοπρΚτ.

Βατόμουρον (το), 6 καρττος τήςβα-
τσινηαςί, Γπιίΐ ^^ 1λ Γοηοο* ιιιύ-

ΓΟ (•ΛίΙΙΐνη\ίΟ ΟΙΙ <!θ ΓΟΠϋΓίΙ), θ.

Βάτος ( ή ) , φ. άκανΟ. ΓΟΠΟΟ, θ. ||.

ίδαΐα βάτος (ή αλλ. Σμεουρηα ),

φ. (τατηϋοΊδΐοΓ. α) (ό) , εΓδ. :-

χΟ. γοποο («Ιο πιογ), 0. ταίο, 0.

Βατράχιον (τδ) , φ. §ΓΟΐΐουί1ΙθΙΙθ,

ιιΐο, θ.

^ΓΟποαίΙΙο, θ.

ί• Βατράχιον (τδ)
β. ΓΟιιοηοιιΙι
Βάτραχος (ό),

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

ΒΕΒ

Βαφ&Τον (τό) , αΙΙβΙίβΓ <1β ΙοίαΙιι-

ΓΙβΓ.

Βαφενς,έως (ό), ΙβίηίυπβΓ.
Βαφή (ή)» ΙβίηΙυτβ, 0• ΙοίηΙ; Ιβίη-

1*, 0. §. οουΙβυΓ, θ. οοίοπδ §.

(/ζτνμ.) ίΓβωρβ (<1υ ΓβΓ βίο). ||.

/|. βαφή διά τά υποδήματα, 01-

Βαφικός, ή, όν, ςαί οοηοβΓηβ (φΐί

5ογΙ α } Ια ΙοίπΐϋΓΟ , Ιίηοίοπαΐ.
|| . β αφ ιχά βότανα ( φυτά ) , ρΐάΐΐ-
105 ιίηοίοπαΐβδ.

Βάφω, Η. β άγω, κοιν. αντί Βάπτω,
ΙείηάΓβ, ιηβΙΙιβ βη οουΙβυΓ. ||.
βάφες τα γένειά του , 5β ρβίηάΓβ
Ια ϋαΓΟβ. ||. βάψε τα ποδήματά
μου , ΟΐΓβζ πΐβδ βοΙΙβδ. ||. βάφω
τι γαλάζιον (χόκκινον, κτλ.),1βίη-
<ΙΓ6 6θί>ί61ΐ(€ηΓ01ΐ£0 βίο). ||. τά
μοϋρα βάφουν τά χέρια, Ιβδ ωυ-
Γβδ (βΐ£ηβηΙ 1β§ ηιαίηδ. ||. τό υ-
φάσμα δεν έβάφη χαλά, (δέν ε-
πιασε), ΓέΙοίΓβ η'αραδ 1>ίβη ρπδ
Ια οουΐβιιτ.

Βάψιμον (τό),Γαοϋοη άθ ΙβίηάΓβ,
ΙβΐηΙ.

•Βγάζω, £. μτβτ. ϊδε ^βγάζω.

'Βγαίνω , £. άμτβτ. ϊδε Έβγαίνω.

'Βγάλσιμον (τό) , ΐδε*Εβγαλμα. ||.
βγάλσιμον χεριού (ποόαριοΰκτλ.),
ΐδε*£ςάρβρωσις• ||. 'βγάλσιμον με-
ταξιού (αχό τό κουκκοΰλι), ΙΐΓα£6
αβ δοίβ. ||. 'βγάλσιμον λαχνού
{λότου), ϋ>α^β ά'αηβ ΙοΙβηβ, Ιί-

Τ&ξβ αΐΐ δΟΓί.

Βδέλλα, ης (ή), δαη$δυ6, θ.

Βδέλι>γμα ( τό ) , οηοδβ βχέβΓαΜβ
(φά Γβρυ£ηβ). || . » τό — της έρη-
μώσεως,«Γρφ., Γαηοιηίηαΐϊοηά'β
Ια άβδοΐαϋοη.
Βδελυχτος,ή, όν, ηοί βχοίΐβ Ια Γβ-
ρυ^ΟΛίιοβ (Ιβόβ^οαΙ) , άβ^ού-
ιαηί; βχέοΓβϋΙβ, αοοιηίηαοΐο.

Βοελυρία (ή), έΐαΐ ά'αηβ οηοδβ δα-
1β(<1έ£θύΐαηΙβ), δαίβΐέ, θ. οο-
δο οιιΐ Ιέ, 9. αβοπιίηαΐίοη, θ.

Βδελυρός, ά, όν, δαίβ, άβ$ούίαηΙ;
οοδοβηβ, «Ι>ο(ηίηαηΐ6.

Βδελύττομαι, Μ. βδελυχΟώ (θά),
ςεηΙΪΓ άΊ» άέ^ούΐ, ανοίΓ βη βχό-
οταΐίοα , 6>ίΐ6Γ ανβο ηοΓΓβυΓ ,
αΒηοΓΓβΓ, άέίοδΙβΓ.

Βέβαια, έτείρ. Γδε Βεβαίως.

Βέβαιον*», Μ. ώσω , αδδΐΐΓθΓ, οοη-
βπηβΓ, αίβπηβΓ ; ΓαίΓβ Γοί; οβΓ-
ΙϊΒβΓ: ΛΟΟΓόίϋΐβΓ. ||. ή εϊδησις αυ-
τή βεβαιοΰται, οβΙΙε ηουνβΐΐβ β*
αοθΓέ<ϋ(€. || . σας τό βεβαιόνω,ίβ
νοιίδ ΓαΓ£πηβ, ]β νοαδ Γαδδα-
Γβ, ]β τοιίδ 1β οβΓίίββ. || . τόν έ-
€ε6αχ«>σαν ότι θά διορισθη , οη Ιυί
α άσαηό ΓαδδυΓΛηοβ φΐ'Π δβΓβ

ΒΕΑ

Βίαιος, α, ον, βάτ, οβΓίαίπ , ρο-
δίΙίΓ; αδδυΓβ, οοοδ(αη(. ||. εΤμαι
βέβαιος (βεβαιότατος) περί τού-
του, ^,^η δΐιίδ οοΓΙδίη (ΐΓβδ εβΓ-
Ιαίη), 3'«η αί Ια οβΓίίΙαίΙβ. ||.?εΤ-
νε βέβαιον; εδ(-Η οβΓΐβίη? ||. τό
πράγμα εινε βέβαιον (βεβαιότα-
τον ) , Ια οποδβ €δ( οοηδίαηΐο
( ΐΓύδ οοηδίαηΐβ ) , οοΐα βδΐ (1β
ΓαίΙ, ο'βδίαηΓαίΙ. ||. εΓνε βέβαι-
ον ότι . . , ίΐ βδΐ ίΐβ ίαίΐ ςαβ.
||. τό βέβαιον εινε ότι. . ., 1β ΓαίΙ
6δΙ ςϋθ. .. ||.αδεται ως βέβαιον,
ότι ή ειρήνη υπεγράφη , )1 ραδδβ
ροιίΓ οοαδίαηΐ ςυβ Ιαραίι ββΐ δί
^οόθ. || . (χαΐ ώς ούα.) δέν χρέπει
νά άφίντβ τις τό βέβαιον διά τό ά-
βέβαιον, Η ηο ίααΐ ραδ ςαϋΐβΓ
Ιβ οβΓίαίη ρουΓ ΓίηοειΊαΐη.

Βεβαιότης, ητος (ή), οβΓίΗυάβ,θ
αδδϋΓαηοβ, θ. ||. μετά βεβαιότη-
τος, ά οουρ δύΓ , ϊδε χαΐ Βεβαί-
ως. ||. τό ήξε-ρω μετά βεβαιότη-
τος,ίβ δαίδ οβία ανβο οοΓίίΙυάο

Βεβαίως, έπ'ρ. ανβο 00ΓΐίΙα(1β, α
οουρ δύτ , δύΓοπιοηΙ , αδδυΓέ
ηιβηΐ, οβΓίαίηοιιιβυΙ, (οίχ.) ρουΓ
δύΓ; οβΓίβδ.

Βεβαίωσις, εως (ή), ΓαοΙίοα (1'αδ-
δϋΓΟΓ (βίο), αδδϋΓαηοβ, θ.

Β£βα:ωτιχός , όν, ρΓορΓβ (ου €[υί
δβΓΐ) α οοηΓίΓπιβΓ (α βδδυΓβΓ),
αΓίίΓηιαΙίΓ, οοηΟΓηιαΙίΓ.

Βεβηλόνω, Μ. ώσω, δουίΙΙβΓ, ρΓΟ-
ΓαηβΓ ; ροϋυβΓ.

Βέβηλο; (ό, ή), ρΓοΓαηβ.

Βίβήλωσις , εως (η) , ρΓοΓαηαΙΪΟΠ,
θ. ροΐΐυΐίοη, θ.

Βελάζω, Μ. άςω, 1)61βΓ.

Βέλαίμα (τό) , οέΐβιηβϋΐ.

Βελόνα (ή), §Γαηάβ λϊ^μΠΙο. ||. —
του πλεξίματος, (ή αλ)Γ καλτσο-
βελόνα) , αί^υίΐΐβ α ΙποοΙβΓ.

Βελόνη (ή) , καΐ

Βελόνι (τό), αί^υίΐΐβ , θ. ||. αχό
£άμμα *ως βελόνι, παροιμ. (κατα-
λεπτώς), (Ιο ίϋ βη βί^υίΐΐβ.

Βελονιά (ή), ροίπΐ (ά'αίβΐιίΐΐβ).

Βελονιάζω, Μ. άσω, βηϋΙβΓ.

Βελονοειδής, ους (ό,ή), βηίοΓΠΙΟ
(Ι'βί^υίΠβ.

Βελονοθήκη (ή), αΪ£υί11ίβΓ.

Βέλος, ους (τό), ΙγοιΙ, ΠβοΙίβ, θ

Βελτιόνω, Μ. ώιω, ΓβηάΓβ ηΐβίΐ-
ΙβυΓ, αηιέΙίοΓβΓ, αηιβηάβΓ. ||.
(μι. αύττιΟ^ϋενεπίΓ πιοίΙΙβυΓ,α-
ηοοηΐΓ, αωβηιΙβΓ. ||. ή υγεία του
βελτιουται ημέρα τ^ ημέρα, δα
δαηΐό δ'αωέΙίοΓβ άΌ ίουΓ βη ]ουΓ
(να (Κι πιίβυχ βη ηιίβυχ).

Βελτίωσις, εως (ή), ΓαοΙίοη (ΙβΓβη-
(1γ6 ου άβ «ΙβνβηΐΓ υιοΐΠουΓ , α
ηιόΙίοΓαίίοη , 0. αηιβίκΐβιηβηΐ.

ΒΙΑ

63

Β*ργ* (ή), ΙίΛβυβΗβ, 0. ΙιοιίδδΙηβ,•.
νβΓ£6,6. ||.ή— του τουφικιοΟχτλ.,
ϊδε Όβελός. ||. μία βέργα μάλαγ-
μα ( ασήμι ) , ΒΟΓΓβ (Ι'ΟΓ^'βΓ-
§?βηΙ). ||. μία βέργα βουλοκέοι,αιι
Μΐοη ϊβ οΐΓβ α οαοηβΙβΓ.

ΒεργΙ (το) , ιδε Στεφάνι.

Βεργίτσα (ή), ρβΐίΐβ νβΓ^β, •. 1>α-
(Ιίοβ, θ.

Βερνίκι (τό), νβΓηίδ.

Βερνικόνω , Μ. ώσω, Υ6Γ01Γ , (κυρ.
έπίπηλ. άγγ.) ΥβΓΟΪδδβΓ.

Βερνίκωμα (τό), ΥβΓηίδδυχβ, θ.

Βερυκοκκιά (ή), δ. αΟΠΟΟίίβΓ.

Βερύχοχκον (τό), 'πωρ. αοποοΙ.

Βήμα (τό) , ραδ ; ΐΓαοβ ( άββ ρββ).
||. τό πρώτον βήμα «Τνε τό δυσχο-
λώτερον, ο'βδί Ιβ ρΓβηιίβΓ ραδ
ςαί οοαίβ (ςαί οουΐβ Ιβ ρΐυδ) ,
παροιμ. ||. μετρώ κατά βήμα, ωβ-
δυΓβΓ αυ ραδ. ι)ΐΓΐ1)υηβ, θ. ||.
άνίβη είς τό βήμα, ίΐ ωοηία 4
Ια ΐΓίουηβ (άαη3 Ια (ηουηβ). ||.
τό οίγιον βήμα, Ιβ δαηοΐυαίτβ (ί*
υηβ έ^Ηδβ).

Βήξιμον (τό), Γαοϋοη ίβ ΙΟϋδδβΓ.

Βήχας, α (ό) , κοιν. ό Βήξ, Ιοϋΐ, θ.

Βήχω, Μ. βήξω , Ιθϋδδ6Γ.

Βία (ή), νίοίβηοβ, θ. ίοΓΟβ, β.
οοηίΓαίηΙβ, θ. ||. μέ τήν βίαν, διά
τής βίας, άβ ΓθΓΟβ , (Ιβ νίνβ ΓοΓ-
οβ, α ΓθΓΟβ ουνβΓίβ, ραΓ οοη-
ΐΓαίηΙβ. ||. άντικρούειν τήν βίαν
διά τής βίας, ΓβρουδδβΓ Ια ΓθΓΟβ
ραΓ Ια ΓθΓΟβ. 2) ρΓέοίρϋαΐίοη,
θ. Μΐβ, θ. βηιρΓβδδβηιβηΙ. ||. έν
βία, μέ βίαν, μέ μεγάλην βίαν, ϊ-
δε Βιαστικά. ||. χωρίς βίαν, δαη3
ρΓόοίρίΙαΙίοα.

Βιάζω , Μ. άσω , ΓοΓΟβΓ, ρΓβδδβΓ ,
οοηίΓαίηάΓβ ; (επί γυν. ) νίοΙβΓ.
||. βιάζω τόν εαυτόν μου, ίαΐΓβ
ιι η βίΓοΓΐ δυΓ δοί-ηιέιηβ. ||. τόν
έβίασεν εις τοΰτο ή ανάγκη, Ια
ηβοβδδΗό Γν α οοηίΓοίηΙ. ||. μας
βιάζει νά όμιλήσωμεν, ηουδίηβΐ-
ΙαπΙ άαηδ (ηουδ ΓβάυίδαηΙ α) Ια
ηέοβδδίΐό άβ ραΓίβΓ. ||. ηθέλησε
νάτήν βιάσ^, ίΐνουΐυΐ αΙΙβηΙβΓ
α δοη ΚοηηβυΓ (α δα ρυάβυι•).
||. (ό πρκ. τής π9. μτχ. ) Βεβια-
σμένος, η, ον, ( ώς έπίθ. ), #£ηέ,
ΓοΓοό, οοηίΓαίηΙ, ςαυοηβ. ||. ς•ι-
χουργία βεβιασμένη, νβΓδίΟοαΙί-
ου οοηίΓαίηΙβ. ||. έξήγησις βε-
βιασμένη , ίυΙβΓρΓέΙαΙίοη ΓοΓοέο
(Ιπ-όβ ραΓ Ιβδ οηβ νβυι). ί)(κοιν. )
αντί Επισπεύδω, επιταχύνω, ηα-

ΙβΓ , ρΓβδδβΓ, ρΓόΟΪρίΙβΓ. ||. τόν

βιάζουν νά αναχώρηση , οη Ιβ
ρΓβδδβ (Ιβ ραΓίίΓ. ||. βιάσατε τους
ολίγον, ηέΐβζ υη ρου οβδ ^βηδ-
1α. || . οί έργάτβι δέν κάμνουν τί-

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

64

ΒΙΟ

ΒΛΑ

ΒΟΗ

«κοτε, αν δέν του; βιάσχ, τις, Ιρδ
ουνποΓδ ηβ ΓοηΙ ποη, δι οη ιιρ
Ιβδ ρΓΡδδβ. ||. (τόμσ.) Βιάζομαι,
Μ. (θα) βιασθώ, δ'ριηρΓΡδδΡΓ, δο
ρΓΡΧίρίΐΟΓ, 3Υ0ΙΓ ΜΐΟ. ||. βιάζο-
μαι να τό τελειώσω , ΐ'αί Μ Ιο (Γ
οη ΓιηίΓ. ||. μή βιάζεσαι, ηρ νοιίδ
ρΓ^οίρίΐί'Ζ ραδ. ||. ποτέ δέν βιά-
ζεται, ίΐ η'α ,μιιηαίδ ΙιΛίο.

Βιαιοπραγία ( ή } , Ρλοόδ , ( συνήθ.
πλθ.)ΥυΪΡδ (Ιο ίηίΐ.

Βίαιος, α, ον , νίυίοιιΐ. ||. βίαιος
θάνατος, πιογΙ νίοίρηίρ.

Βιαίως , έτ:ίρ. ιΐρ ΓοίΧΟ , άα νίνο
ίοπο.

Βιασμός (δ) , νίοΐ.

Βιαστικά, έπίρ. οη ρΓαπάρ (οιι Ιου-
Ιβ ) «ϋΐί^οηοβ , ανοα ρΓΡοίρίΙαΙί-
οη, οη ηαΐο,α Ια ΙιΛίο, ριτπρί-
ΙαιηηίρηΙ , ιϋΙίμπηηΐΓΐιΙ. ||. πολ-
λά βιαστικά, οη ^γλικΙρ Ιι.Ηο,α'
ΙοιιΙρ 1ι«ΙΙο , ανοο ΙίΓΟίΙΓΟΙφ ϋο
ηάΙρ^ίΓορ ιΐβ ρι•οοίρίΙαΐίυη).

Βιαστικός, ή, ον, ρΓΟδδό,ρι-οδδΡηΙ,

€ΠΊρΓΡδϊ>Ρ, ρΓΡΠρίΐό,ΙΐίΗό. ||. ϊΐ-

νε πολλά βιαστικός , Π ΡδΙ ρ\-
ΙιτοΊηοηίρηΙ ΙιΛιό (ρΓΡδδαηΙ). ||.
είμαι τόσον βιαστικός, ώστε δέν
ε/ω καιρόν να σας λαλήσω , }Ρ
δΐιίδ δί ρΓΡδδό , ςιιο ίο η'αί ραδ
1β ΙοίδΐΓ άρ νου» ρηιΊοτ.
Βιβλιάριον (το], ρρίϊΐ 1ί\Τ0, ΙιυγρΙ.
Βιβλιοδέτης, ου (6), νλγ. γρΙϊοιιγ.
Βιβλιοθηκάριος (ό) , ΙήοΙίοΙηρχαίΓΟ.
Βιβλιοθήκη (ή), 1)ίΙ>]ίοΐ1ΐΡ.ςπΡ, 0.
Βιβλιοκάπηλος (ο), ηουφππίδίρ.
Βιβλίον(τό), Ιίντρ: §. ΓΟ^ίδΙη». ||.
τα ληξιαρχικά βιβλία , Ιοδ Γομί-
δίΓΡϋ ιΐρ ΓόΙαΙ ανίΐ. ||. τα— των
γάμων (γεννήσεων , άποβιώσεων) ,
)θδ ΓΡ^ΐδίΓΡδ (1θδ ιιιαηα£Ρδ(ιΙο:
ηαίδ$αυοοδ, ϋρδ (Ιρρρδ).
ΒιβλιοπωλεΤον (το), Ιί1)Γαΐι*ίρ,, 0.
Βιβλιοπώλης, ου (ό) , ΙίΠΓαίΓΡ.
Βιβλιοφϋλας , ακος (ό , ή) ,ριτρο^ό
α Ια μαπίρ άοδ 1ΪΥπ8((Γιιηο 1)ί-
Ι)ΙίυΙΙΐ(Μ)υρ).
Βίβλος (ή) , αρχ. τό Βιβλίον. ||. ή
βίβλος της ζωής, (Γρφ.) , 1ρ Ιίνπ'
<1ρ (Ια) υϊρ.
Βιδια (ή), κοιν. ή Γϋόία, (ναυτ.),1

1)οη«(ρ, θ. οαΐηιο.
Βίκος (ό), οσπρ. ΥΡδΟΡ, θ.
Βιογραφία (ή), νίο,Ο. 1)ίο£Γπρ1ιι>,θ.
Βιογραφικός, ή, ον, 1)ϊοΐίΓαρ1]ί<|υο.
Β.ογράφος (ό) , 1)ίθ£ΐ•αρ1)ρ.
Βιομηχανία (ή) , ίιΐίΐνι^ΐ γϊ«*, 0.
Βιομηχανικός, ή, ον, ίηάυδίπρ].
Βιομήχανος (6, ή), ίηιΐυδίπριιχ.
Βιοποριστικός, ή, όν, ςυΐ ρΓΟΡΟΓΡ

ϋοδ πιογρηδ (Ιο υϊυγρ.
Βίος (ό), αρχ. ή Ζωή, Ια νιο. ||. δια
βίου, Α νίβ ; ρουΓ 1 3 νιο ; «.ροί-

ρόΐιιϊΐρ. ||. κατεδικάσθη είςδεσμαΒ έβγάλλω βλαστάρια, 1>011Γ§βΟΠ-

διά βίου, Π ΓιιΙ οοπιΐιΐιηηό αιιχ πργ.

ΙταΥαηχ Γοιτέδ α ρρι-ρρίυίΐρ. ||.|Βλάστησις, εως (ή), £ΡΓΠΐίηαΙϊοπ,

σϋνταςις διάβίου, ροιίδίοη νί•Ί-| θ. ρουδ^Ρ, θ.

£<•γο ου α νϊρ. ||. διάγει τερπνόν ΐΒλαστολόγημα (τό), ΓαοΙίοη <Γέ-

(ευϋυμον) βίον, Μ ιϊιριιο ]υ\οιΐδρ ηυυι•£ΡοηιΐΡΓ,ύΙ)υιΐΓ§ΡθηηθΐηθηΙ.

ΥΪΡ. ||. ό χατ' άγρόν βίος, Ια νΐρ Βλαστολογώ,.Μ. ήσω, ΡΟουτςοοη-

(1β$ οηαηιρδ, Ια νίε ιηαιιιρρΊπ\
||. ένηγκαλίσΟη τόν μοναχικόν βί-
ον, Π οιηοΓαδδα Ια > ίο ιιιοιιαδίΐ-
φΙΟ (ΓΡΐίμί(Μΐδρ). ||. οί Παράλλη-
λοι βίοι του Πλουτάρχου, Ιρ^ΥΊρλ
(1ρ ΡΙαΙαΓςυρ. ||. μας διηγήΟη
όλον τόν βίον του, ίΐ ιιοπδ α τα-
οοιιΙρ ΙοπΙο^α υιρ. 2) (κοιν.) τα
Πλούτη, ή Περιουσία, ή Ηησαυοός.

Ηιοτευω , Μ. ευσω , αρχ. αντί Ζω ,
Διάγω βίον, λινγρ, ιιιριιργ Ια υιρ.

Ηίσεκτος ό), (ενιαυτός) , Ιήδ^οχίίΐ
§. (ήμερα) 1)ΐ^ίΡλΙΡ.

Βιώσιμο; ό , ή) , (|1ΐί ρρυΐ νίνΓΟ ,
Υία1)]ρ.

Βιωτικός, ή, όν , ΓοΙοϋΓ α Ια ΥΪΡ
ου αυχ αίΓαίΓΡδ (1ρ Ια υιρ, ηιοη-
άαίη.

Βιωφελής, ους (ό,ή], Ιΐΐίΐϋ ά Ιά
υιρ.

Βλάβη (ή\ , 10£ΐοη , 0. (Ιοηπηα^ρ ,
ριίρΓ, ρΓ^υίΙίί'Ρ: (ΙρΙγϊιικίιΙ. ||.
ττρός βλάβην της τιμής (της ύτ:ο-
λή'νεο');) του, αυ ιΐόΐ γι ιιι«•πΙ (Ιο
δοπ ΙιυηυουΓ ((Ιοδίΐ ΓΡρυΙαΙίοη ,
αυ ρΓΐ\)υ(]ίο•ο (Ιο ^οη Ιιοιιιιοιιι*

(Ρΐ1').

Βλακεία (ή) , Ϊηι1)ίςρί11ίΐ0, θ. δΐυ-
ρί<]ίΐρ, 0. 1>3ΐθ11Γΐ1ί^Ρ, θ.

Βλαξ,βλακός (ό), ίιΐι1)Ρθί1Ρ, Νΐυρί-
(1ο, ίιρούΐό, 1)ϋ1υυπΙ, Ιιοιι^Ι.

Βλα-τικός, ή, όν, ΐΐυί5Ϊΐ)ΙΡ , ρΓΡ-
]υ(1ΐ( ίαΙ)1ρ.

Ηλάτττω, Μ. βλάψο), ιιιμγρ, ΙόδΡΓ,Ι
ίίΑΐΡΓ, (1ο^ΓΓα(1ΡΓ, οιιϋοιιιιηα^ΡΓ:
ΡογΙργ |)Γρίυ(]ίορ , ρι•ρ]υ(ΙίρίΡΓ.
||. τό χαλάζι έβλαψε τα στταρτά
;'τά 'ττο-ρ-.κά', Ια ιπνίρ α ρικίοηι-
ιηαρό ΙίΉ ^Γα'ιιΐδ(|ρδ ίηιίΙί>). ||.
τοΰτο βλάτττει καιρίωςτα συμφε-Ι
ροντάμου, ορία ρπ']υ(Ιίρίρ Ι)Ραυ-ί
Οουρ α ηΐΡδ ϊπΙργρΙ^. ||. βλά-τε•.ς
τόν χαρακτήρα σου, >ουδ ϋιτυ-
^ρζ α νοίΓο ραταοΙοΓΡ. ||. τα σι

11ΡΓ.

Βλαστός (ό),Ι)ουΓ§60ΐΐ, Γρ]εί , Γβ-

]ρ!οιι.
Βλασφημία (ή), Μαδρίΐβΐηβ; 1ΠΙ-

ρΓΡοαίϊοιι, θ. ίιίΓΡηίρηΙ.

Βλάσφημος (ό,ή), 1)1α5ρ1ιέαιαΐΡυΓ.

Βλασφημώ, Μ. ήσω,ρΓοηοΐΙΟΘΓίίΡδ
ρίίΓοΙοδ ΐηιρίρδ, ΓαΪΓο (Ιρδ ΐηιρΓβ-
οαΐίοηδ, 1)1αί*ρΗέηΐ€Γ, ίιίΓΟΓ.

Βλέμμα (τό),ΓΡ^αΓ(Ι , οουρ «Ι'αίΙ.
; Βλέ-ω, Μ. ιδώ (θα), (άόρ. Είδα κτλ.),

ΥΟΙΓ ; ΓΡ£αΓ(1ρΓ, 0ΙΐΥΙδ3£6Γ. ||.
βλίχω μεσ"ς τά *μ!1*",•α* Γ683Γ-
(Ιργ ΠχρηίρηΙ, Ιιχργ. ||. δέν βλέ-
τ:ω τήν ώραν πότε να '-πάγω , ίΐ
ιιιο Ιηγ(1ρ (ΙΉΙΙργ. ||. ήθελε να μή
τόν ΐδή κανείς, Π Υουΐαίΐ η'ΟίΓβ
νιι (Ιο ρρΓδοηηρ. ||. τί βλέτω!
ί]υρ] οI)^ί,ι δ' οΙΤγρ α ΐΏΡδ γο-
ρατϋδ! ||. είδα ονειρον , ί'δί βιι
^'αί ΓαίΙ; υη δου^. ||. χαίρω ό-
τι σας βλέπω , ( φρσ. φιλοφρον. ),
ρ|ΐ3πιιο ;ρηο1ιαηΐρ}(1β νουδ υοιγ.
||. έβλεπεν ότι δέν είχεν αλλην
κατάτασιν χαρά . . , ί] 110 δβ ΥΟ-
ναίΐ ρουΓ ΙοιιΙο ανοι'Γ ςυβ. . .
7.) [ϊτλ άψύχ. ) ^ΐΓβ ίουπιρ υογ5
οιι ρχρονό ά,ανοΪΓ νυρ (Γαι>ρ Γλ-
ρρ)α, (Ιοπικτ (γρ^θγ(1ργ, υοιγ )
δυΓ. ||. τα παράθυρα του βλέπουν
εις τήν πεδιάδα , δΡδ ίοη^ΐΓβδ
ϋοηηρηΐ δΐΐΓ Ια εαηιρα^ηρ. ||. τδ
'α-ηίτι του βλέπει αντίκρυ εις τό
έοικόν μου, δα ηιαίδοη ΓαίΙ Γαοβ
β \ά ηιΐρηιιο. ||. αύττ4ν ττ,ν κά-
μαραν δέν τήν βλέπει διόλου ό ή-
λιος, Ιο ηοΙρΠ ηβ άοηηβ ροίηΐ
ϋαιίδ ρρΙΙρ ϋ1ιαηιΙ)ΓΡ. 3) (σπν.)
αντί Σκέπτομαι, ροΐΐδΡΓ. ||. να ιδώ,
,ί'νροη^ΟΓίΐί.
Βλ:φαρ*.;, ίδος (ή^,ϋΐΐ (1θδ ραυρί^-

ΐΡδ, (σ-νκδχ.) ραιιρί^Γβ, θ.
Βλέφαρον (τό), ραυρίΡΓΡ,θ.
( Βλίτον' (τό), φ. 1)1ρΙΙρ, θ.
τάρια έβλάφθησαν άπό τήν χάλα- | Βλοίυρος, α, όν, ςυί α Γ&1Γ Πθ1>1θ
ζαν κτλ., ϊοδ οΐρδ οηΐ δοιιΙΪ'οΓΐ] (ίιπρο^αηΓ

ϋρ Ια £ΓρΊο Ρΐα. ||. (ΐατρ.) ιό κρα-

σί σέ βλάπτει, Ιο υιπ \ουδ ρ^Ι
ΡοηίΓαΪΓΡ. ||. τό στήθος έβλάφθη
καρίως, Ια ροΐΐτΐηρ α ΡΙρ ρΓΟ-
ΓοικΙρπίΡηΙ 1ρ?ορ. ||.εϊνεβεβλαμ-
μένα τά εντόσθια , ίΐ γ α Ιέδϊου

αυΧ Ηΐ(6δΙίΐ15.

Βλαστάνω, Μ. βλαστήσω, ροαδδΡΓ,

ΡΡΓΠΊΡΓ; ΟΓΟίΐΓβ.

Βλαστάρι (τό),κο-ν. ό Βλαστός. ||.

Βογγητόν (τό), δοη ηιιιοί Ο^ιΌη
ΓΡίιά ρατ Ιβ πρζ ρη ΓοπυβαΙ Ια
Ιιουοίιρ, ρρηιίδδΡίιΐΡΐιΙ.

Βογγώ, Μ. ήσω, ^ΡΙΒΙΓ, $6ΐηάΓβ.

Βοή (ή) , ογι ; §. οΙίΐιιίρυΓ , θ. ||
βοή τών αυτιών, ΙίπίΡΐιίρηΙ (Ιηηιγ-
ϋοηηρηΐΡΐιΙ)(1ΤοΓΡί]1β, ΙίηΙουίη.

Βοήθεια (ή), δΡΟΟίΐΓδ, ηίίΐβ, θ. βδδί-
δίβηορ,θ. §.Γρατ.)ΐΓουρρδβυχί-
ΙίαίΓΡδ. ||. δίδω (εκτείνω) /«ΤραΡο-

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΒΟΡ

ηδείας, Ιβοάτβ υηβ ηΐΑΐη ββοου-

ταηΐβ.
Βοήθημα (τό), ΒίαγβΟ άβ ββΟΟΙΙΓδ,

8600ΟΓ3.
Βοηθητικός, ή, όν, ρΓΟρΓβ Ου άίδ-

ρο&έ Α δβοουπΓ; δβοουΓβ&Ιβ,

βΟΧΪΐίβίΓβ.

Βοηθός (ό, ή}, φΐί ΥΪ6θΙ 80 860011Γ5,
Αΐάβ; άέΓβηδβυΓ; «υιΠίίίΓβ ; βά
ίοίαΐ. ||. τφ έδωσαν ένα βοηθόν,οη
Ιιη α άοηηό υη Αά]οίηί.

Βοηθώ, Μ. ήσω, ρΟΓίβΓ άυ 8660αΓ8,
ββΟΟϋΓΙΓ, ΑΐάβΓ, ΑβδίδΙβΓ,δβΟΟη-

•άβΓ, ΓαχοΠ5€γ; ϋοιιΙπ&υβΓ Α. ||.
αν 6 βεος ( ή τύχη) μας βοηθήση ,
81 Ιο οίβΐ (Ια ΓοΓίυηβ) Π0118 Γδ-
τοτίββ. (|. βοήθησε τον να κατα-
$ί, ΑΐάβΖ-Ιβ λ ά6806ηάΓ6. ||. βο-
ήθησε τον ν λ σήκωση αυτό τό
φόρτωμα, Α)άβζ-1υί λ δΟΐϋθΥβΓ 86
ί*Γ<ΐ£Αυ. ||. (αυτό τό ποτόν) βοη-
0ε7 τήν χώνευσιν , Δΐάβ λ Ια άί-
£65(κ>η.

Βουκέντρι(τό), κοιν. τό Βούκεντρον.

Βολάζω, Μ. άξω , ]6ΐ«Γ (άβδΟβη-
άτβ ) 1β 61βΙ (Ια δβίηβ ) άΑΜ Ια
ιη«Γ.

Βολβός (6), φ. οί$ηοη 8ΑυΥΑ£β,
1>ΐι11>6, θ. ή άρσ. ||. ό — του οφ-
θαλμού, 1β £ΐοοβ άβ ΓαίΙ.

Βολβώβης, ους (ό, ή), 1)11 11)6111.

Βολή (ή), άρχ. , ΙΆοΙίοη άβ ίβίβΓ,
361; βοαρ. ϊ)(κοιν.) αντί Φορά.
3) (άλιευτ.) οουρ φι) άβ βίβΐ.
4)(έκτασις, διάς-ημ» όπου φθά-
νει τι ^ιπτόμενον ) ροΓίέβ , θ,
έντός(έκτός) βολής κανονιου(κτλ.),
4 Ια ρθΠ66 (Π0Γ3 άβ Ια ρΟΓίόβ)
Αι ΟΑΏΟΏ (βίο).

Βόλι (τό), ΒΑίΙβ, θ.

ΒολΙς, (δος (ή), άρχ. τό Σκανδήλι,
(ναυτ.), δοηάβ, θ. ρίοωο άβ δοη

Βόμβα (ή), ΟΟΠ106, θ. || . πυροβο-
λώ μ* βόμβας (πόλιν κτλ.), ί)οΐη-
1>*γ<16γ (υηβ νίΐΐβ βίο).

Βόμβος (ό), 1κ>υΓάοηη6ΐη6η(.

Βομβώ, Μ . ήσω, ΟΟΟΓάοηηβΓ.

Βορβορος ( ό) , 1>ουΓΐ)β, θ. Γαπ£6 ;
οουτοίβΓ.

Βορβοροφάγος (ή), (μηχανή) , ΟΐΐΓβ-

Βορβορώδης, ους (ό, ή), ΟουΓΟβυΐ,

ώϋ£61ΐ1.

Βαρέας, ου(ό),νβθΙ άυηΟΓά; ιιοΓά,
(Π.)ΑφΐίΙοη. || . προς βορέαν της
πόλεως, «α ηοΓά άβ Ια νίΐΐβ,ΐδε
χαΐ Αρκτος•

Βόρειος, α, ον, φΐί ΥίβηΙ ου α;υί

86 ΙΒΟΟίΓβ άο ΟύΙέ άηηΟΓά,ΟΟ-

ϊ*α1. 8•(ΓβωΪΡ?•) 91" βδ1 *«
ηοτά, ββρίοηΐΗοηΑΐ. ||. βόρειον
«λάτβς, ΐΑΐΗηάο ηοτύ. Η• ** β«-

ΒΟΥ

ρειον σέλας, ΙΆυΓΟΓβ ΟΟΓόβΙβ.
Βορειοανατολικός , ή , όν, φΐί 681

Αΐι ηοΓά-ββΙ.
Βορειοδυτικός , ή , όν , ςυί 681 Αυ

ηΟΓά-ουβδΙ.

Βοσκή (ή), ρβΙιΐΓβ (άυ ϋέΙ&Η); ρΑ-
ΙυΓΑ£β.

Βόσκημα (τό), αρχ., 1>61αΗ. *)
(κοιν.) ΙΆοΙίοη άβ ρΑΐΐΓβ ου <1θ
ΓβΙΓβ ρβΙΐΓβ.

Βοσκοπούλα , ας (ή) , 1>6Γ^6γ6 , θ
ρ«8ΐουΓβ11β, θ.

Βοσκός (ό), 5βΓ£6Γ.

Βόσκω, Μ. βοσκήσω, (μτβτ.) ΓβίΓβ
(πΐοοβΓ) ρ&ΙΐΓβ. §. (άμτβτ.) ρβΐ-
ΐΓβ; ρΑίιιτβΓ; ΟΓουΙβΓ. ||. τά πρό-
βατα του βόσκουν ε£ς τό λιβάδι
μου, 968 ωοαίοηδ 1)Γ0ΐιΙβηΙ <1αο8
ηαοο ργ6.

Βόστρυχος (ό), άρχ. λουοίβ άβ βηβ
νβυι.

Βοτάνη (ή) καΐ

Βοτάνι (τό) , ηβιΊ>6 , θ. ρίληΐβ, θ.
§. ρΐαηΐβ ιηβάίοΐηιΐβ , θ. 8ίηι-
ρΐβ, (ΐΓο^υβ, θ.

Βοτανικός, ή, όν, Γβίβΐΐί αυΐ ΙιβΓ-
1>68 (βυι ρΐαοΐβδ), οοίβηίςυβ. ||
(ούσ.) βοτανική (ένν. τέχνη), 1&
1)0ί«ηίςυβ. ||.ό βοτανικός κήπος
( των Παρισίων ) , 1β ]αΓ(Ιίη (Ιβδ
ρ1βηΐ68.

Βοτανολογία (ή), Γβοίίοη <Γ1ι6γ1η>-

ΓΪδβΓ, Π6Γΐ)ΟΓί8&Ιίθη, θ.
Βοτανολογώ, Μ. ήσω, ουβίΙΙΐΓ άβδ

Ι)6Γΐ)68, 1ΐβΓΐ)ΟΓίδβΓ.
Βότανον (τό), - Βοτάνι.
Βοτανοπώλης , ου (ό) , ηβΓ^ΟΓίδίβ,

ατιί τβηά <1βδ ηβΓΐ>6δ ( ηιόάϊοίηβ-

Ιβδ).
Βότρυς, υος (6) , άρχ. , £Γβρρβ (άβ

Γβίδίη), θ.
Βοΰβα (ή), πιυΐίδίηβ.
Βο-ιβαίνω, Μ. βουβάνω (θά), ΓβηάΓε

ηιυβί. 2) (ύπερβ.) κάμνω άναπο-

λόγητον, ?δε Χποστομόνω.
Βουβάλα (ή), ΟυΐΠοηυβ, θ.
Βουβαλάκι (τό), 1)ΐιΓΠβΙίη.
Βουβάλι (τό), ζ. 1)ϋίθ6.
Βουβαλιά (ή) καΐ
Βουβαλοτόμαρον (τό), ρβ&υ άβ 1>υΓ•

Οβ, ουΓΟβ, ουίϋβΐΐη (τό του μι-
κρού).
Βουβός, ή, όν, ωυβί.
Βουβών, ώνος (ό), «ίηβ, θ. §.(συν-

κδχ.) ΙυπιβυΓ άδη» Γβίοβ,θ. 1>υ-

οοη.
Βουβωνοκήλη (ή), πάθ. ΠβΓυίβ ίη-

βυήΐΑΐβ, θ. ύυοοηοοβίβ.
Βούγλωσσον (τό), φ. 1)0^1086, 1)0«Γ-

Γβοηβ,θ.
Βούζουνας, α (ό), 1>οΐι(οη, οίου,

1)ουΓ^εοιι, ΓιίΓοηοΙβ καΙΓΓοηοΙβ.
Βουζω, Μ. ύσω , δοηηβΓ ; 1)ΓΐΐίΓ0 :

ΒΟϊ

65

1)θυΓάοηηβΓ. ||. βούζουν τ* αυτιά
μου , 168 ΟΓβίΝβδ Μθ βΟΓΟβη!
(πιβ ΙίηΙβοΙ , παβ οουΓάοηηβηι.)

Βούχεντρον (τό), βί^ϋίΐΐοΐΐ ( ροϋΓ
ρΓβδδβΓ Ιββ ο«υΓδ), βί^υίΐΐβάβ, θ.

Βούκινον (τό), οοΓηβΙ (α ϋουοΛϋα),
ΟΟΓΠβ, 6. οογ.

Βουκόλιον (τό), Ιτουρβαυ άβ 1)οευΓδ.

Βουκόλος (ό), οουνΙβΓ.

Βούλευμα (τό), άέΟΓβΙ (άυ δόηβΐ) ;
λτγΗ (ά'υη (η1)υηβ1),οΓάοηη&η-
οβ άβ Ια εηαΐΏ&Γβ άυ οοηββίΐ ,
άβΗ1)βΓέ.

Βουλευτήριον (τό), δβΐΐβ άυ οοη-
δβίΐ ου άυ ββηαΐ. ξ.ρ&ΓίβηιέυΙ.

Βουλευτής, ου (ό), πΐ6πα1)Γ6 άυ οοη-
8βϋ (άβ Ια οοαιιΐΒΓβ , άυ ραγΙο-
ηιβηΐ), άέρυΐβ.

Βουλευτικός , ή, όν, ΓβίΑΐίΓ ου αΓ-
ίβοΐέ Αυ ρΑΓΐβαιβυΙ(6ΐο), ρβΓίβ-
ηιβπίΑΐΓβ.

Βουλή (ή), άρχ. νοίοηΐέ,θ. §• <Ϊ6-
ΙίοέΓαΙιοη,θ. §. (Γρφ.) οοηδβίΐδ,
πλθ. || . α Ι βουλαΐ του θεού εΤνε
ακατανόητοι , 1β8 ΟουδβΠδ άβ
ϋίβυ 9οηΙ ίπιρβοέίΓΑ^Ιβδ. α)
(συνήθ.) αδδβηιοΐββ άβ1ί1)ΟΓΑη(6,
οοοδβίΐ; ρΑΓίβηιβυΙ; οη&ηι1)Γ6.
|| . αϊ δύω βουλαΐ, Ιβδ άβυχ οηαιη-
1>Γβδ, (καΐ είς τήν Αγγλ.) 1β ρΑΓ-
ΙβΐηοηΙ. ||. ή 3νω βουλή ή τών
πατρικίων (κατά τό Αγγλ. καΐ
Γαλλ. πολίτευμα), Ια ΟΒΑαΐΟΓβ
ΠΑίιΙβ ου οήααι1>Γ6 άβδ ραΪΓδ,
καΐ || . ή κάτω βουλή ή τών κοι-
νοτήτων χαΐ (εις τήν Γαλλ.) τών
αντιπροσώπων, Ια οΙίΑηιΟΓβ 1)Δδ-
δβ ου άοδ οοηιηιιιηβδ, Ια οηααι-
1)Γβ άοδ άέραίέδ. ||. πότε θά σύν-
έλθωοιν αί βουλαί; φιαηά βδ(-οβ
(|υβ Ιβδ ο!ι&ιη1)Γ6δ δβΓοηΙ οοη-
νοςυ66δ? 3)-Βουλευτήρ:ον,δβ1-
1β άυ οοοδ6ί1 οίο.

Βούλημα (τό), όϋουΐβπίβηΐ, 0ΓΟΙ1-
ΙβιηβοΙ ; αΠΆίδδβηιβοΙ.

Βουλιμία καΐ

Βουλιμίασις, εως (ή) , ΑρρέΙίΙ άό-
νοΓ3οΐ (ίηδΑΐίδΜβ), ίαΐιη ο&αί-

06, θ. 1)011 ΙίΐΏΙβ, θ.

Βούλλα, ας (ή), κοιν. ή Σφραγίς. ||.
ασήμι τής βούλλας, ΑΓ^ουΙ ΟΟΠ-
ΐΓΟΊέ. 2) -ΚηλΙς (του δέρματος),
(Αοοβ, θ. ηιουοηβΙυΓβ, θ. ||. εΐνε
όλο βούλλαις (ή) βούλλαις - βούλ-
λαις, Π 681 ΙουΙ ηι&Γςυέ (ΐΑοΙιβ-
Ιέ, ηιουοηβ^).

ΒουλοκΙρι (τό), οΐΓβ ά'ΕδρΑ^ηβ ου
Α 0Α0Π616Γ. || . βουλλα μέ'μ01^
ρον (μέ κόκκινον) βουλλοχέρι , ιιη
ΟΑοηβΙ άβ οπό ηοίΓβ (Γου^β).

Βουλλόνω, Μ. ώσω, κοιν. αντί Σ'^ ρα-
γίζω. ||. βουλόνο χρυσοΰν ή άρ-

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

66

ΒΟΤ

ΒΡΑ

ΒΡΑ

γυρουν σκεΰος , ΟΟΠΙγοΙογ <1β ΙακΒουτυρας , 5 (ό) , κοι*. ό Βούτυρο- Ι

Υαίδδοΐΐο
Βούλλωμα (τό), χοιν. ή Σφράγισις.
Βουλώ, Μ. ήσω, (μτβτ.),ΟοιιΙβΓ 1>αδ

(αίοη(Ι),οηΓοηοοΓ(οιΐδονοΙίΓ)ο!αιΐδ

Ιβδ ΟοΙδ , δΐι!)ΐηοΓ£εΓ ; ( επί κτιρ.

κλπ.) ΓαίΓβ β&οαΙοΓ. ||. (άμτβτ.

αύτπθ.) οοιιΙογ 1)αδ, αΐίοΓ ( οοιι-

ΙβΓ) άΓοίΗΐ, έΐΓβ δϋ&ΠΙΟΓβΟ οίο,

πώλης

Βούτυρον (τό), 1)0υΓΓ0, θ. ||. ψωμί
(άλειμμένον) μέ βούτυρον, (Ια ραίη
ί)οιιιτέ, ΙιοιιΐΎέε , θ. ||. φρυγα-
νιαίς μέ βούτυρον, άβδ ιύΐΐοδ αιι
1)βιιιτο ( 1)θΐΐΓΓβθ£). ||. βούτυρον
πολύ βρασμένον ( κοκκινισμένον),
(Ιο βουιτο ποϊγο.

3 1) )' ΠΙΟ Γ ΟΙΙδ'α&ΥΟΙΘΓ. §.(έπ1/ω-|Βουτυρόνω (αλείφω με βούτυρον), Μ
μάτων καΐ κτιρίων) ο!)οιι1ογ, δ'έ-] ώσω, (μτβτ.), βουπτΓ.
ΙκηιΙβΓ, ΟΓουΙοΓ, δ'όοΓΟϋΙοι•, δΊΒο-τυροπωλεΤον(τό) , Ια 1>οα1ΐ(]ΐιο
βηΓοηοβΓ, ΓοικΙγο. ||. ό τοΤ/ος έ-Ι (Ιιι Ιιοογπογ, ΙαΐΙοπβ, θ.
βούλησε, Ια πιιίΓαΐΙΙο δΌδΙ ο!)οιι-|Βουτυροπώλης , ου (6), βουτποΓ ,
Ιέβ. §. (καΐ συνκδχ. ) αί άποθή-| 1)οιιγπογο.

Βουτώ, Μ. ήσω, (μτβτ.), ρ1θΐΙ£ΟΓ,
ΐΓΟΠίροΓ. || . βουτώ (ένν. τό ψωμί
μου) 'ς τό ζωμί, ΙτοιπρΟΓ δοιΐ ρίΐίπ
άαιίδ Ια δαιιοο , δαϋοοι-', ηιίίοιι-

καί του βουλούν από γεννήματα,
δβδΟβΠίΟΓδ ΓΡ^ΟΓ^ΟΠΐ <1β £Γαίΐ1δ.

|| . τό 'σπίτι κόντευε», να βουλήσ/,,
βΐΐβ ιιιοοαοο (Ιοαι1)β οιι) γοϊιιο,
βΐΐβ να ΟΓΟΙίΙοΓ. || . έβούλησαν α-
πό σεισμών τρεΤς πόλεις , βΐΐε
ΓιίΓοηΙοιι^ΙουΙίοδ,οΙΙεδ οηΐ Γοη-
ΐΐυ. || . ή γή εινε βαλτώδης κα!
βούλα, Ια Ιογγο οδΐ ιιιαΓεοα^οιι-
50 οΐ ΟΓοαΙο δοαδ Ιο* ρϊβύδ. ||.
γή όπου βουλ^ (βαλτώδης), 16ΓΓ0
ΟΓουΙίΟΓβ.

Βούνευρον (τό), πογΓ (3ο 1)«υΓ.

Βουνήσιος , α, ον, κοιν. 6 Όρεινός.

Βουνια (ή), ι δε Σβουνιά.

Βουνόν (τό), κοιν. τό "<>ρος.

Βουνώδης,ους (6, ή\ ρίοίη ύο οοΐ-
Ιίηοδ οα 5ΐ»ιηΚ>1α1)1ο α υηο οο!-|
Πηο, ΐΏοηΙυουχ. Ι

Βούρκος (ό) , κοιν. 6 Βόρβορος ή ή'
Ιλύς, 1)υ υ γ 1)ο , 0. να$ο, θ. ||. τό|
ψάρι μυρίζει βοϋρκον, Ιο ροίδδοπ
δβπΐ Ια 1)οιιγ1)ο.

Βουρκόνω , Μ. ώσω, (γεμίζουν τά
'μμάτια μου δάκρυα), α\οΐΓ 1θ5
νουχ ^γο^ (]ο Ιαιπιοδ.

Βουρλιά (ή), 1)ο11ο (Ιο ]υπο.

Βοΰρλον (τό), φ ]οπα.

Βούς, βοός (ό), ζ. Ι)οριιΓ.

Βόϋτμα(τό), κυρ. των αυτιών, Ιίη-
ΙοηιεπΙ υα ΙίυΙοαίη (ιΙ'οΓοίΙΙοδ).

Βουατάσιον (τό) , οΙα!)1ο ά βοειιΓδ.
6. ΥαοΙιβΓίο, 0. ΗοανοΓΪο, θ.

Βούτη (ήΐ, άγγ. ΙίποΙΙο, 0. βαιτοΐ-
Ιο, θ.

Βούτημα (τό), ΓαοΙίοη (Ιο ρίοπ^οτ
Οϋ ϋβ ΐΓΟΠίρΟΓ. 2) (τυνκδ/. ψω-
μί κομμένον δια βοΰτταα) Οΐυιΐ-
ΠΙβΙΙο, 0.

Βουτηκτής, ου (6), ρΙοιι^οιίΓ.
Βουτηκτός, ή, όν,« Βουτημένος.
Βούτομον (τό), ψ. }οηο ήοιΐΓΐ,1)ΐι

Ιοπιβ.
Βουτίνβ (ή), άγγ. ΙίηοΙΙο, 9.
Βουτσάς, α (6), (οηοοΙίοΓ.
ΒουτσΙ (τό),Ιοηηβαυ, Ιοηηο, θ. 1)αΓ•

Γίααβ, θ. ίιιΐ, Γαΐ4ί11β, θ.

ΠΟΓ. ||. (μσ. αύτ-0.} έ€ουτή/0τ
είς τόν ίδρωτα, ίΐ 1)αΐι^ηα ι1αιι?>
δα δΐιοιίΓ. || . τον ηύραν βουτημέ-
νον εις τό αΤμα , οιι Ιο Ιτοιι\α
1)αί^πέ ιίαιίδ δο» δαιι^. ||. (καΐά-
τολ. ) βουτά (ένν. είς τό ν£αόν)
'σαν τό 'ψάρι , Π ρίοη^ο Ουηιιικ'
υη οαηαΓ(1.

ΒραβεΤον (τό), ρτϊχ: ρΓΐηιο, θ.

Βραβεύω, μ. εΰσω, ^^^^^I1^Γ 1('
ρτί\.

Βράγ/ιον (τό), (κυρ. ε'ς τό ττλΟ.) ,
οιιίο» <]('^ ροί>Μ)Μ>',1)Γαη(•1ηι,>,0.

Βραγχνάδα (η\ οιίΓυυοιηοηΙ.

Βραγχνας, α (ό), κοιν. ό Εφιάλτης.

Κραγ/νιάζα>, ΛΙ. άσω , δΌιίΓουοι*.
||. όμιλεΐ βραγ/ν.ασμίνα, ραΓίοτ!

011ΓΟ110.

Ιϊράγχνιασμα (τό), οητοϋΡΐηοπΙ.

Βρζγχνός, ή, όν , (Υυί\) οηιοαόο,
ί-οαπίο.

ί'ραδίως,έττίρ. ΙοιίΙοπίΟΠί. ||. σπεύ-
δε βραδέως, (Γνμ.), ΙΐάΙο-Ιυί Ιοπ-
ΙοιιιοιιΙ.

Βράδυ (τό) , κοιν. τό Εσπέρας, Ιο,
*οίι\ ||. εΓνε βράδυ, ίΐ οδΐ ΙατιΙ,
ίΐ δο Γαίί Ι&Γά. || . τό βράδυ, -ρός|

ΤΟ βράδυ, δΙΙΓ 1θδθΪΓ, δΙΙΓίο ΙαΓ(Ι,

νοτδ Ιο δοίτ; (Ιαιπ Ια δυίιτρ. ||.
/Οές (τό; βράδυ, Ιιιογ $υΐΓ (οιι) αιι
δοίΓ. || . αϋριον (τό) βράδυ, ιΐοηιαίιι
δοΪΓ. ||.κάθ• βράδυ, ΙοιίδΙοδϋοίΓδ.
από τό ττρωι έως τό βράδυ, (Ιιι
πιηΐίιι βα δοΪΓ. ||. καλό βράδυ !
ειδ. /αιρετ., Ι)οη 80ΪΓ.

ιΊ εοηιιηβοοο β δβ Γαιγ61&γ4. ((.

(πθ.) Βρα^δυάζομαι, Μ. (θα) £ρ-
δυασθώ, ιδε Νυκτόνομαι.
Βράδυασμα(τό),1ο (Ιΐ'ϋΠη (1ιι]θϋΓ.
Βραδΰγλωσσος ( 6 , ή ) , ςαί ρΛΓίβ
(ϋίίίοϊΐβπιβηΐ.
Βραδυνός , ή, όν, (Ιιι δοΪΓ, <|ΐιί δβ
ΓαϊΙ 1β δοΪΓ. ||. ή βραδυνή ψύχρα,
Ια Γιαίοηουτ ϋυ δοΪΓ.
Βραδΰνους, νοος (ό,ή), ςυί Α Γοδ-
ριίΐ ΙοοΙ , ςυί οοοςοίΐ (ϋίϋοϋί-
πιεηΐ.
Βραδύνω, Μ. βραδύνω (θα), ΐ4Γ<1βΓ.
|| . ή ά-όκρισίς του δέν έβράδυνι ,
δα Γοροιίδο 110 56 ΙίΙ ρ 01 0 1 ΛΙ-
ΙθϋΟ*Γβ.
Βραδύς, έος (εΤα, ύ), ΙβηΙ; ΙθΓάίΓ:

ροδαιιΐ.
Βραδυτης, ητος(ή),ΙβθΙΟΙΐΓ; Γβΐ3Γ(1;
ΓβΙαΓάοπιοηΙ ; (ενίοτε) Ιοη^αβΟΓ.
Βράζω, Μ. βράσω, ΓαίΓβ 1)οαϊ1ΙΪΓ,
ΟΊΐίΓβ : §. οοαίΐΓβ. ||. (άμτ€τ.
αύτ^Ο. ) 1)οιιί11ίΓ ; οοιιίΙΙοααβΓ ,
οιιϊγο. ||. βράζω β=ρ^κοκκα (βύσσι-
να κτλ.) μέ την ζά/αριν, (τα κά-
μνω γλ-κύν), οοιιΙΪΓϋ (Ιβδ »1)Γί-
οοΐδ (Λο:* ηιβπ'δοδ οίο) αα δυΟΓβ.
|| . βάλε νερ^ν νάβράσ$, ΐΐΐοΚεζ
ιΐο Γοαα ύο'ΐίΙΙΪΓ. ||. ή χύτρα
βράζει, Ιο ροΐ 1)οαΙ. ||.τό φαγεΐ*
εΓν' ε'ς την φωτιάν, βράζει, Ιο δΟΙΙ-
ροΓ ΟδΙ αα Γοιι, ίΐ οιιίΐ. ||. αυτ3ι
τα κουκκια δεν βράζουν εύκολα,
οοδ 1*6 νοδ πο οιιί»οηΙ ραβ 1)ίοο.
,§. τό κρασί βράζε: (*ς τό βαρέλλι),
ϊι• νΐιι ί'ιτωοιιΐβ ((ΓαναίΗο, 1>οαΙ).
§. ( κα! μτνμ.) βράζει τό αίμ,ά
το^, (φρσ.),ΐο δαο§ Ιυί 1>οιιΙ άαηδ
1θδ\οίϋθδ. ||. βράζω από τόν θυ-
μόν μου(ά-πό τό κακόν μου), ΐηοα
δαυ^ 1)οιιΙ, ί'εηάένο, ]β ΙΐΓώ-
Ιε. 2) (συνκδχ.) αντί τού "£χω
πλήθος, (άρχ. Βρυω, όθεν καΐ εις
τήν 'ΐΐλλ. προφ. όρθότ. Βρυά-
ζωΐ,^ΓοιιίΙΙβΓ, ΓοαηηίΙΙοΓ, ραΐ-
ΙαΙοΓ ; α!)θϋ(1ρΓ. ||. τό τυρί τοΰτο
βράζει ( βρυάζει ) σκωλήκια , Ιβδ
νοΓδ ΓουπιιίΙΙοηΙ ϋαηδ οβ Γγο-
ηια^ο , οο ΓΓοιηβ^β ^Γοιιϋΐβ άβ
ΥΟΓδ. §. (καΐμτφορ,) τό σύγγραμ-
μα τούτο βρυάζει (από) λάθη, ΟβΙ
ουνΓα^ο ΓουΓΠΐΐΙΙο άβ ΓβϋΙθδ,1ο&
Γαυίβδ ΓουπιιίΙΙοηΙ (Ιαηδ οοίοιι-
>τα2β.

Βραδυά (ή), δοΐΓβο , θ. δοΐΓ : βρΓ6δ-|ΒρακΙ (τό), οΙΐβΐΐδδΟδ, θ.πλθ.&βαΐ-
-δοιιρόο. ||. ωραία βραδυά, υηο| (Ιο-οΐιααδδβδ, οαΐοΐΐο, θ• Οδίο-
Μΐο δοίΓόβ. ||. περνά τήν €ρα-Ι ςοη (τό έσώβρακον).
ο-ιαν εις τό θέατρον , Η ρα*$ο Ια ΒΒρακοθηλεια (ή), Ια οοαίίδδβ ά*Ιΐη«
δοΐΓόο αιι ΙΙιέαίΓο. Ι ουίοΐΐο.

Βραδυάζω, Μ. άσω, ( συνήθ. τρτ-ΙΒρακόνω, Μ. ώσω, ΙΧΙβΙΐΓβ ΙΙΟβ Οα-
πρσ.) , Ιο ]οιιγ (οπιϊ)ο; ίΐ δβ ΓβίΐΒ ΙοΙΙβ ά <|. ||. δέν ήξεύρεινβ Ρρβ-
ΙαΓά. || . άφ'ού έβράδυασε,1β]οαΓ| κωθγ(,ί1 ηο δαίΐ ραδδο ου1ο((6Γ.
Ιοαΐ1)ο. ||. αρχίζει να βραδυάζ^,"Βρακοπόδ; (τό), 1β ΟΛΠΟΠ (<Γΐλΐΐ«

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΒΡΕ

ΟαΙοΙΙβ). ||. τα βρακοπόδια του έ-
σωβράχου είνε πολλά πλατεά, Ιβ8
ββΟΟΟδ Οβ ΟβΙΙβ Οΐΐΐοίΐβ 60θΙ
ΙΐΌρ ]βΓ£β3.

Βράσιμον (τό), ϋοαίΐΐοηηβηιβηΐ; §.
οοοίίοη, 0.

Βρχσις, εως (ή), έΐκιϋΐίοπ,θ. ΒΟΐΐΠ-
1θΠ. |). άφ' ού*πάρ-φ δύο βράσαις ,
τράβα τήν φωτιάν, φίλοά 11 βα-
γ• ]βΐ6 άβαχ ΙιοαΗΙοαβ, ΓβΙή-βχ
Ιβ Λα.

Βράχος (6) , (χυρ. μτφορ.), β&Κ*-
ϋοη, θ. ΐΓοαΜβ.

Βραστερός,ή, όν,ΐδε Καλόβραστος.

Βαστάς, ή, όν, Οοιιΐΐΐί. §. Οοαίΐ-
ΙβαΙ. || . κάστανα βραστά , άβ3
€α&ΙβΪ£θβ5 1>ο«ιί11ΐ65. || . βρας*δν
(ένν. χρέας), ΟοαίΙΗ. ||. ή σούπα
χαΐ τό βρας4ν, Ιβ δουρβ βΐ Οουϋ-
1ί. 3) &6 Ζεματιστός.

Βρχχιόλίον (τό), ΟΓβββΙβΙ.

Βραχνάδα, Βράχνας χτλ, ιδε Βραγ-
χνάδα χτλ.

Βράχος (ό),έοαβίΐ, ΓΟβαβΓ; ΟπδβηΙ

ΒραχυλογΙα (ή), ϋπβνβΐβ ; Ιββοηί-
δπιβ. || . έν βραχυλογία, &ΓβΓ, 60
ΙΐΓβΓ, βπβνβηιβηΐ, βα ρβα άβ
ηο(5.

Βραχύλογος (6, ή) , βοηβίδ, Ιββοοί
ςιι«.

Βραχύπσυς, «οβος (ο, ή), ςαί β 1β3
ρΐβίΐδ οοαΓίδ. §. ( ούσ.) βρσχυ-
ποδα, (σύστημα πτηνών , οίον αί
χελιδόνες), ΙκέΥΐρβάβδ.

Βραχύς, έος (εΤα, υ), άρχ. αντί 'Ο-
λίγος ή Κοντός, ρβΐΗ;βη ρβΐΗ
αοαιοΓβ, ρβα; βοοΓί,ά'β ρβα ά"β
άατββ, (1β βοατ(β άιΐΓββ; ( Γρμτ. )
1)ΓβΓ, ΒΓβΐβ. ||. ό βίος βραχύς, Ιβ
νίβ €51 οοιίΓΐβ (άβ βοαιΊβ (Ιυτέβ)
§. τό βραχύ (αντί ή βραχυτης) ,
της ζωής, ΐ* 1>πβΥβΙέ (Ιβ Ιβ νίβ

Βραχύτης (ή), 1>ΠβΥβ(6, Θ.

Βρεχτός , ή, όν, πιουίΐΐβ, Ιτβαιρέ.

Βρέζιμον (τό), ΓββΙίοο ά"πααιβθΙβΓ

((ΓβΓΓΟδβΓ), βΓΓΟββΠΙβΟί , ΠΙΟϋΠ-

Ιατβ, 9. ααοιβοΐβΐίοα, Θ. ||. τό—
του χαρτιού (εις τήν τυπογραφ.) ,
Ιβ πιονιίΠαΓβ (Ια ρβρίβΓ.

Βρετοχτσνία { ή ), ηιββδββΓβ ά 'βη-
ίβοΐδ; §. (Γίμ.) {ηΓβαΙίβΜβ. ||.ή
βρεφοχτονία του Ήρώδου, Ιβ Πΐβ3•
5β0Γβ <Ιβ3 ίηηοββηΐβ. ||. ήβρεφο-
χτονία τιμωρείται μΐ θάνατον, Γ
ίηίιηΐίοίάβ ββΐ ρααί (Ιβ πιογΙ.

Βρβφοχτόνος (ό,ή),πιβθΓΐπβΓ ά'αη
βαΓβηι οα <1β βοηρΓορΓβ βηΓβοΙ
βοβΥββα-αβ\ ίοΓαηΙίοίο'β.

>Κ?ος, ους (τό), βηίβαΐ ςυίνίβηΐ
4* αβΙΐΓβ. ||- έχ βρέφους, (Ιββ Ιβ
ΡΗβ ΙβικίΓβ βοΓβηββ.

Βρεχέμενα (τα), (ενν.) μέρη τού

ΒΡΥ

ΒΤΖ

67

πλοίου), 1β3 «ϋΥΓβδ ΜΟΓίβδ ά"θα

ηβνίΓβ.

Βρέχω , Μ. βρέξω, ΠΐοαΙΠβΓ, ΐΓβηι-
ρβΓ ; ηαηΐββΙβΓ ; &ΤΓ096Γ. ||. φο-
βείται μή βρέξη τα -κόδια του , ί)
ΟΓβίοΐ (Ιβ ββ ιηοαίΙΙβΓ Ιββρίβάδ.
|| . » έν δάχρυσί μου τήν ς-ρωμνήν
μου βρέξω, « (Γρφ.)» βΓΓ036Γ 30Π
ΙίΙ (Ιβ 8β3 ΙβΓΠΙββ. || . (τρτιτρσ.)
Βρέχβι , ίΐ ρΐβαΐ (τό άικαρ. ρΐβα-
ΥΟ!γ). Κ . έχει (ιτολύν) καιρόν όπου
δέν Ιβρϊξεν , Η γ β Ιοη^Ιβωρδ (|α
Η α'βρίυ. ||. 'σάν τήνχάτταντήν
βρεγμένην , οοιιιπιβ αηβ ροαίβ
ιηουίΐΐόβ.

Βρίζα, ας (ή), γένν. ιδε Βρ'^ζα

'Βρίζω, Μ. βρίοω, χοιν. αντί Υβρί-
ζω, Λοιδορώ.

"Βρισιά (ή), χοιν. αντί "Γβρις, Αοι-
δορία.

'Βρίσιμον (τό) , χοιν. τό "Γβρίσμα

Βρογχοχήλη (ή), πάθ. ^οΙΐΓβ.

Βρογχοκηλίτης , ου (ό) , ^οΙΐΓβϋΙ ,
ΟΓέΙίο (χυρ. οί τών Άλπεων, ο! ό-
ποιοι καταντούν ηλίθιοι).

Βροντή (ή), ιδε Κρότος. α)('διαιτ.)
ΐοηοβΓΓβ , βόιιρ (Ιβ ΙΟΟΟβΓΓβ.

Βρόντος (δ),- Κρότος, 1>ΓυίΙ;ΓΓ80β3.

Βροντόφωνος, ος χαΐ (χοιν.) η, ον,
ςαί β υηβ νοίιάβ ΙοηαβΓΓβ(αοβ
Υοίχ ΙοηοβηΙβ).

Βροντώ, Μ. ήσω, ( κάμνω κρότον ).
ΓβίΓβ (Ια 1)ΓϋίΙ, 1)ΓυίΓβ. 2) (ίδι-
αιτ. τρτπρσ. ) ΙΟΟηβΓ. ||.δλην τήν
νύκτα έβροντουσεν, ίΐ η'β ίβίΐ ςαβ
ΙοηοβΓ ΙοαΙβ ΙβηαίΙ. ||. (και μτ-
φορ.) έβροντουσεν άπό του βήμα-
τος (άπό του άμβωνος), ίΗοηαβίΙ
^α ηβαΐ άβ Ιβ Ιήαυαβ (άβ Ιβ

βΙΐβίΓβ).

Βροντώδης , ους (ό,ή), κυρ. επί φω-
νής, Ιοοηβαΐ.

Βρούβα (ή), φ. βηοα 3βανβ£β,η6Γ
1>β βαχ ιηβηιβίΐβδ, θ.

Βρουνιά (ή), κοιν. ή Βρυωνία, φ.

Βροχερός, ή, όν, ρΙυΥΪβαχ. ||. και-
ρός βροχερός , αη 1βηιρ3 ρΐανίβαχ
οιι άβ ρΐιιίβ.

Βροχή (ή), ρΐϋίβ, θ. || . βροχή Ρα-
γδαία, βνβΓδβ, θ. οηάόβ, θ.

Βρόχινος, η, ον, (κυρ. νερόν, ββυ)
ρΐανίβίβ. ||.τό βρόχινον νερόν εΐ
νε γλυκύτερον παρ α τό άναβρυ^ι-
κόν, Γββο ρΐανίβΐβ 631 ρΐαδάοα.
οβ ηυβ Γ ββυ (Ιβ δοαίΌβ.

Βρυγμός (ό), άρχ. (κυρ.) ό — τών ο-
δόντων, (Γρ•?.), Ιβ ^ΓίηοβπιοηΙ
(ΟΓβφίβπιβηΙ) άβδ (ΙβηΙδ.

Βρύζα, ας (ή), γένν. ιδε Σήκαλη.

Βρυκόλακκας, α (ό), ΓβΥβηβηΙ,Υβαι-
ρίΓβ, (πλθ.) ΙβΓΥβδ.

Βρυκολακκιάζω, Μ. άσω, ΓβνβΟίΓ.
II . φοβούνται μήπως βρυκολαχχιά-

ση, Ιΐδ βΓ*ί£ΐΐ6ηΐ ^αΊΙ ηβ γ«-
Υίβηηβ.

Βρύον (τό), εΤδ. φυτ. Πΐοΐΐδδβ, β.
Ηοηβη.
Βρύσις, βως (ή ), ΓοηΙβίηβ , θ. Τδε
καΐ Πηγή.

Βρυωνία (ή) , φ. 1)Γίθίθβ , θ. Υί^ηβ
Μβηοΐιβ, θ. οοαΙββΥΓέβ, θ. (£Γδ.
αυτής εΤνε καΐ τό) ΙιουΜοη (χρή-
σιμον είςτήν ζυθοποιίαν) κτλ. κτλ.

Βρώμα (ή), κοιν. ή Δυσωδία,οάβαΓ,
θ. οάβϋΓ ίοΓβοΙβ, θ. ρυβηΙβιΐΓ,
θ. || . ή βρώμα τών τράγων (τής
μασχάλης κτλ) , £0α85βΙ. 3) .
Αέρα, 0Γβ33β, θ. ββίβ^έ, θ. ΟΓ-
άιΐΓβ, θ. Υϋβαίβ, θ. ιηβϊρΓορΓβ-
16, θ. ββΙορβΗβ, θ. οοβηοηβΗβ, θ.
|| . ή βρώμα τών αυτιών, Ιβ 8υΗ
άβδ 0Γβί11β3,0ίΓ6,ββΓοηιβη. 3)
(συνκδχ. αχρείος , κακοήθης 4ν-
θρωπος) Γγλοο οοφίίη, βεόΙβΓβί.
8• (έπίγυν. χυδ.) ^αβηίρβ, •.
§βαρβ, θ. ββίορβ, θ. || . ώ τήν
βρώμαν! 6 Ιβ δβΐβ (Ιβ Υίΐβίηβ )
^βυρβ ί ό Ιβ Υίΐβίηβ 0Γβδβα8β?

Βρώμη (ή) καΐ

Βρώμι (τό), γένν. βΥοίοβ, θ.

Βρώμιος, α, ον,-Δυσώδης, Όδω-
δώς, ραβη(.

Βρωμίζω , Μ. ίσω, ίηΓβοΙβΓ , ΘΠ1-
ρυβηΙΪΓ. ||. (άμτβτ.αύτπθ.)δβ^β-
ΙβΓ. 3) ιδε Λερόνω.

Βρωμώ, Μ. ήσω, δβηΐίτ (πΐβαΥβίΐ),
ραβΓ. Η* ΡΡ*•*^ το *τόμα του,
δοη ηβίβίηβ 3βοΙ (ρυβ) , ίΐ εβηΐ
(Π δβηΐ ηιβαΥβίδ) άβ Ιβ 1κ>αβ1ΐ6,
ίΐ β Ιβ 1>οαβ1ιβ ηιβαΥβίδβ (Γηβίβί-
αβ ίΟΓίβ) || . βρωμφ σκόρδα (κρα-
σί), Η ραβ Γβιΐ (Ιβ Υίη).

Βρώσιμος (ό, ή), αρχ., 1)00 βΙΒβΟ-
£βΓ, ϊδβ Φαγώσιμος.

Βύδρα, ας (ή), ζ. ΙοαίΓβ,θ. ΜβΥΓβ.

Βύζασμα ( τό ) , ΓββΙίοη (ΓβΙΙβίΙβΓ
οα ο!β Ι^ΙβΓ, βΐΐβϋβαιβαΐ. ι) Ι-
δε Πιπίλισμα.

Βυζαίνω Μ. βυζάξω, ιδε Βυζάνω καΐ
2) Πιπιλίζω.

Βυζανιά;ικον(τό),βαίβηΙ β Ιβάβ-
παβίΐβ.

Βυζάνω, Μ . βυζάξω, ( μτβτ. ) θ!οη-
ηβΓ Ιβ 8βίη , (ΙοααβΓ β ΙέΙβΓ , βΐ-
ΙβϋβΓ, (καϊ ως έχ του βρέφους)
ΙέΙβΓ. ||. δός τψ ναβυζάξτρ, άοα-
ηβζ-ΐιή β ΙόΙβΓ.

Βυζάστρα , ας ( ή ), χοιν. ή Τροφός,
ηοαΓΓίββ, θ. πιβΓβ-ηοαΓΓίβο, θ.

Βυζί (τό), ΙόΙοη (κυρ. τής γυν.),
ηιβιιιβίΐβ (καϊ του άνδρ. καϊ τής
γυν.), ρΪ8 (κυρ. τής 'γίδας τής α-
γελάδας κτλ.), ΙβΙίηβ (τής γρού-
νας). || • έχει μεγάλα βυζιά ,Μ?δε
Στήθος. §. (μτφορ. ) τόν έχει
βυζ>, καλόν βυζί τόν η3ρε , ο'βδί

δ*

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

68

ΒΥΣ

ΒΩΛ

ΒΩΧ

11Π€ ναοΙίΟ λ ΙβίΙ ρΟΙΙΓ Ιΐή. β.'Β^σινον (τό), 'πωρ. 06Π50 αίβΓΟ,Ο.

( μτνμ. ) βυζιά τών ζω/άδων, 1υ•
ηιβυΓδ Ιιοπιοιτο'κίαΐοδ, θ. ||.βυ-
ζΐ της θαλάσσης, (κοιν.) ή Κνίδη,
(ειδ. μαλακίου), ογΙιο πιαπηο, θ.

Βυθίζω, Μ. ίσω, ουυΙβΓ ά Γοηά,οη-
ΓοηϋΟΓ. ||. (μσ. πθ. καΐ μτφορ. )
οοΓοηοβΓ, δ'οαΓοηοοΓ , δ'αΙιίυιΟΓ.
||.εΓνε βυθισμένος είςτας σκέψεις
του, ίΐ βδΐ α!)δθΓΐ)ό((ίηΙίβΓ(;ηι<ϊηΙ
αϋδΟΓϋό) άαιίδ δοδ Γοΐίοχίοιίδ, ίΐ
δΌδΐ αβίπιό άαιίδ δθδ ρουδέοδ.

Βυθός (ό), Γοηο\

Βυθός, ους (τό), αδδοαρίδδοηίοηΐ
(ά'υη πιαίαϋο).

Βύρσα (ή), ροαυ (<1ο οοευΓ) αρρΓΟ-
Ιόβ,θ.

Β-ρσοδεψεΤον (το), ΟίοΙίΟΓ (Ιο οογ-
ΓΟγβϋΓ.

Βυρσοδέψης, ου (δ), ΟόΓΓΟγοιίΓ.

Βυρσοδεψικός, ή, όν, ΓοΙαίίΓ ά Γό-
ΙαΙ ου αυ πιόΙίοΓ άα οοΓΓογοϋΓ.Ι

Βυσσινηα (ή), δ. ΟΟΠδίοΓ αί^Γθ. |

Βισσινύς, ειά, υ, ςιιί η Ια ΟοιιΙοιιγ
άΌ Ια οβΓίδο αί^το, γοιι$ο ρουτ
ρπ?, ΟΓαπιοϊδί.

Βωδάκι (τό), 1)οΐΐνί11οη.

Βψδάμαξον (τό), οΙιαΓΟίΙο, 0. οΐια-
π'οΐ.

Βώδι (τό), κοιν. δ Βους, ϋαηιΓ.

Βωδινός, ή, όν , ϋβ 1)02υΓ. ||. (κυρ.)
βωδινόν (μετά και χωρίς τοΰ) κρέ-
ας, ιΐϋ 1>(ΓΙΐΓ. ||.έ'να κομμάτι φ'ίω-
δ:νόν, απο ρΐόιο (ιιπο Ιταηοΐιο ,
υπ ηιυιτοαυ) ϋο ΙμγιιΓ.

Βωδοκέφαλον ( τό ), Ιθ1ο ϋο 1)0?ιιΓ.

Β-ολΓτις, ιδος (ή) , (γή , ΙΟΓΓΟ) 1)0-
Ιαίνο.

Βωλοκόπι (τό), έργαλ. γεωργ. ΙΐβΓ-

54», θ. ϋΠδΙ'-ΙΙΙΟΠΟ.

Βο)λοκο-ία (ή;,, ΓαοΙϊοα ιΐβ ΙΐΟΓδΟΓ,

Ιιιτ^α^ο.
Βωλοκοπώ,Μ. ήσω, (γεωργ.), ΙΐΟΓ-

Βώλος(ή),8ΐοΙ>ο,0. ωοΙΙο ((ΙβΙΟΓ

Γϋ), θ. 1\. βώλος λρμενιακή, τό
(Τουρκ. ) χίλ-έρμενΐ, 1>ο1 (<ΓΑγ-
ιιΐ(ϊΐιίο), Γβ!)π. ||. εΤνε ένας βώ-
λος πάχος, (όλον πάχος), κυρ. έ-
τΛ πτν., εο ιΓοδΙ ςα'υη ρβίοΐοη
(Ιο £Γαίδδο.
Βωμολοχία ( ή ) , 1)ΟΙΐ£Γοη0Π€ , θ.

(]ΐιο1ϊΙ)οΙ ; ΙαΓίυρίηαάο, 0.

Βωμολοχικός , ή, όν, <1θ ]>ΟΙΐ(ΓθΠ ,

οΊ^πο ιΓαη πυαίΓοη.
Βωμολόχος (ό, ή), 1)011 ίΓοη , ΙϋΓΐϋ-

ρίη.
Βωμός (ό) , βυΐβΐ. ||. (φίλος) μέχρι

βωμού, (παροιμ.), ααιΐ ]αδφΐ*&υχ

αιιΐβίδ.
Βώτρυδα (ή) , Γδε Σκώρος.
Βωτρυδοφάγωμα (τό),Γδε Σκωροφά-

γωμα.
Βωτρυδοφαγωμένος, η, ον, ιδεΣκω-

ροφαγωμένος.
Βώ/α (ή), οάβυΓ ΓοΓίβ οα οΓοηΓβΓ-

ηιό ; οχΐιβίαίδοη, θ. ( ίδιαιτ. έχΐ

κρέατος) ΓΟΐοΐΐΙ.

Γ.

ΓΑΙ

Ι αβάθα (ή), ιδε Ξυλοπινάκα.
Γαβγύζω, Μ. ύσω, α1)0)ΘΓ, £ΐαρΪΓ

(κυρ. δια τήν φωνήν τών μικρών

σκυλιών).
Γάβγυσμα (τό) , β!)ογοηιοηΙ, &Ια-

ρίδδοπίϋΐΐΐ (κυρ. τών μικρών σκυ

λιών).
Γάγγλ-.ον (τό) , άρχ. ΙυηιουΓ(ά6δ

ηοτΓδ), 1οορ6, θ. ^απ^ΐίοϋ.
Γάγγραινα, ας (ή), £αη£Γ6ιΐ6, θ.
Γαγγραινιάζω, Μ. άσω, ιΙό^όηόΓΟΓ

οη ^αη^Γ^ηο, δο ^αη^Γύηοι•. ||.

είνε φόβος μήπως γαγγραινιάσ/,

(ή πληγή), οηοΓαίηΙ ςαε Ια $αη-

^Γέηβ ηε δ'γ ηΐ6ΐ1β.
Γαγγραίνιασμα (τό), (Ιό^όηόΓαΙίυη

©η £βη£Γ6ηο, θ.
Γαειτάνι (τό) , ΟΟΓ^οη , ΟΟΓάοηηρΙ

(τό λεπτότερον). §. ΙαοεΙ (κυρ. τό

χρησίμευον εις σφίγξιμον τών γυ-
ναικείων φορεμάτων).
Γαζία (ή) , δ. καΐ ανθ. ( •δι

άνθος της) αΐϊΐ1)ΓεΙΙθ, θ. αιτ. τό
Γαιάνθραξ, ακος (ό), νλγ. οΥιαΓΟοπ

άβ ΙβΓΓβ ου Γοδδϊΐο οα ιπίποταΙ,

ΙιοιιΗΙβ, θ.
Γάιδαρος (ό), κοιν. ό'Όνος. ||.'ςτή'

φωνή' κ{ι ό γάιδαρος, (παροιμ.

χυδ.) , (]ϋβη(1 οο ρατίβ ϋα Ιοιιρ ,

οη εα τοϋ 1&(]ΐιοα€.||.τόν πταί-

ΓΑΛ

ει 6 γάιδαρος, καΐ δέρνει τό σα-
μάρι, ί'δε Σαμάρι.
Γαϊδουράγκαθον (το), κοιν. ό Σκό-

λυμος , ή *Ονωνις καΐ άλλα εϊδ

φυτ. άκανθ,, οΠητάοη.
Γαϊδουριά ρης , η (ό) , κο.ν. 6 'ϋνη-

λάτης, ϋπίοΓ.
Γαϊδουράκι (τό) , κοιν. τό Όνάριον,

Α 11 οιι.
Γαϊδουριά (ή), ΛηβΓΪο, 0.
Γαϊδουρινός, ή, όν, (ΓΑΐΐ6.
Γαϊδουρό-οδον (τό) , ειδ. όστρ. ( ά-

γριόστρεον), δροη4ΐ^1ο.
Γάίδουροφόρτι (τό), Λιιιίο, θ.
Γαϊδουρόψωρ* (ή), ΓαΓΟΪΐΙ.
Γαιωκτήτης, ου (ό), νλγ. ρΓΟρΓΪό-

ΙαίΓο ΓοηοίβΓ.
Γάλα, ακτος (τό), ΙαίΙ.
Γαλάζιος, α, ον, Μβιι.
Γαλαθτ,νός, ή , όν , άρχ. (ααίπιαΓ

ςυι ΐΜο οποοΓβ. ||. μοσχάριον

(χο-.ρίδιον κτλ.) γαλαθηνόν , νεβυ

(οοοίιοιι) (Ιο ΙαίΙ.
Γαλακτίτης, ου (ό) , ( ένν. λίθος),

ραΐαοΐίΐβ.
Γαλακτώδης, ου (ό), ηυί 6δΙ (Ιο Ια

ιιαΙιίΓΟ ου (Ιβία οουΙευΓ (Ιυΐαίΐ,

ΙαίΙβυχ.
Γαλανομμάτης, α, ικον καΐ
Γαλανός , ή , όν , ηυ γευχ Μβυδ.

ΓΑΜ

|| . γαλανά 'μμάτια , <ίβ5 γβΐΐΧ

1)1οιΐδ.
Γαλαξία^, ου (ό), (ένν. κύκλος), ά-

ς-ρνμ. Ια νοίβ ΙβοΙέβ.
Γαλατερ^ς, ή , όν , ΓαίΙ ΛΥβΟ άα

ΙαίΙ ; ||. ( πλθ. ) Γαλατερ* ( τα ),

1αιΙίΐ<5<ί• 3) (επί γυναικ. θηλαζ.)

ή εχουίτα πολύ γάλα, Ιβίΐβαδβ,θ.

ΐϊοιιηο ΙαίΙίοΓβ.
Γαλατσίδα (ή), γένος φυτ. Γδε Τι-

θΰμαλος. 2) άλλο εΓδ. φυτ. (μέ

τό όττ. πήζουν τό γάλα) Ολίΐΐο-

-ΙαίΙ, ^αΐΐίυπι.
Γαλεια (ή) , ειδ. ίχθ. ΙαΠίρΓοίβ, β.
Γαλή (ή), αρχ. ή Κάττα.
Γαλήνη (ή), ο αϊ πιο; δβΓέπίΙβ, 0.
Γαληνιαϊος, α, ον, ΟθΙπίΟ, δΟΓβίη.
Γαληνίζω, Μ. ίσω , άβνβηίτ ΟβΙ-

πιο,δβ οαΙιηοΓ.

Γαλήνιος, α, ον καΐ

Γαληνός, ή. όν - ΓαληνιαΤος. ||.(τό
ύπερθ.) Γαληνότατος, η, ον , (ώς
τίτλ. τιμής) δβΓβηίδδίπίβ.

Γαληνότης (ή), δέΓΟηίΙέ.

Γαμβριάτικος, η, ον, κοιν. 6 Νυμ-
φικός.

Γαμβρός (ό) , £00<1γ6. ||. γαμ6ρθς
έπ' αδελφή, 1)©αΐ1-ΓΓ&Γ6. ί)
(κοιν.) ό Νυμφίος, 1θ Π1*Π€. ||.6

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

Γ.42

γαμβρός χαΐ ή νύμ?η , 1β ΙΟΑΓίβ
«Ι 1β ΙΠΑΓίέβ.

Γαμήλιος (ό,ή), άρχ. ΓβίΑίιΓ αοχ

ηοοβ8, ηυρίΐαί.
Ταμιχός , ή , όν , άβ 110065 011 άβ

ΙΟΑΓίβββ, ΟΟΏ]ΐΐ£«1 ; (Νμ.) ΠΙΔίΓί-

ιηοηίο).

Γαμικώς, έπφ. ββίοη 1β8 Ιοίδ «Ια
ιοαιία£6, οοηίυβΑίβηιβηι.

Γάμος (ό) , 11006 χαΐ (πλθ.) η 00 63,
0. ηι*η&£6. ||. ηλικία γάμου, 4-
86 ηο&Ηβ. |{. ή χόρη εΤνε (δέν
βίνβ άχόμην ) εις ήλιχίαν γάμου ,
«11β 651 (Π 681 ρ»8 6Π0ΟΓ6) ΟΟ-

Μβ. || . τό μυστήριον του γάμου,
1θ 5*θΓ6Π16θΙ άβ ηΐΑΓίΑ§6. || . ή
εύλόγησις των γάμων , 1* Οβοβ-
άίοϋοο ουρίίβΐ. || . ό γάμος είνε
κολιτιχόν συνάλλαγμα, 1β ΠΐΑΓίΑ•
£6 691 υη οοοΙγαΙ οϊυΗ. ||. είς
πρώτον (δεύτερον , τρίτον) γάμον,
611 ρΓ6Ι016Γ68 (β Π 360θηάβ8 , 60
ΐΓΟΪδίβΐηβ*) Ο0068. §. τέκνα έχ

του πρώτου (του δευτέρου) γάμου,
άβδ βηίβηΐδ άο ρΓβιηίβΓ (άο 56-
00θά)1ίΙ. §. έρχομαι άπό τόν γά-
μον, 36 ΤΪ61Ι5 άβ Ια ηοοβ. || . εΐ-
σ« καλεσμένος εις τόν γάμον; 6-
163-Υ0Ι1& άβ 110068 ( 06 Ια Π006 )?

Γαμψώννχος (ό,ή), άρχ. φΐί Α Ιβδ
0Ο&165 ΟΓΟΟΟΟδ.

Γανάδα , ας ( ή ), (ή πράσινη σκω-
ρία τών χαλχωμάτων), νβπίβΐ.
ί) (μτνμ. ή γλισχρότης του στό-
ματος) ΟΟΙίΟΐΐβ ρ4ΐ6θ86, 9.

Γανιάζω, Μ. άσο , ΑΥΟΙΓ Ια ΟΟΟ-
606 ρΑΐ6056.

Γανονω, Μ. ώσω, 6ΐ*ηΐ6Γ.

Γάνωμα (τό), ΓΑΟΐίοη ά'έΙβΙΟβΓ,
6ΐ&Π1Α£6, 64Α01ΟΓ6, θ.

Γανωτής, ή (ό), έίΑΠίβΟΓ.

Γαρατον (το) , άο ροίδβοο δβΐέ.

Γαργάλευμα (το), βΟΑίοοΗΙβαιβαΙ.

Γαργαλευω, Μ. εύσω, οοβΙοιιΗΙβΓ.

Γαργαλήδρα , ας (ή), χοιν. οι Αδέ-
νες (χυρ του λαιμού) , £ΐΑηάβ , θ.
«ΙΙΥ£ά»]63.

Γαργαλίζω, Μ. ίσω, οοΑίοαίΙΙβΓ;

ύύΙ\£τ.
Γαργάλισμα(τό), οοΑίοοίΙΙβίΟβοΙ;

ΙίΐίϋβΙίοη.
Γαργάρα , ας (ή) , £ΑΓ§ΑΓί8Π1θ. ||

χάμ\κ* γαργάραν, 86 βΑΓ$Δη86Γ
Γέρος (6), 8ΑΟΠ10Γ6 (ροοΓ 1β ροί5-

800), β&ΤΌΏΙ.

Γαρόφαλλον(τό), ανθ. ΟβίΗβΙ. 2)

νί Μοσχοχάρφι.
Γαστήρ, έρος (ή) , άρχ. ή Κοιλία,

τβοίΓβ; $ (επί γυναιχ. κυοφορ.)

8011.
Γαβτριμαργία (ή) , άρχ. £0ΟΓΠΐ6η-
<Ββ6, 0. βΙουΙοηηβΓίβ , 0. £0ΙΟ-
ίΓ6ΓΜ, 6.

ΓΕΑ

Γαστρίμαργος ( ό , ή) , βοοπηΑηά ;

βίοοίοο ; £θίοίτ6.
Γαστροχνημία(ή), αρχ., 16 §Γβ8

(1β ιοοίΐβΐ) άβ Ια ι&πιοβ.
Γάτα χαΐ Γάτος , ?δε Κάττα.
Γαυγίζω χτλ., ?δε Γαβγύζω χτλ.
Γαυριάζω, Μ. άσω, (επί ζωών) , 6-

ΙΓ6 ΟΟ 6θΐΓ6Γ 6η ΓϋΙ (6η αιοοογ).
'Γγάστρι (τό), χοιν. ή Κυοφορία.
'Γγαστρόνω , Μ. ώσω , ?δε Έγγα-

στρόνω.
'Γγάστρωμα (τό), Τδε *Εγγάς•ρωμα
'Γγουσα (ή), χοιν. ή Βρογχοχχλη,
τΓδάρσιμον (τό), Γ&οΙίοη (Γέφ-

οηβΓ, βχοοηαΐίοη, θ.
'Γδέρνω, Μ.'γδάρω (θα), 60ΟΓ0ΠβΓ,

(ΙΰροαίΠβΓ, 6100Γ16Γ, ϊδε χαΐ 3ε•

γδέρνω.
Τδύνω, Μ. *γδύσω, χοιν. αντί *Εχ-

δύω, άέροοίΙΙβΓ.
Υδυ9ΐμον(τό), Γ&οΙίοη άβ άέροα

ίΙΙβΓ (άβ <ΐ65Π&.1>ί1ΐ6Γ οίο), ιδε
χαΐ Ξεγύμνωμα.

Γδυτός, ή, όν, ?δε Γυμνός.

ΓεγωνυΤα, ας (ή), μτχ. 6ηλ. του
(άρχ.) Γεγωνίσχω. ||. (χυρ.)Γεγω-
νυία τξ φωνή , λ ηααΐβ νοίχ. Η•
γεγωνοτέρα τξ φωνζ, γεγωνότε-
ρον, ίι νοίχ ΓβηίοΓΟέβ.

Γειτνιάζω, Μ. άσω, ύΐΓβ ΥΟΙδίη
(ΟΟΟίΐ^ϋ), &νοί5106Γ.

Γειτνίαοις, εως(ή), νοίδίηα^β; ρΓΟ-
χίιηίΐβ, θ.

Γειτόνευμα (τό), ΓλΟΐίοη άβ νοίδί-
ηβΓ.

Γειτονεύω, Μ. εύσω, ΥΟίδίηβΓ (οίχ.).
2) -Γειτνιάζω.

Γειτονιά (ή), ΥοΪ5Ηΐ&β6.||.έχει κα-
λήν γειτονιάν, έΐΓβ οίβη^νοίδΐηΰ.

Γειτονικός, ή, όν, Υοίδίο; οοηΐί-
60. ||. τά γειτονιχά χράτη, Ιβδ
£(αΙδ Υοίδίηδ.

Γειτόνισσα, ας (ή), 6ηλ. του

Γείτων, όνος (ό, ή), Υοίδίο.

Γελαζούμενος, η, ον,χυδ. αντί Φαι-
δρός, Ιλαρός, πβηΐ; ]ονία1.

Γέλασμα (τό) , κοιν. αντί Έξαπά-
τησις.

Γελαστιχός, ή, όν, ςοΐ Α Ιο ίαοοί-
16 <1β ΠΓβ. ||.δ άνθρωπος είνε ζω-
ον γελαστικόν, 1>οηιηΐ6 βδΐ ου
βηίπίβΐ Γΐδίοΐβ. || . (άφχιρημ.) τό
γελαστιχόν , 1λ ί&0θ!ΐ6 άβ ΠΓ6 ,
ία Γΐδίοίΐίΐβ.

Γέλιον (τό), χοιν. ό Γέλως, Π8,Π-
Γ6. || . σχάνω (ξεκαρδίζομαι) άπό
τά γέλια, ΟΓβΥβΓ (ρΑωβΓ) άβ π-
Γβ, 5β ρΓβηάΓβ ά'οη ΓίΓβ Γοο. ||.
τόν 'πήραν τα γέλια , ίΐ 86 ηιίΐ

( 86 ρΓΪΙ ) Α Γ1Γ6 , ίΐ Ιοί ΡΓΪΙ ΟΟ
Γ1Γ6 ίου. || . ποιος ημπορούσε να
βαστάξ^ ( νά κράτηση ) τα γέλια ;
φΐί ροαΓΓδίΙ 56 ΙβΟΗΓ άβ ΠΓ6. ||.

ΓΕΜ

69

άγαπ? (άγαπ? πολλά) τά γέλια ,
ο'βδί οη £Γ&ηά π'βιΐΓ (αηβ £Γ*η-
άβ Ηβαδβ).

Γελοιογραφία (ή) , νλγ. Ο&τίο&Ια-
Γ6, θ.

Γελοίος, α, ο ν καΐ

Γελοιώδης, ους (ό,ή), πάίοοίβ, Η-
δίοΐβ, ρΐ&ίδ&οΐ. || . είνε γελοΤον
νά νομίζη τις ότι . . , ίϊ 681 ρΐαί-
δβοί ( οικ. ο'βδί οηβ ηάίοοίίΐβ )
άβ ρΓβΙβηάΓβ ςοβ . . . ||. τούτο εΤ-
νε γελοιωδέστατον , δέν δίδεται
γελοιωδέστερον , Οβίβ. 681 ά'υο
ρ&Γίβΐΐ ηάίουΐβ ( άυ άβΓηίβΓ Η-
οϋοοίβ, ά'οο ηάίοοίβ ΑΟοβΥ^,ο*
βθΐ 1β οοηιοΐβ άυ ηάίοοίβ . ||.
γίνεται γελοΤος , ίΐ 4ρρΓέΙβ λ Γί-
Γβ , ίΐ Ιοηιοβ άαηδ 1β ηάίοοίβ ,
ίΐ δβ άοοηβ οη τΐάίοοίβ (άβ& η-
άίοοίεδ). || . τό γελοΤον του πράγ-
ματος, Ιο ηάίοοίβ (οικ. 1* γΪ-
άίοο)ιΙέ).ά6 Ιο 00086, Ιβ ούΐβ
ηάίοοίβ ά'αηβ οηοδβ. ||. ή μά-
στιξ του γελοίου, Γοπηβ άη Γίάί-
οοΐβ.

Γελοίως, έπίρ. ά'οοβ ΠΙΟΟίβΓβ η-
άίοοίβ, ήάΐοοίβηιβηΐ.

Γελώ, Μ. γελάσω, ΓίΓβ. ||. γελώ
'ζώχαρδα (χωρίς όρεζιν) , ΓίΓβ άο
οοοΐ άββ άβοΐδ (άβδ ΙβΥΓβδ). || .
δλοι δρχισαν νά γελούν , ΙουΙ ίβ
ηιοοάβ δβ ρπΐ (δβ πιίΐ) ο ΠΓβ. §.
γελώ μέ τάς άπειλάς του, (τάς
περιφρονώ), ]βηΐ6 Γίδ άβ δβδηιβ-
ο&οβδ , ]β η'βη Γ&ίδ ςοβ ΠΓβ.
2) (κοιν.) αντί λπατώ, Εξαπατώ.
|| . εΤνε τρεις χρόνοι άφ* ου μέ γε-
λφ μέ αυτόν τόν τρόπον, Η γ Ο
ΐΓοίδ &οδ ςο'ίΐ ηΐ6 ηιβοβ ( ςο' ίΐ
ηιβ ρΓοηιβηβ, ςο'ίΐ ιη'&ηιυδβ) άβ
1&50Γΐβ, Υοίΐο ΐΓοίδ οηβ ςο' ίί
ηιβ ρΓοηιβοβ.

Γέλως, ωτος (ό), Γ15, ΓίΓβ, ?δε καΐ
Γέλιον. §. Γίδββ , θ. ηιοςοβΓίβ,
θ. ||. κινώ είς γέλωτα, ΙΜΓ6 ΓίΓβ.
|| . γέλωτα ό*φλω , (άρχ. ), ρΓβϊβΓ
(βρρΓέΙβΓ) Α ΠΓβ. || . γέλως άσβε-
στος, ('Ομηρ.) , οη ΓίΓβ ίοβιΐίο-
§θί1)1β. ||.γελφ σαρδώνιον (βεβια-
σμένον ή ΰπουλον) γέλωτα , Π ΓΐΙ
ά'θΟ Γ15 5ΑΓάθθί(]θ6 , ίΐ γΗ άο

1>οοΙ άβδ άβοΐδ (άβδ ΙβΥΐββ).

Γελωτοποιός (ό), οοοίϊοο; ί&Γ060Γ.

Γεμάτος , η , ον , κοιν. ό Πλήρης ,
ρΐβίο, Γβηιρίί; οοΑΓ^έ. ||. γεμά-
τος 'ως επάνω ('ωςτά χείλη), ΓβΠΐ-
ρΐί ]οδ€μι* αοχ ΟΟΓάδ , οοπιοΐέ ,
ΟΟΠίΟΐβ. || . ή τσέπη του (ή σαχ-
κοΰλά του) εΤνε γεμάτη (ένν. χρη-
μάτων),5Α Ο0ΟΓ86 681 ΟίβΟ §8Γθίβ
(Οίβη ΓΟΟάβ), ίΐ Α Ιβ £008861 οίβη
^ΑΓθί. ||. μέγεμάταπανιά^ναυτ.),

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

70

ΓΕΝ

ΓΕΝ

ΓΕΡ

* ρΐβίηβδ νοίΐβδ. ||. τό κανόνι
( κτλ. } εΓνε γεμάτον , 1β οαηου
(βΐθ.)βδΐ 0η3Γ£β. || . χειρόγραφον
γεμάτον σφάλματα ( σβύσματα),
υη ιηαηυδοπΐ οηβΓ^ό (Ιο ΓαιιΙο:
(<3β ΓαΙίίΓΟδ). ||. (ζρό ημερών τα
'πωρικά ήσαν σπάνια•) τώρα εΤν'
οι δρόμοι γεμάτοι, (φρσ.) ,ηιαίη-
ΙβηβηΙ Ιβδ πιβδ βηδοηΐ ρανόβδ.!
||. εινε γεμάτος δ κόσμος , (φ?Τ•
ύπερβολ.), Ν γ Λ ΙουΙ ρΐβίη, ίΐ ν
βη α ΙουΙ ρΐβίη. 2) ( συνκδχ. )
αντί Ευτραφής, Παχουλός, γοΠοΙ,
ρΐβίη.
Γεμίζω, Μ. ίσω, ΓΟΐϊίρΙΪΓ, βοιρϋι*.
|| . (άμτ6τ. αύτι:θ.) $β ΓβορΙΪΓ. ||.
πήγαινε να μου γέμισης ένα ς-α-
μνΐ (νερόν) ατό τήν βρύσιν, αΐΐοζ
πΓβιιιρΗΓ υηβ οπιοΐιο 3 1» Γοη-
Ιαίηβ. || . γεμίζω τό κοίλον, οοιιι-
1)1θΓ Ιο 1)θίδδβ31ΐ. || . γεμίζω λάκ-
κον (χανδάκι κτλ.) , οοιώΜογ υη
ίοδδό (βίο). || . γεμίζω (αέ τρ
χας, με μαλλιά κτλ.) σκαμνί (κα-
ν ατ:έν κτλ.), ^3Γγιϊγ αιι Γηιιίοιιϊΐ
(ΐΐη 031)3ρβ βίο.). ||. γεμίζω κα-
νόνι (ττίζαν, μασουρι κτλ.),θ!ιαΓ-
£βΓ. ||. (καΐ αύτττθ.) ή αίθουσα (τό
ακροατήριο ν) άρχισε νά γεμίζηΙ
( από ανθρώπους), 13 *α11θ θοηι-|
ιυοηοο β δβ ΓβπιρΙΐΓ (β δΟ ^ΒΓίΓΐΓ)
<1ε ιηοπάβ, (καΐ άπλ.) οΐΐο οοπι-
πιβηοβ & δβ ΓβπιρΙίΓ.
Γέμισμα (τό), ΓαοΙιοη (1β ΓβηιρΙίΓ
(άβ$απΐίΓ βίο). || . τό— του -πυρο-
βόλου, Ια έπαινο.
Γενάτος (ό), 1)3ΐΊ)υ.
Γενεά (ή), Γαοο, θ. Ιί^ηίο , θ.άοδ-
οβηάαηοβ , θ. ^όηόΓαϊίοη, θ. ο-
ι-φηβ, 0. οχΙΓαοίιοη, θ. ( Ι•πΙ
κακοΰ) βη£Ρ3ηοο, θ. ||. άπό γε-
νεάς είς γενεάν , (Ιο £0ηβΓ3ΐίοη
οη ββηοτβΐίοη. ||. ή μεταξύ τών!
δύω οικογενειών έχΟροπάΟεια διήρ-
κεσε μέχρι πέμπτης γενεάς, Γί-
ιιΐηιίΐίβ βηίΓο Ιβδ άβυχ Γαπιίΐΐοδ
ο άατέ ίιΐδςα'α 13 οίηίΐιηβπιβ βό-
ηβ>αΙίοη. || . ή ένεστώσα γενεά,
Ια £βηοτ3ΐίοη ρΓβδβηΙβ.
Γενεάδα (ή),1>αΓΐ)β Ιοη^υβ (νόαβ-
Γα&ΐο, 1>ίβη £αηιΐβ, 1)ίβη ΙόυίΤυο).
Γενεαλογία (ή), ^έηέαΐο^ίβ, θ. (Ιβδ-

οβηάαηοβ, θ.
Γενέθλια (τά), Ιβ ]ουι*ηαΙα], Γαη-

ηίνβΓδβίΓβ (Ιβ 13 ηαίδδαηββ.
Γένειον(τό), (συνήθ.πλθ.), 1)αΓΐ)0,θ.
Γένεσις, εως (ή) ,-Γέννησις, £Οηέ-

Μΐίοη; §. (Γρφ.) ^οηρδβ.
Γενετή (ή), παίδδαποβ, θ. οπ^ίηβ.
||. έκ γενετής, <1β ηαίδδαηοε. ||.
κωφός καΐ βωβός έκ γενετής,δΟΐΐΓίΙ
βΐ ηιαβί <1β ηαΐδδαηοο. ||. τυφλός
έχ γενετής, α,γβιΐ£ΐ€-ιι6.

•Γενικεύω, Μ. εύσω, (νλγ.), βΟυό-ίΓεννητός,ή, όν, ηέ, ΟΟ^βη^Γό; 5
-«ι:.^« :.,... ιι —τ.. 3.. » η λ.

Γ31Ϊ50Γ.
Γενικός, ή , όν , ρόπΟΓαΙ; ιιπΐνοΓ-
δβΐ; (δ-.δακτ.) £βηοπςυο. ||. με-
ταχειρίζομαι λέςιν τίνα κατά τήν
γενικωτέραν αυτής εκόοχήν (ση-
μασίαν), οηιρΙονοΓ ιιη πιο! (Ιίπι*
δοπ βοορρίίοιι 13 ρΐιι» £οιιογ3Ιρ.
||. όμιλε" με γενικάς λέςεις, ραΓ-

ΙΟΓ Γ!» ΙΟΓΙΠΡΗ ρί'Μ^'Γ,ΊΙΙΧ

νικαΐ (άό.ιστο.) εκφράσεις, ρηιο-

Γαΐίΐόδ. ||.λέξις γενική, ιηιιιι(ΙβΓ-

ΠΗ')ροηύΓίί]ΐιβ, ||. ή γενική (ζτώ-

σις ) , Γρμτ. , Ιο ^ΟΐιίΙίΓ.

Γενικόττς, ντο; (ή\ ^βικταΐίΐό, 0.

Γενικώς, έττίρ. ρίΊΚ'ΓηΙοιιιπιΙ , (ΜΙ

ρβιιίταΙ,υυίνβΓδοΙΙοιίΗΜίΙ: ||.όϊΐ•.-'

λώ γενικώς, ]β ραιΊβ οιι μηιιταΐ.

Γέννα, α; (ή), κοιν. ό Τοκετός, ('οιι-

(■Ιιο καΐ (τ:λθ. ^ ΓοικΊιβδ, Ο.-πλΟ.

οΐίΓαΐΐΙΟΠΙΟΠί. ||. αυτός ό κεφα-

λόττονος ττς εμ3ΐνεν ά~ο μίαν

γενναν, 00 πΐϋΐ ίΐο ίοΐι1 Ιιιί ο?*Ι

π*ί•ΐβ (Ι'ιιιιο οοιιοΐιο. ?.)μν!οτΐ'

αντί Κ^ητις,ροΓίόο,θ. νοπίΓβο,Π.

ΓενναΤος, α, ον,ικι1)]ο, ρόπόιοηχ,

ιιΐίίρτηίΐιππιβ ; οοιιτη^οιιχ.
Γενναιότης , ητος (ή) , ^βΐί(;Γ0δίΐ6 ,

θ. πιαριιαηίιιιίΐό, θ. οουτα^ο.
Γενναίως , έτίρ. μβιιέΓβυδβηιβηΙ ,

ηιαμηαηιηιβπιβηΐ ; τοιιτα^ουδο
ηιβιιΐ , ανοο τοαΓηρο.
Γέννημα (τό),ϋο ηιιί α βίο οη^βΐΐ-
<3τέ, ίΓυίΙ, οηΓηηΙ , ρηκίιιίΐ. ||,
εΤνε γέννημα άνάϋρεμματής Κων-
σταντινουτόλεως , ί] ο?1 ηαίΐΓ(1ο
ΟΌιΐδίαηΙϊηορΙο. 2) (συνήθ. οί
Δημητριακοί καρττοί), 1θ^ ^ΓΟΪηδ
1θδ ϋθΊ"6ίΐ1Ρ5. ||. κάμνει τύ Ιμττό-
ριον των γεννημάτ«ον , έμττορεύε
ται γεννήματα , ί] ΪΆ\1 Ιο Οοπ1-
ΠΙΟΓΠΟ (Ιΐ'ϋ ρταΐΐΐδ. ||. τά γεννή-
ματα κατέβηκαν (εύΟήναιναν, έ-
ςέ-εσαν), 1θδ θΟΓΟα!θδ οπί 1)018-
?6 (Ιο ρπχ.
Γέννησις, εως (ή), ηαίδδΗηοο, Θ.11Λ-
ΙίνίΙό. §.^όΐ)ΟΓαΙίοη.θ.||. ή γέννη-
σις της Ηεοτόχου (του Προδρόμου),
Ια ηαΐίνίΐέ (Ιβ Ια \ΊβΓ§β ((Ιβ 8ηίηΙ
^β«ϋ-Βαρι^διρ). || . ό τόττος της γεν-
νήσεως, Ιο Ιίβιι (Ιβ ρανδ ) ηβίαΐ.
||. βιβλίον τών γεννήσεων, ΓΟ^ί-
δίΓβ (1θδ ηαίδδαηοοδ. ||. χερΙ ζώ-
ων γεννήσεως , (Ιβ Ια ^6ΐίβΓ8ΐΐοΐΐ
(Ιβ» απίπι&υχ.
Γεννητικός , ή , όν , ρΓορΓβ α βη-
^οιι(1γογ (α ργοογοογ , » ρΓ0(1υ!-|
Γβ), ξέηέτ&ΐΊΐ; ββηέΓαΙβϋΓ; φ
Ιΐϊΐαΐ. ||. γεννητική δύναμις,ΥΟΓ-
Ιυ (ΓαβυΗβ) ^έηβΓαΙποβ. ||. τά
γεννητικά μόρια, Ιβδ ραΓίίβδ ^β

ί^5υ. || . ζάν γεννητόν καΐ θνητό ν
(και φθαρτόν), ΙουΙ Οβ ςΐΐί οαίΐ
οδΐ δΐ^οΐ α ηιοΐιι ίγ.
Γεννήτρια (ή), αρχ. ή Μήτηρ καΐ
Γεννήτωρ, ορός (ό),άρχ. ό Πατήρ.
Γεννο6ολώ, Μ. ήσω, δθ ΐηΐιΙΐίρΓίΡΓ.
Γεννώ, Μ. ήσω, (ώς έκ του πατρός)
οπ^θικΙγογ; §. ρΓΟΟΓββΓ. ||. (ώς
έκτης μητρός) οηΓαιιΙβΓ, βοοου-
οΙιογ, δ'3<Όοιιβ1ιβΓ (Ιβ, (ΙοηηβιΊο
.{οιιγ ά, ηιοίίΓΟ αυ ηιοηάβ: (εχϊ
ζώων εν γεν. ) ηιοΙίΓβ 1)3δ, ( καΐ
ιδιαιτ. έττΐ ^οός) νόΙβΓ, ( έττΐ ίζ-
του) ροαΙϊηΟΓ, (ε-1 αιγός) οΐιβ-
υγοΙΙογ, (ΙττΙ προβάτου) αρηβΙοΓ,
( έτϊΐ χοίρου ) οοοϊιοηΡΓ, ( έζΐ σκύ-
λου ) (ΊποηηοΓ, (έττΐ κάττας) οΐιβί-
ίΟΓ , ( έ-ί λύκου ) ΙοιινοΙβΓ , ( έτ:1
κουνελιού) ΙαρίηβΓ, (έ-1 όρνίθ. καϊ
όλ.ων τών τ:τν.) ροηϋΓβοΙο. §.(μτ-
νμ.)(]οιιηοΓηαίδδαηοο,ρΓθάυίΓβ.
||. έγέννησεν άρσενικόν (υίόν),βΐΐρ
ο^Ι βοΓουοΗόβ ά'ιιιι οπίβοί πιΑΙο
,ίΐ'ιιη μητςοπ , (1'υη ϋΐδ). ||. (κα!
ά-ολ. ή ελλ.») έγέννησεν, βΐΐβ βδΐ
βοοϋΐιοΐιβο. * ||. ζότε θά γεννήσχ, ;
ηιιαικ] 30Τθηο1ΐ6Γ3-1-ο1Ιβ? ||.ττό-
τε γέννησε; ^ϋβπά βΐΐβ ίυΐ αε-
Οθυο1ιόο? ||. τό ζώον άφ'ού γέννη-
ση , ςιιηπί υοβ 1)ό1β & ΓαίΙ δβδ
ροΐίΐδ. ||. ή χελώνα γενν^ τά αυ-
γά της εις τήν αμμον, Ια ΙΟΓίΐΙβ
ροικί δοδ ορυΓδ (Ιαηβ Ιβ δαύΐβ.
||. αυτή ήό'ρνις γενν^ι χαθημέραν,

ΟΟΙΙΟ ρουίβροπά Ιθϋδ 1βδ]ΟΙΙΓδ.
|| . (ζΟ.)Γεννώμαι, Μ. γεννηθώ (θά),
η.ιίΐΓβ, νοηΪΓ αιι ιυοικίβ, νοίΓΐβ
ίουΓ. ||. ακόμη δέν ήτο γεννημένος,
Π η'ανβίΐ ραδβηοοΓβ να Ιβ ίοιίΓ.
1'ένος, ους(τό), ΟΓΐ^ίηο, ηαίδδαηοβ
θ. 0ΧΐΓ30ΐίθη, θ. οο^ββοοβ, θ.
Γ 30 β, θ. || . εΤνε ατό (καλόν) γέ-
νος, ϊδε Ευγενής. || . εΤνε ποταχοΰ
γένους, Π οδΐ (Ιβ 1)3δδβ βΧΐΓβοΙίοπ,
ίΐ νίβηΐίΐβ 1)3δ Ιίβυ, ιδεκαίΔυσ-
γενής. ?)(Φλσοφ. καΐ Γρμτ.)
£βΠΓ6. ||.τό γένος «εριέχει τά εί-
δη, ΙΟ^ΟΠΓβ ΓβΙΐΓβΤΠΙβ 1β3 βδρβ-
οβδ. ||. τά γένη διαιρούνται είςεΓ-
δη, Ιβδ ρβΟΓβδ δβ (ΙίνίδβοΙ (Π βδ-
ρόοβδ. ||. τό άνθρώτινον γένος, Ιβ
^βπτβ ήυπιβϊη. || . ή Γαλλική
γλώσσα δεν έχει ού δ έτερον γένος,
13 1αη§ιιβ ΡΓαος&ίδβ α'α ρόίηΐ
(Ιβ κβηΓβ ηβιιΐΓβ. ||. έν γένει, βη
^6ηόΓ3ΐ, ^οηέΓβΙοωβηΙ ; οτόιηαί-
ΓοπιοηΙ, οοπίΓΌυηέπιβΌΐ ; βη Ιο-
ί αϊ, αυ ΙοΙαΙ. ||. παρατηρείται έν
γένει ότι . . , οη ΓβΐΏ3Γ(ριβ ΐδδοζ
^πβΓαΙοπιβηΙ ςυβ.

Ηΐα]βδ,1β5 ο^αηβδ άβ Ια ^βοέ-^ Γεράνι (τό), ^Γυβ, (ιηβοΐιίηβ ρουΓ
ΓΛίίοο. Ι ραίδΟΓ άβ Γβαα) , θ. (οΐΐοηοη.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

Οοο^Ιο

ΓΕΟ

Γέοανος (6 χαί «ρχ.ή),«τ\ £ηιβ,θ.

Γλαρός, α, όν, (νίβΙίΑΠί) Γββρββ-
I &!>]«.

Τέρας (τό),άρχ. ρηχ, Γβοοηιρβηββ,
Θ. λοηοβυΓ, 0 ; ρητιΊέ£β.

Γέρνω, £. ούδ. Ιδε Γηράσκω.

Γέρνω, Μ. γύρω (Θά) ,(μτ6τ.) ρβΐΐ-
οΙιβΓ,οοαΓί^Γ,ίηοήηβΓ; βοαβΙιβΓ
||. ( άμτβ. ) ρβηβΙιβΓ, δ' ΙηοΙίηβΓ ,
«ΙέΥβΓδβΓ , 86 οοαοΙιβΓ , ΐδε χαί
Κλίνω χαί Σχύφτω. ||.ό τοΤχος γέρ-
νει, Ιβ ΠΗ» <!έΥ6Γδ€. || .ή ζυγαριά
γέρνει κερισαότερον προς τό εν μέ-
ρος, Ια 1>αΙαικ6 ΐοείίοβ ρΐιΐδ <Γ
τιο οό(6. || . τό πλοΐον γέρνει, Ιβ
ΙώΙίιηβηΙ άοηοβ Ια βαηάβ ( βδί α
Ια ϊ>Αηό*β).

Γεροντάκι (τό),χοιν. ά ντί Γβρόντιον

Γεροντικός, ή, όν, άβ ΥίβίΙίΑπΙ; <1β
ΥΐβίΙΙββδβ, (ίατρ.) δύηίΐβ.

Γεροντιχως , έπίρ. βη ΥίβίΙΙ&Γά.

Γεροντιον (το), ρβΐΗ ΥίβίΙίΑΓά, νίβΐ-
1οι.

Γερόντισσα, ης (ή), ίβπιιηβ Α£6> ου
<Γ*£β, ΥΐβίΠβ, θ.

Γεροντότερος, α , ον , χοιν. ό Πρε
σόυτερος, ρΐαβ νίβιιχ,ρΐιΐδ Αηβίβη,
ρΐαβ ΐ£β\ II* °* ϊ*ροντότιροι τοΰ
χορίου , Ιοβ Αοβίβηδ 4α νΐΙΐΛ^β

Γερουσία (η), δβΟΑί.

Γερουσιαστής , οΰ (ό) , βύΟΑίβΟΓ ,
ιηβαι&Γβ «Ια δέηΑΐ.

Γερουσιαστιχός , ή , όν , ΓβίΑΐίΓ οα
Α&ββΙέ αιι βέιίΑΐ, δβοΑίοήΑΐ.

Γέρων , οντος ( ό ) , ΥίβΙίΑπΙ , Υ1611
(χρό συμφ.) τίβίΐ (πρό φων.). "
οΐ γέροντες είνε φιλύποπτοι , Ιβδ
τΐ*>ί11«β^βθ6 δοηΐ 5θ«|Κοηηβϋΐ
β. (ώςουσ. πλθ.) οί γέροντες, Ιβδ
Αϋβίβοβ, Ιββ ηοΙλΜβδ,

Γενμα (το), άΐηβ ου (ΙΙηβΓ.

Γευματίζω, Μ. ίσω, άΙηβΓ.

Γεύομαι, Μ. γευθώ (Θά),£θάΙβΓάβ;
άέ$υ&Ι*Τ , §. (μτφορ.) ΙέίβΓ. 2)
αντί Γευματίζω.

Γεΰσις, εως (ή) , £θάΙ, βΑΥβυτ, Θ
(διδαχτ. ) £ΐιβ(Αϋοη, Θ. §. (χατ'
ίμφ.) Ιι&αΙ §ούΙ, £θά* ΓβΙβνέ.
τΐ 'ξ'Τδι ΟΙδ•ι γεΰσιν εις τα χαρυ-
χιύματα, Ιβ ΥΐηΑΐ£Γ6 ΓβΙβΥβ Ιβδ
δλαοβ». ||. φαγεΤ' μέ γεΰσιν, ταη
ΓΑ£ο& «Ταη £οάΐ ΓβΙβΥβ.

Γευσηχός, ή, Ον, φΐί βοηοβτηβίΑ
ΑβοδΑΐίοα άα£0&1, (χυρ.άνατομ.)
£αβ(Αΐϋ\

Γέφυρα (4))» ροηΐ.

Γεφύρι (τό) , χοιν. ή Γέφυρα.

Γεφνρόνβ», Μ. ώσω, ]6(βΤ (οοηβίΓΐΐί
κ)αο ροηΙ,ίοίΐΜίΓβ ρβΓϋη ροηΐ
1«8 (Ιβιιχ Ηνββ «Ταη Πβιινβ.

Γεφύρωμα (τό), οοοβίπιοΐίοη (Ταη

Γεωγραφία (ή), *8«|Γ•ρΐα6, •.

ΓΗΡ

Γεωγραφικός, ή, όν, £00£Γ ΑρΚίίςΐΐβ.
Γεωγράφος (ό), £60£ΓΑρΙΐ6.
Γεώδης, ους (ό,ή), ΙβΓΓβΙΙΧ.
Γεώλοφος (ό), ΙΐΑαΙβιΐΓ , 0. βοΐΐίηβ,

Θ. ΙβΓίΓβ.

Γεωμέτρης, ου (6), £6Όαΐ6ΐΓ6.
Γεωμετρία (ή), £έοπΐέΐΓί6, Θ.
Γεωμετριχός , ή , όν , ΓβίΑΐίί 1 Ια

£έοπιβΙπβ, £όοπι61ηφΐ6.
Γεωμετριχώς , έπί£. £βΌπΐβΐΓΗϊΐΐ6-

ΙΌ601.
Γεώμορον (τό), Γ6ά6Υ«Π0«, Θ. Πΐοίδ

δοη, 9. οβοδ.
Γεωχονία (ή), β^ίοαΙΙΟΓβ, β.
Γεωπόνος (ό), β^ίοαΚβυΓ.
Γεωργήσιμος (ό,ή), ΟϋΙΙΐνΛΜβ ,

ΙαύουταΜβ.
Γεωργία (ή), ββΗθϋΚαΓβ» 0.
Γεωργιχός, ή, όν , ςαΐ ΟΟηοβΓΠβ Γ

θ£ΓίθΙΐ11ΐ1Τ6 οαίβδ β£ΓίθϋΙΐ€ϋΓ3,

ΓϋΓβ1,β£Γίθθ1β, «ΓΛίΟΙΓβ. ||. γε-

ωργιχά εργαλεία, ίοδίΓΐιιηβηΙδ Α-

ΓΛίΟΙΓββ.

Γεωργός (ό), ουίίίναΐβτατ, *0ηοα1-

ίβϋΓ, 1«1)ΟϋΓβΙΙΓ.
Γεωργώ, Μ. ήσω, ΟϋΙΙίνβΓ (Ι* ΐ€Γ-

Γβ), Ιθ1)0«ΓβΓ.
Γήι Τή« (ή)» (^•« α1 ΓαΤαι)» 1βΓΓβ»

Θ. §. ΙβΓΓβίΐΙ , ΙβΓΓΟΙΓ , 8θΙ. §•

(χλθ.) ΙβΓΓββ,θ. Ιιίβϋδ Γοηάβ. §.
(μτνμ.) Ιβ ίοηά ά'υηβ βίοϊβ. ||.
ή γή (τοΰ υφάσματος) ήτον δσκρη,
χαί τα χεντίόια «πράσινα, 1* 1>Γ0-
(ϊβΓΪβ έίβίΐ ΥβΓίβ 8\1Γ όιι ίοη<1
Μβιιο. || . ή γ?ΐ τής επαγγελίας ,
(Γρφ.) , Ια ΙΟΓΓβ ρΓΟΠίίδβ. ||. γή
ξηρά (αχαρπος, άμμώόης, βαλτώ-
δης χτλ.), ιιη βοΐ ΑΓίάβ (δΙβΓίΙβ ,
δαΜοηηειιχ , πιβΓέοα£6ΐιχ βίο).
||. αυτό τό όένδρον θέλει γήν ξη-
ράν ( αμμώδη χτλ. ) , ΟβΙ βτ1>Γ6
ΥβαΙ υη ΙβΓΓβίη ββο (δ&Μοη-
ηβαχ βίο). ||• χ«τά γής, ρ•Γ ΙβΓ-
Γβ, α ΙβΓΓβ. ||• έΊεεσε χατα γ^ς,
Η δ%€δ( ]6ΐέ (ου) ίΐ ββΐ 1οιη1>6 α
ΙβΓΓβ. || . 2ν στρέμμα γής, υηΑΓ-
ρβηΐ άβ ΙβΓΓβ. || . γή σιτοφόρος ,

ΙβΓΓβ Α ΓΓΟΙΒβΟί (Α Μέ).

Γήινος, η, ον, άβ *6ΓΓβ, ΙβΓΓββίΓβ.
||. ή γήινος σφαΤρα,Ιβ 0ΐο1)βΙβΓ-
ΓβδίΓβ (ΙβΓΓΑφίί).

Γήλοφος (ό), ιδε Γεώλοφος.

Γήπεδον (τό) , βπιρίΑΟβπιβηΙ (<Γα-
ηβ ιηΑίδοη, ά*υη ]βΓάίη) , ΐοηύβ
(ά'ιιηβ ΙβΓΓβ); ΙβΓΤΑίη. ||. δέν πρέ-
πει νά χτίζη τις εις τό γήπεδον
άλλου , Π ηβ ίΑοΙ ρΑβ ΜιΙγ 80Γ
Ιβ Γοηά (ΓλαΐΓΐή.

Γηραιός, ά, όν χαί

Γηραλέος, α, ον, Υίβυχ, ΓβδρβΟίΑ
Μβ ρΑΓ 8Α Υίβϋΐβδδβ.

Γήρας, ατός χαί ως (τό), ΥΐβΠΙββββ ,
Ι •. ||. ραχτηρία γήρως, (φρσ.), 1)4

ΓΙΝ

71

(Ου ό•β Υΐβίΐΐβδδβ. || . (συνχβχ. αντί
οί Γέροντες) τό γήρας εΤνε φιλύπο-
πτον, Ια ΥίβίΗβδδβ 681 δουρςοη-
ηβυδβ.

ΓηρατεΤον (τό), ΥίβίΗβδδβ, •.

Γηράσχω , Μ. γηράσω, ΥίβίΙΙΐΓ, 5β
ΓΑΐΓβ (άβνβηίΓ) Υίβιιχ. ||. γηρά-
σχομεν χωρίς να τό αίσθανώμεθα,
οουδ ηουβ ίΑίδοοδ Υίβιιχ βΑηβ
ηουββα ΑρβΓββΥοίΓ. ||.ένχαχοΤς
γηράσας, ιιη Υίβυχ ρέβηβιΐΓ.

ΓηροχομεΤον(τό), ηοδρίββ ροϋΓ Ιβ*
ΥίβίΙίΑΓάβ.

Γηροχομία(ή), ΓΑβΙίοη άβδοί^ηβΓ
οη ΥίβίΙίΑπΙ.

Γηροχομώ, Μ. ήσω, ΑΥΟΪΓ δοίο ά'υΐΐ
ΥίβϋΐΑΓά, ΓοαΓηΐΓ α δβ Ιιβδοίηδ.

Γήτευμα(τό), χοιν.άντί Γοήτευμα,
βηοηΑοΙβηιβιιΙ , βοη]ιΐΓΑϋοη, 0.
ίυοβηΐβίίοΏ, ίΑδβίιίΑΐίοο, θ.

Γητεύω, Μ. εύσω , χοιν. αντί Γοη-
τεύω, ΟΟΑΓίηβΓ, βηΟΟΑΙίΙβΓ, ίΑδ-
ΟίοβΓ, 0θΠ]ϋΓ6Γ.

Γιγαντιαίος , α , ον, £ΐ£Αηΐ68φΐ6 ,
έΰοπηβ. ||. ανάστημα γιγαντιαΤ-
ον, (ΑΐΙΙβ (βίΑΙαΓβ) (Ιβ £ΟΑΠΐ. ||,
μέ βήματα γιγαντιαία, Α ρΑδ <1β
£6δο(.

Γίγας, αντος (ό), £ΟΑη(.

"Γίδα (ή), χοιν. ή Αΐξ , ΟηβΥΓβ, β.

οίοηβ, θ.

'Γίδι(τό), χοιν. αντί Αίγίδιον, βοβ-
ΥΓβΑυ; (εν γέν.) βϋβΥΓβ.

Υιερά, έπψ. χοιν. αντί Εύρώστως
ή Δυνατά, Υΐ£θαΓβυδβιηβη(; ίοΓ-
ΙβιηβηΙ, ίβηηβ.

*Γιερός , ή , όν , χοιν. αντί 'Γγιής ,
Εύρωστος, ή* Ισχυρός, ή* Στερεός,
ή• Ακέραιος , ΓογΙ , Γοοαβίβ , υΪ-
£0ΠΓβιιχ; Ιβηηβ; 1>ίβο οοιΐ5ΐϋα6,
δΑίο. || . τό πανί τοΰτο εΤνε 'γιε-
ρόν, θά βαστάζη πολύ, ΟβΙΙβ βΙοΓ-
ίβ βδΐ ίοΓίβ , βΙΙβ άΐΙΓβΓΑ 1θΠ£-

Ιβιηρδ. || . 'γιερόν αλογον, βΐιβνβΐ
ΥΪ£θατβιιχ. ||. τά θεμέλια εΤνε 'γιε-
ρά, Ιββ ίοοάβηιβΒίδ δοηΐ βΑίηβ.
Γίνομαι, Μ. (0ά) γένω, (άόρ• "Εγινα
Χιλ.), ββ ίΑΙΓβ, 8β ΓβηάΓβ; ΑΥΟΪΓ

Ηβιι, «ΙβΥβοίΓ, ββ ρΓΑΙίςϋβΓ ; (τρ-
πρσ.) ηάνβηίΓ (ή) ΑΥβηΐΓ, δγΗ-
ΥβΓ. || . » 8 γέγονε γέγονεν , (ή) τό
γενόμενον ούχ απογίνεται,• (φρσ.
άρχ. ) , ββ φΐί βδΐ ΓβίΙ βδΐ Μ%.
||. » Γεννηθήτω τό θέλημα του Κι-
ρίου , τό θέλημα τοΰ Κυρίου γενί'-
σθω, «(φρσ.) Γρφ., ςαβ Ια υοΙοο-
Ιέ άβ Ι)ίβΐι βοίΐ ίΔΐΙβ. ||.πώς γί-
νεται ; πως γίνεται τούτο ; βοηΐ-
ιηβηί ββίΑ δβ ρβυΐ-ίΐ ΓβΙιτβ (ροαΓ-
ΓΑί(-ί1 δβ Γα1γ0)Τ ||. αν'γίνετβ1»
3ν Ίνε δυνατόν νά γένρ , βί ΟβίΑ
δβ ρβαΐ ίΑΪΓβ , βί β'ββί. υηβ βΐιο-
•• φΐί ββ ρυίβββ ί•ίΓ•. || ?γίν•-

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ£Ϊ€

72

ΓΙΝ

ΓλΙ

ΓΛΪ

ται να μήν ήξεύργ,ς τίποτε ; $0
ροιιΙ-Π Γαίτε ςυε νοιίδ η'εη δβ-
οΐιίεζ Γΐβη? ||. τούτο δέν θα γέ-
νη καθώς νομίζεις , Η η'εη δ€ΓΛ
(ϋ η'εη ΪΓβ) ραδ άε εεΐα εοπιηιε
νοαδ ρεηδεζ. ||. τί έγινε ; τί γέ-
νηκε; ςιΓ εδί-ίΐ 8ΓΓίνέ? ||. έγι-
νε σεισμός, ίΐ 5β ίίΐ ΙΠΙ ΐΓΟΓϋΜβ-
ηΐοηΐ (Ιε Ιργγο. ||. σήμερον έγινε
μεγάλη καύαις , Π ά ΓαίΙ 1)ίθΠ
(Ίιαιιά* αυ)οιΐΓά°1ιηί. ||. άς γένγ,
ο, τι γένη (ό,τι θέλτ(), αιτΐνε (αά

Γινώσκο», Μ. γνώζομαι , 3ρ/. άν-Ι λτ4ς ) , Ια 1αη$υε Ιιιί Λ ΓουΓεΙι£.
τί Ήξε-ρο), δανοίτ; εοηιρηηάΓε. Ι 2)(μτνμ.)Γδε Ξεγλιστρώ.
|| . αρά γε γινώσκεις ά άναγινώ-|Γλίσχρος, η, ον , (αρχ.) νίδςυβϋΧ,
σχεις;ηιαΐ5, ϋοιιιρΓοηοζ-νουδ οο| £ΐυαη(. 2) (μτφορ.)ραυνΓε,πΐ€-
ςυε νουδ 1ίδεζ? ||.» Γνώθι σαυ- δςαίη; ρείίΐ,πιίηεε.
τόν , « ( Γνμ. ) , εοηοαίδ-Ιοί Ιοί- Τλισχρότης, ητος (ή), νίδεοδίΐέ, θ.

χτλ. ι'οε Γλίντζα

-ιηεηιε.

Γκαρύζω, Μ. ύσω, κοιν. αντί \>/-

χώμαΐ, 1)ΓβΙΓΟ.
Γκάρυσμα (το), κοιν. 6 Όγκηθμός,

1)ΓαΐΓ0, 1)Γαίιιιοη(.
Γκούσα (ή), ϊδεΥγούσα.
νΐεηηε) ςυε ροιίΓΓα , αιτΐνε α,υΐ Γλάρος (6), κο•.ν. ό Λάρος, πτ. Οα-

λάσσ. ιτ.οιιείΐε,θ. £οί1αη<]οιΐ£υε-

1αη(Ι (εν άλλο μεγαλήτερον είδος).
Γλάστρα, ας (ή), \ίΐδθ Ο Πιηιγ.
νη , 6' μή γένοιτο, δ'Π πιειίΓΐ ( δ'| Γλαυκοπράσινος,η1ον,ΥΓτΐ£ΐαΐί(μιε.

1)ΙθΠΐθ. ||. μή γένοιτο! (φρσ. ευ-
κτ.), 3 Ι)ϊειι ιι β ρΐαίδε ! ||. αν, ο

μή γένοιτο, άποθάντ,• αν άποθά-

Ί1 νΐΓηΙ β ηιουπι), εεςιΓά Οίου
ηε ρΐβίδβ. ||. τούτο πρέπει να θεο>-|
ρηθή ώς (πράγμα) μή γεγονός , )Ι
ΓαυΙ Γβ^ΟΓίΙοΓ εοΐα οοηιηιε οίιο-
5β ηοη ανεηυε. ||.κατ' αυτόν τόν
τρόπον γίνεται τούτο εις τήν Γαλ-
λίαν,ε'εδί αίηδί ςιιεοοία περι-η-
Ιίςυε εηϊΊ-αηεε. ||. έγιναν πολ-
λαΐ μεταβολαΐ, ρΙιΐδίειίΓδ εηαη-
ΒοηιεηΙδ οηΐ βυΐίοιι. ||. αν γένη
κανέν λάθος , δί ςυοίςυο ΓαηΙε
δΟΪΙ εοπίηΐίδε. ||. αυτό τό πανη-
γύρι γίνεται συνήθως ε?ς τό δείνα
μέρος, εεΙΙε Γοϊγο δε ΙίεηΙ ογοΊ-]
ιιαΐΓβιηθηΙ εη Ιο] εηάΓοϊΙ. ||.|
συμφωνητικόν γενόμενον ενώπιον
του δείνα συμβολαιογράφου, οοο-
ΐταΐ ραδδέ ρ«Γ <1εναηΙ ΙρΙ ηο

Γλαυκός, ή, όν, (αρχ.) {ίίαιιηΐιε.

Γλαύκωμα (τό), πάθ. ςίαιιεοηιε.

Γλαύς, γλαυκός (ή), αρχ. ή Κουκ-
κου£άυα, οΐιοαοΐΐο , θ. ||. »> Γλαύ-
κας εις Αθήνας, « ΙΙ^ροιμ., ε'εδί
ΡογΙογ Γεαπ α Ια ιποΓ (ϋε Γοαυ

Η Ια ΓΪνίΟΓΓ).

Γλαφυρός, ά, όν,όΐό^απί; ρυΐί; ρτα-
οίευχ.

Γλαφυρότης,ητος (ή), ίΐΐ'^αηϋο, θ
βΓάοο, 0.

Γλαφυρώς, έπίρ. οΐό^αηιηιρηί .

Γλείφω, Μ. γλείψω, κοιν. άντίΛε':
χω, ΙΰϋΙιΟΓ. ||. να τρως καΐ να
γλείφτ,ς τα δάκτυλα σου, (φρσ.),ή
ίίίοΐιο (1οί§1 , ά ί»' 6ΐι Ιόοΐκτ Ιο>
άοι^Ιδ. ||. γλείφει τα πινάκια .
(φρσ.),ίΐόοηηιο ίοδ ιιιαηηίΐοδ , Π
αι'ΓΟ. || . τί έγινες; (που ήσουν:),! ρίςιιο ΓαδδίοΙΙο (1ί»δ α^δίοΐΐο^).

(ΐα'εΐίοζ-νουδ άοΏΟ άβνβηιι? ||.

πώς έγινες τέτοιας λογής ; οοιη-
1116111 νουδ νοίΐβ Γαίΐ? ||. ^γινεν
υπουργός, ίΐ βδΐ (Ιονοηυ ηιίηίδίΓε.

||. έγινε Σύμβουλος της 'Γπικρα

Γλείψιμον (τό), ΓαϋΙίοϋ (ίο 1(*θ1ΐ(Τ.
Γλεύκος, ους (ό) , αρχ. ό Μούστος,

ηιοηΐ.
Γληγουδι(τό) 1)οιι ηιΟΓΟΡαυ,ηιΟΓ-

οοίΐιι ΓΓΪαιια, ίπαικϋδο, θ.

τείας, Η α 616 ΓαίΙ οοιίδοίΠοΓ (1Ί Γληνός καΐ

ΕΙαί. ||. εγινεν έφημεριδογράφος,ίΓλΤνος (ό), εΓδ. ιχΟ. ί)1οηηο (ο&ρΐ'-

ίΐ δΌδΙ ΓαίΙ ^ουΓηβ1^δι^ ( ^αζε-Ι <ίε άν ροίδδοη), οανοαδο (Ια ρε

ΙΐεΓ). 3) (φύομαι) δέν γίνεται σι-1
τάρι εις τούτον τόν τόπον , ίΐ ηε
\ίεηΙ ροίηΐ (Ιε 1)Ιέο1αηδοεραγδ-
-1β. || . ε?ς τούτον τόν τόπον δέν γί-
νεται ούτε σιτάρι ούτε κρασί , ί]
ΐΓν ΟΓΟΪΙ ΠΙ 1)16 ΠΙ νίη. 3) (Ω-
ριμάζω, αποκτώ τήν άπαιτουμέ-
νην ποιότητα) , άενευίΓ πιυΓ, δε
ΓαίΓε. ||. τούτο τό κρασί θά γένγ„
οβ νίπ εβ ΓεΓβ. ίν) (επί ένδυμ.)
αντί 'Ταιρειάζει. ||. τό φόρεμα (τό
'πόδημα χτλ. ) με γίνεται (ή) δέν
με γίνεται , Π να , ίΐ ηε να ρβδ ,
ίΐ εΐίθυδδβ 1)ίεη (ηιαΐ). ||. τοΰτο
τό'σκιάδι είνε πολλά μεγάλον (ή
μικρόν)*, δέν με γίνεται, εο εΐια-
ρεααεδί ΐΓορ^Γβη(1(ΐΓορ ροΐίΐ),
Π ηε ηιε να ραδ, ίΐ ηε ρεαΐ ιη'
»ΠβΓ, "δε κοιϊ Χωρώ.

ΙιΙβ)

Γλίντζα, ας (ή), κοιν. ό Γλοιός, βίο
ηιυεΗα^ε, ηιιιοοδίΐέ, θ. νίδοοδί-
ΐε", θ. εοηβΐηΐίηαΐίοο, θ.

Γλιντζιάζω, Μ. άσω, (ΙονεπίΓ^Ιυ•
βηΐ εΐε.

^Γλιστερός, ή, όν, κοιν. ό "Ολισθη-
ρός, βΐίδδαηΐ.

'Γλίστρα, ας (ή), ^ΙϊδδαηΙ, ^ΙίδδοΐΓ

'Γλίστρημα (τό), κοιν. αντί Όλί-
σθημα, §1ίδδα(ίε, 0.

Γλιστρίδα (ή), φ. ίοε Χντράκλα.

'Γλιστρώ, Μ.ήσω, $1ίδδεΓ. || .*γΧ£-
στρηαε , 'γλίστρησε τό πόδι του ,
1ε ρίεά Ιυί ^Ιίδδα (Ιιιί α £ΐίδδέ).
ΙΙ.'γλιστρ^ί 'σάν τό χέλι, έεηαρ-
ρεΓ εοηιηιευηεβηβηίΙΙε. ||.'γ^ί-
στρησεν ή γλωσσά του (εΓπε, κα-
τά λάθος, αλλην λέξιν άντ' αλ-

2) (συνήθ. μτ-

φορ ) ραυνΓοΙέ, θ: ραΓείηιοηίε,θ.
Γλοιός (ό ) , αρχ. ίξΐιι , ΠΗίοΠβ^ε ,
ηηιοοδίΐε, θ. εΐε, ιδε Γλίντζα.

Γλοιώδης, ους (ό, ή), $1υαηΙ, ηιυ-
εΠα^ίηευχ; ηιιιςυευχ; νίδςυραχ,

^Ιαίιειιχ, (διδακτ.) εοη^ΐυΐίηέ-

Γλυκά,έπίρ. ανεε θ!οηεευΓ; ( μτ-
φορ.) (ΙουοειηεηΙ.

Γλύκα καΐ

Γλυκάδα (ή), κοιν. ή Γλυκύτης,άου-
οεΐίΓ, θ.

Γλυκάδι (τό), (συνήθ. εις τό πλθ. τα
στκοτάκια κλπ. τών μαγειρευο-
μίνων ορνίθων) αΟαίΐίδ.

Γλυκαίνω, Μ. γλυκάνω (Θά),(μτ6τ.)
γοικΙγο (Ιοιιχ, αιΙονιοίΓ, ΓαιΙουείΓ ;
(ίατρ. καΐ χημ.) άΊιΙείΓιεΓ, έιΐυϊ-
ΟυΚΓ. §. (μτφορ.) ΟίΐΙΙίΤ• §.αΓ-
ΓΓΐηηιΙεΓ , «τΟΓγιοΙογ. ||. ό καιρός
ίρ/ίζει να γλυκαίνγ,, Ιε Ιεηΐρδ
εοιηηιειιοε ά δ'αοΌυοίΓ (ά δε Γϋ-
αΌιΚ'ίΐ'). ||. (και π0,) έγλυκάθτ,(τά
δώρα τόν έγλύκαναν ) , Ιεδ ρΓέ-
*οηί8 ΓοηΙ αίΓΓίοΙε, Ιε §βίη Γα-
\.ήΙ οΐΐπ'αικίε.

Γλυκάνισος(ό), φ. άρωμ. βηίδ.

Γλυκαντικός, ή,όν, ςιιί Γεηιΐ άουχ;
ρπφ™ ά αύοιιείΓ ου α οαΙπιεΓ »
(ίατρ.) Οίΐΐπΐίπιΐ, βίίοιιείδδααΐ.

Γλυ/.'.ζω, Μ. ίιω , ανοΐΓ ΐιη ^οάΐ
ίίοιιοοιβιιχ.

Γλυκοκυττάζω , Μ. άξω, Γε^αΓίΙεΓ
(εικίτεηιβηΐ ( αιηοηΓειίδ^ηιεηΙ ) ,
Γαίνε Ιοδ νεηχ άοιιχ β (ηηβ ρεΓ"
δοηηε).

Γλυκολέμονον (τό), είίΓΟη άουχ.

Γλυκομιλώ, Μ.ήτω, εαίοΐεΐ*.

Γλυκός.νος, η, ον, αί^Γεϋουχ.

Γλυκόπιοτος , η, ον, (ΙοϋΧ (α^Γ^Λ-
1)1ο)α ηοίΓε. ||. κρασί— ,νίηεου-
Ιαηΐ (ιηοείίευχ), ςηίραδδβ βίδε-
ηιεηΙ.

Γλυκός, ειά, όν, κοιν. αντί Γλυκύς.

'ιΓλυκοφιλώ, Μ. ήσω , βΠΐ1>ΓΛ556Γ
ΙοηοΊτιηεηΙ.

Γλυκόφωνος, ος καΙ(κοιν.)η, ον ,
φή α Ια νοίχ (Ιοηεε.

Γλυκοχάραγμα (τό), κυρ.είς τόπλθ.
Ιε ροΐίΐ ροίηΐ (Ια ρείίΐβ ροίηΐο)
άα ]θϋΓ.

Γλυκύς, έος (εΤα, ύ), (Ιουχ(άουθθ).
§. (μτνμ. καΐ μτφορ.) α^ΓέαΜβ ,
^Γαείεηχ,ανεηαηΙ. ||. γλυκά λό-
για, <1οδ ραΓοΙεδ εηιπήεΐΐέβδ. ||•
κάμνω τά πικρά γλυκά, (παροιμ.)»

ΓαίΓο ηοηηεηιίηε λιηΔυναίδ]εμ,

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΤΑύ

ΓΝΩ

ΓΝΩ

73

Κ\. γλυκεία φωνή , υοβ νοίχ πιο-
€ΐΙβιΐ86 (άουοα). ||. γλυκά κρασιά,
ΤΪ05 άβ ΙίφίβυΓ οιι ΙίςαοΓβαχ.
||. (ούό\) Γλυχόν,άντΙ Γλύκυσμα,
ΟΟΟίΐΙυΓβ, •. 0ΟΟ56ΓΥ6 άβ Γ0β68

(άβ οίίΓοπ 6(0); οοαιρο(6, 0. γ&.
ιϊαίο1ιί856αΐ6υ( , άΌυοουΓ, θ. ||.
άγαπ? πολύ τά γλυκά, ίΐ αίαΐ6
1>όαυοουρ 1β8 άουοβυΓδ. ||.γλυκόν
μήλα (βερύκοκκα χτλ.), οοο 00ΠΙ«
ροΐβ 06 ρθΟ0Π16δ (ά°8ΟΙΊ0θ(8 6(0)

Γλύχυσμα (τό), ?3β Γλυκόν.

Γλυκύτης, ητος (ή), άΌαΟΟΟΓ,θ.

Γλύπτης, ου (ό), 50υ]ρ(6ΟΓ, £Γ8•
ΨβΙΙΓ.

Γλυπτικός , ή , όν , ςυί & ΓβρροΓΐ
«τι δοαΙρΙβϋΓ οιι λ Ια 80ο]ρ(θΓ6.
|| . (ούσ.) Γλυπτική (ένν. τέχνη),
1* 50θ1ρΙθΓ6.

Γλυπτός, ή, όν, 80θ1ρ(έ, £Γανέ,

Γλυστήρι(τό), χοιν. τό Κλυστήριον
*Γλυτήρι (τό), έργαλ. ύφαντ. ?δε Τυ-
λιγάδι.
'Γλυτηρίζω,Μ.ίσω,ϊδε Τυλιγαδιάζω.
*Γλυτήρισμα(τό), ιδε Τυλιγάδιασμα
*Γλυτόνω, Μ. ώσω , χοιν. αντί Αυ-
τρόνω, δαυΥ6Γ, ά^ϋντβΓ. ||. (άμ•
τ6τ. αύτπθ. ) , β(Γβ βαοΥέ ( άβΐί-

ΤΓ6), 56 5βα?6Γ, 86 (ΙέίβΙΓβ 0*6, 86

άέπαέΐβτ, έοβαρρβΓ , τέοοβρρβΓ,
Χ6Υ6ηίΓ(ά'υθ6 ΠΙΟΐβάΊβ). ||.\ρθηνά
τα'γλύτωσεν, (φρσ.),ιδβ Ευθηνός.
|| . "γλύτωσε με άπό τόν κόπο ν (τή
φ|κ>ντ{δα χτλ.), έρβΓ&οΰΖ-αιοί 1β
ρβίοβ (Ιββοίη βίο). ||. δέν θά γλυ-
τώσω (άπό τήν ασθένεια ν), Η ο'βο
τβοοαρρβι-α (Π η'βη ΓβΥίβοά™)
ραδ. ||, μόλις χαΐ μετά βίας έ
γλύτωσεν αχό τήν θέρμην, ΐΐ Α βυ
ί>ίβΟ άβ 1ΐ 06106 * 86 άβίοίΓβ

'Γλυτωμα (τό], χοιν. ή Αύτρωσις,

άβΊΐΥΓαηοβ, 0. &α1υ(.
Γλυφάδα (ή), £ου( 8αυοΐ8(Γ6.
Γλυφή (ή), (Γ8Υ8Ϊ1 «η €Γ6υΐ,0ΓΑ-

▼Ι1Τ6, ©. 8€ϋ]ρΙϋΓ6. 6. ΟίδβΙΐΙΓθ ,

β. ιααΐβ , θ.

Γλυφίς, ίδος (ή), ΟΓβΟ ά*β Ια ββ
006 (ΟΙΙ βηίΓβΐΛ ΟΟΓάβάβ Γάτο),

οοοοβ, Θ. (οίχοδ.) βυΐβΜοηιεηΙ
Γλυφός, ή, όν, δβΟΙΏ&ίΓΟ.
Γλύφτης, η (ό),κοιν. αντί Γλύπτης,
έργαλ. 0156 αυ, ουπα.
Γλώσσα, ης (ή), ]8θ£θβ, Θ. 1αθ£β
§6. ||. (μτνμ. )- Γλωσσίδι , Ιβο-
§061(6 (ιί'ϋο ίοδίΓϋΐηοηΙ). ||. τί
γλωσσαν ομιλούν; ςυβί ]8ο$8£6
ρΐΓΐ6ηΙ-ίΐ5? ||. ή σύγχυσις των
γλωσσών, Ια οοο/οδίοο άβδίαο
*«68. §. ή — τής καμπάνας, Ιβ
ί*Μαη( (Γυοβ οίοοοβ. *) (βΐδ

^βριού), 8θ1β, Θ. 1α0£06((β. Θ.

Γλωσσαλγία (ή), 46αιαο£έ8ΐ8οα άε
ρβΓίβΓ; 1)βν*Γάβ^β.

Γλωσσάς, ου, άδιχον, χοιν. 6 Γλώσ-
σαργος, 6 Αθυρόστομος , ςΐΐί Α Ια
Ιαηβυβ Μεη ρβικίυβ.

Γλωσσίδι (τό), Ιβη^υβΙΙβ ((Ι'ϋη ίη-
8(Γυηΐ6η(). ||. τό — τής φλογέρας
χτλ., 1>60 άβ Λύ(β 6(0μ &ηοοβ ,
β. ||.τό— της ζυγαριάς, Γβΐ^αίΠε
(Ιλ 1αιι£ιι6((6) άβ Ια 1)β1βηοε.

Γλωσσοδέτης, ου (ό) , πάθος (άγχύ-
λωσις) τής γλώσσης, βηλν1θ£ΐθ8-
86 ; (συνήθ.) β1β(. ||. έχει γλωσ-
σοδέτην, ίΐ α 16 β1β(.

Γλωσσό^αμμα (τό), χοιν. ή *Γιτο-
γλωττίς, Ιβ 61β( ( Ιβ ίτβίη ) άβ Ιβ

1&0£116;
ΓλωττΙς, Ιδος (ή), ?δε Γλωσσίδι.
Γνάφαλον (τό) , άρχ. 1)0ϋΓΓ6 Ιαηί-

06, θ.
ΓναφεΤον (τό) , βΙβ!Ϊ6Γ άβ Γουΐοη ,

ΓουΙβΓΐβ, θ.
Γναφεύς, έως (ό), Γουΐοο.
Γναφεύω, Μ. εύσω, ΓοαΙβΓ άα (ΐΓβρ

(6(0).

Γνέθω, Μ. γνέσω, 61βΓ.

Γνέσιμον ( τό ) , Γ αο(ίοη <1θ &16Γ ,
61ιΐΓ6, θ. β!β£6.

Γνέφω, Μ. γνέψω , χοιν. αντί Νεύω,
Γ&1Γ6 81£06 <1β 1» (£16 ((Ιββτβυχ),
ίβίΓβ υη οΐίη <Γ οβιΙ , ΓβίΓβ (1ε§
Πήη68 α ςο. ||. τόν γνέφω, του
χάχοΰ ! δέν με χατάλαβε, ί'βί βυ
06811 Ιοί ίβΛΓβ άβδ ηιίηβδ , ίΐ ηβ
ηΆ ρ&3 οοιηρηδ.

Γνέψιμον (τό), βί^οβ άβ (έ(6 οιι
άβδ Υβυχ , οΐίο (ΓοεΗ, ίηίσβ, θ.

Γνήσιος , α, ον, 1•§Ι(ίηΐ6 ; §. (μτ
φορ ) ςιιί η'ββ( ραδ αΚέΓέ,ΥΓαί,
νέΓΪΙβί)1β; 8θ(1ΐ6ΐι(ίςυ6; (έιιίπτν.
χτλ.) ίΓ*οο.

Γνησιότης, ητος (ή) , ]έ$ί(ίππΙέ, θ.
αυ(1ΐ6η(ίοί(6, θ.

Γνησίως, έττίρ. Η^ΗίιηβηιβηΙ; 8808
ΛΐίέτΛίίοη,

Γνώμη (ή), 8Υ1β, ορίοΐΟΟ, θ. ]ΐΐ£6-
ηΐ6η(, 86η(ίπΐ6α(; ρβπδέβ, θ; £γ6\
||. αυτή εΤν' ή γνώμη μου , Ο1 681
ΜΟη 8Υίδ. ||. ή γνώμη σας εΐνε
πολλά ορθή (ορθότατη), ΥοίΓβ ρβη-
δέβ 6δ( Γογ( ]υδ(β. ||. μετέβαλε
γνώμην, ίΐ 8 θ1ΐ&θ£έ <1β ρβοβέβ,
?δε χαΐ Σκοπός. ||. κατά τήν γνώ-
μην μου, 8 ιηοη ανίβ, 56] οιι ιηοη
£Γ6 (ωοη βΥίδ). || . ή χοινή γνώ-
μη, Γορίοίοιι ρυοίίςυβ. 2)
Συναίνεσις , Συγχατάθεσις, 8Υ6υ,
0οπδ6η(6ΐΒ6η(. ||. τούτο τό έπε
χειρίσθη μέ τήν γνώμην σου, Η 8
βηΐΓβρπδ οβίβ (Ιβ νοίΓβ 8Υ6υ.
3) -Ψήφος (διχαστού χτλ.),Λ-
νίδ, θυη,Γ0£β , υοιχ, θ. Υοεα. ||.
δίδω τήν γνώμην μου, • Ψηφοφο-

ρω, άοιιηοΓ 88 νοίχ (&οη υομι),

Υ0(6Γ.

Γνωμικόν (τό) , 111811016 ((Ιβ 1&0Τ8-
1β), θ. 86Ο(βη06, θ. ρΓέ06ρ(6.

Γνωμοδότησις , εως (ή), 8Υ18. ||.
γνωμοδότησις ιατρού ή δικηγόρου,
οοθδΐι1(8(ίοη, θ. ||. τό δικαστήρια
ον, επί τη γνωμοδοτήσει τού είσ-
αγγιλέως, Ιβ (ΠΟίιΟ&Ι, 811Γ ]ββ
οοοο1υ5ίοοδ,άυ ρΓΟΟΟΓβιιτ άιιτοί.

Γνωμοδοτώ, Μ. ήσω, έοοηΟβΓ ΐΐοβ
ορίηίοη , άοηηβΓ βοο ανίβ, ορί-
06Γ ; (εις μερικ. δικαστ.φρσ.)00Ο-
0ΐυΓ6. || . ό εϊσαγγβλεύς έγνωμο-
δότησε περί ποινής θανάτου , Ιο

ρΓΟΟίΙΓβΙΐΓ £6θέΓ8ΐ 8 ΟΟΟΟίοάΙλ

οαοΓ( ( 8 Ια ρβίοβ άβ ιοογ( ). ||.
πολλοί των δικαστών έγνωμοδό-
τησαν περί θανάτου, ρΙιΐΒίβυΤδ
άββ ]υ§68 οο( οοοοίαδ 4 18 ρβί-
ηβ (Ιβ πιογ(.

Γνωμολογία (ή),£6ΠΓ6 011 άίδΟΟΟΤ
860(6001601, 860(6006, θ.

Γνώμων, όνος, (δ) , έργαλ. μθμτχ.
χτλ., έφ16ΓΓ6, θ.

Γνωρίζω , Μ. ίσω , 00ΟΟΐΙ(Γ6 ; Γ6-
οοοο&Ηγ6 ; άβηιβΊβΓ ; (άπλ.) Α(Γβ
ίοδ(Γυί( <1β ςο., δβΥοίτ. ||• (μσ.

άλληλπθ.) ΓαΪΓβ 0000018880060*
Υβο φΐβίςυο• ||. τό σκυλί γνωρί-
ζει τόν αύθέντην του, 1θ €01611
οΟοααΚ βοο οιαΙίΓβ. ||. γνωρίζε-
τε τήν οίκίαν του; ΟΟΟΟαΙδδΟΖ-
-ΥΟΟδ 88 οιβίδοο ? ||. τό παιδί γνω-
ρίζει τήν βυζάστοαν του μεταξύ
πολλών άλλων, 1 6θΓ&ο( άέοιβΊβ
88 οοαΓΓίοβ βηΐΓβ ρΙυβίβΟΓδ ρβΓ-
δοηοβδ. || . έγνώρισε τά έπιπλα
'πού τού εΐχαν κλέψ^ , ίΐ Γβοοο-
οο( Ιβδπιβυοίεδ ςυ'οη ΙαίαΥ&Η
Υοΐέδ. || . τόν έγνώρισα από τόπε-
ριπάτημά ( από τήν φωνήν ) του,
]6 Γ 81 Γ600ΟΟΟ Ο 88 (ΙέΟΙΟΤΟΟβ

(8 88 υοιχ). || . δέν μέ γνωρίζετε ;

06 016 Γ60000&ΐδδ6Ζ^%ΟΟβρθίθ(?

||. γνωρίζεις κανένα των διχας-ών
μου ; δέν γνωρίζω κανένα , ΟΟΟ-
οαίδδεζΎοιίδ ςυοίςυη (Ιβηιβδ ]υ-
8βδ? ]β ο'βο οοιιο&ίδ ραδ υο. ||.
έγνωρίσθημεν μέ τόν δείνα, Ο0Ο8
ίίπιβδ Ια οοοοαίδδα&οβ Λ* (ου:
οουδΓ6θουΥβ1Αοΐ6δ οοοο&ίδβοο-
06 8Υ60) υο (βΐ. || . γνωριζόμεθα
πρό πολλού, οουδ οοοβ οοαοαίδ-
δοοδ (Ιβρυίδ 1οο^(6θΐρδ. ||. γνω-
ρίζει άπό διαμάντια (κτλ.), Η 86

00ΟΟ8Κ 60 ρί6ΓΓ6ΓΪ68, ίΐ δ'γ 000-

οβ!(. || . γνωρίζει πολλά καλά ά-
πό βιβλία (κτλ.), ϋ α υοβ ^Γβο-
άε οοοοα1δδαοο646δ]ίΥΓ6δ(6(ο.)*
ο*68( υο %τ»ηά οοοοαίδ86υΓ 6ο
Γβίί άβ ΙίΥΓβδ (6(ο). || . γνωρίζω
τό μυστικόν, 6(Γ6 άο δθθίβ( (οιι

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

72

ΓΙΝ

ται να μην ήξείρης τίποτε ; $0
ρουΙ-Π ΓαίΓβ ςυβ νουδ ιΓβη 8β-
οΙηοζ Γΐεη? ||. τούτο δέν θά γέ-
νη καθώς νομίζεις , Η ηΌη δβΓβ
(ίΐ ιΓβη ΐΓβ) ρ&δ <1β οβία οοιηηιβ
νουδ ρβηδβζ. ||. τί £γινε ; τί γέ-
νηκε; ςιΓ βδΐ-ϋ 8ΓΓίν6? || . έγι-
νε σεισμός, Π δβ 6ΐυηΐΓβΐιι1>Ιβ-
ηιοηΐ άβ ΙβΓΓΟ. ||. σήμερον έγινε
μεγάλη καυσις , Π α ΓαίΙ 1)ίβη
οΐιαιιά ου]ουΓ<Γ1ιιη. ||. <5ς γένη
ο, τι γένη (δ,τι θέλη), βΓπνο (αά-
νίβηπο) ςυο ροιιπ-α ,βιπνβ ςυί
ΜβϋΙβ. ||. μή γένοιτο! (φρσ. 6ύ-
κτ.), 8 ϋίοιι ηβ ρΐαΐδϋ ! ||. 5ν, δ
μή γένοιτο, άποθάνη• $ν άποθά-
νΤ< » δ μή γένοιτο , δ'ίϊ ηιβιΐΓΐ ( δ*
Π νίΓπΐ θ ΐΗουπΓ), εβφΐ'ά ϋίβυ
πβ ρΐαίδο. ||. τούτο πρέπει να Θεω-
ϊΉ ως (πράγμα) μή γεγονός , Π
Ιαυΐ Γβ80Γ<1βΓ οεΐα οοπιιηβ οΐιο-
δβηοηβνβΟϋβ. ||.χατ' αυτόν τόν
τρόπον γίνεται τούτο εις τήν Γαλ-
λίαν,ο^δΐ βίηδί ςυβοβία 86 ρι-α-
Ιίςυο βηΡΓβηοβ. ||. έγιναν πολ-
λαί μεταδολαΐ, ρΙϋδίβιΐΓδ οΙιλπ-
βεπιβηΐδ οηΐ βιιΐίβυ. ||. άν γέν^
χίνέν λάθος , 8ί ςυβίφΐβ Γβυίβ
δοΐΐ οοηΐπΐίδβ. ||. αυτό τό πανη-
γύρι γίνεται συνήθως εις τό δβιν ,
μ^ος, οβΙΙβ ίοίΓβ 8β ΙΐβηΙ ογ
ιΐΛίΓβηιβιιΐ βη ΐβΐ βηάΐΌίί
συμφωνητικόν γενόμενον ε
του δεΤνα σύμβολα ιογρά
ίΓβΙ ρ«88« ρβΓ (16Υ3Γ

Ιλιγο. ||. τί?γινες7,
ηιΓέΙίβζ-νοιίδ άοηΓ ., *'~Γ• ^ ί-οπ
πώς ενγιν^ τ(^%α <.>[' * \\. «{
ΠΗΪΙΙ* Υ01Ι5 νοίΐ' ^-'^χίΟέχά-

ιι. ΐγ<» -ν ,•: >^;,Γ^ιοη-

£•* * ρπκίοηοο, θ.

ΓΑΙ

Γινώσκω , Μ. γνώσομαι , άρχ. αν-
τί Ήξεί'ρω, 8ΑΥ0ΙΓ; 00ΐηρΓ€Ο(ΐΓ6.
|| . δρά γε γινώσκεις & άναγινώ-
9χεις;ηιβί8, οοηιρΓθηβζ-νοιίδ οβ
ςυβ νοιίδ )ίδβζ? ||.» Γνώθι σαυ-
τόν , « ( Γνμ. ) , εοηηαίδ- Ιοί Ιοί-
-ΐΏίηιβ.

'Γκαρύζω, Μ. ύσω, χοιν. αντί Όγ-
κώμαι, 1)ΓβΪΓ6.

'Γκάρυσμα (τό), κοιν. ό 'ΟγκηΟμό^
1)γοϊγο, 1)Γ&ίπιοηΙ.

'Γχοΰσα (ή), ϊδε'Γγοΰσα.

Γλάρος (6), χοιν. ό Αάρος, π
λάσσ. ηιοΐΐ6ΐΐ6,θ. £θί]&θ(!
1 Α ηά (έν άλλο μεγαλήτε

Γλάστρα, ας (ή), νβββ *

Γλαυκοπράσινος,η,ον.'

Γλαυκός, ή, όν, (άρ

Γλαύκωμα (τό), π

Γλαύξ, γλαυκός •

κουβάϋα, οΐϊ'
χας εις λθ"'
ρορίβρ Γ ,

β 1β π #

ΓλαφυΓ τ ' ?ων.Τ•ς

Ρ^,, .ίο ιιιοοοηίοηΐ,

Κ . ό λαο; γογγ-^ζει,
λϊ ιιιυπιιιίΓΟ (ογιο).

,λ: ι'τό), φ. ΐΐβνοΐ.

νν^αο; (ό)ι πιυΓηιιΐΓβ, θ. ρΐαΐη-
./ ιο/θ. '§. ρόιηίδδβηιοηΐ.
ΊΓο£ρά?, ά, ον, ΙίΐηιοηίαΜο,ρΙίΐίη-
|| . φωνή γοερά, υπ
ΙαιιιοηΐαΙ)1ο (ρΐαίο-

ΓΑ?

ομενον ε , ^ μο^ν^ -•>-■■> -

ΐβΥβπ „Λ«-/ ίο;ιίΙβ νοιχΙί

ΙΓ .'^'^οπ- Γοερώς,ΐπί^. ά'ι

\1<

**^

.. * Α Γ Γ

ώσιν , ιδε

β*

- ^ Γ«£ Φρόνιμος.
Γιί'ν /σω,-Δηλοποιώ,
#ϊϊ*^ --> ίι-λωιχ.) ηοΙίΙιοΓ.

ν.Γ^ ,, „,„.Γ. ^ υη Ιοη (Ιο νοίχία-

πκμιΙ«1)16, 1»πιβη1α1)1βπΐ€ΐη, 1υ-

^ιιΙιιοηιΐ'ηί,ρΙαϊυΙϊνοπΊοηΙ.
Γόης, ητος, (6) , οποΐιαπίβυτ, βογ-

οϊογ , πιβ^ίοίβη . §. οΙι&γΙ&Ι&π,

ίιηρυδΙουΓ ; ίοη^ΙουΓ.
Γοητεία (ή), ΐποαηίαΐίοη, θ. βπι-

οΐιβηίοηιοηΐ; §. ίπιροδΙυΓβ , θ.

δΟΓΟβΠοπβ , θ. ίοη^ΙοΓίο. θ. Κ.

ρΐΈδΙί^Οδ (πλθ.).
Γοητευτικός, ή , όν, ρτορΓβ β βη-

εΚαηΐβΓ , εηο^αηΙβυΓ ; ρΓβδΙΐ£ί-

οιιχ.
Γοητεύω, Μ. εύσω, 6θθ1ΐ3η(6Γ;

θ1ΐ&Γ1Ό6Γ ; δέάυίΓβ ρβΓ άβδ ρΓΟδ-

Ιί^βδ, ιδε καί Γητεύω.
Γόμος (6), ΓβΓϋβ, θ

λης ) , 1β Ιαη^

ι)(μτνμ.»'
Γλίσ/ρος, τ /

δςαίη*
Γλισγ

ΐ*ΐ' νμάθηί ^ίποτε νέα, γνως-ο- Γονατίζω, Μ. ίσωΤ δβηιβΙΐΓβ β £0-

ϊ' ?ϋί **> χβ1 ε?ς ίμέ' <Ιυβη<1 ν0υ81 η0υχ» δ'β^ΟΟυίΠΟΓ, δβ ρΓΟδΙβΓ-
|Τ•"ί <|β8 ηοΐΐνβΐΐβδ, ί8ί(68-]6δ-| ηβΓ.

**ΐΙ\*νο\τ* ΙΙ•έϊω τ<>ΰ^ έγνω- Γονάτισμα (τό) ,- Γονυχλισία,εβ-
^Λίί οοηηβΗΓβ- ||. γνωστοποιώ

ηιιίΐβχίοη,
ΛΙ ΐΒΐννυι*»— — — η- ί '«"-- « •<.ν*« Γονατιστό*, ή, όν,χοιν. αντί Γο-
Γ#ίς τόν ληξίαρχον) τήν γέννησιν νυπετής, Ιοηώέ * §βηοαχ', δββ-
^βΐδίον (τήν άποβίωσίν τίνος), άέ- ηοοΠΙό.
βΙΐΓβΓ 1* ηβίδΜίιοβ ά'υηβηίΛϋΐ
(Ιβί^5 (Γ ιιιιβ ρβΓδοηηβ). ||.
ννως-οποιώ τήν παραλαβήν γραμ-

Γόνατον (τό), χοιν. τό Γόνυ,^βοου.
Γονατώδης, ους (6, ή), διδακτ. ^β-
οίουΐέ, $6ηοιιί116•

( συνήβ.

/&Γ60ΐδ, 1«

γονείς μον,
* ςαί ]θ <1οί5
α\οηΙ άοηηέ

ίοοηάβηΐ.
( ή ), ίέοοηίι-

^σω, Γέοοη<1βΓ ί

ςαί α οη6 νβΓία

ρΓοϋΟφίβ ; Γεοοηά

ορ.), ίβΓίΗβ. ||. νους

/όνιμος, βδρπΐ (ίΐη»-

Ο,ΓόοοηάίΐΜ. Γ«ϋ-
γιΙ βίο).

(ή) , παθ. βοηοιτΙιΜ.
,ο), £γ&ι ((Ιβδροίδδοηδ),!-
\ΐη, ίΓείίη; Μαηο1ΐΛί11«» ••
ι'όνυ, »τος (τό), αρχ. τό Γόνατον,

£011011.
Γονυχλισία (ή) , ^βηυΟβίίοη, β.
Γονυκλιτώς , έπί^. ^ ^ΟΠΟϋΧ.
Γονυπετής, ους (ό, ή), αρχ. άντ'.Γο-
νατιστός.
Γοργοκάμηλον (τό), ζ. ΟΙΐηΠΙββΙΙ

ουιΐΓβυΓ, (ΐΓΟΗίαάβίΓβ.
Γοργός, ή, όν, νίΓ; ΛΟίίΓ; Γβρί^β•

§. (μουσ.) ρι-ΰδίο.
Γουβίδι (τό), 'ψ. 'ίδε ΚουβΙδι.
Γουδί (τό), κοιν. ό "Ολμος, ΠΟΓίί-

ογ, ρίΐβ, θ.
Γουδοχέρι (τό), ριΐοη.
Γουλί (τό) , (τό κοτσάνι του λάχα-
νου κτλ.), Ιγο^ποπ, Ιίββ» β• ')
(ίδιαιτ.) εΤδ.φυτ. (κράμβηςήγογ-
γύλης, αλλ. Φραγκολάχανον),
οΐιοϋ-ηβνο Ι; οηου-Γ«ν<?,^οϋ(1β
Ι δίβηι ; (υΓΜίβρδ.
Γοϋλι (τό), >=οιν. τόΟυλον, ϊβη»-
[ νβ, θ. || . εΓνε πρησμένα τ« γου-
λιά του, ίΐ βΙβδ^βηδίνβδβηΟέβδ.
'Γούμενα(ή) , ναυτ. ^ΓΟδ ^^β•

ΓΠ&ίίΓβ οέΜβ.
Γοΰνα (ή), ρβΐίβδβ, θ. ίοΐΜΤα'β»8•

2)-Γουναρικόν.
Γούναρης,η (ό),ρβΠοΙίβΓ; (οηττ^Γ.
Γουναρικόν (τό), ΓουΓΓΙίΓΟ,Ο. ||.(ί1<
τό πλθ.) γουναρικά, ρβΙΙβΙβΓίβ» •
(χαΐ περιληπτ.) ρβΙΙβΙβΠβ. ||• εμ-
πορεύεται (μέ) γουναρικά $ ιΐ ^ΓΛ-
βςυβ εη ροΙΙεΙβΓίβ.
Γουναροσύνη (ή), Γ «Π <1« &"*-
ΓβυΓ οα άυ ρβΙΙβΙίβΓ , 1» ρβΗ6-
Ιβπβ.
Γουνόνω, Μ. ώσω, ΓουΓΓβΓ. ||• Χ*'
ρόφτια γουνωμ^να , Λβ8 β*η1δ
ϊοΐίΓΓβδ.

Γούνωμα (τό), ΓβοΙίοη άβίοβΠΠβΓ.
Γοΰπα, ας (ή),'ψ. 1)0^0•, ρ•§•ϊ•

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

****.%1.

«ηα^ηΐ'

ΓΡΑ

ματείας του, ρβοάαοί βοή δβΟΓέ-

ΐΑΠΑΐ.

Γραμματεύς, έως (δ), βββί^ΙβίΓβ,

£Γ6ΓββΓ (κυρ. δικαστηρίου). ||.—

ειρηνοδίκου (ειρηνοδικείου), £ΓβΓ-

ΟβΓ <Γοο ]θ£β (<Γυοβ ίοδίίοβ)

άβ ρβίχ. ||. — -προξενείου, οηβηοβ-

ΙίβΓ (Γυη όοηδαΐαΐ. ||. ό γενικός

νραμματεύς του συμβουλίου της

τικρατείας, 1β ββΟΓέΙαίΓβ £6-

1 (Ια 00036Π ά°ΕΙβΙ. ||. 6

ατεύς της πρεσβείας, Ιβ 66-

<3β ΓβΠίΟ&δδ&άβ. ||• & —

δικών , 1β £ΓβΓββΓ <1α
ρΓΟΠίίόρβ ίοδί&ηββ

της Επικρατείας
Ι, πιΐϋίδίΓβ. ||. <
.ών γραμματεύς
Ιβ πιιυϊδίΓβ 3β*

ΓΡΑ

75

του δακτύλου , ]& )Ϊ£06 βδΐ Ια
άοοζίβπιβ ραΠίβ (Ια ροοοβ. ||.ή
μετρική γραμμή ίσο^αθμεΤταΐ μϊ
δεκαεννέα ώς Ιγγιστα κόκκους σί-
νου , Ιβ £Γ&πιαιβ έςαίνβοί λ οο
ρβα οιοίοδ άβ άίχ-οβοί £ΓΛίοδ.

Γραμμικός, ή, όν, Ιϊηβ&ΪΓβ.

Γραπτός , ή, όν, τέά\%6 ρβΓ βΟΓιΐ,
6ογΗ. II . (συνήθ.είς τό ούδ.)Γρα-
πτόν,(κοινώς)τό Πεπρωμένον,ΓβΓ-
ΓβΙ (ΓοΓάΓβ, 1* Ιοί) ύο άββίίη,
(ΙβδΙίη , (ΙββΙίηββ,θ. ί*1β!ί1έ(κυρ.
τό κακόν). ||. ήτον γραπτόν μου,
(φρσ.), ιδε Έπέπρωτο.

'Γρχσίδι (τό) , ΓηβΓ&β νβΓΐ6(&β1-
οηβ), θ. ΙβΓτβίδ, Ια ρΛΙοΓβ, Ιο
νβΓί. || . βάλλω τό δλογον είς τό
'γρασίδι, αιβΙίΓΟ οο οηβτβΐ Α Γ

06Γ06 (βΟ ρ«ΙθΓ6, ΛΟ Τ6Γ().

α ΕΙ&Ι αα άόρβΓίβηιβοΓ ΓραφεΤον (τό), ΐΛ&Ιβ β έοπΓβ,θ. ββ-

φ

4'

\•)»

. υοηίΐθ.
η ψ^ ϋοοίΐοο
κοιν. ό Γόμφος, η*η-
νθβ, θ

ΤραΤα, ας (ή), νίβΠβ Γβπιιηβ, θ. ||
δλβι αϊ γραΤαι , ΙοοΙβδ Ιβδ νίβίΐ-

Γραίδιον (τό) , ΟΟβ ρβΐίΐβ νίβίΐΐβ ,
νίβΐΐοαβ, θ.

Γρβμμ«(το), ΙβίίΓβ, θ. ||. γραμμέ-
νον μέ χρυσά γράμματα , ββϊΊΐ
«η 1εΙΐΓ63 ά°0Γ. ||. κατά γράμμα,
• 1* ΙβίίΓβ , βα ρίβα* άβ Ια Ιβί-
Ιίβ, ϋΗβΓβΙβπιβοΙ ; (βχίοβίΐβ-
ηβηΐ; ( μτνμ.) & Ια η£οβθΓ
μεταφράζει χατά γράμμα, ΙγΛ-
ίϋίτβ ϋίί^ΓΐΙβιηβηΙ. ||. ή κατά
γράμμα μετάφρασις, ΤβΓδίοα (Ιγλ-
άκ(ίοη) Ιϋΐέτ&ΐβ. ||. τούτο δ,που
σας λέγω εΤνβ κατά γράμμα , 06
βπβ ]β Τ<Μ18 άΐβ 651 ΙβχΙοβ]. ||.
δεν χρέτει νά τό έχλάβη τις κα-
τά γράμμα, ΟΟ 06 4θ11 Ιβ ρΓβΟ-

ώ-6 λ 1& ΙβΙΙτβ (αο ρίβά άβ Ια
ΙβίΐΓβ, • Ι* Γ%αβατ). *) - Έιε*
στολή. ||« τί διελάμβανε τό γράμ
• μα; <ριβ ροΗ&Η 1& 1βΙΐΓ6? ||.ί-
χω(χολύν) καιρόν να 'πάρω γράμ-
μα τον , ϋ Τ * 1οο£ ιβπιρβ ςοβ
ρ η'αί Γοςη άβ ββ• οοοτβΐΐβδ.
|. γράμμα συ στατικό ν, ΙβΙΐΓβ <1β
Γ6€οηιιη«ιάλ(1οη.
Γράμματα χι (τό), κοιν. τό Γ£αμ•

μάτιον, 1>ί11β(•
Γραμματεία (ή), θ1ΐ1Γ^6 <1θ 86-
€τ£**ίτ6, 96θτέΐΜίΛ%; ηιίηίδΐέ-
Ι*. $. 1>ΟΤ€*0. ||. επί τής γραμ-

Ιΐΐ6Π611Γ, Ιβ 560ΓέΙαΐΓβ 6

ιβΙαιίηίδίΓβ 46 ΠηΙβηβιΐΓ.
Γραμματικός , ή , όν , ςΐιί 0ΟΏ06Γ-
πβ ]Λ^ΓαηιηιβίΓβ,^Γαπιπ3αΙίθ3ΐ
§. ^Γ&αιιη&ίΓίεη. ||. (ούσ. θηλ. )
Γραμματική (ένν. επιστήμη ή βί-
βλος), £ΓβηιιιιαΐΓθ , θ. ||. ό κατά
τους κανόνας της γραμματικής ,
ς αϊ βδΐ δοΐοη Ιβδ Γβ^ΐβδ άβ Ια
βΓ&πιιη&π-β , ^Γβπιιη&ΙίΟβΙ. ||.
γραμματικά (ένν. μαθήματα), Ιβδ
1)β1Ιβδ ΙβΙΐΓβδ, (σπν.) Ιβδ ΙβΙΐΓβδ
ηυιιΐΗίηβδ, Ιβδ ηιιπι&ηίΐέδ. ||. έ-
τελείωσε τα γραμματικά του , ΐΐ
& Γ&ίΙ (βοηβνέ) δβδ ΙιυιηβηίΙέδ
α) (κοιν. ) αντί Γραμματεύς 1
Γραφεύ^.
Γραμμάτιον (τό), ρβΐΗβ 16«Γ6, θ.
1)Π1β1; 04Γ16, θ. || . γραμμάτιον
επισκέψεως, ΟΛΓίβ (άβ ΥίδΗβ). ||.
δέν σας ηύρα καΐ δφησα τό γραμ-
μάτιον μου,ί'αίΐ&ίβδβ οΐιβζ νουδ
Π1& ΟβΓίβ. || . γραμμάτιον (της
(χρηματις•.) τραπέζης, βϋΐίοη (άβ
Ιβ 1)βη^υβ),θ. 1>ΐ1Ιβΐ άβ ^βηςυβ,
β^β(.
Γραμματισμένος, η, ον, ηοπίηΐβ άβ
Ι6((Γ68, ΙβΙΐΓέ. ||. ο( γραμματι•
σμένοι, Ιβδ £608 άβ ΙβΙΐΓβδ.
Γραμματοκομιστής, ου καΐ
Γραμματοφόρος (ό), ροΓίβΟΓ άβ

1β(ΐΓ68, Π1β8Μ£6Γ.
Γραμμή (ή), «£0β, θ. §. Οβ^β,6
§. Γβίβ ,0. || . εις τό τέλος βκά-
ς-ου κεφαλαίου τράβα μίαν γραμ-
μήν,ΙΪΓβΖ ΟΟβ ΜΓΓβ β ]« 6ο4β
βη*ςαβ οο&ρίΐΓβ. ||. βάλλω β?ς
τήν γραμμήν, &1ΐ£ΟβΤ. ||. έμβαί-
νω είς τή•^ — , 3'α1ί£06Γ. ||. στρά-
τευμα (πλοΤον) της γραμμής, ΙΤΟΟ•
ρβ(ν&ί886&α)<1β 1ί£θβ. 2) (μτ•

φορ.) £ΓΛΠ1Π1θ; 1ί£Οβ, •. ||. ή
γραμμή •Τνε τό δωδεκατημόριον

ΟΓβΙ&ΙΓβ, ΟΟΓββΟ. Η• τόγραφεΐον
της (δείνα) γραμματείας, τής (δεί-
να) εφημερίδος, Ιβ ΟΟΓββΟΧ <1«1
οιΙοίδΙβΓβ οο άυ ίοοΓΟβΙ άβ . . .
|| . Ιξοδα γραφείου, ΪΜ18 άβ 00-
Γβαο. || . γραφεΤον δικαστηρίου,
£Γβ£Γβ. || . παρακαταθέτω χρήμβ-
τα •ίς τό γραφεΤον (του δικας^ρ.),
0ΟΟ81£Ο6Γ 4β ΓαΓ£ΟθΙ ΑΟ £ΓβΓ-
ίβ. || . τα Ιγγραφα εδόθησαν (ενε-
φανίσθησαν , κατετέθησαν) εις τό
γραφεΤον , 1β3 ρίβΟβδ 8θΟΙ 011868
(ρΓοάιιίΙββ , άέροδβββ ) βο §τβίΤ6.
|| . τό είχα άφήσ^ επάνω εις τό γρα-
φεΤον μου , ]6 Γ ΛΥΛίβ 1ΑΪ880 80Γ
Οίοο 860Γβ4λΐΓβ. ||. τό γραφεΤον
της πρεσβείας, Ιβ ββΟΓ^ΐΛΠ** 4β
Γααι1>&33«ά,6. ||.τό— τουπροζενεί^
ου,ΐβ οηΛοοβΙΙβπβ άο οοοβυΐαί.
Γραφεύς, έως (ό), £ΓβΓθ6Γ, 8θΗθβ,
(σννήθ.)θορίδΐβ, ϊδε χαΐ Γραμμα-
τεύς. || . γράφεύς συμβολαιογρά-
φου, οΙογο άβ ηαΙιΪΓβ.
Γραφή (ή), ββΠίΟΓβ. ||. αϊ ΓραφαΙ,
ή αγία (ή Πάλαια χ«1 Νέα) Γρα-
φή, 1β8 έθΓΪΙθΓ68, 1β8 8&ίθ(68 4-
0ΗΙΟΓ68, 1* ΒΐΜβ, Ιβ βαίοΐβ ΒΙ-
Μβ. || . ανέφερε διάφορα χωοία
(^ά) τής Γραφής, ίΐ ■ βΙΙ6 ρίο-
βίβυΓδ ρβ38«£68 Λβ ΙΈΟΓίΙΟΓΟ.
. «)(κοιν.) αντί Επιστολή.
Γραφιάς, α (ό), έξευτελ. ό Γραφεος,
ΟΟρίδΙβ ί£Ο0Γ8θ( , £ΓΛ116-Ρ*-
ρίβΓ. ί

Γραφικός, ή, όν, ςαί 00Ο06ΓΟ6 1
έοηΙυΓβ ΟΟ Ιβδ δβίαΐβδ έοΓϋο-

Γ68. §. φΐί 00Ο06ΓΟ6 Ιβ 0ΟΓ64Ο

00 Ιβ βοριβίβ. ||. γραφικόν λάθος,
ΛοΙβ <1β βορίδίβ. |(. γραφικά έ^ο-
δα, τά — του Γραφείου (ιδε)
Γράφω, Μ. γράψω, έβΓίΓβ, ηΐβϋΓ•
(Γβ<ΰ£βΓ , καΐ χυδ. οοοοοθτ) ρ»^
έβΓίΙ. ||.»*0 γέγραπται, γέγρα-

ϋί9ίίίζθεΙ 6γ

ΟθΟ§Ϊ€

74

ΓΝΩ

4&Β5 ΙβδοοΓβΙ ; ανοΐΓ 1θ 660Γ61.

||. γνωρίζω τό σφάλμα μου , }6
Γβοοηηοίδ πια Γαυίβ ||. νά γνώ-
ριζες τό εΓναί σου,- Γνώθι σαυτόν,
Γδε Γινώσχω. ||. δέν γνωρίζεις τό
€Ϊναί σου, νουδίιε >ουδ οοηηαίδ-
δεζ, νουδνουδ πιέοοηηαίδδοζ. ||.
γνωρίζω χάρ•ν, δανοίι• £Γ6,ανυΪΓ
άβ 1Ό1)Η£αΐίοιι ; ιΜγο ΓβάοναΙιΙο
(οΜίβέ)

Γνωριμία (ή), οοηηαίδδαηοο, θ.ΐια- 1 δΊΙδ η'αναίοηΐ ποη ά άόοΙαΓΟΓ.
Πίΐΐΐίΐο , θ. ||. ε/ω γνιτριμίαν μ: Γνωστός, ή, -'•■ Λ"»«•• Λ -ΐ'— ' —

ΓΟΝ

ματος, βοουδΟΓ Γοοορίίοπ (<Γυπο
ΙοΙίΓΟ). ||. ελαβον τό γράμμα σας
δια του οποίου μοί γνωστοποιείτε
τήν παραλαβήν τούφακέλλου μου
)' αί Γοςιι 1» ΙοΙΙγο ραΓ Ιαα,υοίΐο
νουδ αοοιίδοζ Ια ΓοοορΙίοα «Ιο
ηΐοπ ραα,υβί. ||. ό επιστάτης ή•
ρώτησε τους οδοιπόρους , αν δεν
ει/ ο ν τι να γνο>στοποιήσωσι, Ιο
οοπιιιιίδάΌηιαηιΙα αυχνοναΕουΓ*

, οοηηυ. §-Γνωρ

τόν (δεΤνα), Γδε Γνωρίζω

Γνώριμος, ος καί(κοιν.)η, ον, ςυί
οδΐάο οοηηαίδδαηοο. ||.?εΐνεγνώ-'
ριμός σας; βδΙ-06 <μΓΗ 6δΙ (Ιο
νοίΓβ οοηηαίδδαηοο? ||. δέν ε/ω
κανένα γνώριμον ε:ς αυτήν την πό-
λιν, ]ο η'αί αυουηο οοηηαίδδαη-
οβ άαηβ εοΗβ νίΐΐβ.

Γνώρισμα (τό)» ΓαοΙίυη ά*6 οοηηαί-
ΐΓβουάβ ΓοοοηηαίίΓΟ. α)(άρ/.)
δί^ηο άίδΐίηοΙίΓ, πιαΓουο, θ. ||.
τό χαρτί τούτο φέρει τό γνώρισμα
(τήν μάρκαν) του δεΤνα χ»ρτο-
ιτοιοΰ, οβ ραρίοΓ ροΓίο Ια Ι11ΛΓ-
ςυβ (βδΐ α Ια ιηαΓςυο) άβ ιοί ία-
ϋπα,υαηΐ.

Γνώσις, εως (ή), άρχ. οοηηαίδδαη
οβ, θ. ίηΙο11ί£οηοο, θ.ηοΐίοη, θ.
||. έν γνώσει, δοίοπιπίΰΐιΐ, α 1)οη
Οδοίοηΐ. ||. όμιλεϊ (πράττει) έν
γνώσει (του πράγματος), ραΓίβΓ
(•£ϊγ) 6η οοηηαίδδαηοο άο οαη-
δβ. ||. έχει πολυειδεΤς (ποικίλα;)
γνώσεις, ίΐ α (Π ροδδέάΌ) άο$ οοη-
ηαίδδαηοβδ ΐΓ6δ-ναπό6δ. ||. αί
ανακαλύψεις εκτείνουν καΟ'έχά-
στην τόν κύκλον των ανθρωπίνων
γνώσεων, Ιβδ άέοουνοτίβδοίβη-
όϊηί οηαςυο ίουτ 1β οβΓοΙβ (Ιο»
οοηηαίδδαηοοδ ηυιηαίηοδ. 2)
(κοιν.)-Φρόνησις, ρηιιΐοηοο, θ.
δβ^βδδβ, θ. || . βάλλω γνώσιν, Γδε
Σωφρονίζω.

Γνωστικός, ή, όν, Γδε Φρόνιμος.

Γνωστοποίησις , εως (ή), - Δήλωσις,
Δηλοποίησις.

Γνωστοποιώ, Μ. ήσω,-Δηλοποιώ,
ίαΐΓ6οοηηα!(Γ6 (δανοΐΓ) ςο.αα;.,
«ΙέοΙαΓΟΓ, πιαπίΓοδΙοι*; πιβΓπ;υ6Γ;
(κυρ. Νμ. καΐ διπλωμ.) ηοΙίίιΟΓ.
||. όταν μάθτ,ς τίποτε νέα,γνως-ο-
ποίησέ τα καΐ ει'ς έμέ, ςπαπά* νουδ
Λ0Γ6Ζ άεδ ηουνοΐΐβδ, ίαίΐβδ-ΐβδ-
ΐηοί δανοίιν ||.έγώ του τό έγνω-
στοποίησα, ο' 681 πιοί ςυΐ 1β Ιαϊ
αί ίαίΐ οοηηαίΐΓβ. ||. γνωστοποιώ
(εις τόν ληξίαρ/ον) τήν γέννησιν
ιταιδίου (τήν άποβίωσίν τίνος), άέ

μος. ||. -,
γνωστόν ,

ο όνομα τούτο μοι ειν
06 ηοηι ιηΌδΙ οοηηυ.

|| . τΐρέττει νάπρο/ι-'ργ, τις άπότών

γνωστών προς τα άγνωστα, ίΐ Γαυί

αΙΙοΓ (Ιιι οοηηυ α Πηοοηηυ. ||•

δέν ήτον εις τόν περίπατον κανείς

έκ των γνωστών, Π η'}' αναίΐ ρΟΓ-

5οιιιΐ6 ιΐο οοιιιιαίδδβαοοά ΙαρΓΟ-

πιοιιαάο.
Γόγγρος (ό), αρ/. τό Μουγγρι , *ψ

οοπ^γο.
Γογγύζω, Μ. ύσω, (ίρ/. έπ! φωνής

τρυγόνος καΐ πίριστερας) ^όιΐιΐΓ
3) (συνήΟ. ) οΙγο ιιιοουιιΐοηΐ,

ΠΊΐΐΓΐηυΓΟΓ. ||. ό λαός γογγΰζει,

Ιο ροιιρίο ηιυηηιΐΓβ (ογϊο),
Γογγύλι (τό), φ. ηανοΐ.
Γογγυσμός (ό), ηιυπηιίΓΟ, θ. ρΐαίη-

Ιο, θ. §. {ζόηιΐδδοιηοηΐ.
Γοερός, ά, όν, 1αιιιοηΙαΙ)1ο, ρΐαίη-

ΙίΓ, Ιιι^ηϋΓΟ. || . φωνή γοιρά, υιι

Ιοιι ιΐο νοϊχ 1αηιοιιΐαΙ)ΐ6 (ρΐαίη-

ΙίΓ).
Γοερώς, Ιπίρ. (Γιιη Ιοη (Ιο νοιχία-

ιιΐ6ΐιΙ«1)ΐ6, Ιαηιοηΐ α1)1οηιοηΙ, 1υ-

βΐι1)Γοηιΐ'ηί,ρ1αίηΐϊ\οιικΜΐΙ.
Γόης, ητος, (6) , οιιοηαηΙβυΓ, δΟΓ-

οίοΓ , ηιο^ΐοίβη . §. οηαιΊαΙαη,

ίηιροδΙουΓ ; ]οη£ΐ6ΐΐΓ.
Γοητεία (ή), ίηοαηίαΐίοη, θ. 6Π1-

οΐιαηίοηιοηΐ; §. ίηιροδΙϋΓΟ , θ.

δΟΓΟοΙΙοπο , θ. ίοη^ΙοΓΪο, θ. §.

ρΓΟδΙί^Οδ (πλθ.).
Γοητευτικός, ή , όν, ρΓ0ρΓ6 α βη-

οΚαηΙΟΓ, βηοίαηΙβϋΓ; ρΓβδίί^ί

οηχ.
Γοητεύω, Μ. εύσω, 6θοηαη(6Γ :

ο!ι8γπιργ; δόάιιίΓΟ ραΓ (1θδ ρΓ6δ-

Ιί§6δ, Γδε και Γητεύω.
Γόμος (ό), ΓαΐΌβ, θ.
Γονατίζω, Μ. ίσωΤ 56ΙΠ611Γ6 α ^0-

ηοιιχ, δ'α^οηουίΠβΓ, δβ ρΓοδΙΟΓ-

ηοΓ.
Γονάτισμα (τό) , - Γονυκλισία , §6-

ηαΟοχΐοη.
Γονατιστός, ή , όν , κοιν. αντί Γο-

νυπετής, Ι Ο πι 1)6 ά §6ηουχ], α^6-

ηουίΐΐβ.

οΙβΓβΓ Ια ηαίδδαηοε (1'υηβηίαηΙ|.Γόνατον(τό),κοιν. τό Γόνυ,^βηου.
(1β όόοβδ άυοε ρβΓδοηηβ). ||.ΡΓονατώδης, ους (6, ή), διδακτ.^β-
γνως-οποιώ τήν παραλαβήν γράμ-! ηΐςνίΐβ, §611011111$.

ΓΟΥ

«Γονευς, έως (ό) , 16 ρβΓβ', (συνήί.
πλθ.) οΙ γονεΤς, Ιοδ ραΓΰοΙδ,Ιβ
ρ6Γ6 61 Ια Μ6Γ6. ||. οίγονεΤςμου,
ηιοδ ραΓ6η(δ, οουχ α ςυί ]β (Ιοί*
Ιβ ]υυτ, οουχ ςυί ηι'οοΐ (Ιοηηβ
Ιο ίουΓ.

Γονιμοποιός (6, ή), Γέοοη(1αηΙ.

:Γονιμοποίησις, εως (ή), ΐέοοηάί-

| Ιίοιι 0.

Γονιμοποιώ, Μ. ήσω , ίέοοίϊάη ;

| ΓθΓΐΐ1Ϊ56Γ.

Γόνιμος (δ,ή), ςυί α υηβ νβΓία

ρΓοϋυοΙίνβ, ρΓοΙίΠφίο ; Κοοηο*
(κυρ. καΐ μτφορ.), ΓοΓίίΙβ. ||. νους
(φαντασία) γόνιμος, βδρπΐ (ιαϊ*•
ρΐηαΐίοη) ΓβΓίίΙβ.

Γονιμότης (ή), ΓοοοηάίΙό, θ. ΓβΓίί-
ΙΗόίίΙ^δρΓίΙ 610).

1'ονόρροια (ή) , παθ. £θηοΐτ1ΐ66, β.

Γόνος (ό), ΓΓαί (άοδροίδδοιίδ), •-
Ιονίιι, ίΓΟίίη ; Ιιίαηοΐιαίΐΐβ, β.

Γόνυ, ορτος (τό), αρχ. τό Γόνατον,
ζοηου.

Γονυκλισία (ή) , ββηυΟβχίοη, θ.

Γονυκλιτώς , έπίρ. α ^οηουχ.

Γονυπετής, οΰς (ό, ή), άρχ. αντί Γο-
νατιστός.

Γοργοκάμηλον (τό), ζ. οΐίαπίοαίΐ
ουιίΓουΓ, (ΐΓοηιαάαΐΓβ.

Γοργός, ή,όν, νίί; λοΙϊΓ; ΓΑρίάβ.
§. (μουσ.) ρΓβδΙο.

Γουδίδι (τό), 'ψ. Γδε Κουβίδι.

Γουδί (τό), κοιν. ό "Ολμος, ΠΙΟΓίί-
ογ, ρίΐο, θ.

Γουδο/έρι (τό), ρΠοη.

Γουλί (τό) , (τό κοτσάνι του λάχα-
νου κτλ.),ΐΓθ^ηοη, Ιί^β, θ. ι)
(•διαιτ.) ειδ. φυτ. (κράμ6ηςήγογ-
γύλης, αλλ. Φραγκολά/ανον),
οΐιου-πανοί; οπου-Γανο,οΙίοαάβ
δίβηι ; ΙυΓηορδ.

Γοΰλι (τό), κοιν. τό Ουλον, ^βηδί-
νο, θ. || . είνε πρησμένα τα γου-
λιά του, Π α Ιβδ^βΠδίνβδ βηθ6βδ.

Ί'ούμενα(ή), ναυτ. %ΤΟΒ ΟβΜβ »
ηιαίΐΓ6 οαίιΐβ.

Γοΰνα (ή), ρβΐίδδβ, θ. ΓουτΓυιβ,δ.
Ι 2)-Γουναρικόν.

Γούναρης,η (δ),ρ6ΐ1θΙΪ6Γ; ΓοαίΤβΟΓ.

Γουναρικόν (τό), ίουΓΓυΓβ,θ. ||.(«ί'ς
τό πλθ.) γουναρικά, ρβΐΐβίβπβδ,
(καΐ περιληπτ.) ρβΐΐβίβπβ. ||. εμ-
πορεύεται (μέ) γουναρικά, ίΐ ΙΓ«-
ίίςυβ οη ροΐΐβίβπβ.

Γουναροσύνη (ή), ΓβΠ άα ΓοαΓ-
ΓβυΓ ου άυ ρβΙΙεΙίβΓ, Ια ρβΐΐβ-
ΐεπβ.

Γουνόνω, Μ. ώσω,ΓουΓΓβΓ. ||.χ«-
ρόφτια γουνωμένα , άββ §αη1δ
ΓοαΓΓβδ.

Γούνωμα (τό), ΓαοΙίοη ίβ£θΟΓΓ•Γ.

Γοΰπα, ας (ή),'ψ. Ικι^υβ , ρβ^βΐ.

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

ΓΡΑ

Γουργουρητδν (τδ), £Π>υ!Ηβιιΐ6ηί
άβδ ίηΐβδίίοδ.

Γουργουρύζω, Μ. ύσω , §ΓουίΗβΓ ,
0Π6Γ. || . γουργουρύζει ή κοιλιά
του, Ιβ ΥβοίΓβ Ιαί £Γουί11β.

Γουφλόνω, Μ. ώσω, οιιύπγ άββ

£Γ90<13 7«ΟΙ , 6θΑΓφΐί11βΓ Ιβδ

7βαχ; βτΑΐΝβΓ.

Γούρλωμα (τδ), έΟΑΓςοίΗβΠΙβηΙ.
Γούρνα, ας β), 1>Α6δίιι. ||.ή — τοϋ

λουτρού, 1>Αΐ£ΐιοίΓ.
Γουρούνας ας (ή), ιδε Σκρώφα.
Γουρουνάκι (τδ), χοιν. τδ Χ οφ ίδιον,
Γουρουνήσιος, α, ©ν, "δε Χοίρειος.
Γουρούνι (τδ), χοιν. 6 Χοίρος, ζ.
Γουρουνοπέτσι καΐ
Γουρονοτόμαρον (τδ) , ρβΑυ άβ 00•

οηοιι, 0. οουβαηβ, 0.
Γουρουνότριχα (ή) , βοίβ (<Ιβ ροΓΟ,

άβ εοοαοο), β.
Γουρουνόψαρον (τδ) , τδ δλλ. Μερ-

ζοίάνι, (εώ. δελφίνος), ροαΓββΑυ

ϊΐβ πιβΓ, πΐΑΓδουίη.
Γουστέρα χαΐ Γουστερίτσα (ή), ζ.

Ιέζ&τά1•

Γουφαινα (ή),'ψ. 1>θηίΙβ.
Γουψάρι (τδ),'ψ. 1>οηίΙοα.
Γόφος (δ), χοιν. 6 Γόμφος, ΙΐΑη-

οίιβ, 0.
Γραία, ας (ή), νΐβΐΐβ Γβπιηιβ, θ. ||.

ολαι αϊ γραΤαι , (ουίβδ Ιβδ νΐβίΐ-

Ιβδ £βηδ.
Γραίδιον (τδ), ηηβ ρβΐίΐβ νίβίΐΐβ,

Υΐβΐΐοαβ, ο.

Γράμμα (τό), ΙβΙίΓβ, θ. ||. γραμμέ-
νον μέ χρυσά γράμματα, έΟΓΪΙ
€11 ΙβΙΐΓβδ ά"θτ. ||. χατά γράμμα,
λ 1ι 1β«Γβ , αα ρίβά4 άβ Ια ΙβΙ-
ΙΜ , ΙΗΐβΓΑΐβιηβυΙ ; ΙβχΙυβΗβ-
πιβηΐ; ( μτνμ.) & Ια ιί£ιι6ιιγ. ||.
μεταφράζει χατά γράμμα, Ιγα-
^ιιίτβ ΙίίίέΓ*]?ιηβηΙ. ||. ή χατά
γράμμα μετάφρχσις, ΤβΓδίοο (Ιγα-
4υβΙίοη)Ηΐΐ6>Αΐβ. || . τούτο δ\που
«ας λέγω εΤνβ κατά γράμμα , 06
ςαβ |β τοαβ (Ηβ βδΐ Ιβχΐυβί. ()
δέν πρέπει νά το έχλά6$ τις χα-
τά γράμμα, ΟΒ υβ άοΐΐ Ιβ ρΓβυ-
ατβ & Ια 1βΙΙτ€ (αο ρίβά άβ 1&
ΙβΙΐΓβ, α Ια Γ%αβατ). ί)-Έπι
στολή• ||« τί διελάμβανε τδ γράμ-
• μα; φΐβ ροΚΑΐΙ Ια 1βΙΐΡβ? ||.|.
χω (πολύν) χαίρων νά 'πάρω γράμ-
μα του , Π γ α )οη£ ίβπιρβ ςυβ
ίβ η*βί Γβςα άβ δβ• ιιουνοΐΐβδ
(. γράμμα συστατικδν, ΙβΙΐΓβ άβ
Γβοοεηαι Αΐιάιΐΐοη .
Γραμματάχι (τδ), χοιν. τδ Γ£αμ
μάτιον, ΙπΙΙβΙ.
Γραμματεία (ή), β1ΐΑΓ£6 άθ 86-1
αέΐΑίτβ, μογ&απαΙ; πϋηίδίβ-
Γβ. $. 1>ΟΓ6Αυ. || . επί τής γραμ-|

ΓΡΑ

ματείας του, ρβηάΆηΙ βοη δβΟΓέ-

ΙΑΠΑΐ.

Γραμματεύς, έως (δ), δββΓέΙβίΓβ,
£ΓβΓηβΓ (κυρ. δικαστηρίου). ||.—
ειρηνοδίκου (ειρηνοδικείου), ΛΤβΓ-
ββΓ ά'ιιη ]ο^6 (<Γιιοβ ίαδίίοβ)
<1β ρβίχ, ||. — ιτροξενε(ου, οΐιβηοβ-
ΙίβΓ ά'υη 00Ώ8υ1βΙ. ||. ο γενιχδς
γραμματεύς του συμβουλίου της.
Επικρατείας, Ιβ ββΟΓέΙβίΓβ §έ-
οάτα] άα οοηββϋ ά'ΕΙβΙ. ||. δ
γραμματεύς της -πρεσβείας, Ιβββ-
ΟΓέΙδΠΓβ άβ ΓβπιΙ)Λ55αάβ. ||.δ~
των ιτρωτοδικών , Ιβ ^ΓβΓΒβΓ άυ
Ιπ1>αΐΜΐ άβ ρΓβιηίβΓβ ίοδί&οοβ.
|| . γραμματεύς της Επικρατείας,
δβΟΓέΙβίΓβ (ΙΕ Ι* Ι, πιΐιιΐδίΓβ. ||. δ
επί των εσωτερικών γραμματεύς
τής Επικρατείας, Ιβ ΠΐίϋΐδίΓβ 8β»
ΟΓβΙβίΓβ ά'έΐΛΐ &υ άόρ&Γ(βπιβη?
(Ιβ ΓίηΙβπβαΓ, Ιβ δβΟΓέΙαίΓβ οΙ'
έΐβΐ ιηίη»ΐΓβ (Ιβ ΓίηΙύήβυΓ.

Γραμματικδς , ή , δν , ςΐιί ΟΟΐΐΟβΓ-
06 ]&£Γ8ΠΐηΐΑίΓβ1βι>&ιηιιαα(*(;&^

§. ^ΓΑΐηιικιίηβη. ||. (ούσ. θηλ. )
Γραμματική (ένν. επιστήμη ή βί-
βλος), ^ΓαηιαιβίΓβ, θ. ||. δ κατά
τους κανόνας της γραμματικής ,
ςαΐ βδΐ 8β1οη 1β8 γ6^]63 άβ Ια
βΓ&πιιη&Η-β , ^ΓβιηπιαΙίοαΙ. ||.
γραμματικά (ένν. μαθήματα), Ιβδ
1)β11βδ ΙβϋΓβδ, (σπν.) Ιβδ 1οΙΙγ€5
Ιιυιηβίηβδ, Ιβδ Ιιιιπι&ηίΙέδ. ||. έ-
τελείωσε τά γραμματικά του , Η
& ίβίΐ (βοΐιβνέ) δβδ Ιιαπι&ηίΙέδ.
α) (κοιν. ) αντί Γραμματεύς ή
Γραφευς.

Γραμμάτιον (τδ), ρβΐίΐβ ΙβΜΓβ, θ
1)ΐ11βΙ; ΟβΓίβ, θ. || . γραμμάτιον
επισκέψεως, ΟΑΓίβ (άβ ΥΐδϊΙβ). ||
δέν σας ηύρα καΐ άφησα τδ γραμ-
μάτιον μου,{'&ί1&ίδδ6 οΐΐβζ ?0ϋ8
ΠΙΑ ΟΑΓίβ. ||. γραμμάτιον (της
(/ρηματις•.) τραπέζης, βΟΐίοη (άβ
]β 1>αο<]υβ),0. ΛίΠβΙ άβ ϋαηςυβ,
βίΓβΙ.

Γραμματισμένος, η, ον, &ΟΙΪ1Π16 <1β
ΙβϋΓβδ, ΙβίΐΓέ. || . οί γραμματι-
σμένοι, 1β8 £608 (Ιβ ΙβΙΐΓβδ

Γραμματοκομιστής, ου χαΐ

Γραμματοφόρος (δ), ροΓίβαρ (Ιβ
ΙβϋΓβδ, Π)6988£6Γ.

Γραμμή (ή), Ιί^Πβ, θ. §. 1>ΑΐΤβ,θ
§. ΓΑΐβ , 0. || . εις τδ τέλος 4χά•
ς*ου κεφαλαίου τράβα μίαν γραμ-
μήν,ϋΓβζ αηβ ώΓΓβ β 1• πηάβ
βΙίΑςυβ οΗβρίΐΓβ. ||. βάλλω •?ς
τήν γραμμήν, «Ιΐ^ηβΓ. ||. έμβαί-
νω εΐζ τήν—, δ'&1ί£ΐΐ6Γ. ||. στρά-
τευμα (πλοΤον) της γραμμής,ίΓΟΟ-
ρβ(ν8ί8868α)<ΐ6 1ΐ£Οβ. ι) (μτ-

| φορ.) £Γ8ΐηηιβ; 1ΐ£ηβ, •. ||. ή
Ι γραμμή •Τν« τδ δωδεχατημόριον

ΓΡΑ

75

του δακτύλου , Ιβ 1ί£Π6 βδΐ Ιβ
(Ιοιιζίβσιβ ρΑΓίίβ άα ροαοβ. ||.ή
μετρική γραμμή ίσο^αθμεΤται μέ
δεκαεννέα ώς έ*γγιστα κόκκους σί-
νου , Ιβ £Γ8Πΐηΐ6 έςαίνβυΐ 8 αο
ρβυ οιοίοδ <1β (Ιίχ-ηβαΓ £Γ8ίιΐδ.

Γραμμικός, ή, δν, ΙίηέαΪΓβ.

Γραπτός , ή, δν, Γέάί£έ ρβΓ έΟΓίΙ,
6ογΗ. Κ . (συνήθ.είς τδ ούδ.)Γρα-
πτδν,(κοινώς)τδ Πεπρωμένον,ΓβΓ-
γοΙ (ΓοΓάΓβ, ]8 Ιοί) άα άβδίίη,
(ΙβδΙίη , άβδίίηββ,θ. ί8(8ΐί(έ(κυρ.
τδ κακόν). ||. ήτον γραπτόν μου,
(φρσ.), ?δε Έπέπρωτο.

'Γρασίδι (τδ) , ΓΙΐβΓ&β ΤβΓίβ(ΓΓβ1-
Οΐΐβ) , θ. Ιβ ίτβίδ , 1& ρβΙαΓβ , Ιβ
νβΓί. || . βάλλω τδ δλογον είς τδ
'γρασίδι, ηιβΚΓΟ αη βΐιβτβΐ Ι Γ
ΙιβΓ&β (βΒ ρβΙυΓβ, «α ΤβΓ().

ΓραφεΤον (τδ), ΐΛΜβ Α βΟΓίτβ,•. 8β-
ΟΓέΙβίΓβ, οαΓβΑίι. Η• τδγραφεΤον
τής (δεΤνα) γραμματείας, της (δεί-
να) εφημερίδος, Ιβ &ΟΓ6ΑΙΛ <1ϋ
ηιίηίδΙβΓβ ον άυ ϊοβγοαΙ άβ . • .
|| . ίξοδα γραφείου, ΓγαΪ8 άβ 1>ιι-
ΓβΑίι. || . γραφεΤον δικαστηρίου,
£Γβ£Γβ. || . παραχαταθέτω χρήμ«-
τα οίς τδγραφεΤον (του δικας-ηρ.),
00η8ί£ΒβΓ <1β ΓΑΓ£θη1 ΑΙ1£ΓβΓ-
Γβ. || . τά έγγραφα εδόθησαν (ενε-
φανίσθησαν , κατετέθησαν) βίς τδ
γραφεΤον , 1β9 ρίβββδ βΟΟΐ Βΐίδβδ
(ρΓοάυϋεβ , άέροδέββ ) απ £τβπ*β.
|| . τδ είχα άφή<ηι επάνω εις τδ γρα-
φεΤον μου, ]6 ΓΑΥΑΪβ 1ΑΙ886 8ΙΙΓ
ΐηοο δββΓβίΑΪΓβ. || . τδ γραφεΤον
της πρεσβείας, Ιβ 860γ61απαΙ <1β
ΓΑίιΐΒΑδδΑάβ. ||.τδ— τοΰ προξενεί-
ου, Ια οηΑηββΙΙβΓίβ άα βοοδυΐΑΐ.

Γραφεύς, έως (δ), £ΓβΓΛβΓ; βΟΓΛβ,
(σννήθ.)θορίδΐβ, ϊδε χαΐ Γραμμα-
τεύς. || . γράφεύς συμβολαιογρά-
φου, ΟΐβΓΟ (Ιβ ΙΙΟΐΑίΓβ.

Γραφή (ή), «ΟΓΗϋΓβ. ||. αί ΓραφαΙ,
ή αγία (ή Παλαιά χ«1 Νέα) Γρα-
φή, Ιβδ έοπΙιΐΓβδ, Ιβ» δβίηΐββ 4-
ΟΓίΙυΓβδ, Ια ΒίΜβ, Ια βΑΐηΙβ ΒΙ-
Μβ. ||. ανέφερε ©Ίάφορ* χωοίβ
βφά) τής Γραφ^, ίΐ Α 0Ϊί€ ρΐα-
δίβυΓδ ρΑ99Α£68 (Ιβ ΙΈβΓίΙΐΙΓ•.

. ι) (κοιν.) αντί Επιστολή.
Γραφιάς, α (δ), έξευτελ. δ Γραφεύζ,

ΟΟρίδΙθ ί£ΠΟΓβηΙ , £ΓΑΐΐ6-ϋΑ-

ρίβΓ.
Γραφικός , ή , δν, ςαί οοηββΓΒβ Γ

έβηΙιΐΓβ ου Ιβδ δΑίαΙβδ έοΓίΙα-

Γβδ. §. ^Ιΐί ΟΟηΟβΓΠΘ Ιβ &Ι1Γ6Α11
Ου Ιβ ΟΟρίβΙβ. || . γραφικδνλάβος,
ΓΑυΙβ άβ οορίδίβ. (|.γρ*φι** ^°"
δα, τά — του Γραφείου (?δε)
Γράφω, Μ. γράψω, έβΠΓβ, ηιβϋΓ•
(Γβάΐ£βΓ , χαΐ χοδ. οουβηβΓ) ρΑ^
έοΗΐ• Η•0"0 γέγραπται, γέγρα-

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ£Ϊ€

76

ΓΡΥ

πται ,σ φρσ. , (Γρφ.) , ςβ ςαί β31
βΟΓΪΙ , βδΐ ββπΐ. || . τψ έγραψα
τρία γράμματα, }α Ιυί αί ββπΐ
ΙΓΟίδ ΙβΙΐΓβδ. ||. άδ'.ακόπως γρά-
φει , ίΐ βδΐ δβϋδ ββδδβ & βΟΝΓβ
|| . πώς γράφεται ή (δείνα) λέξις
Ιβΐ ωοΐ οοωηιβηΐ δ'έβπΐ-ϋ? ||.
6ά σας γράψω από τό Ναύπλιον,
]β νοαδ ββΠΓαί άβ Ναυρϋβ. ||
γράφει κομψώς (γλαφυρώς χτλ.)
Π βοηΐ βίβ^αηηιιβηΐ. ||. μοί έ-
γραψε περί της υγείας του, Η ηι'
η αΌυη<ί ο!βδ ιιουΥβΙΙβδ άα δα
δαηΐβ. || . άν(δταν)μέ 'ξαναϊδγ, ,
ας μέγράψΤ(,(φρσ.), ί1ΓαίΓα ηβάιι
ςυαηϋ ]β ΓΟΐουηιβΓαί βΐιβζ Ιυί.
II• ϊράφω εις τό κατάστιχον,ηΐβΐ-
ΐΓβ (ΟΟϋΟΐΐβΓ) δΌΓ 1β Γβ&ίδΐΓβ, ϊ-
δε χαΐ Εγγράφω καΐ Καταγράφω.
II• γράφομαι (κυρ.) στρατιώτης, δ'
βΙΙΓΟίβΓ, δβ ίαΐΓβ ίηδβΠΓβ, δ'βη-

ΓραφΙς, ίδος (ή), ρίηββαυ.

Γράψιμον (τό), έβπΙυΓβ, θ. §. βα-
ΓαβΙβΓβ (ά'βοπίυΓβ), ηιαίη, θ. ||.
έγνώρισε τό γράψιμον του, ίΐ Γβ-
οοηηυΐ δα ηιαίη, Π & Γβοοηηυ
δοη ββΠΐυΓβ. || . είδα γράψιμον
του, ί'βί να <1β δοη όβπΐυΓβ.

Γραώδης , ους ( δ , ή ) , άβ νίβίΐΐβ
ΙβΙΏΙΠΟ.

Γρεβάδι (τό), χοιν. ό Κυπρίνος/ ψ
ΟΟΓρβ, θ.

Γρεβαδέλι (τό), 'ψ. (μιχρός κυπρΐ-
νος), οαΓρβαυ, οαΓρίΙΙοη.

Γρήγορα (τό) , έπί£. χοιν. άντι Τα
χέως, ιδε Όγλίγωρα.

Γρήγορος , η, ον, χοιν. δ Ταχύς (εκ
του Έγρήγορος), ϊδε Όγλίγωρος.

Γριβάδι (τό), ϊδε Γρεβάδι.

Γρίπος (δ) , βδρβοβ ιΐβ ίίΐβΐ, δβίηβ
χαΐ δαίηβ,θ. ΐΓ3ΐηαί1χαΙΐΓ0ΐηαί1.
||. τραβώ τόν γρΤπον, ΙΐΓβΓ Ια δβί-
ηβ.

Γρίφος (δ), έηί^ιηβ, ^π'ρΐιβ, Ιο^ο-
§η'ρ1ιβ, τέ&ιΐδ.

Γρονθιά (ή) , βουρ άβ ροίη£ ; Ιαΐο-
οίιβ , θ. βουπηαιίβ, θ. ||. μέ ταις
γρονθιαίς, & οουρδ άβ ροίιι$. ||.
παίζω (κτυποΰμαι μέ) ταΐς γρον-
θιαίς,δβ ηαΐΐΓβάοουρδάβροίη£,

86 ΙίΟΧβΓ, 1)0Χ0Γ.
Γρονθοκόπημα(τό),βοΐη1>αΙ Δ ΟΟΐφδ

άβ ροίη^, ρυ^Παΐ.
Γρονθοκοπώ, Μ. ήσω, 1>αΙΐΓβ δ

οουρδ ϋβ ροίη$, (χυδ. ) άαυ1)0ΐ•.

|| . έγρονθοχοπήθησαν, ίΐδ δβ δοηΐ

1)β11υδ α οουρδ άβ ροίη^,ίΐδ δε

δοοΐ ηίβη άαυηββ.
Γρόνθος (δ), ροίη^. 3) - Γρονθιά.
Γροΰπος(δ), δέμα χρημάτων, £Γθυρ.
Γρΰ, μόρ. έχφρ. τδ Ελάχιστον. ||.

(*υνήθ. μόνον εις τάς φρσ.) οίίτε

ΓΥΝ

γρυ, ρ&δ υη ηΐοΐ. ||. δέν εΐπεν ού-
τε γρΰ,ίΐ ηβ δουΓΟα (Π ηβδοηηα)
ρ&δ υη ιιιοΐ.

Γρύνα (ή) , οηαίΐΐβπβ οοιιΐΐηιιοΐ-
1β, θ. ρίαίΐίβηβ, θ.

Γρυν.άζω (χ. Μ.) , οηαίΙΙβΓ οοηΐί-
ηυβίΐβπιβηΐ, ρίαίΐίβι*, ρίβυίηί-
οηοι*.

Γρυνιάρης,α, ικον, €|ΐιϊ ηβ ΓίΐίΙ <|ΙΙ€
ρίαίΙ1οι•,ρίαί11βυι•;ρ1οιΐΓηίοΗοιιι\

Γρυπός , ή, όν, ςυί δ 1β ηοζ αα,υί-
Ιίη.

Γρυπότης (ή), ΟουιΊηΐΓβ ((Ιΐι ηβζ).

ΓρυτοπωλεΤον (δ), αρχ. ΓΓίροτίο, 0.

Γρυτοπώλης,ου (δ), αρχ. ηιαι-οΐιαηιΐ

ΓΓίρίθΓ, ΓΗρίΡΓ.

Γρύψ, γρυπός (δ),πτν. μυθλγ.^πΓ-
Γυη.

^υλιός (ό) , αρχ. ηαντο-δαο ( ίΐοδ
5θ1(1αί8).

Γυμνάζω, Μ• άσω , βΧβΓΟΟΓ: (κυρ.
επί ζ.) άΓΟδδοΓ. ||. (μσ.) δ'βΧΟΓ-
οογ.

Γυμνασιάρχης, ου (ό), ρΓΟνίδΟυΓά'
υη οοΙ16»« ((Ι'υη ^γηιηβδο),5Υ-
ηιηίΐδΐ3Γίίυο.

Γυμνασιαρ/ία (ή) , Ια ϋί^ηίΐό (Ια
οηαΓ^ο ) (Ιιι ρΓονίδοπΓ ου άυΟ\•-
πιηαδίαΓφΐβ, Ιο ρονίδΟΓαΙ.

Γυμνάσιον (τό), οο1Κ^ο,?γηιηαδβ.
2)— τω

Γύμνασις, εως (ή), οχϋΓΟίοβ.

Γύμνασμα (το) , κοιν. αντί Γυμνα-
σις. 2) οοπιροδίΐίοη, θ.

Γυμνόνω, Μ. ώσω , ηιοΙίΓβ ηυ (α
ηυ); (](5ροαίΠθΓ; (επί πρ4^μ.)^6-
§απΐίΓ, ΐοε καΙ'Γδύνω καΐ Ξεγυ-
μνόνω. §. (μτνμ.) τό δένδρον έ-
γυμνώθη από τά φύλλα του , Γ
ατ1)Γο &' €51 (ΙόρουίΙΙό ϋο δϋδ
ΓοαίΙΙβδ.

Γυμνός, ή, όν, ηυ.

Γυμνοσάλιαγκος (δ) , είδος σκώλ.
Ιίηιαχ, Ιίηιαοβ, θ.

Γυμνότης, ητος (ή), ηυάΊΊέ, 0.

Γύμνωμα (τό), καΐ

Γύμνωσις, εως (ή), ΓαοΙίοη (Ιο ΠΚϊΙ-
Ιγο ηυ.

Γυναίκα, ας (η), χοιν. ή Γυνή.

Γυναικαδέλφη (ή) , Ια δΟΡυΓ (Ιο Ια
Γοπίπίο (Γβίαΐίνοηιβηΐ αυ ηααΓΪ),
1)β1ΐ6-δ€ΒυΓ , (χαΐ εις τάς άμοιβ.
προσφων. άπλ.) δοευΓ.

Γυναικάδελφος (δ), 1β ΓΓ^Γβ ^β Ια
Γβπιπιβ (ΓβΙαΙίνβηιβηΙ αυ ιώογι) ,
Οβαυ-ίΓΟΓ6, (καΐ ε?ς τάς άμοι6.
προσφων. άπλ.) ΓΓβΓβ.

Γυναικείος , α , ον, άβ Γβηιηιβ, Γέ-
ηιίηίη. ||. τδ γυναιχεΤον φΰλον, 1β
δβχβ Γείηίηίη. ||. ή γυναικεία φω-
νή, Ια νοίχ Γέυιίοίηβ.

Γυναικίτης, ου (δ), ΓοηάΓοίΙ ου 5β

ΓΥΡ

ίίεηηοηΐ Ιβδ Γβιηιηβδ (άαηβ 1β*
έ^ΐΐδβδ).

Γυναικογρατία (ή), (ΙοηΐίοαΙίοη <Ιθδ
Γβιηιηβδ.

Γυναικοκρατοΰμαι,Μ. κρατηθώ (θά),
έ(Γβ ^ουνβΓηό ου άοωίηό ρβΓ Ιβδ
Γοηιηιβδ ου ραΓ υηβ ίβηαιηβ.

Γυναικομανής, ους (δ, ή) , ραδδίοΐΐ*
οβ ρουΓ Ιβδ Γβηιηιεδ.

Γυναικομανία ( ή ), ^θύ( ραδδίοη-
υό (ίηιηιοίΙόΓβ) ρουΓ Ιβδ ίβιηοιβδ.

Γυναικωνίτης (δ), καΐ

ΓυναικωνΤτις ( ή ) , Γαρρ*ΓΐβΙΙ16Ι11
(Ιβδ Γβπιηιβδ.

Γύναιον (τό), ρβΐίΐβ ίβΙΏΠΙβ, θ. ίβηΐ-
ηιβίεΐΐβ, 0.

Γυνή, γυναικός (ή), ΓβΙΏΙΠβ, θ. §.
όρουδβ, θ. βοηιρα^υβ, θ. ||. (χε-
ριληπτ. ) αί γυναίκες, (τό γυναι-
κεΤον φΰλον ) , Ιβδ ρβΓδοηηβδ (1υ
δβχβ, 1β δβχβ,Ιβ 1)βαυ δβχβ.

Γυπαίετος (δ) , εΤδ. άετοΰ, ^Υραίβ-
Ιβ, ιδε καΐ Ψήνη.

Γυρεύω , Μ. εύσω, κοιν. αντί Ζητ»
καΐ Σκαλίζω, άβωαηο'βΓ: §. βΙΐβΓ-
οΙιβΓ. || . σας έγύρευα , ίβ νοαδ
βηοΓβΙιαΐδ.

Γυρίζω, Μ. ίσω,κοιν. αντί Στρέφω ή
Τρέπω, ΙουΓηβΓ ; ΓουΙβΓ βίο. §.
(ναυτ.) νΪΓβΓ. ||. (αύτπθ.) δβ ΙουΓ-
ηβτ; (ΙεΙουΓηβΓ, ΓβΙουΓηβΓ, δ*βα
ΓθΙόυΓηθΓβΙβ.,(1πΙάψύχ.)α1ΙβΓ,
ϊδε καΐ 'ΓπιστρέφωκαΙ Κυκλοφορώ
καΐ Στρέφομαι. ||. γυρίζω τδν μύ-
λον, Γαίιβ αΐΐβτ Ια ηαβυΙβ.'ΙΙ. γυρί-
ζω τό σουβλΐ, ΙουΓηβΓ Ια 1>γο-
βήβ. ||. γυρίζω τόν έργάτην ,
(ναυτ.), ΥΪΓβΓ 1β βα1)βδΙαΐι. ||. γυ-
ρίζο) τό φόρεμα(τδ μέσα εξω κτλ.),
ΓβΙουηιβΓ υυ ηαοϋ. ||. γύρισε
το να ς•εγνώσγ„ ΓβΙουΓΟβ-Ιβ ροΐΐΓ
<]υΊ1 δββηβ. ||. γυρίζω άλλου τδ
πρόσωπον μου (Ινα μη με ΐδοΰν
ή Ί'να μη ιδω τι), ο'όΙουΓΠβΓ δΟΠ
νίδα^ε, δβ (ΙόΙουπιβΓ ||. γυρί-
ζει τά ομμάτια του 'σάν δαιμο-
νισμένος , Π Γουΐβ Ιβδ τβαχ βοπι-
πΐ6 υη ροδδέάέ. ||. τό σκυλί έ*-
χει τήν ούράν (του) γυρισμένην ,
οο βΜβη α Ια ςυβυβ ΓβίΓΟυβ-
δέβ. || . έγύρισεν ό'λον τδν χό-
σμον (περιήλθεν) , Π α οουηι 1β
ηιοηίΐο , ίΐ α Γουΐέ ρατ 1β ιηοη-
€ΐβ, ίΐ α ΓαίΙ Ιβ Ιοογ άυ ηαοηάβ.
§. (καΐ μτνμ.) γυρίζω τήν συναλ-
λαγματικήν (τδ γραμμάτιον) εις
όνομα δλλου , ϊδε Όπισθογράφω.
§. έκεΤνος γυρίζει (δηλ. διοικεί)
τό 'σπίτι, β'βδ( Ιυί ςυί ωβηβ (ςαί
ΐ&'Μ ΓουΙβΓ) Ια ηιαίδοη. §. γυ-
ρίζω τήν γνώμην τινός, ΐδβ Μετα-
πείθω. || . (αύτπθ.) κάτι εμποδίζει
τόν τροχόν ν ά γυρίζω , Πγα φ!«1«

ϋί9ίίίζθεΙ βν

ΟθΟ§Ϊ€

ΓίΡ

ιΐιιβ οΙμβ* φΐΐ βαιρέβοβ Ιατουβ
(ΓαΙΙβΓ. ||. τό αμάξι έγύρισβν, (ά•
ναποδογυρίσθη), Ια νοίΙΟΓβ α νβΓ-
βέ. || . γυρίζω όχίσω, ΓβΙουτοβΓ
«Ο αττίβΓβ. ||. όταν φθάσ^ς είς
μίαν βρύσιν, γύρνα (προς τα) ά-
άριστβρα , αοαοά νοαδ 86Γ6Ζ αΓ-
πνβ * οηβ ΓοαΙαίαβ, Ιοογοοζ
(άέΐοατηβζ) Α £αυβηβ. §. (χαΐ
μτνμ.) γυρίζω μ* τό μέρος του
(δείνα), ΙοατοβΓ άυ οοΐβ (βιη-

ΟΓ0856Γ Ιβ [00] 86 ΜΟ£6Γ άθ

ρατίί) άβ φΐβίσοα. ||. όλοι έγύ-
ρισαν μέ τό μέρος του , ΙουΙ Ιβ
πιοηάβ Ιουταα άβ 8οο οόΐό. ||.
έγύρισαν (άλλαζαν) τα πράγματα,
Ιβδ οηοβββοαι οοαο£6(άβΓβοβ),
βΐΐβδ οοί ρτίβ ιιηβ αΐιΐΓβ Ιοατ-
ηιιτβ, Ιβ βααα£6 β ΙοιίΓοβ.
Γύρισμα (το), κοιν. αντί Στροφή ή
8. *Εχιστροφή , (οατιιυΓθ, β. Γβ-
Αοατ. $. γύρισμα του νερού (του

ΓΥΡ

αύλαχιου),ά6ηνα(ίοα (ά'υαηιΐβ-

8680), 0. 3) ( συνχδχ. επί τόπ. )
βίοαοβίΐέ, 0. άέΐοοι- ; βΓΟβοβΙ.
6 δρόμος κάμνει £ν γύρισμα είς
τοϋτο τό μέρος, Ια ΓΟαΙβ ΓαίΙ υο
βτοβοβΐ βη ββΐ βαάι-οίΐ ||. είςτό
γύρισμα του δρόμου , αυ άβΙουΓ
άβ Ιβ πιβ.

Γυριστός, ή, όν, ΙΟΓίαβυΐ, βίοοβοχ;
βΓοβου, βΐΌβοβ.

Γυρνώ, Μ. γυρίσω, ϊδβ Γυρίζω.

Γύρος (ό), Ιοογ; Ιοογο66? §. βίΓ-
βαίΐ; βίΓβοοίβτβοββ , 0. ?δε χαΐ
Περιφέρεια χαΐ Κύκλος. ||. δς κά-
μωμεν δύο - τρείς γύρους , αΐΐοοδ
Ϊ&1Γ6 άβΟΧ-ίΓΟίδ ΙΟΟΓβ ( (Ιβ ρΓΟ-

ηαβοαάβ). α) (τό τριγυρινόν δια-
φόρων πραγμ., π. χ. είκόνοςκτλ.)

ΟΟΓά, ΟΟΓάΟΓβ , θ Οαάίβ. βΐΐαδ-

βίβ. ||» ό — τοΰκοσκίνου, ϊδε Κο-
σκινόγυρος. ||. ό— του τροχού, Ιδε
Τροχός.

ΓΩΝ

77

Γυρτός, ή, όν , κοιν. αντί Κυρτός ,
Καμπύλος , αΓΟυβ, ρΐίβ, Γ660ΟΓ-
οβ" ; άόνβΓδ. || . ό τοίχος εΤνε ολί-
γον γυρτός, Ιβ πι υ γ βδΐ οο ρβυ
άόνβΓβ.

Γύρω , έπί£. ή πρό0. , αυΙοαΓ , ιδε
Τριγύρω. ||. γύρω-γύρω, βη Γθθά\.
|| . έκάθησαν γύρω-γύρω , ίΐ8 8*83-
δΪΓβΟί 60 Γοοά.

Γύψ, γυπός (ό), πτ. ναυΙοοΓ.

Γύψος (ό), ρΙαίΓβ; £νρβ6.

Γωνία ( ή ) , άρχ. ή Κώχη , *0£ΐ« ;
βοία. §. ροίοΐβ ά' υο αο£ΐβ , 6.
ΘΧΐΓβοΐίΙβ, 0. ||.έν γωνία καΙ|(έν)
παρα6ύς•ω,(φρσ.), 9003 Ιβ 006011-
οέβ. ») (κοιν.) ή 'ΕςΊα, ΓονβΓ, 8-
ίΓβ ; (συνκδχ.) ή Καπνοδόχη , 006-
αιίαέβ, 0. 4) έργαλ. τεκτ. (4λλ.

αλφάδι), έ(]06ΓΓ6, 0.
Γωνιώδης, ους , ους (ό, ή ) , 80£1ι~
Ιβοχ, αη^οΐΑίΓβ, «ο^υΐβ.

Δ.

Αλί

Αα,μόρ. έμφαντ. (άναλογ.'μ* το
άρχ.Δ^), άβ. ||. ίχι δά! μή δά ί
οβοοί ά&, πιβίδοοο άοηο. ||.ναΙ
δάί οοί άο!

Αάγχαμα(τό),Γ86ΐ1θΟ άβ ΟΙΟΓίΪΓβ.
3)-τψ.

Δαγκαματια (ή), ΟΟΟρ άβ ίΐβοί ,
ΠΙ0Γ8ΟΤ6, 0. (καταχρ.) ρί^Γβ, 0.
||.τό— τ^ς μελίσσης (του σκοριτίου
κτλ.), Ια ρίςαΓβ ά*οοβ αοβίΐΐβ
(ά'οπ βΰοΓρίοο).

Δαγκανκάρης , α , ικον , ΟΙΟνΙ&οΙ ;
(2*1 σκυλ.) ΟβΓ^Όβυχ.

Δαγκάνω, Μ. άσω, (κοιν. αντί Δά-
χνω), πιοΓΟ^Γβ ; (ΙοοοβΓ υο οοορ
4β ^βοΐ. || . τόν δάγκασιν όφβΐδι,
ίΐ ίαΐ ρίφΐό ρ»Γ ΟΟ 86ΓρβθΙ ||.
(καταχρ.) τόν δάγκασεν ή σφήκα
(*τλ.), άντΙΤόν κέντρωσβ, 18 ^Ο*-
ϊ* Ιοί άοποΑ αα οοορ ά' Αί^οίΐ-
Ιοο.

Δαδί (τό) , ΙΟΓΟΟβ (άβ ρίο οο άβ
8ΐρίο)9 θ. || . αυτό τόξύλον καίει
'βλν δαδί, 06 1)018 Οίύΐβ βοοιοιβ
άβ$ 8ΐ1θΠ16ΐΐ68.

Δαιμονίζω, Μ. ίσω, ?δε Τρβλλαίνω.
|- (κ0.) Δαιμονίζομαι, Μ. δαιμο-
νΐ30ώ (0α) , έΐ Γβ ρ053έ(1έ (0086-
άβ^ρ&Γ ΓβΓρπΙ οι&ΐίο. ||. (όχρχ.
*^.;ίΛ. μτχ.) Δαιμονισμένος,η,ον,
Ρ056Ηβ (άα άόαιοη), έηβτ^οαιβ-

ΔΑΚ

06. || . φωνάζει σαν δαιμονισμέ-
νος , Π οπβ βοαιαιβ υο έοβΓ£υ-
οιβοβ ( βοαιαιβ οο βηΓβ^έ , βοαι-
αιβ οο ρο3δόάέ).

Δαιμόνιον (τό), βδρρίΐ (αιαίϊο). ||.τό
— του Σωκράτους, Γβ3ρΗΐ(1β άβ^
αιοο, Ιβ ^έοίβ) Γ&αιίΙίβΓ άβ 5οογα-
Ιβ. 2)^οοΙ οαρποίβοι, ο&ρΓίοβ,
(ο?κ.)9Γίρρβ8,0. ||. πολλοί ?χουν
τό δαιμόνιον να. . , β* βδΐ Ια £ΐ*ίρ-
ρβ άβ οίβο άβ £βο9 άβ. . .

Δαίμων, όνος (ό) , άέαιοο , βδρΓίΙ
αιαίία, αιαοναίδ βδρήΐ; §. (κατά
τούςπαλ.) £έθίβ. ||. ύπό πονηρού
δαίμονος ωθούμενος, ροοδδό ά'αο
αιαοναίδ £ΟθΙβ. ||. ό κακός δαί-
μων του Βρούτου, Ιβ αιαοναίδ $έ-
οίο άβ ΒΓοΙυδ.

Δαιτυμών, όνος (ό), άρχ. Οοονίνβ,
ούΐβ.

Δακρύζω, Μ. ύσω, ΥβΓδβΓ άβδ
ρΙβυΓδ, ρΙβοΓβΓ; ΙαραιογβΓ. ||. (ή
μτχ.) Δακρυσμένος, η,ον, έρ1θΓΟ.
2) (μτνμ.) τό κλήμα (δταν τό
κλαδεύουν ) δακρύζει , Ια Υΐ£0β
ρΙβΟΓβ.

Δάκρυον ( τό) , ΙαΓΟίβ , 0. ρΙβΟΓδ,
πλθ. ||. μετά δακρύων, Ιβδ ΙβΓ-
αιβδ αοχ γβοχ.

Δακρυ^οω, Η. ήσω , ίοοάΓβ 60
ΙαΓΟΙβδ, βίΓβ (οοί έρΙοΓέ.

ΔΑΚ

Δάκρυσμα (τό), έβοοίβοΐβαΐ άβ
ΙαΓαιββ; ΙβΓΠίοίβπιβηΙ.

Δακτυλήθρα, ας (ή), άβ (α βουάΓβ),
άοί^ΙίβΓ. ||. ή— του βελανιδιου, Γ
ανβίαοβάβ, 0.

Δακτυλίδι (τό), αοοβαυ, οα^οβ (ό^
ταν ήζν" πέτραν), 0.

Δαχτυλιο0ήκη (ή), έβΡΙΟ (βοα*Γ6ΐ)
ρουρ δβΓΓβΓ Ιβδ οα^οββ,οα^αίβΓ.

Δακτύλιος (ό), αρχ. τό Δακτυλίδι.
|| . ό— του Κρόνου,(άς-ρνμ,), Γαο-
οβαο άυ δαίοπιβ.

Δακτυλΐτις (ή), φ. άί£ϋα1β, 0. 080>-
ραοοίβ, 0. αοοοοίίβ, θ.^αοΐ-άβ-
οοίΓβ-άααιβ.

Δακτυλοδεικτω , Μ. ήσω, ΟίΟΟίΓβΓ
άο άοί^Ι (αο άοί^ΐ).

Δάχτυλον (τό), κοιν. αντί -

Δάκτυλος (ό),άθ<£ΐ; ||. τό μεγάλον
— ,ροοββ (τότήςχειρός),0Τΐβί1(τ6
του ποδός). || . τό δεύτερον—, !δε Αι-
χανός. ||. τό τρίτον — , άθΐ£ΐ άα
αιίΐίβο. || . τό τέταρτον — ,αοου-
ΙαΐΓβ. ||.τό πέμπτον — , οποαίβί-
Γβ. §. ή κότα αυτή έχει έ'να δά-
κτυλον πάχος, οβΙΙβ ροοΙαΓάβ 8
οο άοΐ£ΐ8 άβ £Γαίδδβ. || . ό πους
σύγκειται άπό ( περιέχει ) δώδεκα
δακτύλους, Π γα άοοίβ ροοοβδ
άο ρίβά. >) (μτ/μ.) «Τδ. 0αλασ_

ϋί9ίίίζθεΙ όγ

ΟθΟ§Ϊ€

78

ΛΑΣ

σινοΰ (όστρέΌυ), ροιιεβ-ρίεάδ, α-

ηαΐίίε, θ.
Δαμάζω, Μ. άσω , άοωρΙεΓ; ΓΟ-

άιιίΓε.
Δαμάλι (τό) , ]ευηε ΙαιίΓεαιι, γο-

1>ίη.
Δάμαλις, εως (ή) , ]ευιΐε νβοΐιο,θ.

$εηίδδε, θ.
Δαμασκηνηά (ή) , δ. ρπΐΐΐίεΓ, άα-

ΏΙΑδδίεΓ.

Δαμάσκηνον (τό), 'πωρ. ρπίοβ , θ.
(120105. || . δαμάσκηνα ξηρά, άε
ρπιπεαυχ.

Δανειακός, ή, όν, ρΓΟΐ6 οα εωρΓαιι-
Ιέ (β ΙΏΐέΓόΙ).

Δανείζω, Μ. είσω , ρΓέΐεΓ. ||. (μσ.)
βωρπίηΙβΓ. || . έχει δέκα χιλιά-
δας δραχμών δανεισμένας εις την
Σύρον,ίΐ β ροαΓ άίχ ιηΐΐΐβ Ιϊαηεδ
άε ΟΓέαηεε δαΓ δ^Γβ. ||. ή σελή-
νη δανείζεται τό φως της από τόν
ήλιον , Ια Ιαιιε εωρΓαηΙε δα 1α-
ιηίέΓε άα δοΐείΐ.

Δανεικός, ή, όν, -Δανειακός.

Δάνειον(τό), ΛΓ^επΙ ρΓ(Ηό οα επί-
ρΓαπΙέ ά ίηΙάΓύΙ , ΟΓέβηεε, θ.
«πιρΓυηΙ; ρΓ^Ι. ||.τόδάνειον τού-
το είνε άσφαλισμένον όι' υποθή-
κης, εεΙΙε ειεαηεε εδί ίΐϋϋΐΐΓέο
ρβΓ αηε Ιιγροίηεςαε.

Δάνεισμα (το) , ΓβοΙίοη άε ρηΗεΓ
οα ειηρΓααΙεΓ, εηιρηιηΙ,εΓέαη-
οβ,Ο.

Δανειτήριον (το), πι&ίδοα άε ρΓεΊ,θ.

Δανειστής, ου (6), εΓόααείεΓ,-ίεΓε.
||. έσυμβιβάσθη μέ τους δανεις-άς
του, ίΐ δ'βδί αεεοπιιιιοάέ βνεε

8β5 ΟΓέδηοίΟΓδ.

Δανειστικός, ή, όν, ςαί εοηεεπιε
Ιβδ ειηρΓαηΙδ.

Δαπάνη (ή), άερεηδε , 0. ίΥβίδ ,
πλθ. (δικονμ.) ίΐηρειίδεδ, 0. πλθ.
||. να πλήρωση τας (γενομένας
προς βελτίωσιν ή διατήρησιν κτή-
ματος) δαπανάς, Γθΐη1)οαΓδθΓ 1θδ
ίπιρεαδεδ.

Δαπανηρός, ά, όν, ςαί εούΐε ΐΓΟρ,
<|αί οεεαδίοηιιε (Ιο £Γαηάε3 άέ-
ρεηδεδ, εοαίεαχ, άίδρεηάίεαχ.
||. τα ταςείδια είνε δαπανηρά, Ιεδ
νογα^βδ εοάΐεηΐ (δοηΐ εοαίεαχ).

Δαπανώ, Μ. ήσω, άέρεαδεΓ.

Δάρσιμον (τό), Γ&Οΐίοη άβ 1)»ΙΐΓβ,
ΓϋδΙί^αΓιοη, 0.

Δαρθώ, μέλλ. πθ. της όρς•. ή άόρ.
της ύποτ. καΐ

Δαρμένος, η, ον, πθ. πρκ. τής μτχ.
του Δέρνω.

Δασμολόγος (δ) , ςαί ρετςοιΐ Ιεδ
ίωραΐδ.

Δάσος, ους (τό), Γογ61, 0. 1)οίδ.

ΔασονομεΤον (τό), νλγ. , ΟΟΠδβΓΥα-
Ιίοη ΓοΓΟδΙί^Γβ, θ. ||• είς τήν Έλ-

ΔΕΙ

λάδα εΓνε (τόσα) δασονομεΐα, Π γ
α οιι Οτέεε ( ΙβοΙ ϋε) εοηδετνα-
Ιιοιΐ3 ΓοΓε^ΙΐθΓεδ.

Δασονομικός, ή, όν, ηαί εοΓΟ�